دود جنگ در چشم آسمان‌خراش‌ها
داوود کمالی: بسکتبال ایران در حال آماده‌سازی برای حضور در کاپ آسیا ۲۰۲۵ است؛ مسابقاتی که اواسط مردادماه در ریاض، پایتخت عربستان برگزار خواهد شد اما انگار همه چیز دست به دست هم داده تا برنامه‌های تیم ملی را به هم بریزد.
جنگ تحمیلی رژیم صهیونیستی، اتفاقی که هیچ‌کس در تقویم فدراسیون پیش‌بینی نکرده بود، حالا تبدیل به اصلی‌ترین سد مقابل نقشه‌های آماده‌سازی شده است. محدودیت‌ها یکی پس از دیگری روی میز مدیران بسکتبال گذاشته شد و نتیجه، چیزی نبود جز حذف، تغییر و بازنگری‌های متعدد.
محسن معزی‌فر، دبیر فدراسیون بسکتبال، اخیراً به صراحت اعلام کرد برنامه اولیه آماده‌سازی تیم ملی بسیار بلندپروازانه‌تر از نسخه فعلی بود. در آن نقشه اولیه، ۱۰ بازی تدارکاتی برای تیم ملی در نظر گرفته شده بود. قرار بود ملی‌پوشان در یک تورنمنت چهارجانبه در لبنان حضور یابند، راهی روسیه و بلاروس شوند و تیم ملی بسکتبال فیلیپین هم به ایران بیاید تا چند بازی دوستانه برگزار شود اما همه اینها، فعلاً تبدیل به رؤیاهای بایگانی شده‌اند.
بر اساس تصمیم جدید، تنها ۲ سفر برون‌مرزی در دستور کار باقی مانده است: لبنان و روسیه. به گفته معزی‌فر، زمان دقیق این سفرها هنوز قطعی نشده اما کلیات مشخص است؛ اواخر تیر، ملی‌پوشان ابتدا به لبنان می‌روند و از همان جا مستقیماً به روسیه اعزام می‌شوند. تورنمنت لبنان قرار است با حضور تیم‌های لبنان، مصر و اردن، یک محک جدی باشد. در روسیه هم چند دیدار تدارکاتی پیش‌بینی شده تا شاید زخم لغو برنامه‌های قبل کمی التیام پیدا کند.
* وقتی بازگشت سرمربی هم به تعویق می‌افتد
دردسرهای جنگ تحمیلی فقط به اردوها ختم نمی‌شود. مانولوپولوس، سرمربی یونانی تیم ملی که ۲۰ خرداد برای مرخصی از ایران خارج شد، قرار بود به موقع برگردد و تیمش را همراهی کند اما حملات وحشیانه رژیم اشغالگر، مسیر او را کاملاً به هم ریخت. حالا طبق برنامه تازه، او شنبه آینده (۲۱ تیر) به ایران برمی‌گردد، البته نه مستقیم. او ابتدا به استانبول می‌رود، از آنجا راهی مشهد می‌شود و سپس به تهران خواهد آمد. این سفر پیچیده، تنها بخشی از ماراتن عجیب و غریب این روزهای بسکتبال ایران است.
* آماده‌سازی یا جنگ روانی؟
هرچند فدراسیون سعی کرده از شدت ضربه‌های جنگ بر پیکر تیم ملی کم کند اما مشخص است شرایط تیم ملی بسکتبال عادی نیست. محدودیت‌های پروازی، اضطراب ناشی از درگیری‌های نظامی و دغدغه امنیت، تمام ارکان فنی و ذهنی تیم را درگیر کرده است. وقتی هر روز برنامه سفر و اردو تغییر می‌کند، دیگر نمی‌توان از بازیکن انتظار تمرکز کامل داشت. واقعیت این است که آماده‌سازی تیم ملی بسکتبال ایران برای کاپ آسیا، بیشتر شبیه عملیات نجات شده تا یک برنامه تمرینی منظم.
* گروه دشوار در کمین
تیم ملی ایران در کاپ آسیا، کار راحتی ندارد. در گروه B، حریفانی مثل ژاپن، سوریه و گوام انتظار می‌کشند. ژاپن، یکی از تیم‌های همیشه خطرناک آسیاست؛ سوریه تیمی است که هرچند شاید روی کاغذ ضعیف‌تر به نظر برسد اما همیشه با جنگندگی غیرمنتظره ظاهر می‌شود. گوام هم، هرچند ناشناخته‌تر اما تیمی است که به قول بسکتبالی‌ها «می‌تواند شگفتی‌ساز» باشد.
با چنین وضعیتی، هر لغزش و هر اشتباه کوچک، می‌تواند بلیت برگشت زودهنگام به تهران را صادر کند. حالا تصور کنید این فشار، در کنار جنگ و تغییرات مکرر برنامه، چه بر سر روح و روان ملی‌پوشان می‌آورد.
* از لبنان تا ریاض؛ مسیر مبهم
برنامه سفر تیم ملی بعد از اردوی روسیه هم جالب است. اگر شرایط امنیتی ایران در روزهای پایانی تابستان مساعد باشد، تیم ملی به تهران برمی‌گردد و سپس راهی ریاض خواهد شد. در غیر این صورت، مسیر مستقیم از روسیه به عربستان طی می‌شود. یک سناریو شبیه فیلم‌های تعلیق‌دار که حتی زمان پرواز و توقفگاه‌ها هم تا دقیقه ۹۰ مشخص نمی‌شود.
در این بین، بازیکنان ایرانی باید در ۲ تورنمنت خارجی تمرکز خود را بالا نگه دارند و خودشان را برای نبردی دشوار آماده کنند. تورنمنت لبنان و اردو در روسیه، تنها امید کادر فنی است تا ترکیب نهایی و تاکتیک‌ها را به بهترین شکل آماده کند.
* یک کاپ، ۱۰۰۰ دغدغه
بسکتبال ایران همیشه برای ایستادن روی سکو در آسیا تلاش کرده و حالا این تورنمنت می‌تواند محلی باشد برای بازگشت به سطح اول قاره. اما هیچ‌کس نمی‌تواند انکار کند جنگ، تمام معادلات را به هم زده است. اردوهایی که لغو شد، سرمربی‌ای که در مسیر برگشت معطل ماند و تیمی که حالا باید هر روز با یک بحران جدید روبه‌رو شود.
اما شاید همین بحران، همان‌طور که بارها در تاریخ ورزش ایران دیده‌ایم، باعث شود روحیه تیمی تقویت شود و بازیکنان با انگیزه دوچندان به میدان بروند. شاید این بار، سختی‌ها، انگیزه‌ای شود برای یک نتیجه فراتر از انتظار.