قرعه طلایی سرخها
باربد بهراد: وقتی درهای فصل تازه لیگ برتر باز شد، کمتر کسی تصور میکرد نخستین هفته تا این اندازه برای پرسپولیس خوشیمن باشد. قرعهکشی بیستوپنجمین دوره رقابتها طوری رقم خورد که سرخپوشان تهرانی مقابل تیمی تازهوارد و کمتجربه صفآرایی کنند؛ فجر شهید سپاسی شیراز، حریفی که از همان ابتدا میتواند نقش سکوی پرتاب را برای وحید هاشمیان و شاگردانش ایفا کند. میزبانی در آزادی و رودررویی با تیمی که پس از سالها طعم لیگ برتر را چشیده، بهترین فرصت است تا سرمربی جدید سرخها بدون فشار روانی، ایدههای تاکتیکیاش را در زمین پیاده کند.
اما داستان فقط به این ختم نمیشود. در همان هفته نخست، دیگر مدعیان راه دشوارتری دارند؛ استقلال باید در تبریز با تراکتور دیدار کند، سپاهان هم سفری طاقتفرسا به بندرانزلی دارد. نتیجه این چینش؟ پرسپولیس فرصت طلایی دارد که با یک پیروزی قاطع، از همان آغاز صدر جدول را بقاپد و روحیهای دوچندان برای ادامه راه پیدا کند.
* عبور از مسیر ناهموار
البته اگر کسی فکر کند پرسپولیس راهی هموار تا پایان دارد، سخت در اشتباه است. هفته دوم، اصفهان و دیدار با سپاهان انتظارشان را میکشد؛ تقابل ۲ تیم که سال گذشته رقابتشان برای نایبقهرمانی تا آخرین لحظه ادامه داشت. این نبرد میتواند نخستین آزمون جدی برای هاشمیان باشد؛ جایی که عیار واقعی آمادهسازی بدنی و نظم تاکتیکی مشخص خواهد شد. بعد از آن، فولاد خوزستان و چهره آشنای نیمکتش، یحیی گلمحمدی، در هفته سوم مانعی جدی سر راه سرخپوشان خواهند بود. ۲ بازی سخت که میتواند سرنوشت روحیه تیم در ادامه فصل را تغییر دهد.
پرسپولیسیها خوب میدانند هر لغزش کوچک در ابتدای راه، میتواند هزینهای سنگین داشته باشد. تجربه فصل گذشته هنوز در ذهن هواداران تازه است؛ جایی که از دست دادن امتیازات ابتدایی، مسیر قهرمانی را پیچیده کرد. حالا هاشمیان ناچار است با هوشمندی بین بهرهبرداری از بازیهای آسان و مدیریت چالشهای بزرگ تعادل برقرار کند.
* هدیه قرعهکشی: تهران
با این حال، برگ برنده در اختیار پرسپولیس است؛ امتیاز میزبانی متوالی. طبق قرعهکشی، در ۶ هفته ابتدایی، ۵ بار فرصت بازی در تهران نصیبشان میشود. فقط یک سفر به اصفهان در این بازه وجود دارد و باقی بازیها یا در آزادی برگزار میشود یا حتی مسابقهای که باید در یزد انجام شود، به دلیل آماده نبودن ورزشگاه میزبان، به تهران منتقل شده است.
این یعنی پرسپولیس، جز فولاد و سپاهان، در این مدت باید با چادرملو، ملوان و گلگهر روبهرو شود که دستکم روی کاغذ قدرت کمتری نسبت به مدعیان دارند. چنین چیدمانی به هاشمیان این امکان را میدهد که تیمش را بهتدریج جا بیندازد و در فضایی کمفشار، بازیکنان جدید را هماهنگ کند. برای تیمی که سرمربی جدیدی دارد، این یک موهبت بزرگ است.
* پایانبندی دلچسب
برنامه مسابقات فقط در شروع لیگ به نفع پرسپولیس نیست؛ انتهای فصل هم سرخپوشان دست بالا را دارند. در ۵ هفته پایانی، ۴ بار در خانه بازی خواهند کرد؛ از جمله تقابل حساس با استقلال که حضور هواداران میتواند معادلات قهرمانی را تغییر دهد. تنها سفرشان در این مقطع، برای دیدار با آلومینیوم در اراک است و بلافاصله دوباره به تهران بازمیگردند تا با شمسآذر، پیکان و در نهایت مس رفسنجان روبهرو شوند.
نکته جالب اینکه آخرین باری که پرسپولیس جام را بالای سر برد، بازی پایانیاش برابر همین مس رفسنجان بود. حالا دوباره تقدیر طوری رقم خورده که در همان زمین، شاید دوباره جشن قهرمانی برپا شود. این همزمانی، امیدواری هواداران را دوچندان کرده و سوخت تازهای برای انگیزه تیم خواهد بود.
* فرصت یا توهم؟
البته همه چیز فقط به جدول برنامهریزی مربوط نیست. قرعه آسان میتواند تیم را مغرور کند یا برعکس، اعتماد به نفس لازم برای ادامه مسیر را بسازد. هاشمیان اگر بتواند از این امتیاز استفاده کند و از بازیهای خانگی حداکثر امتیاز را بگیرد، میتواند فاصلهای مطمئن با رقبای مستقیمش ایجاد کند اما اگر این فرصتها از دست برود، همان امتیاز میزبانی به شمشیر دولبهای تبدیل میشود که فشار را چند برابر خواهد کرد. در نهایت، آنچه روشن است این است که مسیر پیش روی پرسپولیس از همان ابتدا تعیینکننده است. شروعی آرام، ادامهای پرتنش و پایانی امیدوارکننده، تصویری است که قرعهکشی برای هاشمیان و تیمش ترسیم کرده. حالا باید دید مرد آرام نیمکت سرخها میتواند از این موقعیت طلایی بهره ببرد یا خیر.
پرسپولیس در فصلی قدم گذاشته که شانس و برنامهریزی لیگ دست به دست هم داده تا کار برایش آسانتر از همیشه شروع شود اما در فوتبال، هیچ آسانی دائمی نیست. اینکه قرعهطلایی به جام ختم شود یا به کابوس بدل گردد، همه چیز به تصمیمات و مدیریت فنی هاشمیان بستگی دارد.