گروه سیاسی: دونالد ترامپ که به دلیل مسائل سیاسی و مشکلات مالی مجبور شده است به نیروهای آمریکایی در سوریه دستور عقب‌نشینی دهد، حالا قرار است کنفرانسی را درباره منطقه خاورمیانه برگزار کند که اصولاً در خاورمیانه برگزار نمی‌شود و اگر چه عنوان آن خاورمیانه است اما در واقع موضوع اصلی آن مربوط به خاورمیانه نیست، بلکه هم‌اندیشی‌ای میان دشمنان ایران است که در مرحله بعد از تحریم‌های آمریکا، چگونه با نفوذ و قدرت ایران در منطقه مقابله کنند.
روز جمعه 21 دی‌ماه بود که مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا در سخنرانی خود در دانشگاه آمریکایی قاهره به یکباره صحبت را به سمت مسائل ایران برد و باز هم با دنبال کردن پروژه ایران‌هراسی خود، اعلام کرد آمریکا قرار است 13 و 14 فوریه سال جاری یعنی 2 روز پس از جشن سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، کنفرانسی را در لهستان برگزار کند که در آن به مسائل خاورمیانه و بویژه نقش ایران در منطقه پرداخته خواهد شد.
این خبر بلافاصله در تمام رسانه‌های دنیا انعکاس یافت و رسانه‌ها به دنبال پاسخ ایران به این دشمنی آشکار بودند. پمپئو که در سفری دوره‌ای در خاورمیانه به سر می‌برد، اعلام کرده بود هدف اصلی این کنفرانس، یادآوری خطر ایران در منطقه برای کشورهای جهان است. او عنوان کرد از 70 کشور دنیا برای حضور در این کنفرانس دعوت به‌عمل‌آمده است. این کشورها عبارتند از آمریکا، تمام کشورهای اروپایی و کشورهای حوزه خلیج‌فارس.
به گزارش «وطن‌امروز»، نکات قابل‌توجه زیادی در این اقدام دولت ترامپ برای مقابله با ایران و تکمیل پازل خروج از توافق هسته‌ای وجود دارد که در این گزارش به آنها پرداخته می‌شود.
کنفرانسی به سبک کنفرانس منافقین
اولین نکته جالب‌توجه که درباره این کنفرانس به نظر می‌رسد، میزان شباهت آن به گردهمایی‌های سالانه گروهک منافقین در پایتخت‌های اروپایی مانند پاریس است که هر سال برگزار شده و در آن از مسؤولان رده‌پایین و بازنشسته کشورها دعوت می‌شود با گرفتن هدایا و دستمزد، برای مبارزه با ایران و براندازی نظام جمهوری اسلامی در جمع شکست‌خوردگان سیاسی و نظامی سخنرانی کنند. اگر همچنان این فرضیه را درست بدانیم که سیاست خارجی کاخ سفید را مثلث «ترامپ، بولتون و پمپئو» پیش می‌برند، براحتی می‌توانیم به این نتیجه برسیم بولتون که همه ساله دفتر حضور و غیاب در جلسات منافقین را علامت زده و به ایراد سخنرانی‌های رؤیایی درباره سقوط نظام جمهوری اسلامی می‌پردازد، باید ایده‌پرداز اصلی این کنفرانس باشد. مشکل بولتون در این‌باره این است که او سعی دارد شیوه‌ یک گروهک تروریستی برای مبارزه با کشوری قدرتمند که اکنون بازیگر برتر منطقه استراتژیک غرب آسیا است را در پیش‌گرفته و  برای سیاست‌گذاری ایالات‌متحده از آن الگوبرداری کند. بدین ترتیب به نظر می‌رسد که فقط کافی است پایتخت یکی از کشورهای اروپایی برای این کار انتخاب‌ شده، از سران کشورها برای این کار دعوت شود و اگر آنها حضور نیافتند، از مسؤولان رده‌پایین‌ترشان خواسته شود که در این کنفرانس شرکت کنند و حرف‌هایی زده شود که هر گروه اپوزیسیونی در هر کشوری را به هیجان می‌اندازد!
بولتون در کنفرانس‌های قبلی منافقین نیز بارها اشاره ‌کرده بود که جمهوری اسلامی جشن 40 سالگی خود را نمی‌گیرد. او از کسانی بود که سیاست تابستان داغ برای ایران را برای براندازی پیشنهاد کرده بود و در نهایت قرار است 2 روز پس ‌از اینکه مردم در ایران جشن 40 ‌سالگی انقلاب را برگزار می‌کنند، باز هم از رؤیابافی‌هایی بگوید که سال‌ها در گوش منافقین زمزمه می‌کرد و حالا می‌خواهد آن را به خیال خود به کل دنیا تعمیم دهد!
چرا اروپا؟
با وجود اینکه پمپئو، وزیر خارجه آمریکا و ترامپ، رئیس‌جمهور این کشور بارها در سفرهای دوره‌ای خود به غرب آسیا از خطر و تهدیدات ایران گفته و با پروژه ایران‌هراسی، توانسته‌اند اهداف اقتصادی و به‌خصوص سیاست‌های فروش سلاح به گاوهای شیرده حاشیه خلیج‌فارس را با موفقیت به‌ پیش ببرند اما این بار درباره اروپا چندان هم موفق نبوده‌اند. به نظر می‌رسد انتخاب یک کشور اروپایی برای برگزاری این نشست به‌جای یکی از ایالت‌های آمریکا را بتوان در همین راستا پیش‌بینی کرد. اروپایی‌ها در ماجرای برجام، اگر چه به‌طور رسمی اعلام کردند به برجام پایبند می‌مانند اما تاکنون که بیش از 8 ماه از خروج آمریکا از برجام می‌گذرد، هنوز نتوانسته‌اند پایبندی خود به این توافق را نشان دهند و هنوز هم مذاکره‌کنندگان ایرانی را هر روز با خبری تازه از SPV و کمک‌های بشردوستانه و راهکارهای جایگزین مالی، از این‌سو به آن‌سو می‌کشانند تا بلکه در این میان راهی برای عمل نکردن به تعهدات‌شان و گرفتن امتیازات بیشتر در موضوعات منطقه‌ای و موشکی پیدا کنند. با این ‌حال همین همکاری در پشت‌پرده و مخالفت در ظاهر هم برای دولت ترامپ کافی نیست. او می‌خواهد اروپایی‌ها به سخن آمده و به‌ صراحت اعلام کنند از آمریکا تبعیت کرده و باز هم ایران را برای مسائل منطقه‌ای، موشکی و... تحت ‌فشار می‌گذارند. برپایی این کنفرانس در لهستان و دعوت از همه کشورهای اروپایی برای شرکت در آن، نشان از عزم جدی ترامپ برای همراه کردن اروپا با تحریم‌ها و تهدیدات به صورت آشکار دارد، البته همراهی تروئیکای اروپا (فرانسه، آلمان و انگلیس) در سیاست‌‌های ضدایرانی کاخ‌سفید در موضوعات موشکی و منطقه‌ای این چشم‌انداز را برای ترامپ ایجاد کرده که این کشورهای اروپایی در مسائل منطقه‌ای هم‌راستایی حداکثری با آمریکا دارند.
چرا لهستان؟
نشریه نشنال در گزارش خود درباره دلایل استفاده از لهستان برای برگزاری این کنفرانس ضدایرانی بیان کرده: اولین سؤالی که ذهن را در ماجرای کنفرانس ورشو درگیر می‌کند، این است که اگر قرار بود اروپا، مقصد اصلی برای برگزاری این کنفرانس باشد، چرا ترامپ پایتخت‌های مهم اروپایی مانند لندن و پاریس را برای این کار انتخاب نکرد؟ پاسخ به این سؤال اما ابعاد مختلف سیاست ترامپ در این‌باره و میزان شکست یا پیروزی او در این کنفرانس را به نمایش می‌گذارد. بر این اساس، دونالد ترامپ می‌داند که پایتخت‌های اروپایی برای اینکه همچنان ایران را مجاب به باقی ماندن در برجام کنند، مجبور هستند در ظاهر هم که شده با چنین اقداماتی همراهی نکنند و حداقل پایتخت‌های خود را در اختیار مخالفان ایران قرار ندهند، چرا که اگر چنین مسأله‌ای از طرف کشورهایی مانند فرانسه، انگلستان یا آلمان صورت بگیرد، دیگر می‌توان به ضرس قاطع انتظار داشت ایران دلیلی ولو ظاهری برای حفظ وضعیت موجود نبیند و بدون تردید از برجام بیرون می‌رود. در عین‌ حال دلیل دیگری که در این گزارش به آن اشاره ‌شده، نوع دولت مستقر در لهستان است. این دولت، از نوع دولت‌های دست راستی و پوپولیستی محسوب می‌شود که نسبت به سایر کشورهای اروپایی، ارتباط بهتری با ترامپ داشته و البته اهداف مشترکی نیز با او دارد. در واقع جهانبینی رؤسای  جمهور لهستان و آمریکا تا حد زیادی مشترک است. فرانسه و انگلیس خود به دلیل بروز و ظهور گروه‌های سیاسی راست‌گرا و پوپولیست بشدت تحت‌فشار هستند. فرانسه ماه‌هاست با جنبش جلیقه زردها سر در گریبان است که باعث محبوبیت احزاب دست راستی در این کشور شده است. انگلستان نیز که بزرگ‌ترین ضربه را در ماجرای بریگزیت یا خروج خود از اتحادیه اروپایی، از حزب‌های ناسیونالیست و پوپولیست دیده است، این روزها بشدت به دنبال راه‌حلی برای از میدان به در کردن این احزاب است تا بلکه بتواند راهی برای اجرای بریگزیت یا باقی ماندن در اتحادیه اروپایی پیدا کند. در عین ‌حال انتخاب لهستان به‌عنوان کشوری که هم‌اکنون توسط پوپولیست‌ها هدایت می‌شود، پالسی مهم را به کشورهای اروپایی در آستانه انتخابات پارلمان اروپا می‌دهد که نشان می‌دهد آمریکا با وجود اختلافات زیادی که با کشورهای اروپایی دارد اما کشوری را متحد اصلی خود در قاره سبز عنوان می‌کند که بیشترین گرایش را به پوپولیسم دارد.
به گزارش پایگاه خبری هیل، البته به نظر می‌رسد لهستان نیز در این قمار، تمام شانس خود را بر روی کارت واشنگتن گذاشته است. لهستان که این روزها از قدرت بیش‌ازپیش روسیه در هراس است، به فکر همکاری با آمریکا در زمینه نظامی افتاده است. ایالات‌متحده هم‌اینک هم پایگاهی نظامی در لهستان دارد که در حدود 900 نفر نیرو دارد. به‌پیشنهاد و حمایت ترامپ، ناتو نیز قرار است برای مقابله با تهدیدات روسیه، میزان حضور نیروهای نظامی در این کشور را بالا ببرد و نخستین اقدام در این زمینه در اختیار قرار دادن یک پایگاه نظامی همیشگی به آمریکا است.
به گزارش اسپوتنیک، آندژه دودا، رئیس‌جمهور لهستان آنقدر از این موضوع رضایت دارد که در کنفرانس مشترک مطبوعاتی که چندی پیش با ترامپ برگزار کرده بود، نتوانست خوشحالی خود را از این توافق پنهان نگه دارد و عنوان کرد می‌توان به پایگاه نظامی آمریکا در لهستان که قرار است با منابع مالی 2 میلیارد دلاری ساخته شود، «دژ ترامپ» لقب داد. پیش‌تر نیز لهستان به آمریکا پیشنهاد کرده بود یک لشکر زرهی را به‌ طور دائمی در این کشور مستقر کند و گفته بود ورشو آماده است مخارج این کار به میزان تقریباً 5/1 تا 2 میلیارد دلار را برعهده بگیرد.
نگاهی به دلایل لهستان برای میزبانی از این کنفرانس آمریکایی نشان می‌دهد این کشور بیش از پیش به دنبال بهره بردن از حضور ترامپ در کاخ سفید است و می‌خواهد یک‌ بار برای همیشه تکلیف حضور نیروهای ناتو در این کشور را در مبارزه با خطر روسیه مشخص کند.
آمریکا به دنبال توجیه دلایل خروج از سوریه
یکی دیگر از دلایلی که این کنفرانس قرار است بزودی برگزار شود و مورد توجه ویژه دولت آمریکا قرار گرفته، مسأله خروج نیروهای نظامی آمریکا از سوریه است. اگر بخواهیم منصفانه به ماجراهایی که ترامپ با آنها درگیر بوده، بپردازیم باید بگوییم او سال سختی را پشت‌سر گذاشته و سال بسیار سخت‌تری را نیز پیش رو دارد. او که همیشه معتقد بوده است آمریکا در خاورمیانه نباید هزینه کند و حکام و قدرت‌های منطقه‌ای باید هزینه‌های عملیات‌های آمریکا در منطقه را بدهند، در نهایت به این نتیجه رسید که باید به‌گونه‌ای آبرومندانه از سوریه بیرون برود. او می‌خواهد منابع مالی باقی‌مانده را در ساخت دیوار برای مرزهای آمریکا با مکزیک هزینه کند و از طرفی در شرایطی قرار است همه کارها را به ‌پیش ببرد که چند پرونده باز دارد؛ پرونده شکست در مذاکرات با کره‌شمالی، پرونده ارتباط با روسیه که همچنان در سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا باز است و پرونده رشوه دادن به زنان برای لاپوشانی رسوایی‌های اخلاقی‌اش. او سال 2019 با تهدید دیگری نیز روبه‌رو است و آن تهدید اعتراضات مردمی به دلیل تعطیل شدن دولت آمریکاست که این روزها ارقام عجیب‌وغریبی را برای ثبت در تاریخ رکورد می‌زند.
این تصمیم که یکی دیگر از علت‌هایش، مشکلات منابع مالی در داخل آمریکا بود اما با واکنش شدید کشورهای حوزه خلیج‌فارس بویژه سران رژیم صهیونیستی روبه‌رو شد. نتانیاهو که در زمان حضور نیروهای نظامی آمریکا در منطقه هر از گاهی دستور حمله به یکی از پادگان‌های نظامی سوریه را می‌داد، هم‌اینک در حالی در منطقه تنها شده است که سوریه نیز خود را به پدافندهای هوایی نوین و به‌روز تجهیز کرده و رژیم صهیونیستی نمی‌تواند به همان راحتی پیش ‌از این، دست به حملات غافلگیرکننده بزند. این مسأله موجی از هراس را در دل صهیونیست‌ها به راه انداخته. نتانیاهو بارها از مشاوران و وزرای ترامپ و از شخص او خواست این کار را به تعویق بیندازد اما ترامپ اعلام کرد این تصمیم گرفته ‌شده و تغییری در آن به وجود نمی‌آید. در نهایت پمپئو در سفر به خاورمیانه اعلام کرد شاید دوره‌ای زمانی برای خروج آرام نیروهای آمریکایی از سوریه در نظر گرفته شود اما همه اینها نتوانست تسلایی برای نتانیاهو و متحدان منطقه‌ای آمریکا باشد. برگزاری این کنفرانس و اعلام این خبر که یکی از میهمانان آن بنیامین نتانیاهو خواهد بود را در واقع می‌توان تلاشی برای نشان دادن رویکرد آمریکا در مقابله با نفوذ منطقه‌ای ایران دانست و از سوی دیگر شاید قوت قلبی برای نتانیاهو باشد که اصولاً از شوهای سیاسی بشدت لذت می‌برد. او اولین نفری بود که بعد از حمله به دفتر نشریه شارلی ابدو، به فرانسه رفت و در راهپیمایی سران اروپایی برای مخالفت با افراط‌گرایی شرکت کرد، نتانیاهو هر از گاهی جلوی دوربین نشسته و ادای یک شومن بزرگ را در می‌آورد که قصد دارد دیپلماسی عمومی را با حیله‌های رسانه‌ای پیش ببرد. وی مطمئناً از این شوی تبلیغاتی علیه ایران لذت می‌برد و شاید هم این شو بتواند کمی از دردهای او درباره بیرون رفتن آمریکا از منطقه کم کند! ترامپ نیز که پیش‌تر سابقه حضور در برنامه‌‌های تبلیغاتی و نمایشی در آمریکا را دارد و طی 2 سال گذشته در رفتارهای خود از تکنیک‌‌های نمایشی استفاده کرده است، نبض نتانیاهو را در دست دارد و می‌داند برای توجیه خروجش از سوریه و پرداختن بیشتر به دیوار «بزرگ و زیبا»یی که برای مرزهای جنوبی کشورش می‌خواهد، چه اقدامی باید
انجام دهد.
 

ولش کن کشتیش!
با وجود اینکه برگزاری کنفرانس ورشو با دعوت از 70 کشور دنیا در وهله اول اتفاق بزرگی علیه ایران به نظر می‌رسد اما به نظر می‌رسد واکنش وزارت خارجه کشورمان تنها به‌اندازه برگزاری یک کنفرانس کم‌اهمیت و کوچک منافقین در یکی از شهرهای اروپایی بوده است. کم‌اهمیت نشان دادن این واقعه زمانی کارگر می‌افتد که دیپلماسی فعالی در پشت‌ صحنه در حال تدارک برای در نظر گرفتن اقدامات تنبیهی یا تشویق کشورها برای حضور نیافتن در این کنفرانس باشد. با این‌حال واکنش‌ها در داخل وزارت امور خارجه ایران چنین مسأله‌ای را نشان نمی‌دهد. وزیر امور خارجه در این‌باره تنها به انتشار یک توئیت بسنده کرد و نوشت کسانی که قبل از این کنفرانس‌های ضدایرانی برگزار می‌کردند، یا خودشان از قدرت برکنار شدند یا مرده‌اند و آمریکا و لهستان نیز در این‌باره باید مراقب خود باشند! ظریف در عین‌حال به پناه دادن به یهودیان لهستان در ایران در سال‌های جنگ جهانی اشاره‌ و بیان کرده است که از لهستان انتظار چنین رفتاری نمی‌رفت. معاون وزیر امور خارجه اما به قبرستان لهستانی‌ها در ایران اشاره‌ و از دولت این کشور خواسته به مردگان لهستانی که در ایران خاک شده‌اند نیز توجه و احترام داشته باشد! ماجرای احضار کاردار یا لغو یک برنامه نمایشی لهستانی‌ها در تهران هم به جای آنکه نشانگر اقدام تنبیهی ایران باشد، نشان‌دهنده نبود اراده در وزارت امور خارجه برای تنبیه میزبان کنفرانس ضدایرانی است. یک اصل ساده در روابط بین‌الملل چه بخواهیم آن را در نگاه رئالیستی ببینیم یا لیبرالی، منافع ملی کشورها در این ارتباطات است. مطمئناً لهستانی‌ها که هم‌اکنون در قالب ایده هراس از روسیه به دنبال سرمایه‌گذاری 2 میلیارد دلاری ترامپ در این کشور برای تأسیس پایگاه نظامی هستند و قرار است گفتمان پوپولیستی را نیز به نیابت از دولت آمریکا در سراسر اروپا گسترش دهند، با یادآوری خاطرات جنگ دوم جهانی و قبرستانی که در تهران دارند، از تصمیم خود برنمی‌گردند، از این رو واکنش عباس عراقچی به کنفرانس لهستان، نشان‌دهنده دست‌‌های خالی او است.  وزارت امور خارجه که بارها اعلام کرده ترامپ در دنیا منزوی ‌شده و هیچ کشوری از او تبعیت نمی‌کند، باید به صورت آشکار اعلام کند چه اقدامی برای مقابله با این جریان در نظر گرفته است. چرا اصل اقدام متقابل را در مواجهه با رفتار غیردوستانه لهستان اعمال نمی‌کند؟ از سوی دیگر آیا در وزارت امور خارجه برنامه‌ای مدون برای آغاز رایزنی‌ها با کشورهای مدعو این کنفرانس تدوین شده است تا با عدم استقبال کشورها از این کنفرانس، ایران این تهدید را به فرصت جدید تبدیل کند؟
به نظر شما محمدجواد ظریف با آن شخصیتی که در برجام و اکنون در SPV و همین‌طور در ماجرای ظلم مکرر به دیپلمات‌های ایرانی در اروپا از خود نشان داد؛ آیا توان و اراده‌ای برای اقدام فعالانه وزارت امور خارجه در قبال این موضوع دارد؟

کاردار لهستان به وزارت امور خارجه فراخوانده شد
در اعتراض به کنفرانس ضد ایرانی به‌اصطلاح صلح و امنیت در خاورمیانه به میزبانی مشترک آمریکا و لهستان که قرار است ۲۴ و ۲۵ بهمن‌ماه در ورشو برگزار شود، روز شنبه ۲۲ دی ویچخ اونلت، کاردار لهستان به وزارت امور خارجه فراخوانده شد. به گزارش ایسنا، در این دیدار رئیس اداره اول شرق اروپای وزارت امور خارجه مراتب اعتراض رسمی جمهوری اسلامی ایران نسبت به اقدام طرف لهستانی در همراهی با آمریکا برای برگزاری این کنفرانس را اعلام داشت و گفت: این یک حرکت خصمانه از سوی آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران است و انتظار می‌رود لهستان از همراهی با آمریکا در برگزاری این کنفرانس خودداری کند.
کاردار لهستان در این دیدار با ارائه توضیحاتی درباره کنفرانس یادشده، بر ضد ایرانی نبودن آن و بیان اینکه مواضع لهستان با اظهارات اخیر مقامات آمریکایی متفاوت است، تاکید کرد. رئیس اداره اول شرق اروپای وزارت امور خارجه کشورمان با ناکافی دانستن این توضیحات و تاکید بر ضرورت اقدام جبرانی فوری دولت لهستان تاکید کرد: در غیر این صورت جمهوری اسلامی ناچار به اتخاذ اقدامات متقابل است.
کاردار لهستان با اشاره به روابط تاریخی 2 کشور اظهار داشت که پیام دولت جمهوری اسلامی ایران را به مقامات ذی‌ربط لهستان منعکس خواهد کرد.

هفته فیلم لهستان در تهران لغو شد
سرپرست سازمان سینمایی در واکنش به اقدام ضدایرانی کشور لهستان، «هفته فیلم لهستان در تهران» را لغو کرد. حسین انتظامی، سرپرست سازمان سینمایی  در این باره توئیت کرد: «ایرانی، اقوام و ملل مختلف بویژه لهستانی‌ها را در شرایط سخت با آغوش باز میزبانی کرده است. میهمان که حرمت میزبان را نگاه ندارد، نمی‌تواند انتظار داشته باشد به میهمانی خود ادامه دهد. به پاس عزت ایران و ایرانی، برگزاری هفته فیلم لهستان در تهران موکول به رفتار مناسب ورشو خواهد شد».

بر اساس پیش‌نویس لایحه تغییر واحد پول ایران از ریال به تومان، هر تومان معادل ۱۰۰۰۰ ریال و معادل ۱۰۰ «ریال جدید» تعریف می‌شود. به گزارش تسنیم، حذف ٤ صفر از پول ملی که بتازگی به‌عنوان یکی از برنامه‌های جدی بانک مرکزی رسانه‌ای شد با موافقان و مخالفانی همراه شده است. بر اساس اطلاعات جدیدی که از پیش‌نویس «لایحه تغییر واحد پول ایران از ریال به تومان» به‌دست آمده است، قرار شده ماده یک قانون پولی و بانکی کشور مصوب سال 1351 به‌شرح زیر اصلاح شود: «هر تومان معادل 10000 ریال موضوع ماده یک قانون یاد شده و معادل 100 «ریال جدید» تعریف می‌شود». در ماده یک قانون پولی و بانکی کشور آمده است، واحد پول ایران ریال است. ریال برابر صد دینار است. بانک مرکزی در پیش‌نویس این لایحه طول دوره‌ گذار 24 ماهه برای این تغییر واحد پول را در نظر گرفته است. در این لایحه تصریح شده است مقامات رسمی مجاز به اظهارنظر در تضعیف مفاد این قانون نیستند و صدا و سیما هم بدون دریافت کارمزد مکلف به همکاری در اجرای این قانون است.

رئیس سازمان انرژی اتمی می‌گوید کارشناسان این سازمان توانسته‌‌اند اقدامات اولیه را برای «طراحی» سوخت مدرن 20 درصد برای استفاده در رآکتور هسته‌ای تهران انجام دهند.
به گزارش «وطن‌امروز»، اگرچه این اقدام صرفا در مرحله تئوری است اما با توجه به واقعیات مربوط به مناسبات ایران و آمریکا و اروپا در ماجرای برجام، به نظر می‌رسد این خبر علی‌اکبر صالحی به معنای یک «تلنگر» به طرف غربی باشد و یک هشدار درباره واکنش متقابل ایران به بدعهدی‌‌های آنان تلقی شود. البته پیش از این و در اواخر دهه 80 شمسی، در نتیجه بدعهدی آمریکا، ایران با تکیه بر توان و دانش داخلی خود میله‌‌های سوخت 20 درصد برای استفاده در رآکتور تهران را تهیه کرده بود. پس از آن ایران توانست 400 کیلوگرم اورانیوم 20 درصد به عنوان پشتوانه سوخت رآکتور اراک تولید کند؛ سوختی که در جریان توافق محمدجواد ظریف با 1+5 تبدیل به گاز شد و از بین رفت. حالا با قطعی شدن مرگ توافق هسته‌ای میان ایران و 1+5 و نیز با خلف وعده‌‌های مکرر اروپا به روحانی و ظریف، گویا دولت به دنبال آن است تا با اعلام این خبر، غرب را از تداوم این رویه برحذر دارد.
در همین راستا دیروز (یکشنبه) علی‌اکبر صالحی گفت: ایران برای نخستین‌بار موفق به طراحی سوخت مدرن ۲۰ درصد برای استفاده در رآکتور تهران شد. صالحی افزود: اقدامات اولیه برای طراحی سوخت مدرن ۲۰ درصد آغاز شده است و در آستانه آن قرار داریم، این محصول با سوخت ۲۰ درصد قبلی متفاوت است. هر رآکتوری مانند رآکتور تهران ساخته شود قادر به تامین سوخت آن از این طریق هستیم. تامین سوخت و ساخت اتاق کنترل از گلوگاه‌های اصلی در ساخت رآکتور است و اکنون طراحی رآکتور برای متخصصان کشورمان، کاری ممکن شده است. به گزارش خبرگزاری صداوسیما، صالحی اضافه کرد: رآکتور هسته‌ای تهران تاکنون با سوخت قدیم کار می‌کرد اما سوخت مدرن، بهره‌وری رآکتور را افزایش می‌دهد. رئیس سازمان انرژی اتمی با بیان اینکه دانش هسته‌ای را مهار کرده‌ایم، افزود: در دانش و صنعت هسته‌ای آنقدر پیشرفت کرده‌ایم که به جای مهندسی معکوس و استفاده از طراحی دیگران، خودمان می‌توانیم سوخت جدید طراحی کنیم که این دستاوردی بزرگ برای کشور است. صالحی در ادامه گفت: از دیگر دستاورد‌های بزرگ هسته‌ای ما این است که علاوه بر تجهیزاتی که می‌سازیم، دانش صنعت هسته‌ای را مهار کردیم و توانستیم مستندسازی کنیم، به نحوی که فرمول‌های علمی را به صورت نرم‌افزاری درآورده‌ایم و پس از راستی‌آزمایی از آنها برای طراحی استفاده می‌کنیم.
رئیس سازمان انرژی اتمی همچنین از توانمندی دانشمندان هسته‌ای کشورمان در تولید ماده اولیه FDG یعنی داروی مورد استفاده در تجهیزات پت خبر داد و افزود: ماده اولیه FDG، اکسیژن ۱۸ است که توانستیم این اکسیژن را با خلوص ۹۵ درصد در اراک تولید کنیم. وی گفت: اگر مرحله هیدرولیز به پایان برسد، می‌توانیم بگوییم در این زمینه خودکفا شده‌ایم و دیگر نیازی به واردات اکسیژن ۱۸ به نرخ هر کیلو ۲۵ تا ۳۰ هزار دلار نیست. صالحی تاکید کرد: توان تولید ما در این زمینه آنقدر افزایش یافته است که می‌توانیم بخشی از تولیدات‌مان را صادر کنیم که ارزآوری نسبتاً خوبی برای کشور دارد. پت اسکن تصویربرداری پزشکی هسته‌ای به منظور تولید سه‌بعدی تصاویر رنگی از فرآیند‌های عملکردی در درون بدن انسان و یکی از تجهیزات پزشکی پرهزینه برای تشخیص برخی سرطان‌هاست.
اورانیومی که هوا شد!
اظهارات علی‌اکبر صالحی درباره «طراحی» سوخت جدید برای رآکتور تهران در حالی است که ایران پیش از این و با تکیه بر توان و دانش داخلی توانسته بود سوخت
20 درصد مورد نیاز رآکتور تهران را نه طراحی، بلکه «تولید» کند. طی سال‌‌های 90 تا 92 ایران همچنین توانست 400 کیلوگرم اورانیوم 20 درصد غنی شده را جهت استفاده در رآکتور اراک انبار کند. روایت این اقدام داخلی دانشمندان ایرانی، در مصاحبه اخیر «وطن‌امروز» با فریدون عباسی، رئیس سابق سازمان انرژی اتمی مطرح شد.
عباسی در این مصاحبه به «وطن‌امروز» گفت: یکی از توانمندی‌های هسته‌ای ما پیش از شروع دولت یازدهم در حوزه سوخت بود. ما تا پیش از مرداد 92، سوخت نیروگاه تهران را به میزان کافی ساخته بودیم؛ اورانیوم 20 درصد را تبدیل به بسته‌ها یا مجتمع‌های سوخت کرده بودیم و رآکتور تهران را با سوخت ایرانی راه‌اندازی کرده بودیم... اینها همه به سال‌های 90 تا 92 مربوط می‌شود، یعنی کلا 2 سال. ما در این سال‌ها شروع به تست سوخت اراک در رآکتور صفر قدرت اصفهان کردیم. هم محاسبات سلولی و قلب در رآکتور را تجربه کردیم و هم همان محاسبه را اجرا کردیم و هم شروع به تست سوخت کردیم. در حقیقت ما یک سال برنامه را جلو انداختیم. ما 150 سوخت مجازی برای اراک ساخته بودیم، مانند بوشهر که سوخت مجازی داشت، یعنی به جای قرص‌های اورانیوم قرص‌های سرب بود... با روی کار آمدن دولت آقای روحانی همه این مسائل متوقف شد.  
عباسی همچنین درباره احیای رآکتور تهران برای سوخت‌رسانی اظهار داشت: شاید هیچکس تصور نمی‌کرد ما یکی از ماموریت‌های فراموش‌شده رآکتور تهران را زنده کنیم که به آن «متریال تستینگ رآکتور» می‌گویند. دلیل اینکه آمریکایی‌ها سوخت را به ما نمی‌دادند فقط برای مبارزه با رادیودارو نبود، چون این فقط یک راه آن بود. آمریکایی‌ها می‌خواستند افکار عمومی را در حوزه درمان علیه نظام تحریک کنند. رادیودارو فقط یکی از ماموریت‌های رآکتور تهران است و ماموریت اصلی این رآکتور تست سوخت و تست مواد است. تست مواد هم برای ماهواره کاربرد دارد... شما می‌توانید قطعات ماهواره را در رآکتور تهران تست کنید و ما در حال انجام این کار بودیم و این شرایط را ایجاد کردیم. ما این امکان رآکتور تهران را عملی کردیم و نگذاشتیم برنامه آمریکایی‌ها عملی شود. مثلا خیلی جالب است که بدانید ما سوخت رآکتور تهران را هم در خود آن تست کردیم که البته ریسک هم داشت اما ریسکی که حادثه‌آفرین نیست... برخی آن موقع می‌گفتند رآکتور تهران آلوده به پلوتونیوم می‌شود و سوخت شما نشت می‌کند. خب! نشت کند ما آن را پاک می‌کنیم. ما اینقدر توانمندی داشتیم که حتی اگر سوخت نشت هم می‌کرد آن را پاک می‌کردیم... اتفاقا جالب است بدانید همین موضوع نشت، قبلا با سوخت آمریکایی اتفاق افتاده بود اما برخی آنقدر وابسته هستند که این را نمی‌بینند، یعنی اینکه ایرادی ندارد که با سوخت آمریکایی دچار نشتی و آلودگی شویم ولی با سوخت ایرانی اشکال دارد! ما توان پاک کردن و جلوگیری از آلودگی را داشتیم. البته سوخت ایرانی در جریان کار نشت کرد اما دوربین کار گذاشته بودیم و به محض اینکه چند حباب از آن خارج شد بلافاصله آن را برداشتیم و در یک لوپ بسته گذاشتیم. اشکال کار را فهمیدیم و آن را اصلاح کردیم. عباسی در پاسخ به این سوال که «از زمانی که تصمیم به غنی‌سازی 20 درصدی گرفتید تا زمانی که نتیجه دهد، چقدر زمان برد؟» اظهار داشت: 18 ماه طول کشید. خودمان پیش‌بینی 2 ساله داشتیم اما 6 ماه زودتر به نتیجه رسیدیم. عباسی در ادامه این گفت‌وگو درباره ارزش غنی‌‌سازی 20 درصد در مذاکرات هسته‌ای نیز اظهار داشت: ما می‌گفتیم اگر یک زنجیره 20 درصد را خاموش کنیم یعنی 164 عدد، باید تحریم بانک مرکزی برداشته شود. تازه این زنجیره را هم نیاز نداشتیم... باید قبول می‌کردند؛ ما کوتاه نمی‌آمدیم. من درباره 20 درصد هم گفتم و پیام دادم که این میزان را الی‌الابد که نمی‌خواهیم. 6 زنجیره داشتیم که 4 زنجیره آن در فردو بود و مساله آنها هم فردو بود. خب! باید فردو را در ازای همه تحریم‌ها نگه می‌داشتیم و برای آن حد رایزنی می‌کردیم و درباره موضوعات دیگر مثل غنی‌سازی 5/3 تا 5 درصد هم صحبتی نمی‌شد. خب! این می‌شود مذاکره از موضع اقتدار. پس یکی از داشته‌های ما این بود که به دانش طراحی سانتریفیوژ با سو‌های مختلف رسیده بودیم. مشکل متریال را در بحث فلزی حل کرده بودیم، مشکل مگنت را حل و داخلی‌سازی کرده بودیم و این خیلی مهم بود. اینها محصول انسجام عجیبی بود که آن موقع در سطح حاکمیت ایجاد شده بود.

گروه بین‌الملل: انفجار نانوایی در پاریس هم نتوانست موج اعتراضات ضددولتی در فرانسه را  منحرف کند و کانون خبری را به سوی خود بچرخاند. پیش‌بینی می‌شد نهمین شنبه اعتراضی در پاریس و دیگر شهرهای بزرگ فرانسه با ریزش شدید معترضان موسوم به جلیقه‌زرد‌ها روبه‌رو شود اما این قیام خیابانی بار دیگر نشان داد تا چه میزان در میان گروه‌های مختلف طبقه متوسط فرانسه حامی دارد. گزارش‌ها نشان می‌دهد بیش از 84 هزار فرانسوی در اعتراض به سیاست‌های مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه به خیابان‌ها آمدند و خشونت پلیس علیه معترضان طی هفته‌های گذشته هم نتوانسته عملا فضا را تحت کنترل قرار دهد. گردشگران خارجی نسبت به ناآرامی‌ها در فرانسه واکنش نشان داده و در حال ترک این کشور هستند. گفته می‌شود این گردشگران بر این باورند که فرانسه دیگر جای مناسبی برای گذراندن اوقات‌شان نیست. شهرهای بزرگ درگیر شدیدترین تنش‌های خیابانی هستند و جامعه چندوجهی فرانسه از اختلافات میان طبقات رنج می‌برد؛ مساله‌ای که از پایان دوران ژاک شیراک می‌توان ریشه‌های آن را ردیابی کرد. در حال حاضر دولت فرانسه رو به تبلیغات معمول آورده و تلاش می‌کند نشان دهد این جنبش از سوی نیروهای خارجی حمایت می‌شود.
این گروه‌های خارجی براستی چه کسانی هستند که دموکراسی به‌اصطلاح فرانکوفون مکرون را تهدید می‌کنند؟ چه اهدافی را دنبال می‌کنند و چگونه می‌توانند در جامعه قطبی فرانسه بسیج 84 هزار نفری را پس از 9 هفته در پایتخت ایجاد کنند. در همین حال خبرگزاری‌ها گزارش می‌دهند پلیس پاریس در نهمین هفته از اعتراضات متوالی علیه اصلاحات اقتصادی امانوئل مکرون، تلاش کرد با آب پرفشار و گاز اشک‌آور معترضان جلیقه‌زردی را که اطراف طاق نصرت تجمع کرده‌ بودند، متفرق کند. راهپیمایی روز شنبه هزاران تن از معترضان فرانسوی در پاریس پر سر و صدا بود اما عمدتا به صورت مسالمت‌آمیز برگزار شد. با این حال خبرگزاری رویترز گزارش داد، گروه کوچکی از معترضان از مسیر اصلی جدا شدند و بطری و سایر اشیا را به سمت پلیس پرتاب کردند. در همین حال گزارش‌های تکمیلی از جنبش جلیقه‌زرد‌ها نشان می‌دهد در حالی که معترضان به اوضاع اقتصادی فرانسه و سیاست‌‌های دولت امانوئل مکرون موسوم به جلیقه‌زردها در نهمین شنبه سیاه به برگزاری تجمعات خود ادامه دادند، پلیس هم دست‌کم ۱۰۲ نفر را بازداشت کرد. در خیابان معروف شانزه‌لیزه نیز تنش میان نیروهای پلیس و جلیقه‌زردها بالا گرفت و منجر به درگیری شدیدی شد. برخی شاهدان همچنین از شلیک گلوله‌‌های پلاستیکی توسط پلیس به سوی معترضان خبر داده‌‌اند.
معترضان جلیقه‌زرد در فرانسه در نهمین هفته متوالی اعتراضات خود نخست روبه‌روی ساختمان وزارت اقتصاد جمع شدند و پس از آن به سمت طاق نصرت پاریس حرکت کردند که در آنجا با پلیس درگیر شدند. معترضان همچنین خواستار زندانی شدن الکساندر بنالا، همکار نزدیک امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه شدند که سال گذشته به گفته مقامات قضایی فرانسه در حمله به معترضان روز جهانی کارگر دست داشته است و حال نیز متهم اصلی سرکوب معترضان جلیقه‌زرد به شمار می‌رود.
گفتنی است حدود ۲۸۷ هزار نفر از مردم فرانسه تحت عنوان «جلیقه‌زردها» سازماندهی شده‌ و از روز شنبه ۱۷ نوامبر سال گذشته میلادی در اعتراض به تصمیم دولت مبنی بر اعمال تعرفه اضافی بر سوخت دست به اعتراض زده‌اند. نباید فراموش کرد که دلیل خشونت‌ پلیس در مقابل معترضان، مصوبه دولت کنونی فرانسه نیست، بلکه استبداد طبقه حاکمه و سرمایه در کشورهای غربی در مقابل معترضان مساله مهمی است که در بررسی موضوع فرانسه باید به آن توجه جدی داشت. فرانسه در حال حاضر قادر به بازسازی اعتماد از دست رفته میان دولت و مردم و نیروهای پلیس و مردم نیست به همین جهت است که چالش‌برانگیزترین بحران پس از جنگ دوم جهانی مساله جلیقه‌زرد‌ها در فرانسه به شمار می‌رود که می‌تواند مسیر دولت و محور دولت ـ ملت را در این  کشور دستخوش تغییر کند. در همین حال، خشونت پلیس علیه معترضان و استفاده از شوکر برقی و گاز‌ اشک‌آور، جلیقه‌زرد‌ها را نترسانده است و این مهم نشان می‌دهد دهمین شنبه اعتراضی در فرانسه می‌تواند کابوس هفته جاری مکرون و یارانش در کاخ الیزه باشد. از سوی دیگر اما جریان راست فرانسه به رهبری ژان ماری لوپن از جلیقه‌زردها و آسیب‌دیدگان آنها در تظاهرات‌های ضددولتی برای انتخابات کلیدی آینده پارلمان اروپا استفاده خواهد کرد. در میان لیست شرکت‌کنندگان جریان راست در این انتخابات باید به رهبر 23 ساله و دانشجوی سابق جغرافیا اشاره کرد که توانسته است در میان جریان راست‌گرای فرانسه برای خود جایگاه خوبی دست و پا کند. در همین حال اروپای پیر موسوم به فرانسه، انگلیس و ایتالیا در محور تغییرات قرار دارد و در تمام این کشورها شاهد اعتراضات عمومی به اشکال مختلف و در محورهای جدیدی هستیم به طوری که در ایتالیا دولت راست‌گرا توانسته رقبای همراه با اروپای متحد خود را کنار بزند و در فرانسه وضعیت بحرانی است. در انگلیس هم شرایط آنطور که گزارش‌ها نشان می‌دهد برای رسیدن به توافقی برای خروج از اتحادیه اروپایی چندان امیدوار‌کننده نیست.

رهبر جلیقه‌زردهای فرانسه بازداشت شد
جیمز گودارد (James Goddard)، رهبر جلیقه‌زردهای فرانسه روز شنبه و در حالی که معترضان به اوضاع اقتصادی این کشور و سیاست‌‌‌های دولت امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری در نهمین شنبه سیاه در حال برگزاری تجمعات خود بودند، در لندن بازداشت شد.  رهبر جلیقه‌زردهای فرانسه در مقابل ایستگاه مترو «سنت جیمز پارک» واقع در لندن، جایی که گروه‌‌‌های راست افراطی و طرفداران بریگزیت با الگوبرداری از تظاهرات فرانسه جلیقه زرد پوشیده و قصد داشتند به روند خروج این کشور از اتحادیه اروپایی اعتراض کنند، بازداشت شده است. گفتنی است، جلیقه‌زردهای انگلیسی از هفته گذشته که نمایندگان مجلس عوام این کشور بررسی توافقنامه بریگزیت دولت «ترزا می» را آغاز کرده‌‌‌‌‌اند، در مقابل پارلمان تجمع کرده و شعارهایی را علیه نمایندگان طرفدار ماندن لندن در اروپا سر داده‌‌اند.
 

گروه اقتصادی: سایپا و ایران‌خودرو قبل از عمل به تعهدات قبلی خود، دور جدید پیش‌فروش خودرو را آغاز کردند.
به گزارش «وطن‌امروز»، خودروسازان آنقدر صبر کردند تا مجوز گرانی محصولات خود را بگیرند سپس فرآیند تحویل خودروهای ثبت‌نامی را آغاز کنند. در کنار این مجوز، دولت کمک 15 هزار میلیارد تومانی نیز به سایپا و ایران‌خودرو پرداخت کرد تا روزگار خوش خودروسازان  آغاز شود.
سایپا و ایران‌خودرو هنوز به تعهدات قبلی خود عمل نکرده‌اند اما دور جدید ثبت‌نام‌ها برای پیش‌فروش را آغاز کردند. شاید وضعیت تلخ خریداران خودرو را در کنار وضعیت اسفناک فعلی اقتصاد بتوان طبیعی تحلیل کرد اما این وضعیت ریشه در مدیریت افتضاح صنعت خودروسازی کشور دارد. وقتی خودروسازان با ذوق فراوان خبر از قراردادهای آنچنانی با پژو و رنوی فرانسه می‌دادند، به منتقدانی که نسبت به بی‌وفایی فرانسوی‌ها هشدار می‌دادند توجهی نمی‌کردند. حالا دوباره پژو و رنو، خودروسازی ایران را سر کار گذاشته‌اند و مدیرعامل ایران‌خودرو با لحنی مسخره هفته گذشته گفت: فرق حضور پژو و ترک آن در سال 91 و 97 این بود که در سال 91 پژو به ایران پشت کرد و هم اکنون عقب عقب ایران را ترک می‌کند! حالا ایران‌خودرو و سایپا با بی‌وفایی فرانسوی‌ها نمی‌توانند در موعد مقرر به تعهدات‌شان به مشتریان خود عمل کنند و اعتراضات فراوانی را به جان خریده‌اند. مدیرعامل 2 شرکت خودروسازی شامگاه شنبه در یک برنامه تلویزیونی حاضر شدند و به سؤالات مطرح شده پاسخ دادند. خودروسازان معتقدند وقتی هزینه تولید بشدت افزایش پیدا کرده افزایش قیمت محصولات هم طبیعی است.
پرداخت 15 هزار میلیارد تومان به سایپا و‌ایران‌خودرو
رئیس سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان و تولید‌کنندگان در گفت‌وگوی ویژه خبری شبکه 2 سیما گفت: برای بهبود وضعیت تولید در 2 خودروساز بزرگ کشور 15 هزار میلیارد تومان به عنوان سرمایه در گردش به آنان پرداخت خواهد شد. عباس تابش افزود: افزایش قیمت خودرو در شرکت‌های تولید‌کننده با هدف افزایش تولید در جهت تعادل عرضه و تقاضا، کاهش قیمت در بازار، کمک به مصرف‌کنندگان خودرو و اشتغال در صنعت خودروسازی در نظر گرفته شده است.
وی گفت: خودروهای بالای 45 میلیون تومان مشمول قیمت‌گذاری نمی‌شوند و شرکت‌های عرضه‌کننده باید قیمت نهایی مصرف‌کنندگان را اعلام کنند. تابش افزود: تا 31 مرداد امسال هیچ خودرویی مشمول افزایش قیمت نمی‌شود و همه قراردادهای فروش از جمله فروش فوری 30 روزه و قطعی تا این تاریخ باید به قیمت منعقد در قراردادها تحویل شود. رئیس سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولید‌کنندگان گفت: بر اساس مصوبه ستاد تنظیم بازار، خودروسازان حق ندارند بیش از 20 درصد تولیدات‌شان را به فروش نقدی اختصاص دهند و 80 درصد باید به معوقات اختصاص یابد. تابش با بیان اینکه ایران‌خودرو و سایپا 300 هزار تعهد تحویل خودروی معوقه دارند، افزود: 2 خودروساز بزرگ کشور تعهد 930 هزار دستگاه خودرو را دارند و فروش سال 98 هم در این تعداد وجود دارد.
فروش فوری خودروهای سایپا
مدیرعامل گروه خودروسازی سایپا خبر داد فروش فوری خودروهای سایپا از ۲۳ دی (دیروز) آغاز شد. مدیرعامل سایپا در گفت‌وگوی ویژه خبری، در پاسخ به این پرسش که زمانی‌ که تصمیم برای پیش‌فروش خودرو گرفته می‌شود باید فکر قطعات و تمام جوانب آن را کرد و سپس متعهد شد اما چرا این روش پیش گرفته می‌شود؟ اظهار داشت: بر اساس روال جاری تولیدی که شرکت‌ها داشتند، تا اوایل سال جاری روند تولید و تحویل به طور منطقی طبق برنامه پیش‌بینی شده عملی ‌شد و شرکت‌ها نیز به تعهدات خود عمل کردند. آنچه باعث وقفه در تولید و تحویل شد، محدودیت‌هایی بود که به تولید شوک وارد کرد و منجر شد کاهش تولید و در نهایت تاخیر در تحویل خودروها ایجاد شود. وی افزود: بر این اساس، تا اوایل سال جاری روند تولید و تحویل طبق برنامه پیش‌ رفته و ما تعهدات معوق خاصی از سنوات قبل نداریم. شوک وارد شده به بازار و مشکل در تامین ارز و قطعات، باعث شد سازندگان موفق نشوند بموقع به تعهدات خود عمل ‌کنند اما مشکل در تامین قطعات منجر به این شد که روند تولید شرکت‌ها کاهش یابد و به تبع آن تحویل خودرو به بازار با وقفه مواجه شود.
سروش در پاسخ به این سوال که علت افزایش 100 درصدی قیمت در زمان تحویل و تسویه‌حساب خودرو نسبت به زمان ثبت‌نام‌ها چیست؟ گفت: قرارداد شرکت‌های خودروساز با خریداران بر اساس شرایط دوره‌ای و قیمت نهایی که قیمت روز محصول است، تعیین می‌شود، بنابراین چون همواره با تغییراتی در بازار روبه‌رو هستیم، قیمت‌ زمان تحویل مبنای محاسبه خواهد بود.  زمانی که ثبت‌نام‌ها انجام شد با یک قیمت ارز بود اما در زمان ترخیص با شرکت با قیمت دیگری تسویه شده است. سروش با بیان اینکه قیمت زمان تحویل مبنای محاسبه در قراردادهای ما با مشتریان خواهد بود، اظهار کرد: بخش عمده تعهدات‌مان را تا پایان امسال تحویل می‌دهیم و بخش دیگر تا اردیبهشت سال آینده تحویل داده خواهد شد. مدیرعامل سایپا تصریح کرد: کاهش سرمایه در گردش باعث بروز مشکلات عدیده در سایپا شده است. همچنین این شرکت بالغ بر هزار میلیارد تومان املاک مازاد دارد که تا پایان امسال بخشی از آن و بخشی از شرکت‌های مازاد را به بخش خصوصی واگذار خواهد کرد. به گفته سروش، فروش فوری خودروهای سایپا از یکشنبه 23 دی آغاز شده است.
اگر خودرو زودتر گران می‎شد، به تعهدات عمل می‎کردیم
مدیرعامل ایران‌خودرو با طرح این سؤال که چرا باید ۱۰ هزار میلیارد تومان پول مشتری و مصرف‌کننده به جیب دلالان برود؟ گفت: اگر زودتر برای افزایش قیمت خودرو تصمیم گیری می‌کردند ما هم زودتر به تعهدات‌مان عمل می‌کردیم.
هاشم یکه‌زارع افزود: بر اساس مصوبه ستاد تنظیم بازار از اول شهریور تا آخر دی سال جاری قراردادهای فروش ایران‌خودرو با افزایش 30 درصدی مواجه خواهد شد. وی گفت: اگر در قراردادهای فروش قیمت قطعی ثبت شده باشد، خودروها بدون حتی یک ریال افزایش به مصرف‌کنندگان تحویل می‌شود. یکه‌زارع افزود: قراردادهای فروش پژو پارس تا 2 ماه دیگر اجرایی می‌شود. معاون مدیر عامل در بازاریابی و فروش ایران‌خودرو هم با بیان اینکه طرح پیش‌فروش زمستانی ایران‌خودرو با هدف پاسخگویی به نیاز و تقاضای بازار به خودروهای پرتیراژ انجام می‌شود، گفت: در این طرح پیش‌فروش، خودروهای پژو 405 GLXوSLX، پژو پارس دوگانه‌سوز، سمند ال‌ایکس7 EF پایه گازسوز و بنزینی و پژو 206 تیپ 2 و تیپ 5 که مورد تقاضای بسیاری از متقاضیان بوده، برای ثبت‌نام ارائه شده است. مصطفی خان‌کرمی خاطرنشان کرد: شروع تحویل خودروهای این طرح از مرداد ماه 98 به بعد خواهد بود. لازم به توضیح است پیش‌فروش دی ماه محصولات ایران‌خودرو از ساعت 10 صبح 24 دی (امروز) آغاز می‌شود و ثبت‌نام در این طرح صرفا از طریق سایت فروش اینترنتی شرکت ایران‌خودرو به نشانی esale.ikco.ir یا مراجعه به نمایندگی‌های مجاز سراسر کشور امکانپذیر است.
 

ثبت ۵۱۰۰ شکایت در ۲۰ پرونده پیش‌فروش خودرو به ارزش ۲ هزار میلیارد تومان
دادستان تهران با اشاره به نارضایتی مردم از وضعیت پیش‌‌فروش خودرو، از ازدیاد شکایات در این رابطه خبر داد و گفت: سود زیادی برای متهمان حاصل شده است. نشست بررسی وضعیت پرونده‌های پیش‌‌فروش خودرو با حضور تعدادی از معاونان دادستان، بازپرسان نواحی مختلف دادسرای تهران، مدیران برخی شرکت‌های خودروسازی و نمایندگان دستگاه‌های ذی‌ربط، روز چهارشنبه 19/10/97 به ریاست جعفری‌دولت‌آبادی برگزار شد. دادستان تهران با اشاره به نارضایتی مردم از وضعیت پیش‌‌فروش خودرو، شاخصه‌های پرونده‌هایی از این دست در قوه‌قضائیه را در 4 محور مورد اشاره قرار داد و اظهار داشت: اولا تعداد شکات این پرونده‌ها زیاد و رو به تزاید است، ثانیا در این پرونده‌‌ها وقتی سلب اعتماد از اقدام شرکت‌های فروشنده خودرو شکل گرفت، مراجعه شکات به قوه‌قضائیه شدت می‌گیرد، ثالثا سود زیادی برای متهمان حاصل شده است؛ و نکته آخر در سخت شدن روند رسیدگی به این پرونده‌ها کمبود دارایی و اموال متهمان و پیچیدگی  و طولانی شدن تحقیقات به سبب  مراجعات مکرر شکات است. وی با اشاره به نمونه‌های متعدد از این پرونده‌ها در استان‌های مختلف مربوط به تعاونی‌های مسکن،‌ موسسات اعتباری، مضاربه‌ها و نظایر آن، گفت: هر چند وقت یکبار موضوعی طرح و هزاران نفر گرفتار می‌شوند؛ مطالبات از دستگاه قضایی افزایش می‌یابد و متاسفانه برخی پرونده‌ها نیز به سرانجام خوبی نمی‌رسد.
جعفری دولت‌آبادی یکی از انواع پرونده‌هایی را که اخیراً در دادسرای تهران مفتوح شده پیش‌‌فروش خودرو از سوی شرکت‌های خصوصی عنوان کرد و از مفتوح شدن 20 پرونده قضایی در این رابطه خبر داد.
دادستان تهران بر لزوم اتخاذ تدابیری برای پیشگیری از وقوع چنین اتفاقاتی در آینده تاکید کرد و گفت: قانون و مقررات مصوب به دستگاه‌های مختلف اجازه داده است از این قبیل رخدادها پیشگیری کنند. بانک مرکزی درباره لیزینگ‌ها و وزارت صمت درباره شرکت‌های پیش‌‌فروش خودرو باید نظارت‌های لازم را انجام دهند و شرکت‌های خودروساز نیز باید بر اساس امکانات و توان پیش‌فروش انجام دهند.
وی در بیان  آخرین وضعیت پرونده‌ پیش‌‌فروش خودرو در دادسرای تهران و 3 پرونده‌ای که منجر به صدور حکم شده و در حال اجراست، اظهار داشت: پرونده نگین‌خودرو با 3 هزار و 500 شاکی و 6 محکوم که یک نفر در زندان است، 40 میلیارد تومان بدهی دارد. پاسارگاد خودرو 2 محکوم زندانی، 630 نفر شاکی و 7 میلیارد تومان بدهی دارد؛ 3 متهم پرونده شرکت پارس خلیج خودرو نیز محکوم شده و در زندان به سر می‌‌برند و در این پرونده به‌رغم وجود 255 شاکی، مالی توقیف نشده است.

تیم ایران در دومین فینالش از 7 فینال این بازی‌ها به پیروزی رسید. یک پیروزی مطمئن برابر تیم خوب ویتنام که می‌تواند هر تیمی را در سطح آسیا این روزها به زحمت بیندازد، بیش از هر چیزی بیانگر سطح بالای تجربه و ظرفیت فیزیکی و روحی تیم ایران بود. نگاهی به 2 بازی اول تیم‌ملی ایران برابر 2 حریف نسبتا کوچک آسیایی تفاوت سطح تیم ایران را بعد از 2 دوره حضور متوالی در جام‌جهانی بخوبی نشان داد. ایران با کلاس جهانی وارد این بازی‌ها شده و البته بسیاری از تیم‌های حاضر در جام ملت‌های آسیا در کلاس این قاره هستند و به همین خاطر است وقتی ایران با 2 حریفش بازی کرد مثل بازی‌های پلی‌استیشن و ایکس‌باکس که یک تیم قوی و ضعیف مقابل هم قرار می‌گیرند، تیم ایران به طرز مشهودی از نظر فیزیکی حتی بزرگ‌تر از حریفش به نظر می‌رسید. این تفاوت سطح آن چیزی است که ژاپن و کره پیش از این به آن دست یافته‌اند و حالا ایران چه کی‌روش بخواهد بیان کند و چه به عنوان یک تاکتیک آنها را پنهان کند نیز یکی از 4 تیم قاره آسیاست که در کلاس جهانی
بازی می‌کند.
جنگ دوم
8 سال حضور مداوم کارلوس کی‌روش با وجود نقدهایی که نسبت به پروازی بودن و عدم حضورش در ایران همواره به او وارد بوده، تیمی  منسجم از ایران ساخته است. کی‌روش علاوه بر مدیریت قوی روی تیم‌ملی و ساختن تیمی با کمترین حاشیه و مشکلاتی از این دست، تیم را از نظر بدنی ارتقا داده است اما همه اتفاقاتی که در تیم ایران رخ داده فیزیکی و فنی نبودند؛ تیم ایران از نظر روحی نیز ارتقا پیدا کرده است. می‌گویند تیم‌ها شبیه مربی خود می‌شوند؛ کارلوس کی‌روش یک مربی جنگجو، بی‌رحم و خستگی‌ناپذیر است. او برخلاف خیلی از مربیان که ترجیح می‌دهند شطرنج بازی کنند یا بلوف بزنند، ترجیح می‌دهد بجنگد. فوتبال برای کی‌روش بازی افکار و مهره‌ها نیست، برای کی‌روش فوتبال جنگی تمام‌عیار است که باید در آن به پیروزی رسید، چراکه شکست در جنگ به معنای پایان زندگی است.
دلیل تغییرات تیم کی‌روش چه بود؟
می‌پرسند دلیل تغییرات کی‌روش در بازی دوم چه بوده. کی‌روش در بازی برابر ویتنام، ۳ بازیکن از ترکیب ۱۱نفره بازی اولش مقابل یمن را عوض کرد.
نخست کنعانی‌زادگان را در قلب دفاع جایگزین مجید حسینی کرد. حسینی در همان بازی اول جای خود را در ترکیب از دست داد. او در نیمه اول بازی با یمن، یکی، دو اشتباه وحشتناک داشت و تکل دقیقه 30 وی هم مستحق کارت قرمز بود؛ حداقل خیلی از کارشناسان داوری که چنین می‌گفتند. حسینی البته با خوش‌شانسی از دست داور بازی گریخت اما کی‌روش بازی عصبی او را تاب نیاورد و در همان بازی و در ابتدای نیمه دوم وی را عوض کرد.
تغییر دوم اما جابه‌جایی رامین رضاییان و‌ وریا غفوری بود. با اینکه اعتماد همیشگی کی‌روش به رامین منتقدانی دارد اما او در بازی اول از جمله بازیکنان خوب ما بود. هماهنگی او با طارمی چشم‌نواز بود و بیرون رفتنش از ترکیب دور از انتظار. غفوری در بازی با ویتنام هرگز نتوانست بازی درخشان رامین را تکرار کند و باید دید کی‌روش برای بازی‌های بعد کدام یک را برای بک ‌راست انتخاب می‌کند.
تغییر سوم اما مربوط به فیکس شدن سامان قدوس بود. این تغییر قطعا کمک زیادی به چشم‌نوازی بازی با ویتنام کرد. بازی ایران و ویتنام (بویژه نیمه اولش)، یکی از مدرن‌ترین و بهترین بازی‌های ایران در چندسال گذشته بود و سامان در این بین نقش تعیین‌کننده‌ای داشت. او و اشکان دژآگه از جمله معدود بازیکنان تکنیکی-فیزیکی ایران هستند و همین باعث علاقه مشترک کی‌روش و فوتبال‌دوستان به آنها شده است.

احسان سالمی: مستند «هاشمی زنده است» ساخته علی طادی از تازه‌ترین تولیدات موسسه «سفیر فیلم» است؛ مستندی جنجالی در نقد عملکرد یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین چهره‌های سیاسی پس از انقلاب که انتشار آن با واکنش‌های مختلفی از سوی جریانات سیاسی کشور و خانواده آقای هاشمی روبه‌رو شد. به همین بهانه به گفت‌وگو با علی طادی، کارگردان این مستند نشستیم و در کنار آن به نقد و بررسی 2 مورد از مستندهایی که در ارتباط با شخصیت و عملکرد مرحوم هاشمی ساخته شده نیز پرداختیم.
  به عنوان نخستین سوال به نظرم خوب است از این موضوع شروع کنیم که علی طادی چرا و چگونه تصمیم گرفت مستندی در ارتباط با مرحوم «هاشمی‌رفسنجانی» بسازد؟
در تیر ماه سال 95 بود که ما تصمیم گرفتیم مستندی در ارتباط با آقای هاشمی رفسنجانی بسازیم که کل زندگی ایشان را به شکلی مختصر روایت کند. شهریور سال 95 کار را به شکل جدی آغاز کردیم و اما  متاسفانه ایشان از دنیا رفتند. کار ما بعد از این اتفاق چند ماهی متوقف شد ولی از مرداد 96 با تغییر ساختار فیلمنامه، کار را دوباره آغاز کردیم و دقیقا 28 آذر ماه امسال بود که ما توانستیم آخرین آرشیو مربوط به این مستند را به دست آوریم و نسخه نهایی اثر را منتشر کردیم. اما درباره اینکه چرا تصمیم گرفتم سراغ اثری در ارتباط با آقای هاشمی بروم، باید بگویم بالاخره ایشان یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های تاریخ انقلاب اسلامی و تنها رئیس‌جمهور ایران هستند که بعد از دوره ریاست جمهوری خود، حضور پررنگ و فعالی در عرصه سیاست داشتند و به نوعی همیشه صحنه‌گردان این عرصه بودند. البته بعضی‌ها شاید بگویند آنچه شما در این مستند گفتید پیش از این هم در ارتباط با آقای هاشمی گفته شده بود ولی به نظرم احیای حافظه تاریخی مردم یکی از رسالت‌های مستندسازان است، چرا که احیای حافظه تاریخی به تصمیم‌گیری‌های مردم کمک می‌کند و مانع از تکرار اشتباهاتی می‌شود که پیش از این و در دوره‌های قبل به وقوع پیوسته است. البته در ارتباط با آقای هاشمی حرف‌ها و موضوعات بسیاری وجود دارد که ما در این مستند نتوانستیم به همه آنها بپردازیم و به نظرم با این مستند این حرف‌ها و موضوعات تمام نمی‌شود.
  مستند شما در برخی فرازهای زندگی مرحوم هاشمی مثل فعالیت‌های ایشان قبل از پیروزی انقلاب اسلامی یا برخی اتفاقات مهم دوران مسؤولیت ایشان در سال‌های بعد از انقلاب مثل ماجرای مک‌فارلین یا به شکلی گذرا به آن اشاره کرده یا از اساس به آن نپرداخته است؛ دلیل این اتفاق چیست؟
در ارتباط با فعالیت‌های آقای هاشمی در سال‌های قبل از انقلاب ما اشاراتی در مستند داریم که اتفاقا برخی دوستان می‌گفتند ما این کار را کردیم و به سفرهای خارجی ایشان اشاره کردیم، چون می‌خواستیم او را تخریب کنیم، در حالی که به نظر من حداقل در شرایط آن دوره ایرادی به سفر خارجی یک روحانی نبوده و به نظرم این نکته که در مستند ما آمده است، برای نخستین بار در یک مستند بلند ذکر می‌شود. اما در ارتباط با ماجراهایی مثل مک‌فارلین یا نمونه‌های دیگری که می‌گویند چرا در این مستند به آنها اشاره نشده، واقعیت این است که موضوعات بسیاری در ارتباط با آقای هاشمی وجود دارد که اینها هر کدام باید به شکل یک مستند مستقل به آن پرداخته شود. بسیاری از این موضوعات به شکلی بود که یا نباید در مستند مطرح می‌شد یا اگر طرح می‌شد باید که به شکل مفصل به آنها می‌پرداختیم و برای همین از آنها عبور کردیم. مثلا موضوعاتی مثل دامادهای آقای هاشمی، بحث مک‌فارلین، بحث رابطه آقای هاشمی در سال‌های قبل از انقلاب با سازمان‌های مسلحانه، بحث تاثیر آقای هاشمی در انتخاب آقای منتظری به عنوان قائم‌مقام رهبری، بحث قتل‌های زنجیره‌ای و... اینها همه از مواردی بوده که ما در این مستند نیاوردیم. جالب اینکه عده‌ای می‌گویند ما می‌خواهیم آقای هاشمی را تخریب کنیم در حالی که ما اگر به دنبال این کار بودیم، می‌توانستیم به بسیاری از این موضوعات نیز ورود کنیم ولی ما به دلیل اینکه هم پرداختن به بعضی از این موارد نیازمند یک مستند جداگانه است و هم اینکه ذکر بعضی از این موارد شاید منجر به سیاه‌نمایی پیرامون آقای هاشمی شود، از طرح آن صرف نظر کردیم. در کنار این باید به ظرفیت جامعه هم در زمینه طرح نقد توجه کرد؛ من هیچ‌گاه نگفتم و نمی‌گویم که بی‌طرفم، چرا که کسی که چنین حرفی بزند دارد دروغ می‌گوید اما مساله اصلی در مواجهه با یک سوژه در مستندسازی این است که مستندساز منصف باشد. ما نمی‌خواستیم آقای هاشمی را سیاه جلوه بدهیم اما ایشان در اواخر عمرشان کارهایی انجام دادند که ما نمی‌توانیم در این مستند به آن اشاره نکنیم.
  یکی از نقاط جالب توجه مستند شما استفاده از آرشیوها و تصاویری است که شاید پیش از این در کمتر اثری دیده شده باشد؛ برای این مستند چقدر فیلم و عکس آرشیوی دیدید و جمع‌آوری آرشیو چقدر طول کشید؟
مستندهایی که پیش از این در ارتباط با آقای هاشمی ساخته شده عموما سراغ مصاحبه رفتند در حالی که ما چون از ابتدا بنا داشتیم مستند آرشیوی بسازیم، تمرکز خود را بر جمع‌آوری آرشیو گذاشتیم. ما یک فیلمنامه داشتیم که بر اساس آن سراغ جمع‌آوری آرشیو رفتیم که این کار نزدیک به 2 سال و نیم از ما وقت گرفت. یعنی دقیقا 2 روز قبل از اینکه آخرین خروجی کار را بگیریم، توانستیم آخرین آرشیومان را به دست بیاوریم و در مستند قرار دهیم. اغلب تصور می‌کنند این آرشیوها فقط در اختیار صداوسیماست ولی ما فقط بخشی از تصاویر آرشیوی استفاده شده در اثر را از صداوسیما گرفتیم و بخش دیگری از آن را از مستندهای مرتبط یا مستندسازهایی که قبلا کاری مرتبط با این سوژه تولید کردند، گرفتیم و برخی دیگر از آنها را هم از طریق سایت‌های برخی شبکه‌های خارجی دریافت کردیم.
  شما در صحبت‌های‌تان به این موضوع اشاره کردید که برخی منتقدان مستند شما می‌گویند که «هاشمی زنده است» حرف جدیدی به مخاطبانش نزده است ولی بخشی از نیت شما برای ساخت مستند احیای حافظه تاریخی مخاطبان بوده است. نکته اینجاست که در کنار بازخوانی، تحلیلی که یک اثر از یک شخصیت سیاسی ارائه می‌کند هم مساله مهمی است. مثلا در مستند شما، به اینکه ما چگونه از سیاست‌های دولتی اقتصاد در دهه 60 به سیاست‌های اقتصاد لیبرالی در دوران آقای هاشمی رسیده‌ایم، به شکلی سطحی و گذرا پرداخته می‌شود. به نظر خودتان چقدر توانستید در ارائه تحلیلی جدید از شخصیت آقای هاشمی به مخاطبان‌تان موفق ظاهر شوید؟
یکی از چالش‌هایی که ما پس از ساخت این مستند با آن روبه‌رو بودیم این است که خیلی‌ها به ما می‌گویند شما تحلیل شخصی خودتان را نسبت به آقای هاشمی ارائه کردید، در حالی که در بسیاری از موارد این موضوعات جزو مصادیق و نکاتی تاریخی به شمار می‌رود، نه تحلیل‌های کارگردان یا تیم سازنده مستند. سعی ما بر این بوده که در مستند همواره بر اساس فکت‌های موجود پیش برویم. اما در ارتباط با اینکه ما چقدر در زمینه ارائه تحلیلی جدید از شخصیت و عملکرد آقای هاشمی تلاش کردیم باید بگویم اشاره ما در مستند به ریل‌گذاری قطار اقتصاد کشور یکی از مصادیق تلاش برای این موضوع است. اتفاقا جالب است که بگویم یکی از اعتراضاتی که اطرافیان آقای هاشمی نسبت به این مستند دارند این است که چرا ما در این اثر گفتیم ریشه معضلات اقتصادی امروز جامعه ما به دوران ریاست‌جمهوری آقای هاشمی بازمی‌گردد اما واقعیت همین است. اقتصاد امروز کشور ما یک اقتصاد لیبرال است که ریل‌گذاری آن از دوره آقای هاشمی شروع شده است. علاوه بر این بحث‌هایی مثل فاصله طبقاتی و زندگی اشرافی و مواردی از این دست که جامعه امروز نسبت به آن معترض است، ریشه در همان دوران دارد. خانواده آقای هاشمی می‌گویند شما با این مستند به «انقلاب» توهین کردید؛ سوال من این است که این عزیزان «انقلاب امام خمینی(ره)» را می‌گویند یا «انقلاب آقای هاشمی»؟! چون گویا از نظر آنها انقلاب 2 مورد است! اما آن چیزی که ما از انقلاب امام خمینی(ره) می‌دانیم این نبود که مسؤولان زندگی اشرافی داشته باشند. البته ما نخواستیم در این مستند در موضوعات ‌ریزی چون مکاتب اقتصادی و چالش‌های نظری این حوزه وارد شویم، چون آن نیز بحث مفصلی را می‌طلبید و ما را از کلیت حرف و قصه‌ای که داشتیم، منحرف می‌کرد. به نظرم آنچه ما در این مستند گفتیم یک در برابر 99 است؛ اگر خانواده آقای هاشمی درباره این یک اینقدر هیاهو راه‌ می‌اندازند، وای به اینکه کسی بخواهد از آن 99 بگوید! البته ما از آقای یاسر هاشمی که علم مخالفت با مستند را بلند کردند دعوت به مناظره کردیم و در همین گفت‌وگو هم دعوت را تکرار می‌کنیم و امیدواریم از موضع آقازادگی خودشان پایین بیایند و با دلیل و مدرک حرف‌های ما را در این مستند رد کنند، نه با جار و جنجال‌‌های رسانه‌ای!
  به نظرتان اینکه ما از برخی بخش‌های زندگی آقای هاشمی عبور کنیم و بگوییم اینها هر کدام نیازمند ساخت یک مستند جداگانه است، باعث کاهش اقناع مخاطب نمی‌شود؟
خب! شما باید نگاه کنید که مخاطب مستند شما کیست. بالاخره شما در ارتباط با هر شخصیتی بخواهید مستندسازی کنید، ممکن است نتوانید به بخشی از زندگی او بپردازید. شما فقط نباید به مخاطبانی که در دسته نخبگان اقتصادی یا فرهنگی قرار می‌گیرند نگاه کنید، بلکه باید مخاطب عام را در نظر بگیرید. مخاطب مستند ما نسل جدید است؛ نسلی که ممکن است با دیدن یک فیلم چند دقیقه‌ای در فضای مجازی به جمع‌بندی در ارتباط با یک موضوع برسد، حوصله آن را ندارد که بخواهد مباحث تخصصی را که خاستگاه نخبگانی دارد در این مستند ببیند. من می‌گویم این مستند اگر بتواند مخاطب را به پرسشگری درباره وقایع ترغیب کند ما به هدف‌مان رسیده‌ایم.
  شما از خانواده آقای هاشمی و اعتراض آنها گفتید؛ آیا واکنش‌های شدید آنها را پیش‌بینی می‌کردید؟ چون من شنیدم اکران این مستند در چند دانشگاه از جمله دانشکده علوم‌سیاسی دانشگاه تهران لغو شده است.
این یکی از مواردی است که به نظرم هژمونی و قدرت خانواده آقای هاشمی خود را نشان می‌دهد. شما نگاه کنید، در کشور ما در شرایط فعلی قانونی در زمینه پروانه ساخت مستند یا پروانه اکران مستند به شکل محدود وجود ندارد ولی شما می‌بینید وزارت ارشاد اعلام می‌کند این مستند باید مجوز بگیرد و در این شرایط اغلب مستندها به مشکل برمی‌خورند، از جمله مستندها و تاک‌شوهایی که در سایت آپارات پخش می‌شود. در حالی که موسسه «سفیر» به عنوان تهیه‌کننده این مستند، مجوز دارد و سامانه فروش اینترنتی این مستند نیز مجوز وزارت ارشاد را دارد. اگر قرار به کسب مجوز برای همه مستندها باشد، خیلی از آثار تولید شده دیگر نیز به مشکل برمی‌خورند. البته ما این واکنش‌ها را پیش‌بینی می‌کردیم، چون اغلب مستندهایی که پیش از این با رویکرد انتقادی در ارتباط با آقای هاشمی یا عملکرد ایشان تولید شده بود، مربوط به زمان حیات ایشان می‌شد و این نخستین مستندی است که در این فضا و در سال‌های پس از حیات ایشان منتشر می‌شود و آنها به واسطه جو احساسی که پس از فوت ایشان حول شخصیت آقای هاشمی شکل گرفته بود، انتظار نداشتند چنین اثری در فاصله‌ای نزدیک به فوت ایشان منتشر شود و از این نظر برای آنها شوکه‌کننده بود. نکته دیگر مربوط به طرح موضوع زنده بودن تفکر آقای هاشمی در این مستند است؛ آن هم در شرایطی که بسیاری از جریانات سیاسی به واسطه عملکرد ضعیف دولتی که آقای هاشمی از آن تمام قد دفاع کردند، نسبت به آن انتقاد دارند. آنها نمی‌خواستند پس از این عملکرد ضعیف و فشارهای اقتصادی به جامعه چنین موضوعی مطرح شود. جالب است که برای شما بگویم ما در یک جلسه اکران خصوصی در خدمت آقای محمد هاشمی، برادر مرحوم هاشمی و خانم فاطمه هاشمی، دختر ایشان بودیم، آنها نسبت به بخش‌های مختلف مستند انتقاد داشتند. یکی از دوستان ما خطاب به خانم فاطمه هاشمی گفت شما فرض کنید که مستند ما اشتباه و دروغ است، اگر می‌شود شما 10 درصد از سیاست‌های اقتصادی آقای هاشمی در دوران ریاست جمهوری‌شان را نقد کنید و ما همان را در مستندمان قرار می‌دهیم. خانم فاطمه هاشمی در جواب گفتند: «همه آن سیاست‌ها درست بوده است.» خب! این نگاهی که می‌گوید 100 درصد سیاست‌های اقتصادی دولت آقای هاشمی درست بوده است، شاید تلنگری در ذهن مخاطب ایجاد کند که بالاخره با نگاهی متفاوت نسبت به عملکرد آقای هاشمی نگاه کند.
  بحث استخری که آقای هاشمی در آن فوت کردند هم حاشیه‌هایی برای مستند شما ایجاد کرد، چون بالاخره اشاره به اینکه آن استخر، «استخر فرح» بوده، واقعیت نداشته و به واسطه اشتباه مجازی تبدیل به یک تصور عمومی درباره محل درگذشت ایشان شد.
ما در مستند نگفتیم استخر فرح بلکه گفته شده استخری که در کاخ فرح ساخته شده، البته جالب است که خانواده آقای هاشمی بعد از گذشت 2 سال تازه می‌گویند این استخر در کاخ فرح نبوده؛ بله! نبوده اما در عمارت کوشک که متعلق به لیلا امامی همسر هویداست استخر ساخته شده است. اما به نظرم بحث اصلی در ارتباط با اینکه استخر در کاخ فرح بوده یا لیلا امامی نیست، بلکه بحث بر سر این است که قرار نبوده یک مجاهد انقلابی در نهایت در جایی از دنیا برود که خودش پیش از انقلاب نسبت به آن اعتراض کرده است. قرار نبوده مسؤولان جمهوری اسلامی بالای‌شهرنشین شوند. اصلا آن استخر برای هر کسی بوده، فرقی نمی‌کند، حرف ما این است که وقتی فردی مثل آقای هاشمی که یک مجاهد انقلابی در انقلاب مستضعفان بوده، در یک استخر اختصاصی در بالای شهر تهران از دنیا برود، یک تراژدی است! چون انقلاب ما، انقلاب کوخ‌نشین‌ها علیه کاخ‌نشین‌ها بوده و برای کسی با عقبه انقلابی آقای هاشمی وقوع چنین اتفاقی یک تراژدی است.
  به عنوان جمع‌بندی بحث حرف دیگری دارید؟
یکی از فرزندان آقای هاشمی مدتی است هر جا سخنرانی می‌کند، می‌گوید فوت پدر ما مشکوک بوده است! من فقط یک سوال از آنها دارم و آن این است که پدر شما در چه سن و سالی و در چه شرایطی از دنیا می‌رفت، شما قبول می‌کردید ایشان به مرگ طبیعی از دنیا رفته‌اند؟ جالب اینکه هیچ سند و مدرکی هم در این زمینه وجود ندارد و معلوم نیست که چرا نهادهای مربوط یک بار برای همیشه تکلیف ادعاهای مطرح شده از سوی آنها را مشخص نمی‌کنند. نکته دیگر اینکه به نظرم خانواده آقای هاشمی که در این مدت همواره می‌گویند عده‌ای در حال تخریب وجهه ایشان هستند، بهتر است این مطالبه را از دوستان امروزشان داشته باشند، همان‌ها که در زمان دوم خرداد برای تخریب ایشان کتاب «عالیجناب سرخ‌پوش» را چاپ کردند یا در روزنامه‌های‌شان شدیدترین مطالب را علیه ایشان نوشتند!

محسن شهمیرزادی: در حالی که تا چند وقت گذشته نگاه تلویزیون به سینما و محصولات فرهنگی در برنامه‌هایی همچون «هفت» یا برنامه‌های نخبگانی شبکه 4 خلاصه می‌شد، این روزها با ظهور برنامه‌های جدید سیما در این حوزه، نگاه‌‌های متفاوتی درباره فرهنگ و هنر روی آنتن می‌رود و همین مساله باعث شده است مخاطبان تخصصی آن نیز گزینه‌های بیشتری برای پیگیری این موضوعات در قاب تلویزیون داشته باشند. البته این تنوع با از میان رفتن «هفتِ افخمی» آغاز شد و جای خود را از سویی به برنامه‌های زرد و کم‌مقداری چون «من و شما»ی شبکه شما و از سوی دیگر به برنامه‌‌های تخصصی و عمیقی چون «کیوسک» شبکه سوم سیما داد. هرچند هنوز تا رسیدن به مدیوم مدنظر یک برنامه فرهنگی- هنری فاصله زیادی در تلویزیون احساس می‌شود اما پرداختن به موضوعات چالشی، استراتژیک و به‌روز فرهنگی در شبکه 3 سیما خود نویدی برای آینده روشن این سبک از برنامه‌‌سازی محسوب می‌شود. اکنون که کیوسک به آخرین ایستگاه خود در فصل اول برنامه‌سازی‌اش در حوزه فرهنگ و هنر رسیده است، بهانه خوبی فراهم شده که با نگاهی به این برنامه به بررسی وضعیت برنامه‌های حوزه فرهنگ و هنر در تلویزیون بپردازیم.
کیوسک، استراتژی و سینمایی که باید باشد
«کیوسک» عنوان برنامه‌ای بود که رویدادهای فرهنگی و هنری کشور را ورق می‌زد و با نگاهی تحلیلی رویدادهای فرهنگی را از سر می‌گذراند اما خیلی زود کیوسک تبدیل به یک برنامه سینمایی شد. برنامه‌ای با اجرای احسان عبدی‌پور که در کارنامه سینمایی‌اش فیلم‌هایی چون «تنهای تنهای تنها»، «پاپ» و «تیک‌آف» دیده می‌شود و تلاش داشت در این مدت معدود پخش خود، موضوعات استراتژیک، مهم و به‌روز سینما را مورد کنکاش قرار دهد. در میان مزیت‌‌‌هایی که کیوسک در صداوسیما به ارمغان آورد، این نکته بیش از سایرین قابل تامل است که این برنامه با پرداختن به موضوعات استراتژیک، عمیق و به‌روز سینمای ایران سعی داشت این چالش‌ها را به یک رهاورد مشخص برساند. آنچه این تلاش را پسندیده‌تر می‌کرد فراهم کردن بستر گفت‌وگو بین 2 طیف هنری با عقاید گوناگون بود که در فضایی محترمانه و غیرحاشیه‌ای سعی در واکاوی این مضامین داشتند. به طور مثال زمانی که بحث کمدی‌های گیشه‌ای و ابتذال در سینما مطرح شد، کیوسک با دعوت از علی عطشانی و کاظم راست‌گفتار، از کارگردانان سینما و همچنین محمدتقی فهیم به عنوان منتقد سینمایی به بررسی این چالش پرداخت. همچنین شبکه نمایش خانگی به عنوان رقیبی برای تلویزیون و صنعت مکملی برای سینما مطرح می‌شود که بررسی آن در کیوسک با حضور سیدامیر پروین‌حسینی و سعید خندق‌آبادی شکل گرفت. مهاجرت و بازگشت هنرمندان از شبکه جم، ورود پول‌های مشکوک به سینما و... هم دیگر موضوعات مهم و استراتژیک عرصه هنر هفتم است که کیوسک برخلاف بسیاری از برنامه‌های سلبریتی‌محور تلویزیون، جسارت ورود به آن را پیدا کرد. این موضوعات در زمره پراهمیت‌‌‌‌‌ترین مسائل سینما به حساب می‌‌‌‌‌‌‌‌آید که برای رشد این صنعت باید حل شود، البته گاهی تخصصی‌شدن برخی بحث‌ها باعث دور شدن فضای برنامه از ذائقه مخاطب عام می‌شد.
پیشنهاداتی برای ادامه راه
با این همه «کیوسک» هیچگاه دستاویز «سلبریتی‌ها» برای دیده شدن قرار نگرفت و موضوعات حاشیه‌‌‌ای، زرد و غیرضروری را برای به چشم آمدن انتخاب نکرد. هر چند برای بیشتر دیده شدن باید گاهی از حضور سلبریتی‌ها نیز کمک گرفت اما بدون شک راه‌حل این مساله تبدیل شدن به برنامه‌های زردی همچون «من و شما» هم نیست. به نظر می‌رسد تنوع بخشیدن به برنامه با حضور چند مجری یکی از ضروری‌ترین مسائلی است که کیوسک در صورت ادامه تولید باید آن را مورد توجه قرار دهد. در کنار آن، تقلیل پیدا کردن یک مجله هنری به سینما موجب می‌شود مسائل و جذابیت‌‌های سایر عرصه‌‌های هنر و فرهنگ مورد غفلت واقع شود. موسیقی، تئاتر، هنرهای تجسمی و ادبیات هرکدام دارای مخاطبان خاص و مسائل مبتلابه زیادی است که می‌تواند گستره کیوسک را از یک برنامه گفت‌وگومحور سینمایی به یک برنامه جامع، موثق و اثرگذار در حوزه‌های گوناگون فرهنگ و هنر تبدیل کند. این تنوع نه در محتوا که در فرم و اجرای برنامه نیز ضروری است مورد توجه قرار گیرد. تنوع لوکیشن‌ها، قالب‌‌های ارائه برنامه و تعدد مجری‌‌های برنامه با حضور یک مجری اصلی چهره می‌تواند طیف‌‌های گوناگونی را به کیوسک جذب کند؛ هرچند این مساله ارتباط مستقیمی با بودجه یک برنامه دارد و محیط تنگ لوکیشن کیوسک با چند عدد نمایشگر نشان‌دهنده محدودیت‌‌های مالی بالای این برنامه است. زمان پخش کیوسک نیز از دیگر عواملی است که باعث شد این برنامه و تیم سازنده آن به اندازه شایستگی‌هایش به چشم نیاید. ساعات پایانی شنبه‌شب، یعنی اولین روز هفته به هیچ عنوان نمی‌تواند زمان مناسبی برای روی آنتن رفتن چنین برنامه‌ای باشد. در کنار این، تغییرات گاه و بیگاه زمان پخش برنامه و ناهماهنگی‌ها در اختصاص ساعتی مشخص به کیوسک نیز از دیگر چالش‌های سازندگان این برنامه در فصل اول آن بود. با این وجود، این برنامه نوپا با تیم جوان و دغدغه‌مند در فصل اول خود توانست شایستگی‌‌های حداقلی را برای تبدیل شدن به یکی از برنامه‌‌های برند سیما ثابت کند و باید منتظر ماند و دید آیا مدیران رسانه ملی به فصل دوم و حرفه‌ای‌‌‌‌‌‌تر کیوسک تن خواهند داد یا خیر؟
 

مصطفی زمانی: تا آخر عمر با یوسف مرا خواهند شناخت
مصطفی زمانی میهمان آخرین قسمت از برنامه کیوسک بود که در آن از دوران کنونی خود در بازیگری سخن گفت. وی با اشاره به اینکه استرس این روزهایش بیشتر از زمانی است که بازیگر نشده بود، توضیح داد: در آن زمان یک پدیده ناشناخته‌ای هستی  که می‌توانی هر لحظه انفجار نبوغ داشته باشی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، مثل تمام بازیگرانی که به اصطلاح روی بورس هستند. به نظر من وقتی 3-2 سال اول بازیگری‌ات را می‌گذرانی، تقریبا 30-20 سال بازیگری دپو شده درونت را بازی می‌کنی. زمانی در ادامه با بیان اینکه این روز‌ها مشغول بازی در سریال نهنگ آبی است، توضیح داد: روزی که گریمم در سریال نهنگ آبی در صفحات مجازی رونمایی شد همه آن را با نقش حضرت یوسف قیاس کردند. او در پاسخ به اینکه آیا از زیر سایه نقش یوسف در خواهد آمد یا خیر نیز بیان داشت: خیلی از کارها هستند که با مرور زمان از یاد می‌روند و خیلی دیگر از کارها اصولا به زمان ربطی ندارند و همیشه در ذهن مردم باقی می‌مانند. به همین خاطر من مطمئنم روزی که این دنیا را ترک می‌کنم، همه از نقش‌آفرینی من در سریال حضرت یوسف پیامبر حرف می‌زنند. سعی می‌کنم بعد از آن، اسم‌‌های درخور دیگری نیز بعد از نام یوسف مطرح شوند.  زمانی همچنین در پاسخ به این نکته که سینما چه چیز‌‌‌هایی را به او داده و چه چیزهایی را از او گرفته، گفت: سینما همه چیز به من داده است. چیزهایی مانند هدف، شوق زندگی و موقعیت مالی خوب را به من بخشیده است. این قانون طبیعت است که در ازای آنچه به تو می‌دهد یک چیزهایی را از تو بگیرد. سینما از من معصومیت انسانی را گرفت. تنهایی‌ای که سراغ آدم مشهور می‌‌‌‌‌‌‌‌آید سراغ هیچکس نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌آید.

گروه بین‌الملل: عملیات نظامی ارتش و کمیته‌های مردمی یمن در پایگاه العند در استان لحج طی روز جمعه، با توجه به اهمیت و حجم آن و خسارت‌هایی که به مزدوران و متجاوزان زد، قدرت و پیشرفت نیروهای هوایی یمن در ساخت پهپادها را نشان می‌دهد. در این حمله دقیق صالح طماح، رئیس سازمان اطلاعات دولت مستعفی یمن کشته شد. در واقع، هدف‌گیری دقیق پهپادها، گفته‌های منابع یمنی مبنی بر حملات متعدد به کشورهای متجاوز و هدف‌گیری‌های دقیق 2 فرودگاه دوبی و ابوظبی و همچنین مناطق داخلی عربستان سعودی را در واکنش به تجاوز ائتلاف عربی به مناطق مختلف یمن، بخوبی اثبات کرد. در همین راستا، یحیی سریع، سخنگوی نیروهای مسلح یمن اعلام کرد: در صورتی‌ که حملات ائتلاف عربی به یمن ادامه یابد، موشک‌های بالستیک جدیدی در سال جاری میلادی رونمایی خواهیم کرد. ما توانایی ساخت روزانه یک پهپاد را داریم.
یحیی سریع در ادامه افزود: در حالی که نیروهای ما پایبند به صلح هستند، نیروهای ائتلاف متجاوز عربی طی 5 روز اخیر ۵۳۵ بار آتش‌بس را در الحدیده نقض کرده‌اند. وی همچنین تصریح کرد: نیروهای ائتلاف متجاوز عربی طی این 5 روز ۱۳۶ بار به یمن حمله کرده‌اند. یحیی سریع گفت: ما از سازمان ملل می‌خواهیم به وظایف خود برای تحت فشار قرار دادن متجاوزان و مجبور کردن آنها به پایبندی به آتش‌بس در الحدیده عمل کند. وی خاطرنشان کرد: اگر حملات ائتلاف متجاوز عربی به رهبری عربستان متوقف شود، عملیات نظامی ارتش و کمیته‌های مردمی یمن نیز متوقف خواهد شد. همزمان، محمد عبدالسلام، سخنگوی انصارالله در یک پیام توئیتری مارتین گریفیتس، رئیس کمیته هماهنگی سازمان ملل را مسؤول عدول از روند توافقنامه استکهلم و اتخاذ دستورکار دیگری دانست و نوشت: به نظر می‌رسد این ماموریت فراتر از توانایی‌های اوست. وی گفت: این مساله موجب می‌شود توافقنامه مربوط به استان حدیده پیشرفتی نداشته باشد.  سخنگوی انصارالله تصریح کرد: عدم هیچ‌گونه پیشرفت در روند اجرای توافقنامه استکهلم اساسا به خروج ژنرال پاتریک کامرت از روند توافق و اجرای برنامه‌های دیگر بازمی‌گردد.
 عبدالسلام افزود: مادامی که گریفیتس این مساله را حل نکند، صحبت از دیگر مسائل دشوار خواهد بود. انصارالله و دولت مستعفی یمن در ماه دسامبر به توافقنامه یمنی- یمنی در سوئد درباره آتش‌بس در حدیده و تسهیل ورود کمک‌های انسانی به میلیون‌ها یمنی دست یافتند؛ شبه‌نظامیان وفادار به دولت مستعفی و نیروهای ائتلاف متجاوز سعودی از زمان امضای این توافقنامه بارها آتش‌بس را نقض کرده‌اند.