سیدمحمد حسینی: امروز 16 تیر قرار است اجرای گام دوم کاهش تعهدات هسته‌ای ایران اجرا شود. در مرحله نخست شورای عالی امنیت ملی اعلام کرد ایران دیگر خود را متعهد به رعایت محدودیت‌های مربوط به نگهداری ذخایر اورانیوم غنی شده و ذخایر آب سنگین نمی‌داند. در همین راستا از روز 6 تیرماه ذخایر اورانیوم غنی شده 67/3 درصد ایران از مرز 300 کیلوگرم عبور کرد و به تایید آژانس انرژی اتمی هم رسید. در گام دوم نیز قرار است ایران رعایت محدودیت‌های مربوط به سطح غنی‌سازی اورانیوم و اقدامات مربوط به مدرن‌سازی رآکتور آب سنگین اراک را متوقف کند. این اقدام ایران در واکنش به بدعهدی طرف‌های اروپایی برجام نسبت به انجام تعهدات‌شان و جبران خسارات خروج آمریکا از این توافق صورت می‌گیرد. درباره این راهبرد و همچنین جزئیات فنی اقدامات ایران با دکتر فریدون عباسی، رئیس سابق سازمان انرژی اتمی گفت‌وگو کرده‌ایم. دکتر عباسی در گفت‌وگو با «وطن‌‌امروز» ضمن تاکید بر انجام غنی‌سازی 20 درصد، معتقد است اظهارات اخیر روحانی پیرامون رآکتور اراک و تولید پلوتونیوم با توجه به اظهارات سابق مقامات دولتی و بویژه تشبیه این رآکتور به تاسیسات چرنوبیل توسط آنها قابل اعتنا نیست.
 

  پس از خروج آمریکا از برجام در اردیبهشت‌ماه سال گذشته، دولت تصمیم به ادامه برجام با کشورهای اروپایی گرفت. نظر شما درباره فرآیندی که در یک‌سال گذشته در موضوع هسته‌ای طی شد و خروجی آن یعنی سامانه اینستکس چیست؟
از ابتدا باید در برجام مسائل درست دیده می‌شد. یعنی اگر قرار بود ایران توافقی انجام دهد و محدودیت‌هایی را در یک موضوع راهبردی بپذیرد، باید این کار را به صورت گام به گام انجام می‌داد، چون این سازوکار درست انتخاب نشده باعث شده است ما یکسری تعهدات یکطرفه را بپذیریم اما هیچ جریمه‌ای برای اینکه طرف مقابل تعهدات خود را انجام ندهد وجود ندارد، در حالی که برای ما وجود دارد. این موضوع وقتی یک طرف توافق از آن خارج می‌شود خود را نشان می‌دهد و ابزاری برای طرف مقابل وجود ندارد. در پیمان نفتا، پیمان آب و هوایی و بقیه موارد هم آمریکا یکطرفه خارج شد و کشورهای دیگر نمی‌توانند عکس‌العملی داشته باشند. دولت ما در این باره چیزی را در برجام پیش‌بینی  نکرده بود، در نتیجه به اقدامات نمایشی و اقداماتی که بیشتر مصرف داخلی دارد روی آورد. مانند دستوری که در موضوع امکان‌سنجی پیشران هسته‌ای داده شد. طرف مقابل هم می‌دید که دولت انگیزه‌ای برای مقابله ندارد. قصد اروپایی‌ها که مشخص بود. در خود برجام هم مشخص بود که تا آمریکایی‌ها یک مطلبی را نخواهند اروپایی‌ها در رابطه با آن موضوع اقدامی انجام نمی‌دهند. به همین خاطر معتقدم دل بستن به اروپا سرابی بیش نبود.
  و  اینستکس؟
سراب که گفتم منظورم همین بود. ببینید! اینستکس در شأن جمهوری اسلامی نیست. این را باید در نظر گرفت که اروپایی‌ها به تعهدشان عمل نکردند و راهکاری را ارائه کردند که صرفا اتلاف وقت بود. در مدت یک‌سال گذشته صرفا وقت تلف شد. الان چند سال از انعقاد برجام گذشته است و اگر قرار بود این راه ثمر دهد تاکنون داده بود. ببینید! دیپلمات آلمانی می‌آید در تهران و وقیحانه می‌گوید اگر برجام برای شما میوه نداد از سایه آن استفاده کنید. این حرف برای کشور بزرگی مانند ایران تحقیرآمیز است. باید جواب این حرف را می‌دادند اما ندادند. من اینستکس را راه‌حل مناسبی برای حل مشکلات کشور نمی‌بینم.
  شورای عالی امنیت ملی اردیبهشت‌ماه گذشته کاهش تعهدات هسته‌ای ایران را در قالب چند گام 60 روزه کلید زد؛ قبل از ورود به جزئیات فنی این اقدامات، ورود این شورا به موضوع هسته‌ای را به معنای گرفتن پرونده هسته‌ای از وزارت امور خارجه نمی‌دانید؟
من چنین برداشتی ندارم. چون همچنان وزیر امور خارجه و معاونش که پیش‌قراولان این عقب‌نشینی‌ها در حوزه اقتدار بودند دارند در این موضوع کار و مصاحبه می‌کنند، البته اینکه شورای عالی امنیت ملی به میدان آمده خوب است اما باید در نظر داشت که این شورا قبلا هم نظراتی درباره چگونگی پذیرش برجام داشت ولی آیا به آن شروط عمل شد؟ خیر! اجرای برجام با شروط تقریبا بیست‌و‌‌هشت‌گانه به دولت اجازه داده شده بود ولی دولت اراده‌ای برای اجرای آن شروط نداشت.
  کاهش تعهدات هسته‌ای ایران در گام نخست در 2 حوزه آب سنگین و ذخایر اورانیوم غنی شده 67/3 درصد را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
اینها در واقع باج اضافه‌ای بود که ما به این کشورها داده بودیم. این موضوعات حتی در برجام هم به این صورت نیامده بود. چون قرار بود ما آب سنگین را در معرض فروش بگذاریم. در معرض فروش گذاشتن هم اینگونه نیست که شما آن را از کشور خارج کنید و دیگران بتوانند دبه کنند و نخرند. یا اینکه 300 کیلوگرم اورانیوم غنی شده در برجام آمده بود ولی اینها آن را به کمتر از 200 کیلو کاهش دادند. اینها تعهدات اضافه‌ای بود که ما پذیرفتیم. اکنون تازه رسیده‌ایم به حدی که در برجام ذکر شده است. در نتیجه نمی‌توان گفت که یک اقدام خیلی خارق‌العاده‌ای را انجام دادیم که بتوان روی آن مانور گسترده‌ای داد. بهتر است برای این موضوع فکر دیگری کنیم تا طرف‌های مقابل ما به تعهدات‌شان عمل کنند.
  گفته شده در گام دوم کاهش تعهدات هسته‌ای ایران قرار است سطح غنی‌سازی ایران افزایش یابد؛ پیشنهاد می‌کنید جهت وادار کردن طرف‌های غربی برای انجام تعهدات‌شان در برجام، سطح غنی‌سازی ایران در این مرحله تا چه حد افزایش یابد؟
به نظرم روشی که در گذشته اتخاذ شده بود می‌تواند موثر واقع شود. به این ترتیب که ما با توجه به رفع نیازهای کشور غنی‌سازی 20 درصد را  به شکل مرحله‌ای محقق کردیم. وقتی آنها رآکتور تهران را از داشتن سوخت محروم کردند و کشور از جهت نبود توان تولید رادیوداروهای مورد نیاز خود در رآکتور تهران تهدید می‌شد، ما تصمیم گرفتیم خودمان اورانیوم 20 درصد را تولید کنیم. وقتی آن را تولید و در سال 91 تولیدمان را سه‌برابر کردیم، پیام موثری به طرف‌های غربی داده شد و توانستیم توانمندی خودمان را نشان دهیم. ضمن اینکه با این کار الگویی از منطق مقاومت به کشورهای دیگر عرضه شد. آنها به دنبال شکستن این الگو بودند که متاسفانه توافق برجام و پذیرش آن نوع مذاکرات، اساسا برنامه ما را به انحراف کشاند. بویژه اینکه آقای ظریف را برای دستاورد توخالی‌ای که در ژنو1 داشت با اقدامات رسانه‌ای به عنوان «قهرمان دیپلماسی» مطرح کردند. مشکلات امروز ناشی از همان تفکرات است که امروز نیز در کشور وجود دارد و این بیم وجود دارد که دوباره این چرخش صورت بگیرد. به همین خاطر ما ابتدا باید از این موضوع مطمئن شویم که چرخش ناگهانی در این مسیر به وجود نیاید، چون همان افراد الان رشته کار را در دست دارند. به هرحال، اگر پیشنهاد من را بخواهید نظرم این است که ما هم باید غنی‌سازی 20 درصد را مدنظر قرار دهیم؛ به همان مقداری که در شروع برجام داشتیم. یعنی 6 زنجیره 20 درصد را تولید و راه‌اندازی کنیم، آماده به کار نگه داریم و محصول آن را هم در کشور نگه داریم و این دفعه آن را به U3O8  20 درصد تبدیل نکنیم و به‌صورت همانUF6 20 درصد حفظ کنیم. این اقدام می‌تواند اقتدار ما را بیشتر از قبل نشان دهد، البته این کار باید حتما در فردو انجام شود، یعنی ماشین‌های سانتریفیوژ را به حالت قبل برگردانیم. از جمله هزار عدد از سانتریفیوژهای نسل 2 را که به عنوان IR2 M شناخته می‌شوند، نصب کنیم و با آنها غنی‌سازی را انجام دهیم تا راندمان آن تا 4 برابر نسبت به نسل یک افزایش یابد و بتوانیم عقب‌افتادگی را جبران کنیم.
  موضوع فعال‌سازی رآکتور اراک و تولید پلوتونیوم که در سخنان اخیر رئیس‌جمهور در جلسه هیات دولت نیز مورد اشاره قرار گرفت تا چه میزان در عقب‌نشینی کشورهای غربی و تامین مطالبات ایران در برجام موثر خواهد بود؟
به نظرم این یک شوی تبلیغاتی است. اینها همان کسانی هستند که سال 94 به نمایندگان مجلس به دروغ گفتند رآکتور اراک به سرنوشت چرنوبیل دچار می‌شود! یکی از همین اعضای تیم مذاکره‌کننده برجام به مجلس رفت و به نمایندگان گفت رآکتور اراک روغن ریخته بود که ما نذر امامزاده کردیم! حالا این روغن ریخته از نظر این دوستان ارزش مانور سیاسی پیدا کرده است؟! حداقل بیایند این موضوع را روشن کنند و بگویند که ما برای تصویب برجام، مصلحت کشور را فدای منافع جناحی و سیاسی کردیم. یا بروند در مجلس و بگویند که ما دروغ گفتیم. چرا گفتند رآکتور دچار انفجار و مانند چرنوبیل می‌شود؟
  این حرف را به نمایندگان مجلس گفتند؟
بله! آقای دکتر صالحی بیاید توضیح دهد چرا چنین حرفی‌ زده است؟ چرا زمانی که رآکتور اراک قرار بود با سوخت ایرانی راه بیفتد گفتند که این چرنوبیل می‌شود؟ این حرف دهن‌کجی به فناوری کشور و اقتدار علمی و فنی بود. با این حرف اقتدار علمی و فنی ما را جلوی دشمن شکستند. حالا چطور همین دوستان می‌خواهند رآکتوری را که به ادعای خودشان چرنوبیل می‌شود راه بیندازند؟! اول باید بگویند غلط کردیم و دروغ گفتیم تا یکی مانند من این حرف‌ها را باور کند. چون من زندگی خودم را روی این مسائل گذاشتم. ما به‌خاطر این مسائل شهید دادیم تا به این اقتدار علمی و فنی برسیم. چطور می‌شود به اینها اطمینان کرد؟
  شما در مصاحبه سال گذشته‌تان با «وطن‌‌امروز» مهم‌ترین خسارت برجام را مایوس شدن نیروی انسانی توانمند داخلی دانستید؛ به نظرتان این نقیصه با اقداماتی نظیر کاهش تدریجی تعهدات هسته‌ای ایران جبران می‌شود؟
نیروی انسانی را به طور کلی نمی‌شود براحتی به کار بازگرداند، زمان می‌برد، چون اینها درباره سانتریفیوژ نسل یک جفا کردند، چون سانتریفیوژ‌های نسل یک کاملا ایرانی شده بود ولی اینها پذیرفتند که همان را با وعده توخالی IR8 و... جبران کنند؛ یعنی هیچ. در این شرایط نیروی انسانی متخصص دیگر در مسائل راهبردی کشور وارد نمی‌شود. 6 سال است اینها تحقیقات را متوقف کرده‌اند. در دانشگاه‌ها مجبورند پایان‌نامه‌ها و رساله‌های دکترایی را که محتوای فنی ندارد ارائه کنند. همه‌اش شبیه‌سازی است و به هیچ درد جامعه نمی‌خورد، چون در جهت رآکتور و چرخه سوخت نیست. جبران این مسائل سخت است. نخست افراد دستگاه اجرایی باید کنار گذاشته شوند و عوامل قابل اعتماد رشته مسائل راهبردی کشور را به دست بگیرند.
  برخی کارشناسان معتقدند با توجه به وقت‌کشی بیش از یک‌ساله اروپایی‌ها در انجام تعهدات‌شان، مدت زمان 60 روز برای ضرب‌الاجل‌های ایران، زمان زیادی بود و می‌شد این موضوع را در بازه‌های کوتاه‌تری تعریف کرد؛ نظر شما چیست؟
فکر می‌کنم ضرب‌الاجل 60 روزه بیخود و تلف کردن زمان مفید کشور است. می‌خواهند زمان بخرند تا ببینند چطور می‌توانند شرایط را به قبل بازگردانند. اروپایی‌ها هم تا حالا نشان داده‌اند که صرفا منافع خودشان را دنبال می‌کنند، چنانکه نفتی از ایران تاکنون نخریده‌اند. ما باید موضع اقتدار را پیش بگیریم. من نمی‌دانم فلسفه این عدد 60 روز چیست و از کجا آمده است. می‌شود گفت هیچ کار کارشناسی روی این موضوع انجام نشده است. در حالی که خیلی راحت می‌شود درباره رآکتور اراک تصمیم گرفت و زیگزاگ نرفت. می‌توان همان رآکتور آب سنگین را با سوخت طبیعی راه‌اندازی کرد. بیخود هم شعار ندهیم که پلوتونیوم تولید می‌کنیم. ما هیچ‌وقت نمی‌خواستیم پلوتونیوم گرید سلاح تولید کنیم، بلکه پلوتونیوم گرید رآکتور را می‌خواستیم. ما باید امتیاز بازفرآوری را دوباره داشته باشیم، یعنی سوخت ایرانی را در رآکتور اراک مصرف کنیم و سرمان را هم بالا بگیریم، البته به آژانس هم بگوییم و قانونی برخورد کنیم. درباره اورانیوم غنی شده هم نظرم این است که آقای روحانی اگر می‌خواهد خسارتی را که به کشور‌ زده است جبران کند بهتر است دستور دهد سازمان انرژی اتمی اورانیوم را در حد 56 درصد غنی کند. یعنی 20 درصد را قطعی کند و بگوید در حدی که نیاز به فعالیت‌های آزمایشی داریم هم 56 درصد تولید می‌کنیم و هم پلوتونیوم را بازیافت خواهیم کرد ولی پلوتونیوم با درجه رآکتور نه سلاح. متخصصان ما حتما باید روی سوخت‌های پلوتونیومی کار کنند. یک نکته دیگر هم هست که رئیس‌جمهور باید دستور دهد پروژه توریم هم در انرژی اتمی دوباره راه‌اندازی شود. تولید توریم و امکان تولید سوخت اورانیوم 233.  البته دستور بدهد نه اینکه بخواهد امکان‌سنجی کند، چون این پروژه با آمدن او تعطیل شد. بقیه کشورهای دنیا هم اگر می‌ترسند باید بیایند و با ما تعامل درست داشته باشند. آنها باید خودشان را با ما تنظیم کنند.
  به آژانس اشاره کردید؛ کاهش نظارت بازرسان آژانس می‌تواند یکی از موارد کاهش تعهدات هسته‌ای ایران باشد؟
من از جمله افرادی هستم که معتقدم اتفاقا نظارت آژانس تا زمانی که ما در ان‌پی‌تی هستیم باید باشد، البته در حد قانونی. نباید بیشتر از حدود این قانون به آژانس باج داد، چون ظرفیتش را ندارد.
 

محمد صدری: به‌رغم زرق و برق حاکم بر نظام کنونی بین‌الملل و آنچه از آن با نام «توسعه» نام می‌برند، در حقیقت «آنچه بر مناسبات کنونی دنیا حاکم است، قانون جنگل است»؛ این را من البته نمی‌گویم، چند سال پیش در اوج مذاکرات هسته‌ای دکتر احمد نقیب‌زاده، استاد تمام روابط بین‌الملل دانشگاه تهران و عضو جریان کارگزاران در گفت‌وگو با «وطن‌امروز»، گفته بود. ساختار سازمان ملل و زائده‌‌های مختلف روییده از آن، اساسا بر مبنای چنین نظمی شکل گرفته و مسائلی چون حق وتو از بارزترین نمودهای این نظم غیرعادلانه و ضدبشری است. خنده‌دار‌‌‌‌‌‌تر اما حتما این است که کسانی تحت عنوان استاد دانشگاه و پژوهشگر با الگو قرار دادن همین زندگی تحت قانون جنگل، مدام جامعه ایرانی را به دلیل آنکه مانند برخی برده‌‌های این نظم غیرانسانی، رام و مطیع ارباب نیستند، سرزنش می‌کنند و سعی دارند تمام مشکلات ریز و درشت جامعه را به ایستادگی ملت ایران در برابر این منطق حیوانی ارتباط دهند. جامعه ایرانی در مقطع پس از انقلاب، از اواخر دهه 60 بدین‌سو به لطف وجود چنین اندیشمندان زبده‌ای(!) همواره بین ارتباط و قطع ارتباط با دولت آمریکا به عنوان مظهر اصلی این نظم غیرانسانی شیر و خط انداخته است.
ماجرای سال‌های اخیر بر سر پرونده هسته‌ای و مسأله برجام، نهایی‌‌‌‌‌ترین مرحله این آزمون ملی بود. آمریکا اما نه‌تنها در دوره ترامپ که در دوره اوباما نیز نشان داد به تنها چیزی که پایبند است، همان قانون جنگل است؛ قانونی که می‌گوید شما چون شاخ‌‌های بزرگ و دندان‌‌های تیزتری دارید، می‌توانید با قرارداد چندجانبه‌ای که خود هم پایش امضا انداخته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اید، هر غلطی بکنید. می‌توانید آن را مکرر پیش چشم رسانه‌‌های گروهی نقض کرده، زیر پا له کنید و آب هم از آب تکان نخورد! آمریکا در دوره اوباما حداقل 7 بار به طور صریح اقدام به نقض برجام کرد، لذا شاخ نهایی ترامپ به برجام نیز نباید چندان عجیب شمرده شود. اوباما درست یک روز پس از اجرای برجام یعنی ٢٧ دی ٩٤، بیست شخصیت حقیقی و ایرانی را تحریم کرده بود و پس از آن تا بود حداقل 100 تحریم جدید را در همان دوره اجرای برجام علیه ایران تصویب و اجرایی کرد.
تمدید قانون تحریمی آیسا، تصویب قانون محدودیت ویزا، تصویب بیش از ۸۰ طرح ضدایرانی در کنگره و پابرجا ماندن تحریم سوئیفت، تنها بخشی از لگدهای نابهنگام اوبامای مودب و باهوش به توافق برجام بود. لذا مسأله، تفاوت اوباما با ترامپ یا دموکرات با جمهوری‌خواه نیست. نظم غیرعادلانه حاکم بر روابط بین‌الملل و عادت دیرینه آمریکا به عنوان مهم‌‌‌‌‌ترین نماد این نظم پس از جنگ دوم جهانی، رفتار آن بر مبنای طول شاخ و ضرب لگدهایش را در هر دوره و با هر رئیس‌جمهوری بدل به یک امر بدیهی کرده است. مسأله تنش‌‌های اخیر در منطقه خلیج‌فارس و دریای عمان تا سرنگونی پهپاد جاسوسی آمریکا در آب‌‌های سرزمینی کشورمان و نوع برخورد سازمان ملل با این موضوع را نیز باید ذیل همین چارچوب مورد نقد و بررسی قرار داد.
سوم تیرماه جاری، جلسه شورای امنیت سازمان ملل پیرامون این موضوع، در نهایت با انتشار بیانیه‌ای ضمن محکوم کردن حمله به نفتکش‌ها در خلیج‌فارس و دریای عمان، خواستار کاهش تنش در منطقه شده است. این در حالی است که این بیانیه هیچ اشاره‌ای به دروغ‌پردازی‌‌های فضاحت‌بار آمریکا پیرامون نقش ایران در انفجار نفتکش‌ها در منطقه ندارد. مسأله تلخ‌‌‌‌‌‌تر این است که فرضا اگر هم در متن بیانیه به این مسأله پرداخته می‌شد، آمریکا آن را وتو می‌کرد. اعضای شورای امنیت جلسه‌ای 2 ساعته پشت در‌‌های بسته برگزار می‌کنند تا به موضوعی بپردازند که یکی از طرف‌‌های اصلی آن، ملت ایران است، با این حال، نماینده ایران حق حضور در جلسه و دفاع از خود را ندارد. طرف متجاوز و دروغگو اما با وجود نقض قوانین بین‌المللی و تجاوز به حریم هوایی ایران، تف انداختن بر قطعنامه 2231 همین شورا و دروغگویی‌‌های مکرر و بدون سند پیرامون انفجار نفتکش‌ها در هفته‌‌های اخیر به هیچ‌کس پاسخگو نیست!
مجموعه این واقعیات عریان و دردناک نشان می‌دهد تمدن غرب در هر چه مدعی باشد، باید در مسائلی چون حقوق بشر، صلح، انسان‌دوستی و خلاصه! هر آنچه مربوط به انسان می‌شود، دهان باز نکند، چرا که مردم از بوی بد دهانش عن‌قریب بیمار خواهند شد. دلباختگان این تمدن ضدبشری در ایران هم باید بدانند حیواناتی مانند زنبور عسل زندگی به مراتب منظم و پیشرفته‌‌‌‌‌‌تر از تمدن غرب دارند، بدون آنکه این زیست منظم‌شان تبعاتی برای دیگر ساکنان این کره خاکی مانند گرسنگان آفریقا، سیاهپوستان مهاجر، سرخپوستان آمریکا، مردم یمن، کودکان غزه و تمام صدر تا ذیل محیط‌زیست بشری داشته باشد. لذا اگر کسانی می‌خواهند از غرب برای جامعه ایرانی بت‌‌سازی کنند، خوب است در کنار فهرست‌‌های 30 و 40 تایی‌شان، تاکید بر مسائلی حیاتی مانند شاخ بزرگ، دندان تیز، لگد قوی و فک قدرتمند را هم ابدا از قلم نیندازند!

گروه سیاسی: ظهر روز گذشته حکم دادگاه بدوی محمدرضا خاتمی از طریق سامانه ثنا ابلاغ شد و شعبه ۱۰۵۷ مجتمع قضایی کارکنان دولت که ریاست آن را قاضی عالیشاه بر عهده دارد پس از اعلام ختم رسیدگی، رای مذکور را صادر و به محمدرضا خاتمی ابلاغ کرد. 28 خرداد چهارمین و آخرین جلسه رسیدگی به اتهامات محمدرضا خاتمی برگزار و آخرین دفاع از متهم و وکیل وی اخذ شد.
به گزارش «وطن‌امروز»، در شرایطی که پیش از این در برخی اخبار غیررسمی مدت زمان حکم محکومیت محمدرضا خاتمی اعلام و گفته شده بود او به دلیل طرح ادعای دروغ تقلب و متهم کردن نظام اسلامی، به 2 سال حبس محکوم شده است اما روز گذشته خبرگزاری فارس رسما این خبر را منتشر کرد و نوشت خاتمی در دادگاه بدوی به تحمل 2 سال حبس تعزیری به جرم نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی محکوم شده است.
دیروز البته خاتمی و وکیلش مدعی شدند حکم به آنها ابلاغ نشده یا اینکه متن آن به دست آنها نرسیده است، با این حال این در اصل ماجرا تغییری ایجاد نمی‌کند. آنها حالا با عزم دستگاه قضایی برای آغاز مجازات فتنه‌گران سال 88 و کسانی که دروغ تقلب در انتخابات و متهم کردن نظام اسلامی را مطرح کرده و می‌کنند، مواجه شده‌اند.
جالب اینکه رفتار منفعلانه خاتمی در جریان رسیدگی به اتهامش، باز هم نشان داد جریان اصلاحات همچنان پس از 10 سال با وجود آنکه هم در دولت و هم در مجلس شورای اسلامی حاضر شده‌‌اند اما هنوز نتوانسته‌‌اند حتی یک سند برای اثبات دروغ تقلب اقامه کنند؛ دروغی که باعث شد خون ده‌ها نفر در تهران بر زمین ریخته شود. رفتار محمدرضا خاتمی در جریان دادگاه به گونه‌ای بود که برخی آن را به رسوایی جدید اصلاح‌‌‌‌‌‌طلبان تعبیر کردند.
خاتمی سال گذشته در گفت‌وگو با یک برنامه اینترنتی مدعی شد در انتخابات سال 88، هشت میلیون رأی به صندوق‌ها اضافه شده است و گفته می‌شود در کشور 39 میلیون نفر رأی دادند، در حالی که آرای صندوق‌ها 32 میلیون بوده و نیاز به تعرفه هم نبوده است. این فعال سیاسی اصلاح‌طلب مدعی شده بود این اطلاعات، از افراد مطلع جناح مقابل است که نمی‌خواهند نام‌شان گفته شود. پس از این گفت‌وگو و ادعاهای جنجالی مطرح شده در آن، دستگاه قضایی ضمن احضار خاتمی به او مهلت داد اسناد ادعای خود را ارائه کند اما او هم مانند سایر مدعیان هیچ سندی برای ادعاهایش ارائه نداد و به این ترتیب، اسفند 97 پرونده جهت رسیدگی به دادگاه ارسال شد.
اولین جلسه رسیدگی به اتهامات خاتمی در دادگاه، 10 اردیبهشت برگزار شد و با ادامه جلسات در 11 و 28 خرداد، قاضی که در این 3 جلسه وقت کافی در اختیار متهم و موکلان او برای دفاع قرار داده بود، در نهایت با اخذ آخرین دفاع، ختم رسیدگی را اعلام کرد.
در این جلسه نماینده دادستان با تأکید بر اینکه مرجع رسیدگی به شکایات انتخاباتی و تأیید سلامت انتخابات طبق قانون، شورای نگهبان است و شورای نگهبان سال 88 با دقت و با توجه به تأکیدات رهبر معظم انقلاب اسلامی، شکایات را بررسی و سلامت انتخابات را تأیید کرده است، با ذکر اعداد و ارقام، وارد صحت‌سنجی ادعاهای خاتمی و مسأله الگوی چاپ و توزیع تعرفه‌ها در انتخابات شد و میزان چاپ تعرفه‌های مازاد را با انتخابات دیگر از جمله آخرین انتخابات یعنی انتخابات ریاست‌جمهوری سال 96 مقایسه کرد و نشان داد ادعای خاتمی فاقد مبناست.
نکته دیگر در سخنان نماینده دادستان، افشای تقطیعات مکرری بود که خاتمی برای اثبات ادعای خود در نقل قول از سخنان مسؤولان وقت اجرایی انجام داده بود. مثلاً خاتمی نقل قولی از یک مقام مسؤول درباره میزان تعرفه‌های توزیع شده در برخی شهرها ذکر کرده و در نهایت با جمع زدن آنها نتیجه گرفته بود تکلیف بقیه تعرفه‌های مازاد روشن نیست، در حالی که اولاً در انتخابات 88 همه تعرفه‌ها دارای ته‌برگ و شماره سریال، و بر همین اساس نیز قابل رهگیری بوده‌اند، علاوه بر این از همان افرادی که درباره میزان تعرفه‌ها نقل قول مطرح‌ شده، در روز انتخابات، نقل‌قول‌های تکمیلی در ساعات بعدی اخذ رأی وجود داشت اما احتمالاً چون این بخش از داستان در خدمت روایت کذب او نبود، ذکری از آنها نمی‌کرد.
نماینده دادستان همچنین در بخش دیگری از سخنان خود در جلسه سوم دادگاه گفت: دفاعیات متهم در جلسات قبل، از ادعای تقلب ۸ میلیونی وی به کلی دور بوده و ارتباطی با ادعای وی نداشته است. وی با جست‌وجوی اینترنتی و جمع و تفریق مغشوش آمار، درنهایت مدعی است سرنوشت ۸ میلیون تعرفه مبهم است.
اظهارات نماینده دادستان نشان داد در جریان رسیدگی به اتهام خاتمی در دادگاه او به جای اثبات ادعایش، به موضوعات بی‌ربط و حاشیه‌ای پرداخته است؛ رفتار و اقدامی که در قانون مجازات اسلامی مستوجب «تادیب» است. در صورت تایید این حکم در دادگاه تجدیدنظر، محمدرضا خاتمی باید به مدت 2 سال در زندان بماند. اینکه او در این 2 سال تادیب می‌شود یا خیر مشخص نیست اما قطعا مجازات او سایر دروغگویان را در تکرار این دروغ هزینه‌ساز، مردد خواهد کرد.

گروه اقتصادی: پس از افزایش چند برابری قیمت‌ها در سال 97 به‌ دنبال تغییر نرخ ارز، دولت همچون سال‌های گذشته برای کمک به مردم بویژه دهک‌های پایین درآمدی، مصوبه اختصاص 14 میلیارد دلار به واردات کالاهای اساسی را از مجلس گرفت تا مردم در تامین کالاهای اساسی با توجه به کاهش قدرت خریدشان دچار مشکل نشوند اما اوایل سال 98 دولت در اقدامی عجیب با تغییر نرخ ارز4200 تومانی یارانه‌ای به نرخ ارز نیمایی (بیش از 8 هزار تومان) برای واردات گوشت قرمز، رسما برخی کالاها را که ارز دولتی به آنها تعلق می‌گرفت، گران کرد. اگرچه دولت و مشخصا وزارت صمت در تلاش است همه کالاهای اساسی وارداتی دریافت‌کننده ارز 4200 تومانی را از این فهرست حذف و مشمول ارز نیمایی کند اما همچنان کالاهایی هم که با ارز 4200 وارد می‌شود، اغلب با ارز آزاد به دست مردم می‌رسد. روز گذشته وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در جمع اعضای اتاق تعاون ایران حضور یافت و با گله‌مندی از شرایط نابسامان توزیع کالا و تنظیم بازار گفت: «برای واردات برخی کالاها از جمله کالاهای اساسی، ارز ۴۲۰۰ تومانی اختصاص داده شده، این در حالی است که برخی محصولات با 12 برابر این نرخ در بازار عرضه می‌شود و با این شرایط مردم حق دارند که از ما ناراضی باشند». به گزارش «وطن‌امروز» محمد شریعتمداری با بیان این مطلب در جمع اعضای اتاق تعاون ایران، گفت: بخش تعاون در ایران در شروع با قدرت و حدت فراوانی وارد شد اما امروز این بخش جایگاه خود را ندارد. شریعتمداری افزود: امروز اگر صحنه امور سیاسی ایران را مشاهده ‌کنیم  فاصله نگاه به تعاون از انقلاب تاکنون تغییر کرده است. وی با اشاره به نارضایتی مردم در زمینه‌های اقتصادی بیان داشت: اگر این موضوع را آسیب‌شناسی کنید، خواهید دید دلیلش این است که از اصول اولیه انقلاب عدول کرده‌ایم. شریعتمداری بیان داشت: اسلام اعتقاد به آزادی‌های مشروع و سرمایه‌های مشروع دارد و آسیب‌شناسی انقلاب نشان می‌دهد از اصول اولیه انقلاب فاصله گرفته‌ایم و این مسائل موجب نارضایتی مردم شده است.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی  با اشاره به نارضایتی مردم از اینکه کالا به قیمت ارز 4200 تومانی به دست آنها نمی‌رسد، گفت: باید به مردم حق داد، زیرا در حالی که برخی کالاها با نرخ ارز 4200 تومانی وارد می‌شود اما با نرخ ارز 14 هزار تومانی به فروش می‌رسد و حتی در برخی کالا‌ها محصول  با نرخ ارز برابر 50 هزار تومان در حال توزیع است. وی اظهار داشت: نظام توزیع ارز و کنترل بازار کاملا ناعادلانه است و مردم حق دارند ناراضی باشند.  وی با اشاره به اینکه در روزهای نخستین پیروزی انقلاب نظام توزیع به بخش تعاون واگذار شده بود، گفت: بر این بخش همواره نظارت می‌شد تا اقلام به دست مصرف‌کننده اصلی برسد، بنابراین امروز نیز دوباره باید به این موضوع توجه کرد. شریعتمداری تصریح کرد: وزارتخانه و اتاق تعاون ضعیف نمی‌توانند یک بخش تعاون قوی را به‌وجود آورند. وی با تاکید بر اینکه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به دنبال تصدی‌گری در امور نیست، اضافه کرد: اقدامات اجرایی باید به تعاونی‌ها واگذار شود، ضمن اینکه ما به عنوان سیاست‌گذار مسؤولیت نظارت را بر عهده خواهیم داشت.
شریعتمداری درباره عدم تحقق سهم
25 درصدی بخش تعاون از اقتصاد کشور گفت: دلیل این موضوع خصوصی‌سازی‌های انجام شده در سال‌های گذشته است و باید تعاونی‌ها در واگذاری ها  حضور فعال داشته باشند.  وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با بیان اینکه همواره بر واگذاری شستا و صندوق‌های بازنشستگی تاکید داشته‌ام، گفت: باید سهمی برای تعاونی‌ها در نظر گرفته شود و در صورتی که این اتفاق بیفتد قطعا قدم‌های مؤثری برمی‌داریم.
تنظیم بازار نیازمند بازرسان مردمی است
 در همین حال محمدرضا مدرس‌خیابانی، قائم‌مقام وزیر صمت در امور بازرگانی، محوری‌ترین موضوع فرابخشی دولت را تنظیم بازار و توسعه صادرات برشمرد. مدرس‌خیابانی هدف اصلی از تنظیم بازار را حفظ آرامش و تزریق این آرامش به مردم دانست، چرا که آرامش مردم در گرو آرامش بازار است و در تنظیم بازار، جریان تولید نباید متوقف یا حتی کند شود. وی با اشاره به ضرورت فعال شدن بازرسان افتخاری و مردمی افزود: ستاد انصار در حوزه بازرسی و نظارت در دهه 70 فعال بود و در حال حاضر با وجود بیش از 3 میلیون واحد صنفی علاوه بر به میدان آوردن بازرسان صنفی به کمک بازرسان مردمی و افتخاری و هدفمند کردن بازرسی‌ها نیاز داریم. وی با بیان اینکه سامانه‌ای الکترونیک برای رصد یکصد قلم کالای ضروری و پرمصرف مردم در حال طراحی است، تصریح کرد: تلاش می‌کنیم این سامانه به صورت اپلیکیشن در دسترس عموم مردم قرار گیرد و قیمت عرف کالا را به صورت هفتگی با دامنه قیمت (کمینه و بیشینه قیمت) و مقایسه با قیمت عرف در اختیار آنها قرار دهد، البته باید به‌گونه‌ای نشر شود تا اعتماد را در بازار به وجود آورد. وی یادآور شد: تسهیل مقررات تجاری را هم در دستور کار داریم و با نظر موافق وزیر و وزارت کشور باید از ظرفیت بازارچه‌ها و مرزنشین‌ها باتوجه به نیازمندی‌ها بیشتر استفاده کنیم و در این حوزه ثبت آماری جای ثبت‌سفارش را به عنوان یک هدف جهت تقویت این ظرفیت در دستور کار داریم.

 ارز 4200 تومانی فقط رانت بود
گروه اقتصادی «وطن امروز» در گزارشی با عنوان «نرخ‌های پرتوان، دولت ناتوان! » در 13 خرداد به تشریح اختلاف قیمت کالاهای وارداتی با ارز 4200 و فروش با ارز آزاد در بازار پرداخته بود. یک ماه بعد از آن گزارش
حالا وزیر تعاون به نوعی این گزارش را تایید کرده است، در این گزارش نوشته بودیم:
در حالی ‌که حدود 25 قلم کالای اساسی (طبق جدول اولیه) -که در طول سال 1397 کالاهای دیگری نیز به آن اضافه شد - برای واردات، ارز 4200 تومانی می‌گیرند اما متوسط قیمت فروش برخی کالاهای اساسی به‌طور قابل توجهی بالاتر از متوسط قیمت وارداتی آن در سال 97 بوده است. بنابراین به نظر می‌رسد تخصیص ارز 4200 تومانی به برخی کالاهای اساسی منجر به جلوگیری از افزایش قیمت آنها نشده و به دلایل گوناگون از جمله ایجاد اختلال در زنجیره تولید تا بازار و عدم توان کنترل و نظارت دولت در حوزه تخصیص ارز تا توزیع و عرضه کالاها در بازار، پیامدهایی منفی در افزایش غیرمنطقی قیمت اقلام اساسی، شکل‌گیری رانت و فساد و تشدید بی‌عدالتی در جامعه را به دنبال داشته است. براساس این گزارش، متوسط قیمت برنج خارجی در اردیبهشت98 حدود 8900 تومان به ازای هر کیلوگرم بوده در حالی ‌که متوسط قیمت وارداتی آن با احتساب ارز 4200 تومانی در سال 97 حدود 4239 تومان بوده است. متوسط قیمت فروش داخلی یک کیلوگرم گوشت گوساله نیز در اردیبهشت 98 حدود 93 هزار تومان بوده در حالی که متوسط قیمت یک کیلوگرم گوشت گوساله وارداتی در سال97 حدود 17 هزار و 500 تومان بوده است. از سوی دیگر متوسط قیمت گوشت گوسفند در اردیبهشت 98 حدود 99 هزار تومان در هر کیلو بوده، در حالی ‌که متوسط قیمت وارداتی این محصول با ارز 4200  تومانی حدود 25 تا 30 هزار تومان در هر کیلو برآورد می‌شود. همچنین متوسط قیمت فروش عدس در اردیبهشت 98 بیش از 9400 تومان در هر کیلوگرم بوده، در حالی ‌که این کالا در سال 1397 با متوسط قیمت 4200 تومان به ازای یک کیلوگرم وارد شده است. علاوه‌بر این متوسط قیمت فروش داخلی چای خارجی بسته‌ای در اردیبهشت 98 بالغ‌بر 68 هزار تومان به ازای هر یک کیلوگرم بوده، در حالی ‌که در سال 1397 چای خارجی با متوسط قیمتی در حدود 19 تا 20 هزار تومان در هر کیلوگرم وارد شده است. این گزارش بیانگر آن است که متوسط قیمت داخلی 10 بسته 100 گرمی کره در اردیبهشت 98 حدود 45 هزار و 600 تومان بوده، در حالی ‌که در سال 1397 حدود32 هزار و 600 تن کره با متوسط قیمت 27 هزار و 400 تومان در هر کیلوگرم وارد کشور شده است. اگر چه کره در بسته‌بندی‌های بیش از 500 گرمی وارد شده و پس از بسته‌بندی دوباره در اندازه‌های خرده‌فروشی به فروش می‌رسد اما به نظر می‌رسد با احتساب هزینه‌های بسته‌بندی در کارخانه باز هم تفاوت قابل توجهی میان قیمت داخلی و وارداتی آن وجود دارد. در اردیبهشت امسال لوبیاچیتی با متوسط قیمت حدود 15500 تومان به ازای هر یک کیلوگرم به فروش رفته، در حالی ‌که این محصول در سال 1397 با متوسط قیمت 5400 تومان در هر کیلوگرم وارد شده است.

گروه اجتماعی: مدیران شهری جدید طی سال‌های اخیر هیچ اقدام ملموسی در راستای توسعه و پیشرفت رفاه زندگی شهروندان انجام نداده‌‎اند، البته آنها شعاری دارند که مخالف سازه‌های بزرگ عمرانی هستند و در جلسات خود اساسا تفکر ایجاد بزرگراه، تونل، ‌فرهنگسراهای بزرگ، مراکز خدماتی و مترو را تکفیر می‌کنند. آنها بر این باروند شهر باید به سمت توسعه اجتماعی و فرهنگی حرکت کند! و تمام هزینه و اهتمام خود را در راستای این هدف به کار برده‌اند. ژستی زیبا که اکثر کارشناسان آن را یک فرار رو به جلو برای مطلوب جلوه دادن کارنامه مردودی خدمات شهری در سال‌های اخیر می‌‌دانند. مساله اینجاست انفعال مدیران شهری تنها مربوط به مسائل عمرانی نیست و شهروندان هیچ اقدامی در زمینه‌های دیگر هم از آنها ندیده‌اند. به گزارش «وطن‌امروز» نزدیک به 2 سال است طیف نزدیک به تفکر اصلاح‌طلبان عنان مدیریت شهری را در شورای شهر و شهرداری به دست گرفته‌اند. با وجود اینکه شهردار پس از انتقادهای فراوان اعلام کرد هر هفته یک طرح جدید افتتاح خواهد کرد اما منفعل بودن مدیران شهری به شکلی نمایان به چشم می‌آید. شهرداری در حالی در خواب عمیق است که شورای شهر هم در اکثر جلسات خود به موضوعات سیاسی می‌پردازد و اگر زمانی از آنها فارغ شود، پدیده انحرافی مانند زیست شبانه را مصوب می‌کند. ترکیب شهرداری و شورای شهر منفعل، شرایطی را به وجود آورده که زندگی شهروندان هر روز در تهران سخت‌ و سخت‌تر شود. رئیس سابق شورای شهر تهران در این باره اظهار داشت: اعضای شورا و شهرداری در این دوره حتی توانایی احداث یک متر تونل مترو هم نداشته‌اند. مهدی چمران با اشاره به اینکه از زمان حضور اعضای شورای شهر پنجم تهران و تیم جدید شهرداری تهران حدود 2 سال می‌گذرد، اظهار کرد: طی این مدت هیچ کار جدی و بزرگی از سوی مدیریت شهری جز فعالیت‌های سیاسی دیده نشده است. وی تصریح کرد: مروری بر عملکرد مدیریت شهری در این 2 سال نشان می‌دهد اقدام خاصی در شهر انجام نشده و جلسات شورای شهر تهران بی‌برنامه و فاقد خروجی موثر بوده است. رئیس سابق شورای شهر تهران ادامه داد: بیکاری و بی‌برنامگی را می‌توان 2 ویژگی شورای شهر فعلی تهران دانست و البته باید نطق‌های سیاسی و حزبی را به آن اضافه کرد و در کل طی این مدت کار خاصی از شورا و شهردار تهران ندیده‌ایم. چمران متذکر شد: در این مدت اعضای  شورای شهر تهران توانایی کندن یک متر تونل مترو هم نداشته‌اند و نمی‌دانند کندن تونل در برخی مناطقی مثل خیابان مولوی و شریعتی با توجه به شرایط زمین و خاک، چگونه است. وی تاکید کرد: در زمان حضور مدیریت شهری تهران در این دوره، شهروندان شاهد اضافه شدن واگن‌های جدید برای مترو هم نبودند و تعداد اتوبوس‌های تهران هم نه تنها زیاد نشده، بلکه کاهش هم داشته است.
شهر شهرداران
البته نباید از حق هم بگذریم، اساسا شهرداران تهران در این مدت کوتاه آنچنان سریع عوض شدند که نه تنها فرصتی برای کار کردن نداشتند، بلکه حتی حوزه‌های فعالیت شهری را هم درک نکردند. در دوران شورای شهر پنجم به طور متوسط هر 8 ماه یک بار تهران یک شهردار جدید به خود دیده است.
اسم بازی!
از سوی دیگر شورای شهر مدعی است باید به سمت فعالیت‌های فرهنگی برود اما تمام مصوبات و تصمیمات موثر فرهنگی فقط نامگذاری خیابان و معابر شهری به ‌نام افراد بوده است. اگر اعضای شورا واقعا دغدغه فرهنگ و هنر این شهر و ساکنان آن را دارند، باید این دغدغه را در عمل و با اختصاص بودجه به این بخش و ساخت و ساز در این و افزایش سرانه فرهنگی نشان دهند. نگاهی به کارنامه مدیریت دوره گذشته شهر تهران در حوزه فرهنگ و هنر  اقدامات انجام شده در بخش‌های خدمات شهری و عمرانی از جمله ساخت پردیس‌های فرهنگی، احداث و بازسازی سالن‌های سینما و تئاتر، احیای تماشاخانه‎های قدیمی، گسترش کتابخانه‎های عمومی، تجهیز فرهنگسراها به نیازهای اولیه، گسترش نهضت مسجدسازی با توجه به نیازهای روز جامعه و رشد چشمگیر سرانه فرهنگی شهر و مقایسه آن با اقدامات شعاری و نمایشی شورای شهر پنجم از جمله بازی با اسامی اهالی فرهنگ و هنر و تغییر هر از چندگاه نام خیابان‌ها و فقدان عملکرد ملموس و کاربردی در این حوزه، خود گویای خیلی از مسائل است؛ از جمله اینکه نمی‌توان شعار تکریم فرهنگ و هنر و هنرمندان را سر داد اما گسترش زیرساخت‌های فرهنگی شهر را به فراموشی سپرد!

آرش چراغی: کتاب «چراغ‌‌های روشن شهر» که بازنمایی فرازی تاثیربرانگیز از زندگی «زهره فرهادی» در خرمشهر جنگ‌زده است، به چند دلیل ادبی و اجتماعی کتاب مهمی تلقی می‌شود. با این حال پیش از آنکه به اهم دلایل درخشان کتاب حاضر بپردازیم، لازم است اندکی پدیدارشناسی تعادل و عدم تعادل زیست فردی و اجتماعی بر اثر برخورد با پدیده‌‌های خسران‌آور طبیعی یا انسانی را بشکافیم تا بتوانیم فرد یا اجتماع مورد برخورد با این پدیده‌ها را تحلیل کنیم. در زیست فردی و اجتماعی انسان فرازهای بسیاری وجود دارد که نقطه اوج عاطفی و ثقل مرکزی شخصیت او است. بسیاری از این فرازها گاه زیست طبیعی فرد و اجتماع را مختل کرده و تعادل وی را بر هم می‌زند. از آن پس فرد یا جامعه دائما در تلاش برای بازیابی تعادل اولیه است تا اینکه بر اثر مواجهه با فراز و فرودهای بسیار و بازیابی تعادل آغازینش به دگرگونی و بازشناخت فردی و جمعی دست می‌یابد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. به این سبب است که نظریه‌پردازان ادبی این‌گونه از فراز و فرودهای فردی و اجتماعی را که سبب دگرگونی آگاهی و استحاله فرد و اجتماع می‌شود به درام تشبیه کرده‌‌‌اند. با این پیش‌درآمد کوتاه به استقبال پاساژهای اندیشه و رخدادهای کتاب حاضر می‌رویم تا پاره‌‌های ساختاری درام واقعی شهر خرمشهر با تمام ابعاد اجتماعی و راوی آن یعنی زهره فرهادی را بشکافیم.
کتاب «چراغ‌‌های روشن شهر» خودنگاره شخصی دختر نوجوانی به نام زهره فرهادی در یک خانواده پرجمعیت در شهر خرمشهر است که به یکباره با هجوم ارتش عراق به مرزهای جنوبی کشور مواجه می‌شود. او که سری پرسودا دارد، پس از تخلیه شهر و مهاجرت خانواده پرجمعیتش به هندیجان، در خرمشهر می‌ماند و هم در مقام امدادگری ناشی اما جسور و هم در مقام مدافعی متعصب در مقابل سقوط خرمشهر به‌دست ارتش بعثی رشادت‌گری می‌کند. قصه این کتاب تجربه سال‌ها مبارزه زهره فرهادی در شهر خرمشهر و آبادان تا پایان جنگ تحمیلی است. گفتنی است این کتاب توسط خانم «فائزه ساسانی‌خواه» به رشته تحریر در آمده و توسط انتشارات سوره مهر منتشر شده است. اولین عنصر از بن‌مایه‌‌های ساختاری و محتوایی کتاب حاضر استعاره مفهومی عنوان کتاب (چراغ‌‌های روشن شهر) است که به عنوان پیش‌درآمد ورود به دروازه کتاب حاضر نقش مهمی را در القای معنای کلی اثر به مخاطب ایفا می‌کند. هوشمندی نویسنده در جانشینی واژه «روشن» به جای «خاموش» در عنوان کتاب، دنیای تفکر حاکم بر کتاب را پیش روی مخاطب می‌گشاید و به عنوان اولین قلاب فکری اثر پیش از مواجهه مخاطب با جهان آن، وی را به مرکز آن پرتاب می‌کند. معنای واژگانی «چراغ‌‌های روشن شهر» در این عنوان صرفا محدود به چراغ‌‌های واقعی شهر نیست و در آن چراغ به جوانان شجاع شهر تشبیه شده است که با چنگ و دندان از سقوط شهر (خاموشی شهر) جلوگیری می‌کنند. دیگر عنصر جذاب و خوش‌ساخت کتاب، جنسیت زنانه راوی مرکزی و شخصیت اصلی روایت است، زیرا جنسیت راوی، دغدغه روایت جنگ و نوع پردازش رخداد‌‌های جنگ را با لحنی دیگر و مرتبط با ظرفیت‌‌های ویژه خود در درگیری با مسائل جنگ بازنمایی می‌کند که در هر یک از آنها ابعاد متفاوتی از جنگ در مرکزیت روایت قرار می‌گیرد. اما پیش از آنکه به جنسیت راوی در این روایت و ظرفیت‌هایش بپردازیم، لازم است به شیوه و گونه روایتگری کتاب نیز اشاره کنیم که چیدمان روایت در آن از نوع چیدمان درون به برون است. روایت در این کتاب با شخصیت زهره فرهادی مجال آغازیدن می‌گیرد و پس از نمود یافتن وی، رشد می‌کند و به هر جا که رجعت کند، مخاطب را نیز با خود همراه می‌کند. لازم به ذکر است در روایتگری درون به برون، شخصیت خود به جهان داستان رجعت می‌کند و او است که در مرکز ثقل روایت قرار می‌گیرد. در مقابل این روایتگری، روایتگری از نوع برون به درون قرار می‌گیرد که در آن داستان (رخداد) شخصیت را در چنگال خود قرار می‌دهد و از آن پس شخصیت در تلاش است خود را از چنگال موانع قصه یا رخداد واقعی (جنگ) برهاند. حال در این اثر، شخصیت زهره فرهادی به عنوان رهبر روایت به درون واقعه‌ای پرتاب می‌شود که اتفاقا به اختیار وی نیز رخ نداده است. حمله ارتش عراق به ایران و شخصیت اندک ماجراجوی زهره فرهادی در این کتاب با همدیگر تلاقی پیدا می‌کند و از این نقطه به بعد که در یک‌پنجم آغازین کتاب رخ می‌دهد، جدال و شیوه برخورد زهره فرهادی با این پدیده شوم و هراس‌انگیز را تجربه می‌کنیم. هر چند این عنصر را نمی‌توان عنصر آگاهانه و تخیل‌محور ادبی در امر بازنمایی کتاب حاضر تلقی کرد اما براستی که اگر روایت زهره فرهادی در این کتاب جای خودش را به روایت یکی از برادرانش می‌داد و قصه حماسه حاضر از زبان یک مرد بازگو می‌شد، تجربه‌‌های عاطفی، نوع بازنمایی و حتی مکان‌‌های بازنمایی در کتاب چرخشی متمایز انجام می‌داد و تبدیل به اثری دیگر با جهانی دیگر می‌شد. در همین نقطه است که می‌توانیم این اثر را ورای یک اثر ادبی- تاریخی صرف، اثری اجتماعی و ضرورتمند در باب جنگ تحمیلی نیز قلمداد کنیم، زیرا آنچه را مخاطب از دریچه عین و ذهن زهره فرهادی در این اثر تجربه می‌کند، از نوع گفتمان و حماسه‌ای دیگر در دفاع از شهر خرمشهر است که تاکنون کمتر یا با بن‌مایه‌‌‌هایی ضعیف‌‌‌‌‌‌تر پرداخت شده است. روایت زنان از جنگ همیشه روایتی جذاب است و به سبب آشنازدایی آنان از جنگ، بدعت خاصی را از لحاظ ساختاری و محتوایی به اثر می‌بخشد. نظیر این بدعت را می‌توانید در کتاب «خانم کارکوب» که توسط انتشارات شهرستان ادب منتشر شده، بیابید که بحق این اثر نیز اثری شایسته در حوزه زنان جنگ قلمداد می‌شود.  زهره فرهادی در زمان واقعه حمله به ایران و پیش از آن (رخداد انقلاب اسلامی) دوره بلوغ فکری و فیزیکی خودش را سپری می‌کند و تلاقی این واقعه با رخداد هولناکی چون جنگ تحمیلی، درام پیچیده‌ای را پیش‌روی مخاطب قرار می‌دهد که صدالبته بخش عظیمی از این درام مرتبط با کشمکش عاطفی و درونی زهره فرهادی با واقعه جنگ است که گاه تن به کشمکش بیرونی نیز می‌دهد و منجر به خلق صحنه همراهی وی با یک رزمنده در گمرک خرمشهر می‌شود که در آن برای نخستین‌بار راوی، وحشت هجوم گلوله‌‌های دشمن را از نزدیک احساس کرده و به یاری رزمندگان در مقابله با بعثی‌ها در این نقطه از شهر می‌شتابد. جنسیت زهره فرهادی در جنگ بر حسب ضرورت، وی را به درمانگاه‌ها و بیمارستان‌‌های شهر خرمشهر و بیمارستان طالقانی شهر آبادان می‌کشاند که تصویرگری او از این مکان‌ها یکی از تاثربرانگیزترین و در عین حال از کامل‌ترین بازنمایی‌‌‌هایی است که تاکنون از تاثیرات رخداد جنگ در خرمشهر و آبادان اتفاق افتاده است. به همین سبب نیز است که با تاکید و جدیت می‌توان بازنمایی حاضر را به عنوان منبعی کامل و شگفت‌انگیز به نویسندگان و اقتباس‌گران امر جنگ با تمرکز در شهرهای آبادان و خرمشهر معرفی کرد. روایتگری زنانه زهره فرهادی را باید در صحنه درخشان بازگشت دوباره وی به خانه در منطقه کوت‌شیخ خرمشهر پس از سقوط شهر توسط عراق پیگیری کنیم که در آن به زیبایی عواطف زهره را به عنوان دختری نوجوان پس از برهم زدن تعادل زیستی شهر و خانواده‌‌‌‌‌اش نشان می‌دهد. نقطه اوج عاطفی و صحنه طلایی کتاب درست در این صفحات گنجانده شده که در آن زهره به همراه دوست امدادگرش به خانه‌‌‌‌اش بازمی‌گردد و با صحنه‌ای دلخراش از خانه و خاطرات گذشته‌‌‌‌اش روبه‌رو می‌شود. «سیل خاطرات هجوم آورد به ذهنم. یاد یکی دو سال قبل افتادم. دلم خیلی گرفت. بهترین و بدترین خاطرات زندگی‌ام  را در این خانه گذرانده بودم. این خانه شاهد بزرگ شدن و قد کشیدن ما و شاهد شوخی‌ها و خنده‌ها، غم‌ها و اشک‌های‌مان بود». (صفحه 338)
عواطف زنانه راوی درست در جایی فوران می‌کند که با اسباب و اثاثیه‌ای زخمی و متلاشی شده مواجه می‌شود: «چند جای فرش‌‌های دست‌باف لاکی و کرم‌رنگ که یادگار مادر بود، سوراخ شده بود. دلم سوخت. شیشه پنجره سالن که رو به حیاط باز می‌شد شکسته بود. بعضی از وسایلی که توی ساختمان افتاده بود، برایم آشنا نبود». (صفحه 340)
راوی که پس از مدت‌ها به خانه محل سکونتش برگشته، سعی می‌کند پس از سال‌ها دوباره آن صحنه دردناک را برای مخاطب بازآفرینی کند. به همین سبب به سرعت هر یک از اشیا را از صافی ذهن قصه‌پردازش عبور می‌دهد تا بهتر بتواند القاگر مخاطب باشد. بیشتر جذابیت این صحنه به سبب ذهن قصه‌پرداز و همراهی روان اما پرالتهاب راوی رخ داده است. به عنوان نمونه می‌توان به بخشی اشاره کرد که در آن راوی به چرخ‌خیاطی مادرش در طبقه بالای منزل‌شان اشاره می‌کند که نمی‌تواند برود و آن را ببیند: «خیلی دلم می‌خواست بروم طبقه بالا و چرخ‌خیاطی مادرم را که با آن لباس‌‌های قشنگی برایم دوخته بود، بردارم. پایه چرخ‌خیاطی‌‌‌‌اش چوبی و بدنه آن سیاه بود و با حرکت پا کار می‌کرد... دلم می‌خواست همه اسباب و اثاث‌ها را بردارم ببرم اما نمی‌توانستم». (صفحه 345) 
در ادامه نیاز است به نکته‌ای اساسی در خودنگاره‌نویسی که تعادل میان شخصی‌‌سازی و دقت تاریخی است اشاره کنیم که به عنوان یکی از درخشان‌ترین عناصر ساختاری کتاب حاضر در تار و پود آن ریشه دوانده است. راوی کتاب «چراغ‌‌های روشن شهر» حتی در شخصی‌‌‌‌‌ترین لحظات زندگی‌‌‌‌اش در تجربه واقعه جنگ از مونولوگ‌گویی‌‌های غیرضروری و گاه غیرمنطقی و برون‌سپاری عواطف درونی‌‌‌‌اش پرهیز می‌کند. از طرفی راوی دختر کتاب در این اثر نیز صرفا یک نظاره‌گر مفعول که تنها به گزارش وقایع می‌پردازد نیست، بلکه او خود بخشی از رخداد است. در بیشتر صفحات کتاب درون یا ذهن راوی با برون یا عینیت جهان خارج از خود همسو و همراستاست. به همین جهت در کتاب حاضر با پدیدارشناسی و نشانه‌شناسی اماکن شهر، جغرافیا و حتی باور‌ها و ارزش‌های مردم جنوب در مواجهه با جنگ روبه‌رو هستیم و به همین سبب است که می‌توانیم اثر را به عنوان اثری موثق در باب نشانه‌شناسی شهر خرمشهر و آبادان در سال‌های جنگ تحمیلی معرفی کنیم. اساسا به سبب همین اصل بنیادین مخاطب براحتی قادر است خود را با تمام 550 صفحه کتاب حاضر همراه کند، زیرا که اگر راوی نوجوان این اثر صرفا به ذکر گزارش‌گونه از وقایع می‌پرداخت یا تنها عواطف و درون پریشان خود را برون‌سپاری می‌کرد، بدون شک خوانش این حجم از کتاب از صبر و حوصله مخاطب خارج می‌بود. 
از دیگر بن‌مایه‌‌های درخشان کتاب باید به زبان سلیس و بدون پستی‌ و بلندی‌های غیرضروری کتاب اشاره کنیم که در تمام صفحات کتاب در اختیار موقعیت‌ها و حالت‌‌های درونی راوی قرار گرفته و بی‌جهت و بدون منطق ضروری خود را برجسته نمی‌کند. اما پیش از این، روایتگری منسجم و قاعده‌مند کتاب «چراغ‌‌های روشن شهر» است که با صبر و شکیبایی راوی شتاب می‌گیرد و مخاطب در تجربه خوانش کتاب گویی با رمانی منسجم و تعلیق‌پذیر در جدال است. بدون شک تجربه خوانش این اثر همچون آثار درخشان زنانه دیگری که در سال‌های گذشته در میان مخاطبان ادبیات جنگ مورد استقبال قرار گرفته، می‌تواند از دریچه دیگری مخاطب خودش را به جهان روزها و سال‌های جنگ در شهرهای جنوبی کشور برده و ابعاد دیگری از این واقعه را پیش ‌روی مخاطب خود قرار دهد.
 

با افشای استعفای مهم‌ترین فرمانده عملیات اطلاعاتی نظامی رژیم صهیونیستی پرده‌ای دیگر از ناتوانی این رژیم برای مواجهه با قدرت روزافزون مقاومت در منطقه برافتاد. روزنامه «یدیعوت آحارونوت» نزدیک به دولت نتانیاهو اخیرا اعلام کرد  فرمانده یگان ویژه تکاوران ارتش عبری، 2 ماه پیش و متعاقب شکست در عملیات نفوذ از ارتفاعات خان‌یونس به داخل نوار غزه تحت عنوان عملیات «لبه شمشیر» استعفای خود را تحویل «آویو کوخاگی» رئیس ستاد کل ارتش رژیم صهیونیستی داده و گفته است به طور قطعی تا  اول آگوست (11 مرداد)  این پست را ترک خواهد کرد.
این یگان ویژه که اصطلاح عبری «سرت متکال» درباره آن به‌کار می‌رود در حقیقت واحد عملیات ویژه شعبه اطلاعات نظامی ارتش رژیم صهیونیستی است که حساس‌ترین واحد رزم صهیونیست‌ها محسوب می‌شود اما ناکامی آنها در نفود از مرزهای شرقی نوار غزه و خرابکاری در تاسیسات ارتباطی حماس در 11 نوامبر 2018 اگرچه به ترور تصادفی یکی از فرماندهان ارشد گردان‌های شهید عزالدین‌قسام که عملیات اسرائیلی‌ها را کشف کرده بود منجر شد ولی خیلی زود با هلاکت معاون عملیاتی یگان اسرائیلی، کماندوهای «سرت متکال» مجبور به عقب‌نشینی زودهنگام شده و ضمن تحمل تلفات، آبروی خود را هم بر باد رفته دیدند. حتی آویگدور لیبرمن، هلاکت فرمانده اطلاعاتی شاخص اسرائیلی‌ها را به تیری در قلب خود تشبیه کرد. ناکامی در عملیات نفوذ به خان‌یونس، زمینه‌ساز ناکامی صهیونیست‌ها در تهاجم‌های بعدی بویژه حمله اخیرشان به غزه شد که به خفت‌بارترین شکل ممکن برای آنها به پایان رسید، چرا که  تل‌آویو تنها 48 ساعت پس از آغاز تجاوز هوایی به مواضع فلسطینی‌ها، به‌خاطر موجی از موشک‌باران بی‌سابقه سرزمین‌های اشغالی و بویژه اصابت راکت‌هایی به نزدیکی نیروگاه هسته‌ای دیمونا، مجبور به درخواست آتش‌بس از رهبران حماس شد.
حال «یدیعوت آحارونوت» با افشای خبر استعفای فرمانده «سرت متکال» می‌نویسد: «دستگاه اطلاعات نظامی ارتش اسرائیل به دنبال این استعفا با یک بحران مواجه شده است. فرماندهی ارتش نیز با استعفای وی موافقت کرده و طی چند روز آتی تصمیم خود را علنی خواهد کرد».
سخنگوی جنبش حماس نیز به این موضوع واکنش نشان داده و گفته است استعفای یکی از مقامات ارتش عبری به دلیل شکست در عملیات خان‌یونس نشان‌دهنده ضربه بزرگی است که به این رژیم وارد آورده است. به زعم «حازم قاسم» مقاومت بار دیگر قدرت خود در ضربه زدن به دشمن صهیونیستی و ارتش آن، بر هم زدن معادلات این رژیم و جلوگیری از تحقق اهداف آن را به اثبات رساند و تداوم مقاومت مانعی اساسی بر سر راه ادامه اشغالگری و جنایات دشمن علیه ملت فلسطین خواهد بود. او دلایل  پیروزی فلسطینیان  در عملیات خان‌یونس را به سبب هوشیاری مبارزان گردان‌های عزالدین قسام و توان اطلاعاتی‌شان در شناسایی نیروهای ویژه دشمن و برملا کردن اسامی و تصاویر آنها و همچنین پاسخ محکم و یکپارچه نیروهای مقاومت در نبرد «لبه شمشیر» و حمایت همه‌جانبه مردمی از مقاومت می‌داند. به گفته حازم قاسم، اوج شکست اسرائیلی‌ها در نبرد مزبور آنجا بود که گردان‌های قسام شاخه نظامی حماس پس از خنثی کردن این عملیات، اطلاعات مهمی از نیروهای دشمن به دست آوردند.
بیماری روانی صهیونیست‌های پیرامون غزه
طبق تحقیقات یک اندیشکده مطالعات امنیتی در دانشگاه تل‌آویو، صهیونیست‌های ساکن بخش‌هایی از سرزمین‌های اشغالی که در نزدیکی مرز با نوار غزه هستند، دچار بیماری روانی عدم احساس ایمنی شده‌اند. تارنمای عرب 48، گزارشی از نتایج این تحقیق منتشر کرده که بر مبنای آن از زمان آغاز راهپیمایی‌های بازگشت در نزدیکی دیوار امنیتی اطراف نوار غزه در پایان مارس 2018 (دهم فروردین 97)، فشارهای پیاپی بر شهرک‌های صهیونیست‌نشین اطراف آغاز شده است. بر این اساس ده‌ها هفته متوالی برگزاری راهپیمایی‌های بازگشت همراه با به هوا فرستادن بالن‌های انفجاری و بادبادک‌های آتش‌زا، سبب بروز آتش‌سوزی گسترده در شهرک‌های اطراف از جمله 50  هزار متر مربع از مزارع اسرائیلی‌ها شده که این تازه جز کابوس صهیونیست‌ها یعنی شلیک پیاپی موشک‌ها و راکت‌ها به سمت آنان است. این وضعیت زندگی عادی شهرک‌‌نشینان صهیونیست را مختل کرده و سبب بروز حالت‌های عصبی در آنها شده که به نوعی تغییر در حالت ایمنی (احساس امنیت) طبیعی انسان است.
ویروس خطرناک بلای جان نظامیان صهیونیست
کانال دوازدهم تلویزیون دولتی اسرائیل از شیوع ویروس خطرناکی خبر داد که سبب دردهای شدید و عوارض خطرناکی مثل استفراغ شدید در نظامیان صهیونیست هنگام تمرینات می‌شود به طوری که انتقال آنها به بیمارستان‌ اجتناب‌ناپذیر است. بر این اساس ده‌ها نظامی تیپ کفیر ارتش عبری در جریان تمرینات نظامی به ویروس خطرناکی مبتلا شده‌اند به شکلی که تمرینات این تیپ متوقف شده است. سربازان مبتلا به این ویروس در بیمارستان‌ها تحت درمان قرار دارند و ده‌ها نظامی دیگر نیز از ترس سرایت این بیماری در قرنطینه قرار گرفته‌اند.
 

40 مجروح در شصت‌وپنجمین تظاهرات بزرگ بازگشت
شصت‌و پنجمین تظاهرات بزرگ بازگشت فلسطینیان در مرزهای شرقی باریکه غزه روز جمعه برپا شد و هزاران نفر با شعار محوری «با وحدت خود توطئه‌ها را به شکست می‌کشانیم» در مقابل آتش دژخیمان صهیونیست ایستادند. صهیونیست‌ها مثل همیشه با شلیک گسترده گلوله و گاز اشک‌آور به محل تجمع «بازگشت فلسطینیان» در آن سوی حصار مرزی، وحشی‌گری خود را به نمایش گذاشتند. به گفته اشرف اقدره، سخنگوی وزارت بهداشت دولت غزه، در این تظاهرات دست‌کم 40 فلسطینی مجروح شدند که 22 مورد آن بر اثر شلیک مستقیم اشغالگران اسرائیلی بود. این تظاهرات که از 30 مارس سال گذشته علیه «معامله قرن» برپا شده و بر حق بازگشت فلسطینیان به موطن‌شان تاکید دارد، تاکنون به شهادت 310 فلسطینی و مجروحیت 17 هزار نفر دیگر با آتش اسرائیلی‌ها منجر شده و سازمان ملل بارها درباره نقض حقوق بشر توسط نیروهای رژیم صهیونیستی هشدار داده است.

سرخپوشان پایتخت چند روز دیگر به شهری در نزدیکی استانبول ترکیه خواهند رفت تا اردوی آماده‌‌سازی خود را در کشور همسایه برگزار کنند. این نخستین‌باری است که پرسپولیس با هدایت یک مربی اهل آمریکای جنوبی تمرینات پیش‌فصل را انجام می‌دهد. از هفته قبل کالدرون آرژانتینی در حالی با پرسپولیس استارت زده که بیش از ۲۵ بازیکن در هر تمرین حضور داشته‌اند و همین پر بودن لیست، کار را برای او سخت کرده است. با توجه به این موضوع، درباره لیست مازاد پرسپولیس در روزهای اخیر گمانه‌زنی‌‌‌هایی به‌وجود آمد و نام‌‌های بزرگی در این فهرست قرار گرفتند اما مشخص نیست تا چه حد این حدس‌ها درست است. با این حال و در هر شرایطی، جذب یک مهاجم نوک برای این تیم ضروری به نظر می‌آید و با توجه به ناکامی در جذب مهدی طارمی، قطعا این بازیکن خارجی خواهد بود. خرید بازیکن خارجی در حالی در دستور کار مدیران پرسپولیس قرار گرفته که این تیم رادوشوویچ کروات را در اختیار دارد و بشار رسن نیز متمایل است قراردادش را با سرخ‌ها تمدید کند اما با توجه به وضعیت نرخ دلار و قیمت نسبتا بالای بشار رسن، بعید است علاوه بر یک مهاجم خارجی و بوژیدار، سرخ‌ها رسن را نیز جذب کنند. با منتفی شدن تمدید با بشار رسن عراقی، پرسپولیسی‌ها پروسه خرید مهاجم خارجی را با جدیت بیشتری دنبال خواهند کرد. با توجه به گفته‌‌های مهدی محمدنبی، اولویت اول قرمزها جذب مهاجمی آسیایی است که احتمالا مذاکراتی نیز بین طرفین شده اما باید دید در نهایت این موضوع به کجا خواهد رسید. پرسپولیس در سال‌‌های گذشته مهاجمان خارجی چون بنگستون، منشا و بودیمیر را داشته که همگی پایین‌‌‌‌‌‌تر از سطح انتظارات ظاهر شدند و حالا مهاجم جدید بار سنگینی را روی دوش خود خواهد داشت.
پرسپولیس کالدرون؛ 1-3-2-4 کلاسیک
آنچه از تمرینات پرسپولیس به گوش می‌رسد حاکی از آن است که سرخپوشان با سیستم 1-3-2-4 به میدان خواهند رفت. این سیستم در حالی این روزها امتحان می‌شود که علی علیپور تنها مهاجم قابل اتکای پرسپولیس است و احتمالا مهاجم خارجی، برای نیمکت خریداری می‌شود. با توجه به مدلی که کالدرون برای پرسپولیس در نظر گرفته، مهاجم جدید باید ویژگی‌‌های یک گلزن کامل را داشته باشد، چرا که در بین هافبک‌‌های پرسپولیس مهاجمان سایه نیز دیده می‌شوند و ضرورتی برای خرید چنین بازیکنی وجود ندارد. همچنین از طرف دیگر، تعداد بالای هافبک‌‌های باتجربه پرسپولیس سبب شده کالدرون سیستمی با ۵ بازیکن میانی را انتخاب کند تا بیشتر ستاره‌ها در زمین حاضر باشند، بنابراین معمای تیم کالدرون با جدایی بشار رسن و خرید یک مهاجم خارجی تکمیل خواهد شد. البته این بدان معنی نیست که تغییر دیگری در تیم روی نخواهد داد و احتمالا در روزهای آینده تکلیف نفرات تیم مشخص خواهد شد.
لیست خروجی پرسپولیس
چند روز پیش اشاره شد که گابریل کالدرون بعد از اینکه متوجه شد لیست پرسپولیس قبل از آمدن او به این تیم پر شده، تعجب کرده و به دنبال راه‌حلی است تا بتواند بازیکن جدیدی را در پست دفاع میانی و خط حمله به جمع شاگردانش اضافه کند. مسؤولان باشگاه پرسپولیس به کالدرون اعلام کردند با درخواست رسمی از سازمان لیگ خواستار افزایش سهمیه برای جذب بازیکن بزرگسال شده‌اند اما هنوز با جواب روشنی مواجه نشده‌اند. در گام بعدی محسن خلیلی درباره چند بازیکن به کالدرون اطلاعاتی داد و از او خواست عملکرد این نفرات را زیر نظر گرفته و درباره ماندن یا رفتن‌شان تصمیم بگیرد. در این بین برخی بازیکنان پرسپولیس این روز‌ها با استرس زیادی تمرین می‌کنند تا مبادا جایی در تفکرات مرد آرژانتینی نداشته باشند. در جمع سرخپوشان هستند نفراتی که به دلیل چند ماه دوری از میادین و سن بالای‌شان ممکن است در لیست مازاد این تیم قرار بگیرند، بویژه اینکه کالدرون به دفاع میانی نیاز دارد. گزینه بعدی نفراتی هستند که هنوز وضعیت مالی‌ و قراردادی‌شان با پرسپولیس مشخص نیست و باشگاه مشکلی از لحاظ قرارداد برای قطع همکاری با آنها ندارد. بشار رسن، محمد نادری و محسن ربیع‌خواه جزو این دسته هستند. بازیکنانی که فصل گذشته خیلی کم ‌فرصت حضور در ترکیب اصلی پرسپولیس را پیدا کردند نیز شانس زیادی برای قرار گرفتن در لیست مازاد این تیم دارند، بویژه آنهایی که به خاطر نیمکت‌نشینی برای پرسپولیس حاشیه‌سازی هم کردند. آنچه مشخص است کالدرون ظرف یکی دو روز آینده نام این نفرات را به باشگاه اعلام خواهد کرد تا هم تیمش را قبل از رفتن به اردو تکمیل کند و هم اینکه بازیکنان جدا شده بتوانند تیم آینده خود را مشخص کنند.

سیدبهزاد اخلاقی:  جنگ یمن پس از 5 سال از سوی سعودی‌ها در وضعیت بلاتکلیفی قرار دارد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌؛ گروهی در عربستان می‌گویند ما در جنگ شکست خورده‌‌‌‌‌ایم و حالا زمان تقسیم دستاورد‌‌های حداقلی است و گروهی دیگر بر این باورند اعلام شکست در یمن به معنای از بین رفتن هیمنه سعودی در میان کشورهای عربی است‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌؛ کشورهایی که مردم آنها از سعودی حمایت نمی‌کنند اما دولت‌های‌شان عمدتا وامدار خاندان سعودی هستند، به همین جهت تلاش می‌کنند کمترین اصطکاک را با سعودی داشته باشند. موج جهانی کمپین عدم فروش سلاح به عربستان، چهره جهانی ریاض را در جنگ 5 ساله برخلاف روزهای نخستش که پروپاگاندای رسانه‌ای غرب از این کودک‌کشی دسته‌جمعی حمایت می‌کرد، مخدوش کرده و حالا رسانه‌ها با احتیاط درباره چنگ‌اندازی عربستان به سرزمین یمن سخن می‌گویند. ماشین نظامی عربستان در سرزمین یمن در گل مانده و توازن قوا در منطقه بر خلاف آنچه سعودی‌ها تصورش را می‌کردند به نفع جبهه‌‌ مقاومت مردمی و ارتش یمن تغییر کرده است. فشار حداکثری‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ و محاصره دریایی و هوایی یمن نتیجه عکس داده و حالا این یمنی‌ها هستند که با عقلانیت خود نمایش اقتدارشان را تکمیل می‌کنند. عربستان سعودی تلاش می‌کند تا موقعیت خود را در «البیضا» مستحکم کند اما جبهه‌‌های مردمی با تجمیع نیروهای خود ضربات تازه‌ای را به مزدوران سعودی در «قانیه» وارد کرده‌‌‌اند. تلفات سعودی‌ها در حال بالا رفتن است و با توجه به ساختار سعودی و عدم وجود ارتباط دولت- ملت پادشاهی سعودی و نداشتن حمایت بدنه اجتماعی، ماشین تبلیغاتی عربستان برای ادامه جنگ از کار افتاده و حتی شیخ‌نشین امارات عربی متحده نسبت به ادامه کشتار مردم یمن و درگیری‌‌های بی‌فایده نظامی اشکالاتی را مطرح کرده است. خروج امارات عربی متحده از ائتلاف ضد مردم یمن نه‌تنها وضعیت جنگ را تغییر می‌دهد، بلکه سرنوشت سعودی را هم در این جنگ مشخص خواهد کرد. عربستان و امارات در حال حاضر در یمن اختلاف‌نظرهای جدی دارند‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌؛ امارات راهبرد خود را دنبال می‌کند و برای جدا کردن سرنوشتش از نیروهای سعودی فعالانه به دنبال هویت‌‌سازی مستقل در عرصه منطقه‌ای برای خود است.
جایگاه بین‌المللی امارات با عربستان سعودی قابل مقایسه نیست اما اماراتی‌ها با توجه به رقابت‌‌های منطقه‌ای که با عمان برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی دارند، در تلاشند موقعیت خود را کماکان به عنوان یکی از مکان‌‌های امن جذب توریست و سرمایه حفظ کنند و تغییر توازن قوا در جنگ یمن و قدرت بیشتر جبهه‌‌های مردمی و ارتش این کشور، شیوخ اماراتی را نیز به وحشت انداخته و حالا می‌خواهند پس از آنچه در «الحدیده» رخ داد، از ادامه کشتار حداقل در شکل اعلامی آن پا پس بکشند. عربستان روی امارات برای حمله به الحدیده حساب ویژه‌ای باز کرده بود، چرا که قصد داشت در راهبرد خود از الحدیده به صنعا برسد اما نه‌تنها در الحدیده با شکست مواجه شد، بلکه حالا در جیزان و اسیر و ابها هم شکست‌‌های سنگینی را متحمل شده است‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. خروج ظاهری امارات از یمن همان‌طور که اشاره شد بر خلاف راهبرد همکاری‌‌های مشترک امارات و عربستان سعودی در مواجهه با یمن است اما امارات در شرایط کنونی منطقه مجبور است راه خود را کمی از عربستان جدا کند، البته هنوز هر دو در یک جبهه مشترک منطقه‌ای هستند‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. طی یک ماه اخیر چندین تحول مهم در جبهه مردمی یمن رخ داده است که از اصلی‌‌‌‌‌ترین آنها می‌توان به پرواز هواپیماهای شناسایی جبهه‌‌های مردمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، حمله هواپیماهای بدون سرنشین یمنی به عربستان سعودی و از کار افتادن پاتریوت‌‌های سعودی که در پایگاه القاعده مستقر شده بودند اشاره کرد. تمام این تحولات نشان از روند رو به پیروزی جبهه‌‌ مقاومت علیه جبهه سعودی دارد. عربستان و امارات بدون دستاورد از جنگ علیه یمن خارج نخواهند شد اما مهم است این دستاورد تحمیلی به آنها چه باشد، چرا که با نقض آتش‌بس در الحدیده و دیگر توافقاتی که در استکهلم به امضا رسید، سعودی‌ها همواره این خیال را داشتند که شاید بتوانند جبهه‌‌های جنگ برای رسیدن به  منافع حداقلی را برای خود داشته باشند. آنچه امارات به آن تکیه کرده 10 هزار مزدوری است که از سوی شیخ‌نشین‌‌های ابوظبی و دوبی حمایت مالی می‌شوند اما این وضعیت همان‌طور که اشاره شد نه‌تنها ثابت نیست، بلکه اتفاقات آینده می‌تواند امارات را در خود دفن کند.

گروه فرهنگ و هنر:  هفته پیش بود که تعدادی از مدیران شبکه‌های مختلف سیما با حضور در نشست‌های خبری یا برنامه‌های تلویزیونی به تشریح برنامه‌های تابستانی سیما پرداختند. اما این همه اتفاقات و خبرهایی نبود که می‌شد در ارتباط با برنامه‌های تابستانی سیما به آن اشاره کرد، چرا که روز گذشته مدیران شبکه یک و نسیم نیز به تشریح برنامه‌های این دو شبکه اصلی تلویزیون پرداختند و خبرهای جالب توجهی در ارتباط با همکاری چهره‌های سرشناس با تلویزیون و همچنین سرنوشت برخی پروژه‌های نیمه‌کاره تلویزیون دادند؛ خبرهایی که نشان می‌دهد رسانه ملی قرار است برای تابستان امسال با دستی پر به خانه‌های ایرانیان بیاید.
جشنواره کارآفرینی در شبکه یک
 مجید زین‌العابدین، مدیر شبکه یک و قائم‌مقام ستاد رسانه‌ای رونق تولید، نخستین کسی بود که روز گذشته با برگزاری یک نشست خبری به تشریح برنامه‌های شبکه اول سیما برای تابستان امسال پرداخت. او با اشاره به اینکه مهم‌ترین و برجسته‌ترین موضوع فعالیت رسانه ملی در تابستان امسال، حمایت از رونق تولید ملی است، گفت: برگزاری جشنواره کارآفرینی یکی از برنامه‌های ما در شبکه اول سیماست و از این هفته شاهد پخش آن از شبکه یک خواهیم بود. پیش‌بینی  ما این است چون کارآفرین‌های جوان و نوپای کشور در این جشنواره شرکت می‌کنند، سرمایه‌گذاران دیگری هم به میدان بیایند و در کنار جوانان باشند. البته کارهای کوتاه دیگری نیز تولید شده است که تا امروز ذیل عنوان ستاد رونق تولید ملی مشاهده کرده‌اید‌. همچنین با همکاری جهاد کشاورزی قرار است برنامه‌ای را با عنوان «رکوردداران تولید» روی آنتن ببریم تا رکوردداران تولید معرفی شوند و ظرفیت‌های کشاورزی کشور به مردم نشان داده شود.
ادامه فرمول یک و احیای بخش کودک با مرضیه برومند
او همچنین در ارتباط با رویکرد برنامه «فرمول یک» به عنوان یکی از برنامه‌های اصلی این شبکه، اظهار کرد: برنامه فرمول یک با همان رویکرد معرفی چهره مردمی سال به کار خود ادامه خواهد داد و از الان دوستان برای نوروز 99 خیز برداشته‌اند و اصولا میهمان‌هایی که از الان در برنامه حضور دارند برای چهره مردمی سال کاندیدا خواهند شد. زین‌العابدین اما در ادامه صحبت‌هایش به یک اتفاق جالب توجه در این شبکه اشاره کرد و از تولید برنامه‌هایی سرگرم‌کننده برای این شبکه خبر داد: در ادامه تغییرات 2 مسابقه «بزن یک» و «سبقت» را خواهیم داشت که در حال حاضر در مراحل انتخاب مجری هستیم، همچنین با مرضیه برومند در پی طراحی کاری عروسکی به نام مدرسه دوستان هستیم تا در کنار تولیدات برنامه‌های اجتماعی مجموعه‌ای عروسکی را نیز روی آنتن ببریم.
از عیاری تا جیرانی، در شبکه یک
خبر مهم دیگر زین‌العابدین برای مخاطبان رسانه ملی پیرامون تولیدات سریال شبکه یک بود که او در این زمینه گفت: با سریال پایتخت توافق قطعی کردیم تا برای نوروز 99 روی آنتن برود، برای رمضان 99 هم سریال «نون‌.خ» را خواهیم داشت و در تابستان 99 سریال «87 متر» کیانوش عیاری را روی آنتن خواهیم برد‌. علاوه بر اینها، سریال‌های «پس از آزادی»، «محکومین»، «دردانه‌های خلیج‌فارس» و «چند راه» را نیز داریم. همچنین به دنبال همکاری با فریدون جیرانی در تولید سریال «پاییز تنهایی» برای شبکه یک سیما هستیم. زین‌العابدین در بخشی دیگر درباره بودجه سریال کیانوش عیاری که تولید آن به دلیل مسائل مالی متوقف شده است، بیان کرد: بودجه سریال‌ها در سیمافیلم برآورد می‌شود. در یک سال گذشته مشکلاتی داشتیم و کار عیاری مدتی متوقف شد، البته حدود 70 درصد از آن تصویربرداری شده است و در چند روز آینده مشکل بودجه حل می‌شود. او همچنین درباره سریال «الف ویژه» نیز که مدتی به کارگردانی کمال تبریزی وارد پروسه تصویربرداری و بعد متوقف شد، گفت: مسائل تولیدی این سریال از شبکه یک به سیمافیلم منتقل شده است. بازنویسی فیلمنامه انجام شده است و باقی مراحل باید از طریق سیمافیلم اطلاع‌رسانی شود.
خبر خوب برای دوستداران «ایرانگرد»
مدیر شبکه یک سیما در کنار همه خبرهایش، یک خبر خوب هم برای علاقه‌مندان حوزه مستند داشت؛ او درباره تولید سری جدید مجموعه پرمخاطب «ایرانگرد» اظهار کرد: ایرانگرد 4 پروژه بسیار سنگینی است و کار آن بیش از یک سال طول می‌کشد. به همین خاطر نوروز 1400 برای نمایش از تلویزیون آماده می‌شود. در نوروز 99 می‌توانیم از تصاویری که طی سال 98 تهیه می‌شود بهره ببریم و ایرانگرد برای نوروز 1400 روی آنتن خواهد رفت. یک مستند هم با موضوع گردشگری و طبیعت‌گردی در حال تولید داریم تا «ایرانگرد» برسد. این کار فاخر و طاقت‌فرسایی است که امیدواریم به نوروز برسد.
«تماشا» و «نمایش» زیرمجموعه نسیم شدند
اما مدیر شبکه اول سیما، تنها مدیری نبود که روز گذشته به تشریح برنامه‌های پیش‌روی رسانه ملی پرداخت، چرا که محمد احسانی، مدیر شبکه نسیم و کانال‌های تماشا و نمایش نیز با حضور در برنامه صبحگاهی شبکه 3 درباره ویژه‌برنامه‌های تابستانی این سه شبکه توضیحاتی ارائه کرد. احسانی ابتدا درباره ساختار این شبکه توضیح داد: ساختار جدید شبکه اینگونه است که نمایش و تماشا کانال‌های زیرمجموعه ما هستند. وی با اشاره به اینکه مزیت شبکه تماشا پخش اچ‌دی آن است، درباره برنامه‌های این شبکه در تابستان امسال گفت: این کانال متولی پخش سریال‌هاست و ما سریال‌های ایرانی و خارجی را از آن پخش می‌کنیم. در تابستان هم که دیدن فیلم و سریال جذابیت دارد و حتی تکرار «پایتخت» هم پربیننده می‌شود. شبکه تماشا ۷ بخش دارد و در ۷ ساعت متفاوت سریال‌های ایرانی، غربی، شرقی، خاطره‌انگیز و... را پخش می‌کند.
سرنوشت «کود‌ک‌شو» و «وقتشه» چه می‌شود؟
احسانی درباره محدودیت‌های شبکه نسیم و برنامه‌های تازه آن گفت: ما نباید سریال ایرانی جدید پخش کنیم، برنامه زنده نداریم، برنامه ورزشی نداریم و... . در تابستان امسال هم 2 نیم‌فصل را تعریف کرده‌ایم که برنامه‌های بخش اول تعریف شده و برنامه‌های بخش دوم با توجه به محرم تعریف می‌شود. مدیر شبکه نسیم همچنین درباره «کودک‌شو» گفت: این برنامه 3 سالی هست که پخش می‌شود و مردم هم در آن به خانواده‌های معمولی رای می‌دهند. در این هفته مروری بر قسمت‌های گذشته آن خواهیم داشت و سپس فاصله‌ای می‌افتد که در آن مشابه کاری که در نوروز انجام دادیم، چهره‌های آشنا در حوزه ورزش به برنامه می‌آیند. با اتمام این ویژه‌برنامه، ۲۴ خانواده مرحله نهایی وارد مسابقات فینال می‌شوند. برنامه «وقتشه» هم ظرفیت زیادی در حوزه مهارت‌های زندگی دارد و چند فصل از آن ساخته شده است. برنامه‌های شاخص در یک جا باید فاصله‌ای پیدا کنند تا تیم خود را بازیابی کنند. تولید و حفظ برنامه پرمخاطب سخت شده و ریسک بالایی دارد.
از «شکرستان» شهاب حسینی تا برنامه مهران غفوریان
احسانی در ادامه این برنامه درباره برنامه مهران غفوریان گفت: ما چند طرح داریم که عمدتاً بعد از ماه صفر می‌رسند و تامین منابع مالی سرمایه‌گذاری ویژه‌ای می‌طلبد. همچنین «شکرستان» از اوایل مردادماه می‌آید که سری جدید آن با صدای شهاب حسینی به‌عنوان راوی همراه است. سری جدید «کتاب باز» را نیز خواهیم داشت و می‌کوشیم تولید آن را با ساخت «فوق‌لیسانسه‌ها»ی سروش صحت هماهنگ کنیم. برند «هزارداستان» را هم حفظ خواهیم کرد.