|
درباره پیادهروی اربعین و وعدههایی که محقق میشوند
زبان مشترک اشک
محمدرضا کردلو: نوشتن درباره پیادهروی اربعین، مثل نوشتن درباره همه پدیدههایی که با نوشتن حقشان ادا نمیشود، سخت است. مثلا چه بنویسم؟! بنویسم پرجمعیتترین راهپیمایی دنیاست! بنویسم آدمها با هر شکل و قیافهای، در این مسیر شلوغ پلوغ، کمتر از گل نمیشنوند و فقط احترام میبینند! چطور و چگونه باید نوشت و توضیح داد برای آنان که این مسیر را با پای دل نپیمودهاند؟ نمیشود. و همه حرفها و واژههای خوشآب و رنگ هم که کنار هم بنشینند به اندازه صد قدم پیاده رفتن در این مسیر... نه! نمیشود. باید رفت. به تعبیر سید شهیدان اهل قلم باید «پای در راه نهیم که این راه رفتنی است و نه گفتنی». اما نه! ما مدیون کلامیم. همین کلام است که انگیزش میدهد و شور میآفریند. و کلام اگر «حق» باشد، محقق میشود. رزمندگان ما میگفتند: «سوی دیار عاشقان، به کربلا میرویم، سوی خدا میرویم» یا میخواندند: «ای لشکر حسینی، تا کربلا رسیدن، یک یا حسین دیگر»؛ و همه اینها محقق شد. و در این بهار آزادی معنوی، جای شهدا خالی است. آنها که از جای جای جبهه، تابلوی «...کیلومتر مانده تا کربلا» نصب کردند. «حق»، به حقداران رسید و این راه پر بهجت- مسیر نجف تا کربلا- حق انسان آخرالزمان بود. برای اینکه از دل زندگی سیاه و سفید شهری و زیست مدرن، مجالی برای تصور دنیای رنگی عصر ظهور یابد. این نمایش میلیونی خیلی عظیم است، خیلی بزرگ است، ناب و کمنظیر است اما در مطلوبترین حالت جلوهای ناچیز از جلوات عصر ظهور است. و ظهور که محقق شود، کلمه حق به معنای اتم خود، محقق میشود. به ملموسترین شکل ممکن دست یافتنی میشود. در حدیث است: که زن تنها از شرق به غرب عالم سفر میکند و جز بر سبزه پا نمیگذارد و کسی متعرضش نمیشود. برادر مومن دست توی جیب برادرش میکند و او نمیپرسد چرا! مومنان در رفع حوائج یکدیگر سبقت میگیرند، طوری که سائل فرصت سوال نمییابد. و اربعین با همه بزرگیاش جلوهای از جلوات آن عصر است. ارسال به دوستان
بنیانگذار بنیاد اخلاص در روسیه:
روح مردم حاضر در راهپیمایی زیباست
«محمد مصطفویچ» از کسانی است که از روسیه و شهر اوفا در راهپیمایی بزرگ اربعین حضور پیدا کرده است. وی امام جماعت مسجد اخلاص و بنیانگذار بنیاد اخلاص است و فعالیتهای مهمی در حوزه مسلمانان روسیه انجام میدهد و فستیوالهایی را در حوزه هنرهای اسلامی برگزار میکند. او درباره راهپیمایی اربعین گفته است: هیچ کمپینی و هیچ تجمعی در دنیا نمیتواند به این میزان علاقهمند را یکجا جمع کند. در واقع کسی نیست که بتواند این درخواست را بکند اما امام حسین(ع) اینجا رهبری میکند. حتی مکه برای حج معمولاً بین 6 تا 10 میلیون بیشتر گنجایش ندارد و این یک حرکت واقعاً فوقالعاده است برای همه دنیا بویژه جهان اسلام. میگویند اینها هر کدام دلیل خاصی دارد و یک چیز عادی است که سر طناب میرسد به ته طناب؛ یعنی چیزی که به هم وصل است. در قرآن هم گفته میشود در جهان با هم حرکت کنید؛ با هم و کنار هم. مسجد اخلاص تجربه کار با خیلی از بنیادها و ارگانهای مذهبی را دارد از جمله ایران و حالا ما آمدیم به عراق. شیعیان روسیه این پیامها را درک میکنند. ولی چیزی که خیلی برای ما جالب است و ما همراه خود میبریم، این است که انسانهای متفاوت از کشورهای متفاوت اینجا هستند. این اتفاق یک مسأله تاریخی است که در عراق اتفاق میافتد. کشورهای عراق و ایران گهواره تمدن هستند. بویژه عراق که بینالنهرین در آنجا قرار دارد و من حتما برای مسلمانان روسیه این قضیه را تکرار خواهم کرد که ایران، سوریه و عراق گهواره تمدن اسلامی هستند و گهواره تمدن تاریخی و این چیز بسیار مهمی است. ما باید بدانیم که حالشان بسیار خوب است و آیندهشان بسیار درخشان خواهد بود. مردم اینجا خیلی زیبا هستند. واقعاً از لحاظ روح و ظاهر بسیار زیبایی درون دارند و فوقالعادهاند؛ راحت با همه چیز برخورد میکنند و زیاد سخت نمیگیرند. ما اینجا از مراسم و برنامههایی که برایمان چیده بودند خیلی استفاده کردیم. ما دستانمان را بالا میگیریم و همراه همه مسلمانان دعا و گریه میکنیم برای امام حسین(ع) و تمام اشکهایمان برای امام حسین است و تمام موهای سفیدمان برای زجری است که امام حسین(ع) و خانوادهشان کشیدند. امیدوارم این قضیه ما را به هم نزدیک کند و بتوانیم راهشان را ادامه بدهیم، انشاءالله. ما این روزهایی که اینجا هستیم هر روز دعا میکنیم که وحدت بین مسلمانان هر روز محکم و محکمتر شود. این موضوع آنقدر مهم است که خیلیها از شدت نور این قضیه چشمانشان را نمیتوانند باز کنند و ببینند یعنی آن چشمها که باید باز باشد و ببینند، به زور بسته نگه داشته شدهاند و هنوز این نور خورشید به آنها نرسیده است. ارسال به دوستان
استاد دانشگاه فلورانس:
مراسم بزرگ ادیان دیگر در مقابل اربعین یک اتفاق محلی است
خانم «فابریزیا بالدیسرا» از اساتید دانشگاه فلورانس که سال گذشته در پیادهروی اربعین حضور پیدا کرد، معتقد است کاتولیکها هم مراسمهای مشابهی برای حضرت مسیح دارند اما ابدا قابل مقایسه با جمعیت پیادهروی اربعین نیست. او میگوید: همه به من میگفتند آمدن به عراق کار بسیار ترسناکی هست ولی آمدم و دیدم اصلاً اینطور نیست. همه به علاقه امام حسین(ع) آمدهاند و من فرد دیگری را نمیشناسم که بتواند چنین کاری کند. پاپ هم فکر نکنم چنین قدرتی داشته باشد که چنین جمعیتی را جمع کنند. حتی در آمریکای جنوبی هم هیچ رهبری نیست که بتواند چنین جمعیتی را جمع کند. اصل و ذات و روحیه این پیادهروی دوست داشتن و کمک کردن است. تجمعاتی که دیدهام هرگز آنقدر بزرگ نبودند و هیچوقت چیزی مثل این موکبها و جاهایی که به مردم کمک میکنند و غذا میدهند نبوده است. به عنوان یک زن در این راهپیمایی شرکت کردهام تا ثابت کنم زنان هم میتوانند کارهای بزرگ انجام دهند. من هم در تجمع و هم زمانی که میآمدیم، زنانی را دیدم از ترکیه و کشورهای دیگر که شوهرشان مشکلی داشتهاند و خودشان آمده بودند و تنها بودند اما براحتی آمده بودند. من خودم در یکسری راهپیماییهای صلح بودم، خوب بوده ولی اصلا شباهتی به طور کلی به این اتفاق نداشته است و تجمعاتی که من دیدهام هرگز اینقدر بزرگ نبودهاند و هیچوقت چیزی مثل این موکبها و جاهایی که به مردم کمک میکنند و غذا میدهند نبوده است. در راهپیماییها که در ایتالیا و برای صلح داریم درست که همه برای یک هدف جمع میشوند ولی اینکه بخواهند از چیزی که برای خودشان است، مایهای بگذارند، به هیچوجه اینطور نیست. اما در پیادهروی اربعین ما دقیقا مشاهده میکنیم که مردم از داراییهای خودشان خرج میکنند. مسیحیهای کاتولیک یک اتفاق مشابهی دارند و در روزی که مسیح به صلیب کشیده شده آنها در این اتفاق گریه میکنند، لباس مشکی میپوشند و خودشان را میزنند اما این اتفاق خیلی محلی و کوچک است و اصلاً مانند اینجا بزرگ نیست. مراسم بزرگ ادیان دیگر در مقابل اربعین یک اتفاق محلی است. قطعاً یک ارادهای پشت این اتفاق هست که رسانههای غربی این پیادهروی را بایکوت میکنند. مسلما آدمهایی در غرب هستند که دوست دارند بدانند ولی گروههای دیگری هم هستند که علاقهای به دانستن ندارند. من هر شب اتفاقاتی که در طول روز میافتد مینویسم و سعی میکنم تا جایی که امکان دارد ثبت کنم. دانشجویانم را به سخنرانیهایی که شنیدهام ارجاع میدهم و جنبه انسانی قیام امام حسین علیهالسلام را بیشتر توضیح خواهم داد. ارسال به دوستان
رئیس شبکه نور در آمریکا:
وقتی همه حضور پیدا کنند همه چیز زیباتر میشود
«ریکاردو اولکوانگو» سفیر اکوادور در بولیوی و رئیس شبکه نور آمریکا در اکوادور که مانند بسیاری از فعالان بینالمللی، به دعوت کمپین «حسین عشق بینالمللی» و کنفرانس افق نو سال گذشته در پیادهروی اربعین شرکت کرده بود نیز درباره راهپیمایی اربعین میگوید: غرب نمیخواهد مسلمانان را در حالتی که با هم در صلح و صفا و آرامش و امنیت هستند، نشان دهد. اگرچه بایکوت حماسه پیادهروی اربعین توسط رسانههای غربی به شکلی کاملا متحد ادامه دارد اما سفرکنندگان غربی این پیادهروی از تمام دنیا برای حضور در این پیادهروی ابراز دلبستگی و محبت میکنند. من هیچ رهبری را مانند امام حسین(ع) نمیبینم که از جهت اصالت بخشیدن به هویت بتواند مردم را در کنار هم جمع کند. در واقع این جمعیت تنها به یک دلیل و آن هم اصالتی که موضوع امام حسین(ع) دارد، جمع میشوند. تجربهای که در این سفر کسب شد، کمک میکند به مردم آمریکای لاتین بیشتر درباره این راهپیمایی بگوییم و افکار عمومی را متوجه این اتفاق و واقعه بزرگ کنیم و از طریق شبکه بتوانیم این واقعه بزرگ را انعکاس بدهیم. در پیادهروی اربعین اینطور نبود که همه مردهای تنومند باشند. خود این پیادهروی نشان داد وقتی همه حضور پیدا کنند همه چیز زیباتر میشود. در این راهپیمایی زن و مرد و کودک و پیر؛ میلیونها نفر حضور مییابند. در وهله اول چیزی که به ذهن انسان میرسد، آرامشی است که در این سفر وجود دارد. راحتی و امنیتی که میان مردم وجود دارد و همه زائران با همین حس و حال راحتی به این سفر میآیند و سخت نمیگیرند. این برای من هم حس خوبی ایجاد میکند، چرا که امنیت بزرگترین پیام راهپیمایی اربعین است. عمده رسانههای دنیا به این دلیل شکل گرفتهاند که از منافع امپریالیسم دفاع کنند به همین دلیل اتفاقاتی را که در آن نگاه آگاهیبخشی، مبارزه و دفاع از حقیقت را دارد، بایکوت میکنند. این رسانهها تصویر غلط و اشتباهی از مسلمانان نشان میدهند به طوری که گویا همه مسلمانان خشونتطلب و تروریست هستند. به همین دلیل نمیخواهند مسلمانان را در حالتی که با هم در صلح و صفا و آرامش و امنیت هستند، نشان دهند. ارسال به دوستان
«کاترین شاکدام» فعال رسانهای مسلمان انگلیسی:
شیعه، عدالت را بدون آزادی نمیخواهد
«کاترین شاکدام» فعال رسانهای مسلمان انگلیسی مقالهای در پایگاه مشهور «هافینگتون پست» از آنچه در پیادهروی اربعین دیده است، منتشر کرد. او در بخشی از این مقاله مینویسد: اگر قهرمانان تاریخ پرشمار باشند، هیچکدام به اندازه امام حسین(ع) از خودگذشتگی و عشق نمیبخشند. هیچکدام به اندازه حسین(ع)، جوامع، ملتها و پرچمها را به عشق خود اختصاص نمیدهند. هر چند اربعین به عنوان بزرگترین رسم از آداب شیعه باقی میماند اما فقط مختص به شیعیان نیست و به همه مردمان، همه دینها و همه موقعیتها تعلق دارد. اربعین، جایی است که همه تفاوتهای بشری کنار گذاشته میشود و ما اجتماع انسانی و وحدتمان را پاس میداریم. همبستگی انسانی تحت لوای یک آرمان پرعظمت: آزادی در عدالت. اربعین نهتنها یک زیارت مذهبی است که یادآور این است که با خیزش هر ظالم و مستبد، جنبش مقاومت نیز برمیخیزد. این امید را دارم که خوانندگان این مطلب دریابند که سرزمین برترین شهید تاریخ، چگونه بزرگترین تهدید علیه بشریت را به لطف آموزههای امام حسین(ع) خنثی کرد. چیزی که اکثر رسانههای جهان درباره آن به ندرت سخن میگویند و ما همچنان باید درباره آن سخنها بگوییم. اربعین حکایت ایثار مردی است که با مرگ مواجه شد تا به آرمان و اعتقاد خود پایبند باشد و ۱۳ قرن است که هر ساله الهامبخش میلیونها نفر است. اگر اربعین، امروز به یکی از بزرگترین زیارتهای همه ادوار تاریخ بدل شده است، باید آن را در مسیر نجف به کربلا دید که زائران مترصد دیدار یار، چگونه این راه سخت را جانانه طی میکنند. شیعه علی ۱۳ قرن است که با شکنجه و تعدی و سرکوب مواجه میشود… چرا سازش نمیکنند که مشکل حل شود؟ به اینها فکر کردهاید؟ چرا بسادگی تسلیم نمیشوند و آرام و آسایش به جان نمیخرند؟ پاسخ ساده است: شیعه عدالت را بدون آزادی نمیخواهد و آرام جان را بدون شرافت. امروز، اربعین صدای رسای رشادت یک ملت است: عراقیها. و کجا شجاعتی همچون شجاعت عراقیها به ما این درس را داد که چگونه علیه تهاجم ظالم باید برخاست و این شجاعت قلبی، چه چیزهایی که در بر ندارد. درس عراقیها نه فقط مقاومت در مقابل ظالم که درس بشردوستی به جهانیان هم بود. سعادت داشتم که در راهپیمایی اربعین باشم و میهمان شفقت خالصانه و سخاوت عراقیان که در هیچ جای دیگر به این اندازه ندیدهام. من بین نجف و کربلا راه رفتم و فقط میتوانم بگویم «چیزی جز زیبایی ندیدم». ارسال به دوستان
رپرهایی از آمریکا:
مردم هر چه دارند در این مسیر خرج میکنند
3 خواننده و رپر آمریکایی که از بنیانگذاران کمپانی هیپهاپ دیتاکس هستند، در راهپیمایی اربعین شرکت کردهاند. «محمد ایناک» و «دیمون جونز» مسلمان هستند و «فنامن» مسیحی است. این سه رپرآمریکایی در موسیقیشان به مفاهیم اجتماعی، عدالت و دوری از تبعیض نژادی تاکید دارند و راهپیمایی اربعین را راهی برای رسیدن به حقیقت میدانند؛ راهی که جوانها باید به عنوان الگو برای خود انتخاب کنند. دیمون جونز درباره حضورشان در پیادهروی اربعین میگوید: ما در کربلا حضور یافتهایم. اینجا چیزهایی را میبینیم. این نکته مهمی است که وقتی افرادی مثل ما به اینجا میآیند میدانند این مفهوم را به شکلی درک و جذب کنند و بروند به کشور خودشان و این مفاهیم را به سایر افراد منتقل کنند. همانطور که شما از ما سوال میپرسید و میخواهید این اطلاعات را به مردم خودتان انتقال دهید، ما هم در این سفر مفاهیمی را کسب میکنیم و میرویم به مردم خودمان منتقل میکنیم. هیچکس چنین قدرتی ندارد که جمعیتی به این عظمت را به اینجا بکشاند، جز خود خدا! اگر مردم تسلیم خداوند شوند و به خواستهاش جامه عمل بپوشانند همه به دورش جمع خواهند شد. ارسال به دوستان
پیادهروی اربعین را از منظر «ایثار» ببینیم
عصر ایثار
علیرضا رضوانی: یکی از حاضران انگلیسی پیادهروی اربعین که یک خانم و از فعالان رسانهای بود، پس از حضور در این راهپیمایی به جنبه حائز اهمیتی از این راهپیمایی اشاره کرده بود که به خودی خود میتواند موضوع یکی از این چندهزار همایشی که در سال برگزار میشود، باشد. او نوشته بود: «اینکه عراقیها دیر زمانی است که داراییهای خود را از دست دادهاند و امروز اینگونه خالصانه از غریبهها پذیرایی میکنند، همان درس تواضع مشفقانهای است که از امام خود گرفتهاند. ملتی که از دهان خود میزند تا نهایت میهماننوازی را نشان دهد و این نهایت الهامبخشی است. در راه بین نجف تا کربلا، شاهد بهترین شکل انسانیت بودم. دستانی را دیدم که به نیت خدمت دراز میشد؛ آغوشهایی را دیدم که پناهگاه بیماران و خستگان میشد؛ اطعمه و اشربههایی که خالصانه نثار جان گرسنگان و تشنگان میشد. در آن راه، دریافتم که انسانیت چگونه میتواند باشد اگر ما نیز کمی سختتر تلاش کنیم». ایثار، مفهومی است که در پیادهروی اربعین معنای دیگری پیدا میکند. عبارتی که یکی از اشارههای اصلی به آن در آیه 9 سوره حشر، صورت گرفته است: وَیُؤْثِرُونَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَلَوْ کَانَ بِهِمْ خَصَاصَه. آیهای که اگرچه شأن نزولهای فراوانی برای آن در کتب تفسیری آمده است اما به اصل «ایثار» اشارهای تام و تمام دارد: میبخشند، در حالی که خود احتیاج دارند. ارسال به دوستان
گرافیستی از منچستر:
امام حسین(ع) بزرگترین رهبر دنیاست
«محمد حمزه» گرافیست و طراح انگلیسی بعد از حضور در مراسم پیادهروی اربعین از این سفر به «دستهجمعیترین سفر شخصی» تعبیر کرد. حمزه که از اهالی شهر منچستر انگلیس است، میگوید: هیچ رهبری در دنیا نمیتواند جمعیتی را که امروز امام حسین(ع) به کربلا کشانده است در یک کمپین جمع کند. رهبرانی در دنیا بودند که من تحسینشان میکردم اما آنها در حدی نیستند که بخواهند کاری را کنند که امام حسین(ع) میکند. اصلا قابل مقایسه با امام حسین(ع) نیستند. امام حسین(ع) بزرگترین رهبر دنیاست. در این راهپیمایی چیزی که بیشتر از مسائل دیگر در نظرم آمد، فروتنی و تواضع مردم بود. چیزی که تا به حال تجربه نکرده و ندیده بودم. اربعین شخصیترین سفری است که میتوان دستهجمعی آن را تجربه کرد، یعنی ما با اینکه درونیات شخصی منحصر به فرد خودمان را داریم اما پا در راهی میگذاریم که میلیونها نفر دیگر گذاشتهاند. این خیلی زیباست. بر اساس اطلاعاتی که من کسب کردهام و تحقیقاتی که داشتهام راهپیمایی اربعین یک سابقه طولانی دارد. این سفر واقعا یک سفر شخصی است، اگرچه آدمها با هم آن را انجام میدهند. در زندگیام همیشه در تکاپو و تلاشم برای اینکه به حقیقتی آرامشبخش برسم و بودن در اینجا احساس آرامش برایم داشته است. ندیده بودم اینقدر مردم برای یک مدت طولانی با من مهربان باشند. در تمام مدتی که راه میرفتم همه داشتند به هم لبخند میزدند. من هم هنرمند هستم و درباره این چیزها فکر میکنم. من همیشه تحت تاثیر پیام امام حسین(ع) بودهام بویژه از زمانی که 13ساله بودم و شیعه شدم. اگر فرصت کربلا آمدن هم پیدا نمیکردم باز هم خیلی کارها به عشق امام حسین(ع) انجام میدادم. من کارهایی را انجام دادم که مبارزه، آگاهی و مقاومت در آنها وجود دارد. فکر میکنم اینها پیامهای عاشورا هستند. 13 ساله بودم که شیعه شدم. همیشه اهل سیاست بودم و اخبار دنیا را رصد میکردم. با دیدن بیعدالتیها آزار میدیدم و همیشه دنبال یک معیاری بودم که به آن چنگ بزنم که با آن معنی بدی و زشتی را درک و خوبی را انتخاب کنم. با توجه به اینکه زمینه ذهنی من به خاطر پدر و مادرم به حنفیمذهبها و اهل تسنن بازمیگشت و پدربزرگم از پاکستان آمده بود، در همان مذهب شروع به جستوجو کردم اما نتوانستم جواب و معیار را پیدا کنم. بعد درباره امام حسین(ع) و اهل بیت بیشتر دانستم و تحقیق کردم. اینطور بود که گویا قلبم روشن و همه چیز برایم متفاوتتر از قبل شد. ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|