ایران طی سال‌های اخیر با اتکا به ظرفیت‌های علمی دانشگاه‌ها، تلاش متخصصان و رشد شرکت‌های دانش‌بنیان در حالی توانسته گام‌های بلندی در این حوزه بردارد که اکنون بسیاری از داروهای مورد نیاز بیماران در داخل کشور تولید می‌شود؛ این دستاورد نه‌تنها فشارهای ناشی از محدودیت‌های بین‌المللی را کاهش داده، بلکه زمینه‌ساز شکوفایی و نوآوری در مسیر داروسازی بومی شده است. صنعت داروسازی به‌عنوان یکی از حیاتی‌ترین ارکان نظام سلامت، جایگاهی بی‌بدیل در توسعه و رفاه جوامع دارد؛ صنعتی که نه‌تنها نقشی مستقیم در ارتقای کیفیت زندگی و افزایش امید به زندگی ایفا می‌کند، بلکه به عنوان پیشران اقتصاد دانش‌بنیان و یکی از سودآورترین حوزه‌های علمی و صنعتی در جهان شناخته می‌شود. کشورهای پیشرفته همواره با سرمایه‌گذاری کلان در این عرصه تلاش کرده‌اند علاوه بر تأمین نیاز داخلی، سهم عمده‌ای از بازار جهانی دارو را در اختیار بگیرند و همین مساله رقابتی تنگاتنگ و فناورانه را در عرصه تولید و نوآوری رقم زده است. در ایران نیز صنعت داروسازی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ بویژه در شرایط تحریم‌ها که نیاز به خودکفایی و کاهش وابستگی‌های خارجی بیش از پیش احساس می‌شود. در این میان، مرکز رشد فناوری‌های دارویی دانشگاه علوم پزشکی تهران به‌عنوان یکی از مراکز پیشرو و اثرگذار، نقشی کلیدی در هدایت، حمایت و توسعه ایده‌های نوآورانه ایفا کرده است. این مرکز از نهادهای موثر و مهم دانشگاه است که طی دوره حیات خود، توانسته است در حوزه بسترسازی تجاری کردن دستاوردهای تحقیقاتی علوم دارویی، توسعه کارآفرینی، حمایت از خلاقیت‌های نیروهای محقق جوان، گسترش واحدهای دانش‌بنیان در زمینه فناوری‌های دارویی و نیز تولید محصولات فناوری قابل عرضه به بازار اقدامات ارزشمندی را به نتیجه برساند. در این باره رئیس مرکز رشد واحدهای فناوری فرآورده‌های دارویی دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه «ایران در سال‌های اخیر با تکیه بر توان داخلی گام بلندی در تولید دارو برداشته است»، به توضیح درباره مسیری که کشور را به آستانه خودکفایی در این حوزه حیاتی رسانده، پرداخت. دکتر محمود بیگلر درباره مهم‌ترین دستاورد صنعت داروسازی کشور طی سال‌های گذشته به تسنیم گفت: تا سال 1358 کل اقلامی که تحت عنوان تحت‌لیسانس و تولید داخل، تأمین می‌شد بیشتر از 500 قلم نبود و عمده آن نیز تحت‌لیسانس بود، یعنی فرآورده به‌شکل کامل وارد می‌شد و در حد بسته‌بندی در داخل ایران با همان برند کمپانی‌های خارجی، توزیع می‌شد. یکی از مهم‌ترین تحولات در اوایل انقلاب اسلامی، اجرای طرح ژنریک بود که در قالب آن نام‌گذاری داروها با نام علمی انجام شد و سمت و سوی صنعت داروسازی کشور به سمت تولید داخل سوق داده شد. اکنون وضعیت در صنعت داروسازی بعد از 4 دهه، به نحوی رشد کرده است که از 35 شرکت داروسازی وابسته به خارج در اوایل انقلاب، به بیش از 200 شرکت داروسازی داخلی رسیده‌ایم و در رتبه‌بندی‌های جهانی نیز ایران به‌عنوان یک کشور تولیدکننده دارو شناخته می‌شود که به نظر من این بزرگ‌ترین دستاوردی است که می‌توان به آن افتخار کرد. وی اضافه کرد: اگر طی سالیان اخیر تلاطم‌هایی در این مسیر وجود داشته بیشتر به دلیل مسائل اقتصادی بوده که صنعت داروسازی را در پیچ‌های مختلف اقتصادی تحت تأثیر قرار داده است که در این زمینه، باید شرایط بهتری فراهم شود. در دهه‌های اخیر شرکت‌های دانش‌بنیان به عنوان ارکان اصلی تولید فرمول‌های جدید فعالیت خود را آغاز کردند و مراکز رشد نیز بستر مناسبی برای حرکت در مرزهای دانش به‌‌شمار می‌روند. وی ادامه داد: ما امروز به‌لحاظ دانش فنی، برای تولید هیچ فرآورده‌ای نیازمند کشورهای دیگر نیستیم، این دستاورد، خود را در دوران جنگ تحمیلی، بحران کرونا و سایر بحران‌ها نمایان کرده است. رئیس مجموعه داروخانه‌های 13 آبان در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه «آیا بیماران نیز اثرات این دستاوردها را در فرآیند درمان خود مشاهده و احساس می‌کنند؟» بیان کرد: از آنجا که دانشمندان ما در سال‌های گذشته به‌سوی تولید و ساخت داروهای جدید رفته‌اند، ما بسیاری از فرآورده‌هایی را که در درمان بیماران صعب‌العلاج و خاص استفاده می‌شوند، در داخل کشور تولید می‌کنیم، در عین حال باید رقابت را نیز در صنایع داروسازی خود حفظ کنیم و بخشی از بازار دارویی را به واردات فرآورده‌های برند خارجی اختصاص دهیم، زیرا این امر به بالندگی سیستم داروسازی کشور کمک می‌کند.
ارسال نظر
پربیننده
تازه ها