حالیت شد!

مرضیه قاسمعلی

الهی «قدر» جانت را بگیرد
نشد حتی، توانت را بگیرد
بیاید «فاتح و سجیل و ثاقب»
شبیه گل، دهانت را بگیرد
دلت به گنبدت خوش بود بدبخت؟!
الهی که همانت را بگیرد
شدی دانکی، سوارت یانکی زرد!
الهی خرچرانت را بگیرد
شکر خوردی اگر گفتی ضعیفیم
ز حلقومت زبانت را بگیرد 
کسی هنگام بالا رفتن تو 
بیاید نردبانت را بگیرد 
و با مغزت زمین خوردی بیاید 
صدای استخوانت را بگیرد
تو از لاف شکستم خورده‌ای نان!
الهی آب و نانت را بگیرد 
به نفعت هست با ایران در نیفتی
که در خوابت امانت را بگیرد
نمی‌ترسی از آه قدرت ما؟
بمان تا خانمانت را بگیرد