تازه‌ساز
علیرضا دارابی: استقلال مثل یک کارخانه در حال نوسازی، خط دفاعش را زیر و رو کرده و حالا می‌توان گفت در قلب دفاع تیم، یک انقلاب واقعی شکل گرفته. قلبی که حالا پر از گزینه‌های تازه و چهره‌های جدید است. آبی‌ها که فصل قبل را با مشکلات فراوان در عقب زمین گذراندند، امسال تصمیم گرفتند مسیر دفاعی‌شان را دوباره خط‌کشی کنند؛ کاری که باعث شده ترکیب جدیدی از بازیکنان قدیمی، خریدهای پرسروصدا و ستاره‌های تازه‌وارد به وجود بیاید.در مرکز خط دفاع، حالا آبی‌ها شبیه یک بازار شلوغ و پرهیجان هستند. عارف آقاسی بعد از یک رفت عجیب، دوباره به استقلال برگشت تا شاید این بار بتواند نقش یک ستون محکم را بازی کند. سامان فلاح هم با تجربه نیم‌فصل قرضی‌اش، حالا آمده تا ثابت کند ارزش سرمایه‌گذاری را داشته. رستم آشورماتف، مدافع ملی‌پوش ازبک، بدون شک مهم‌ترین خرید خارجی این تابستان بود؛ کسی که قرار است جای رافائل سیلوای برزیلی را بگیرد و نگاه‌ها را به خودش خیره کند. در این شلوغی، جوانی به نام ضرغام سعداوی هم هست؛ مدافعی که زیر نظر مجتبی جباری بالا آمد و حالا به‌عنوان یک پدیده در صف انتظار ایستاده. شاید او برگ برنده‌ای باشد که کسی پیش‌بینی‌اش نمی‌کند. در کنار اینها، عارف غلامی هم که ماجراجویی ناموفقش در بوسنی و تبریز پایان یافته، دوباره سودای بازگشت دارد. غلامی اگر برگردد، احتمالا در ذهن ساپینتو نقش مهمی خواهد داشت.
اما این ازدحام باعث شده تکلیف مرادمند و سلیمی، ۲ مدافع دیگر تیم، مبهم شود. احتمالا در شرایط فعلی و با وجود این حجم از مدافع، شانس زیادی برای ماندن ندارند؛ مگر اینکه سرمربی پرتغالی تصمیم بگیرد دوباره سیستم ۴ دفاعه را از گنجه بیرون بکشد و زمین را با چینشی ماجراجویانه‌تر بچیند.
حالا سری بزنیم به سمت راست، جایی که یک نبرد تمام‌عیار بین رامین رضاییان، ستاره پخته و پرحاشیه و صالح حردانی جوان در حال شکل‌گیری است. رضاییان باتجربه و پرسروصدا، آمده تا جایگاه فیکس را قاپ بزند اما حردانی به خاطر توانایی بازی در ترکیب ۳ دفاعه و وینگ‌بک، دست بالا را دارد. این رقابت فصل آینده یکی از جذاب‌ترین داستان‌های آبی‌پوشان خواهد بود. خاطرتان باشد ساپینتو فصل اول حضورش هم با سیستم ۳ دفاعه شروع کرد و بعدها دوباره به ۴ دفاع برگشت. پس این نبرد می‌تواند تا هفته آخر ادامه داشته باشد. اما ماجرای سمت چپ قصه‌ای متفاوت دارد؛ جایی که سیدابوالفضل جلالی یکه و تنها ایستاده. با رفتن آرمین سهرابیان به خدمت سربازی، هیچ گزینه قابل اتکایی در این جناح باقی نمانده. جلالی که پیش‌تر هم رابطه پرتنشی با ساپینتو داشت، حالا در موقعیتی عجیب قرار گرفته. در همان ساعات اولیه بازگشت ساپینتو، شایعه شد جلالی از ادامه همکاری دل خوشی ندارد و حتی به ترک باشگاه فکر کرده اما فعلا او ماندگار است و استقلالی‌ها ناچارند روی همین یک بازیکن حساب کنند. البته ابوالفضل زلیخایی هم هست؛ جوان ۱۹ ساله‌ای که شاید در حد یک نیمکت‌نشین آماده، قابل استفاده باشد اما تجربه ثابت کرده در تیمی مثل استقلال، نیمکت‌نشین بودن کافی نیست. آیا زلیخایی می‌تواند از سایه جلالی بیرون بیاید یا مثل خیلی از جوان‌های دیگر، محو خواهد شد؟ این سوالی است که جوابش را فقط مسابقات می‌دهد. در یک نگاه کلی، استقلالی‌ها امسال برای قلب دفاع، سنگین‌ترین سرمایه‌گذاری ممکن را انجام داده‌اند، سمت راست را به یک میدان مبارزه بدل کرده‌اند و در سمت چپ، با یک بحران واقعی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. تیم ساپینتو حالا شبیه یک نمایشنامه پر از شخصیت‌های تازه و داستان‌های فرعی است؛ هر بخش از خط دفاع یک داستان مخصوص به خودش دارد. باید منتظر ماند و دید در پایان این ماجراجویی پرهیاهو، کدام مدافعان تبدیل به قهرمان و کدام‌ها تبدیل به سیاهی‌لشکر خواهند شد.