جام سر خورد
علی هنرمند: درخشش نوجوانان کشتی‌گیر ایران در رقابت‌های جهانی ۲۰۲۵ یونان، اگرچه امید به قهرمانی را زنده کرده بود اما در نهایت با سُر خوردن مدال طلا از دست نمایندگان ایران در روز پایانی، رویای قهرمانی به نایب‌قهرمانی ارزشمند ولی حسرت‌بار بدل شد. شاگردان عباس حاج‌کناری در تیم ملی کشتی آزاد نوجوانان ایران که روزهای ابتدایی مسابقات را با قدرت آغاز کرده بودند، در واپسین مبارزات، اسیر طلسم شکست در فینال‌ها شدند تا تنها با ۴ امتیاز فاصله، جایگاه اول را به آمریکایی‌ها بسپارند.
* از صدر تا حسرت
در روزهایی که رسانه‌ها ایران را مدعی اصلی فتح سکوی نخست جهان می‌دانستند، نتایج ۵ وزن پایانی قهرمانی جهان در آتن معادلات را برهم زد. تیم ایران که با ۱۶ امتیاز بیشتر از آمریکا پا به نیمه دوم مسابقات گذاشته بود، در نبردهای حیاتی، ۳ فینالیست داشت که هر سه، در گام آخر لغزیدند. آمریکا با شکار طلا در وزن‌هایی که ایران در آن نقره گرفت، ورق را به سود خود برگرداند و نهایتاً با ۱۵۴ امتیاز قهرمان شد. ایران با ۱۵۰ امتیاز روی سکوی دوم ایستاد و قزاق‌ها با اختلافی قابل توجه، سوم شدند.
* ۳ فینال و ۳ آه
در وزن ۴۵ کیلوگرم، پارسا طهماسبی که تا نیمه‌نهایی با ضربه فنی و اختلاف امتیاز قاطع از رقبای قرقیز، اوکراینی و ازبک گذشته بود، در فینال برابر نماینده مقتدر آمریکا، کیگان جکسون، قرار گرفت اما در کمتر از یک دقیقه، با نتیجه‌ای سنگین مغلوب شد تا نخستین نقره ایران ثبت شود.
در ۷۱، آرشام مهرابیان هم مسیری مقتدرانه تا فینال داشت اما مقابل جیدن جیمز، کشتی‌گیر جنگنده آمریکا، زورش نرسید و با نتیجه ۹ بر ۲ مغلوب شد. آرشام که از سد حریفان ترکمن، آلمانی و تاجیک گذشته بود، در آخرین گام از درخشش بازماند.
در ۹۲، همه نگاه‌ها به امیرعلی علیزاده بود؛ ستاره‌ای که پیروزی‌اش می‌توانست ایران را قهرمان کند. علیزاده تا فینال، با نتایج قاطع نمایندگان آمریکا، مغولستان، ترکیه و گرجستان را کنار زده بود اما در فینال برابر نوجوان روس شکست خورد و نایب قهرمان شد. این نتیجه نه‌تنها مدال طلا را از او گرفت، بلکه جام قهرمانی تیمی را هم از ایران ربود.
* تلاش‌هایی که بی‌پاداش ماند
در برخی اوزان دیگر نیز نمایندگان ایران با بدشانسی یا اشتباهات جزئی از رسیدن به سکو بازماندند. سینا اردو، کشتی‌گیر وزن ۵۱ کیلوگرم، در حالی که شروعی درخشان داشت و نماینده چین را از پیش رو برداشته بود، در دومین مسابقه اسیر ضربه فنی حریف ژاپنی شد و حذف شد.
آرین مهرعلیزاده در ۶۰ نیز نتوانست از فرصت‌های طلایی خود بهره ببرد. او تا یک‌چهارم نهایی پیش آمد اما مغلوب حریف هندی شد. هرچند در جدول شانس مجدد بار دیگر امیدوار شد اما در رده‌بندی مقابل کشتی‌گیر قزاق ناکام ماند و دستش از مدال کوتاه ماند.
* مدال‌های روز اول: پایه‌ای برای امید
پیش از آغاز روز دوم رقابت‌ها، تیم ایران موفق شده بود در ۵ وزن نخست ۴ مدال به‌دست آورد. سینا بوستانی در ۴۸ و محمدپارسا کرمی در ۸۰ کیلوگرم فینالیست شدند اما با باخت مقابل رقبای آمریکایی و اوکراینی به نقره رضایت دادند. در کنار آنها، مرتضی حاج‌ملامحمدی (۶۵) و امیرحسین نقدعلی‌پور (۱۱۰) هم با کسب مدال برنز، به جدول امتیازات ایران کمک کردند.
تنها ناکامی این بخش مربوط به محمدرضا براری در ۵۵ بود که با وجود تلاش فراوان، دستش از مدال کوتاه ماند.
* وقتی پایان، با شروع نمی‌خواند
نقطه قوت ایران در این دوره، عملکرد درخشان آزادکاران در مراحل ابتدایی بود. از نتایج با ضربه فنی گرفته تا اختلاف امتیاز بالا، همه چیز نویدبخش یک قهرمانی بی‌دردسر را می‌داد اما فینال‌هایی که با شکست همراه شد، باعث شد رؤیای بالا بردن جام، در یونان نیمه‌کاره بماند. تقابل مستقیم ایران و آمریکا در چند فینال، عملاً سرنوشت جام را در همان میدان‌ها رقم زد و در جایی که باید با طلا تمام می‌شد، نقره‌های مکرر نتیجه را تغییر داد.
* ارزیابی نهایی: تیمی برای فردا
اگرچه در ظاهر نایب قهرمانی با ۴ امتیاز اختلاف ممکن است تلخ به نظر برسد اما حقیقت آن است که ترکیب نوجوانان ایران در این دوره، نشان از یک نسل طلایی دیگر دارد. کشتی‌گیرانی که با جسارت، فیزیک برتر و توان فنی بالا به میدان رفتند، در صورت حمایت صحیح می‌توانند در سطوح جوانان و بزرگسالان، فاتح میدان‌های مهم‌تری شوند. کادر فنی تیم ملی نوجوانان نیز باید با این تجربه، نقاط ضعف و نیازهای روانی کشتی‌گیران را دقیق‌تر بشناسد.
* پایان مسابقات، آغاز حساب و کتاب
تورنمنت جهانی کشتی نوجوانان، فارغ از نتیجه نهایی، بخوبی نقشه راه آینده را ترسیم کرد. ایران اگرچه جام را به آمریکا واگذار کرد اما ثبات در عملکرد و گستردگی استعدادها، پیامی روشن برای آینده دارد.
وقت آن رسیده نایب‌قهرمانی نه به‌عنوان یک ناکامی که به‌عنوان پیش‌درآمدی برای قهرمانی سال‌های بعد دیده شود.