سکوت؛ تنها راه فرار بیرانوند
مهدی طاهرخانی: آنچه این روزها برای علیرضا بیرانوند در همه ورزشگاه‌های کشور رخ می‌دهد، طبیعی و عادی نیست. شاید اگر فدراسیون زودتر و عادلانه‌تر رأی می‌داد، کار به اینجا نمی‌کشید. این شعارها حق او نیست اما دوستی خاله خرسه این مسیر عجیب را پیش رویش قرار داد. این راه ناهموار و پرمنفعت مسیری بود که علیرضا بیرانوند خودش انتخاب کرد. در یک بنر که در ال‌کلاسیکو به نمایش درآمده بود جمله معروف هوادار بارسا برای لوئیز فیگو این بود:
«ما از تو بی‌نهایت متنفریم، چون بی‌نهایت عاشقت بودیم».
این بنر حالا همه داستان بیرانوند است. در یک دهه اخیر یکی از محبوب‌ترین بازیکنان پرسپولیس بود. بین هواداران به شکلی افراطی و غیرقابل تصور ستایش می‌شد. اما همیشه عشق‌های آتشین، تبدیل به سخت‌ترین و بدترین کینه‌ها می‌شوند. این فوتبال است.
عشق آتشین، تنفر آتشین‌تر.
پیشنهادمان به بیرانوند فقط یک چیز است: بازی را شخصاً تمام کن. سکوت کن. سکوت محض.
هیچ واکنشی به هیچ چیز نشان نده. این زخم هنوز قابل ترمیم است.
اشتباه مهدی هاشمی‌نسب را تکرار نکن. بگذار زمان، خودش همه چیز را حل کند. هر کاری هاشمی‌نسب کرد، تو عکسش را انجام بده. هنوز فوتبالت به پایان نرسیده.
اگر روزی فکر کردی باید به استقلال بروم تا انتقام بگیرم آن لحظه دقیقاً گام در جای پای هاشمی‌نسب گذاشتی. نمی‌توانی برابر یک توده سنگین برف که از قله به راه افتاده یک‌تنه قد علم کنی.
زیر بهمن، هر که باشی، محو می‌شوی. تمام می‌شوی.
بی‌آنکه کسی بعداً بگوید حق با تو بود یا نه؟مقصر بودی یا نه؟ اینها دیگر اهمیتی ندارد. هوادار پرسپولیس می‌گوید خیانت کردی. هنوز از فوتبالت باقی مانده. اما بدترش نکن. مهدی هاشمی‌نسب، ۲۶ سال است سنگینی بار یک انتقال ممنوعه را به دوش می‌کشد. او هنوز در خیابان و فضای مجازی درگیر است. با کسانی که بعضا تولدشان بعد از رفتن او به اردوگاه آبی بوده!
باورکردنی نیست. متولدان دهه ۸۰، اواسط و اواخر آن، حتی ابتدای دهه 90، خفتش را می‌گیرند که: چرا رفتی؟
اما این تنفر، سینه به سینه منتقل می‌شود.
خون به خون. دهان به دهان.
یادت نرود؛ تو محکوم همه دادگاه‌هایی هستی که قضاتش هواداران پرسپولیس هستند. همان‌هایی که بی‌نهایت دوستت داشتند و حالا همان بی‌نهایت وارونه شده!