راجر کوهن: در حالی که مهلت برای دستیابی به توافق احتمالی با ایران درباره برنامه هسته‌ای این کشور رو به پایان است، بحث‌هایی اشتباه در این باره انجام می‌شود.
جناح طرفدار محدود کردن ایران، خواستار روشی عملی است تا براساس آن ایران به‌طور محدود به غنی‌سازی اورانیوم بپردازد به‌طوری که این کشور نتواند به بمب اتم دست پیدا کند. این جناح در برابر اردوگاه خواستار برچیدگی قرار دارد که معتقد است هر گونه توافقی بد است و همه سانتریفیوژهای ایران باید برچیده شود.  مقامات دولت اوباما که گفت‌وگوها را هدایت می‌کنند، محدودکنندگانی متعهد هستند. آنها به دنبال یک توافق سختگیرانه هستند که شامل راستی‌آزمایی فشرده طی مدتی طولانی درباره یک برنامه غنی‌سازی بسیار کاهش‌یافته است که تنها با انرژی هسته‌ای غیرنظامی سازگار باشد. این افراد خواستار اطمینان در این باره هستند که ایران حداقل یک سال با هرگونه «فرار هسته‌ای» برای ساخت بمب اتم فاصله داشته باشد.  طرفداران برچیده شدن برنامه هسته‌ای ایران که معتقدند هرگونه توافقی فاجعه‌بار خواهد بود، توسط «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر اسرائیل هدایت می‌شوند و از حمایت قوی در کنگره تحت کنترل حزب جمهوریخواه برخوردارند حتی قبل از آنکه نخست‌وزیر اسرائیل در جلسه‌ای مشترک در اوایل ماه آینده سخنرانی کند. نتانیاهو-که دیدار برنامه‌ریزی‌شده وی خشم اوباما را برانگیخته است- استدلال می‌کند متعهد به صحبت کردن درباره موضوعی است که بر بقای اسرائیل تاثیر می‌گذارد.  اشتباهی که در این بحث وجود دارد، به طرفداران برچیده شدن برنامه هسته‌ای ایران مربوط می‌شود.  ایران بر چرخه سوخت هسته‌ای تسلط پیدا کرده است. این ممکن است مایه تاسف باشد اما کاملا واقعیت دارد. ایران قبل از ورود اوباما به کاخ‌سفید بر چرخه سوخت هسته‌ای تسلط پیدا کرد. ایران بر اصول فناوری اورانیوم تسلط یافته است. هزاران دستگاه سانتریفیوژ در حال دَوَران است هرچند تعدادی از این سانتریفیوژها به سبب توافق موقت که اواخر سال 2013 امضا شد فعال نشده‌اند. پس، از بین بردن دانش به چه معنی است؟ شما نمی‌توانید دانش افراد را با بمباران از بین ببرید اما این در اصل همان چیزی است که افراد خواستار برچیده شدن برنامه هسته‌ای ایران پیشنهاد می‌کنند.در واقع اردوگاه برچیده شدن برنامه هسته‌ای ایران، طرفدار تشدید وخامت اوضاع هستند که درگیری فاجعه‌بار با ایران را محتمل‌تر می‌کند. این یک اردوگاه جنگ‌طلب است. ایران یکی از امضاکنندگان پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای، به‌طور داوطلبانه نمی‌خواهد برنامه‌ای [هسته‌ای] را از بین ببرد که مایه غرور ملی است و معتقد است حق دارد از آن برخوردار باشد.  طرفداران برچیده شدن برنامه هسته‌ای ایران می‌گویند تحریم‌ها می‌تواند ایران را به زانو درآورد.  افراد معتقد به تحریم‌ها و برچیده شدن برنامه هسته‌ای ایران درک درستی از مسائل ندارند.  تحریم‌ها به ایران آسیب زده‌ ولی این کشور به این تحریم‌ها عادت کرده است.  این وضع موجب می‌شود بمباران ایران به صورت تلاشی برای برچیدن برنامه هسته‌ای ایران مطرح شود اما حتی خوش‌بینانه‌ترین ارزیابی‌ها نیز نشان می‌دهد حداکثر دستاورد عملیات نظامی ممکن است این باشد که برنامه ایران چند سال عقب بیفتد. این وضع همچنین موجب وارد شدن آمریکا به جنگ با شیعیانی می‌شود که دشمنان قسم‌خورده جنگجویان داعش به شمار می‌روند و آمریکا و متحدانش نیز در حال نبرد با جنگجویان داعش هستند. همچنین اسرائیل برای اولین‌بار وارد جنگ با ایرانیان می‌شود.  توصیه عاقلانه به طرفداران برچیده شدن برنامه هسته‌ای ایران این است: «در یک دنیای کامل، ایران هیچ برنامه غنی‌سازی نخواهد داشت اما زندگی کامل نیست. در این وضعیت باید از میان گزینه‌ها انتخاب کرد: یا شما به یک راه‌حل مبتنی بر مذاکره دست پیدا می‌کنید که تضمین می‌کند برنامه ایران حدود 15 سال بشدت محدود و حداقل یک سال با فرار هسته‌ای فاصله داشته باشد و هیچ اعتراضی نشود و مسیر پلوتونیومی ساخت بمب با تغییر رآکتور تحقیقاتی اراک مسدود شود یا باید سراغ اقدام نظامی بروید. دستاورد جنگ چه خواهد بود؟ ممکن است برنامه هسته‌ای ایران مقداری به عقب برود ولی تضمین خواهد کرد ایران به طرف ساخت بمب اتم پیش می‌رود، احساسات ضدغربی در جهان اسلام شعله‌ور می‌شود و ائتلاف بین‌المللی فعلی درباره تحریم‌ها از هم می‌پاشد. این برای هیچ کسی از جمله اسرائیل خوب نیست.
نیویورک‌تایمز
 

جک خوری: منابع لبنانی می‌گویند ژنرال قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس ایران بر حمله به مخالفان حکومت سوریه نظارت دارد. رسانه‌های وابسته به بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه و حزب‌الله گزارش می‌کنند سوریه حمله‌ای گسترده را برای به‌دست آوردن کنترل بلندی‌های جولان و محافظت از دمشق از جنوب و غرب آغاز کرده است.
آنها در حال مبارزه با شورشیان به رهبری جبهه النصره- شاخه‌ای از القاعده- هستند. منابع لبنانی گفتند این حمله با حزب‌الله و نیروهای نظامی ایران هماهنگ شده است.
براساس گزارش‌های تاییدنشده، ژنرال سلیمانی در پی حملات موشکی اخیر به دمشق وارد این بخش شده است.  گزارش‌ها از حمله علیه شورشیان و تصرف چند شهر در این منطقه چند روز پس از آن اعلام شده است که ولید معلم، وزیر خارجه سوریه گفت سوریه اجازه نخواهد داد شورشیان در اراضی مجاور مرز اسرائیل جای پایی به‌دست آورند.  رژیم اسد نگران آن است که این گروه‌ها که ادعا می‌کند توسط اسرائیل، آمریکا و اردن حمایت می‌شوند، کنترل جولان سوریه را به‌دست گیرند. رسانه‌های حزب‌الله درباره دخالت اسرائیل با هدف مانع شدن از بازگشت ارتش سوریه به خطوط آتش‌بس هشدار دادند.
گروه‌های شورشی کنترل بخش‌های زیادی از بلندی‌های جولان سوریه و شهرهای بزرگ در منطقه قنیطره و درعا را در دست گرفته‌اند در حالی که ارتش سوریه به سمت حومه دمشق عقب‌نشینی کرده است.  به گفته منابع سوری و لبنانی، رژیم اسد نگران است برخی شبه‌نظامیان شورشی که در حال مبارزه با جنگجویان داعش هستند، قدرت خود را از طریق کمک‌های غرب افزایش دهند و برای حمله به دمشق آماده شوند.  در حالی که کانال تلویزیونی المنار حزب‌الله از آغاز جنگ در بلندی‌های جولان خبر داد، شورشیان بالاترین حالت آماده‌باش را اعلام کرده‌اند و در پایگاه‌های اینترنتی خواستار اعزام نظامیان به مناطق قنیطره و درعا برای متوقف کردن پیشرفت ارتش سوریه شدند.  بنا به گزارش‌های رسیده، ارتش سوریه کنترل چند شهر را با کمک حزب‌الله و نیروهای ایران دوباره به‌دست آورده است. همچنین گزارش شده است ارتش سوریه برای اولین بار از سال 2013 کنترل شهری را نزدیک درعا به‌دست آورده است.
ارتش سوریه و حزب‌الله درباره گسترش این عملیات گزارشی نداده‌اند اما گزارش‌ها از میدان جنگ که در رسانه‌های اجتماعی منتشر شده است از آن حکایت دارند که نیروهای سوری در حال پیشروی به سمت نقاط استراتژیک در مناطق مرتفع‌تر هستند.
براساس این گزارش‌ها، هر دو طرف متحمل تلفات سنگینی در میدان جنگ شده‌اند. گزارش‌های روزانه از کشته شدن ده‌ها تن از شبه‌نظامیان در جنگ با ارتش سوریه به طور گسترده‌ای در سوریه بازتاب پیدا می‌کند.
مقامات سوریه بر این باورند تصاحب بخش جنوبی به‌دست ارتش به طور کلی جنگ را تحت تاثیر قرار می‌دهد، زیرا این جبهه، قسمت آسیب‌پذیر رژیم سوریه محسوب می‌شود و هر حمله ارتش در حلب یا ادلب با پاسخ در جنوب- عمدتا از درعا- مواجه می‌شد.
هدف اصلی ارتش سوریه در این مرحله به‌دست آوردن دوباره کنترل مسیر اصلی درعا- دمشق، مسدود کردن مسیر کمک تدارکاتی از جنوب غربی و شکستن ارتباط بین شبه‌نظامیان مستقر در بخش کوه حرمون در شمال تا درعا در جنوب است.
این عملیات نشان‌دهنده تلاش‌های بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه برای بیرون راندن شورشیان از مناطقی است که کنترل آنها را در نیمه دوم سال 2014 به‌دست گرفتند و نیز ترس اسد در این باره که پیشرفت مخالفان سوری به نفع اسرائیل تمام شود.
هاآرتص
 

رمزی بارود: با وجود موفقیت حماس در دفع حملات اسرائیل در باریکه غزه،‌ مانورهای سیاسی این گروه در منطقه در سال‌های اخیر نتیجه‌بخش نبوده است. حماس از سوی اسرائیل و طرف‌های عربی در انزوا قرار گرفته است و تشکیلات خودگردان فلسطین به رهبری محمود عباس نیز از آن حمایت نمی‌کند. در این شرایط جنبش اسلامی حماس بار دیگر با گزینه‌های دشواری روبه‌رو شده و به نظر می‌رسد تصمیم گرفته است با احتیاط به اردوگاه قدیمی خود نزد ایران و حزب‌الله بازگردد. این‌بار این مانور مشخصا خطرناک است.  البته دیگر گزینه‌های حماس بسیار محدود است یا اصولا گزینه‌ای پیش روی این جنبش قرار ندارد. حماس اکنون با چالش‌های وحشتناکی روبه‌رو است. این چالش‌ها شامل اقتصاد بشدت ضعیف،‌ زیرساخت‌های ویران، تونل‌های تخریب‌شده رفح و تداوم محاصره اقتصادی از سوی اسرائیل است.  پیشرفت مذاکرات سال گذشته فتح و حماس و پس از آن تشکیل دولت جدید می‌توانست مقدمه تحولاتی دیگر از جمله تعریف ساختار جدید برای سازمان آزادیبخش فلسطین باشد. تلاش برای صلح که زمانی بسیار امیدوارکننده بود در پی تهاجم گسترده اسرائیل به غزه دچار اختلال شد. این حمله موسوم به عملیات «تیغه حفاظتی» هزاران کشته و زخمی بر جای گذاشت. در پی این جنگ، باریکه غزه که پیش از آن وضعی به هم ریخته داشت، در بدترین حالت خود در سراسر تاریخ قرار گرفت.
دولت «رامی حمدالله» در رام‌الله به جای آنکه بلافاصله وزارتخانه‌های مورد توافق را در غزه تاسیس کند و ضمن تزریق پول به مناطق آسیب‌دیده، فرآیند بازسازی را آغاز کند، همه کارها را به تاخیر انداخت و تنها دلیلی که می‌توان برای این‌کار متصور شد، وجود انگیزه‌های سیاسی بود. با این وضع اگر غزه ارتباطی هرچند محدود با دنیای خارج نداشته باشد حماس نمی‌تواند مدت طولانی دوام آورد.
تلاش حماس برای استفاده از مصر به‌عنوان راهی برای شکستن محاصره غزه نیز نتیجه‌بخش نبود. مصر ماه مارس سال گذشته حماس را گروهی تروریستی اعلام کرد. چند ماه بعد نیز دادگاهی در مصر فعالیت گردان‌های عزالدین قسام، شاخه نظامی حماس را ممنوع و این گروه را به فعالیت‌های تروریستی متهم کرد. اکنون با تخریب تونل‌های غزه و ایجاد و تقویت یک منطقه حائل از طرف مصر، محاصره غزه کامل شده است.  پس از آن حمله اسرائیل به غزه رخ داد که نتیجه آن بی‌خانمان شدن هزاران خانواده، بیش از 11 هزار زخمی و فرورفتن تعداد زیادی از مردم غزه در فقر بود. در کنفرانس کمک به غزه که ماه گذشته در قاهره برگزار شد، قول‌هایی برای کمک به بازسازی غزه داده شد اما تعداد کمی از این قول‌ها عملی شد. سازمان ملل و اتحادیه عرب اکنون پس از چند ماه خواستار عملی شدن وعده‌های کمک به غزه هستند اما آمریکا و متحدان آن اصرار دارند حتی اگر این مبالغ پرداخت شود، در اختیار حماس قرار نخواهد گرفت.
در این شرایط حماس چه کاری باید انجام دهد؟
قبل از وقوع به‌اصطلاح بهار عربی در سال 2011، منطقه به 2 اردوگاه سیاسی تقسیم شده بود. یکی از آنها موسوم به «محور مقاومت» یا اردوگاه گروه‌های مخالف بود. این محور شامل ایران، سوریه، حزب‌الله و حماس بود. اردوی دیگر متعلق به میانه‌روها بود که متحدان منطقه‌ای آمریکا در آن گرد هم آمده بودند. اردوی میانه‌روها تلاش می‌کرد فعالیت‌های گروه نخست را خنثی کند.
در این میان اختلافات شیعه و سنی نیز وجود داشت اما هرگز به شدتی که امروز وجود دارد به چشم نمی‌آمد. وجود حماس به‌عنوان یک گروه سنی در اردوگاه شیعیان و مبارزه این گروه با آمریکا و اسرائیل عملا هرگونه اختلافات مذهبی را به حداقل رسانده و بی‌اهمیت نشان می‌داد.  بهار عربی در مراحل ابتدایی امیدواری‌های فراوانی به همراه داشت اما در نهایت سراسر منطقه از این تحول ضربه خورد. این تحول به جنگ و درگیری‌های خونین منجر شد و تضادهای مذهبی و سیاسی بی‌سابقه‌ای را به همراه داشت.  بروز جنگ در سوریه بهترین سناریو برای بسیاری از دولت‌های غربی از جمله آمریکا و اسرائیل به نظر می‌رسید. ایران، روسیه و کشورهای عربی بلافاصله وارد میدان شدند و هر یک اهداف خاصی برای خود داشتند. برای ایران این جنگ فرصتی برای گسترش نفوذ منطقه‌ای خود بود. با اضافه شدن حزب‌الله به این جنگ که گروه‌های فراوانی در آن شرکت داشتند، رویارویی شیعه و سنی قابل لمس شد. با این حال هیچ‌یک از طرفین به حماس اجازه ندادند در این درگیری‌ها دخالت کند.  در این میان فلسطینی‌ها حتی زمانی که اتحاد و یکپارچگی آنها در خطر بود نیز اختلافات خود را کنار نگذاشتند. تشکیلات خودگردان فلسطین به رهبری محمود عباس بی‌توجه به هزاران کشته جنگ غزه و آوارگان فلسطینی که شرایط بسیار دشواری در اردوگاه‌های سوریه داشتند، به گفتمان بی‌معنای «فرآیند صلح» با اسرائیل ادامه می‌داد.  قمار حماس کمترین نتیجه را برای این گروه به همراه نداشت. حماس که بیش از پیش فقیر و منزوی شده بود تلاش کرد با پیوستن به گروه فتح برای پایان دادن به اختلافات و فرار از شرایط ناامیدکننده موجود، فرصتی برای خود فراهم کند.  پس از آن اسرائیل به غزه حمله کرد. بحث رسانه‌ها در آن زمان حول اتهام اثبات‌نشده علیه حماس مبنی بر مرتبط بودن با ربودن و کشتن 3 نوجوان شهرک‌نشین اسرائیلی بود اما این موضوع فقط بهانه‌ای برای جنگ بود. حماس پس از جدایی از محور مقاومت و منزوی شدن از سوی اردوگاه میانه‌روهای عرب در ضعیف‌ترین وضع خود قرار داشت. در آن شرایط «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر اسرائیل فرصتی مناسب برای وارد کردن ضربه نهایی به حماس پیدا کرد و به همین جهت غزه را با بی‌رحمی بی‌سابقه‌ای مورد حمله قرار داد. وی قصد داشت ابتدا حماس را به لحاظ سیاسی خرد کند و سپس قابلیت‌های نظامی آن را از بین ببرد. ویرانی وسیع زیرساخت‌های غزه با هدف افزایش فشار بر مردم غزه نبود بلکه هدف اصلی آن، این بود که اسرائیل مطمئن شود حماس پس از جنگ نخواهد توانست غزه را اداره کند و کار عظیم و غیر قابل انجام بازسازی غزه و در کنار آن نبود هرگونه کمک، باعث سقوط حماس خواهد شد.  کشورهای عربی نیز یا بشدت غرق در مشکلات خود بودند یا اینکه حملات شدید اسرائیل به غزه را با وحشت، شوک و نگاه به آینده می‌نگریستند. آنهایی که حماس را به جدا کردن راه خود از ایران تشویق می‌کردند، نتوانستند کمبودهای این گروه را در زمینه سلاح، پول و سایر امکانات جبران کنند. اکنون برخی اعضای حماس احساس می‌کنند به آنها خیانت شده است و آنهایی که با جدایی از ایران مخالف بودند، رهبران گروه را به تجدیدنظر در انتخاب متحدان خود ترغیب می‌کنند.  در واقع فرآیند ترمیم روابط با ایران از چند ماه قبل نزد رهبران حماس آغاز شده است و نشانه‌های بسیاری- اگرچه مبهم- از نوعی آشتی بین ایران و حزب‌الله از یکسو و حماس از سوی دیگر حکایت دارد و احتمال ازسرگیری اتحاد آنها را در آینده نزدیک افزایش داده است.  
هنگامی که یک بالگرد توپدار اسرائیل روز 18 ژانویه/ 28 دی یک کاروان را در استان قنیطره در سوریه هدف قرار داد که طی آن 6 نیروی حزب‌الله و یک ژنرال ایرانی کشته شدند، حماس به سرعت کشته شدن این نیروها را تسلیت گفت. برجسته‌ترین این پیام‌ها از سوی «محمد ضیف» فرمانده گردان‌های قسام بود. ضیف خواستار آن شد که در این جنگ مشترک تفنگ‌ها به سوی اسرائیل نشانه گرفته شود.  در پی این حمله پیام‌های سیاسی نیز سرازیر شد که یکی از آنها از سوی «اسماعیل هنیه» نخست‌وزیر دولت حماس در غزه بود. وی ضمن درخواست برای اتحاد در برابر دشمن سیاسی امت اسلامی، اعلام کرد: «ما همبستگی کامل خود را با لبنان و مقاومت لبنان اعلام می‌کنیم». علاوه بر این «خالد مشعل» رئیس حماس نیز خواستار حل و فصل صلح‌آمیز بحران سوریه شد که این نشان می‌دهد تلاش حماس برای بازگشت به اردوی ایران در نهایت به سرانجام خواهد رسید.  در حقیقت آن‌طور که «احمد یوسف» مشاور ارشد سابق هنیه و عضو بانفوذ حماس اعلام کرد، بازگشت حماس به اردوی ایران دیر یا زود انجام خواهد شد. وی گفت مشعل نیز باید بزودی به تهران برود و با مقامات عالیرتبه ایران دیدار کند.  بازگشت احتمالی حماس به اردوی ایران احتمالا به روشی محتاطانه، حساب‌شده و البته پرهزینه صورت خواهد گرفت. هم‌اکنون بحران بی‌اعتمادی در میان همه طرف‌ها وجود دارد اما برخی در جنبش حماس معتقدند بازگشت به اردوی ایران غیرقابل اجتناب است.
برخی گروه‌ها و کشورها از راهبرد جدید حماس بشدت انتقاد می‌کنند و برخی دیگر آن را به‌عنوان اقدامی منطقی مورد تقدیر قرار می‌دهند اما اگر از دید حماس و گروه‌های مقاومت در غزه به موضوع نگاه کنیم، این اقدام تنها با هدف حفظ بقای حماس انجام می‌شود.
پایگاه اینترنتی آسیاتایمز

مایکل گوردون و استیو ارلانگر: محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران که در کنفرانس بین‌المللی امنیتی مونیخ شرکت کرده و در حاشیه‌ آن با تنی چند از مقامات خارجی نیز دیدار و گفت‌وگو کرده بود، گفت: «تهران تمدید گفت‌وگوها درباره محدود کردن برنامه هسته‌ای ایران را ترجیح نمی‌دهد و انتظار دارد اگر توافق (جامع)‌ به‌دست آید، آنگاه تحریم‌ها به سرعت لغو شود». وی تأکید کرد: «تحریم‌ها نوعی تنگنا و وسیله‌ اعمال فشار است و اگر شما به دنبال پیدا کردن راه‌حل هستید، باید از دست آنها خلاص شوید (تحریم‌ها را کنار بگذارید)».  گفت‌وگوهای هسته‌ای تاکنون 2 بار تمدید شده است و هرچند سررسید دستیابی به توافق جامع، با تمام جزئیات مربوط، پایان ماه ژوئن اعلام شده، ضرب‌الاجل توافق بر سر چارچوب کلی این توافقنامه، اواخر ماه مارس عنوان شده است.  
با توجه به افتادن رهبری کنگره آمریکا به دست جمهوریخواهان، تمدید سه‌باره‌ سررسید دستیابی به توافق جامع از لحاظ سیاسی برای آمریکا تقریباً غیرممکن است. از این رو نه تنها ظریف، بلکه جان کری، وزیر خارجه آمریکا نیز با جدیت کامل در حال مذاکره است تا هر دو طرف پیش از فرارسیدن ضرب‌الاجل‌های یادشده، به اهداف اعلام‌شده‌ خود نایل شوند. در همین حال، آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر عالی ایران نیز هفته گذشته اعلام کرد آماده‌ پذیرش توافقی است که به زیان منافع کشورش نباشد.
کارشناسان سیاسی این را حرکتی مهم در حمایت از آقایان ظریف و حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران،‌ از سوی رهبر عالی این کشور تلقی کرده‌اند.  آقای ظریف همچنین بر آمادگی کشورش برای تعامل دیپلماتیک با عربستان سعودی، ترکیه و سایر کشورهایی که به دنبال راه‌حلی دیپلماتیک برای درگیری‌های سوریه هستند، تاکید کرد.  ایران برای نیروهای بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه، اسلحه فرستاده است و همچنین نیروی قدس سپاه پاسداران ایران را برای کمک به حامیان بشار اسد در جنگ‌شان علیه شورشیان سوریه، به این کشور اعزام کرده است. عربستان‌سعودی و سایر کشورهای عرب که با حکومت آقای اسد مخالفند، اصرار داشته‌اند ایران نباید هیچ نقشی در هیچیک از گفت‌وگوهای منطقه‌ای درباره بحران سوریه ایفا کند(و فقط مخالفان اسد باید در این گفت‌وگوها حضور داشته باشند).
نیویورک تایمز
 

آر‌یل بن سولومون: یک دروزی اسرائیلی گفت: مخالفان سوری از وی خواسته‌اند پیامی را به نتانیاهو منتقل کند مبنی بر اینکه اسرائیل باید به حزب‌الله و ایران ضربه سخت دیگری وارد کند.  یک دروزی اسرائیلی به نام «مندی صفدی» که با مخالفان سوری در ارتباط است، گفت: شورشیان سوری که ضد تهاجم تازه محور «ارتش سوریه، حزب‌الله و ایران» در جنوب این کشور می‌جنگند، از اسرائیل می‌خواهند پیش از آنکه این محور بتواند بلندی‌های جولان را که با اسرائیل هم‌مرز است به تصرف درآورد، به مواضع‌شان حمله کند.  یک فرمانده شورشی سوری در جنوب این کشور قول داد ضد نیروهای حزب‌الله لبنان و دولت سوریه که تهاجم گسترده‌ای ضد شورشیان در منطقه حساس نزدیک مرزهای اسرائیل و اردن انجام داده‌اند، جنگی چریکی به راه بیندازد.  این تهاجم که این هفته آغاز شد در منطقه‌ای در جنوب دمشق متمرکز است که آخرین پایگاه مهم گروه مسلح اصلی مخالف بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه است.  سازمان نظارت بر حقوق بشر (مخالفان) سوریه که این جنگ را زیر نظر دارد، می‌گوید حزب‌الله در صف مقدم این تهاجم است و نیروهای دولتی و شبه‌نظامیان متحد آن پیشروی‌های چشمگیری داشته‌اند.  مندی صفدی- که مسؤول دفتر وزیر سابق حزب لیکود بوده است- به صورت مستقل با مخالفان دموکرات و لیبرال سوریه که با اسلامخواهان، مخالفند و خواهان روابط دوستانه با اسرائیل هستند دیدار کرد.  وی چند روز پیش با سران شورشی سوریه و برخی فعالان دیدار و پیام آنها را به دفتر نخست‌وزیری اسرائیل منتقل کرد.  صفدی در مصاحبه‌ای با روزنامه جروزالم پست گفت: «در چند روز گذشته، جنگ سختی میان نیروهای تحت حمایت ایران یعنی سوریه و حزب‌الله با مخالفان سوریه در گرفته است».  وی افزود: «محور سوریه برای رسیدن به هدف خود که بازپس‌گیری مناطقی در جنوب این کشور است که با اسرائیل هم‌مرز است، از هر وسیله‌ای استفاده می‌کند. شورشیان در برخی مناطق به موفقیت‌هایی دست یافته‌اند اما بشدت ضربه خورده‌اند.  صفدی گفت: «مخالفان سوری از طریق واتس‌اپ با من تماس گرفتند و از من خواستند این پیام را به نخست‌وزیر اسرائیل برسانم که اسرائیل برای متوقف کردن پیشروی ایران و حزب‌الله باید ضربه سخت دیگری به آنها بزند». صفدی گفت: «یکی از فرماندهان ارتش آزاد سوریه در جنوب این کشور- که خواست نامش فاش نشود- ادعا کرد نیروهای متحد سوریه می‌خواهند به مرز اسرائیل برسند و از آنجا حملات تروریستی ضد آن انجام دهند». وی افزود: «این فرمانده، اطلاعاتی درباره محل نیروهای سوری و حزب‌الله به من داد که نمی‌توانم آنها را افشا کنم».  وی در ادامه گفت: «حزب‌الله، ایران و روسیه بشدت از دولت سوریه حمایت می‌کنند در حالی که شورشیان در جنوب سوریه،  نیرو و سلاح مناسبی در اختیار ندارند».  صفدی گفت: «جبهه النصره حضور کمی در جنوب سوریه دارد و از آنجا که آنها یک گروه تروریستی هستند، اسرائیلی‌ها از برقراری تماس با آنها منع شده‌اند».  وی افزود: «اسرائیل فقط با ارتش آزاد سوریه در تماس است، زیرا تضعیف اسلامخواهان تندرو به نفع امنیت اسرائیل است».  به عقیده صفدی، داعش توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرده است، زیرا مردم را به خاک و خون می‌کشد در حالی که تعداد آنها کمتر از دیگر گروه‌های تحت حمایت غرب است.  وی افزود: «اگر ارتش آزاد سوریه بتواند مانند کردها در کوبانی در جنگ با داعش، حمایت تسلیحاتی و نظامی بیشتری دریافت کند، آنها نیز می‌توانند پیشروی کنند».
جروزالم پست