گروه اقتصادی: سرانجام نرخ جدید انواع سوخت اعلام شد و قیمت هر لیتر بنزین آزاد به 1000 تومان رسید. دولت بعد از جلسات متعدد و وجود سناریوهای مختلف، به این نتیجه رسید که عدد 1000 برای نرخ بنزین مناسب‌ترین مبلغ است. بدین ترتیب بنزین آزاد با رشد 43 درصدی و بنزین سهمیه‌ای با رشد 75 درصدی نسبت به قیمت قبل از 5 اردیبهشت در جایگاه‌های سوخت عرضه می‌شود. این در حالی است که مسؤولان بارها و بارها از شیب ملایم افزایش قیمت نرخ‌ها سخن گفتند و حتی نوبخت، معاون برنامه‌ریزی رئیس‌جمهور در اظهارات خود تاکید می‌کرد شیب افزایش نرخ حامل‌های انرژی کند خواهد بود. رئیس‌جمهور 9بهمن در نشست مشترک دولت و مجلس گفته بود: برخی گروه‌ها دلسوزانه درخواست می‌کردند فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها را با توجه به شرایط فعلی کشور اجرا نکنیم اما ما سعی می‌کنیم در ارتباط با بحث تغییر قیمت‌ حامل‌های انرژی در مواردی که در امر تولید دخالت دارند، شیب ملایمی را داشته باشیم تا مانعی بر سر راه تولید ایجاد نشود اما در مواردی که به حوزه تولید ارتباط چندانی ندارد، همانند بنزین، شیب تندتری را در افزایش قیمت‌ها خواهیم داشت». شیب تندتر نرخ بنزین نسبت به سایر حامل‌های انرژی، تصمیمی بود که مسؤولان از همان بهمن ماه و قبل از تصویب نهایی بودجه 93 اتخاذ کرده بودند. حالا بعد از 3 ماه، این تصمیم شکل عملیاتی به خود گرفت؛ آب، برق و گاز به طور متوسط 24 درصد گران شدند و به نرخ سوخت‌ها به طور متوسط بیش از 50 درصد افزوده شد. جالب اینکه روحانی نیز– احتمالا به توصیه مشاوران- از همان بهمن ماه دیگر سخنی از شیب‌تندتر بنزین به میان نیاورد و همواره در اظهارات خود به شیب‌ملایم قیمت سوخت و حامل‌های انرژی اشاره می‌کرد و به نوعی سخن ابتدایی خود را پس گرفت.حتی وزیر اقتصاد پا را فراتر گذاشت و بعد از گرانی‌های آب و برق، درباره نرخ سوخت گفت: برنامه‌ریزی شده که افزایش قیمت حامل‌های انرژی در سال 93 بسیار محدود، ملایم و تدریجی باشد. سوالی که اینجا به وجود می‌آید، این است که آیا افزایش به طور متوسط 50 درصدی نرخ سوخت، همان شیب‌ملایم مدنظر دولت بود؟  اگر قرار می‌شد نرخ سوخت شیب تندی داشته باشد چه اتفاقی می‌افتاد؟
جزئیات قیمت‌های جدید سوخت
پنجشنبه شب گذشته دولت به انتظارها پایان داد و با اعلام قیمت‌های جدید فرآورده‌های نفتی به‌طور عملی اجرای فاز دوم قانون هدفمندی یارانه‌ها را کلید زد. بنا بر اعلام دولت، قیمت و حجم سهمیه ماهانه بنزین برای خودروهای سواری شخصی و موتوسیکلت‌ها از اردیبهشت ماه و واریز سهمیه خودروهای عمومی تعیین و سهمیه‌ها از دیروز درکارت‌های سوخت شارژ شد. بر این اساس کارت‌های سوخت خودروهای سواری شخصی از دیروز با60 لیتر بنزین 700 تومانی شارژ شد و البته بنزین 700 تومانی زمانی قابلیت مصرف دارد که ذخیره بنزین 400 تومانی در کارت‌های سوخت به پایان برسد. همچنین بنزین آزاد که از این پس هر لیتر آن با نرخ 1000 تومان عرضه می‌شود نیز پس از اتمام سهمیه بنزین 700 تومانی قابل دریافت است. از سوی دیگر هر لیتر بنزین سوپر یارانه‌ای نیز 800 تومان و بنزین سوپر نیمه‌یارانه‌ای 1100 تومان عرضه می‌شود. پیش از این هر لیتر بنزین معمولی و سوپر یارانه‌ای به ترتیب 400 و 500 تومان و هر لیتر بنزین معمولی و سوپر نیمه‌یارانه‌ای به ترتیب700 و800 تومان بود. همچنین سهمیه ماهانه تعیین‌شده برای موتوسیکلت‌ها 25 لیتر با نرخ 700 تومان به ازای هر لیتر است. نرخ بنزین تحویلی به خودروهای دولتی نیز هر لیتر 1000 تومان تعیین شد. نرخ جدید گازوئیل یارانه‌ای هم از 150 تومان در هر لیتر به 250 تومان افزایش یافت و نرخ گازوئیل با عرضه آزاد از 350 تومان به 500 تومان در هر لیتر رسید. علاوه بر این هر مترمکعب سی‌ان‌جی از این پس450 تومان عرضه خواهد شد. پیش از این قیمت هرمترمکعب سی‌ان‌جی برای مصرف‌کننده 310 تومان بود. طبق اعلام شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران، جزئیات شارژ سهمیه‌های بنزین اردیبهشت در کارت‌های سوخت بدون تغییر مثل ماه‌های گذشته است.
 گاز مایع کیلویی ۶۵۰ تومان شد
گفتنی است نرخ بنزین شناورهای دریایی با کاربری صیادی و سفری، لیتری ۷۰۰ تومان، شناورهای دریایی با کاربری تفریحی، باری و نظایر آن، لیتری ۱۰۰۰ تومان، گازوئیل لودر، گریدر، ژنراتور برق، سوخت حرارتی و نظایر آن لیتری ۵۰۰ تومان و گاز مایع ۶۵۰ تومان شد. همچنین قیمت گازوئیل عرضه شده در جایگاه‌ها برای مصارف اضطراری و کامیونت‌های ترانزیت و همچنین برای مصارف بخش‌های غیرحمل و نقل شامل استفاده در پروژه‌ها به عنوان سوخت لودر، گریدر، ژنراتور برق، سوخت حرارتی و نظایر آن، 500 تومان در لیتر خواهد بود. نرخ CNG در جایگاه‌هایی که به صورت کیلوگرمی عرضه می‌شود، 625 تومان در هر کیلوگرم تعیین شده در حالی که این رقم پیش از این 418 تومان در هر کیلوگرم بود.
بنزین دولتی هم ۱۰۰۰ تومان
در همین حال استاندار تهران از ارائه بنزین ۱۰۰۰ تومانی و مطابق با نرخ آزاد به دستگاه‌های دولتی و نیروهای انتظامی و نظامی خبر داد. سیدحسین هاشمی در گفت‌‌وگو با تسنیم، اظهار داشت: پنجشنبه شب گذشته باتوجه به اطلاعات گزارش شده و رصد دوربین‌های مرکز کنترل پلیس تهران بزرگ، وضع پایتخت آرام و ترافیک در سطح معابر و جایگاه‌های پمپ بنزین عادی بوده است. هاشمی با اعلام خبر ارائه بنزین 1000 تومانی (آزاد) برای بخش‌های دولتی، نظامی و انتظامی خاطرنشان کرد: دولت اصلاحات قیمت بنزین را از خودش آغاز کرد و از این پس بنزین برای بخش دولتی و نیروهای نظامی و انتظامی با قیمت 1000 تومان و برابر با نرخ آزاد ارائه می‌شود. وی در پاسخ به این پرسش که آیا ارائه بنزین 1000 تومانی باعث بروز مشکل در ماموریت‌های نیروی انتظامی نخواهد شد، تصریح کرد: تمهیدات لازم اندیشیده شده و سیاست‌های جایگزین برای این منظور گرفته شده است، بنابراین باتوجه به این سیاست‌ها، افزایش قیمت بنزین و ارائه بنزین 1000 تومانی به نیروهای انتظامی هیچ آسیب و خللی به ماموریت‌‌های آنها وارد نمی‌کند.
درآمد ۱۱ هزار میلیارد تومانی سوخت
با افزایش تا 75 درصدی قیمت حامل‌های انرژی، پیش‌بینی می‌شود درآمد دولت تنها از محل افزایش ۳۰۰ تومانی قیمت بنزین و ۱۰۰ تومانی قیمت گازوئیل در سال 1393 به شرط حفظ مصرف در سطح سال گذشته، ۱۱هزار میلیارد تومان افزایش خواهد یافت. تسنیم در تحلیلی آورده در صورتی‌که متوسط مصرف بنزین در سال 1393، همانند سال گذشته حدود 67 میلیون لیتر در روز (5/24 میلیارد لیتر در سال) باشد، دولت از افزایش 300 تومانی قیمت هر لیتر بنزین حدود 7 هزار و 350 میلیارد تومان درآمد جدید کسب می‌کند. نرخ گازوئیل سهمیه‌ای در بخش حمل‌ونقل هم با100 تومان افزایش از 150 تومان به‌ازای هر لیتر به 250 تومان و قیمت گازوئیل آزاد نیز با 150 تومان افزیش از350 تومان برای هر لیتر به 500 تومان رسید که با توجه به اینکه 97 درصد گازوئیل مصرفی با نرخ سهمیه‌ای عرضه می‌شود اگر در سال جاری متوسط مصرف روزانه این فرآورده حدود100 میلیون لیتر باشد درآمد دولت از فروش نرخ این سوخت نیز 3 هزار و 650 میلیارد تومان افزایش خواهد یافت.

گروه سلامت:  مطرح کردن موضوع ایجاد تحول در وضعیت سلامت و بهداشت در جامعه برای تشویق مردم به انصراف از ثبت‌نام و بیان وعده بهار سلامت، این روزها باعث بالا بردن توقعات جامعه از نظام سلامت شده است.
به گزارش «وطن امروز» سید‌حسن هاشمی وزیر بهداشت در حاشیه مراسم جشن «بهارسلامت و رسانه‌ها»  با ابراز نارضایتی از آمار ثبت‌نام‌کنندگان دریافت یارانه، گفت: مردم برای ثبت‌نام سنگ تمام گذاشتند و این موضوع باعث کاهش سهم وزارت بهداشت از محل منابع اجرای  فاز دوم هدفمندی خواهد شد. به گفته هاشمی، مطرح کردن موضوع ایجاد تحول در وضعیت سلامت و بهداشت در جامعه برای تشویق مردم به انصراف از ثبت‌نام و بیان وعده بهار سلامت، هم‌اکنون باعث بالا بردن توقعات جامعه از نظام سلامت شده است، در حالی که بودجه مورد انتظار تاکنون محقق نشده است. وی با بیان این مطلب که مشکلات زیادی در حوزه سلامت داریم که باید رفع شوند، افزود: این مشکلات در مناطق محروم خیلی زیاد است. وزیر بهداشت درباره زیرمیزی پزشکان به عنوان یکی از این مشکلات خاطرنشان کرد: یکی از دلایل این پدیده غیر‌واقعی بودن تعرفه‌هاست، بنا داریم طی یک پروسه 3 ساله تعرفه‌های پزشکی را واقعی کنیم تا این بداخلاقی‌ها که توسط افراد کمی در جامعه پزشکی انجام می‌شود و چهره جامعه پزشکی را خراب می‌کنند، از بین برود.

گروه سیاسی: نشریه آمریکایی آتلانتیک در تحلیلی از روند از بین بردن اورانیوم 20 درصد ایران، نوشت این روند نتیجه اقدامات نتانیاهو بوده است. این نشریه آمریکایی در این گزارش خود به نگرانی‌های رژیم صهیونیستی درباره برنامه هسته‌ای ایران اشاره کرده و در ارزیابی خود از توافق ژنو نوشته این توافق نگرانی‌های صهیونیست‌ها را برطرف کرده است. به گزارش «وطن امروز‌» آتلانتیک در این مقاله که به قلم «جو سیرینسون» منتشر شده، به تحلیل تاثیرات توافق ژنو بر توانمندی‌های هسته‌ای ایران پرداخته است. متن کامل این مقاله به این شرح است:
سپتامبر ۲۰۱۲ بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل طی نطقی در سازمان ملل با نشان دادن یک نقاشی کارتونی از یک بمب اتم که قرار بود توسط ایران بزودی آماده انفجار شود، به جهانیان هشدار داد مرحله دوم غنی‌سازی اورانیوم مورد نیاز برای ساختن این بمب در تهران در حال پیشروی است. آقای نتانیاهو می‌تواند امروز یک خواب راحت داشته باشد که ما غربی‌ها ایران را از پیش‌بردن این مرحله متوقف کرده‌ایم. البته راه‌های دیگری هم برای ایران برای به‌دست آوردن یک بمب هسته‌ای وجود دارد. به علاوه به‌رغم دستاوردهای مذاکرات هسته‌ای، هنوز مخاطرات جدی و بسیاری برای رسیدن به پایان موفقیت‌آمیز مذاکرات در سر راه وجود دارد اما ایران دیگر نمی‌تواند به صورت مخفیانه و آهسته آهسته به مرحله دستیابی به مواد مورد نیاز ساختن یک بمب هسته‌ای برسد. این تهدید برای همیشه از میان رفته است. به زبان آن طوطی معروف در داستان‌های فیلم مغازه پرنده‌فروشی که گفته بود «مرده است. کارش تمام شده. به انتها رسیده. نابود شد. دیگر وجود خارجی ندارد.» موضوع رسیدن ایران به آن مرحله هم به پایان رسیده است. هفته گذشته سازمان بین‌المللی انرژی اتمی با قاطعیت اعلام کرد ایران به طور کامل و برای همیشه «مرحله دوم» غنی‌سازی مورد بحث در مذاکرات ژنو میان تهران و قدرت‌های جهانی را متوقف کرده است. با اینکه نمایش نقاشی نتانیاهو از بمب هسته‌ای ایران اندکی عجیب و غریب بود اما از حق نگذریم در به وجود آوردن این نتیجه مذاکرات موثر بوده است. دیدن عکس او در حالی که این کارتون، نقاشی‌ای از بمب اتم ایران را در دست گرفته بود در صفحه اول مطبوعات بین‌المللی، آنچنان هم بی‌معنا نبود. از نظر فنی او به درستی به اجرای این دو مرحله برای دستیابی به یک بمب اتم اشاره کرده بود. هر غنی‌سازی بالای ۲۰ درصد می‌تواند به راحتی پس از فرستادن اورانیوم خالص شده آن به سانتریفیوژهای با درجه غنی‌سازی بالاتر، بلافاصله به درجه یک چاشنی هسته‌ای تبدیل شود. همان روزی که آقای نتانیاهو این موضوع را بیان می‌کرد، ایران بیش از ۱۹۰ کیلوگرم از مواد نیمه غنی‌شده اورانیوم در اختیار داشت و هر روز به مقدار آن می‌افزود. پیش‌‌بینی او این بود که ایران در تابستان ۲۰۱۳ از این مرحله نخست گذر و به مرحله غنی‌سازی دوم می‌رسد اما چنین نشد. در تابستان ۲۰۱۳ در ایران رئیس‌جمهوری به قدرت رسید که بلافاصله این روند غنی‌سازی را متوقف کرد. به عبارتی، مذاکرات میان آمریکا و ایران برای رفع این تهدیدی بود که اسرائیل بیش از بقیه نگران آن بود. امروز ایران غنی‌سازی بیش از ۲۰ درصد را کاملاً متوقف کرده و باید همه آن انبارهای اورانیوم غنی‌شده بالای این درصد را بر مبنای قرارداد ژنو نابود کند. در دنیای واقعیات، نمی‌توان تصور کرد راه دیگری تا امروز برای رسیدن به نقطه مطلوب وجود داشته است.
خواب نتانیاهو به چه قیمتی؟
درباره توافقنامه ژنو و روند مذاکرات هسته‌ای همه باید این واقعیت ملموس را بپذیرند که یک نگاه و ارزیابی فراگیر واحد نسبت به مفاد و واقعیات مشهود این توافقنامه وجود دارد. این ارزیابی مختص ایران یا یک جریان سیاسی نیست بلکه حتی در آمریکا و سایر کشورهای دخیل در توافق ژنو نیز این ارزیابی رایج است. در همه این ارزیابی‌ها موضوع «توقف» برنامه هسته‌ای ایران و از بین رفتن روند پیشرفت برنامه هسته‌ای، یک واقعیت غیرقابل انکار است. به عنوان نمونه در موضوع غنی‌سازی ما در ایران معتقدیم بزرگ‌ترین برگ برنده ایران در موضوع هسته‌ای، غنی‌سازی 20 درصد بوده است. اصل ورود قانونی ایران به غنی‌سازی 20 درصد و ذخیره حدودا 200 کیلویی اورانیوم 20 درصد ایران یک سرمایه غیرقابل ارزشگذاری بود. این سرمایه حداقل در حوزه امنیت ملی یک گزاره بسیار مهم بود. دست و پا زدن‌های صهیونیست‌ها نیز دقیقا به همین خاطر بود. آنها نگران این ذخیره ارزشمند ایران بودند و در واقع آن نمایش مضحک نتانیاهو در سازمان ملل که تا مدت‌ها سوژه کارتونیست‌های دنیا شده بود نیز براساس همین نگرانی صورت گرفته بود. غنی‌سازی 20 درصد و ذخیره آن کابوس صهیونیست‌ها بود و به همین دلیل است که اکنون همه از ایران گرفته تا آمریکا معتقدند توقف غنی‌سازی 20 درصد و از بین رفتن ذخیره اورانیوم آن، بزرگ‌ترین نگرانی صهیونیست‌ها را برطرف کرده است. این یک ارزیابی و تحلیل فراگیر از توافق ژنو است. آنچه امروز آتلانتیک می‌گوید را «وطن امروز» و سایر منتقدان مفاد توافق ژنو ماه‌ها قبل گفته بودند. «وطن امروز» حداقل در 2 نوبت یعنی در گزارش «هلوکاست هسته‌ای» و مقاله «نگرانی نتانیاهو کجا برطرف شد؟» نوشت: با از بین رفتن اورانیوم 20 درصد نگرانی‌های صهیونیست‌ها برطرف شد و در واقع آن نقاشی نتانیاهو به بخشی از تعهدات ایران در توافق ژنو تبدیل شد. ارزیابی آتلانتیک نیز دقیقا همین است. آنها به نتانیاهو می‌گویند آسوده بخوابد که غنی‌سازی 20 درصد ایران دیگر وجود ندارد. اکنون که دیدگاه‌های فراگیر از توافق ژنو دیگر غیر قابل انکار نیست، باید این سوالات را یک بار دیگر از تیم مذاکره‌کننده ایرانی  پرسید که «غنی‌سازی 20 درصد در ازای چه چیزی متوقف شد؟»، «ذخیره ارزشمند 196 کیلویی اورانیوم 20 درصد در ازای چه چیزی از بین رفت؟»، «تیم مذاکره‌کننده نگرانی صهیونیست‌ها را در ازای چه چیزی برطرف کرد؟»

درحالی که در پی انتصاب دکتر غلامحسین اسماعیلی به ریاست‌کل دادگستری استان تهران، برخی رسانه‌های ضدانقلاب و بیگانه تلاش می‌کنند القا کنند انتصاب وی از رئیس سازمان زندان‌ها به سمت جدید به معنای تنزل رتبه قضایی است اما سخنگوی قوه‌قضائیه روز چهارشنبه تاکید کرد دکتر اسماعیلی در سمت ریاست‌کل دادگستری استان تهران ارتقا یافته است.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، در حالی که در پی انتصاب دکتر غلامحسین اسماعیلی به ریاست‌کل دادگستری استان تهران، برخی رسانه‌های ضدانقلاب و بیگانه تلاش می‌کنند القا کنند انتصاب ایشان از رئیس سازمان زندان‌ها به سمت جدید به معنای تنزل رتبه قضایی است اما سخنگوی قوه‌قضائیه روز چهارشنبه تاکید کرد دکتر اسماعیلی در سمت ریاست‌کل دادگستری استان تهران ارتقا یافته است.
از همین روی جا دارد نگاهی به قانون بیندازیم تا حساسیت و اهمیت ریاست‌کل دادگستری پایتخت روشن شود.
نکته نخست این است که طبق ماده 12 قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب، رئیس‌کل دادگستری استان، رئیس‌کل دادگاه‌های تجدیدنظر و کیفری استان است و بر همه دادگاه‌ها و دادسراها و دادگستری‌های حوزه آن استان نظارت و ریاست اداری خواهد داشت. بنابراین ناگفته پیداست، این اهمیت و حساسیت در استان تهران که مشتمل بر پایتخت است از اهمیت دوچندانی برخوردار است. چون بالطبع مهم‌ترین و حساس‌ترین پرونده‌های قضایی معمولا در تهران شکل می‌گیرد.
نکته دیگر این است که طبق تبصره ماده 4 قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب، پرونده‌های بسیار مهم مشخصا در دادگاه کیفری استان تهران رسیدگی می‌شود که به این شرح است: «رسیدگی به کلیه اتهامات اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام، شورای نگهبان، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، وزرا و معاونان آنها، معاونان  و مشاوران روسای سه قوه، سفرا، دادستان و رئیس دیوان محاسبات، دارندگان پایه قضایی، استانداران، فرمانداران و جرائم عمومی افسران نظامی و انتظامی از درجه سرتیپ و بالاتر و مدیران‌کل اطلاعات استان‌ها در صلاحیت دادگاه کیفری استان تهران می‌باشد به استثنای مواردی که در صلاحیت سایر مراجع قضایی است».
گفتنی است، طبق ماده 19 آیین‌نامه قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب، امر ارجاع در دادگاه‌های تجدیدنظر و کیفری استان با رئیس‌کل دادگستری استان است. بنابر این آنچه در بند بالا درباره رسیدگی به اتهامات مسؤولان عالیرتبه اشاره شد به جهت امر ارجاع برای رسیدگی با رئیس‌کل دادگستری استان تهران است.
همچنین به لحاظ اهمیت و جایگاه خطیر رئیس‌کل دادگستری استان، تبصره سوم ماده 13 قانون مورد اشاره تاکید می‌کند رئیس کل دادگستری استان، باید حداقل دارای 10سال سابقه کار قضایی باشد.
این نکته نیز گفتنی است که طبق قانون، رسیدگی به جرائم مهمی که مجازات قانونی آنها قصاص‌نفس یا قصاص‌عضو یا رجم یا صلب یا اعدام یا حبس ابد است و همچنین رسیدگی به جرائم مطبوعاتی و سیاسی در دادگاه‌های کیفری استان به‌عمل می‌آید. بنابراین، ریاست‌کل دادگستری استان تهران به لحاظ مهم‌ترین استان کشور و حساسیت‌های پایتخت از این جهت نیز دارای اهمیت ویژه‌ای است.

امیرعلی جهاندار: انتخابات 24 خرداد یک نقطه عطف در تاریخ سیاسی کشور بود چرا که در آن تشتت آرا و کاندیداها به‌وضوح وجود داشت هیچ گفتمان کلی در جامعه شکل نگرفت؛ جدال در این انتخابات بین خرده‌گفتمان‌ها بود و انتخابات نیز پیروز گفتمانی نداشت. اگرچه روحانی پیروز انتخابات شد و اطرافیانش او را دارای مقبولیت عمومی می‌دانستند اما جامعه‌شناسان سیاسی از ابتدا روحانی را با بحران عدم‌وجود پایگاه اجتماعی درگیر می‌دانستند.
رفتارهای دولت یازدهم و حامیانش بعد از آن نشان داد در بین دولتمردان نیز اگرچه به زبان اعلام نشود ولی خطر این بحران جدی است و در نتیجه استراتژی عکسبرداری در سیاست رسانه‌ای دولت در دستور کار قرار گرفت. همه تلاش نزدیکان رسانه‌ای روحانی در سال اول دولت بدین موضوع خلاصه شد که یک روحانی غیرواقعی را به مردم معرفی کنند. همین موضوع باعث شد روحانی‌ای که در همه سوابق کاری‌اش در پست‌های اطلاعاتی و امنیتی بوده است، تبدیل به مدافع آزادی شود و چهره‌ای همچون محمد خاتمی برای جمع‌آوری پایگاه اجتماعی اصلاح‌طلبان به‌دست آورد. صحبت از عدم تفاوت هنرمند ارزشی و غیرارزشی، آزادی روزنامه‌های هتاک و... از این دست گفتارها بود تا چهره محمد خاتمی در سیمای حسن روحانی بازنمایی شود.
از سوی دیگر روحانی تلاش کرد خود را همچون هاشمی یک سیاستمدار مقتدر و اهل اقتصاد نشان دهد و هاشمی را نیز در خود داشته باشد. در این مسیر روحانی حتی دستاویز رفتار‌های احمدی‌نژادگونه نیز شد و هر از چند گاهی با رفتن در جمع معلولان آسایشگاهی یا شعارهایی همچون «حل کردن یک هفته‌ای مشکل آب خوزستان» تلاش کرد آن پایگاه اجتماعی را نیز به دست آورد.
همچنان که دولت به پیش می‌رفت نقد توافقنامه ژنو نیز به‌عنوان یک دستاورد سیاست‌خارجه دولت افزایش یافت و هیچ‌یک از طرفداران دولت حاضر به دفاع از آن نمی‌شدند تا آنجا که روحانی در جمع اساتید دانشگاه شهید بهشتی که بیشترین پایگاه دانشگاهی خود را دارد به نشانه اعتراض می‌گوید: «چرا یک عده کم‌سواد که از بخش‌هایی خاص پول می‌گیرند باید حرف بزنند اما بزرگان،‌ دانشگاهیان و اساتید ما سکوت می‌کنند؟» مهم‌ترین پیام این عصبانیت روحانی که ناشی از واقعیت روحانی بود نداشتن پایگاه نخبگانی وی بود.
از طرف دیگر اصلاح‌طلبان که معتقدند روحانی به‌واسطه پایگاه اجتماعی آنها سر کار آمده است، بدین نتیجه رسیده‌اند که وی نمی‌تواند نماینده این جریان باشد و از همین سال اول نسبت به باقی جریان‌ها نقدهای تندتری را به روحانی آغاز کرده‌اند تا آنجا که از هر فرصتی برای منتقد نشان دادن خود نسبت به دولت و روحانی استفاده می‌کند. سعید شریعتی، عضو شورای مرکزی حزب منحله مشارکت پس از سخنان رئیس‌جمهور درباره منتقدان توافقنامه در فیسبوک خود نوشت: «به نظر من «کم‌سواد» خواندن منتقدان و «استاد دانشگاه» خواندن اعضای تیم مذاکره‌کننده یک خطای بیانی فاحش از سوی آقای روحانی است.» یا احمد کارگرنجاتی که درباره روحانی گفت: «درست است که روحانی با تابلوی اعتدال و نوعی دولت فراجناحی به میدان رقابت‌ها آمد اما بی‌هیچ تردیدی او به عنوان شخص خودش از هیچ پایگاه اجتماعی و بدنه سیاسی اختصاصی برخوردار نبود.» یا حتی عارف که در مصاحبه با روزنامه اعتماد گفت: «قبول نداشتم به نفع روحانی کنار بروم و بعد از انتخابات انتظار داشتم روحانی از من مشورت بگیرد!»
همین تلاش روحانی برای بازنمود خود در شخصیت‌های مختلف و گاه متعارض باعث شد هیچ یک از پایگاه‌های اجتماعی و نخبگانی به وی اعتماد نکنند و ثبت‌نام هدفمندی یارانه‌ها برای تحلیلگران اجتماعی شاخصی قرار گرفت در صحت این موضوع که دولت تا چه مقدار دارای پایگاه اجتماعی است. نتیجه ثبت‌نام یارانه‌ها که ابتدا تلاش شد آمارش منتشر نشود در نهایت توسط نوبخت، سخنگوی دولت اعلام شد که 73 میلیون نفر ثبت‌نام‌کنندگان دریافت یارانه‌ها بودند و تنها 2 میلیون 400 هزار نفر از یارانه انصراف داده‌اند. این یعنی دولت به نسبت ابتدای انتخابات نیز دچار افت شدید محبوبیت در جامعه شده است.
برخی طرفداران دولت پس از شکست سیاست‌های تبلیغاتی دولت درباره هدفمندی یارانه‌ها مردم را مورد توهین قرار دادند. شمس‌اردکانی ضمن بی‌اساس خواندن بی‌اعتمادی به دولت گفت: «مردم پول مفت را دوست دارند، وقتی از آنها سوال می‌شود که پول مفت می‌خواهید یا نه، می‌گویند می‌خواهیم. پس به اعتماد یا عدم اعتماد به دولت ربطی ندارد چون پول مفت از عسل هم شیرین‌تر است».
اما بی‌اعتمادی به دولت و نداشتن پایگاه اجتماعی روحانی باعث شد صادق زیباکلام که از طرفداران دولت یازدهم است، اعلام کند: « اگر دولت از محبوبیت بالایی برخوردار ‌بود و اگر کسر قابل‌توجهی از مردم برای آن وزن و اعتباری قائل می‌شدند در آن صورت میلیون‌ها نفر برای یارانه نباید ثبت‌نام می‌کردند».
سیدمحمد غرضی نیز که از جمله رقبای روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم بوده، حضور 73میلیونی مردم برای دریافت یارانه‌ها را به علت بی‌اعتمادی مردم به دولت می‌داند و می‌گوید: «احساس مردم این است که خودشان دارایی‌های‌شان را بهتر مدیریت و هزینه می‌کنند به همین دلیل 73 میلیون نفر برای گرفتن یارانه‌ها ثبت‌نام کردند».
امروز دیگر همه از جمله خود دولتمردان نیز متوجه شده‌اند که روحانی فاقد پایگاه اجتماعی است و این روند کم‌کم به ضرر جریان اصلاحات نیز تمام خواهد شد. بدین خاطر است که محمدرضا تاجیک، مشاور رئیس‌جمهوری و رئیس «مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری» در دولت‌های هفتم و هشتم که از جمله تئوریسین‌های این جریان است در مصاحبه‌ای راهبردی با شرق مبتنی بر شرایط موجود دولت و استفاده‌هایش برای جریان اصلاحات، اعلام می‌کند: «اگرچه معتقدم از شدت و گستره حمایت [اصلاح‌طلبان] کاسته شده اما جریان اصلاحات با نگرشی‌ عقلایی و با تحلیلی ناظر به شرایط حال و آینده کشور و نیز با حفظ فاصله انتقادی خود، کماکان از دولت حمایت می‌کند». رفتارهای متعارض و عکسبرداری‌های متعدد دولت باعث شده تاجیک به صراحت بگوید: «در این شرایط، دولت «اعتدال» که به نظر می‌رسد در حال تبدیل‌شدن به دولت «اختلاط» است، باید سریع‌تر خود را جمع‌وجور و گرایش‌های متفاوت و گاه متضاد درونی خود را تعدیل کند و تا دیر نشده کلید تدبیر خود را به‌کار گیرد».

بحران اوکراین به سرعت وارد مراحل وخیم‌تری می‌شود به‌طوری که دیگر نمی‌توان احتمال جنگ داخلی در این کشور همانند آنچه در دهه ۱۹۹۰ میلادی در یوگسلاوی روی داد را منتفی دانست.بان‌کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل هشدار داده وضعیت در شرق اوکراین ممکن است سریعا «از کنترل خارج شود» و از همه طرف‌های درگیر در این بحران خواسته است «از خشونت خودداری کنند». اگرچه به نظر می‌رسد آخرین هشدار «بان» بیشتر خطاب به عملیات نظامی دولت موقت اوکراین در مناطق شرقی روس‌نشین باشد اما جان کری، وزیرخارجه آمریکا نظر دیگری دارد و به نوعی برای روسیه ضرب‌الاجل تعیین می‌کند که این ظن دخالت  نظامی غرب در اوکراین را به وجود می‌آورد.جنگ لفظی کاخ سفید و کرملین با این سخنان جان کری به اوج رسیده است. او روسیه را به «دامن زدن به بی‌ثباتی» در شرق اوکراین متهم می‌کند و می‌گوید: «دریچه امکان تغییرات در حال بسته شدن است». پیش‌تر سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه با انتقاد از عملکرد آمریکا و تاکید بر نقشی که کاخ سفید می‌تواند در جلوگیری از بدتر شدن اوضاع اوکراین ایفا کند، گفت: «معتقدم همکاران آمریکایی ما می‌توانند و باید، با استفاده از نفوذ خود بر دولت روی‌کار در اوکراین، نه تنها آنها را نسبت به مسؤولیت‌شان آگاه کنند که وادارشان کنند مسؤولیت آنچه در حال روی دادن است را نیز برعهده بگیرند». وزارت خارجه روسیه نیز در بیانیه‌ای اعلام کرد: «امیدواریم واشنگتن ابعاد کامل مسؤولیت خود در قبال آنچه اتفاق می‌افتد را درک کند». دبیرکل سازمان ملل هم معتقد است «تحت هر شرایطی باید از اقدام نظامی خودداری شود.» وی همه طرف‌ها را به «اجتناب سریع از خشونت، ارعاب و اقدامات تحریک‌برانگیز و یافتن راهی برای تنش‌زدایی» ترغیب کرد. این در حالی است که هفته گذشته نیروهای نظامی اوکراین وارد شهر اسلاویانسک در شرق این کشور شدند و دستکم ۵ تن از معترضان طرفدار روسیه را کشتند.روسیه نیز در پاسخ به استفاده کی‌یف از نیروی نظامی علیه معترضان طرفدار روسیه و رزمایش‌های اخیر اروپایی ناتو نزدیک مرزهای اوکراین رزمایش نظامی برگزار می‌کند. رزمایش نظامی روسیه پس از آن برگزار می‌شود که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه کی‌یف را به استفاده از نیروهای مسلح علیه معترضان در مناطق شرقی اوکراین متهم کرد. دولت موقت کی‌یف، آمریکا، روسیه و اتحادیه اروپایی ۱۷ آوریل در شهر ژنو سوئیس پیمانی را امضا کردند که به موجب آن همه طرف‌ها باید بحران در شرق اوکراین را کاهش دهند. با این حال 4 روز بعد دولت کی‌یف دستور ازسرگیری سرکوب تظاهرات در هواداری از روسیه در منطقه را صادر کرد. معترضان مخالف کی‌یف در چندین شهر شرقی ساختمان‌های دولتی را اشغال کرده‌اند.

دکتر مجتبی اصغری:‌در ایامی که بنا بود انتخاب نزدیک‌ترین تفکر به برقراری رابطه با آمریکا، منجر به آغاز ماه‌عسل شیرین روابط دو کشور شود. فقط «جنگ مستقیم» تاکنون رخ نداده است! از بارها تهدید نظامی ایران توسط انواع سیاستمداران آمریکایی گرفته تا تصویب قانون اختصاصی برای ممنوعیت ورود «نماینده منتخب دولت روحانی» به خاک آمریکا! به این لیست بلند بالا از خصومت‌ورزی آمریکایی‌ها تشکیک در قانونی بودن انتخابات ریاست جمهوری 1392 و مشروعیت حسن روحانی و مصادره بنیاد علوی؛ فقط با 2/5 میلیارد دلار ارزش ملک ساختمان را هم اضافه کنید!
   قتل تحلیل‌های غلط
تا اینجای کار با وجود همه امتیازات فربه‌ای که حسن روحانی به آمریکا تقدیم کرده، کاسب که نشده‌ایم هیچ، دست‌کم به اندازه دارایی‌های بنیاد علوی در آمریکا، متضرر هم شده‌ایم. حتی اگر هزینه‌های زمان اضافه‌ای که پس از توافق ژنو «تحریم‌های اقتصادی» را داوطلبانه به جان خریده‌ایم محاسبه نکنیم، بازهم میزانی که دولت از درجه محبوبیت ملی، اعتبار و عزت در جامعه ایرانی متضرر شده برای دست‌کشیدن روحانی و تیمش از «معامله یک‌طرفه با آمریکا» کفایت می‌کرد. اما چرا دولت حاضر شده صحت همه تحلیل‌های منتقدان «باج‌دهی به آمریکا» را داوطلبانه و با تنزل آبرو  و اعتبار داخلی خود به اثبات برساند؟ روحانی به محض عقبگرد می‌توانست «آینده مبهم» خود در وضعیت فعلی را با کسب‌نظر مثبت آحاد مردم تاخت بزند و با یک مانور قدرت جهانی از موقعیتی مشابه روسیه در جامعه بین‌الملل برخوردار شود. سؤال مهم این است که نسبت دولت جدید با آمریکا چیست؟
   کارگزاران سرمایه‌داری
محمد هاشمی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران اخیرا ادعا کرده «اندیشه کارگزاران که برگرفته از اندیشه‌های آقای هاشمی است امروز در کشور حاکمیت دارد.» برای کشف اندیشه کارگزاران باید مروری بر عملکرد گذشته آنها داشته باشیم. کارگزاران یک حزب دولت‌ساخته است که به طور غیر‌رسمی فعالیت خود را از آخرین سال جنگ تحمیلی آغاز کرد. ماهیت تعداد قابل‌توجهی از اعضای رسمی یا غیر‌رسمی این حزب با رانت‌خواری دولتی آمیختگی شدید دارد. کارگزاران به جز قدرت اقتصادی در جامعه ایرانی صاحب «هیچ» است از هیچستان اعتبار و شخصیت سیاسی! اوج فعالیت اقتصادی این گروه را باید در ایام اقتدار هاشمی رفسنجانی جست‌وجو کرد. زمانی که از معادن ملی گرفته تا کارخانجات پتروشیمی و انبوهی از شرکت‌های نفتی بر اساس سنت شایسته‌سالاری ورژن دوران سازندگی به صورت تمرین شده نصیب همین اقلیت مذکور شد.
   هر جا سخن از رانت است...!
در یک کشور نفتی، یک پای هر رانت اقتصادی آلوده به سرمایه نفت است! پس این بار هم به صورت خودجوش همه شرکت‌های نفتی نوظهور ایرانی طرف حساب با «سرمایه‌گذاران چند ملیتی نفتی» یک سرشان به همین رفقای قدیمی رسید. اینها لطیفه‌های حزبی نیست که از کیش اورینتال تا همین پرونده گشوده باقی‌مانده کرسنت، از ماجرای توتال تا استات اویل، ردپای همین دوستان در پرونده رشوه و دزدی و فساد اقتصادی دیده می‌شود. خصوصی‌سازی که اجرایی شد دیگر دوستداران حزب کارگزاران راه و چاه فعالیت قانونی قدیمی را پیدا کردند. به همین جهت است که در بخش «تاریخچه» بسیاری از بزرگ‌ترین شرکت‌های پتروشیمی و انبوهی از شرکت‌های مادرتخصصی و کلان‌سرمایه‌داران حوزه نفت و گاز به اصطلاح جدا شده از بدنه دولت، نام همین اقلیت محدود می‌درخشد. پول ملی که به جیب حزبی سرازیر شد وسوسه مهندسی قدرت نیز هوش از سر آقایان ربود! فرضا یکی از اعضای هیات‌موسس کارگزاران که از پدران پتروشیمی «خصوصی»(!) محسوب می‌شود برگزار‌کننده و مادرخرج جلسات انتخاباتی یک نامزد انصرافی انتخابات ریاست جمهوری نیز بوده است.
منفعت همه این افراد و شرکت‌های به اصطلاح خصوصی که همگی بزرگ‌ترین مشتری‌شان خود «دولت ایران» است با حضور سرمایه‌گذاران چند‌ملیتی خارجی صدها بلکه هزاران برابر می‌شود. به همین جهت است که هنوز این اقلیت یک‌درصدی از دوران سازندگی به عنوان «بهترین ایام پس از انقلاب» نام می‌برند چون اولین هجوم دلالان و سرمایه‌داران نفت‌خوار اروپایی و آمریکایی در همین دوران با «اوکی» دولت ‌وقت رخ داد.
حال فرض کنید چنین اقلیتی تا چه اندازه به «بریز و بپاش نفتی» وابسته است! درک این موضوع عجیب نیست که در شرایط تحریم و اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی خرابکاری رانتی با مشکلاتی جدی مواجه می‌شود. پس بازشدن مسیر رابطه با آمریکا برای دستیابی به هدفگذاری فروش روزی «5 میلیون و 700 هزار بشکه» نفت تنها راه راضی نگاه‌داشتن این اقلیت اقتصادی نفتی خواهد بود. خصوصا اینکه بدانیم بسیاری از حامیان معنوی حسن روحانی در انتخابات 1392 همین افراد بوده‌اند. پس مقابله روحانی و دولتش با چنین اقلیت خطرناکی که سابقه فتنه 88 را در کارنامه سیاسی- اقتصادی خود دارند کار آسانی نخواهد بود، حتی اگر به هزینه‌کرد «شخصیت سیاسی رئیس‌جمهور روحانی» منجر شود.
نفتی بمانیم؟
می‌ماند رابطه «نفت و انرژی هسته‌ای»! پیش از این نخبگان سیاسی وابسته به همین اقلیت اقتصادی بارها از همه‌گیر شدن شعار «انرژی هسته‌ای حق مسلم ماست» انتقاد کرده‌اند. حتی بسیاری از این افراد از جمله بانیان فتنه 88 بر ضد روند ملی دستیابی به انرژی هسته‌ای با ارائه دلایلی عجیب و غریب اقدام ورزیدند. «اروپا از انرژی هسته‌ای عبور کرده»، «هسته‌ای خطرناک است»، «هسته‌ای هزینه‌ساز است»، «به هیچ دردی نمی‌خورد و اصلا بو می‌دهد»! مشابه چنین جملاتی را بارها از بی‌بی‌سی و صدای آمریکا با زبان به اصطلاح کارشناسان مورد قبول اپوزیسیون خارجی و داخلی شنیده‌ایم!
هدف از همه مباحث تئوریزه شده در جلسات کارشناسی رانت‌خواران کذایی در مخالفت با انرژی هسته‌ای یا هر رقیب دیگری در حوزه انرژی، «نفتی باقی‌ماندن ایران» است. اتفاقا در این موضوع شرکت‌های چندملیتی نظام سرمایه‌داری نیز با دوستان آقای هاشمی رفسنجانی موافقت کامل دارند. قانون نظام سرمایه‌داری کنترل «همه» یا «هیچ» است. با این معنا که اگر یک کشور در مسیری غیر ‌از نقشه تعیین‌شده جهانی حرکت کند بر اهداف و ارزش‌های دیگران نیز تاثیر خواهد گذاشت. حال اگر کشور مذکور صاحب دومین ذخایر نفت و گاز جهان نیز باشد «موجودیت نظام سرمایه‌داری» را می‌تواند در آینده به سبب در دست گرفتن بخشی از بازار به خطر بیندازد. در صورتی که سرمایه‌گذاری ایران بر اساس سیاست‌گذاری رهبر معظم انقلاب بر سایر منابع انرژی از جمله «هسته‌ای» ادامه یابد روزگاری که ایران کنترل بازار را به دست گیرد، دور نیست!
رهبر انقلاب 1/1/1392 در حرم رضوی فرمودند: « اقتصاد ما دچار این اشکال است که وابسته‌ به نفت است. ما باید اقتصاد خودمان را از نفت جدا کنیم؛ دولت‌های ما در برنامه‌های اساسی خودشان این را بگنجانند. من هفده هجده سال قبل به دولتی که در آن زمان، سر کار بود و به مسؤولان گفتم کاری کنید که ما هر وقت اراده کردیم، بتوانیم درِ چاه‌های نفت را ببندیم. آقایانِ به قول خودشان «تکنوکرات» لبخند انکار زدند که مگر می‌شود؟! بله! می‌شود؛ باید دنبال کرد، باید اقدام کرد، باید برنامه‌ریزی کرد. وقتی برنامه‌ اقتصادی یک کشور به یک نقطه‌ خاص متصل و وابسته باشد، دشمنان روی آن نقطه‌ خاص تمرکز پیدا می‌کنند».
مصرف‌کننده بی‌هنر نفتی
پس جنگ نهایی دولت حسن روحانی برای حفظ و دفاع از دستاوردهای هسته‌ای با فشارهای آمریکا نیست چرا که به قول معروف در این بازی زحمت مقابله با فشار تحریم را دولت و مردم کشیده‌اند اما گربه‌های داخلی نظام سرمایه‌داری ادعای خستگی‌شان می‌شود! چرا که از عادت کردن ملت به تحمل رنج مسیر «استقلال» و پرداخت هزینه «ابرقدرتی» و تبدیل به یک کشور «تولیدکننده» به جای «مصرف‌کننده نفت‌فروش بی‌هنر» در هراسند.
ملت حامی دولت
ما از دولت منتخب ملت در جمهوری اسلامی دفاع می‌کنیم چرا که آبرو، عزت ملی و بین‌المللی رئیس‌جمهور ایران گره خورده به آبرو و منافع کل ملت. اما دولت نیز نباید فراموش کند هسته‌ای یک موضوع ساده و کم‌ارزش نیست که با تهدید حامیان استقلال ملی بتواند از زیر بار آن شانه‌خالی کند. نظرسنجی غربی‌ها را فراموش نکنیم! آبان 1392: ۸۵درصد شهروندان ایرانی گفتند تحریم‌های بین‌المللی به زندگی آنها ضربه‌زده اما در عین حال ۶۸درصد اعلام کردند ایران با وجود تحریم‌ها همچنان باید به برنامه اتمی ادامه دهد. شایان ذکر است میزان حمایت مردم از برنامه اتمی کشورمان پس از افزایش تحریم‌ها ۵ درصد رشد یافت. ملت ایران بارها ثابت کرده روی پای خود ایستادن را به تکیه بر هر بیگانه‌ای ترجیح می‌دهد. باج دادن به نظام سرمایه‌داری آن هم از طرف مسؤولان برای تامین منافع شخصی یک اقلیت رانت‌خوار بی‌مایه که هیچ ارزشی برای «استقلال ملی» قائل نیستند، بدون شک تجربه‌ای تکرار ناپذیر است.

 

باربد بهراد: مکه مکرمه، حوالی بقیع متبرک. زمان یک‌سال قبل. ایرانی‌هایی که در آنجا حضور داشتند دور یک مرد حلقه زده بودند و او در حال صحبت بود. لحظه به لحظه بر شعاع دایره جمعیت افزوده می‌شد و توده هر یک سوال جدیدی را از این فرد می‌پرسیدند؛ خرید جدیدتان کیست؟ امسال چندم می‌شوید؟ فلانی را سال بعد جذب می‌کنید؟ اینها همه معجزه حضور در پست مدیرعاملی محبوب‌ترین تیم ایران بود. محمد رویانیان حالا در جوار بقیع هم برای مردم کشورش جذاب بود و در آنجا همه مشتاقانه از پرسپولیس می‌پرسیدند. پیش‌تر از این افرادی بودند که مردم ما هیچ شناختی از آنها نداشتند اما به‌واسطه حضور در پیکره مدیریت سرخابی‌ها هنوز از چهره‌های شناخته شده ما به حساب می‌آیند. با این وضعیت واگذاری سرخابی‌ها به بخش خصوصی می‌تواند ابعاد دیگری را هم داشته باشد.مالکان این باشگاه یک‌شبه ره صد ساله را می‌روند و چه بسا با همین حضور بتوانند به راحتی در خیلی از انتخابات،رای اکثریت مردم را در جیب خود داشته باشند. از این رو می‌خواهیم این بار بحث خصوصی‌سازی را از زاویه دیگری مورد تحلیل قرار بدهیم.
خصوصی‌سازی واقعا شدنی است؟
در اواخر دولت نهم بود که محمود احمدی‌نژاد در نامه‌ای معروف به رئیس وقت سازمان تربیت‌بدنی از محمد علی‌آبادی خواست مقدمات واگذاری سرخابی‌ها به بخش خصوصی را مهیا کند. از آن روز به بعد همواره این بحث در میان بوده که باید استقلال و پرسپولیس را به مردم واگذار کرد اما مشکلات زیادی وجود داشته که مانع انجام این کار شده است. بدهی انباشته دو باشگاه که روی هم رفته 100 میلیارد تومان می‌شود، زیان‌ده بودن فوتبال و شروط خریدار‌ها همه و همه دست به دست هم داده تا کوچک‌ترین قدمی در این راه
پرفراز و نشیب برداشته نشود. با این وجود محمود گودرزی به عنوان وزیر ورزش و جوانان دولت جدید، نخستین پروژه بلندپروازانه سازمان تحت امرش را به این کار اختصاص داد. حسابرسی از وضعیت مالی این دو باشگاه و ماموریت دادن به امیررضا خادم برای سر و سامان بخشیدن به این دو تیم، خیلی از اهالی فوتبال را خوشبین به این قضیه کرد که سرانجام می‌خواهد اقداماتی صورت بگیرد اما امروز و فردا‌کردن وزارت ورزش که تا پیش از این وعده داده بود تا فروردین 93 حتما بحث خصوصی‌سازی را عملیاتی می‌کند موید این واقعیت است که آنها هم توان لازم را در اجرای این پروژه ندارند. قطعا تا 6 ماه دیگر هم دولت نمی‌تواند این کار را به انجام برساند چون موانع متعددی پیش روی آنها قرار دارد.
 مصائب واگذاری محصول استراتژیک
از سویی همانطور که در ابتدای این نوشته عنوان شد نمی‌شود مدیریت و مالکیت این دو تیم را به یکباره به یک فرد یا گروه خاص تجاری سپرد. محبوبیت و مشهوریتی که از این راه برای آنها حاصل می‌شود شاید برابری کند با یک عمر حضور افراد در پست‌های دیگر.
فارغ از این معروفیت که می‌تواند ابزاری باشد بکر برای مالکان جدید، این سوال به وجود می‌آید که چه تضمینی وجود دارد صاحبان این دو باشگاه مردمی نخواهند تغییرات وسیعی را در این دو تیم به وجود بیاورند؟ فردی که حاضر شده دست‌کم 50 میلیارد تومان برای خرید سهام این دو تیم بدهد آیا این اختیار را دارد تا مثلا تیم را از تهران به اصفهان منتقل کند یا نه؟ یا تغییرات دیگری که خیلی از آنها به مذاق هواداران این دو تیم قطعا خوش نمی‌آید اما مالک باشگاه بیشتر به فکر بازگشت سرمایه‌‌اش است تا چیز دیگر. گران‌کردن بلیت بازی‌های خانگی هم می‌تواند یکی از تصمیماتی باشد که از لحاظ قانونی در حیطه اختیارات مالک یک باشگاه است. مثل همان اتفاقی که پس از انتقال منچستر به دست خانواده گلیزرها رخ داد. اما فرق بزرگ استقلال و پرسپولیس با سایر تیم‌های بزرگ جهان در این است که آنها به صورت گسترده در یک کشور طرفدار دارند. بارسا به عنوان یکی از محبوب‌ترین تیم‌های جهان، بیش از 90 درصد طرفداران اسپانیایی‌‌اش اهل بندر بارسلون هستند و اینگونه نیست که در مادرید، باسک و دیگر ایالت‌های اسپانیا طرفداران فراوانی داشته باشد. وقتی آنها با ویارئال بازی دارند تمام شهر طرفدار زیردریایی‌های زرد هستند و اینگونه نیست که نصف ورزشگاه ال‌مادریگال به طرفداران بارسلونا اختصاص پیدا کند. برخلاف استقلال و پرسپولیس که به غیر از تبریز و انزلی در همه شهرهای ایران طرفداران بیشتری نسبت به تیم میزبان دارند. از این رو شاید سرخابی‌ها تنها تیم‌هایی در جهان باشند که به اندازه یک تیم ملی در یک کشور محبوب هستند. وقتی چنین وضعیتی برای یک مجموعه پدید بیاید آنها به یک محصول استراتژیک مبدل می‌شوند. مثل گندم که بود و نبودش برای ما جنبه امنیتی دارد و دولت‌ها همواره نگاهی خاص به تامین این محصول دارند. مشکلات بحث خصوصی‌سازی همه به یک طرف و ویژه بودن وضعیت استقلال و پرسپولیس هم به سمت دیگر. از این رو دولت نمی‌تواند به سادگی اختیار و کنترل تیم‌هایی که هر یک حدود 20 تا 30 میلیون نفر هوادار در کشورمان دارند را به این سادگی به فرد یا گروه خاصی بسپارد. احتمال وقوع سوءاستفاده‌های سیاسی و امنیتی از این دو تیم بالا می‌رود و از سوی دیگر هنوز به صورت مشخص، کسی تعیین نکرده ارزش واقعی آنها چندمیلیارد تومان است. اگر کارشناسی صحیحی درباره قیمت و واگذاری صورت نپذیرد آنوقت دولت به سادگی هر چه تمام‌تر مالی از بیت‌المال را به ثمن‌بخس فروخته است. از این رو شاید بهتر باشد با وجود این مشکلات و محدودیت‌ها، دولت به جای بازی با داستان خصوصی‌سازی، به فکر تغییراتی حساب شده در مدیریت این دو تیم باشد؛ انتخاب اعضای هیات مدیره و مدیرانی که به راحتی از جیب مردم برای یک بازیکن 34 ساله یک میلیارد و یکصد میلیون تومان هزینه نکنند، افرادی که به فکر کسب شهرت از این صندلی نباشند. سرخابی‌ها امروز برای ما حکم تیم‌های ملی کوچک‌تر را دارند و عقلانی نیست تیم ملی را به‌صورت کامل به بخش خصوصی واگذار کنیم.

محمد نیکنام: زمانی که نام دانشجو به میان می‌آید، واژه آینده‌ساز هم در ذهن‌ها تداعی می‌شود و دانشجویان به عنوان روشنفکران جامعه، قشر پیشرو به حساب می‌آیند اما این گروه از جوانان، هم به اقتضای شرایط سنی‌شان و هم به لحاظ قرار گرفتن در مسیر علم و دانش این روزها مطالبات و انتظاراتی از دولت یازدهم دارند. نکته قابل تامل اینجاست که بسیاری از این مطالبات در گروه خواسته‌های نخستین قشر دانشجو در کشور قرار می‌گیرد اما در حال حاضر و به باور بسیاری از کارشناسان این مطالبات چندان مورد توجه قرار نگرفته است.
6 مطالبه دانشجویان
تا به امروز دو دوره صد روزه و نزدیک به 9 ماه از عمر دولت تدبیر و امید هم گذشته است، اما اینکه در این مدت تا چه اندازه مطالبات واقعی مردم و بویژه دانشجویان توسط دولت برآورده شده است و اساتید و دانشجویان این روزها چه انتظاراتی از دولت دارند، پرسشی است که برای پاسخ به آن به سراغ تعدادی از دانشجویان دانشگاه‌های معتبر و مهم کشور رفتیم. این دانشجویان در گفت‌وگو با خبرنگار «وطن‌امروز» صحبت‌های جالبی بیان کردند که مطالعه آنها برای اطلاع از دغدغه‌های فکری قشر دانشجو خالی از لطف نیست. البته به‌طور قطع نمی‌توان نظرات جامعه عظیم دانشجویی را در قالب یک گزارش چند پاراگرافی جمع‌آوری کرد، اما نظرات تعداد انگشت‌شماری از این افراد هم می‌تواند تا حد زیادی هر مخاطبی را با مهم‌ترین نیازها، دغدغه‌ها و مطالبات قشر دانشجو آشنا کند. در بین نظرات و دیدگاه‌های دانشجویان از دولت یازدهم چند نظر مشترک وجود داشت که باید بیشتر از گذشته مورد توجه دولتمردان قرار گیرد. «تسهیلات ازدواج، بیکاری، سیاسی نشدن محیط دانشگاه، برگزاری دوباره کرسی‌های آزاد اندیشی و نقد و بررسی توافقنامه ژنو در محیط دانشگاه» از اصلی‌ترین دغدغه‌ها و مطالبات این روزهای دانشجویان است؛ مطالباتی که چشم امید جوانان را به همت و تدبیر مدیران دولت یازدهم معطوف کرده است.
بگذارید درس بخوانیم
«فقط از دولت می‌خواهم فضایی ایجاد کند تا ما بتوانیم درس بخوانیم». احسان نجفی دانشجوی رشته ادبیات دانشگاه آزاد با بیان این مطلب به «وطن‌امروز» می‌گوید: تنها خواسته ما از دولت ایجاد شرایطی است که بتوان به راحتی و بدون هیچ دغدغه‌ای درس خواند، چرا که در حال و هوای فعلی دانشگاه‌ها با نزدیک‌شدن به هر رویداد سیاسی از درس خبری نیست و کلاس‌ها به بحث‌ها و جدل‌های بی‌فایده سیاسی تبدیل شده است. به گفته این دانشجوی دانشگاه آزاد، این بحث و جدل‌ها این روزها در کلاس‌های درس مشاهده می‌شود و از دولت تقاضا دارم دانشگاه‌ها رابه سمت هدف اصلی‌شان سوق دهد و تا می‌تواند از این حواشی بی‌فایده دور کند.
آموزش هم «یارانه» می‌خواهد
این درحالی است که رسول آجرلو از دانشجویان رشته حقوق دانشگاه پیام نور در پاسخ به پرسش «وطن‌امروز» می‌گوید: همواره تولید و اقتصاد در بحث یارانه‌ها مطرح می‌شود که نشان‌دهنده غفلت دولت از بحث آموزش و تولید علم است. به باور این دانشجوی رشته حقوق، اختصاص سهمی از یارانه‌ها به دانشجویان برای کاستن از میزان شهریه‌ها یا افزایش مقدار وام‌های دانشجویی می‌تواند راهکار مناسبی برای دلگرم‌کردن دانشجویان به تولید علم و پژوهش باشد.
شغل آینده‌ام چیست؟
اما شغل و به قول معروف پیدا‌کردن کار از مهم‌ترین دغدغه‌های این روزهای جوانان بویژه دانشجویان است. احمدرضا احمدی دانشجوی کارشناسی برق دانشگاه قزوین در این باره به «وطن‌امروز» می‌گوید: هر سال شاهد افزایش ظرفیت دانشگاه و به تبع آن افزایش فارغ‌التحصیلان دانشگاهی هستیم اما کمتر از افتتاح کارخانه یا پروژه‌های مولد خبری می‌شنویم. وی می‌افزاید: وجود چنین شرایطی باعث نگرانی دانشجویان است که آیا در آینده می‌توانند شغل مناسب پیدا کنند؟ بنابراین از دولت توقع دارم برای معضل بیکاری، بویژه بیکاری در بین قشر تحصیلکرده چاره‌ای بیندیشد. بنابر اظهارات این دانشجو، بالا بودن میزان شهریه‌ها و همچنین هزینه‌های تحصیل هم از دیگر نگرانی‌ها برای دانشجویان است که انتظار دارم دولت برای کم‌کردن بار شهریه از دوش خانواده‌ها کاری انجام دهد.
چراغ کرسی‌های آزاداندیشی خاموش شد!
نکته دیگری که این دانشجوی کارشناسی برق به آن اشاره کرد، یادآوری کرسی‌های آزاداندیشی بود. وی ضمن گلایه از وضعیت موجود کرسی‌های آزاداندیشی اظهار داشت: در حال حاضر این کرسی‌ها چندان مورد توجه نبوده و با مطرح‌کردن مباحث کلیشه‌ای، پویایی این جلسات از بین می‌رود. از دولت می‌خواهم توجه بیشتری به این کرسی‌ها داشته باشد تا با اصلاح و روشنگری دانشجویان از بسیاری از کج‌روی‌ها و کج‌فهمی‌ها جلوگیری شود.
نقد و بررسی توافقنامه ژنو
در دانشگاه‌ها
اما علاوه بر تمام این دغدغه‌ها، موضوع توافق ژنو و فعالیت‌های تیم دیپلماسی هم از نگاه دانشجویان پنهان نمانده و این قشر هم خواستار شفاف‌سازی بیشتر در این باره هستند. محسن اعتماد دانشجوی رشته گرافیک دانشگاه تهران از دیگر دانشجویان به «وطن‌امروز» می‌گوید: تنها انتظار من از دولت این است که درباره توافق ژنو شفاف‌سازی کرده و جزئیات بیشتری را در اختیار دانشجویان قرار دهد. همچنین بابک میرطالبی، دانشجوی رشته مهندسی پرواز دانشگاه علمی - کاربردی هم از دیگر دانشجویانی است که ضمن تاکید بر دانستن به عنوان حق دانشجویان، خواستار حضور تیم دیپلماسی کشور در دانشگاه‌ها و تشریح فعالیت‌های صورت گرفته شد. این دانشجو در پاسخ به پرسش «وطن‌امروز» خاطرنشان کرد: انتظار می‌رفت تیم دیپلماسی کشور برای روشن‌شدن ذهن دانشجویان در دانشگاه حاضر شده و اهداف و عملکردشان را تشریح می‌کرد.
باز هم تسهیلات ازدواج!
البته در میان تمام دغدغه‌های ریز و درشت دانشجویان و مطالبات آنها از دولت یازدهم در سال 93 ، موضوع ازدواج و پرداخت نشدن وام ازدواج هم به پای ثابت این دغدغه‌ها تبدیل شده است. محسن محمدی و زهرا تولایی زوج جوان دانشجویی هم با طرح مشکل ازدواج و نبود تسهیلات برای ازدواج دانشجویی به «وطن‌امروز» می‌گویند: چند ماه است به دنبال اندک مبلغ وام ازدواج هستیم تا زندگی مشترک‌مان را شروع کنیم اما درست نمی‌شود و تدارک جشن عروسی هم به رویایی دست‌نیافتنی تبدیل شده که از دولت یازدهم در این باره انتظار داریم.

گروه سیاسی: این‌بار دیگر خبری از گروگانگیری نیست تا عبدالحمید وارد شود و ارتباطات خود با تروریست‌های تکفیری را نشان دهد. این‌بار تروریست‌های وحشی در کلات سرباز با خیالی آسوده به اداره ثبت‌احوال رفتند و 5 گلوله در سینه یکی از کارمندان این اداره خالی کردند. به گزارش «وطن‌امروز» از منابع محلی، ظهر روز پنجشنبه 4 اردیبهشت، فرد ناشناس مسلحی با اسلحه کلاش وارد اداره ثبت‌احوال  بخش سرباز در
سیستان و بلوچستان شده و با شلیک گلوله یکی از کارمندان این اداره را به شهادت رساند. تحقیقات نشان می‌دهد عوامل این قتل 2 نفر بودند که سوار بر یک موتوسیکلت متواری شده‌اند. یکی از این افراد سوار بر موتور بوده و دیگری با پوشش چادر وارد اداره ثبت‌احوال شد و با شلیک 5 گلوله به قفسه سینه محمدرضا صیادی، معاون امور حقوقی و سجلی این اداره، وی را به قتل رساند. این شرور و همدستش بلافاصله پس از قتل متواری شدند. در زمان حادثه مقتول به همراه رئیس اداره تنها در محل کار حضور داشته‌اند و ضاربان توسط شخصی دیده نشده‌اند و بلافاصله از محل متواری می‌شوند. براساس گزارشات منتشر شده، محمدرضا صیادی از کارمندان جوان غیربومی اداره ثبت‌احوال کلات و دارای یک فرزند خردسال بوده است اما نکته مهم درباره قتل این کارمند دولتی، شباهت آن با قتل معلم غیر بومی است که چندی پیش همزمان با سفر حسن روحانی، رئیس‌جمهور به زاهدان صورت گرفت. کلات سرباز در فاصله 30 کیلومتری از شهر حیط قرار دارد، شهری که 26 فروردین ماه همزمان با ورود رئیس‌جمهور به استان سیستان یک معلم به نام «جواد نوروزی» در آن توسط افراد ناشناس ترور شد و به شهادت رسید. این معلم پایه ششم، هنگام رفتن به محل کار با سلاح گرم مورد حمله موتورسواران قرار گرفت و وی نیز همانند محمدرضا صیادی به ضرب 5 گلوله به شهادت رسید. هنوز عوامل این ترور نیز مشخص نشده‌اند اما گمانه‌زنی‌ها می‌گوید باز هم عوامل تکفیری وابسته به عربستان سعودی دست به این اقدامات وحشیانه زده‌اند. تروریست‌های وابسته به ریگی که چندی پیش به توصیه عبدالحمید 4 نفر از مرزبانان را آزاد کرده بودند؛ فروردین‌ماه امسال با انتشار بیانیه‌ای از آمادگی خود برای ترور معلمان غیربومی استان سیستان و بلوچستان خبر دادند. آنها در اطلاعیه‌ای که 21 فروردین منتشر کردند از اعزام اکیپ‌های ترور خود به مناطق مختلف استان برای ترور کارمندان غیربومی خبر دادند. تلاش تکفیری‌ها برای ناامن‌کردن سیستان و بلوچستان البته مورد اعتراض نمایندگان این استان هم قرار گرفته است. حسینعلی شهریاری، نماینده مردم زاهدان در مجلس شورای اسلامی معتقد است طی ماه‌های اخیر شیعیان استان سیستان و بلوچستان مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند. وی درباره ایجاد ناامنی در استان معتقد است: مدت‌های مدیدی ا‌ست که سرقت مسلحانه، گروگان گرفته‌شدن و خطراتی از این دست، گریبان مردم‌ بویژه شیعیان را گرفته و گروه‌های تندرو وهابی از هر فرصتی برای ضربه‌زدن به وحدت و امنیت در منطقه بهره می‌گیرند. وی در ادامه با اشاره به حادثه گروگانگیری مرزبانان و بلاتکلیف ماندن وضعیت تحویل پیکر شهید دانایی‌فر و آشکار‌شدن اختفای گروهک تروریستی جیش در پاکستان، افزود: از دید مردم استان، پاکستان کشوری دشمن است که با جادادن تروریست‌ها و وابستگان تندروهای وهابی‌ در چند سال اخیر، موجبات شهید و مجروح‌شدن بیش از ۵۰۰ تن از شهروندان را فراهم آورده که اکثریت قریب به اتفاق این افراد از میان شیعیان بوده‌اند. نماینده زاهدان با بیان اینکه تروریست‌ها ‌گاه با سوءاستفاده از کشته‌شدگان درگیری‌های قبیله‌ای و اسلحه کشیدن‌های اشرار و قاچاقچیان مواد مخدر به روی هم، مسائلی را مطرح می‌کنند که واقعیت ندارد، گفت: آنچه کمتر به اخبار راه می‌یابد، دست‌اندازی‌های فراوان این تروریست‌ها به کشورمان است که‌ گاه به شکل ترور یک معلم یا کارمند خود را نمایش می‌دهد؛ درست مثل اتفاقی که چند ماه پیش برای کارمند بهداشت و درمان خاش رخ داد که دزدیده شد و پس از مدتی، تروریست‌ها پیکر بی‌جانش را پس فرستادند. وی در پایان با بیان اینکه دیپلماسی لبخند در مقابل پاکستانی‌ها جواب نمی‌دهد، خواستار برخورد با مقامات پاکستانی در رابطه با این ترور‌ها شد و گفت: اگر اینچنین نکنیم، به مانند آنچه تاکنون رخ داده، باید گفت ‌در دیپلماسی به پاکستانی‌ها باخته‌ایم.
عبدالحمید: پاکستان نمی‌تواند
اما درحالی که مطالبه عمومی از دولت رایزنی با پاکستان برای برخورد با اشرار و تروریست‌هاست، عبدالحمید که رسانه‌های مخالف نظام طی چند هفته اخیر تلاش زیادی برای برجسته‌کردن چهره وی داشته‌اند، معتقد است پاکستان نمی‌تواند به‌صورت جدی با این گروه‌ها مقابله کند.  وی در پاسخ به این سوال که آیا روابط نزدیک ایران و پاکستان می‌تواند موجب مهار تروریست‌های باقیمانده از ریگی شود، پاسخ داد: خیر! من گمان نمی‌کنم. نه افغانستان و نه پاکستان هیچکدام از چنین توانایی برخوردار نیستند.  این اظهارات این گمانه را مطرح می‌کند که برخی تلاش می‌کنند یک نقش رابط و واسطه میان خود و تروریست‌های وابسته به عربستان سعودی تعریف کرده و از این طریق برای خود ایجاد وجهه کرده و اهداف و مطالبات خود را در استان محقق کنند. البته در ماجرای آزادی گروگان‌ها نیز برخی تحلیلگران معتقد بودند نوعی همپوشانی و هم‌افزایی در اقدام تروریست‌ها و نقش واسطه‌ها وجود داشته است.
کمیته 3 نفره کمیسیون امنیت ملی در سیستان و بلوچستان
قتل کارمند ثبت‌احوال در حالی اتفاق افتاد که 2 روز قبل از آن یعنی 2 اردیبهشت یک کمیته 3 نفره از سوی کمیسیون امنیت ملی به این استان اعزام شد. کمیسیون امنیت ملی درباره آزاد‌سازی مرزبانان نظرات خاص و متفاوتی نسبت به بعضی تفاسیر دولتمردان مخصوصا استاندار سیستان و بلوچستان درباره آزادی مرزبانان دارد. برخی گزارشات می‌گوید پرونده آزادی مرزبانان حاوی شواهد قابل تامل اطلاعاتی است که نشان می‌دهد آزاد‌سازی 4 مرزبان با هدف تقویت جریان نزدیک به عربستان و گروه تکمیل‌کننده پازل غرب در جنوZب شرق کشور صورت گرفته است. در بررسی این پرونده، تلاش رسانه‌های ضدانقلاب و وهابی برای بزرگنمایی نقش یک فرد خاص در آزادسازی مرزبانان بسیار قابل توجه بوده است، به‌گونه‌ای که حتی رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در مصاحبه‌ای به صراحت اظهار داشت برجسته‌کردن نقش مولوی عبدالحمید در آزادی مرزبانان توطئه غربی‌هاست. علاءالدین بروجردی گفت: «مولوی عبدالحمید مدت زیادی در منطقه سیستان و بلوچستان حضور دارد و در گروگان گرفتن‌های سابق وارد عمل نمی‌شده و مسؤولیتی را برعهده خود نمی‌دانسته است». وی اذعان کرد: «تمام پیگیری‌های مربوط به آزادی مرزبان‌ها توسط وزارت کشور و شورایعالی امنیت ملی انجام شده است و برجسته‌کردن نقش مولوی عبدالحمید در آزادی مرزبانان را توطئه غرب باید دانست».

جشن یک سالگی مجموعه طنز «دکتر سلام» با حضور چهره‌های فرهنگی، رسانه‌ای و سیاسی کشور 3 اردیبهشت ماه در مجتمع فرهنگی 13 آبان برگزار شد. در این مراسم فعالان فرهنگی و سیاسی مختلفی حضور داشتند. پس از پخش کلیپ‌های طنز، مجری برنامه هنگام دعوت از هادی قاسمی، مدیرعامل خبرگزاری دانشجو برای سخنرانی گفت، دل شیر می‌خواهد که با این کابینه امنیتی چنین برنامه‌ای اجرا شود و از اینکه مدیرعامل خبرگزاری در زندان نیست، ابراز تعجب کرد.
 قاسمی: «دکتر سلام» به هیچ جریانی وابسته نیست
هادی قاسمی، مدیرعامل خبرگزاری دانشجو از اقبال مخاطبان تشکر کرد و با اشاره به ازدحام جمعیت در سالن محل برگزاری و حتی در بیرون از سالن، گفت: اینکه این مراسم را اینجا برگزار کردیم به این علت بود که نتوانستیم جای دیگری را هماهنگ کنیم زیرا دانشگاه‌ها برای در اختیار گذاشتن سالن با ما همکاری نکردند. وی افزود: حتی اجازه چاپ پوستر نیز نداشتیم و تمام بضاعت ما، دانشجویان بودند که نقد کردند و کمک کردند تا در حال حاضر به مخاطب میلیونی برسیم. وی با بیان اینکه مجموعه دکتر سلام بیش از 100 هزار دانلود مستقیم دارد و در 250 دانشگاه نیز پخش شده، گفت:‌ مجموعه دکتر سلام به هیچ جریانی وابسته نیست و اهداف خود را با اهداف انقلاب اسلامی گره زده است، هیچگاه نقدهای ما به فرد خاصی مربوط نبوده و فقط دیدگاه‌ها را نقد کردیم. بزودی نماد نقد طنز در قالب یک عروسک به عنوان معرف مجموعه دکتر سلام رونمایی می‌شود.
 عباسی: نقد برای عدم بروز بحران است
حسن عباسی، رئیس اندیشکده یقین در مراسم جشن یک‌سالگی دکتر سلام خبرگزاری دانشجو از افرادی که فضایی را برای تولید این اثر به وجود آوردند تشکر کرد و گفت: نقد در کشور ما از آنجایی شروع می‌شود که اگر کسی درباره مساله‌ای مانند حجاب نقد کرد، می‌گوییم امر به معروف و نهی از منکر می‌کند ولی اگر قرار شد به دولتمردان تذکری داده شود، می‌گویند نقد کرده‌اند. ما باید کاری کنیم ماهیت نقد غربی به ماهیت امر به معروف و نهی از منکر تبدیل شود.عباسی تأکید کرد: ما نقد می‌کنیم برای اینکه بحران به وجود نیاید و اگر گاهی دولتی یا مسؤولی را نقد می‌کنیم به خاطر این است که آنها با بحران مواجه نشوند ولی متأسفانه وقتی ما این کار را می‌کنیم می‌گویند تخریب دولت یا آن مسؤول را می‌کنیم.
وی اضافه کرد: درباره سازوکار یارانه‌ها در همان ابتدا تذکراتی دادند ولی کسی گوش نکرد و حالا بعد از 4 سال خود آنها در مصاحبه‌ای که با خبرگزاری فارس داشته‌اند از مردم معذرتخواهی کردند ولی آیا حالا می‌شود این جریان را اصلاح کرد؟ ما آن زمان به خاطر اینکه بحران به وجود نیاید تذکر دادیم که متأسفانه کسی گوش نداد.
 عباسی: نتیجه لبخند زدن به آمریکا مصادره است
مسؤول اندیشکده یقین با اشاره به 4 میلیاردی که آمریکا قرار بود آزاد کند، گفت: آنها نه‌تنها این کار را نکردند بلکه 6 میلیارد تومان از سرمایه بنیاد علوی را مصادره کرده‌اند که این نتیجه لبخندزدن است. وی خاطرنشان کرد: دولت جدید در 9 روز گذشته با بحرانی به نام حمید ابوطالبی روبه‌رو شد و نوروز قبل نیز برای دولت بحرانی به نام قطعنامه به وجود آمد و این بحران‌ها به خاطر عدم توجه به تذکراتی که در این رابطه به دولت داده شده بود، ایجاد شد. عباسی تأکید کرد: در بحران‌هایی که برای دولت ایجاد شد، یکی از اتفاقاتی که رخ داد این بود که اعتماد مردم به این دولت کم شد و همچنین این اتفاقات اخیر نشان داد فرمایشات مقام معظم رهبری محقق شده است. اگر این روند ادامه پیدا کند، دشمنان به دست خودمان آرزوهایشان را محقق کرده‌اند. مدیر اندیشکده یقین اضافه کرد: امروز امید داخل به خارج در حال ناامید شدن است و این نتیجه بحران‌هایی است که هر 9 روز یک بار برای دولت پیش آمد. عباسی در ادامه اظهار داشت: ما باید اخلاق و تقوای بسیجی را در طنزها و نقدها مبنا قرار دهیم و در این رابطه به امر به معروف و نهی از منکر توجه کنیم و اگر مجموعه دکتر سلام هم به این مساله توجه نکند موفق نخواهد شد. باید مراقب باشیم طنز ماهیت تمسخر به خود نگیرد.
 بذرپاش: امروز هم غنی‌سازی 20 درصدی را دادیم هم یارانه‌ها تعطیل شد
از دیگر سخنرانان این مراسم نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی بود. او سخنانش را طعنه‌آمیز آغاز کرد و با بیان اینکه «خوشحالم که در جمع شما «بیسوادها» صحبت می‌کنم» گفت: همانطور که سرمربی تیم مالدیو بعد از باخت 17 بر صفر تیمش در برابر ایران گفت «ایران کشور قدرتمندی است»، این نتیجه را باید مقابل تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای بگذاریم. وی در ادامه گفت: مذاکرات کنونی هسته‌ای شبیه بازی ایران و مالدیو شده است، امروز هم غنی‌سازی 20 درصدی را دادیم هم یارانه‌ها تعطیل شد و هم رئیس‌جمهور آمریکا مودب شد.
 صفار هرندی: طنز نباید از حریم خارج شود
محمدحسین صفارهرندی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در مراسم جشن یک سالگی مجموعه «دکتر سلام» گفت:‌ طنز یعنی از کاه کوه بسازیم ولی گاهی در این بازی به نقاطی می‌رسیم که از مرزهای اخلاق خارج می‌شویم در صورتی که طنز نباید از حریم‌ها خارج شود. وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: دلیل استقبال فوق‌العاده از طنز دکتر سلام این است که برای اولین‌بار یک مجموعه، طنزهای متعلق به فرهنگ خودمان را مطرح می‌کند. صفارهرندی اضافه کرد: گاهی اوقات عدم تناسب در روزنامه‌ها دیده می‌شود و کسانی که دم از ملی‌گرایی می‌زنند از عناوین ضد ملیت استفاده می‌کنند یا کسانی که برای انهدام ارکان نظام در آن سوی مرزها برنامه‌ریزی می‌کنند به عنوان چهره‌های دلسوز کشور مطرح می‌شوند که این اتفاقات نوعی طنز است. اینکه دولت به اسم هدفمند کردن یارانه‌ها بخواهد از مردم حمایت کند ولی در عمل آنها را سرزنش کند یک طنز خنده‌دار است. حتی اینکه فردی به عنوان مشاور و معاون رئیس‌جمهور 10 پست داشته و هنوز هم اشتهای پست‌های دیگری را دارد، خودش طنز است.
رسایی: زکات شهرت، نقد است
حمید رسایی، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: امیدوارم دوران روحانی متشکریم پایان نیابد چون هم زیباکلام و هم تاجیک اعلام کردند روحانی بدنه اجتماعی خود را از دست داده است. امیدوارم ما مسؤولان تحمل نقد را داشته باشیم. زکات شهرت، نقد است و روحانی و سایرین باید این را بپذیرند؛ آنکه شمشیر را برای نقد کشیده است قوه مجریه است.
 غرضی: بهترین دوران حیات من دهه 50 بود
در ادامه مراسم سیدمحمد غرضی، کاندیدای یازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری گفت: در اداره کشور ساده‌نگری و ساده‌انگاری ممکن نیست زیرا اگر تمام استعدادها هم جمع باشند، اداره کشور سخت است. دهه 50 دوران خوب حیات من بوده است زیرا برای رسیدن به اهدافم در زندان بودم. غرضی با اشاره به موفقیت مجموعه طنز «دکتر سلام» عنوان کرد: طنز، توسعه زندگی است که اگر فرهنگ مناسب خود را نداشته باشد، زندگی معنا نمی‌یابد به طوری که مردم آنچه را قبول ندارند به طنز تبدیل می‌کنند و سیاستمداران آن اعمال را انجام نمی‌دهند.
 رضایی: طنز وسیله‌ای برای اطلاع‌رسانی است
در ادامه مراسم محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام ابتکار طنز این مجموعه را در جهت پر کردن خلأ طنز سیاسی در ادبیات سیاسی ما دانست و اظهار داشت: نیروهای انقلابی ما همواره با تابلوی نوآوری پا به میدان گذاشته‌اند؛ بسیاری از طریق طنز آگاه می‌شوند که از مسیر اشتباه خود بازگردند. وی افزود: طنز می‌تواند یک وسیله برای اطلاع‌رسانی باشد و یکی از مزیت‌های آن این است که می‌تواند با زبانی ساده فراگیر شود و به لایه‌های پایین جامعه نفوذ کند. تجربه انقلاب نشان می‌دهد جریان انقلابی باید حد و مرز خود را با جریان جناحی جدا کند. رضایی در ادامه گفت: طنز می‌تواند حرکتی تقویتی برای جریان انقلابی باشد و اگر این جریان انقلابی تقویت شود مدیریت جهادی و اقتصاد مقاومتی جایگاه می‌یابد و ارزش‌های انقلاب وارد فضای سیاسی می‌شود.  در ادامه این مراسم از سیروس مقدم کارگردان مجموعه پایتخت، شهرام شکیبا، قمیشی و مازیار بیژنی دست‌اندرکاران «قندپهلو»، فرهمند کارگردان مجموعه «حساس نشو»، مسعود ده‌نمکی کارگردان سینما و کامران نجف‌زاده مسؤول برنامه «صرفاً جهت اطلاع» تقدیر شد. ده‌‌نمکی اظهار داشت:‌ امیدوارم کار بعدی‌ام طوری باشد که دشمنان باز هم عصبانی شوند. احتمالا عنوان برنامه‌ بعدی «نفوذی‌ها» است.  مراسم جشن یک سالگی مجموعه طنز دکتر سلام خبرگزاری دانشجو با حضور محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، محمدحسین صفارهرندی وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمد ودودحیدری رئیس سازمان بسیج دانشجویی، حسن عباسی، حسین قدیانی، محمد غرضی، وحید جلیلی، حمید رسایی، صادق زیباکلام و جمعی از دانشجویان کشور در لانه جاسوسی برگزار شد که با استقبال چشمگیر دانشجویان و شعارهای آنان همراه شد.
 

   «معراجی‌ها» از مرز ۵ میلیارد گذشت/9
   توصیه افخمی به اوباما /9
   منتفی شدن فراخوان کارت ملی هوشمند/4
   احتمال رفتن انتخابات افغانستان به دور دوم/11
   کفاشیان: در انتخابات نامزد می‌شوم/10