گروه بین‌الملل: آنچه ۶ ماه پیش یک احتمال خطرناک برای اروپا به نظر می‌رسید، امروز می‌تواند پیش‌درآمدی بر یک فاجعه قطعی باشد. رژیم دست‌نشانده غرب در اوکراین پس از تلاشی ناکام برای زیرپا گذاشتن توافق بوداپست و ساخت تسلیحات هسته‌ای، حالا به دنبال ایجاد یک فاجعه هسته‌ای به هر قیمت ممکن است. 

«وطن‌امروز» در گزارشی تفصیلی که همان روز آغاز عملیات ویژه روسیه در اوکراین منتشر شد (پنجشنبه 5 اسفند 1400- صفحه 5 - چرنوبیلی به وسعت اروپا) بر اینکه غرب عامدانه روی حرکت اوکراین به سمت سلاح هسته‌ای چشم بسته، صحه گذاشت و از نزدیک بودن خطر یک فاجعه هسته‌ای دیگر پس از انفجار نیروگاه چرنوبیل(1984) در اروپا پیش‌آگاهی داد. 

البته کانون فاجعه بر خلاف چند هفته قبل و بعد از حمله روسیه به اوکراین، دیگر چرنوبیل، بدنام‌ترین نیروگاه هسته‌ای اروپا نیست، بلکه بزرگ‌ترین نیروگاه قاره است. 

در واقع پس از آنکه روس‌ها با عقب‌نشینی از تصرفات اولیه خود در شمال کی‌یف، نیروگاه چرنوبیل را تخلیه کردند و بدون هیچ خسارتی به طرف اوکراینی پس دادند، نام یک نیروگاه دیگر درست در نقطه مقابل آن در جنوب این کشور بر سر زبان‌ها افتاد؛ نیروگاه هسته‌ای زاپوروژیا در شهر انرهودار (شمال شبه‌جزیره کریمه) در جنوب اوکراین و بر کرانه رود دنیپر، یکی از 10 نیروگاه اتمی بزرگ جهان که هم‌اکنون در کنترل ارتش روسیه است و طی ماه اخیر زیر آتش حملات هوایی، موشکی و توپخانه‌ای نیروهای اوکراینی قرار داشته است. 

زاپوروژیا همانند شهر پرپیات که نیروگاه چرنوبیل در آن قرار گرفته، یک شهر صنعتی به جا مانده از شوروی در شمال استانی به همین نام در شمال شبه‌جزیره کریمه است. با آنکه بزرگ‌ترین نیروگاه هسته‌ای اروپا در این شهر قرار گرفته اما موقعیت ممتاز آن بر کرانه رود دنیپر (در فاصله بین کی‌یف و دریای سیاه) آن را به مکانی مناسب برای گردشگرانی که پیش از جنگ به منطقه می‌آمدند، تبدیل کرده بود. 

از نظر بسیاری از استراتژیست‌ها، مهم‌ترین هدف ارتش روسیه در روزهای آغازین عملیات ویژه در خاک اوکراین، نه کی‌یف، بلکه زاپوروژیا بود؛ جایی که بر اساس گزارش‌های سری، به طور غیرمعمول ده‌ها تن اورانیوم غنی شده و پلوتونیوم توسط دولت زلنسکی در آنجا انباشته شده بود؛ اقدامی که هیچ کاربری دیگری جز تولید تسلیحات غیرمجاز نداشت. 

برنامه نظامی هسته‌ای غیرقانونی رژیم اوکراین، همان راز وحشتناکی بود که رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بیش از ۲ ماه پیش در حاشیه اجلاس داووس درباره آن افشاگری کرد که نه ‌تنها واکنش خشمگینانه مقامات کی‌یف، واشنگتن و لندن را در پی داشت، بلکه برای نخستین‌بار پس از آغاز حمله روسیه، شواهدی جدی در تایید موضع مسکو در قبال خطر نظامی‌سازی اوکراین توسط ناتو فراهم آورد.

 هفته گذشته گروسی بار دیگر درباره اوضاع نیروگاه هسته‌ای زاپوروژیا هشدار داد و گفت برخوردهای جنگی پیرامون آن از کنترل خارج شده است. 

مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی سه‌شنبه هفته گذشته قبل از موج جدید حملات اوکراینی‌ها به این نیروگاه در مصاحبه‌ با خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت درباره زاپوروژیا «تمام موازین اصولی فعالیت یک نیروگاه هسته‌ای نقض شده است». 

او با برشمردن موارد متعددی از نقض موازین ایمنی، هشدار داد این نیروگاه در یک منطقه جنگی قرار دارد و این مساله را بسیار جدی و خطرناک خواند و در نهایت از روسیه (که کنترل نیروگاه را به کمک تکنیسین‌های اوکراینی در دست دارد) و اوکراین (که آن را محاصره کرده و در حال گلوله‌باران آن است) خواست برای جلوگیری از وقوع یک سانحه هسته‌ای هر چه سریع‌تر به بازرسان و کارشناسان آژانس اجازه بازدید از این نیروگاه را بدهند. 

طبیعی است عملیات پرچم دروغین اخیر ارتش اوکراین با هماهنگی کامل دستگاه‌های دیپلماتیک و تبلیغاتی غرب انجام شده باشد؛ عملیاتی که همزمان با صدور بیانیه مشترک آمریکا، انگلیس و فرانسه، ۳ عضو هسته‌ای و دائم شورای امنیت انجام شد که از مسکو خواستند از حمله به نیروگاه‌های هسته‌ای پرهیز کند و اعلام کردند: «پیروزی در یک جنگ هسته‌ای ممکن نیست و نباید اصلا روی دهد». 

واشنگتن، لندن و پاریس این بیانیه مشترک را به بهانه آغاز کنفرانس بازبینی «معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای» صادر کردند. 

از ابتدای جنگ نیز دولت کی‌یف و حامیان غربی‌اش، روسیه را متهم به ایجاد سپر هسته‌ای یا ایجاد تهدید اتمی علیه قلمرو  ناتو از خاک اوکراین می‌کردند اما حالا با گذشت نزدیک به نیمی از سال از این جنگ، شواهد میدانی کافی فراتر از شعارها و تبلیغات وجود دارد که ایده کشاندن اوکراین به جنگ هسته‌ای، یک طرح در اصل آمریکایی برای گروگان‌گیری توأمان امنیت روسیه و اروپا بوده است. مسکو نیز در مقابل، ایده برساخت بحران هسته‌ای در اوکراین را «تروریسم هسته‌ای» به آمریت واشنگتن خوانده است. 

درباره حمله به زاپوروژیا، همانند موارد متعدد قبلی که ارتش اوکراین برای مقصر جلوه دادن ارتش روسیه، اقدام به هدف قرار دادن مراکز عمومی خود مثل شهرک‌ها، ایستگاه‌ها، بیمارستان‌ها و هتل‌ها کرده است، این بار هم شواهد کافی وجود دارد که این حملات از سوی ارتش اوکراین انجام شده؛ از جمله اعتراف مقامات محلی اوکراینی. 

طبق اعلان سرویس مطبوعاتی اداره نظامی-غیرنظامی شهر انرهودار در غرب استان زاپوروژیای اوکراین، یکشنبه این هفته واحدهای مسلح اوکراین با استفاده از راکت ۲۲۰ میلیمتری اوراگان، این نیروگاه را هدف قرار دادند. 

در این بیانیه آمده است: «منطقه ذخیره‌سازی سوخت هسته‌ای مصرفی و ایستگاه پایش رایانه‌ای وضعیت تشعشعات به دنبال حملات نیروهای اوکراینی دچار آسیب شده است. در این گزارش آمده است ساختمان‌های اداری و محوطه مجاور انبار نیز بر اثر این پرتابه‌ها آسیب دیده است».

همان روز «ولادیمیر روگوف» از اعضای شورای اداره نظامی- غیرنظامی انرهودار به خبرگزاری تاس گفت تمام آتش‌سوزی‌هایی که در منطقه نیروگاه اتمی در پی گلوله‌باران نیروهای اوکراینی رخ داده بود، خاموش شده است. با این حال ساعاتی بعد اعلام شد یکی از رآکتورها از کار افتاده است. 

۳ هفته پیش‌تر روگوف از حمله پهپادی ارتش اوکراین به نزدیکی این نیروگاه خبر داده بود که توسط نیروهای پدافندی روس مستقر در انرهودار دفع شده بود. 

البته سابقه حملات خطرناک به این نقطه حساس هسته‌ای به نخستین روزهای جنگ اوکراین بازمی‌گردد اما باید در نظر گرفت که حمله نخستین توسط روس‌ها با هدف جلوگیری از یک فاجعه بزرگ در زاپوروژیا یعنی ساخت تسلیحات هسته‌ای توسط یک گروه اعزامی ناتو تحت نامطمئن‌ترین شرایط ایمنی بوده است. 

از نگاه رئالیست‌های (واقع‌گرایان) بین‌المللی، صدور فرمان حمله تزار جدید کرملین به همسایه جنوب غربی در حقیقت چیزی جز یک تصمیم کلاسیک ژئوپلیتیک بر اساس نظریه «موازنه تهدید» - از دیدگاه استفن والت- نبود. پوتین اواخر فوریه 2022 با دخالت فوری در اوکراینی که با ماجراجویی ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور آلت دست واشنگتن و تل‌آویو، به سرعت در تکاپوی دستیابی به تسلیحات هسته‌ای و کشتار جمعی بود، جلوی شکل‌گیری یک تهدید هسته‌ای- نظامی بزرگ علیه روسیه از نزدیک‌ترین فاصله ممکن را گرفت. 

در همین راستا، نیروهای اسپتسناز (ویژه) ارتش روسیه، تنها ۴ روز بعد از آغاز عملیات ویژه در اوکراین، یک عملیات ضربتی سری اما بسیار حساس برای رخنه از شبه‌جزیره کریمه به منطقه زاپوروژیا را در ۲۸ فوریه آغاز کردند. 

دسترسی به آن قطعا با فعل و انفعالات نظامی همراه بود که طبق گفته وزارت خارجه اوکراین، باعث شلیک راکت‌هایی به ساختمان‌های غیر‌حساس و اداری آن شد اما هرگز مثل امروز تاسیسات و مخازن نیروگاه هدف قرار نگرفت. پس از 5 روز سرانجام بازرسان هسته‌ای همراه این نیروی ضربت در ۴ مارس موفق شدند کنترل زاپوروژیا را موقتا به دست گیرند تا از صحت گزارش‌های سری درباره فعالیت‌های تسلیحاتی دولت اوکراین و ناتو اطمینان حاصل کنند. 

آنچه بازرسان هسته‌ای در زاپوروژیا یافتند تکان‌دهنده بود و گواهی از آنکه ادعاهایی که تنها ۲ هفته پیش از آن، رئیس‌جمهور و وزیر خارجه اوکراین در اجلاس امنیتی مونیخ مبنی بر لزوم بازنگری توافق بوداپست 1994 به منظور دستیابی این کشور به سلاح هسته‌ای انجام داده بودند، صرفا یک لاف سیاسی نبوده است. 

به نوشته «لارنس نورمن» خبرنگار اعزامی روزنامه وال‌استریت ژورنال به اجلاس مجمع جهانی اقتصاد (داووس) در سوییس، اظهارات تکان‌دهنده رافائل گروسی حاکی از آن بود که رژیم کی‌یف قبل از آغاز حمله روسیه، در تدارک تولید تسلیحات هسته‌ای بوده است. بر اساس این گزارش، مدیرکل آرژانتینی آژانس انرژی اتمی در میزگرد داووس فاش کرده بود 30 تن پلوتونیوم و 40 تن اورانیوم غنی شده در نیروگاه هسته‌ای زاپوروژیا در جنوب اوکراین انبار شده است. طبق گفته گروسی، میزان غنی‌سازی اورانیوم موجود در این نیروگاه فعلا تنها 5 درصد بود که فقط کاربری تولید برق داشت، نه ساخت تسلیحات اتمی که به اورانیوم غنی شده 80 درصد نیاز دارد. پرسش اصلی اما این بود: تجمیع این حجم از سوخت هسته‌ای در یکی از بزرگ‌ترین رآکتورهای هسته‌ای جهان، چه توجیهی جز وجود یک برنامه تسلیحاتی هسته‌ای در اوکراین تحت حاکمیت زلنسکی داشته است؟ گروسی پیش‌تر در جریان بازدید خود از نیروگاه‌های هسته‌ای این کشور جنگ‌زده اعلام کرده بود مهم‌ترین مساله در اوکراین، خود جنگ است و نه انرژی هسته‌ای. بنا به توئیت خبرنگار آمریکایی وال‌استریت ژورنال، او در داووس با ابراز نگرانی از انبار شدن این حجم عظیم از سوخت هسته‌ای تنها در یک نیروگاه هسته‌ای اوکراین، سیاستمدارانه از نگرانی آژانس درباره گم شدن پلوتونیوم‌‌ها و اورانیوم‌های مربوطه در میانه فاجعه جنگ اوکراین خبر داده بود. 

 

* کمدی –تراژدی انتحار هسته‌ای اوکراین

درست یک هفته پیش از آنکه ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه فرمان آغاز عملیات ویژه ارتش این کشور در اوکراین را بر مبنای ۳ هدف «نازی‌زدایی، نظامی‌زدایی و هسته‌ای‌زدایی» این همسایه غربی صادر کند، ولودیمیر زلنسکی، کمدین یهودی اوکراینی و رئیس‌جمهور فعلی این کشور در روز 19 فوریه با حضور در نشست امنیتی سالانه مونیخ خطاب به مقامات کشورهای عضو ناتو اعلام کرد کی‌یف قصد ملغی کردن توافقنامه 1994 بوداپست را دارد. طبق این توافقنامه که در کنفرانس OSCE (سازمان امنیت و همکاری اروپا) در پایتخت مجارستان به امضای کشورهای روسیه، اوکراین، بریتانیا، آمریکا، فرانسه، چین، قزاقستان و بلاروس رسید، کشورهای هسته‌ای به جا مانده از فروپاشی شوروی - در کنار روسیه که میراث‌دار اصلی شوروی برشمرده می‌شد- پایبندی خود را به «ان‌پی‌تی» (پیمان منع اشاعه تسلیحات هسته‌ای) اعلام کردند. ضامن‌های اصلی توافق بوداپست ۳ قدرت برتر هسته‌ای آن زمان یعنی فدراسیون روسیه، ایالات متحده و بریتانیا بودند که فرانسه و چین، ۲ قدرت هسته‌ای دیگر و اعضای اصلی شورای امنیت، در سطحی پایین‌تر آن را تضمین کرده بودند. کشورهای متعهد به ترتیب اوکراین، قزاقستان و بلاروس بودند که طی روندی چند ساله، زرادخانه‌های تسلیحاتی‌شان که از دوران شوروی به جا مانده بود، تحت نظر مسکو، واشنگتن و لندن امحا شد. 

به همین دلیل، اظهارات زلنسکی در اجلاس امنیتی مونیخ از سوی کارشناسان هسته‌ای، یک مرثیه‌سرایی هسته‌ای از سوی رژیم حاکم بر اوکراین با تم کمدی- تراژدی تعبیر شد. 

او گفت: «تفاهمنامه بوداپست معتبر نیست و تصمیم‌های گرفته شده در سال ۱۹۹۴ زیر سوال می‌رود». 

۶ ماه پیش رسانه‌های غربی نیز از این اظهارنظر عجیب زلنسکی تعجب کرده بودند. تعبیر حرف این کمدین اوکراینی- اسرائیلی در کاخ مارینسکی کی‌یف این بود که او به دنبال چراغ سبزی از سوی ناتو برای اعلان جنگ به روسیه است. 

 زمزمه هسته‌ای شدن اوکراین در روزهای منتهی به حمله روسیه به این کشور، تنها در لابه‌لای سخنان زلنسکی در کنفرانس مونیخ نبود که به گوش رسید. فردای سخنرانی احمقانه او، «دیمیتری کولبا» وزیر خارجه اوکراین نیز صریحا به شبکه آمریکایی سی‌بی‌اس گفت تصمیم 28 سال پیش اوکراین در تن دادن به توافق بوداپست و کنار گذاشتن سلاح هسته‌ای، اشتباه بوده است! به جرأت می‌توان گفت صحبت‌های زلنسکی و کولبا در روزهای اول و دوم اسفند بود که پوتین را واداشت شامگاه سوم اسفند آن تصمیم تاریخی را بگیرد که معنایش مشروعیت‌بخشی به ورود نظامی به کشوری بود که به قول او «آلت دست دشمنان روسیه» شده است. 

پوتین در سخنانی که پس از امضای دستور تامین امنیت منطقه دونباس اوکراین با اعزام نیرو‌های حافظ صلح روسیه ایراد کرد، مستقیما این تهدید را تشریح کرد. او به تفصیل گفت: «ما می‌دانیم بیانیه‌هایی مطرح شده مبنی بر اینکه اوکراین قصد توسعه تسلیحات هسته‌ای خودش را دارد و این بیانیه‌ها یک لاف توخالی نیست. اوکراین در حقیقت فناوری‌های هسته‌ای دوران شوروی و سیستم‌های شلیک چنین سلاح‌هایی را شامل سیستم‌های هوانوردی و موشک‌های تاکتیکی (نیمه‌بالستیک) توکشایو در اختیار دارد؛ سیستم‌هایی که سابقا در زمان شوروی توسعه یافتند. برد آنها بیش از 100 کیلومتر است اما آنها حتی سیستم‌هایی با بردهای بیشتر را توسعه خواهند داد و تنها نیاز به زمان بیشتر دارند. زمینه‌ای متعلق به دوران شوروی وجود دارد، بنابراین کار اوکراین برای دستیابی به تسلیحات هسته‌ای بسیار آسان‌تر از برخی کشورهای دیگر - که اکنون آنها را نام نمی‌برم و چنین تحقیقاتی را انجام می‌دهند- خواهد بود، بویژه در صورتی که آنها از خارج در حوزه فناوری حمایت دریافت کنند و ما نباید چنین موردی را مردود بدانیم». 

رئیس‌جمهور روسیه همچنین به اروپا و جهان در این باره هشدار داد: «اگر اوکراین به سلاح‌های کشتار جمعی دست یابد، وضعیت جهان و اروپا به طرز چشمگیری تغییر خواهد کرد. ما نمی‌توانیم این خطر واقعی را بدون واکنش رها کنیم. به طور ویژه، تکرار می‌کنم حامیان غربی ممکن است به ظهور چنین سلاح‌هایی در اوکراین کمک کنند تا تهدید دیگری برای کشور ما ایجاد کنند». 

واکنش توهین‌آمیز مقامات اوکراینی به گزارش فنی مدیرکل آرژانتینی آژانس نشان می‌دهد رژیم حاکم بر کی‌یف را نه سیاستمداران عاقل، بلکه گروهی ماجراجوی دست‌نشانده آمریکا تشکیل می‌دهند که هیچ نسبتی با مناسبات دیپلماتیک ندارند. 

به عنوان مثال «اولک کوریکوف» سرپرست بازرسی هسته‌ای اوکراین، در واکنش به اظهارات مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، او را متهم به دروغگویی درباره این کشور کرد. اعتراف «آبه شینزو» درباره مشکوک بودن نقش زلنسکی در کی‌یف، به فاصله کوتاهی پس از افشاگری گروسی انجام شد. نخست‌وزیر پیشین ژاپن که اخیرا مورد سوء قصد قرار گرفت، در مصاحبه با نشریه انگلیسی اکونومیست گفته بود: «امکان اجتناب از اقدام نظامی وجود داشت در صورتی که ولودیمیر زلنسکی تعهد می‌کرد کشورش به ناتو ملحق نمی‌شود یا اختیار خودمختاری به ۲ بخش مورد مناقشه در شرق این کشور را اعطا می‌کرد. بسیار دشوار است که تغییری در تصمیم و موقعیت رئیس‌جمهوری اوکراین اتفاق بیفتد، چرا که وی از جو بایدن تاثیر پذیرفته است». 

اظهارات گروسی و آبه در کنار اعتراف پنتاگون به اینکه از ۳ سال قبل از آغاز جنگ اوکراین، تسلیحات راهبردی به اوکراین ارسال کرده، نمایی دیگر از زمینه‌های بروز جنگ اوکراین فراهم می‌آورد که با تبلیغات دستگاهی غرب کاملا تفاوت دارد. 

بر اساس گزارشی اختصاصی که نشریه فرانسوی کازور نزدیک به ملی‌گرایان این کشور به نقل از یک منبع اطلاعاتی فرانسه منتشر کرده است، نیروهای اوکراینی از همان آغاز جنگ، به دپوی بزرگی از سلاح‌های پیشرفته ارسالی پنتاگون و ناتو مجهز بوده‌اند. همچنین همان‌طور که قبلا فاش شده، مستشاران نظامی آمریکایی و انگلیسی در همه جبهه‌های این جنگ حاضر بوده‌اند.

در عین حال بی‌تفاوتی آشکار غربی‌ها و رژیم صهیونیستی به چراغ سبز آمریکا برای برکشیدن یک اوکراین هسته‌ای در اروپا، مؤید این است که آنها با کاشتن مهره‌های ماجراجوی خود در کی‌یف، از قبل به پیشواز پدیده یک اوکراین هسته‌ای انتحاری رفته بودند.

 

* تروریسم هسته‌ای در زاپوروژیا

هر روز شاهد فصل جدیدی از سریال کمدی- تراژدی «اوکراین انتحاری» هستیم که به تهیه‌کنندگی تیم بایدن و کارگردانی و نقش اولی زلنسکی در حال پخش است. 

«آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل متحد، حملات اخیر ارتش اوکراین به نیروگاه هسته‌ای زاپوروژیا را «انتحاری» توصیف و محکوم کرده است؛ کنایه‌ای آشکار به ارتش اوکراین. 

وزارت دفاع روسیه حمله ارتش اوکراین به زاپوروژیا را اقدامی جدید در جهت تروریسم هسته‌ای برشمرده و آن را محکوم کرده بود. بر اساس این گزارش، گلوله‌باران هفته گذشته به یک خط برق فشار قوی آسیب رسانده و باعث اتصال کوتاه در نیروگاه و ایجاد آتش‌سوزی در تاسیسات هسته‌ای شد که در نهایت مهار شد. 

ژنرال «ایگور کوناشنکو» سخنگوی وزارت دفاع روسیه نیز دوشنبه گذشته به خبرنگاران گفت تیپ 44 توپخانه اوکراین مجهز به هایمارس‌های آمریکایی، روز یکشنبه از روستای مارگانتس، در طرف مقابل مخزن بزرگ آب کاخوفکا، به این نیروگاه شلیک کرد. او افزود از روز جمعه این دومین‌باری بود که گلوله‌باران اوکراین باعث آتش‌سوزی و قطعی جزئی برق در نیروگاه شد. 

در مقابل ارتش اوکراین مدعی شده است نیروهای روس از تاسیسات هسته‌ای مزبور به عنوان محل استقرار استفاده می‌کردند. با این همه دلقک یهودی کاخ مارینسکی کی‌یف در جدیدترین اظهار نظر خود، حتی بر خلاف گزارش‌های مقامات محلی اوکراینی مدعی شده خود روس‌ها محل استقرارشان را گلوله‌باران کرده‌اند. جالب اینکه واکنش وزارت خارجه دولت بایدن به این رخداد خطرناک نیز نه در تایید ادعای زلنسکی، بلکه در رد آن بوده است، با این تفاوت که آمریکایی‌ها به شکلی باورنکردنی اعلام کرده‌اند حملات به تاسیسات نیروگاه زاپوروژیا چندان خطرناک نبوده است. دیدگاهی کاملا مخالف مدیرکل آژانس انرژی اتمی، دبیر کل سازمان ملل، وزارت دفاع روسیه و اغلب دولت‌های اروپایی که با چشمانی وحشت‌زده این تحولات را در نزدیکی خود دنبال می‌کنند. 

روسیه با بازدید ناظران بین‌المللی از این نیروگاه موافقت کرده، البته به استثنای بازرسان آمریکایی. وزارت خارجه روسیه روز دوشنبه اعلام کرد مسکو واشنگتن را از خروج موقت از رژیم بازرسی تحت معاهده خلع سلاح هسته‌ای استارت مطلع کرده است. روسیه با استناد به بند «شرایط استثنایی» در مفاد پیمان استارت، تحریم‌های آمریکا علیه خود را مانعی برای پذیرش بازرسان آمریکایی دانسته است. روس‌ها می‌گویند این پاسخی طبیعی است به «اقدامات محدودکننده یکجانبه ضدروسی» اعمال‌شده توسط ایالات متحده و متحدانش، مانند محدودیت‌های ویزا برای بازرسان روس و ممنوعیت پرواز هواپیماهای روسیه در حریم هوایی آمریکا و اتحادیه اروپا. 

در بیانیه وزارت خارجه روسیه همچنین به وخامت وضعیت پیرامونی تاسیسات هسته‌ای زاپوروژیا به دلیل حملات شدید نیروهای اوکراینی اشاره شده و رژیم کی‌یف متهم شده بدین وسیله تمام اروپا را گروگان گرفته است. 

«ماریا زاخارووا» سخنگوی این وزارتخانه در بیانیه مزبور آورده است: «روسیه مدت‌هاست از جامعه بین‌المللی خواسته است حملات نظامی بی‌امان را که کی‌یف در زمین این نیروگاه انجام می‌دهد، محکوم کند. حملات در روزهای جمعه و شنبه تجدید شدند و تنها به لطف اقدامات ماهرانه و سریع کارگران (اوکراینی) نیروگاه و همچنین نیروهای روس مستقر در آنجا برای حفاظت همه‌جانبه از نیروگاه از وقوع فاجعه جلوگیری شد. ما نمی‌توانیم واضحات را نادیده بگیریم، هر روز وضعیت خطرناک‌تر می‌شود. فرماندهی نیروهای مسلح [اوکراین] توانایی معقول اندیشیدن را از دست داده است. آنها ظاهرا غریزه اصلی حفاظت از [کشور] خود را از دست داده‌اند. به هر حال، اوکراینی‌ها با نشانه‌گیری توپخانه به سمت رآکتورهای فعال و ذخیره سوخت هسته‌ای مصرف‌شده، در حال هدف قرار دادن خودشان هستند. آنها اروپا را گروگان گرفته‌اند و ظاهرا در سوزاندن آن به خاطر بت‌های نازی خود تردیدی ندارند».

سخنگوی کرملین نیز در این باره به خبرنگاران گفت حملات به تاسیسات هسته‌ای می‌تواند عواقب فاجعه‌باری برای یک منطقه بزرگ، از جمله کل خاک اروپا داشته باشد. 

«دیمیتری پسکوف» در این باره به غربی‌ها کنایه زد و گفت: «ما امیدواریم کشورهایی که نفوذ مطلق بر رهبری اوکراین دارند، از این نفوذ برای جلوگیری از چنین گلوله‌بارانی استفاده کنند».

گروه سیاسی: صبح روز گذشته ماهواره سنجشی ایرانی «خیام» همراه با پرچم جمهوری اسلامی ایران از ایستگاه فضایی بایکونور قزاقستان به فضا پرتاب شد. این ماهواره که با همکاری روسیه و توسط ماهواره‌بر سایوز به فضا پرتاب شد، یک ساعت پس از پرتاب از ماهواره‌بر جدا شد و در مدار دایروی ۵۰۰ کیلومتری از سطح زمین قرار گرفت. عیسی زارع‌پور، وزیر ارتباطات کشورمان که به منظور مشاهده از نزدیک پرتاب ماهواره «خیام» به قزاقستان سفر کرده بود، پیش از پرتاب آن با انتشار ویدئویی اعلام کرد: این آغاز یک همکاری راهبردی بین ایران و روسیه در حوزه فضایی است. البته این همکاری چند سالی به طول انجامیده اما در دولت سیزدهم با تلاش و مجاهدت همکارانم در وزارت ارتباطات و وزارت امور خارجه این مهم به ثمر نشست و فردا (روز گذشته) شاهد پرتاب این ماهواره راهبردی خواهیم بود». وی تاکید کرد: این ماهواره برای تامین داده‌های فضایی مورد نیاز کشور، گام بسیار بلندی است و می‌توانیم از تصاویر آن با دقت بسیار بالا برای ارتقای کاربردهای فضایی کشور در حوزه‌های محیط‌زیست و کشاورزی استفاده کنیم. زارع‌پور افزود: ما در کنار همکاری‌های راهبردی با کشورهای صاحب‌نام در صنعت فضایی دنیا مانند روسیه، توسعه فناوری بومی فضایی را در دستور کار داریم و تا پایان سال جاری به هدف قرار دادن ماهواره‌ سنجشی در مدار ۵۰۰ کیلومتری فضایی دست خواهیم یافت. وزیر ارتباطات تصریح کرد: اکنون می‌توانیم ماهواره‌های سبک را در مدار قرار بدهیم. ماهواره خیام، ۶۰۰ کیلوگرم وزن دارد و قرار است در مدار ۵۰۰ کیلومتری از زمین قرار گیرد. تا پایان دولت سیزدهم شاهد ماهواره و ماهواره‌بر بومی خواهیم بود که به دست نخبگان کشور خودمان به فضا پرتاب می‌شود. تا آن زمان برای تامین داده‌های مورد نیاز کشور به همکاری خود با کشورهای صاحب این فناوری ادامه خواهیم داد. 

در ارتباط با نحوه دریافت داده‌ها از ماهواره خیام، مدیرکل بهره‌برداری و عملیات فضایی سازمان فضایی کشور با اشاره به رضایت‌بخش بودن شرایط ماهواره خیام پس از پرتاب، گفت: حدود ۴ ماه طول می‌کشد تا تصاویر ماهواره را در اختیار مردم قرار دهیم. علیرضا نعیمی در این باره اظهار کرد: یک‌و‌نیم ساعت بعد از پرتاپ، نخستین سیگنال داده تله متری این ماهواره را در مرکز فضایی ماهدشت دریافت کردیم و این برای ما خوشحال‌کننده بود و وضعیت هم بسیار رضایت‌بخش است و می‌توانیم بگوییم ماهواره در وضعیت بسیار مناسبی قرار دارد. نعیمی در شرح چگونگی حضور خیام در فضا گفت: ارتباط با ماهواره ۲ بار در روز (10:30 و ۱۲ ظهر) و ۲ بار در شب (22:30 و ۱۲ بامداد) برقرار خواهد شد و این به خاطر این است که ماهواره به دور زمین در گردش است و از همه مناطق کره زمین عبور می‌کند و ۲ بار در روز و ۲ بار در شب از روی کشور ما عبور می‌کند و ما این امکان را داریم که از طریق ایستگاه‌های زمینی در داخل کشور با آن ارتباط داشته باشیم. یک روز پیش از پرتاب خیام، سازمان فضایی ایران در اطلاعیه‌ای اعلام کرد «ماهواره خیام یک ماهواره سنجش از دور و متعلق به جمهوری اسلامی ایران است. تمام فرامین مربوط به کنترل و بهره‌برداری از این ماهواره از روز اول و بلافاصله پس از پرتاب توسط کارشناسان ایرانی مستقر در پایگاه‌های فضایی متعلق به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در خاک جمهوری اسلامی ایران انجام و صادر خواهد شد. مرکز کنترل عملیات ماهواره، ارسال فرامین و ایستگاه‌های اخذ داده‌های ماهواره‌ای ماهواره «خیام» تنها در خاک جمهوری اسلامی ایران و تحت مدیریت سازمان فضایی ایران است و مهندسان و محققان ایرانی در آن مستقر هستند. ارسال فرامین و دریافت اطلاعات از این ماهواره تماما طبق الگوریتم رمزنگاری شده‌ای که قبلا توسط محققان سازمان فضایی در آن تعبیه شده است، انجام شده و در این فرآیند هیچ کشور دیگری امکان دسترسی به اطلاعات آن را نداشته و برخی شایعات منتشره درباره استفاده از تصاویر این ماهواره برای مقاصد نظامی سایر کشورها صحت ندارد». 12 مردادماه سال جاری بود که سازمان فضایی روسیه (روس‌کاسموس) اعلام کرد قرار است یک ماهواره ایرانی را در مدار زمین قرار دهد اما چرا ماهواره ایرانی خیام با ماهواره‌بر روسی سایوز به فضا پرتاب شد؟ پرتابگر سایوز در میان پرتابگرهای کشورهای مختلف دنیا از بیشترین درصد قابلیت اطمینان برخوردار است و تاکنون بیشترین تعداد ماموریت موفق فضایی در دنیا توسط این پرتابگر انجام شده است. از همین رو به دلیل وزن بالای ماهواره «خیام»، پرتاب آن به آژانس فضایی روسیه واگذار شد تا به وسیله سایوز به فضا پرتاب شده و در مدار قرار گیرد. 

 

* تأیید عملکرد صحیح تمام زیرسامانه‌های خیام

سازمان فضایی ایران با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد: «ماهواره خیام که 18 مرداد ۱۴۰۱ توسط ماهواره‌بر سایوز از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد، با موفقیت در مدار قرار گرفت. نخستین ارتباط با ماهواره خیام حدود ۹۰ دقیقه بعد از پرتاب در ایستگاه‌های زمینی این ماهواره در کشور، برقرار و داده‌های دریافتی در مرکز کنترل ماموریت ماهواره خیام در پایگاه فضایی ماهدشت تجمیع شد. بر اساس ارزیابی اولیه کارشناسان، داده‌های دریافتی نشان از صحت عملکرد ماهواره‌ دارد. پس از تحلیل داده‌های تله‌متری ماهواره نیز مشخص شد تاکنون عملکرد همه زیرسامانه‌های این ماهواره مطابق برنامه‌ریزی پیش‌بینی شده در حالت عملکرد مناسب و صحیح قرار دارد. طبق برنامه کاری تعیین شده، ماهواره خیام هر ۲۴ ساعت ۴ گذر از فراز ایران خواهد داشت که در این گذرها ارسال فرمان به ماهواره و دریافت داده تله‌متری ماهواره انجام خواهد شد. طی روزهای آینده فرآیندهای راه‌اندازی و تست زیرسامانه‌های این ماهواره بر اساس برنامه از پیش تعیین شده انجام خواهد شد».

همچنین ماهواره خیام از نوع سنجشی و دارای دقت بالای تصویربرداری و با تصاویر با وضوح یک متر است. از دیگر ویژگی‌های این ماهواره قابلیت تصویربرداری از سطح زمین در طیف‌های مختلف تصویری است.

 

* توانمندی ایران در حوزه فضایی

جمهوری اسلامی ایران مدت‌هاست به پشتوانه دانش نخبگان خود، در حوزه فضا و ماهواره‌های فضایی، حرف‌هایی برای گفتن دارد. بهمن‌ماه سال 87 در ایام سالروز پیروزی انقلاب اسلامی، ایران برای نخستین بار اقدام به پرتاب مستقل یک ماهواره بومی به فضا کرد که با موفقیت همراه بود. ماهواره «امید» سرآغازی شد بر مسیری که جمهوری اسلامی ایران طی این سال‌ها برای پیشرفت و توسعه در حوزه فضایی طی کرده است و اکنون علاوه بر ماهواره امید، ماهواره‌های نور، رصد و سفیر از دیگر ماهواره‌هایی هستند که در طول سال‌های گذشته با موفقیت به فضا پرتاب شده‌اند. ایران با پرتاب موفقیت‌آمیز «امید»، پس از اتحاد جماهیر شوروی، آمریکا، فرانسه، ژاپن، چین، انگلیس و هند، هشتمین کشوری بود که توانست به صورت مستقل اقدام به پرتاب موفقیت‌آمیز ماهواره کند. کمااینکه این نخستین بار نیست که جمهوری اسلامی ایران یک ماهواره را در مدار 500 کیلومتری زمین قرار می‌دهد. پیش از این ایران با پرتاب ماهواره نور2، این ماهواره را در مدار 500 کیلومتری زمین قرار داده بود. اواخر اسفندماه سال گذشته بود که نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی همزمان با اعیاد شعبانیه، ماهواره نور‌۲ را با استفاده از ماهواره‌بر ۳ مرحله‌ای قاصد، به فضا پرتاب کرد و این ماهواره ایرانی پس از پرتاب با سرعت 7.6 کیلومتر بر ثانیه، با موفقیت در مدار ۵۰۰ کیلومتری زمین قرار گرفت و برای نخستین بار در اردیبهشت‌ماه امسال نخستین تصاویر خود را به زمین فرستاد. تصاویری که ماهواره نور2 به ایستگاه‌های زمینی مخابره کرد، مربوط به مرودشت استان فارس و خورموج استان بوشهر بود. همچنین ماهواره نور2 یک تصویر دیگر نیز به زمین ارسال کرد که نشان از رصد گسترده منطقه توسط این ماهواره ایرانی دارد. نور2 موفق شد تصاویری هم از پایگاه ناوگان پنجم نیروی دریایی ارتش آمریکا واقع در بحرین ثبت و به ایستگاه زمینی ارسال کند.

***

حسام‌الدین برومند: تحرکات بالای قدرت‌های جهانی در ماه‌های اخیر حاکی از آن است که تحولات روابط بین‌الملل به نقطه عطفی رسیده است که نشانه‌های بروز و ظهور یک نظم جدید جهانی را نوید می‌دهد؛ به گونه‌ای که سرعت تحولات در محیط بین‌الملل ثانیه‌ای شده و هر لحظه امکان دارد یک تصمیم، سرآغاز شکل‌گیری ائتلاف‌ها و اتحادهایی باشد و جبهه‌گیری‌های جدیدی را به وجود بیاورد. جنگ روسیه و اوکراین، مساله بحران انرژی در جهان، جنگ گندم و غلات، سفر منطقه‌ای بایدن، جنجال‌آفرینی پلوسی با سفر به تایوان و آرایش نظامی پکن و... همگی از یک وضعیت فوق‌العاده در نظام بین‌الملل خبر می‌دهد. 

خب! ماجرا چیست؟ چرا آمریکا که همیشه عنوان «قدرت هژمون» را یدک می‌کشید و در سیستم آنارشیک نظام بین‌الملل، همیشه «فعال مایشاء» بود، اکنون بیشتر دچار «بیش‌فعالی» شده است؟!

علت روشن است و همه شواهد و قرائن غیرقابل انکار حاکی از آن است که قدرت هژمونیک آمریکا در منحنی افول قرار گرفته و تقلاهای واشنگتن برای این است که به ترمیم قدرت خود بپردازد و در «آینده قدرت» همچنان ابرقدرت بماند؛ واقعیتی که در حال حاضر بشدت مخدوش شده و نظریات تئوری‌پردازانی مانند «ژوزف نای» بشدت رنگ باخته است. جناب نای در کتاب «آینده قدرت»، ایده «قدرت هوشمند» را پیش کشیده بود که تلفیقی از منابع قدرت سخت و قدرت نرم بود و در نهایت مدعای بزرگ او این بود که آمریکا با در اختیار داشتن قدرت هوشمند، ابرقدرت قرن ۲۱ باقی خواهد ماند ولی چیزی را که در این میان در نظر نگرفته بود سست شدن «نظم آمریکایی (Pax Americana)» و عیان و نمایان شدن نظم جدید در این قرن است که نشانه‌های آن هویدا شده است. 

واقعیت صحنه بین‌الملل نشان می‌دهد آمریکا در مسیر ترمیم قدرت رو به افول خود در چالش بزرگ با ۳ کشور است: روسیه، چین و ایران.

بنابراین آمریکایی‌ها سناریوهای پیچیده و چندلایه‌ای را تدارک دیده و تعبیه کرده‌اند تا به لطایف‌الحیل و در میدان نبردهای ترکیبی، روسیه، چین و ایران را مهار کنند. 

جنگ اوکراین که ۶ ماه پیش کلید خورد در واقع در راستای مهار روسیه از جانب آمریکا و با قربانی شدن اوکراین عملیاتی شد. آمریکا به‌رغم آنکه سال ۱۹۹۰ میلادی متعهد شده بود گسترش ناتو به سمت شرق را برای همیشه متوقف خواهد کرد ولی عملا از سال ۱۹۹۰ به بعد، ناتو دست‌کم در ۵ نوبت بزرگ‌تر شده تا کشورهای بیشتری از اعضای پیمان ورشو و عضو شوروی را به خود جذب کند. لذا موضوع گسترش ناتو و رسیدن آن به اوکراین و بیخ گوش روسیه، باعث شد پوتین این اقدام واشنگتن را برنتابد و با ابتکار عمل به جنگ با کی‌یف ورود کند. محاسبه آمریکایی‌ها این بود که از طریق اوکراین به نبرد با مسکو می‌پردازند و همچنین با حربه تحریم‌ها، روسیه را تضعیف خواهند کرد اما واقعیت این است که با خطا در تحلیل مواجه شدند و امروز حتی رسانه غربی گاردین می‌نویسد: «تحریم‌های غرب علیه روسیه نسنجیده‌ترین سیاست در تاریخ اخیر بین‌الملل بوده که نتایج معکوس به دنبال داشته است... تحریم‌ها علیه مسکو سبب بالا رفتن چشمگیر بهای انرژی شده، تورم با روند صعودی رو به افزایش است و زنجیره‌های تامین با اختلال بسیاری مواجه شده... رئیس‌جمهوری روسیه برای قطع عرضه گاز به اروپا در زمستان دست بالا را دارد و همین حالا هم عرضه از خطوط لوله اصلی مانند «نورد استریم 1» را تا ۸۰ درصد کاهش داده است».

آمریکا، اشتباه را با اشتباهی دیگر ادامه داد و این بار برای مهار چین، تایوان را قربانی کرد و بازیگر این صحنه نانسی پلوسی پیرزن ۸۲ ساله آمریکایی بود که به تایوان سفر کرد و از جدایی آن از چین حمایت کرد. اینجا هم آمریکایی‌ها بدعهدی کردند و سیاست به رسمیت شناختن چین واحد در سال ۱۹۷۹ میلادی را نادیده گرفتند. البته چین واکنش محکمی به این اقدام واشنگتن نشان داد و تازه رویارویی ۲ طرف در صحنه جدیدی شروع شده است. البته نبرد اصلی آمریکا و چین در آوردگاه «ایندوپاسیفیک» است که خیلی از کارشناسان معتقدند نقطه ثقل استراتژیک دنیاست و آینده قدرت در آنجا تعیین خواهد شد. 

و بالاخره آمریکایی‌ها به‌رغم اینکه از جنوب غرب آسیا به سمت شرق شیفت کرده‌اند ولی نمی‌خواهند خاورمیانه را از دست بدهند. مشکل اصلی واشنگتن در این صحنه، وجود یک قدرت منطقه‌ای به نام جمهوری اسلامی ایران است که جبهه مقاومت را شکل داده و امروز دست برتر را در تحولات منطقه دارد. پروژه خاورمیانه آمریکایی با وجود جبهه مقاومت شکست خورده و در امتداد آن نگاه‌ها به آزادی قدس است، چراکه همه شواهد و قرائن نشان می‌دهد سقوط رژیم صهیونیستی خیلی دور نخواهد بود. 

بنابراین نظم و سیطره آمریکایی ترک خورده و از سوی دیگر اتحادی راهبردی از سوی روسیه، چین و ایران علیه آمریکای رو به افول شکل گرفته است. در این میان البته شبکه غرب‌گرایان در داخل و رسانه‌های غربی مشغول کارند تا تصویری خلاف واقع درباره زمینه‌ها و نشانه‌های نظم جدید جهانی ارائه و القا کنند.

ثمانه اکوان: پس از هفته‌ها رایزنی و نگرانی‌های مطبوعاتی و اعلام هشدارهای بین‌المللی درباره سفر جنجالی نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا به تایوان، این سفر در نهایت هفته گذشته به پایان رسید اما پایان سفر پلوسی، آغاز تحرکات جدید چین در حوزه مقابله با توطئه‌ها و دسیسه‌های آمریکا است. 

پکن بارها درباره سفر پلوسی به تایوان به دولت بایدن هشدار داد. این سفر نه به دلیل سمت و جایگاه پلوسی در مجلس نمایندگان آمریکا، بلکه به دلیل دشمنی‌های مکرر او با دولت چین و سخنرانی‌های ضد چینی‌اش، به مساله‌ای حیاتی برای دولت شی جین‌پینگ تبدیل شده بود. به همین خاطر نیز تا آخرین دقایق، دولت بایدن و پنتاگون با انجام این سفر مخالف و جمهوری‌خواهان کنگره بشدت به دنبال حمایت از پلوسی برای رفتن به تایوان بودند. 

سفر پلوسی اما نتایج و دستاوردهای چندانی برای آمریکا نداشت. شاید انجام این سفر و اسکورت جت‌های جنگنده و ناوهای نظامی آمریکا از هواپیمای پلوسی، تصویری از قدرت نظامی آمریکا را به رخ کشید اما در نهایت، این رزمایش نظامی پکن در منطقه، تحریم پلوسی و خانواده‌اش، تحریم تایوان و محاصره این منطقه بود که به دستاورد مهم چین در این باره تبدیل شد. حالا به‌نظر می‌رسد بعد از سفر پلوسی به چین، پکن گزینه‌های محدودی را برای پیشبرد اهدافش در مقابل تایوان در پیش دارد و دیگر چندان توجهی به خط و نشان کشیدن‌های مسؤولان آمریکایی نمی‌کند. چین هم‌اکنون با سناریوهای محدودی در قبال تایوان مواجه است. به‌نظر می‌رسد ۲ گزینه: جنگ تمام‌عیار برای پیوستن تایوان به چین یا ادامه روند منزوی کردن تایپه برای ایجاد ناآرامی‌های سیاسی در داخل این منطقه، گزینه‌های محتمل برای دولت شی‌جین‌پینگ برای ادامه مسیر مقابله‌اش با نفوذ آمریکا در منطقه است. 

1- در سناریوی اول، تحریکات برخی سیاستمداران آمریکایی مانند نانسی پلوسی یا نامزدهای جمهوری‌خواه انتخابات کنگره و ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۴، باعث ایجاد جو روانی برای دولت شی می‌شود که اگر عجله‌ای برای حمله به تایوان نداشته باشد، در نهایت آمریکا، سیاست ابهام درباره تایوان را رها کرده و به‌صورت مستقیم و علنی از استقلال این منطقه حمایت خواهد کرد. در این سناریو، سفر پلوسی به تایوان بهترین بهانه را دست پکن داد تا عملیات نظامی خود را در مناطق نزدیک به تایوان گسترده‌تر کند و منتظر جرقه ایجاد جنگ باقی بماند. اگر آنطور که دولت آلمان اعلام کرده، برخی سیاست‌مداران آلمانی نیز تلاش داشته باشند راه آمریکا را رفته و به سیاست‌های تحریک‌آمیز آمریکا در منطقه ادامه دهند، چین دیگر تاب‌وتوان و تحمل خود برای مقابله با این رویکرد را از دست‌ داده و همچنان که در شرایط فعلی به محاصره نظامی تایوان پرداخته، باز هم این محاصره را شدیدتر کرده و به سمت حمله نظامی تمام‌عیار خواهد رفت. این سناریو اما به ‌نظر می‌رسد نه برای چین و نه دیگر قدرت‌های جهانی، سناریوی جالب ‌توجهی نباشد. در شرایطی که کشورهای غربی، بویژه اروپایی درگیر بحران انرژی هستند و زمستان سختی در پیش خواهند داشت، حمله نظامی در منطقه شرق آسیا می‌تواند تمام پیش‌بینی‌ها درباره شرایط جهان در چند ماه آینده را بر هم بزند و دنیا را با یک بحران سیاسی- اقتصادی شدید روبه‌رو کند. درصورتی ‌که پکن به تصمیم نهایی حمله به تایوان برسد و با در نظر گرفتن تمام هزینه‌ها، به این نتیجه برسد که باید مانند روسیه اقدامی که منطبق با منافع ملی‌اش است را انجام دهد، دولت شی باید منتظر تحریم‌های آمریکایی و اروپایی علیه خود باشد. چین در هر صورت از چند ماه پیش به این سناریو فکر کرده و به این نتیجه رسیده ‌است تا زمان لازم که بتواند شرایط برای ادامه حیات اقتصادی پس ‌از تحریم‌ها را فراهم کند، دست به حمله گسترده به تایوان نزند. 

 البته ماجرای اوکراین در این زمینه کمک بزرگی به پکن کرده ‌است. اگر جنگ اتفاق بیفتد، دیگر دنیا تعللی برای پررنگ کردن خط‌کشی‌های سیاسی بین ۲ جبهه شرق و غرب نمی‌کند و در نهایت بسیاری از کشورهای جهان از قاره آسیا گرفته تا اروپا و آفریقا، باید تکلیف خود را مشخص کرده و روشن سازند اقتصاد خود را به جبهه شرق پیوند می‌زنند یا به جبهه آمریکا. سخت‌ترین تصمیم را اما در این ‌میان اروپا باید بگیرد، چرا که بدون داشتن امنیت انرژی حالا باید سراغ بحران‌های اقتصادی ناشی از کمبود کالاهای اساسی که تاکنون از چین وارد می‌شده ‌است نیز برود. 

اگر نگوییم جنگ چین با تایوان می‌تواند جنگ سوم جهانی را رقم بزند، حداقل می‌تواند جنگ سردی جدی را میان ۲ جبهه شرق و غرب ایجاد کند و این مساله کل دنیا را با بحران اقتصادی مواجه خواهد کرد. محافظه‌کاری‌ها و ملاحظات ۲ ابرقدرت - چین و آمریکا- تا اینجای کار آنها را به این نتیجه رسانده که سناریوی جنگ می‌تواند برای هر ۲ طرف و کل دنیا پرهزینه باشد و شاید باید با احتیاط بیشتری به این سمت رفت. 

2- سناریوی دوم که به ‌نظر می‌رسد در صورت عاقلانه و منطقی رفتار کردن دولت بایدن در مقابل پکن، محتمل‌تر باشد، ادامه روند موجود و کج‌دار و مریز رفتار کردن ۲ قدرت شرقی و غربی در قبال تایوان و ممانعت از هرگونه درگیری نظامی در منطقه است.  به‌نظر می‌رسد پکن با وجود تمام رجزخوانی‌های نظامی، به ‌دنبال در پیش گرفتن چنین سناریویی است. اگر روند فعلی ادامه یابد، دولت شی‌جین‌پینگ می‌تواند ضمن محاصره تایوان و بستن راه رسیدن کالاهای اساسی به این منطقه، راه برای آشوب و درگیری‌های داخلی در شهرهای مختلف تایوان را فراهم کند. پکن در همین ‌حال می‌تواند از تحرکات آمریکا و کشورهای اروپایی جهت ایجاد بهانه برای تنگ‌تر کردن دایره محاصره تایوان استفاده کند. در این سناریو، پکن در نهایت پس از مدتی تایپه را به این نتیجه می‌رساند که پیوستن به سرزمین مادری از نظر سیاسی و هزینه‌های اقتصادی برای آن بسیار به صرفه‌تر از این است که منتظر اقدام جبهه آمریکا و اروپا یا ایجاد جنگ باقی بماند. 

در این ‌میان مثال اوکراین و روسیه نمونه و الگوی جالبی برای تایوان خواهد بود. دولت زلنسکی به انواع و اقسام تجهیزات و تسلیحات نظامی غرب مجهز شد اما در نهایت هر روز باید شاهد از دست رفتن بخشی از سرزمین خود و بالا رفتن هزینه‌های نظامی و انسانی در این کشور باشد. اگر تایوان بخواهد به محلی برای دپوی تجهیزات نظامی آمریکا و اروپا تبدیل شود، باید هزینه‌های این اقدام را نیز بپردازد و این هزینه‌ها برای جزیره‌ای که در محاصره ارتش چین قرار دارد بسیار بالاست و می‌تواند منجر به فجایع انسانی گسترده شود. 

در نهایت در سناریوی دوم نیز اگر آمریکا بخواهد مقابله‌ای با اقدامات چین داشته باشد باید به‌دنبال به راه انداختن جنگ در منطقه باشد و این مساله نه منافع ملی تایوان را تامین می‌کند و نه حتی منافع آمریکا را. با این ‌حال نگرانی عمده آمریکا در منطقه نه درباره تایوان، بلکه درباره قدرت یافتن روزافزون چین در حوزه شرق آسیاست و این قدرت با وجود اینکه اعلام می‌شود اقتصادی است و آمریکا از بالا رفتن میزان تولید ناخالص داخلی چین در یک دهه آینده نگرانی دارد، به ‌نظر می‌رسد بیشتر در حوزه نظامی باشد. تحلیلگران آمریکایی بر این عقیده‌اند چین در چند سال گذشته موازنه نظامی در منطقه در مقابل استرالیا و ژاپن را برهم زده‌ است و حالا اگر درگیر جنگ با تایوان شود، تا مدت‌ها باید هزینه‌های نظامی خود را بالا ببرد و این مساله به ایجاد موازنه نظامی در منطقه، بویژه در مقابل جبهه‌ ژاپن و استرالیا به غرب کمک می‌کند. 

به‌نظر می‌رسد نتیجه نهایی برای هر ۲ سناریوی مطرح درباره آخر و عاقبت رویارویی چین و تایوان، درگرفتن جنگ تمام‌عیار و از بین رفتن منافع ملی تایوان و هزینه‌های بسیار بالای انسانی و نظامی این منطقه باشد. اگر چه ممکن است ابرقدرت‌ها نیز به ‌صورت غیرمستقیم با یکدیگر وارد جنگ شوند اما تایوان درست مانند اوکراین به زمین جنگ نیابتی آمریکا و چین تبدیل و گوشت قربانی بین ۲ ابرقدرت می‌شود. 

پنتاگون روز گذشته اعلام کرد بر اساس برآوردهای وزارت دفاع آمریکا، چین هنوز هم قصد حمله به تایوان را ندارد و این احتمال ممکن است ۲ سال دیگر اتفاق بیفتد. این برآورد نشان می‌دهد چین برای وارد شدن به فاز نظامی علیه تایوان عجله‌ای ندارد و آن را مطابق با منافع ملی خود نمی‌داند اما آمریکا که این روزها درگیر مسائل سیاسی و چالش‌های بین ۲ حزب جمهوری‌خواه و دموکرات است و می‌داند گذر زمان تنها به تقویت بنیه نظامی و اقتصادی چین منجر می‌شود، عجله زیادی برای درگیر کردن پکن در جنگ با تایپه دارد. 

حالا دیگر زمان مشخص می‌کند که کدام یک از ۲ دولت بایدن و شی قدرت بیشتری در تاثیرگذاری بر تحولات منطقه دارند. اگر جنگ به‌سرعت شکل بگیرد نشان می‌دهد آمریکا توانسته به‌ قدری پکن را تحریک کند که دولت شی‌جین‌پینگ دست به اقدامی شبه‌انتحاری بزند و دستور آغاز حمله نظامی به تایوان را صادر کند. اگر مانورها و رزمایش‌های نظامی ادامه یابد و حمله نظامی صورت نگیرد، پکن عملا توانسته به دنیا نشان دهد می‌تواند به‌صورت زیرکانه‌ای نقشه‌های آمریکا در منطقه را بر هم ‌زده و بر اساس منافع ملی خود حرکت کند و برای تقویت بنیه نظامی و اقتصادی خود زمان بخرد.

 

گروه سیاسی: فردی که می‌خواهد کلکسیون تمام ننگ‌ها را در کارنامه سیاسی خود ثبت کند؛ این شاید موجزترین و کامل‌ترین تعریف برای معرفی میرحسین موسوی باشد. بازیگر نابخرد، ساده‌لوح و آتشین‌مزاجی که پس از شکست در انتخابات ریاست‌جمهوری سال88 می‌خواست انتقام عدم کسب آرای عمومی را به هر شکل و زبانی از جامعه ایران بگیرد. 

به گزارش «وطن‌امروز»، کارنامه سیاسی میرحسین موسوی از خرداد 88 تاکنون را می‌توان به مثابه مجموعه تمام گفتارها و رفتارهایی به حساب آورد که برای بدنام شدن یک عنصر خائن در تاریخ هر کشوری کافی است؛ فردی که در کوران حوادث و روشن شدن واقعیت‌هایی که در برخی برهه‌ها زیر سایه تردیدها دفن شده بودند به دست فراموشی سپرده شده، حالا مدتی است تلاش می‌کند با تقلاهای بیهوده و اظهارنظرهای توهین‌آمیز، موهوم و جنجالی و حمله به ارزش‌ها و مقدسات مردم ایران نام خود را حتی به بدنامی هم که شده زنده نگه دارد. مرد شماره یک فتنه 88 که در چند سال اخیر حتی از سوی حامیان سابق خود نیز تحویل گرفته نمی‌شود و تبدیل به عنصری عبرت‌آموز در سپهر سیاسی کشور شده است، در جدیدترین اقدام خصمانه خود به بهانه تقریر مقدمه‌ای بر مجموعه بیانیه‌های سیاسی‌اش بر ترجمه عربی(!) بیانیه‌هایی که سال‌های 88 و 89 منتشر شده بود، زبان به هتاکی علیه شهدای مدافع حرم و تکرار ادعاهای سخیف و موهوم باز کرده است. ادعاهای جدید موسوی فارغ از وجه توهین‌آمیزش نشان از عمق فاجعه‌بار و بلاهت‌آمیز درک این عنصر فتنه‌آفرین از معادلات منطقه‌ای دارد. او که روزی سعی می‌کرد خود را با برند «نخست‌وزیر» در فضای سیاسی کشور بازآفرینی کند و از این طریق به اعتبار سیاسی خود بیفزاید، در جدیدترین ادعاهایش به تکرار روایت رژیم صهیونیستی و برخی دولت‌های واداده عربی درباره حضور منطقه‌ای ایران در مواجهه با توطئه جریان تکفیری در بحران سوریه پرداخته است. هرچند این نخستین باری نیست که عناد با جمهوری اسلامی باعث شده صدای داعش، جبهه‌النصره و باقی گروه‌های تکفیری از اردوگاه اصلاحات به گوش برسد اما صراحت لهجه اخیر وی را می‌توان تلاشی عامدانه برای نمایان ساختن اوج دنائت سیاسی جریان فتنه دانست. در حالی که با جنایات غیرانسانی گروه‌های تکفیری تحت حمایت غرب پرده از سیمای حقیقی توطئه مشترک آمریکا، رژیم صهیونیستی و دولت‌های مرتجع عربی برای سوریه برداشته شده و عمق تیزبینی جبهه مقاومت در مواجهه با این توطئه روشن شده است، موسوی با تکرار ادعاهای منقضی شده‌ میزان جهل خود در فهم واقعیت‌های جهانی را بار دیگر به رخ همگان کشیده است. 

موسوی در بخشی از متنی که سایت منتسب به وی منتشر کرده است با حمله به سیاست جریان مقاومت در جلوگیری از سقوط سوریه به دامن جریان تکفیری، جمهوری اسلامی ایران را عامل «پیدایش داعش، جنگ‌هاى قومى و قبیله‌اى در یمن و گرایش کشورهاى عربى به پیوند با اسرائیل» خوانده و در ادامه نوشته است: «مصیبت‌هاى ناشى از این اقدامات برای ایران و منطقه همه از یک خطاى بزرگ ریشه مى‌گرفت و آن دست بردن در مضمون حقیقى خواست ملت‌ها بود. مردم تشنه آنند که آزاد باشند و خود برگزینند، و این انتخاب آنان قطعا به نفع بشریت به طور عموم، با هر ایده و ایمانى، و به سود منافع ملى و حاکمیت مردم خواهد بود». سردسته جریان اوباش و فتنه‌گران سال88 در ادامه گزافه‌گویی‌های خود در حمله به نظام و جبهه مقاومت، با توهین‌های سخیف و مشمئزکننده به شهدای مدافع حرم و سردار سرافراز شهید حاج‌حسین همدانی میزان حقد و کینه خود را به نیک‌نام‌ترین فرزندان این خاک نمایان ساخته تا در ایامی که تبدیل به یک مهره سوخته در عرصه سیاسی کشور شده است بار دیگر تمایلش را به اتخاذ مواضع ضدملی و ضدمذهبی هویدا کند. 

 

* جهل یا خیانت؟ شاید هر دو!

مواضع و عملکرد میرحسین موسوی از فردای انتخابات ریاست‌جمهوری سال88 تاکنون تمثال کاملی از خیانت به منافع و مصالح ملی بوده است؛ چه زمانی که با به آشوب کشیدن پرمشارکت‌ترین انتخابات ادوار ریاست‌جمهوری عملا این سرمایه و فرصت سیاسی را تبدیل به یک تهدید تمام‌عیار کرد و با ایجاد یک گسل سیاسی و اجتماعی به تضعیف جمهوریت و انسجام ملی پرداخت و چه پس از آنکه همواره از هر فرصتی برای ضربه زدن به اقتدار ملی ایران استفاده کرد. مواضع اخیر وی در خوش‌بینانه‌ترین حالت نشان از جهل سیاسی جریان غرب‌گرایی دارد که با گذشت 10 سال از توطئه جریانات تکفیری کماکان به همصدایی با آنان می‌پردازد و در حالت بدبینانه نیز گویای این است که موسوی به عنوان نماد رادیکالیسم اصلاحات با علم به واقعیت‌های بیرونی ابایی از به جان خریدن ننگ همسویی با دشمنان ایران برای ضربه زدن به نظام جمهوری اسلامی ندارد. موسوی در حالی در بخشی از متن منتشر شده از «گناه بزرگ حکومت ما دست بردن در حقیقت معانی» سخن به زبان می‌آورد که مشی جریان فتنه در سال88 دقیقا تهی کردن مفاهیم از معنای حقیقی‌شان بوده است؛ چه در زمانی که با برند «نخست‌وزیر امام» به گفتمان و اصول بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی حمله می‌کرد و چه در مناسبت‌هایی که با وارونه کردن معنای‌شان روز قدس را تبدیل به مناسبتی برای حمله به «غزه و لبنان» و روز سیزدهم آبان به عنوان نماد استکبارستیزی ملت ایران را فرصتی برای مقابله با شعار «مرگ بر آمریکا» کرد. اما شاید آشناترین اقدام جریان فتنه که با حمایت میرحسین موسوی نیز همراه بود مربوط به بهمن 89 و همزمان با بیداری اسلامی و شروع انقلاب‌های منطقه‌ای علیه حکام مستبد و غرب‌گرای‌شان بود که با فراخوان راهپیمایی تمام اهتمام خود را معطوف به هم‌ردیف کردن جمهوری اسلامی با شرایط پساانقلابی مصر و تونس کرد. شاید حقد عجیب وی نسبت به شهدای مدافع حرم و جریان مقاومت را بتوان به ناکامی فتنه‌گران در این سناریو دانست. 

موسوی جاهل یا خائن، با مواضع گستاخانه اخیرش بخوبی فهم وارونه خود و جریان فتنه را نسبت به توطئه‌های منطقه‌ای به اثبات رساند. از همین رو حمله وی به سرداران مقاومت را بیش و پیش از هر چیز باید در چارچوب زاویه‌ای که با منافع ملی کشورمان دارد مورد کنکاش و مداقه قرار داد؛ جریانی که برای نپذیرفتن شکست سیاسی خود و در تلاش برای تسخیر قدرت هیچ خط قرمزی مقابل خود نمی‌بیند و در این مسیر ابایی از همراه شدن با بدنام‌ترین عناصر طرد‌شده ضدانقلاب ندارد و سخیف‌ترین و بی‌شرمانه‌ترین صفات را نثار شهدای مدافع حرمی می‌کند که این روزها همه نسبت به درست بودن مسیری که در پیش گرفته‌اند شهادت می‌دهند.

 

* سرانجام بی‌اصولی مرد بازنده

حمله موسوی به سرداران مقاومت و شهدای مدافع حرم فارغ از جنبه هتاکانه‌اش نشان از پابرجایی رویکرد ضدمردمی اینان در گذر زمان دارد. وی در حالی به شهدای مدافع حرم که تضمین‌کننده امنیت ایران و خنثی‌کننده فتنه منطقه‌ای جریان تکفیری بودند حمله می‌کند که مهم‌ترین صحنه اجماع‌آفرین ملی در 10 سال گذشته را باید تشییع ده‌ها میلیونی و کم‌نظیر پیکر مطهر سپهبد شهید حاج‌قاسم سلیمانی دانست. تجدید پیمان مردم ایران با سردار مقاومت به قدری چشمگیر بود که بسیاری از تحلیلگران خارجی سرمایه اجتماعی سیدالشهدای مدافعان حرم را برای دشمنان ایران خطرناک‌تر از حضور فیزیکی شهید سلیمانی در جبهه‌های مقاومت دانستند. میثاق تاریخی مردم با حاج‌قاسم بار دیگر این واقعیت را اثبات کرد که تکثر سیاسی جامعه ایران در مواجهه با این شهید خوشنام بی‌اعتبار می‌شود و مردم ایران در حمایت از سردار مقاومت وحدتی کم‌نظیر دارند. بر همین مبنا گزافه‌گویی‌های موسوی که نقش و نمایی از بی‌سیرتی سیاسی وی دارد، پیش از آنکه ساحت شهدای مدافع حرم را لکه‌دار کند، عمق رسوایی این مهره سوخته را نمایان می‌کند. 

اگر شهید سلیمانی و دیگر شهدای مدافع حرم افق خود را بر تقویت وحدت و یکپارچگی ملی برای افزایش اقتدار ایران می‌دیدند، موسوی کماکان با خاک پاشیدن بر سیمای پرنور شهیدان ایران، تلاش دارد حتی به قیمت بدنام کردن خود اسباب چندپاره کردن جامعه و همراه کردن جریانات ضدانقلاب را با خود فراهم آورد. 

شهید سلیمانی در بخشی از وصیتنامه حکیمانه خود با گلایه از مشی سیاسیونی که منافع حزبی خود را بر منافع ملی ترجیح می‌دهند خطاب به فعالان سیاسی نوشته بود: «هر رقابتی با هم می‌کنید و هر جدلی با هم دارید اما اگر عمل شما و کلام شما یا مناظره‌های‌تان به نحوی تضعیف‌کننده دین و انقلاب بود، بدانید شما مغضوب نبی مکرم اسلام و شهدای این راه هستید؛ مرزها را تفکیک کنید. اگر می‌خواهید با هم باشید، شرط با هم بودن، توافق و بیان صریح حول اصول است». فرسخ‌ها فاصله میان مشی و معرفت سیاسی شهدای مدافع حرم با چهره‌های خائن‌پیشه‌ای همچون موسوی بخوبی علت کینه جریان فتنه از شهیدان مقاومت را در تاریخ ثبت خواهد کرد. بی‌اصولی موسوی به عنوان رأس فتنه 88 امروز به جایی رسیده است که ننگ حمله به مقاومت را برای احیای حداقلی خود در فضای سیاسی کشور مباح می‌داند. 

 

* لزوم کور کردن چشم فتنه

رد هزینه‌های سنگینی که جریان فتنه با اقدامات خود در سال 88 به کشور تحمیل کرد را کماکان می‌توان در حوادث داخلی و شرایط بین‌المللی مشاهده کرد. طرح ادعای دروغین تقلب و کلید زدن شورش خیابانی، حمله به ساختارهای قانونی کشور، ایجاد دودستگی سیاسی و حالا حمله به اسطوره‌های ملی ایران و تلاش برای تضعیف جبهه مقاومت به عنوان بال‌های اقتدارآفرین جمهوری اسلامی در منطقه بار دیگر لزوم برخورد قاطع با رهبران و سردسته‌های جریان فتنه را به دستگاه‌های امنیتی و قضایی کشور یادآور می‌شود. 

جریان اصلاحات که در سایه عملکرد ویرانگر سال‌های اخیرش از چشم مردم ایران افتاده و تبدیل به یک جریان بلاموضوع سیاسی شده است، در ماه‌های اخیر از هر فرصت و بهانه‌ای برای طرح ادعاهای ضدملی استفاده کرده است. مشی رفتاری و مواضع گفتاری اصلاحات در ماه‌های اخیر نشان‌دهنده تلاش هدفمند این جریان برای احیای خود در سایه حرکت به سمت رادیکالیسم ساختارشکن است. در چنین فضایی دست به قلم شدن موسوی به عنوان نماد رادیکالیسم اصلاحات را می‌توان تقلایی برای موضوعیت‌بخشی به خود دانست. عدم برخورد قاطع با جریان فتنه و بازماندن پرونده خسارت‌آفرین این جریان می‌تواند زمینه‌ساز توطئه‌های جدید از سوی فتنه‌گران و غرب‌گرایان داخلی باشد. بی‌هزینه شدن اظهارات ساختارشکنانه و حمله به اسطوره‌های مردم راه را برای گستاخی‌های بعدی این عناصر بدنام باز می‌کند.

گروه بین‌الملل: شاید مهم‌ترین دستاورد جنگ 3 روزه مقاومت اسلامی غزه با رژیم صهیونیستی را بتوان حمایت تمام گروه‌ها و کشورهای حامی محور مقاومت از جهاد اسلامی در این جنگ دانست. از تهران تا صنعا، دمشق، بغداد و بیروت همه کشورها و گروه‌های مقاومت یکدست از جهاد اسلامی در جنگ 3 روزه نابرابر با اسرائیلی‌ها حمایت کردند که نشان‌دهنده این است که مقاومت یک اتاق عملیات یکدست برای مقابله با تهدیدات صهیونیست‌ها ایجاد کرده است. شلیک بیش از 950 موشک و صدها گلوله خمپاره طی ۲ روز که برخی از آنها به سوی قدس اشغالی و تل‌آویو شلیک شد و شهرهای اطراف غزه مانند «عسقلان، اسدود و سدیروت» زیر موشک قرار گرفت، دستاوردی بزرگ برای جنبش جهاد اسلامی است. جهاد اسلامی با وجود امکانات محدود، پیروزی بزرگی را رقم زد و همه معادلات را بر هم زد و رعب و وحشت را به طرف اشغالگر صادر کرد. همچنین این نبرد یک پیام محکم هم داشت که سازش یا معامله بزرگ اسرائیلی‌ها با برخی حکام عرب را بر باد می‌دهد. البته به نظر می‌رسد از ابتدا هم پیش‌بینی می‌شد که حمله صهیونیست‌ها به غزه طولانی نخواهد بود، زیرا توان این رژیم برای مقابله با موشک‌های مقاومت هزینه‌های زیادی برای رژیم صهیونیستی دارد. 

۴ روز قبل ارتش رژیم صهیونیستی حمله‌ای به غزه انجام داد و طی آن ۲ تن از فرماندهان ارشد جهاد اسلامی را به شهادت رساند. اسرائیل تجاوز خود به غزه را با به شهادت رساندن «تیسیر الجعبری» فرمانده بخش شمالی گردان‌های قدس، شاخه نظامی جنبش جهاد اسلامی، آغاز کرد. وی در لحظه شهادت در منزل مسکونی خود در ساختمانی چند طبقه در غزه حضور داشت. جنبش جهاد اسلامی نیز در واکنش به این حملات قریب به هزار راکت به سمت مناطق گوناگون اراضی اشغالی شلیک کرد که خسارات زیادی بویژه در شهرک‌های اطراف نوار غزه و نیز شهر «عسقلان» به صهیونیست‌ها وارد شد. این ترور باعث ایجاد یک جنگ 3 روزه بین غزه و اسرائیل شد که بعد از موشک‌باران مکرر مقاومت غزه، اسرائیل با پادرمیانی قطر و مصر به این جنگ پایان داد. 

مهم‌ترین موردی که در این جنگ بارز بود، حمایت‌های مقاومت و کشورهای حامی آن در این جنگ بود. سیدحسن نصرالله در سخنرانی روز عاشورا که در بیروت برگزار شد، خطاب به صهیونیست‌ها گفت: «ما استواری غزه را دیدیم اما حساب ما در لبنان با شما چیز دیگری است. مقاومت امروز قوی‌تر از همیشه است. هر گونه تعرض به هر فردی در لبنان بدون مجازات و پاسخ نخواهد ماند». وی افزود: «دشمن باید بداند که چه کسی در جبهه مقابل ایستاده است و لبنان مقاومتی دارد که ثابت کرده ارتشی را که خود را شکست‌ناپذیر می‌داند، شکست می‌دهد. ما نمی‌پذیریم که منابع‌ و ثروت ما به غارت برود و حاکمیت ما نقض شود و اراده دیگران علیه ما تحمیل شود». دبیر‌کل حزب‌الله لبنان با بیان اینکه شنیدیم که صهیونیست‌ها از ترور رهبران فلسطینی در لبنان صحبت کرده‌اند، اگر این اتفاق بیفتد قطعا بدون پاسخ نخواهد ماند، ادامه داد: «ما در جنگ غزه پیام‌های مورد نیاز را دریافت کردیم و استواری غزه را دیدیم و ما در لبنان حساب دیگری با شما داریم». 

همچنین دفتر سیاسی جنبش انصارالله یمن در واکنش به تجاوزات رژیم صهیونیستی به نوار غزه با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد از هرگونه پاسخ جهاد اسلامی به تجاوز صهیونیست‌ها حمایت می‌کند. دفتر سیاسی انصارالله در این بیانیه اعلام کرد: حق مردم و مقاومت فلسطین در پاسخ به تجاوزگری رژیم صهیونیستی را تأیید می‌کنیم. در این بیانیه آمده است: تجاوز رژیم صهیونیستی و ترور تیسیر الجعبری، فرمانده بلندپایه گردان‌های قدس در نوار غزه محکوم است. این گروه یمنی از تمام ملل اسلامی و عربی خواست مسؤولیت‌پذیر باشند و از ملت و مقاومت فلسطین برای مقابله با اشغالگری صهیونیست‌ها حمایت کنند. 

گروه‌های مقاومت عراقی و تعدادی از سیاستمداران عراق  نیز در پی حملات رژیم صهیونیستی به غزه و واکنش سهمگین گروه‌های فلسطینی اعلام کردند این حملات در آستانه عاشورای حسینی، تداعی‌کننده رسالت همیشگی جبهه حق در برابر باطل است، عراقی‌ها در کنار فلسطینیان خواهند ماند و آنها را در بحبوحه حملات صهیونیست‌ها و خنجرهای سازشکاران، تنها نخواهند گذاشت. 

گروه مقاومت اسلامی «لواء ثأر المهندس» عراق هم در واکنش به حملات صهیونیست‌ها علیه غزه و ترور شهید «تیسیر الجعبری» و چند تن از اهالی مظلوم غزه طی بیانیه‌ای اعلام کرد که به یکی از کاروان‌های پشتیبانی رزمی آمریکا در استان صلاح‌الدین عراق حمله کرده و افزود: ما عملیات‌های نظامی خود را ادامه خواهیم داد و هدف‌مان یکی است؛ در قدس ان‌شاءالله با هم نماز خواهیم خواند. 

جنبش مقاومتی «عصائب اهل‌الحق» عراق نیز با محکومیت وادادگی برخی رژیم‌های منطقه در برابر رژیم صهیونیستی و حملات این رژیم به ملت فلسطین و مردم تحت محاصره غزه در آستانه عاشورای حسینی، از دولت عراق و تمام کشورهای جهان خواست این تجاوز صهیونیست‌ها را محکوم کنند و بر ایستادن در کنار فلسطینیان تاکید کرد. 

گروه کتائب حزب‌الله عراق نیز در بیانیه‌ای نوشت: «بر ایستادن در کنار برادران خود در غزه مجاهد تاکید می‌کنیم؛ ما فقط به زبان محکوم نمی‌کنیم، واقعا عمل می‌کنیم». جنبش «النجباء» عراق نیز در بیانیه‌ای اعلام کرد دست از حمایت فلسطینیان در برابر رژیم صهیونیستی بر نخواهد داشت و خطاب به مجاهدان فلسطینی نوشت: ما خود را سربازان این معرکه مقدس (علیه رژیم صهیونیستی) اعلام می‌کنیم و هر چه از سلاح و نفرات داریم در گرو یک اشاره شماست. 

سوریه هم از جهاد اسلامی حمایت کرد که نشان می‌دهد دولت این کشور مانند گذشته در کنار مقاومت غزه قرار دارد. خبرگزاری رسمی سوریه (سانا) در این رابطه گزارش داد: فیصل المقداد، وزیر خارجه سوریه در تماس تلفنی با زیاد نخاله، دبیر کل جنبش جهاد اسلامی فلسطین بر حمایت کامل کشورش از مبارزه ملت فلسطین، گروه‌های مقاومت و واکنش قهرمانانه آنها به جنایات نیروهای اشغالگر اسرائیلی علیه کودکان و زنان در نوار غزه تاکید کرد. 

همه این موارد نشان‌دهنده آن است که تمام کشورهای مقاومت یکدست و هم‌صدا در جنگ 3 روزه جهاد اسلامی با اسرائیل در کنار مقاومت بودند و برخی اختلاف نظرها در سیاست و مسائل امنیتی هیچ خللی در حمایت از آرمان فلسطین به وجود نیاورده است. 

***

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا دوشنبه‌شب (سه‌شنبه به وقت ایران) تایید کرد ماموران «اف‌بی‌آی» روز دوشنبه به املاک مار-ئه-لاگوی او حمله و به گاوصندوق او نفوذ کردند. 

ترامپ گفت: «پس از همکاری با نهادهای دولتی مربوط، این یورش از پیش اعلام نشده به خانه من ضروری و مناسب نبود». وی افزود: «آنها حتی به گاوصندوق من هم نفوذ کردند». ترامپ افزود: چنین حمله‌ای فقط در کشورهای ورشکسته و جهان سومی می‌تواند انجام شود. متأسفانه آمریکا اکنون به یکی از آن کشورها تبدیل شده است؛ در سطحی که قبلا دیده نشده بود.  در حالی که سی‌ان‌ان و نیویورک‌تایمز مدعی شدند رئیس‌جمهور سابق آمریکا در زمان حمله «اف‌بی‌آی» به اقامتگاه او در فلوریدا در آن مکان حضور داشته، برخی منابع اعلام کردند ترامپ در اقامتگاه تابستانی خود در نیوجرسی به سر می‌برد.  وزارت دادگستری ایالات متحده از اظهارنظر درباره این جست‌و‌جو که ترامپ در بیانیه‌ای آن را یک حمله نامید و گفت «گروه بزرگی از ماموران اف‌بی‌آی» آن را انجام داده‌اند، خودداری کرده است. نکته جالب توجه اینکه مقر «اف‌بی‌آی» در واشنگتن و دفتر میدانی آن در میامی نیز هر دو از اظهار نظر در این باره خودداری کردند. 

رویترز از قول یک منبع آگاه نوشت به نظر می‌رسد این حمله با حذف اسناد طبقه‌بندی شده توسط ترامپ از کاخ سفید مرتبط باشد. اریک ترامپ، یکی از فرزندان ترامپ، به فاکس‌نیوز گفت جست‌و‌جو مربوط به جعبه‌هایی از اسنادی است که ترامپ از کاخ سفید با خود آورده است و پدرش ماه‌هاست با آرشیو ملی در این زمینه همکاری می‌کند. 

تفتیش خانه رئیس‌جمهور سابق آمریکا، اقدام بی‌سابقه‌ای است که به محل دعوا بین دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان در حیطه انتخابات نوامبر 2022 تبدیل شده است.  یک قانون فدرال به نام قانون سوابق ریاست‌جمهوری ایالات متحده، رئیس‌جمهور آمریکا را ملزم به حفظ یادداشت‌ها، نامه‌ها، ایمیل‌ها، فکس‌ها و سایر ارتباطات کتبی مرتبط با وظایف رسمی زمان ریاست‌جمهوری می‌داند. همچنین هر گونه جست‌وجوی یک اقامتگاه خصوصی باید توسط قاضی تایید شود. این یعنی تفتیش اقامتگاه ترامپ باید با رای مثبت «کریستوفر رای» رئیس «اف‌بی‌آی» که منصوب ترامپ است و رئیس او، «مریک گارلند» دادستان کل که توسط بایدن منصوب شده بود، همراه بوده باشد.

 

* ترامپ منفعل می‌شود؟

رویترز در این باره نوشت تفتیش خانه ترامپ برای پیدا کردن اسناد طبقه‌بندی شده جدا از فرآیند تحقیقات مربوط به پرونده ترامپ در موضوع نپذیرفتن نتیجه انتخابات 2020 و حمله به کنگره در ژانویه 2021 است. رسانه‌های جمهوری‌خواه نظیر فاکس‌نیوز باور دارند همزمانی این دو با هم می‌تواند در راستای مقابله دموکرات‌ها با کمپین انتخاباتی 2024 ترامپ باشد. 

در همین حال پایگاه ان‌بی‌سی نیوز نوشت عملیات تفتیش خانه ترامپ از سوی «اف‌بی‌آی» که مجوز دادستان کل را هم داشته، اگر منجر به محکومیت ترامپ شود نیز منجر به عدم ورود او به رقابت‌های انتخاباتی نخواهد شد. ان‌بی‌سی نیوز در ادامه آورده است ترامپ بر این باور است یک کیفرخواست در دولت دموکرات می‌تواند به وجهه سیاسی او کمک کند و با نمایش چهره‌ای مظلوم از خود، از این موضوع در مبارزات انتخاباتی به سود خود استفاده کند. او قبلا توانسته است مبالغ هنگفتی را بر اساس این ایده که یک توطئه انتخاباتی وجود دارد، از حامیان اصلی خود جمع‌آوری کند. حتی اگر ترامپ قبل از انتخابات 2024 محکوم شود، این امکان را دارد که با قرار وثیقه آزاد ‌شود. در همین حال او برای ریاست‌جمهوری نامزد می‌شود و ادعا می‌کند حکم او در دادگاه تجدیدنظر لغو خواهد شد. بر اساس میانگین نظرسنجی RealClearPolitics و تقریبا هر نظرسنجی دیگری این امر واضح است که ترامپ دارای برتری دو رقمی نسبت به نزدیک‌ترین رقیب جمهوری‌خواه خود است.  تا اواخر ژوئیه، ترامپ با حدود 50درصد حمایت، گزینه اصلی برای نامزدی ریاست‌جمهوری جمهوری‌خواهان بود.

 

* جنگ دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان بر سر پرونده ترامپ

درحالی که دموکرات‌ها درباره تفتیش خانه ترامپ سکوت کرده‌اند، جمهوری‌خواهان این اقدام را یک جنگ سیاسی قلمداد می‌کنند. سی‌ان‌ان در این باره نوشت: جست‌و‌جوی «اف‌بی‌آی» از تفرجگاه دونالد ترامپ در فلوریدا یک تحول تاریخی و خارق‌العاده است، زیرا رئیس‌جمهور سابق ایالات‌متحده را هدف قرار داد و غوغایی سیاسی به راه انداخت که او می‌تواند از آن برای دامن زدن به نامزدی احتمالی خود در کاخ سفید در سال 2024 استفاده کند. 

به گفته یک مقام ارشد دولت، جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا از جست‌وجوی ویلای زمستانی ترامپ بی‌اطلاع بود و «چاک شومر» رئیس اکثریت سنا در پاسخ به خبرنگاران در این موضوع ترجیح داد سکوت کند اما بسیاری از جمهوری‌خواهان بدون اینکه بدانند ترامپ قوانینی را زیر پا گذاشته است یا نه، پشتیبانی از ترامپ را با واکنشی خشمگینانه در دستور کار قرار دادند. آنها از وزیر دادگستری خواستند خودش توضیح دهد و مدعی شدند رئیس‌جمهور سابق قربانی یک انتقام‌گیری سیاسی شده است. «کوین مک‌کارتی» رهبر اقلیت مجلس نمایندگان که امیدهایش برای رئیس‌جمهور شدن به حمایت ترامپ متکی است، بلافاصله قول داد در صورت پیروزی جمهوری‌خواهان در مجلس نمایندگان در انتخابات میان‌دوره‌ای نوامبر، از «مریک گارلند» دادستان کل تحقیق کند. 

«مارکو روبیو» سناتور فلوریدا که پاییز امسال به رای‌دهندگان نیاز دارد، در توئیتی نوشت: «استفاده از قدرت دولت برای آزار و اذیت مخالفان سیاسی چیزی است که ما بارها از دیکتاتوری‌های مارکسیستی جهان سوم دیده‌ایم اما هرگز در آمریکا دیده نشده بود».

گروه اقتصادی: مرکز آمار ایران روز گذشته آخرین تحولات مربوط به قیمت مصالح و نهاده‌‌‌های ساختمانی شهر تهران را اعلام کرد. بر اساس اطلاعات منتشر شده در گزارشی با همین موضوع، شاخص تورم فصلی قیمت نهاده‌‌‌های ساختمان‌‌‌های مسکونی شهر تهران در بهار ١٤٠١ معادل ٢٦,٣ درصد بوده است که در مقایسه با همین اطلاع در فصل قبل (3.0 درصد) 23.3 واحد درصد افزایش داشته است. منظور از تورم فصلی، درصد تغییر عدد شاخص قیمت در فصل جاری نسبت به عدد شاخص در فصل قبل است. همچنین در بهار ١٤٠١ تورم نقطه به نقطه معادل ٤٣,٤ درصد بوده است که در مقایسه با همین اطلاع در فصل قبل (35.5 درصد) 7.9 واحد درصد افزایش داشته است. این روند رو به افزایش قیمت نهاده‌های ساختمانی در شرایطی که یکی از اهداف دولت سیزدهم ساخت 4 میلیون مسکن در 4 سال است نشانه خوبی نیست، چرا که هزینه ساخت و ساز مسکن را افزایش داده و رسیدن به این هدف را سخت‌تر می‌کند. از سوی دیگر افزایش قابل توجه هزینه ساخت مسکن منجر به کاهش ساخت‌و‌ساز و در نتیجه کاهش عرضه ساختمان توسط بخش خصوصی و تولیدکنندگان بازار مسکن خواهد شد که خود موجب تشدید تورم بخش مسکن شده و دسترسی خانوارها را به این نیاز اساسی دورتر خواهد کرد. 

به گزارش «وطن‌امروز»، در فصل  بهار در بین گروه‌های اجرایی، بیشترین تورم فصلی مربوط به گروه اجرایی «سیمان، بتن، شن، ماسه» با ٥٥,٨ درصد و کمترین تورم فصلی مربوط به گروه اجرایی «سنگ» با 10.9‌ درصد است.

 منظور از تورم نقطه‌ای، درصد تغییر شاخص قیمت در فصل جاری نسبت به شاخص قیمت فصل مشابه سال قبل است. بهار ١٤٠١ تورم نقطه به نقطه معادل ٤٣,٤ درصد بوده است که در مقایسه با همین اطلاع در فصل قبل (35.5 درصد) 7.9 واحد درصد افزایش داشته است.

 در این فصل در بین گروه‌های اجرایی، گروه «شیشه» با ٩٢,١ درصد بیشترین تورم و گروه «آهن‌آلات، میلگرد، پروفیل در و پنجره و نرده» با 18.2 درصد،کمترین تورم نقطه به نقطه را به خود اختصاص داده است.

در بهار ١٤٠١ تورم سالانه، معادل  ٤٤,٨ درصد بوده است که نسبت به همین اطلاع در فصل قبل (55.3 درصد) 10.5 واحد درصد کاهش داشته است.

منظور از تورم سالانه، درصد تغییر متوسط شاخص قیمت ۴ فصل منتهی به فصل مورد نظر،  نسبت به همین اطلاع در سال قبل است. در این فصل در بین گروه‌های اجرایی بیشترین تورم مربوط به گروه اجرایی «شیشه» با ٨٦,٣ درصد و کمترین تورم با 28.1 درصد متعلق به گروه «آهن‌آلات، میلگرد، پروفیل در و پنجره و نرده» بوده است.

 

* شاخص قیمت و تورم، به تفکیک گروه‌های اجرایی (بهار 1401)

گروه سیمان، بتن، شن و ماسه: در این فصل عدد شاخص به 1984.4 رسیده است که نسبت به فصل قبل 55.8 درصد افزایش و نسبت به فصل مشابه سال قبل 69.7 درصد افزایش داشته است. همچنین متوسط شاخص ۴ فصل منتهی به فصل جاری نسبت به دوره مشابه سال قبل (تورم سالانه) 68.5 درصد افزایش داشته است.

گروه گچ و گچ‌کاری: در این فصل عدد شاخص به 1402.4رسیده است که نسبت به فصل قبل 26 درصد افزایش و نسبت به فصل مشابه سال قبل 43.1 درصد افزایش داشته است. همچنین متوسط شاخص ۴ فصل منتهی به فصل جاری نسبت به دوره مشابه سال قبل (تورم سالانه) ۴۵,۱ درصد افزایش داشته است گروه انواع بلوک، سفال و آجر: در این فصل عدد شاخص به 1272.1 رسیده است که نسبت به فصل قبل 16.1 درصد افزایش و نسبت به فصل مشابه سال قبل 41.6 درصد افزایش داشته است. همچنین متوسط شاخص ۴ فصل منتهی به فصل جاری نسبت به دوره مشابه سال قبل (تورم سالانه) 46.5 درصد افزایش داشته است.

گروه موزاییک، کاشی و سرامیک: در این فصل عدد شاخص به 1411.1 رسیده است که نسبت به فصل قبل 20.1 درصد افزایش و نسبت به فصل مشابه سال قبل 46.3 درصد افزایش داشته است. همچنین متوسط شاخص ۴ فصل منتهی به فصل جاری نسبت به دوره مشابه سال قبل ( تورم سالانه) 57.2 درصد افزایش داشته است. 

گروه سنگ: در این فصل عدد شاخص به 1509.4 رسیده است که نسبت به فصل قبل 10.9 درصد افزایش و نسبت به فصل مشابه سال قبل 32.6 درصد افزایش داشته است، همچنین متوسط شاخص ۴ فصل منتهی به فصل جاری نسبت به دوره مشابه سال قبل (تورم سالانه) 57.2 درصد افزایش داشته است. 

گروه آهن‌آلات، میلگرد، پروفیل در و پنجره و نرده: در این فصل عدد شاخص به 1592.7 رسیده است که نسبت به فصل قبل 11.3 درصد افزایش و نسبت به فصل مشابه سال قبل 18.2 درصد افزایش داشته است. همچنین متوسط شاخص ۴ فصل منتهی به فصل جاری نسبت به دوره مشابه سال قبل (تورم سالانه) 28.1 درصد افزایش داشته است. 

گروه چوب: در این فصل عدد شاخص به 1867.0 رسیده است که نسبت به فصل قبل 14.5 درصد افزایش و نسبت به فصل مشابه سال قبل 37.4 درصد افزایش داشته است. همچنین متوسط شاخص ۴ فصل منتهی به فصل جاری نسبت به دوره مشابه سال قبل (تورم سالانه) ۳۹,۸ درصد افزایش داشته است. 

گروه ایزوگام، قیرگونی و آسفالت: در این فصل عدد شاخص به 1784.1 رسیده است که نسبت به فصل قبل 16.2 درصد افزایش و نسبت به فصل مشابه سال قبل 46.3 درصد افزایش داشته است، همچنین متوسط شاخص ۴ فصل منتهی به فصل جاری نسبت به دوره مشابه سال قبل (تورم سالانه) 36.8 درصد افزایش داشته است.

گروه شیر‌آلات بهداشتی: در این فصل عدد شاخص به 1770.6 رسیده است که نسبت به فصل قبل 15.8 درصد افزایش و نسبت به فصل مشابه سال قبل 37 درصد افزایش داشته است. همچنین متوسط شاخص ۴ فصل منتهی به فصل جاری نسبت به دوره مشابه سال قبل (تورم سالانه) 44.8 درصد افزایش داشته است.

گروه تأسیسات مکانیکی و انواع عایق حرارتی: در این فصل عدد شاخص به 2129.7 رسیده است که نسبت به فصل قبل 14.7 درصد افزایش و نسبت به فصل مشابه سال قبل 40.4 درصد افزایش داشته است. همچنین متوسط شاخص ۴ فصل منتهی به فصل جاری نسبت به دوره مشابه سال قبل (تورم سالانه) 40.6 درصد افزایش داشته است. 

گروه یراق‌آلات در و پنجره: در این فصل عدد شاخص به 1722.3 رسیده است که نسبت به فصل قبل ۱۳۰۸ درصد افزایش و نسبت به فصل مشابه سال قبل 35.6 درصد افزایش داشته است. همچنین متوسط شاخص ۴ فصل منتهی به فصل جاری نسبت به دوره مشابه سال قبل (تورم سالانه) 37.9 درصد افزایش داشته است.

گروه نقاشی ساختمان: در این فصل عدد شاخص به ۲۰۴۷  رسیده است که نسبت به فصل قبل 25.2 درصد افزایش و نسبت به فصل مشابه سال قبل 53.9 درصد افزایش داشته است، همچنین متوسط شاخص ۴ فصل منتهی به فصل جاری نسبت به دوره مشابه سال قبل (تورم سالانه) 49.8درصد افزایش داشته است.

گروه تأسیسات برقی: در این فصل عدد شاخص به 2195.2 رسیده است که نسبت به فصل قبل 17.3 درصد افزایش و نسبت به فصل مشابه سال قبل 47.1 درصد افزایش داشته است. همچنین متوسط شاخص ۴ فصل منتهی به فصل جاری نسبت به دوره مشابه سال قبل (تورم سالانه) 39.7 درصد افزایش داشته است. 

گروه شیشه: در این فصل عدد شاخص به 1708.0 رسیده که نسبت به فصل قبل ۳۵,۵ درصد افزایش و نسبت به فصل مشابه سال قبل 92.1 درصد افزایش داشته است. همچنین متوسط شاخص ۴ فصل منتهی به فصل جاری نسبت به دوره مشابه سال قبل (تورم سالانه)  86.3 درصد افزایش داشته است. 

گروه خدمات: در این فصل عدد شاخص به 995.2 رسیده است که نسبت به فصل قبل 52.9 درصد افزایش و نسبت به فصل مشابه سال قبل 60.7 درصد افزایش داشته است. همچنین متوسط شاخص ۴ فصل منتهی به فصل جاری نسبت به دوره مشابه سال قبل (تورم سالانه) 42.8 درصد افزایش داشته است.

طراحی بسته‌های حمایتی

با توجه به برنامه دولت سیزدهم برای ساخت ۴ میلیون مسکن به‌نظر می‌رسید یکی از گام‌های اساسی برای فعال کردن سازندگان خرد و بخش خصوصی حوزه مسکن، کنترل این تورم افسارگسیخته یا طراحی بسته‌های تشویقی برای آنهاست. در حال حاضر با تورم ۴۳ درصدی، سازندگان بخش خصوصی مسکن توان ورود به این صنعت را ندارند، ایضا در صورت ورود توان تامین نقدینگی در چنین بازاری برای اکثر آنها وجود ندارد.

 

داریوش مجلل: حتی اگر در ۲ بازی فصل جدید (سوپرجام و هفته نخست) مرتکب هیچ خطایی نشود و هیچ خطایی هم روی او رخ ندهد اما نام این بازیکن باعث جنجال در یک برنامه تلویزیونی می‌شود. او کسی نیست جز مهدی طارمی که یک بار دیگر جنگ میان موافقان و مخالفانش در شبکه‌های پرتغالی به راه افتاده است. مدیر ارتباطات باشگاه اسپورتینگ پس از توقف این تیم مقابل براگا در هفته نخست رقابت‌های لیگ برتر پرتغال به داوری‌ها و تاثیر مهدی طارمی واکنش نشان داد. در یکی از بازی‌های هفته نخست لیگ فوتبال پرتغال تیم اسپورتینگ لیسبون به مصاف براگا رفت که این بازی با نتیجه تساوی ۳‌-‌۳ به پایان رسید. در جریان این مسابقه، «پدرو گونکالوس» بازیکن اسپورتینگ در محوطه جریمه براگا زمین خورد و داور پنالتی اعلام کرد اما کمک‌داور ویدئویی این پنالتی را رد کرد و داور مسابقه تصمیم خود را تغییر داد. حالا به بهانه این موضوع، باشگاه اسپورتینگ بار دیگر با نام بردن از مهدی طارمی، فشارها روی مهاجم ایرانی تیم رقیب یعنی پورتو را از همین هفته اول آغاز کرده است. آن هم در شرایطی که فصل گذشته این باشگاه با انتشار مقاله‌ای علیه طارمی، جنجال زیادی در پرتغال به پا کرد اما این بار ستاره ایرانی پورتو بدون اینکه حرکتی انجام داده باشد سوژه حمله رقیب شده است. 

«میگوئل براگا» مدیر ارتباطات باشگاه اسپورتینگ در گفت‌وگو با برنامه Raio-X با ابراز رضایت از داوری بازی این تیم گفت: امیدوارم این معیار جدید اعمال و حفظ شود (رد کردن تصمیم داور وسط توسط کمک‌داور ویدئویی). فصل گذشته شاهد اعلام بعضی از این پنالتی‌ها برای طارمی بودیم. وی افزود: ما با این موضوع موافق هستیم. این معیار جدید است و فکر می‌کنم هم داور وسط و هم کمک‌داور ویدئویی عملکرد خوبی داشتند. 

 

* دهان‌تان را ببندید!

از سوی دیگر کاپیتان سابق پورتو با دفاع از مهاجم ایرانی این تیم ابراز امیدواری کرد منتقدان طارمی از جنجال درباره این بازیکن دست بکشند. دوشنبه‌‌شب در برنامه شبکه تلویزیونی CMTV «رودولفو ریس» کاپیتان سابق پورتو حضور پیدا کرد و به دفاع از طارمی پرداخت. او که هفته قبل نیز در همین برنامه تلویزیونی با یکی از کارشناسان پرتغالی به نام «مارکو پینا» بر سر طارمی وارد مجادله لفظی شده بود، این بار برای دفاع از مهاجم ایرانی به مسؤول روابط عمومی اسپورتینگ حمله کرد. رودولفو ریس در این باره گفت: من از تصمیم داور VAR در بازی براگا و اسپورتینگ خوشحالم. این باعث می‌شود هواداران اسپورتینگ دیگر درباره پنالتی‌هایی که مهدی طارمی می‌گیرد و او را به شیرجه زدن داخل استخر متهم می‌کنند، سکوت کنند. رودولفو در ادامه گفت: بعضی از افرادی که نظر می‌دهند و طرفدار اسپورتینگ هستند، درباره طارمی زیاد اظهارنظر می‌کنند. هر اتفاقی رخ می‌دهد می‌گویند این طارمی است و خوشحالم که می‌بینم برخی هواداران اسپورتینگ به ‌خاطر او سکوت می‌کنند و دهان خود را می‌بندند. رودولفو ریس در صحبت با کانال تلویزیونی CMTV همچنین اشاره کرد تمام کسانی که در دنیای فوتبال کار می‌کنند می‌دانند «همه» ورزشکاران سعی می‌کنند برای تیم خود پنالتی بگیرند. همچنین او درباره فشار شدید روی تصمیمات تیم داوری درباره پورتو گفت: «همه بازیکنان در تمام دنیا، اگر بتوانند پنالتی بگیرند، این کار را انجام می‌دهند. این فقط مختص بنفیکا، پورتو و اسپورتینگ نیست. حتی بازیکنان منچستریونایتد و آث‌میلان نیز برای گرفتن پنالتی تلاش می‌کنند». 

محمدعلی میرزایی: اگر در برخی از ادوار سال گذرتان به خیابان نوفل‌لوشاتو خورده باشد، تبلیغات تئاتر عروسکی را که خالق آن «بهروز غریب‌پور» است، دیده‌اید. هنرمند پیشکسوت تئاتر عروسکی سالیان سال است با تبدیل محوطه دکور تالار وحدت به سالن نمایش عروسکی، اپراهای عروسکی را روی صحنه می‌برد. اپراهای مبکث، مولوی، حافظ، سعدی، لیلی و مجنون و در حال حاضر هم اپرای عاشورا از جمله کارهای او به شمار می‌رود. در اجراهای پیشین اپرای عاشورا و سایر اپراهای عروسکی، اجرا در یک قاب انجام می‌شد و بازی‌‌دهندگان، پنهان از دید تماشاگران به اجرای هر اثر می‌پرداختند اما این بار به گفته غریب‌پور بازی‌دهندگان همچون عزاداران در برپایی یک مراسم قدسی توأمان با شبیه‌ها همراهی خواهند کرد و به همین دلیل این اجرا متفاوت با همه‌ اجراهای گروه تئاتر عروسکی آران است. بهروز غریب‌پور طراح و کارگردان اپرای عاشورا با اشاره به جزئیات این پروژه به «وطن‌امروز» می‌گوید: بنا بر دلایل متعدد کار به صورت پلی‌بک، یعنی ضبط شده و کارگردانی رادیویی دقیق- به نحوی که پس از یک دهه یا بسیار بیشتر بدون تغییر قابل بهره‌برداری باشد- اجرا می‌شود. نکته مهم آن است که اثر باید به صورتی کارگردانی شود که پس از سال‌ها بتواند بدون کوچک‌ترین تغییری در متن و جابه‌جایی شخصیت‌ها و آواگران قابل اجرا باشد. چنانکه اپرای عاشورا چنین است و از سال ۱۳۸۷ که اجرا شده تاکنون همواره متن اولیه که مورد استفاده قرار گرفته دچار تغییری نشده، به این دلیل که برای هر کدام از نقش‌ها بهترین صدا انتخاب شده است. 

این کارگردان پیشکسوت تئاتر عروسکی درباره وجه تمایز اپرای عاشورا با کارهای قبلی بیان داشت: تفاوت‌ها همواره به صورت محسوس و نامحسوس در آثار ما وجود دارد، در اجرای تالار وحدت من تصمیمی گرفتم که این تصمیم به یک جریانی در شهر رم باز می‌گردد؛ ما در یکی از سالن‌های این شهر اپرای رستم و سهراب را اجرا می‌کردیم. در جریان اجرا در صحنه دربار شاه سمنگان که رقصنده‌ها مشغول شادمانی هستند ناگهان میز نور از کار افتاد و انفجاری رخ داد و صحنه در تاریکی فرو رفت اما تماشاگران این تئاتر چنان برخورد هنرمندانه و حرفه‌ای با این وقفه انجام دادند که به نظرم تاریخی است. در این اجرا ۹ دقیقه در تاریکی گروه امدادی صحنه در تلاش بودند با سرعت هر چه تمام‌تر میز نور را جایگزین کنند و بعد از ۹ دقیقه بازی‌دهنده‌های ما آماده اجرا شدند. در جریان اجرا به این فکر افتادم که پرده حائل تماشاگران و بازی‌دهندگان را بالا ببرم و این تماشاگران فهیم پوشش بازی‌دهندگان ما را نظاره‌گر باشند، بلافاصله به مدیر صحنه پیام دادم که در زمان مقرر پرده حائل برداشته شود، پرده حائل که برداشته شد تماشاگران با صحنه‌ای مواجه شدند که انتظارش را نداشتند. پس از بازگشت به ایران این تمهید را تبدیل به اجرا کردم و همواره ۹ دقیقه به پایان اپرا، پرده حائل برداشته می‌شود تا مخاطبان بازی‌دهندگان را تماشا کنند و این موضوع تبدیل به یک رویه در اجراهایم شد. 

غریب‌پور ادامه داد: مدیریت بنیاد فرهنگی رودکی در ارتباط با کمک فنی واقعا سنگ تمام گذاشت؛ اپرای عاشورا به دلیل تعدد صحنه و تعدد اشیا در جایگاه بزرگی قرار دارد؛ این اثر در امتداد یک سنت نمایشی فوق‌العاده ملی قرار دارد و معیاری برای اپرای ملی است. به این دلیل که قالب هنرمندان ما گرایش به ساختار تعزیه داشتند، بارها در این پروژه از این هنر استفاده کردیم. 

کارگردان هنرهای نمایشی گفت: «اپرای عاشورا» در امتداد پژوهش، تحقیقات و تجربیات من به شمار می‌رود. به جرأت می‌توان گفت ما به یک نقطه عطفی رسیدیم که من پافشاری می‌کنم ظرفیت اجرای بسیاری از متون را به شیوه اپرایی داریم. ما علاوه بر جامعه تئاتری، بر جامعه موسیقایی نیز تاثیرگذار بودیم؛ به طور مثال بسیاری از خوانندگان مثل: وحید تاج، سالار عقیلی، علی زند‌وکیلی، همایون شجریان و... در آثار مختلف در حوزه اپرا با من همکاری‌ داشتند. 

پیشکسوت تئاتر عروسکی درباره نحوه همکاری با عوامل این پروژه تصریح کرد: خاستگاه موزه و بانک مرکزی ما در حوزه نمایش، تعزیه است؛ هنوز آنطور که باید آثار ما در اپرا شناسانده نشده است و ظرفیت‌های زیادی برای مطرح شدن آن در جهان وجود دارد. آشنایی من با بهزاد عبدی به یک سفر در گذشته باز می‌گردد که در یک فستیوال تئاتر عروسکی در اوکراین بود، بهزاد عبدی را به واسطه سعید فراهانی که دانشجوی تئاتر بودند شناختم و در این سفر متوجه شدم عبدی آهنگساز دارای استعداد نهفته است و از او خواستم اپرای عاشورا را بنویسد. عبدی خواننده‌هایی را معرفی کرد، از جمله سیدمحمد معتمدی، مصطفی محمودی و محمدرضا صادقی. کسانی که در اپرای عاشورا نقش‌آفرینی کردند جزو سرآمدان حوزه موسیقی ایران هستند. 

سیدمحمد معتمدی، کارگردانی تلویزیونی خوانده است و از او خواستم شخصیت امام حسین(ع) را نقش‌آفرینی کند ولی او خواستار این بود که نقش حر را بازی کند. 

اپرای عاشورا با بازآفرینی و طراحی جدید برای نخستین مرتبه در تالار وحدت روی صحنه می‌رود. 

این اجرای متفاوت از ۱۹ مردادماه روایتی ویژه از حماسه حسینی را در تالار وحدت پیش روی تماشاگران قرار می‌دهد. 

باز‌آفرینی متن، طراحی و کارگردانی اپرای عاشورا توسط بهروز غریب‌پور با همکاری گروه عروسکی آران است. بهزاد عبدی آهنگساز و سیدمحمد معتمدی، مصطفی محمودی و محمدرضا صادقی آواگران اپرای عاشورا هستند. 

این اپرای فاخر هنری به همت بنیاد رودکی از ۱۹ مردادماه به مدت ۳ شب ساعت ۲۱ در تالار وحدت روی صحنه می‌رود.