خشايار سنجري: شبکه نمایش خانگی، چند سالی است که به رقابت با صدا و سیما برخاسته و در این راستا، از هیچ تلاشی دریغ نکرده است. استفاده از نام ستاره‌های محبوب سینما و تلويزیون، جذب کارگردانان نامی و کارکشته، تبلیغات گسترده شهری، افزایش کیفیت تصاویر، افزودن بخش‌هایی تحت عنوان ضمایم و... مسائلی بود که مسؤولین این عرصه سعی داشتند با بهره بردن از آنها، رقیبی سرسخت و کاربلد، برای صدا و سیمایی باشند که مدتی است روی به بازپخش سریال‌های قدیمی و افتتاح شبکه‌های موازی‌کار آورده است. با نگاهی به پرونده سریال‌سازی در شبکه نمایش خانگی، به 3 نام بزرگ در این عرصه فراخ برمی‌خوریم: مهران مدیری، محمدحسین لطیفی و داوود میرباقری.
مهران مدیری؛ مردي بدون چهره
مدیری که سریال‌سازی در صدا و سیما را با کارهای آیتمی و با گروهی با استعداد آغاز کرده بود، همواره به کیفیت بالا در آثارش و نگاهی جامع به مشکلات روز اجتماع، شهره بود و جزو کارگردانان محبوب صدا و سیما حساب می‌شد که استانداردهای سریال سازی را ارتقا بخشیده و ذائقه طنزپسندی مردم را دگرگون ساخته بود. او پس از کارهای آیتمی، روی به سریال‌های آپارتمانی آورد که به کندوکاو در زندگی زناشویی زوج‌ها در قالبی هجوآلود می‌پرداخت. اما مدیری، در سریال قهوه تلخ، فرسنگ‌ها با آنچه در ساخته‌های قبلی‌اش ارائه داده بود، فاصله داشت. سردرگمی مخاطب برای برقراری ارتباط با شخصیت‌ها، ایجاد فضایی هپروتی که دیگر نخ‌نما شده و کارکردش را از دست داده بود، فقدان روند در نقل مکان از گذشته به آینده و بالعکس، نامعلوم بودن سیر روایت و تصمیم‌های لحظه‌ای مدیری برای تغییر ادامه سریال و داستان، عدم حضور بازیگران ستاره و امتحان پس داده، که بتوانند در کنار مدیری، در جذب مخاطب موفق ظاهر شوند و... از جمله عواملی بودند که بر عدم موفقیت او در این عرصه (البته از لحاظ کیفی) موثر بودند. همچنین به علت عدم همکاری تهیه‌کنندگان این اثر، حتی قسمت‌های پایانی در اختیار بینندگان قرار نگرفت تا موجی از ناامیدی بر طرفداران مدیری مستولی شود و آنان که مشتاقانه نسخه اصل را خریده بودند، دیگر تمایلی به این کار نداشته باشند چون سریال نیمه‌کاره رهاشده بود و مخاطبین حس می‌کردند به آنان بی‌احترامی شده است. پخش «قهوه تلخ» در شبکه خانگی، بر سریالی که شیوه ساختش بشدت تلويزیونی بود، تاثیرات مخربی گذاشت.
مدیری اما بار دیگر و با اعتمادسازی و ارائه تضمین به سبک خاص خودش، قدم در این عرصه سودآور نهاد و قول داد تا پخش منظم سریال « ویلای من» را خود برعهده گیرد. موضوعی که شاید از لحاظ زمانی رعایت شد اما این سریال نیز کم رمق‌تر از آن بود كه بتواند بینندگان سختگیر و مشکل پسند این روزها را راضی کند. «ویلای من» که با اضافه کردن تدریجی شخصیت‌هایش سعی داشت تا بینندگان را تا آخرین لحظه امیدوار نگه داشته و حفظ کند، مشکلاتی اساسی داشت. تکیه بی‌حد و اندازه به تکیه کلام‌های منسوخ شده و اداهای بازیگران، مکث‌های بیهوده و اضافه کردن موقعیت‌های غیرضروری برای سیر روایت (که حذفشان نیز تاثیری بر روند داستان نداشت) و استفاده از کلیشه‌های کهنه شده در صحنه‌های کمیک، از جمله مواردی بود که سبب شد مدیری که به خلاقیت، نوآوری، بداهه‌پردازی‌های منحصر بفرد و مخاطب‌شناسی مشهور بود، اینچنین ناموفق ظاهر شده و به سمتی برود که گویا باید او را مهره سوخته طنز ایران دانست.
لطیفی؛ كت جادويي يا كاسبي جادويي؟!
«کت جادویی»، شروعی جادویی برای لطیفی بود. سریالی با بازی رامبد جوان تازه شکوفا شده و زوج امتحان پس داده‌اش آتنه فقیه‌نصیری که خیلی زود در دل مخاطبین جا باز کرد، چون موضوعش حرف روز آن روزگاران بود (رویای یک‌شبه‌ پولدار شدن بی‌دردسر). «همسایه‌ها» سریال دیگر او بود که وجهه طناز لطیفی را بیش از پیش رو کرد و او را در زمینه سریال‌های آپارتمانی نود شبی، صاحب سبکی جدید و مستقل، معرفی کرد. سریالی که هنگام دیدنش، حسی همچون رندی کارگردان مبنی بر کش دادن و طولانی کردن کار، به بیننده القا نمی‌شد و اپیزود‌های مختلفش، طراوت خاص خود را داشتند. بالاخره مسؤولان تلويزیون به پتانسیل نهفته در شیوه کارگردانی او پی بردند و او تبدیل به
مناسبتی سازی درجه یک شد که نقطه اوج آن، سریال «صاحبد‌لان» بود. سریالی پرشخصیت، با بازیگران شناخته شده و کاربلد و نگاهی داستان‌محور که براساس قصه‌های قرآنی و با دیالوگ‌نویسی نادر طالب‌زاده پیش می‌رفت و مسیری نو در جهت بهبود هرچه بیشتر کیفیت سریال‌های مذهبی گشود. در زمانه‌ای که سریال‌های خارجی با سرعتی فزاینده و با بهترین کیفیت زیرنویس در اختیار مردم بود، رفتن به سمت ساخت سریالی با معیارهای بالاتر نسبت به دیدگاه تلويزیون، حرکت قابل تقدیر و پسندیده‌ای بود. «قلب یخی» به عنوان اولین سریالی بود که تنها برای پخش در شبکه خانگی، ساخته و پرداخته شده بود ولی به دلیل عدم رعایت قوانین کپی‌رایت، شکست سنگین تجاری را به دنبال داشت و سریال نیمه‌کاره رها شد اما از نقطه نظر فنی، لطیفی توانسته بود از پس پیش بردن سریالی که داستانی ملتهب و پرآشوب داشت، برآید و توانایی‌های خود را در سریال‌سازی و شناخت سلایق مخاطبان از طیف‌های گوناگون، نشان دهد. اما سریال «ساخت ایران» که با ترکیب گلزار و حیایی، در کشور لبنان و به هدف جذب گستره عظیمی از بینندگان ایرانی ساخته شده بود، نتوانست انتظارات بینندگان را از دیدگاه کیفی برآورده کند. سریالی که گیرایی و جذابیت اندکش را نیز بیش از هرچیز مرهون استعداد تمام نشدنی امین حیایی در شکل دادن کمدی کلامی - که غالبا بداهه است– بود. گلزار کماکان در نمایش تیپ جوان خوش‌سیما، موفق ظاهر نمی‌شود و فقط شمایلی است که در راستای فروش بیشتر، به آثار مختلف اضافه می‌شود. بازی خوب و حساب شده فرهاد اصلانی نیز نتوانسته بود سریال را از دام کلیشه‌پردازی‌های مرسوم که ظاهرا جواب پس داده ولی از مد افتاده، نجات دهد. از لحاظ تجاری نیز «ساخت ایران» از کسب موفقیتی چشمگیر که انتظارش می‌رفت، عاجز ماند ولی خوشبختانه تمام و کمال پخش و دیده شد.
لطیفی تلاش کرده بود با تغییر لوکیشن از ایران به خارج از آن، چشم بیننده را به دیدن نماهایی جدید و مناظری زیبا و چشمنواز روشن کرده و با این آشنایی‌زدایی در نگاه بیننده، حواس او را از اشتباهات تکنیکی و خلأهای فیلمنامه، پرت کند.
داوود میرباقری؛ معصوميت از دست رفته
او را باید هنرمند تاریخ اسلام دانست. سریال «امام علی (ع)» تحولی شگرف در عرصه سریال‌های تاریخی– مذهبی به‌وجود آورد و در سال 75، با دیالوگ‌های شیوا، بازی‌های موثر و موسیقی شنیدنی روی آنتن شبکه یک رفت. 4 سال پس از این سریال، میرباقری سراغ «مسافر ری» رفت که در آن به دنبال تلفیق تاریخ اسلام و فرهنگ ایرانی بود. او شاه عبدالعظیم(ع) را مورد توجه قرار داد که برای ایرانیان، نامی آشنا و نمادی مذهبی بود. سریالی پرهزینه و پرلوکیشن که تهیه‌کننده تلويزیونی داشت ولی علاوه بر سریال 6 قسمتی، نسخه سینمایی‌اش هم تدوین و در جشنواره فجر اکران شد اما با بی‌مهری داوران جشنواره مواجه شد. «معصومیت از دست رفته» را باید تنها سریالی از میرباقری دانست که کیفیت مورد انتظار را برآورده نکرد و چندان پربیننده نشد. بهره بردن از دکورهای تله‌تئاتری، استفاده از شخصیتی کاملا تخیلی، تصویربرداری ویدئویی و کاراکتر اصلی که تغییری در روند تاریخ ایجاد نمی‌کرد و... از نکاتی بود که سبب این افت در کارنامه درخشان میرباقری شد. اما نقطه اوج این کارنامه پربار را باید سریال به یاد ماندنی و جریان‌ساز «مختارنامه» دانست. سه بار بازنویسی فیلمنامه، نشان از وسواس بالای میرباقری برای تولید اثری ماندگار بود. بازی‌های درخشان بازیگران، توجه میرباقری به میزانسن‌های مناسب برای سریالی تاریخی– مذهبی، دراماتیزه کردن تاریخ اسلام به گونه‌ای جذاب و موثر و... موضوعاتی است که سبب شد «مختارنامه» بارها بازپخش شده و از دلش چندین فیلم تلويزیونی بیرون‌ آید.
«شاهگوش»، پروژه‌ای بود که از ماه‌ها قبل، کنجکاوی مخاطبان را برانگیخته بود و بازیگران توانمندی برای همکاری در این سریال، اعلام آمادگی کردند. مراحل ساخت این سریال نیز بسیار پرحاشیه و باحضور شخصیت‌های سیاسی در پشت صحنه همراه بود اما تماشای 3 قسمت اول این سریال پرهیاهو، شوکی بزرگ به بینندگان و علاقه مندان به میرباقری وارد کرد. شاهگوش کمدی بودنش را منحصرا متکی به گریم محسن تنابنده (شبیه خواننده لس‌آنجلسی) و لهجه احمد مهرانفر است. کمدی موقعیت که بار اصلی طنز را در سریال‌های موفق این روزهای سیروس مقدم بر دوش می‌کشد، در این اثر غایب است و لهجه‌دار صحبت کردن و گیج‌بازی‌های عجیب و غریب کاراکترهای کلانتری، دو عنصری است که میرباقری برای خنداندن بینندگان از آنها استفاده کرده است. فضای رخوت‌زده و ریتم خسته‌کننده، بازی خنثی و تخت حامد میرباقری، خط داستانی جدی که در تناقض با ذات طنز است و... از مواردی است که منجر به انتقادات شدید نسبت به کیفیت این سریال شده است. البته نام میرباقری نیز توقعات را بسیار بالا برده و انتظار می‌رفت او با توجه به سابقه درخشانش در سریال‌سازی و شناخت دقیقش از سلیقه مخاطب، سریالی استاندارد‌تر و کم‌اشتباه‌تر بسازد.

گروه فرهنگ و هنر:‌ سینمای ایران به دلیل کمبود نگاتیو به سمت سینمای دیجیتال و استفاده از این فناوری روز دنیا رفت. برای نخستین بار سینمای ایران با تجهیز شدن سینماهای اصفهان حرکت به سمت دیجیتال را تجربه کرد و در جشنواره فجر این حرکت ادامه یافت. سیستم دی سینما، سیستم نرمالیزه برای اکران فیلم‌هاست که در کشورهای غربی و آمریکایی از آن استفاده می‌شود. برای اکران فیلم در سینمای دیجیتال با فرمت D_cinema از پروژکتور‌های حرفه‌ای استفاده می‌شود که قادر به پخش فیلم‌های 3بعدی هم هستند. در تهران سالن‌های معدودی از جمله آزادی و ایوان شمس دارای سیستم
D_cinema بوده و تمام سینماهای دیگر به سیستم e_cinema مجهز هستند. سینما‌های مجهز به
D_cinema تنها از این سیستم برای پخش فیلم‌های سه بعدی بهره می‌برند. در فرمت
D_cinema سرور گران است و پروژکتورها آن نیز به همان میزان از قیمت بالایی برخودار است. 4 کمپانی در دنیا این تجهیزات را ساخته و ارائه می‌کنند که به دلیل تحریم به ایران فروخته نمی‌شود. از سوی دیگر هزینه تجهیز سالن سینما به این سیستم بسیار گران است و تعمیر و نگهداری پروژکتور دی سینما مقرون به صرفه نیست. لامپ‌های این دستگاه 900 ساعت عمر مفید دارد که با تعداد نمایش سالن‌ها در روز سه ماه یکبار باید تعویض شود که هزینه میلیونی برای سینما دربردارد. اما در سیستم
e_ Cinema هزینه‌ها به مراتب پایین‌تر است و کیفیت فیلم هم تغییر چندانی با سیستم
D_ cinema نمی‌کند زیرا تغییر کیفیت در پرده‌های عریض خود را به نمایش می‌گذارد که ما به جز یک یا دو سالن سینما پرده عریض نداریم. در این شرایط ایوبی از تجهیز سینماها به سیستم دیجیتال خبر داد. همچنین رضا داد شرایط حضور سینماهای متقاضی شرکت در جشنواره را اینگونه اعلام کرد: سینماهای متقاضی ‌باید مجهز به سیستم نمایش دیجیتال باشند. مجهز بودن به سیستم صدای دالبی دیجیتال، دارا بودن سیستم مکانیزه فروش بلیت، داشتن حداقل ظرفیت هارد و سرورهای نمایشی ۸ ترابایتی از دیگر ضوابط فنی اعلام شده است. اما نکته در اینجاست که اگر سیستم سینماها قرار است به صورت دیجیتال و
e_cinema باشد که طبعا سرورهای نمایشی این حجم برایشان تعبیه نشده است و از سوی دیگر نیازی هم به این حجم ندارند، حتی اگر در ایام جشنواره هر روز 34 فیلم به نمایش گذاشته شود، حجمی که برای مسترینگ فیلم نیاز است کمتر از2 ترابایت است. جالب است که این موضوع صدای رئیس سالن‌داران سینما را هم درآورده است و او هم از آقای رضا داد در این باره سوال می‌کند. محمدقاصد اشرفی در گفت‌وگو با ایسنا تاکید کرد: گذاشتن چنین شرطی، چطور کارشناسی شده است؟! برایم کمی عجیب بود زیرا حجم فیلم‌ها بیشتر از یک یا 2 ترابایت نیست و باید از دبیر جشنواره فیلم فجرپرسید که موضوع چیست؟! این درحالی است که سازمان سینمایی تصمیم گرفته است که کل سینما‌ها را به سیستم دیجیتال مجهز کند البته اولویت با سینماهایی است که در جشنواره فیلم فجر امسال شرکت می‌کنند. با تجهیز سالن‌های سینما به دیجیتال، تجهیزات در این سالن‌ها باقی می‌ماند و برخلاف سال گذشته جمع‌آوری نمی‌شود که همین امر دقت و توجه بیشتری را می‌طلبد. با توجه به حجم 8 ترابایتی که دبیر جشنواره برای سرورها مشخص کرده‌اند، باید هزینه اضافه در تجهیز سالن‌ها صورت گیرد زیرا اضافه شدن هارد به سیستم‌ها کاری آسان و قابل اجراست اما هزینه هر 2 ترابایت هارد حدود 300 هزار تومان است و با این اوصاف باید مبلغی حدود یک میلیون تومان اضافه بر هزینه‌های صورت گرفته برای تجهیز سینمای دیجیتال هزینه شود که معقول و منطقی به نظر نمی‌آید و هزینه اضافی است که از بیت‌المال مصرف خواهد شد. مزیت سینمای دیجیتال بر هیچ کس پوشیده نیست؛ نمایش فیلم‌ها در سینماهای مختلف با سیستم دیجیتال زمان کمتر و نیروی انسانی محدودتر نیاز دارد که هر دو به نفع سینمای ایران است. از سوی دیگر صرفه‌جویی قابل توجهی در بخش چاپ و ظهور پزتیو نیز صورت می‌گیرد. همچنین از لحاظ ارائه و پخش فیلم سهولت بیشتری دارد اما باید در مجهز شدن سینماها به سیستم دیجیتال دقت لازم صورت گیرد و با تصمیمات شتابزده این حرکت درست و مؤثر را تبدیل به معضل و مشکل نکنیم و با کارشناسی درست و استفاده از تجهیزات مناسب که توانایی لازم و کافی برای پخش مناسب را دارند، گامی رو به جلو برداریم نه آنکه با تصمیمات غلط و شتابزده و عدم استفاده از تجربیات و نظر کارشناسان سیستم دیجیتال شدن سینما‌ها را به مساله‌ای تنها برای اثبات خود و استفاده از تجهیزات و امکانات خاص بدل کنیم.

نشست نویسندگان ادبیات پایداری استان اردبیل با حضور مرتضی سرهنگی، مدیر مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگ و ادبیات پایداری حوزه هنری کشور و جمعی از نویسندگان و فعالان ادبیات پایداری این استان برگزار شد. به گزارش تسنیم، مرتضی سرهنگی در نشست نویسندگان ادبیات پایداری استان اردبیل با اشاره به اینکه مصاحبه،‌ شاه‌کلید ورود به عرصه ادبیات پایداری و خاطره‌نویسی است، گفت: مصاحبه‌گران، خط‌دهندگان و هدایت‌گران داشته‌های راوی هستند که با هدایت‌گری درست سبب دریافت مطالب بیشتر، بهتر و ناب‌تر از داشته‌ها و تجربیات راوی می‌شوند. وی ادامه داد: ادبیات جنگ، ادبیات تجربه است. یک خاطره‌نگار خلاق، باید تصویرگری قابل باشد چرا که حوادث و صحنه‌های جنگ نقش بسته در ذهن راویان، درصورتی می‌تواند بر دل مخاطب بنشیند که تصویرسازی شده باشد. در جنگ صحنه‌هایی به وجود آمده که در خیال انسان نمی‌گنجد و با جزئی‌نگری در دنیای خاطرات رزمندگان هشت سال دفاع مقدس می‌توان به آنها دست یافت. فعال عرصه ادبیات پایداری کشور، خوب گوش دادن را اولین اصل اساسی در تسلط و نگارش یک خاطره خوب دانست و افزود: عرصه جنگ، مملو از تصاویر زیبا، ناب، احساسی و شورانگیز است که تنها قلم توانمند خاطره‌نگار می‌تواند روایتگر آن باشد و نویسنده‌ای که خوب گوش دهد و جزئیات خاطره‌ها را دریابد می‌تواند آن را به نحوی درست، گیرا و جذاب منتقل کند.

نمایش «سایه سکوت» کاری از محمدرضا عطایی‌فر با مضمون دفاع مقدس که این روزها در سالن ماه حوزه هنری با استقبال خوبی روبه‌رو شده، روایت رزمنده‌ای است که پس از سپری کردن دوران اسارت به ترکیه مهاجرت می‌کند. به گزارش تسنیم، نمایش «سایه سکوت» کاری از محمدرضا عطایی‌فر است که این روزها با استقبال خوبی از سوی مخاطبان روبه‌رو شده است. عطایی‌فر در این نمایش به سراغ اتفاق‌های پس از جنگ رفته و داستان رزمنده‌ای را روایت می‌کند که در زمان جنگ در یک عملیات حضور داشته و با لو رفتن عملیات همه افراد اسیر و پس از آن شهید یا دچار سرنوشت نامعلومی شده‌اند. او تنها بازمانده‌ گردان است و همه به او مظنون هستند که شاید محرم (نام رزمنده) عملیات را لو داده و او خائن و وطن‌فروش است. رزمنده نیز پس از سپری کردن دوران اسارت به ترکیه مهاجرت می‌کند و... .

سعید شهروز از برگزاری کنسرت جدیدش پس از 3 سال خبر داد. به گزارش ایسنا، این خواننده پاپ گفت: 26 دی ماه سال جاری در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران به روی صحنه خواهم رفت و خوشحالم که پس از مدت‌ها با مردم عزیز دیدار خواهم کرد. خواننده «غزلک» ادامه داد: در کنسرت پیش رو، مجموعه‌ای از آثاری را که بیشتر مورد توجه و استقبال مردم واقع شده‌اند اجرا خواهیم کرد. برای قطعات، سازبندی‌های متفاوت و متنوع در نظر گرفته شده تا رضایت مخاطبان را فراهم آورد. همچنین به گفته این خواننده، تا پیش از برگزاری کنسرت، دو تک‌آهنگ جدید از این هنرمند منتشر خواهد شد. شهروز یکی از چهره‌های نسل اول موسیقی پاپ پس از انقلاب است که همچنان فعالیت‌های موسیقایی خود را ادامه می‌دهد. آخرین آلبوم او «بی‌خوابی» با همکاری چهره‌هایی چون بهروز صفاریان، روزبه بمانی و مهدی یراحی در سال 87 روانه بازار شد.

«ضد نور» به کارگردانی کاوه سجادی‌حسینی و تهیه‌کنندگی همایون اسعدیان نیمه دوم دی‌ماه در بندر انزلی کلید می‌خورد. به گزارش ایسنا، همایون اسعدیان گفت: «ضد نور» مضمونی اجتماعی دارد و نخستین فیلم سینمایی آقای کاوه سجادی‌حسینی در مقام کارگردانی است. ایشان از جوانان بسیار با استعداد و خوش‌ذوق سینما هستند که در بخش دستیاری کارگردان سوابق خوبی دارند و در ساخت تله‌فیلم‌های مختلف هم به اصطلاح برادری‌اش را ثابت کرده است. وی ادامه داد: فیلمنامه «ضد نور»، فیلمنامه بسیار خوبی است که می‌تواند مورد توجه واقع شود و به همین دلیل ترغیب شدم تا در کنار ایشان قرار بگیرم تا این فیلم ساخته شود. این تهیه‌کننده سینما درباره مکان و زمان انجام فیلمبرداری «ضد نور» عنوان کرد: ما طی روزهای گذشته لوکیشن‌های مورد نیاز را در
بندر انزلی چک نهایی کردیم و آقای سجادی‌حسینی اکنون در حال انجام یکسری تغییرات روی فیلمنامه هستند. همایون اسعدیان در پایان این گفت‌وگو درباره زمان آغاز فیلمبرداری «ضد نور» به ایسنا گفت: فکر می‌کنم این فیلم در نیمه دوم دی‌ماه کلید بخورد.

فیلم سینمایی «آرایش غلیظ» به کارگردانی حمید نعمت‌الله جمعه جلوی دوربین رفت. به گزارش مهر، حمید نعمت‌الله که از آخرین ساخته سینمایی او (بی‌پولی) پنج سالی می‌گذرد، فیلمنامه «آرایش غلیظ» را با همراهی هادی مقدم‌دوست نوشته است. وی شهریور ماه از ارسال فیلمنامه به وزارت ارشاد برای دریافت پروانه ساخت خبر داد و اعلام کرد: فیلمبرداری این اثر طی 50 جلسه در چند شهر مختلف و تهران انجام می‌شود و نقش‌های اصلی یک زن و یک مرد جوان هستند.فیلمبرداری «آرایش غلیظ» در تهران آغاز شده و در جنوب و غرب کشور ادامه پیدا می‌کند. طناز طباطبایی، حامد بهداد و حبیب رضایی از جمله بازیگران این فیلم هستند. کارگردان سریال «وضعیت سفید» موضوع فیلم تازه‌اش را کلاهبرداری معرفی کرد و گفت: شخصی سعی می‌کند چیزی را که برای خودش نیست تصاحب کند و در این میان اتفاقاتی رخ می‌دهد. حمید نعمت‌الله در تلاش است فیلم تازه‌اش را برای شرکت در جشنواره فیلم فجر
آماده کند.

ژیلا مهرجویی طراح صحنه و لباس در سینما و مترجم روز جمعه 8 آذرماه در سن 68 سالگی چشم از جهان فروبست و روز گذشته در طالقان آرام گرفت. به گزارش «وطن‌امروز»، ژیلا مهرجویی خواهر داریوش مهرجویی کارگردان باسابقه سینمای ایران که خود در زمینه‌های طراحی صحنه و لباس سینما و ترجمه فعالیت داشت صبح روز جمعه 8 آذرماه در حالی که به تازگی تحت جراحی قلب قرار گرفته بود، در بیمارستان درگذشت. با اعلام قبلی قرار بود پیکر مهرجویی به عنوان اولین مراسم تشییع پس از بازگشایی خانه سینما از جلوی در این خانه تشییع شود. تعدادی از هنرمندان نیز از ساعت 9 صبح روز گذشته جلوی خانه سینما جمع شدند اما پیکر آن مرحوم از بهشت زهرا راهی طالقان شد و در زادگاهش آرام گرفت. این مراسم تنها به سخنرانی هنرمندانی چون بهمن فرمان‌آرا و پروین صفری اختصاص یافت.

دبیر سومین جشنواره تلویزیونی جام‌جم از داوری نشدن سریال‌های الف ویژه در بخش مجموعه‌های تلویزیونی این جشنواره خبر داد. مهدی فرجی گفت: در دوره‌ قبل جشنواره هم سریال‌های الف ویژه داوری نشد و بنا داریم همه سریال‌های الف ویژه در رقابت دیگری شرکت کنند. وی توضیح داد: همه سریال‌های الف ویژه تلویزیون که در سال‌های اخیر تولید و پخش شده، بدون لحاظ کردن موضوع آنها در یکی از دوره‌های جشنواره در بخش مجموعه‌های تلویزیونی با هم رقابت خواهند کرد. قائم مقام رئیس جشنواره تلویزیونی جام جم همچنین درباره‌ موضوعی بودن بخش مجموعه‌های تلویزیونی این جشنواره اظهار کرد: این مساله مختص به این دوره نیست؛
کما اینکه در دوره قبل جشنواره هم فقط سریال‌های طنز مورد بررسی و داوری قرار گرفت و امسال هم سریال‌هایی با موضوع انقلاب اسلامی و دفاع مقدس داوری خواهد شد. فرجی توضیح داد: تعداد سریال‌های سیما در سال‌های اخیر آنقدر زیاد بوده که داوری همه آنها ممکن نیست و بررسی موضوعی آثار به داوری دقیق‌تر این بخش کمک خواهد کرد.

ستاره اسکندری جمعه 8 آذرماه جلوی دوربین فیلم سینمایی «ناخواسته» رفت. به گزارش مهر، سیدامیر سیدزاده تهیه‌کننده با بیان این مطلب که بازی ستاره اسکندری دراین فیلم از جمعه هشتم آذرماه آغاز شده، گفت: فیلم سینمایی «ناخواسته» به کارگردانی برزو نیک‌نژاد روزهای پایانی فیلمبرداری را سپری می‌کند و براساس برنامه‌ریزی انجام شده فیلمبرداری این فیلم سینمایی اواخر این هفته به پایان می‌رسد. وی با اشاره به اینکه تاکنون اکثر بازیگران «ناخواسته» جلوی دوربین رفته‌اند، بیان کرد: از بین بازیگران اصلی «ناخواسته» تنها ستاره اسکندری جلوی دوربین نرفته بود که او نیز جمعه 8 آذرماه جلوی دوربین مسعود سلامی رفت. مهتاب کرامتی، مهرداد صدیقیان، الناز حبیبی، مهدی فقیه، محمد سیدزاده و فرهاد قائمیان بازیگران این فیلم هستند و بزودی یک بازیگر شاخص دیگر نیز به گروه اضافه خواهد شد. «ناخواسته» یک فیلم جاده‌ای با مضمونی درام و عاشقانه است. فیلمبرداری در جاده‌های مختلف، گروه تولید را با سختی‌هایی مواجه کرده اما پروسه تولید فیلم طبق برنامه‌ریزی انجام شده پیش می‌‌رود. محمدحسین لطیفی به همراه سیدامیر سیدزاده تهیه‌کنندگی این فیلم را برعهده دارند.