|
بزرگترین خلأ دیپلماتیک آمریکای معاصر
آن رئیسجمهور سفیر ندارد!
ایالات متحده با گذشت 6 روز از ریاست جمهوری دونالد ترامپ تنها 3 سفیر دارد که 2 تای آنها هنوز در حوزه سفارتشان مستقر نشدهاند. ترامپ به محض روی کار آمدن، روز شنبه گذشته حدود 80 سفیر باقیمانده ایالات متحده از دوران اوباما را در کشورها و نهادهای بینالمللی فراخواند تا سیاست خارجی واشنگتن رسما تا اطلاع ثانوی به محاق برود. گفته میشود این بزرگترین خلأ دیپلماتیک آمریکا پس از جنگ دوم جهانی است. روش کار در دولتهای قبلی به این شکل بود که سفرا تا 2 ماه بعد از تغییر دولت در کشور یا سازمان محل سفارت خود ابقا شده و بعد با سفرای انتخابی دولت جدید جایگزین میشدند اما در حال حاضر دولت ترامپ تنها 3 سفیر مشخص دارد؛ نیکی هالی که تازه از سنا به عنوان نماینده کاخ سفید در سازمان ملل رای گرفته است، دیوید فریدمن، سفیر آمریکا نزد رژیم صهیونیستی که انگیزهبخش حمایت او از رفتارهای افراطی دولت نتانیاهو است و بالاخره تری برانستاد، فرماندار سابق آیووا که قرار است دیپلماسی خصمانه ترامپ علیه چین را در پکن مدیریت کند. در همین حال رکس تیلرسون رسما سکاندار وزارت خارجه ایالات متحده آمریکا شد. البته روند رای اعتماد به این مدیر نفتی در کمیته روابط خارجی سنا با دشواری همراه بود. یک سناتور جمهوریخواه در این کمیته با نامزدی تیلرسون مخالف بود که در نهایت همحزبیهایش توانستند رضایت او را جلب کنند اما در رایگیری نهایی برای انتخاب مدیر شرکت اکسونموبیل نیز دشواریهایی وجود داشت. او که هنوز از سمت خود در غول نفتی استعفا نداده است، تنها با اختلاف یک رای یعنی با 11 رای موافق سناتورهای این کمیته برابر 10 رای مخالف به وزارت خارجه رسید. در اتفاق مهم دیگری سنا با اکثریت قاطع آرا به انتصاب نیکی هالی به عنوان سفیر ترامپ در سازمان ملل رأی اعتماد داد. این زن 45 ساله فاقد تجربه دیپلماتیک در حالی با 96 رأی موافق برابر 4 رأی مخالف بهعنوان نماینده آمریکا در سازمان ملل منصوب میشود که پیش از این فقط فرماندار یک ایالت بوده است. کریس کونز، سناتور دموکرات، در جلسه رأیگیری گفت: «تصدی پست نمایندگی آمریکا در سازمان ملل نیازمند سطح بالایی از تخصص در امور بینالملل است و نه گماشتن کسی که بیشتر شبیه یک کارآموز است». جالب اینکه هالی هفته گذشته در جلسه استماع خود با طرحهای عمده ترامپ در زمان تبلیغات انتخاباتی مبنی بر ایجاد بانک اطلاعاتی برای مسلمانان آمریکا و ممنوعیت سفر و مهاجرت مسلمانان مخالفت کرده بود. در عوض او از طرح انتقال سفارت آمریکا از تلآویو به قدس اشغالی حمایت کرده است. ارسال به دوستان
جان مککین تصمیم برای خروج آمریکا از پیمان ترانسپاسیفیک را محکوم کرد
چین، آلمان و کانادا برندگان سیاست ترامپ
فرمان دونالد ترامپ برای خروج ایالات متحده از پیمان تجاری دو سوی اقیانوس آرام (تیپیپی)، اگر چه ابتدا رهبران کشورهای عضو این پیمان را نگران کرد اما به نظر میرسد برخی از این کشورها چندان هم از رفتن آمریکا ناراضی نیستند و از پیش به دنبال راهحلی برای حفظ آن بدون حضور واشنگتن بودهاند. در عین حال واکنش خونسردانه رهبران کانادا، استرالیا و نیوزیلند حاکی از آن است که این کشورها احتمالا سود زیادی از کمشدن سایه آمریکا بالای سرشان خواهند برد. تنها ژاپن و مکزیک هستند که قطعا در کوتاهمدت از خروج آمریکا از تیپیپی متضرر میشوند. شینزو آبه، نخستوزیر ژاپن پس از آنکه از امضای فرمان اجرایی خروج از پیمان ترانسپاسیفیک توسط ترامپ در کاخ سفید مطلع شد، در پارلمان این کشور حرفهایی مضحک حاکی از امیدواری به زبان آورد که در حقیقت نشانگر نهایت ناامیدی سرزمین آفتاب تابان از تنها ماندن در جنگ بزرگ اقتصادی با چین است. آبه گفت: «فکر میکنم دونالد ترامپ از اهمیت معاهده تجارت آزاد و برابر آگاه است. امیدوارم با اصرار دیگر کشورهای عضو، ایالات متحده که خود عامل تشکیل این پیمان بوده است به تیپیپی بازگردد». به گزارش یورونیوز، مذاکره درباره این موافقتنامه که پیشنهاد و یکی از اولویتهای باراک اوباما در عرصه سیاست خارجی بود 5 سال به طول انجامید و سرانجام در آتلانتای آمریکا امضا شد. با این حال هیچگاه کنگره آمریکا آن را به تصویب نرساند و دولت آقای اوباما هیچگاه آن را اجرا نکرد. در واقع باراک اوباما رئیسجمهوری پیشین آمریکا با تشکیل این پیمان خواستار کاهش نفوذ اقتصادی چین بود و ژاپنیها به عنوان رقیب مهم منطقهای چین در خاور دور امیدوار به حضور آمریکا در این پیمان بودند اما ترامپ مدعی است با خروج از تیپیپی آمریکا را از کلاهی که سرش رفته نجات داده و گامی برای نجات کارگران آمریکایی برخواهد داشت. در مقابل استرالیا مطمئن است چین میتواند جای خالی آمریکا در این پیمان را پر کند؟ نخستوزیر استرالیا در اینباره گفت: «ما میخواهیم فرصتهای بیشتری در بازارهای جدید داشته باشیم. ما و چین پیمانهای دوجانبه اقتصادی داریم و مسلما چینیها میتوانند در تیپیپی به ما ملحق شوند». اما طلاق آمریکای ترامپ از اقتصاد جهانی برندگان بزرگی هم دارد.یکی از آنها قطعا کانادا خواهد بود که با توجه به حضورش در 2 پیمان تجاری بزرگ با کشورهای آسیا-پاسیفیک و همچنین اتحادیه اروپایی این بخت را دارد که حجم تبادلات تجاریاش را توسعه دهد. آلمانها نیز معتقدند خروج آمریکا از پیمان تیپیپی به نفعشان است. زیگمار گابریل، معاون صدراعظم آلمان گفت: «طبیعتا وقتی رئیسجمهوری آمریکا مناقشهای تجاری را آغاز میکند، من آن را جنگ تجاری با کشورهای آسیایی و چین نمینامم. البته ما میخواهیم اروپا در این زمینه توصیه خوبی داشته باشد... ما هیچ منفعتی در مناقشه تجاری نخواهیم داشت، در مقابل، ما شرکای منصف میخواهیم... ما باید از فرصتها و درهای جدیدی که باز میشوند استفاده کنیم». گابریل پیشتر از تصمیم دونالد ترامپ برای افزایش ۳۵ درصدی تعرفه واردات خودرو به آمریکا، از جمله خودروهای آلمانی انتقاد کرده و گفته بود به جای این کار آمریکا نیاز به ساخت خودروهای بهتر دارد. در داخل آمریکا هنوز اغلب سیاستمداران در شوک ناشی از تصمیم ترامپ هستند. جان مککین سناتور هم حزبی رئیسجمهور جدید این تصمیم را محکوم کرده و آن را عاملی برای هموار شدن راه بازنویسی قوانین اقتصادی توسط چین دانست. سناتور جمهوریخواه گفت: «تصمیم ترامپ ارسالکننده پیام عدم حضور آمریکا در منطقه آسیا- پاسیفیک آن هم در زمانی است که میتوانستیم از آن بهرهمند شویم. لذا کارگران آمریکایی کسانی هستند که باید هزینه این تصمیم را بپردازند». ارسال به دوستان
درخواست اتحادیه اروپایی برای آزادی شیخ زکزاکی
نمایندگی اتحادیه اروپایی در ابوجا از دولت نیجریه خواست طبق تاکید دادگاه فدرال این کشور، برای آزادی فوری شیخ ابراهیم زکزاکی، رهبر شیعیان این کشور از زندان اقدام کند. اگرچه دادگاه فدرال نیجریه چندی پیش حکم آزادی زکزاکی را از بند نیروهای امنیتی صادر کرده بود اما دولت نیجریه اعلام کرد به صلاح ملت نیست زکزاکی آزاد شود. ارسال به دوستان
انتقاد اروپا از کشتار مردم غزه
مجمع پارلمانی شورای اروپا با تصویب قطعنامهای «کشتار نظاممند و غیرقانونی» فلسطینیان را به دست رژیم صهیونیستی در غزه محکوم کرد. پیشنویس این قطعنامه براساس گزارشی از اوا لنا جانسون، سیاستمدار سوئدی و عضو ارشد این مجمع، تهیه شده بود. براساس این گزارش، اسرائیل متهم است «به طور عامدانه علیه شهروندان فلسطینی در غزه به زور متوسل میشود». ارسال به دوستان
نخستوزیر عراق آزادسازی کامل شرق موصل را اعلام کرد
دستاوردهای الحشدالشعبی در صلاحالدین
بالاخره بعد از تایید و تکذیب بسیار درباره آزادسازی کامل شرق موصل، نخستوزیر عراق به طور رسمی از آزادی کامل بخش شرقی موصل از تسلط داعش خبر داد و از نیروهای امنیتی مشترک خواست هر چه سریعتر به سمت غرب موصل حرکت کنند. براین اساس، حیدر العبادی روز سهشنبه در کنفرانس خبری در بغداد اظهار داشت: به شما مژده آزادسازی کامل شرق موصل را میدهم و این مهم تنها با فداکاری نیروهای ما و وحدت تمام عراقیها میسر شد. وی افزود: از آن قهرمانان میخواهم هر چه سریعتر برای آزادسازی بقیه مناطق استان نینوا بالاخص بخش غربی آن اقدام کنند. العبادی ادامه داد: نیروهای عراقی از رود دجله برای آزادسازی غرب موصل عبور خواهند کرد و هیچ نیروی خارجی در عراق نمیجنگد. آزادی موصل، به مثابه فرو ریختن آخرین سنگر داعش در عراق خواهد بود. ارسال به دوستان
نشست آستانه جایگاه ایران را تقویت کرد
معارضان زیر پرچم ارتش سوریه میجنگند؟
عبدالباری عطوان*: نشست آستانه با دیدار مستقیم میان هیأت مذاکرهکننده دولت سوریه و هیأت مذاکرهکننده گروههای مسلح سوری به پایان رسید. درست است که این دیدار در سکوت برگزار شد و بیانیه پایانی توسط دو هیأت امضا نشد و فقط 3 کشور تضمینکننده توافقنامه آتشبس یعنی روسیه، ایران و ترکیه آن را امضا کردند لیکن یخ را آب کرد و مرحله جدیدی را برای پایان دادن به بحران سوریه شکل داد. نقاط مهم و بارزی را که از رخدادهای نشست و سخنان مسؤولان شرکتکننده در آن نتیجه میشود میتوان اینگونه خلاصه کرد: نخست؛ این نشست با ایده دوجانبه و برای اجرای توافقنامه روسیه و ترکیه شروع شد و با پیوستن ایران به عنوان ضامن اصلی اجرای بندهای مربوط به آتشبس به شکل سهجانبه به پایان رسید؛ این در حالی است که همه طرفهای عربی دیگر در کنار اروپا و آمریکا به حاشیه رانده شدند و ما در اینجا درباره 2 کشور عربستان و قطر صحبت میکنیم که نقش اصلی را در حمایت مالی و تسلیحاتی از گروههای مسلح بازی کردند. دوم؛ جدایی کامل میان گروههای معارض مسلح و همتایانشان که در فهرست گروههای تروریستی قرار دارند، همان چیزی که مسکو همیشه میخواست و برای آن فعالیت کرد و نیز جدایی میان گروههای مسلح و هیأتهای معارض سیاسی که بیشتر آنها از شخصیتهایی تشکیل شدهاند که خارج از سوریه اقامت دارند و نیز تعهد این گروههای مسلح برای ورود به جنگ برای پاکسازی گروههایی است که در فهرست تروریسم قرار دارند و ما در اینجا درباره داعش و جبهه النصره و بعدا احرارالشام سخن میگوییم. سوم؛ انتقال روسیه از دولت اشغالگر سوریه (از نظر گروههای مسلح سوری) به «میانجیگر بیطرف» و ضامن آتشبس و راهحل سیاسی. چهارم؛ اعلام الکساندر لاورنتیف، رئیس هیأت روسی در کنفرانس آستانه درباره تحویل پیشنویس قانون اساسی جدید سوریه به هیأت معارضان مسلح توسط مسکو. این پیشنویس که لاورنتیف گفت گروهی از کارشناسان روس بر تهیهاش نظارت داشتند و نمیدانیم هیأت رسمی سوری نیز نسخهای از آنها را تحویل گرفت یا نه و واکنشش به آن چه بود و بارزترین مادههای آن چیست؟ با توجه به 4 نقطه عنوان شده میتوان گفت کنفرانس آستانه مسائل مهمی را پیش برد و تصویر جدیدی از صحنه سوریه را با مشخص کردن هویت بازیگران اساسی در طرف سوری یعنی دولت و معارضان مسلح و منطقه یعنی ترکیه و ایران و روسیه به عنوان قدرتهای بزرگ ترسیم کرد. علاوه بر آن، همه طرفهای ضامن و شرکتکننده را بهرغم اختلافشان، در یک جبهه واحد برای رویارویی با «دشمن مشترک» یعنی گروههای تندرو و تروریستی، متحد کرد. جنگ گروههای مسلح درجشده در فهرست گروههای «میانهرو» با دولت سوریه به پایان خود نزدیک میشود تا جنگی دیگر که چه بسا خشنتر است میان این گروهها با داعش و جبهه النصره آغاز شود. بعید نیست طرفهای عربی و بینالمللی به حاشیه راندهشده از نشست آستانه، تلاش کنند این نشست را به شکست بکشانند آن هم از طریق حمایت مستقیم یا غیرمستقیم از گروههایی که مورد هدف قرار گرفته خواهند شد یا حمایت از گروههایی که هزاران فرد مسلح دارند چه کرد باشند چه تندرو و این حمایتها تلاشی است برای در پیش گرفتن اهدافی که با اهداف اصلی این کشورها در تعارض است به گونهای که نقش ایران تقویت شده و تمرکز هرگونه راهحل سیاسی بحران سوریه بر ماندن بشار اسد، رئیسجمهوری سوریه و دولتش در قدرت شده است. بشار الجعفری، رئیس هیأت دولت سوریه در پایان نشست آستانه جمله بسیار مهمی را گفت: «از معارضان مسلح انتظار داریم به ارتش عربی سوریه در جنگ با النصره و داعش ملحق شوند». باید در این جمله تامل کرد زیرا خلاصه هدف واقعی از کنفرانس آستانه است و نقشه تحرک آینده را در نظر ما ترسیم میکند. هنگامی که الجعفری با محمد علوش، رئیس هیات معارضان رودررو، پشت یک میز و زیر یک سقف مینشیند بنابراین عاقلانه است در روزها و هفتههای آینده هیچ چیز را از جمله جنگیدن نیروهای معارض مسلح زیر چتر ارتش سوریه علیه گروههای قرار داده شده در فهرست تروریسم، بعید ندانیم. ارسال به دوستان
چهارگوشه
ناتو در خلیجفارس ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|