موشک‌های ایرانی چگونه تشکیلات پدافندی اسرائیل را فلج کردند؟
شبکه الجزیره قطر در ادامه تحلیل‌ها و گزارش‌های مربوط به قدرت نظامی ایران در حملات کوبنده علیه صهیونیست‌ها، به شکست رسوا کننده تشکیلات پدافندی چند لایه آمریکایی- صهیونیستی مقابل موشک‌های ایران پرداخته که خلاصه این مقاله به شکل زیر است.
وعده صادق 3؛ باز شدن درهای جهنم به روی صهیونیست‌ها
جمعه شب برابر با 13 ژوئن، جمهوری اسلامی ایران از آغاز حمله گسترده به مواضع رژیم صهیونیستی در پاسخ به تجاوزات این رژیم که تهران و چند شهر دیگر ایران را هدف قرار داده بود و طی آن شماری از فرماندهان نظامی و دانشمندان هسته‌ای این کشور به شهادت رسیدند، خبر داد.
خبرگزاری رسمی ایران اعلام کرد که صدها موشک بالستیک توسط این کشور به سمت فلسطین اشغالی شلیک شده و این آغاز پاسخ کوبنده ایران به تجاوزات صهیونیست‌هاست. کابینه و ارتش رژیم صهیونیستی بعد از آغاز این حمله ایران و به صدا درآمدن آژیرهای هشدار در تل آویو، قدس و چندین شهر دیگر فلسطین اشغالی، از شهرک نشینان صهیونیست خواستند به اتاق‌ها و پناهگاه‌های مستحکم بروند.
سرویس آمبولانس رژیم صهیونیستی صبح شنبه اعلام کرد که در پی شلیک رگباری از موشک‌ها و پهپادهای ایرانی به سمت مناطق مختلف در مرکز و شمال اسرائیل (فلسطین اشغالی) سه نفر کشته و 172 تن دیگر زخمی شده‌اند.
اما بعد از حمله بزرگ جدیدی که ایران در چارچوب عملیات‌های خود در پاسخ به تجاوزات اسرائیل بامداد امروز انجام داد خسارات و تلفات وحشتناک جدیدی به صهیونیست‌ها وارد شده و در حالی که رسانه‌های عبری تحت سیاست سانسور نظامی شدیدی که ارتش بر آنها تحمیل کرده، قادر به ارائه آمار دقیق خسارات و تلفات نیستند، اما طبق همین آمار سانسور شده بیش از 200 اسرائیلی در حملات موشکی ایران به هلاکت رسیده یا زخمی شدند و ده‌ها نفر هم زیر آوارهای به جا مانده از ساختمان‌های ویران شده در تل‌آویو و سایر مناطق فلسطین اشغالی هستند.
شبکه 13 تلویزیون رژیم صهیونیستی به نقل از مقامات این رژیم گزارش داد که منطقه تل‌آویو بزرگ ویرانی بی‌سابقه‌ای را متحمل شده که تاکنون نظیر آن را ندیده‌ایم.
شاهکار موشک‌های بالستیک ایران
در حالی که تحلیل‌های زیادی در مورد حملات رژیم صهیونیستی به ایران نوشته شده، سوالی که باید پاسخ آن را پیدا کنیم، این است که ایران چگونه توانست در فاصله کوتاهی به لایه‌های پیچیده پدافند هوایی اسرائیل نفوذ کند و حملات موثر و ویرانگری در عمق فلسطین اشغالی انجام دهد.
برای درک ماهیت حمله ایران و موفقیت آمیز بودن آن بهتر است که بررسی مختصری در مورد سلاح اصلی که این کشور در حملات اولیه خود ضد صهیونیست‌ها از آن استفاده کرد داشته باشیم یعنی موشک‌های بالستیک.
موشک‌های بالستیک به موشک‌هایی گفته می‌شود که مسیری منحنی شبیه به یک قوس عظیم را طی می‌کند و مسیر آنها از لحظه پرتاب تا برخورد به هدف تعیین شده، کاملاً مشخص است.
این موشک ابتدا توسط موتوری به کار می‌افتد که آن را به جو فوقانی یا فضای بیرونی می‌راند و سپس موشک در یک مسیر منحنی خارج از جو تغییر مسیر می‌دهد و دوباره وارد جو زمین می‌شود و با هدایت گرانش به سمت هدف فرود می‌آید.
موشک‌های بالستیک مزایای متعددی دارند که آنها را به ابزاری محوری برای بسیاری از ارتش‌های جهان از جمله ارتش ایران تبدیل می‌کند. این موشک‌ها می‌توانند با بردهای بسیار متنوعی تولید شوند و کمترین برد آنها از 1000 کیلومتر آغاز می‌شود و می‌تواند به بردهای بین قاره‌ای یعنی 11 هزار تا 12 هزار کیلومتر برسد.
هرچند که هیچگونه اطلاعات رسمی در مورد تعداد موشک‌های بالستیک ایران وجود ندارد، اما آنچه که می‌دانیم این است که ایران توجه ویژه‌ای به پروژه موشک‌های بالستیک داشته و طی دهه‌های گذشته پیشرفت قابل توجهی در دقت موشک‌ها ایجاد کرده است. برخی از موشک‌های ایرانی مانند فاتح 313 و قیام 1 از سیستم‌های هدایت بسیار دقیقی استفاده می‌کنند.
به طور خاص موشک فاتح 313 یک موشک بالستیک کوتاه برد تقریبا 500 کیلومتری است که مجهز به یک سیستم هدایت پیشرفته بوده و شامل ناوبری اینرسی و احتمالاً هدایت ماهواره‌ای است و امکان هدف‌گیری با دقت بالا را فراهم می‌کند. در همین حال موشک قیام 1 از یک سیستم هدایتی استفاده می‌کند که ناوبری اینرسی را با هدایت نهایی ترکیب می‌کند و دقت و اثربخشی آن را در برابر اهداف خاص بهبود می‌بخشد.
ایران همچنین در پروژه موشکی خود توجه زیادی به توسعه موشک‌های سوخت جامد داشته که در مقایسه با موشک‌های سوخت مایع فرایند پرتاب را سرعت می‌بخشند و آنها را برای سناریوهایی که نیاز به واکنش سریع برای حملات غافلگیر کننده دارند، ایده‌آل می‌کنند. موشک‌های سوخت جامد همچنین در دسته موشک‌های دوربرد و بین قاره‌ای قرار می‌گیرند که در آنها دقت و قابلیت اطمینان بسیار مهم است.
تاکتیک‌های ایران در فریب دادن تشکیلات پدافندی دشمن
اما باید توجه داشته باشیم که دقت و برد موشک‌های بالستیک به تنهایی نمی‌تواند یک سیستم چند لایه مانند سیستم مورد استفاده پدافند هوایی رژیم صهیونیستی که آمریکا با سامانه پیشرفته تاد از آن پشتیبا نی می‌کند را فریب دهد. بنابراین ایران به تعدادی تاکتیک متکی است که می‌تواند به تحت فشار قرار دادن و تضعیف تشکیلات پدافندی دشمن کمک کند.
اولین مورد از تاکتیک‌های مورد استفاده ایران، غلبه بر سیستم پدافندی دشمن با حمله ترکیبی موشکی و پهپادی بوده و مهم نیست که سامانه پدافندی چه اندازه قدرتمند و دقیق باشد؛ زیرا هر سامانه‌ای حتی تشکیلات چند لایه پدافندی، سقفی برای ظرفیت رهگیری دارند و زمانی که تعداد موشک‌ها و پرتاب‌های وارد شده از این سقف بالاتر برود، تشکیلات پدافندی اثربخشی خود را از دست می‌دهد.
این همان چیزی است که در حملات ایران دیده‌ایم و به عنوان مثال در عملیات وعده صادق 2 مشاهده کردیم که ایران موشک‌ها را به شکل تکی شلیک نکرد؛ بلکه رگبارهای موشکی به شکل همزمان شلیک شدند که تشکیلات پدافندی اسرائیل را فلج کردند.
به عنوان مثال هر سامانه گنبد آهنین تقریبا 60 موشک رهگیر دارد و ارزیابی‌ها بر این است که اسرائیل 10 سامانه از این نوع دارد و این بدان معناست که آنها حداکثر می‌توانند تعداد محدودی موشک را رهگیری کنند. بنابراین زمانی که در حملات موشکی کوتاه بود، به یکباره مثلاً صدها موشک در مدت زمان کوتاهی شلیک شوند، قابلیت‌های رهگیری سامانه گنبد آهنین از بین می‌رود و موشک‌ها به طور تضمینی به اهداف خود می‌رسند؛ حتی اگر همه موشک‌های رهگیر این سامانه بتوانند موفق عمل کنند.
در مورد سامانه فلاخن داوود که صهیونیست‌ها سر و صدای زیادی درباره پیشرفته بودن آن به پا کرده‌اند هم وضعیت مشابه همین بوده و زمانی که یک حمله هماهنگ توسط چند صد موشک بالستیک انجام شود، سامانه مذکور به شدت تحت فشار قرار می‌گیرد. شلیک همزمان صدها موشک بالستیک همچنین دیگر سامانه‌های پدافندی ارتش صهیونیستی مانند پیکان 1 و 2 و حتی سامانه تاد آمریکا را هم از کار می‌اندازد.
رسیدن موشک‌های ایران به عمق فلسطین اشغالی و اهداف مورد نظر، مسئله تعجب آوری برای مقامات صهیونیست نیست و پیش از این هم مقامات نظامی رژیم اشغالگر نگرانی خود را مبنی بر اینکه ممکن است سامانه‌های پدافندی توسط تعداد زیادی موشک که همزمان شلیک می‌شوند از کار بیفتند، ابراز کرده بودند.
البته ما در اینجا در مورد مشکلات فنی ذاتی سامانه‌های پدافندی رژیم صهیونیستی صحبت نکرده ایم. به عنوان مثال تئودور پستول، از موسسه فناوری ماساچوست معتقد است که سامانه گنبد آهنین، موشک‌های شلیک شده از نوار غزه را هم نمی‌تواند به درستی رهگیری کند و میزان موفقیت آن در رهگیری موشک‌ها کمتر از 10 درصد است؛ زیرا موشک‌های رهگیر اغلب به موشک برخورد نمی‌کنند، بلکه صرفاً در اطراف آن مانور می‌دهند و خودشان در هوا منفجر می‌شوند و در نتیجه ممکن است موشکی که پرتاب شده در نتیجه این انفجار ساقط بشود یا نشود.
ریچارد لوید، متخصص سابق در زمینه کلاهک موشک‌ها در شرکت ریتیون و منابعی در داخل ارتش رژیم صهیونیستی مانند روون پتادور، خلبان سابق جنگنده‌های اسرائیلی نیز همین نظر را دارند.
تسلیحات هوایی مرگبار ایران
بنابراین علی رغم حمایت‌های نامحدود آمریکا و غرب از اسرائیل، موشک‌های ایرانی قادرند همانطور که شاهد بودیم خسارات ویرانگری به رژیم صهیونیستی وارد کنند.
از طرف دیگر، باید توجه داشته باشیم که ایران تنها به موشک‌های بالستیک متکی نیست و علاوه بر آن در زمینه توسعه دو سلاح هوابرد دیگر خود یعنی پهپادهای جنگی و موشک‌های کروز تهاجمی که در ارتفاع پایین پرواز می‌کنند و رادار گریز هستند هم پیشرفت قابل توجهی داشته است.
در مورد تولید پهپادهای جنگی ایران، صراحتاً جهش‌های کیفی قابل توجهی در فرایند تولید این پهپادها نشان داده که پهپادهای انتحاری شاهد 136 گواه آن هستند.
علاوه بر آن، ایران انواع موشک‌های کروز خود را توسعه داده و این موشک‌های رادار گریز در ارتفاع پایین پرواز می‌کنند و مانند هواپیما قادر به مانور هستند و همین امر تشخیص آنها توسط سیستم‌های راداری و رهگیری آنها توسط سامانه‌های پدافندی را دشوار می‌کند.
این بدان معناست که ایران می‌تواند یک جنگ با تسلیحاتی ترکیبی انجام دهد و تاکتیک‌های رزمی آن هم تاثیر عملیات‌ها را تکمیل می‌کنند. به عنوان مثال پهپادهای ایرانی می‌توانند در مراحل اولیه یک حمله جامع برای از کار انداختن رادارهای پدافند هوایی دشمن استفاده شود. در این مرحله قابلیت‌های پدافند هوایی دشمن برای دفع حملات پهپادی منحرف می‌شوند و راه را برای ورود موشک‌های بالستیک و موشک‌های کروز باز می‌کنند و قطعاً تشکیلات پدافندی قادر به رهگیری همه آنها نخواهند بود؛ به ویژه با توجه به تاکتیک‌های عملیاتی متفاوت هر یک از آنها.
علاوه بر این، خود پهپادها معمولاً به صورت دسته‌ای با عملکرد، برد و قابلیت‌های مختلف پرتاب می‌شوند و برخی مستقیماً به سمت هدف مورد نظر می‌روند و برخی دیگر هم در هوا پرسه می‌زنند و منتظر فرصتی برای دور زدن سیستم‌های راداری می‌مانند که همین امر پیچیدگی حمله را افزایش می‌دهد.
موشک‌های مافوق صوت
همچنین ایران علاوه بر توسعه موشک ها و تنوع بخشیدن به برد و کیفیت حملات خود، پیشرفت قابل توجهی در پروژه موشک‌های مافوق صوت به عنوان بخشی از برنامه موشکی رو به رشد خود داشته که توانایی این کشور را برای نفوذ به تشکیلات پدافندی چند لایه دشمن افزایش می‌دهد.
در نوامبر 2022 ایران اعلام کرد که اولین موشک مافوق صوت خود را توسعه داده و به باشگاه کشورهایی که این نوع موشک‌ها را در انحصار خود دارند، یعنی آمریکا، روسیه و چین پیوسته است. تا ژوئن 2023 ایران رسماً از موشک مافوق صوت خود یعنی موشک فتاح با برد 1400 کیلومتر رونمایی کرد که برای هدف قرار دادن مواضع رژیم صهیونیستی در فلسطین اشغالی بیش از حد مورد نیاز کافی است.
موشک‌های مافوق صوت به موشک‌هایی گفته می‌شود که قادرند سرعتی بیش از 5 برابر سرعت صوت را طی کنند و علاوه بر سرعت بالا قادرند با تغییر جهت به مسیرهای پایین نزدیک به زمین در طول مسیر خود مانور دهند. به همین دلیل رادارهای هشدار اولیه آنقدر کوتاه قبل از حمله اینگونه موشک‌ها فعال می‌شوند که ممکن است هیچ کاری نتوانند برای رهگیری آن انجام دهند؛ زیرا زمان بین تشخیص نزدیک شدن موشک و واکنش پدافند به آن، طولانی‌تر از زمان لازم برای رسیدن موشک به هدف خود است.
ما هنوز اطلاعات زیادی در مورد موشک‌های فتاح ایران و قابلیت رصد و دقت آنها نداریم، اما به طور کلی این نوع موشک‌ها تهدید بزرگی برای تشکیلات پدافندی چند لایه رژیم صهیونیستی محسوب می‌شوند؛ به ویژه اگر به عنوان بخشی از یک حمله جامع و ترکیبی موشکی- پهپادی شلیک شوند.
در نتیجه، رویارویی مستقیم فعلی میان ایران و رژیم صهیونیستی دروازه‌ای را به سمت فصل جدیدی از درگیری‌ها در منطقه باز می‌کند که اسرائیل با آن آشنایی ندارد. این رژیم طی دهه‌های گذشته همیشه به مقابله با گروه‌های مسلح مقاومتی غیردولتی عادت داشته، اما اکنون در برابر کشوری بزرگ قرار گرفته که زرادخانه نظامی بسیار قدرتمندی دارد و این یعنی سیستم نظامی اسرائیل در معرض آزمایشی بسیار پیچیده و خطرناک قرار گرفته و عواقب نامعلوم و وحشتناکی در انتظار این رژیم قرار دارد.
انتهای پیام/