گروه اقتصادی: پس‌لرزه‌های نامه هشدارآمیز 4 وزیر اقتصاد، صنعت، رفاه و دفاع درباره تشدید رکود و وضعیت بد بازار سرمایه ادامه دارد. به گزارش «وطن‌امروز» با وجود اینکه دولتی‌ها سعی کردند این نامه را کم‌اهمیت جلوه دهند و آن را یک گزارش معمولی بنامند اما واقعیت چیز دیگری را عنوان می‌کند. محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت روز گذشته محتویات این نامه را یک گزارش طبیعی خواند اما نتوانست به وزیر اقتصاد کنایه نزند. نوبخت اعلام کرد اگر جای وزرا بود به این نامه مهر محرمانه می‌زد! حتی وی نتوانست شگفتی خود را از این نامه پنهان کند و به صراحت اعلام کرد از دیدن نامه جا خورده است. وی روز گذشته در حاشیه جلسه هیات دولت درباره نامه اقتصادی 4 وزیر به روحانی گفت: این نامه متنی دارد که پیام‌هایی می‌تواند داشته باشد. آنچه از این نامه در فضای رسانه‌ای مطرح شد روی چند موضوع متمرکز بود. تبدیل رکود اقتصادی به یک بحران، عدم دسترسی وزرا به رئیس‌جمهور و نداشتن برنامه اقتصادی از گمانه‌زنی‌هایی بود که پس از انتشار این نامه در فضای رسانه‌ای مطرح شد. سخنگوی دولت تاکید کرد: این نامه به مساله کلیت اقتصاد ایران معطوف نیست بلکه صرفا درباره بازار سرمایه و بورس است و اگر نامه را به دقت بخوانیم مشاهده می‌کنیم همه بندها و استدلال‌ها مربوط به بازار سرمایه‌ است. نوبخت ادامه داد: وزرایی که این نامه را امضا کردند به نوعی به بازار سرمایه مرتبطند. در همین رابطه سردار دهقان به جهت شرکت سرمایه‌گذاری نیروهای مسلح (غدیر) به جهت دفاع از کارکرد این شرکت نامه را امضا کرد. همچنین آقای نعمت‌زاده و آقای ربیعی هم به دلیل شرکت‌های مختلف شستا این نامه را امضا کردند و وزیر اقتصاد هم چون رئیس شورای بورس بود امضا کرد. وی بیان کرد: عده‌ای براساس متن این نامه اینطور برداشت کردند که وعده و گزارش رئیس‌جمهور درباره خروج از رکود محقق نشده و این 4 وزیر هم گفته‌اند ما به سمت بحران می‌رویم در حالی که این نامه در ارتباط با بورس و بازار سرمایه است. سخنگوی دولت با بیان اینکه مطلبی که آقای رئیس‌جمهور بابت خروج از رکود بیان کردند کاملا درست است، افزود: حتی این 4 وزیر هم موضوع خروج از رکود را قبول دارند. همچنین تبدیل رشد منفی اقتصادی به بالای مثبت 3 درصد و رشد اقتصادی مؤید اقدامات دولت است. هر چند ما نیازمند رشد اقتصادی بالای 8 درصد هستیم. نوبخت تاکید کرد: آنچه رئیس‌جمهور بیان کرد براساس آمارها و تمام منابع ملی و بین‌المللی درست است. وی گفت: گزارش مقدماتی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور برپایه مرکز آمار حاکی از رشد مثبت اقتصادی در 3 ماهه نخست امسال است. سخنگوی دولت در ادامه این نشست درباره برخی استدلال‌ها که گفته می‌شد یکی از علل نوشته شدن این نامه عدم دسترسی وزرا به رئیس‌جمهور است، گفت: رئیس‌جمهور شخصا در روزهای یکشنبه و پنجشنبه در جلسات تیم اقتصادی دولت حضور پیدا می‌کنند تا برنامه‌ها و دیدگاه‌ها و نظرات اعضای این ستاد را استماع کنند. در جلسه ستاد اقتصادی دولت بنده به همراه وزیر اقتصاد و رئیس کل بانک مرکزی حضور داریم؛ کدام یک از ما 3 نفر می‌توانیم بگوییم یا ادعا کنیم که طرح و برنامه‌ای برای مهار تورم و خروج از رکود داشتیم اما آقای رئیس‌جمهور برای شنیدن این برنامه‌ها وقت نداشتند. علاوه بر 2 جلسه هیأت دولت، جلسات تیم اقتصادی دولت هر کدام بیش از 4 ساعت به ریاست رئیس‌جمهور برگزار می‌شود که نشان می‌دهد وقت کافی برای بیان مطالب وجود دارد. سخنگوی دولت افزود: همه ما وقت داریم با رئیس‌جمهور ساعت‌ها صحبت کنیم و برنامه و پیشنهادات مورد نظرمان را ارائه کنیم، اینکه می‌گویند رئیس‌جمهور وقت ندارد و راه دیگری برای ارائه برنامه‌ها به جز نامه نیست،‌ درست نیست. نوبخت با بیان اینکه شاید برخی‌ها بگویند تیم اقتصادی دولت ناهماهنگ است، افزود: ممکن است تفاوت نظر درباره مسائل مختلف وجود داشته باشد. به طور مثال درباره کاهش نرخ سود بانکی همه اتفاق نظر داشتیم که باید نرخ سود بانکی تقلیل پیدا کند اما ما با 3 پیشنهاد مختلف وارد شورای پول و اعتبار شدیم. وی ادامه داد: بانک مرکزی، وزارت اقتصاد و سازمان مدیریت هر یک پیشنهادات مربوط به خود را داشتند اما پس از بحث و تبادل نظر به یک جمع‌بندی رسیدیم که همه باید آن را اجرا کنیم. سخنگوی دولت با بیان اینکه نامه 4 وزیر به رئیس‌جمهور از سر خیرخواهی بود، گفت: این نامه از یک گزارش فراتر نبود. گزارش 4 وزیر طبیعی بود و شاید غیرطبیعی بودن ماجرا این است که نباید چنین نامه‌ای در رسانه‌ها منتشر می‌شد. وی در بخش دیگری از این نشست تصریح کرد: شاید اگر برای انتشار این نامه با بنده مشورت می‌کردند، توصیه می‌کردم یک مهر محرمانه به این نامه بزنند تا ما دچار برخی تحلیل‌های نادرست نباشیم. نامه این 4 وزیر به رئیس‌جمهور تخطئه توجه روحانی به مسائل اقتصادی بود که منجر به فرصت‌طلبی برخی رسانه‌ها شد و به نظر می‌رسد این نامه نباید رسانه‌ای می‌شد، چرا که مربوط به مسائل داخلی دولت بود. سخنگوی دولت درباره این سوال که آیا این نامه باعث به وجود آمدن اختلاف در داخل کابینه نمی‌شود، اظهار داشت: این اتفاق نخواهد افتاد و ما برای اینکه سوءاستفاده‌ای رخ ندهد دنبال ارائه راهکار هستیم و باید بر این امر تأکید کنم که مردم ما نامحرم نیستند و باید حرف‌هایی که هنوز در مرحله کارشناسی است و در حال تصمیم‌سازی است به بیرون درز نکند و پس از آنکه به یک نتیجه قطعی رسید، اطلاع‌رسانی شود. هنگامی که من خبر این نامه از سوی 4 وزیر را شنیدم جاخوردم.
جا خوردن از یک گزارش معمولی؟
به غیر از نوبخت خود وزیر اقتصاد نیز در تلویزیون ظاهر شد و اعلام کرد خود روحانی خواسته بود گزارشی درباره آخرین وضعیت بورس بدهیم و این نامه یک گزارش درباره بازار سرمایه بود. دولتی‌ها با وجود اینکه سعی می‌کنند از آثار انتشار نامه بکاهند اما همین اقدام موجب شده اظهارات ضد و نقیضی را عنوان کنند. به عنوان مثال نوبخت آن را گزارش معمولی می‌داند اما می‌گوید باید مهر محرمانه به آن زده می‌شد یا اینکه نباید این گزارش رسانه‌ای می‌شد. سوالی که در این باره به وجود می‌آید این است که اگر این نامه مهم که رکود را در حال بحرانی‌شدن می‌داند یک گزارش معمولی بود چرا آقای نوبخت جا خورد و تصمیم به زدن مهر محرمانه روی نامه‌های مشابه دارد؟  همچنین مسؤولان، این نامه را یک گزارش درباره بورس می‌دانند و بس اما واقعیت چیز دیگری است؛ در نامه 4 وزیر به روحانی درباره حوزه‌های دیگر مانند کاهش تقاضا در بازار، تاثیر نرخ ارز در افزایش هزینه تولید، هماهنگ نبودن دستگاه‌های دولتی و همچنین تاثیر منفی توافق هسته‌ای اشاره شده است. اصلا مگر می‌توان از کاهش تقاضا در بازار سرمایه خبر داد اما کاهش تقاضا در سایر بازارها را نادیده گرفت؟ مگر دولتی‌ها می‌توانند ادعا کنند رکود در بازار سرمایه و شرکت‌های دولتی دارد به بحران تبدیل می‌شود اما این وضعیت در سایر حوزه‌ها بی‌تاثیر است؟ مگر رکود بازار سرمایه می‌تواند بحرانی شود اما در سایر حوزه‌ها شاهد رونق اقتصادی باشیم؟ به هر حال نباید از نامه 4 وزیر و هشدارهای آنها به آسانی گذشت و جا خوردن نوبخت و درخواست محرمانه کردن چنین نامه‌هایی از سوی او نشان از حقایقی دارد که با گفتار فعلی مسؤولان تفاوت بسیار دارد.
 

عبدالله عبداللهی: «زیرساخت حقوقی رژیم تحریم‌ها حداقل تا 10 سال برچیده نخواهد و با توجه به مین‌گذاری‌های گرانبار در جای‌جای متن، اساساً امید به لغو تحریم‌ها بر مبنای برجام حتی پس از 10 سال نیز یک امید واهی و خیالی به نظر می‌رسد. تمام تعهدات ایران در برجام غیرقابل بازگشت بوده و در عوض اقدامات طرف مقابل تماماً بازگشت‌پذیر است. در هیچ ‌کجای برجام «منع بازدید» از اماکن و تاسیسات غیرهسته‌ای به صورت شفاف نیامده است. تحقیق و توسعه مندرج در برجام، عملاً یک تحقیق و توسعه شبه‌کاریکاتوری است و نیازها و راهبرد پیشرفت ایران در این عرصه را به هیچ‌وجه پوشش نمی‌دهد. «مکانیسم داوری» در نظر گرفته شده در برجام به قدری معیوب، خنده‌آور و به شکل کاملاً آشکاری علیه ایران است که اگر در بازی‌های گل‌کوچک محلی به کودکان نسل بنده (دهه 60) چنین مکانیزمی برای داوری درباره بازی پیشنهاد می‌شد، هیچکس آن را نمی‌پذیرفت».
اگر بخواهیم به عنوان یک منتقد برجام، بر مبنای برخی تفاسیر موسع از این متن، قضاوت کنیم، اینها بخش مهمی از مسائلی است که در «فیزیک» و «متن» برجام اتفاق افتاده است اما هدف از نگارش و ادعای این متن آن است که به‌رغم تمام آنچه در فیزیک برجام اتفاق افتاده، مساله نفوذ بسیار فراتر از آن است و مساوی و مساوق دانستن نفوذ با فیزیک و متن برجام اشتباهی قابل توجه و ناشی از برداشتی تقلیل‌گرایانه و نادرست از مساله نفوذ است.
در یک آینده‌پژوهی ساده، بیایید «بدترین» حالت و احتمال «فرضی» را طبق متن برجام در نظر بگیریم: «پس از گذشت چند سال از اجرای برجام، ایران از نظر اقتصادی و فناوری هسته‌ای به یک کشور ضعیف تبدیل خواهد شد. هیچکدام از تحریم‌ها لغو نخواهد شد و اگر «فرضاً» دولت اجازه بازدید از برخی اماکن نظامی را به طرف مقابل بدهد، بعضی از اسرار نظامی نیز به دست دشمن خواهد افتاد. حال بیایید فرض کنیم این کابوس به همینجا هم ختم نشده و آمریکایی‌ها سرانجام بعد از مثلاً 5 سال تصمیم به حمله نظامی به جمهوری اسلامی نیز بگیرند».
به اعتقاد نگارنده-که احتمالاً بسیاری از منتقدان برجام نیز به آن معتقد باشند- اولاً مجلس می‌تواند با قانونگذاری مناسب و ارائه یک فکت‌‌شیت دقیق (که به بخشی از جزئیات آن پیش از این در چند یادداشت اشاره کرده‌ایم) بسیاری از این آسیب‌ها را به حداقل ممکن برساند، ثانیاً در مساله اسرار نظامی، نیروهای مسلح مجازند و افکار عمومی نیز می‌پذیرد که به هیچ‌وجه چنین اجازه‌ای به طرف مقابل داده نشود اما اگر فرض کنیم فاجعه‌بارترین حالت ممکن در فیزیک برجام نیز اتفاق بیفتد (تاکید می‌کنم که می‌توان جلوی بسیاری از آسیب‌ها را گرفت) آن وضعیت به‌رغم تمام کابوس‌وار بودنش- در صورت مراقبت از ناحیه دیگری که در ادامه متن خواهد آمد- قطعاً مساوی با پایان کار انقلاب اسلامی نخواهد بود.
ادعای اصلی نگارنده این متن آن است که مساله اصلی و اساسی در ماجراهای برجام، «متافیزیک» آن است. آنچه آمریکا و دوستان داخلی‌‌اش بنا دارند پروژه نفوذ و پایان انقلاب را بر مبنای آن پیش ببرند نه از راه فیزیک برجام که در قالب «متافیزیک»ی است که بناست از طریق این «فیزیک» بر افکار عمومی ایران حاکم شده و بدین ترتیب فیزیک برجام «مدخلی» برای یک امر متافیزیکی و پروژه نفوذ باشد. چه آنکه اگر این فیزیک به یک متافیزیک منجر نشود، همین برجام می‌تواند به تهدیدی علیه غرب و غربگرایان داخلی نیز تبدیل شود اما در صورت تحقق این امر متافیزیکی، اساساً نیازی به هیچگونه برخورد سخت و مواجهه جدی غرب با ایران نیست، بلکه آنچه پس از ده‌ها سال از طریق ده‌ها برجام می‌توانست ضد ایران اتفاق بیفتد در عرض چند ماه رخ خواهد داد.
دیالکتیک میان «فیزیک» و «متافیزیک» (به معنای بر‌ساختن و حاکم شدن یکی به واسطه دیگری) امری بسیار مهم و مسبوق به سابقه در دنیای جدید است. جالب آنکه فضای متافیزیکی حاکم بر دنیای امروز غرب نیز محصول یکسری نظریه‌ها و تزهای فیزیکی است.
فیزیکدانی مانند گالیله در رد نظریه ارسطو در فیزیک حرکت، گفت برخلاف نظر ارسطو، اگر شیئی «به طور یکنواخت» در حالت حرکت باشد، برآیند نیروهای وارد بر وی «صفر» است و پس از نظریات نیوتن و کوپرنیک در فیزیک، فلاسفه‌ای همچون کانت بلافاصله «متافیزیک» مهمی بر آن سوار کرده و انسان را به جای خدا به عنوان غایت عالم نشاندند. به عبارت دیگر از فیزیک گالیله، نیوتن و کوپرنیک، متافیزیکی با حذف «مبدأ» و «معاد» عالم در غرب شکل گرفت که تا همین امروز نیز بر بخش مهمی از این قسمت از کره خاکی مسیطر است و پس از نظریات فیزیکدانان دیگری همچون انیشتین و هایزنبرگ در رد بخشی از فیزیک مدرن، تردیدهای بسیار مهمی در تئوری‌های متافیزیکی سابق در غرب اتفاق افتاده است.
در مساله برجام نیز آنچه پروژه غرب و غربگرایان داخلی را خطرناک‌تر می‌کند، بار کردن یکسری مفاهیم و امور متافیزیکی بر فیزیک برجام است و دقیقاً در همین نقطه است که پروژه نفوذ و بویژه نفوذ سیاسی ظهور می‌کند.
در متافیزیکی که غرب و غربگرایان بنا دارند از «فیزیک» برجام برساخته و بر افکار عمومی حاکم کنند، اتفاقی کاملاً مشابه آنچه در ابتدای دوران مدرنیته در غرب رخ داد، می‌خواهد رخ دهد. اگر در متافیزیک عصر موسوم به روشنگری و آغاز مدرنیته، خدا رسماً از معادلات حذف و همه چیز حول سوژه‌ای به اسم انسان شکل گرفت و انسان خود مبنا و غایت عالم شد، در متافیزیکی که از برجام بنا دارند قالب کنند، خدا از پیکره گفتمانی مردم ایران حذف و «کدخدا» جایگزین او خواهد شد. در این متافیزیک «کدخدا» محور و مرکز تفسیر ما از عالم و اعمال ثانویه ماست. همه امور به کدخدا گره خورده و بدون کدخدا امکان توسعه و پیشرفت بی‌معنی خواهد بود.
پیش از این نیز در یادداشت «چهارسوی نفوذ آمریکا در ایران» اشاره کردیم که اگر «اندیشه و آگاهی» و  «محیط و سبک زندگی» را 2 عامل اصلی شکل‌دهی به گفتمان‌های «تغییر» در هر جامعه‌ای بدانیم، عنصر سومی به نام صاحبان کرسی‌های تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی، نقشی بسیار کلیدی درتغییر و تحولات جامعه ایفا می‌کند. تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان سیاسی در یک کشور می‌توانند با جهت‌دهی به 2 عامل دیگر (اندیشه و محیط) روند تغییرات گفتمانی و متافیزیکی در یک جامعه را تغییر داده یا در افزایش و کاهش سرعت فراگیری یک گفتمان بسیار موثر باشند. از همین جهت است که اتفاقاً در خوابی که به نام پروژه‌ نفوذ در جمهوری اسلامی توسط غرب و آمریکا دیده شده، نفوذ سیاسی اولویت و اهمیت بیشتری پیدا  کرده است.
آمریکا و غربگرایان داخلی انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان را نقطه عطفی برای پروژه نفوذ در نظر گرفته‌ و برای آن سناریوها و برنامه‌های مختلفی پی‌ریزی کرده‌اند و از همین‌ رو است که اگر مواجهه صحیح و سنجیده‌ای با این مساله توسط اصولگرایان صورت نگیرد، کشور با تبعات فوق‌العاده سنگین و بعضاً غیرقابل جبرانی مواجه خواهد شد.
مهم‌ترین پیش‌نیاز برای اقدام علیه پروژه نفوذ در وهله اول فهم صحیح این مساله و پس از آن برنامه‌ریزی برای اجرای یکسری روشنگری‌ها و اقدامات مقابله‌ای است. به اعتقاد بنده و بر مبنای آنچه در بالا برای آن استدلال کردیم، برخی تفاسیر و تعابیر از پروژه نفوذ و مساوق دانستن آن با «متن برجام» مهم‌ترین اشتباهی است که هم‌اینک در بخشی از بدنه جریان اصولگرا پدید آمده است. اگر نفوذ صرفاً مساوق با متن برجام درنظر گرفته شود، الزاماً تمام اقدامات و مواضع به تلاش برای رد قطعی برجام توسط مجلس شورای اسلامی در برهه کنونی سوق پیدا خواهد کرد؛ حال آنکه برنامه‌ریزی راهبردی به ما می‌گوید همزمان با توجه به متن برجام و نقد آن، آنچه باید بسیار بیشتر از این متن مورد توجه قرار گیرد، بستر، زمین و کانتکستی است که این متن در فضای آن و برمبنای آن اساساً به وجود آمده است.
گفتمان‌سازی دیالکتیکی بین تکست و کانتکست است و از سوی دیگر «زمان‌پرورده» و «زمینه‌پرورده» است. در صورتی که انتقادات به برجام، بدون توجه به فضای گفتمانی و الزامات دقیق آن صورت بگیرد، آنچه تحت مخالفت با «فیزیک برجام» مطرح می‌شود – باتوجه به پیچیدگی عملیات روانی غرب و غربگرایان داخلی- عملاً به عنصر مقومی برای «متافیزیک برجام» تبدیل خواهد شد و نتیجه‌اش دقیقا عکس آن چیزی خواهد شد که  منتقدان دلسوز، متعهد و انقلابی برجام خواستار آن هستند.
به بیان دیگر، «متن برجام» روی یک بستر یخی قوام یافته است و انتقادات به فیزیک برجام اگر بدون توجه به الزامات مقابله متافیزیکی و گفتمانی صورت گیرد، می‌تواند به استحکام این بستر یخی کمک هم کند، اما اگر با توجه به الزامات مذکور چنین روندی پیگیری شده و صبر و هوشمندی نیز چاشنی آن شود، این بستر یخی آب شده و برجام و آسیب‌های فیزیکی آن را نیز در خود حل خواهد کرد.

مجتبی اصغری: یکی از مهم‌ترین انتقاداتی که در طول 2 سال اخیر به رفتار دیپلماتیک دولت یازدهم وارد شد، عدم تطابق رفتار سیاسی در حوزه بین‌الملل با جهان‌بینی فرامنطقه‌ای و منطقه‌ای ایران همراه با تلاش برای تغییر اصول سیاست خارجی کشور از موضع عزت به موضع ضعف است. بینش اقتدارگرایانه هنوز در رفتارهای دولت و دستگاه سیاست خارجی کشور در دوره اقتدار نظام، قابل مشاهده نیست و سیاست‌های بروز یافته در مقاطع مهم از نسبتی با وضعیت حال ایران در جهان برخوردار نیست.
برخی کارشناسان علت این موضوع را فاصله عمیق تاریخی میان آخرین دوره‌ای که کارگزاران، دولت را در دست داشتند و دوره فعلی می‌دانند. شعارهایی همچون «تنش‌زدایی با جهان»، «دیپلماسی کیسینجری» و «آشتی با دنیا» همراه با «استقبال از تخفیف تحریمی دشمن»،
«حداقلی اندیشی در حوزه منافع ملی» و تصویرسازی منفی از ایران به عنوان کشوری در آستانه حمله دشمن و قحطی داخلی که به واسطه عقب‌نشینی‌های پی در پی از نابودی حتمی نجات یافته، برآمده از همین جهان‌بینی تاریخ مصرف گذشته کارگزارانی است.
نباید واقعیات تاریخی همچون اظهارنظر ظریف درباره «توانایی آمریکا برای نابودی تسلیحات ایران با یک بمب در کسری از ثانیه» را فراموش کنیم! یا از تلاش‌های شخص رئیس‌جمهور برای نادیده گرفتن عامدانه موقعیت جنگ نیابتی ایران و عربستان و تضاد منافع گسترده ائتلاف حامی اسرائیل و جبهه خواهان نابودی صهیونیسم در منطقه ساده بگذریم. روحانی 27 مهر 92، به تبعیت از هاشمی‌رفسنجانی از رابطه حسنه ایران و عربستان در زمانی سخن گفت که تهران در مسائلی چون حکومت اسد در سوریه، حمایت از نوری مالکی، برکناری حسنی مبارک و حضور نظامیان در حکومت مصر، جنگ در لیبی و تحرکات داعش و القاعده و همچنین مساله انقلاب شیعیان بحرین، اختلاف عمیقی با سیاست‌های ریاض داشت. در همین دوره بود که هاشمی‌رفسنجانی در سخنانی غیرقابل باور در حالی که ایران و حزب‌الله در حمایت از تمامیت ارضی سوریه در برابر ائتلاف صهیونیستی، روزانه شهید می‌دادند؛ بشار اسد، مهره متحد سوری‌مان را همزمان با جنگ روانی پرحجم رسانه‌های غربی و سعودی، متهم به بمباران شیمیایی
مردم خود کرد!
دیپلماسی رسمی و صدای دولت یک کشور در فضای بین‌الملل تاثیر دارد و این موضوعی نیست که تنها با «دیسیپلین ابرقدرتی قاسم سلیمانی» و تلاش‌های شبانه‌روزی سپاه و سایر نیروهای نظامی کشور قابل جبران باشد. وقتی هاشمی‌رفسنجانی به عنوان مدعی رسمی اداره روحانی و سیاست خارجی دولت یازدهم، تیرگی روابط ایران و عربستان را حاصل «تندروی هر دو طرف» یا «جنگ سرد در دوره 8 ساله گذشته» معرفی می‌کند طبیعی‌ترین پالسی که به دشمن می‌رسد این است که دستگاه سیاست خارجی ایران هنوز دقیقا نمی‌داند علت رفتارهای سعودی در منطقه چیست و گمان دولتمردان چنین است که ائتلاف حامی اسرائیل در منطقه، به سلیقه سیاسی گروهی افراطی در ایران انتقاد دارند و این خصومت دوره‌ای نیز با سفر هاشمی‌رفسنجانی به عربستان و معرفی «وطن امروز» به دادگاه به جرم انتشار خبر ابتلای پادشاه سعودی به آلزایمر و شراکت شاهزادگان عربستان در بورس تهران و زیرساخت‌های نفت و گاز ایران، بزودی به خوبی و خوشی تمام خواهد شد و نفت نیز مجددا با لطف و مرحمت پادشاه سعودی گران می‌شود!
شاید این گمانه‌ها به نظر تمسخرآمیز باشد اما مروری بر مستندات تاریخی موجود در آرشیو تارنمای شخصی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام که مملو از تاییدات همین 2 خط تحلیل برآمده از جهان‌بینی سطحی‌نگرانه «رفع سوء‌تفاهمات با آل‌سعود» است،  گره‌گشا خواهد بود! انتشار گمانه‌های سیاسی غیرحکیمانه در فضایی که تغییرات منطقه از همیشه سریع‌تر است و جابه‌جایی یک مهره سیاسی در نقشه نهایی می‌تواند موثر واقع شود، در تضاد جدی با اصول سیاست خارجی ایران متشکل از مولفه‌های «عزت، حکمت و مصلحت» است.
هزار بار تکرار جملاتی نمادین همچون «تاریخ به احترام فلانی خواهد ایستاد» همراه با مانور بر القاب تاریخ گذشته
40 ساله‌ای همچون «کیسینجر و مصدق ایران»(!) زمانی که کل دستگاه سیاست خارجی ما در موضع‌گیری در برابر فاجعه منا تاخیری چند روزه دارد و از توان مدیریت واکنش‌ها به شکلی که به ایجاد تغییرات مثبت در هیأت حاکمه آل‌سعود بینجامد ناتوان است، هیچ فایده‌ای نخواهد داشت.
 بی‌برنامگی دولت و بی‌توجهی به مصالح ایران در خاک سعودی منجر به این شد که موج رسانه‌ای ایجاد شده ضدآل‌سعود فاقد برآیندی واحد باشد و از نژادپرستی افراطی گرفته تا نفی کل اعراب سرزمین حجاز را در بر بگیرد. در حالی که مصلحت حکم می‌کرد به عنوان کشوری صاحب اقتدار و مبسوط‌الید در منطقه، از موقعیت ایجاد شده بیشترین بهره دیپلماتیک را در مسیر سرنگونی سلمان و پسرش به عنوان عوامل اسرائیلی - آمریکایی دردسرساز  ببریم. اما در پیش گرفتن سیاست بی‌طرفی در هنگامه‌ای که هموطنان ما در بیم رفتار خشن آل‌سعود دست قدرتمند دولت جمهوری اسلامی را پشت خود احساس نمی‌کردند چیزی نمانده بود به فاجعه‌ای بزرگ‌تر بینجامد که رهبر حکیم و قدرتمند نظام برای جبران خطا و قصور پی در پی دستگاه دیپلماسی در معرکه حاضر شد.
به‌رغم اهمیت تضاد رفتاری دولت با اصول سیاست خارجی ملی ایران، قصد نداریم از جاده انصاف خارج شده و دولت خودی را مسبب کارشکنی عمدی سعودی در فاجعه منا معرفی کنیم. اما نباید فراموش کنیم که روابط ایران و عربستان همواره در سایه رویداد حج بوده است. راز تحلیل صدور اجازه «برگزاری مراسم برائت از مشرکان» در خاک سعودی و انجام مناسک به شیوه تشیع با امکان‌دهی رسمی حاکمیت عربستان همراه با گذشت از اصول ملی، در اقتدار ایران است.
پس عقب‌نشینی از مولفه‌های اقتدار ملی می‌تواند به تغییر رفتار سعودی به عنوان کشوری که همواره دست پایین را در برابر ایران داشته بینجامد. به عبارت دیگر کشوری که ابزارهای قدرت خود را در منظر جهانیان با سردرگمی دیپلماتیک تضعیف کند، ناچار خواهد شد هزینه‌ای چند برابری از حساب شهروندان پرداخت کند. این همان موضوعی است که در بیان ساده مردمی به انتقاد از تضعیف ارزش و اعتبار «پاسپورت ایرانی» انجامید و منجر به تحقیر دیپلمات‌های ایرانی در بحرین و امارات و مالزی، بدون ترس از رفتار سیاسی اقتدارگرایانه دولت کشورمان در تلافی موضع‌گیری ضدمنافع ملی ایرانیان شد.
می‌توان نتیجه گرفت رفتارهای دولت در عرصه سیاست خارجی فاقد «پرستیژ جهانی» است. پرستیژ عاملی است که لزوما از رابطه مستقیمی با قدرت برخوردار نیست. به طور مثال معروف است که اگر آمریکا «یک واحد شخصیت حقیقی» داشته باشد در مقابل دیگران خود را به توان 2 نمایش می‌دهد. عینا همین موضوع درباره «روسیه» نیز با توان بیشتر قابل مشاهده است. تحلیل وضعیت ایران در فضای منطقه‌ای و جهانی نشان از آن دارد که عقب‌نشینی‌های پی در پی دولت در حوزه بین‌الملل به علت رشد و صعود تحلیل‌های غیرحکیمانه و بیگانه با واقعیات روز جهانی، منجر به تضعیف موقعیت فراملی ایرانیان شده است. بخشی از این موضوع برآمده از یکسان نبودن مواضع ایران در موقعیت‌های جهانی است. کما اینکه در موضوعاتی که قاسم سلیمانی به عنوان نماینده مقتدر حاکمیت به تصمیم‌سازی واحد پرداخته پیشرفتی دائمی داشته‌ایم تا حدی که هم‌اکنون فرماندهی ائتلافی جهانی ضدداعش را به‌رغم حضور روسیه در هم‌آوردی مذکور به‌دست گرفته‌ایم. حال چنین موقعیتی را با وضعیت نابسامان دستگاه دیپلماسی در تلاش برای کسب دعوتنامه مذاکرات ژنو با محوریت حل بحران سوریه و ماجرای پس گرفتن دعوتنامه ایران به دستور اوباما و هاموند، مقایسه کنید. جهان به تصویرسازی دیپلماتیک هر دولتی از خود متناسب با «پرستیژ بین‌المللی» پاسخ می‌دهد. اگر رفتارهای دولت متناسب با اصول «حکمت و عزت و مصلحت» بود قطعا ملت نیز به احترام شما بر می‌خاست بدون اینکه نیاز به کار رسانه‌ای پرهزینه و تحقیر منتقدان باشد!

جلسه علنی مجلس شورای اسلامی برای استیضاح وزیر راه‌وشهرسازی دیروز سه‌شنبه برگزار شد و در نهایت نمایندگان با 72 رای موافق، 175رای مخالف و 5 رای ممتنع از مجموع 252 رای اخذشده با برکناری وزیر راه‌وشهرسازی مخالفت کردند. اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهور، علی‌اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی، علی جنتی وزیر ارشاد، فانی وزیر آموزش‌وپرورش، گودرزی وزیر ورزش و جوانان، حجتی وزیر جهاد کشاورزی، زنگنه وزیر نفت و محمدرضا صادق نیز در جلسه علنی دیروز حضور داشتند. بر این اساس وزیر راه‌وشهرسازی همچنان در کسوت وزارت باقی می‌ماند.
 

گروه بین‌الملل: یک هفته از آغاز حملات هوایی روسیه علیه مواضع گروه‌های تروریستی در خاک سوریه می‌گذرد. مسکو پس از درخواست دولت قانونی بشار اسد و کسب موافقت از پارلمان روسیه، جنگنده‌های خود را روانه کارزار علیه تروریست‌ها در خاک سوریه کرد. طی حملات چند روز اخیر جنگنده‌های روسی، تروریست‌های النصره، جیش‌الفتح و احرار الشام در ادلب و حومه آن دست به عقب‌نشینی جمعی به سوی مرز ترکیه زده‌اند و تروریست‌های داعش نیز استان‌های الرقه و دیرالزور را برای فرار تدریجی به سوی عراق آغاز کرده‌اند. اما روسیه، دیروز اعلام کرد در صورت درخواست بغداد، بمباران تروریست‌ها را در عراق نیز اجرا می‌کند. طبق گزارش دیروز منابع خبری، جنگنده‌های روسی سه‌شنبه با همکاری نیروی هوایی سوریه مواضع تروریست‌های تکفیری داعش را در استان‌های حمص لاذقیه و ادلب، هدف چندین حمله هوایی قرار دادند. یک منبع نظامی گفت جت‌های روسی یک انبار تسلیحات را در منطقه تلبیسه و یک مرکز مخابرات متعلق به تروریست‌های داعش را در حومه استان حمص هدف قرار داده و آنها را به کلی تخریب کردند. همچنین مقر تروریست‌های داعش در منطقه بیت منیفه در حومه استان لاذقیه که کنترل آن اغلب در دست ارتش سوریه است، بمباران شد. جت‌های روسی همچنین با حمله به یکی از مواضع نظامی تروریست‌ها، چندین توپ و دست‌کم 30 خودروی زرهی و یک انبار مهمات در منطقه الغابات را در استان ادلب بمباران کردند. همزمان برخی گزارش‌ها از احتمال اعزام نیروی زمینی روسیه به سوریه حکایت دارد. روزنامه دیلی‌استار نوشت رئیس‌جمهوری روسیه در حال آماده شدن برای اعزام 150 هزار پیاده‌نظام به سوریه برای نابود کردن گروه تروریستی داعش برای همیشه است. منابع آمریکایی در پنتاگون نیز با تایید این خبر، ادعا کردند ارزیابی تسلیحات ارسالی از سوی روسیه به سوریه که شامل ادوات نظامی جهت جنگ‌های پیاده‌نظام است، نشانگر آن است که روسیه در آینده‌ای نزدیک در سوریه عملیات زمینی انجام خواهد داد. پایگاه خبری النشره نیز در گزارشی در همین‌باره نوشت که احتمالا استان ادلب نخستین منطقه‌ای خواهد بود که عملیات زمینی روسیه از آنجا آغاز خواهد شد. وبگاه صهیونیستی «دبکا فایل» در گزارشی مدعی شد که روسیه بدون اطلاع‌رسانی همگانی اینک منطقه پروازممنوع موثری را بر فراز قسمت اعظم سوریه، بخش گسترده‌ای از شمال اسرائیل ازجمله بلندی‌های جولان و نیز جنوب ترکیه که پایگاه هواپیماهای آمریکا برای حمله به سوریه است و نیز قبرس محل پایگاه‌ انگلیس، ایجاد کرده است. بر این اساس، روسیه رزم‌ناو «موسکاوا» مجهز به 64 موشک ضدهوایی پیشرفته «اس 300» را مقابل بندر لاذقیه مستقر کرده است. وجود موشک‌های اس 300 در عرصه نبرد در سوریه به این مفهوم است که نیروی هوایی ترکیه، انگلیس، اسرائیل و اردن برای انجام عملیات هوایی در سوریه یا لبنان نیاز به هماهنگی با روسیه دارند و در غیر این صورت خطر سرنگونی جنگنده‌های آنها وجود خواهد داشت. در کشاکش این اقدامات روسیه در راستای حمایت از متحد سنتی خود یعنی سوریه، دولت ترکیه که بزرگ‌ترین بازنده این تحولات محسوب می‌شود، با ادعای رهگیری 2 فروند روسیه در حریم هوایی این کشور، سفیر این کشور در آنکارا را احضار کرد. احمد داوود‌اوغلو، نخست‌وزیر ترکیه نیز با تهدید تلویحی روسیه، گفت: «قوانین درگیری نظامی ما درباره کسانی که حریم هوایی ما را نقض کنند، شفاف است». گفتنی است که مواضع ترکیه پس از ادعای نقض حریم هوایی این کشور ازسوی جنگنده‌های روس و درخواست آنکارا برای ایجاد منطقه حائل در خاک سوریه اشاره کرد که نه از سوی آمریکا و نه از سوی شرکای ترکیه در اتحادیه اروپا مورد استقبال قرار نگرفت  بلکه این کشورها فقط به محکوم کردن این اقدام بسنده کردند. با این‌حال، پس از انتقادهای گسترده از رویکرد واشنگتن در قبال داعش و همچنین آغاز حملات روسیه علیه تروریست‌ها، آمریکا تصمیم گرفته است حملات ائتلاف بین‌المللی را در سوریه تشدید کند. روزنامه نیویورک تایمز در این‌باره نوشت ائتلاف بین‌المللی به رهبری آمریکا در حال آماده شدن برای ایجاد یک جبهه مهم در شمال شرق سوریه است تا تروریست‌های داعش را در شهر الرقه تحت فشار قرار دهد. این در حالی است که براساس گزارش‌ها باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا به وزارت دفاع این کشور دستور داد مهماتی در اختیار معارضان قرار دهد. این در حالی است که روسیه با هدف قرار دادن جیش‌الفتح در اولین مرحله از عملیات خود در ریف لاذقیه، پیامی به آمریکا فرستاد مبنی بر اینکه هیچ معارض میانه‌رویی وجود ندارد و هر گونه هدف نظامی که وابسته به نظام قانونی سوریه نباشد هدف جنگنده‌های سوخو قرار خواهد گرفت.

گروه اجتماعی: همزمان با هفته نیروی انتظامی رئیس سازمان وظیفه عمومی ناجا ضمن مرور قوانین و تصمیم‌گیری‌ها درباره مشمولان، آخرین جزئیات معافیت ایثارگری، وضعیت تعویض کارت‌های پایان خدمت قدیمی، موضوع سرباز حرفه‌ای و تسهیلات خدمت سربازان متاهل را تشریح کرد.  به گزارش «وطن امروز»، سردار سیدحمید صدر‌السادات با بیان اینکه سازمان وظیفه عمومی به عنوان یکی از پلیس‌های تخصصی ناجا، ماموریت تأمین سرباز، فراخوان و اعزام به خدمت و رسیدگی به درخواست‌های معافیت مشمولان را برعهده دارد، اظهار داشت: براساس قانون خدمت وظیفه عمومی افراد ذکوری که به سن18 سال تمام می‌رسند باید وضعیت خدمتی خود را مشخص کنند و برای تعیین تکلیف خدمتی خود به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک انتظامی (پلیس +10) مراجعه کنند. وی افزود: این سازمان با هماهنگی ستاد کل نیروهای مسلح به تناسب نیازمندی نیروهای مسلح، مشمولان را به یکی از نیروهای ارتش، سپاه، نیروی انتظامی و وزارت دفاع برای انجام دوره ضرورت خدمت وظیفه عمومی معرفی می‌کند و همچنین بخشی از این سربازان بنا به نیاز نهاد‌ها و دستگاه‌های دولتی برای ادامه خدمت در اختیار این سازمان‌ها قرار می‌گیرند.
ارسال 3میلیون درخواست توسط مشمولان
رئیس سازمان وظیفه عمومی ناجا گفت: مشمولان درخواست‌های اعزام به خدمت، معافیت پزشکی، معافیت کفالت و معافیت موارد خاص خود را از طریق دفاتر خدمات الکترونیک انتظامی
(پلیس +10) به این سازمان برای بررسی ارسال می‌کنند. وی در ادامه میزان درخواست‌های ارسال شده به این سازمان در سال گذشته را حدود
3 میلیون درخواست عنوان کرد و گفت: بیشتر درخواست‌ها درباره معافیت‌های پزشکی، کفالت، ایثارگران، تحصیلی،‌ تعویض کارت و جریمه مشمولان غایب است. به گفته سردار صدرالسادات براساس بند ط تبصره 16 قانون بودجه سال 1394 مشمولانی که بیش از 8 سال غیبت دارند با پرداخت جریمه از معافیت برخوردار می‌شوند. وی افزود: همچنین بیش از 288 هزار متقاضی در طرح جریمه مشمولان غایب ثبت‌نام کرده‌اند که پس از بررسی درخواست‌های این افراد، اطلاع‌رسانی لازم از طریق پیامک به آنها انجام شده است.
قانون سرباز حرفه‌ای نداریم
صدر‌السادات درباره سرباز حرفه‌ای یادآورشد: موضوع سرباز حرفه‌ای فقط در فضای مجازی مطرح شده و هنوز مفهوم سرباز حرفه‌ای در قانون تبیین نشده است و در حال حاضر مشمولان هنگام ورود به خدمت آموزش‌های لازم را می‌گذرانند. وی خاطرنشان کرد: در صورتی که اطلاعات مربوط به انجام خدمت سربازان وظیفه در سامانه وظیفه عمومی کامل باشد پس از پایان خدمت ظرف 10 روز تا یک ماه کارت پایان خدمت آنها صادر می‌شود.
پایان مهلت تعویض کارت‌های پایان خدمت قدیمی
وی در ادامه با اشاره به تمدید مهلت تعویض کارت‌های پایان خدمت قدیمی گفت: کارت‌های قدیمی پایان خدمت در حال حاضر اعتباری نداشته و مهلت تعویض کارت‌های قدیمی نیز به پایان رسیده است و افراد هر چه سریع‌تر باید برای تعویض کارت خود به هوشمند اقدام کنند. صدرالسادات به مزایای هوشمند شدن کارت‌های پایان خدمت اشاره کرد و افزود: تراشه‌ الکترونیکی کارت‌های هوشمند با دستگاه‌های ویژه سازمان وظیفه عمومی قابل ملاحظه بوده و خلاصه‌ای از پرونده خدمت فرد به شمار می‌رود. وی یادآور شد: کارت‌های هوشمند به دلیل دارا بودن ضریب امنیتی بالا، امکان جعل را به حداقل رسانده است.
جزئیات معافیت ایثارگری
رئیس سازمان وظیفه عمومی ناجا درباره قانون کسر خدمت سربازی گفت: براساس اصلاحات قانون خدمت وظیفه عمومی در سال 1390 به مشمولانی که والدین آنها دارای 30ماه سابقه جبهه یا 24 ماه سابقه اسارت یا دارای 25 درصد جانبازی هستند معافیت ایثارگری تعلق می‌گیرد. وی تصریح کرد: مشمولان فاقد غیبت متولد 1372 و قبل از آن که والدین آنها در جبهه حضور داشته‌اند اما حد نصاب لازم برای اخذ معافیت ایثارگری را کسب نکرده‌اند، می‌توانند از مزایای کسر خدمت برخوردار شوند.
خدمت سربازان متأهل با شرایط ویژه
سردار صدرالسادات در ادامه با اشاره به نحوه خدمت سربازان متاهل بیان داشت: افراد متأهل به نزدیک‌ترین مرکز آموزش محل سکونت همسر اعزام می‌شوند و طبق دستورالعمل ستاد کل نیروهای مسلح در نزدیک‌ترین یگان محل سکونت خدمت می‌کنند. وی یادآور شد: 7هزار متقاضی فاقد شرایط طرح جریمه مشمولان غایب هستند و حدود 12هزار درخواست دیگر نیز در حال بررسی است. وی از تمدید مهلت واریز مبلغ جریمه مشمولان غایب خبر داد و یادآور شد: آخرین مهلت واریز مبلغ جریمه مشمولان غایب خدمت سربازی 10مهرماه بوده که به مناسبت هفته نیروی انتظامی این مهلت تا 20 مهرماه سال جاری تمدید شده است.

گروه بین‌الملل: یک  روزنامه انگلیسی از توطئه احتمالی شاهزادگان عمدتا ناراضی سعودی علیه محمد بن‌سلمان، پسر شرور پادشاه و جانشین ولیعهد خبر داد. بدین ترتیب عربستان کمتر از 2 هفته پس از فاجعه منا که نشان از هرج و مرج در نظام ریاض داشت در آستانه فروپاشی سلطنت سعودی قرار گرفته است. یکشنبه پیش بود که مجتهد افشاگر و وبلاگ‌نویس مشهور عربستانی از حضور غیرمنتظره تیم پزشکی در محل اقامت سلمان بن‌عبدالعزیز آل‌سعود پادشاه در جزیره (محدوده)  سلطنتی در شمال بندر جده خبر داده بود. در چنین شرایطی حال نظام سعودی هم رو به وخامت گذاشته است و با رو به موت رفتن شاه 80 ساله، موقعیت پسر دیکتاتورش هم بشدت به خطر افتاده است. روزنامه ساندی‌تایمز گزارش داده که محمد بن‌سلمان جانشین ولیعهد و پسر نورچشمی پادشاه به هدفی برای توطئه‌ها در کاخ تبدیل شده است و شاهزادگان مخالف او را به ماجراجویی در سیاست خارجی و تکبر متهم می‌کنند. براساس این گزارش، شاهزادگانی که شخصیت‌های برجسته خاندان آل‌سعود به شمار می‌روند، جانشین ولیعهد عربستان را متهم می‌کنند که عیب‌های بزرگی دارد و به همین دلیل او برای به عهده گرفتن سمت‌های بالا و مهم، مناسب نیست. این شاهزادگان، ولی ولیعهد را به علت انجام دادن حملات هوایی علیه ملت بی‌دفاع یمن به کم‌عقلی و سبک‌مغزی متهم کرده‌اند. حملات عربستان به یمن در شرایطی انجام می‌شود که کاهش قیمت نفت باعث شده است عربستان برای جبران کسری بودجه، 73 میلیارد دلار از سپرده‌های خود را در خارج برداشت کند.
بن‌نایف: ما بی‌نظیریم!
به‌رغم جان‌باختن صدها تن از حجاج خانه خدا در نتیجه سهل‌انگاری‌ها و سوء‌تدبیرهای ریاض در فریضه حج، ولیعهد عربستان مدعی شد: پیش از حکومت سعودی، سفر حج مملو از خطرات و مرگ بود، اما با روی کار آمدن ما که در دنیا «بی‌نظیریم»، این خطرات از بین رفت. براساس گزارش خبرگزاری رسمی عربستان، محمد بن‌نایف ولیعهد سعودی گفته  است پادشاهی سعودی در دوران حکومت ملک سلمان با توسعه، شکوفایی و رشد بیشتری روبه‌رو خواهد بود و عنایت و توجه بیشتری به مسائل اسلامی صورت خواهد گرفت. وی گفت: عید قربان امسال با جشن روز ملی عربستان در هشتادوپنجمین سال آن (سالروز تشکیل حکومت آل‌سعود) در عربستان همزمان شده است که عموم مسلمانان و همه امت عرب به‌خاطر آن خوشحال هستند، زیرا تشکیل حکومت اسلامی بی‌نظیر در میان کشورهای جهان یک رخداد مبارک است!

گروه بین‌الملل: مقر اقامت کابینه دست‌نشانده عربستان سعودی در عدن، بامداد دیروز در 3 حمله موشکی ارتش و نیروهای مردمی یمن (وابسته به انصارالله) ویران شد و دست‌کم ۲۰ محافظ اماراتی این کابینه کشته شدند. در این حمله موشکی هتل «القصر» که در غرب عدن واقع شده است، هدف قرار گرفت. اعضای کابینه دست‌نشانده خالد بحاح، نخست‌وزیر فراری یمن، پس از بازگشت به عدن و اعلام این شهر به عنوان پایتخت موقت خود، در این هتل اقامت دارند. همزمان برخی منابع آگاه اعلام کردند خالد بحاح در پی حمله موشکی دیروز به مقر اقامتش به همراه وزرای دولتش از عدن خارج شده‌اند. براساس این گزارش، بحاح به همراه سایر وزرای دولتش، با یک بالگرد اماراتی از عدن خارج شده‌اند اما هنوز مکان بعدی آنها اعلام و مشخص نشده است. خالد بحاح نیز با ارسال عکس سلفی از خود و اعلام سلامتی‌اش تاکید کرد که در عدن می‌ماند. یک منبع امنیتی در استان عدن گزارش داد، این بالگردها علاوه بر انتقال مسؤولان یمنی، مجروحان و اجساد کشته‌شدگان را منتقل کردند. این در حالی است که خبرگزاری امارات تعداد سربازان عضو ائتلاف که در این حملات کشته شدند را 15 تن اعلام کرده است. پیش از این در حمله موشکی انصارالله و ارتش یمن به نقطه تجمع نظامیان سعودی و اماراتی در استان مأرب ده‌ها اماراتی و سعودی از پای درآمده بودند. همزمان نیز درگیری‌های شدیدی میان نیروهای وابسته به عبدربه منصورهادی، رئیس‌جمهوری مستعفی یمن و ارتش و کمیته‌های مردمی در مناطق مختلف رخ داد. طی درگیری‌ ارتش و کمیته‌های مردمی با نیروهای متجاوز در استان مأرب بیش از 60 تن از نیروهای هادی و ائتلاف متجاوز کشته و حدود 150 تن نیز زخمی شدند. درگیری‌ها در شهر المخا در تعز و تنگه باب‌المندب در غرب یمن نیز ادامه دارد و ارتش و نیروهای مردمی تلاش نیروهای متجاوز برای پیشروی در باب‌المندب را ناکام گذاشتند. ارتش و نیروهای مردمی یمن همچنین تلاش نیروهای وفادار به منصور هادی برای پیشروی در مناطق مختلف استان مأرب را ناکام گذاشتند. در همین راستا، أیمن احمد مذکور، مدیر دفتر بهداشت یمن در استان حجه تاکید کرد: تجاوز عربستان به یمن موجب آسیب رسیدن به بخش بهداشت شده است و حدود 65 مرکز پزشکی و درمانی طی این حملات منهدم شده‌اند. وی ضمن اشاره به اینکه حملات ظالمانه ائتلاف متجاوز موجب کاهش میزان داروها، لوازم پزشکی و سوخت شده است، بر لزوم حمایت سریع از دفتر بهداشت و بیمارستان‌ها با فراهم آوردن داروهای لازم برای بیماران تاکید کرد.

در تیراندازی اشرار به خودروی گشت کلانتری در ایرانشهر، یک مأمور انتظامی و یک معلم به شهادت رسیدند. سرهنگ علی جلیلیان، فرمانده انتظامی ایرانشهر درباره آخرین جزئیات حادثه ایرانشهر به فارس گفت: در ساعت 20 روز دوشنبه گشت کلانتری 12 شهرستان ایرانشهر به سرپرستی رئیس کلانتری در کمربندی مکران ایرانشهر در حال گشتزنی بود. فرمانده انتظامی ایرانشهر تصریح کرد: در این زمان خودروی پژو 405 به گشت کلانتری ایرانشهر نزدیک شده و آنها را رگبار می‌بندد. وی ادامه داد: متأسفانه در این حادثه یکی از مأموران انتظامی ایرانشهر، گروهبان یکم حسینعلی سبحانیان به درجه رفیع شهادت می‌رسد. سرهنگ جلیلیان به شهادت یکی دیگر از شهروندان در این حادثه اشاره و بیان داشت: یک فرهنگی به نام پرویز روشناب که در صف جایگاه سوخت‌گیری بود، مورد اصابت گلوله اشرار قرار گرفته و به شهادت می‌رسد. سرهنگ جلیلیان خاطرنشان کرد: مأموران در حال انجام کارهای اطلاعاتی و انتظامی هستند تا بتوان در کم‌ترین زمان این اشرار را دستگیر کرد.
 

موضع صریح جرمی کوربین، رهبر جدید حزب کارگر انگلیس درباره عدم استفاده‌اش از سلاح اتمی در صورت رسیدن به پست نخست‌وزیری باعث نگرانی‌های گسترده در رأس هرم قدرت جزیره شده است. کوربین نه‌تنها با گفتن جمله «از بمب اتم استفاده نخواهم کرد» باعث دودستگی در کابینه سایه حزب کارگر شده است، بلکه با این حرف عملا ستون‌های دولت استعماری بریتانیا را که بر جنگ،کشتار و تحمیل قدرت نظامی‌اش به کشورهای جهان استوار است به لرزه درآورده است. با این وجود کمتر کسی فکر می‌کرد که دیوید کامرون پس از افتضاح  کله خوک ماه سپتامبر، دوباره یک گاف رسانه‌ای بدهد و به خیال جواب دادن به کوربین خودش را به سوژه «خوک اتمی» در مطبوعات آنگلوساکسون بدل کند. روزنامه ایندیپندنت در شماره دوشنبه خود از قول نخست‌وزیر انگلیس جملاتی نوشت که او را یک دشمن بشریت نشان می‌دهد. کامرون گفته است اگر شرایط ایجاب کند لندن از بمب اتمی برای هدف قرار دادن دیگر کشورها استفاده می‌کند: «بمب‌های اتمی سیاست پیشگیرانه نهایی» هستند و حمله اتمی انگلیس علیه کشوری دیگر «توجیه پذیر» است. اگر شما  مانند من اعتقاد داشته باشید که انگلیس باید سیاست پیشگیرانه نهایی را با بازدارندگی اتمی حفظ کند، باید بپذیرید شرایطی وجود دارد که استفاده از آن (بمب اتمی) توجیه‌پذیر است. اگر شما پاسخ دیگری بدهید، شما به واقع امنیت ملی و بازدارندگی ما را زیر سوال می‌برید». مساله اینجاست که حتی اگر انگلیس همانند فرانسه و دیگر قدرت‌های هسته‌ای به بمب اتمی مجهز باشد اما به زبان آوردن به کارگیری این وسیله کشتار جمعی در دنیای رسانه‌ای امروز به هیچ وجه مزیتی برای لندن محسوب نمی‌شود و کامرون که به خیال خود می‌خواسته از رقیب کارگرش سبقتی امنیتی بگیرد با این حرف‌ها یک گاف اساسی داده است. اگرچه کامرون پس از سخنان اخیر یک بار دیگر کوربین را خطری برای امنیت ملی انگلیس خوانده اما به نظر می‌رسد واکنش منفی مردم به گاف اتمی نخست‌وزیر، خود او را به تهدیدی برای افکار عمومی جلوه دهد. کریس بمبری، کارشناس سیاسی انگلیسی در این رابطه به پرس‌تی‌وی گفته است: «کامرون با لفاظی درباره استفاده از تسلیحات اتمی در پی تقویت جایگاه خود در حزب محافظه‌کار است. نخست‌وزیر انگلیس قدرت مورد نیاز برای استفاده از تسلیحات اتمی را ندارد و نیازمند مجوز آمریکا برای استفاده از آن است». کوربین هفته گذشته گفته بود: «اگر من نخست‌وزیر شوم دکمه قرمز (شلیک اتمی) را فشار نخواهم داد. فکر نمی‌کنم ما نیاز داشته باشیم 100 میلیارد پوند برای
به روز کردن سیستم ترایدنت هزینه کنیم. این یک‌چهارم بودجه دفاعی ماست». وست مینستر (پارلمان بریتانیا) قرار است درباره به روز کردن سیستم تسلیحات اتمی سلطنتی موسوم به سامانه ترایدنت رأی‌گیری کند و این سیاستمدار چپگرای ضدسلطه در رأس دومین حزب بزرگ مجلس مخالفت آشکار خود را با تمدید ترایدنت اعلام کرده است. این در حالی است که 2 بلوک مهم و جدید مجلس یعنی حزب ملی اسکاتلند و سبزها نیز مخالف سامانه هسته‌ای ترایدنت هستند و به نظر می‌رسد پادشاهی بریتانیای صغیر با سرعت به سمت تبدیل شدن به یک شیر بی‌دندان حرکت می‌کند.
 

گروه سیاسی: او در حال بازگشت است و در ایران قطعا بسیاری هستند تا در حضور او نسبت به دست دادنش با رئیس‌جمهور آمریکا واکنش نشان دهند. به گزارش «وطن امروز»، جواد ظریف که طی 2 سال گذشته هیچگاه نتوانست یک رابطه منطقی و درست با منتقدان خود تنظیم کند و در برخی موارد نیز مواجهه او با منتقدان، با پرخاش‌های وی و بیان اظهارنظر‌های حزبی همراه بوده، می‌داند دست دادن او با رئیس‌جمهور آمریکا قطعا واکنش‌هایی را در ایران به دنبال خواهد داشت. اگرچه پس از این غلط اتفاقی، گوشه‌هایی از واکنش به این اقدام او بویژه در مجلس و توسط یک نماینده غیرتمند نمایان شد اما قطعا ظریف هم می‌داند واکنش‌های اصلی پس از بازگشت وی به ایران رخ خواهد داد و او باید خود را آماده این واکنش‌ها کند.  اما رفتار او در مقابل این ماجرا بسیار قابل تامل است! او که با این اقدام نسنجیده و غیرمسؤولانه‌اش یک خط قرمز بزرگ عقیدتی را در عرصه سیاست خارجی و دیپلماسی نقض کرده، در پاسخ به سوالی درباره این اقدام نادرست خود موضعی طلبکارانه گرفت و گفت منتقدان را به خدا می‌سپارم! محمدجواد ظریف در پایان سفر 2هفته‌ای خود به مقر سازمان ملل متحد در واکنش به برخی منتقدان داخلی این سفر و موضوعات آن، با بیان اینکه امیدواریم از این فرصت بهترین استفاده را کرده باشیم، افزود: دوستانی نیز که تهمت زدند یا توهین کردند، آنها هم حساب کار خود را ان‌شاءالله با خداوند خواهند داشت. این اظهارات طلبکارانه ظریف در حالی است که قطعا او جواب اقدام غیرانقلابی و غیرمسؤولانه خود در دست دادن با اوباما را خواهد گرفت و البته به خوبی باید بداند پاسخ این اظهارات طلبکارانه خود را نیز دریافت خواهد کرد. البته این بار نخستی نیست که او مسؤولیت اقدامات عجیب و غیرمسؤولانه خود را نمی‌پذیرد. او بارها در واکنش به سوالاتی که نسبت به اقدامات عجیب او مطرح می‌شود؛ حالت عصبی گرفته و مسائل حزبی و سیاسی را مطرح می‌کند! البته طی این مدت برخی دیپلمات‌های باتجربه نسبت به بدعت‌هایی که جواد ظریف در حوزه سیاست خارجی و نیز کشاندن آن به رقابت‌های حزبی انجام داده، از او انتقاد کرده‌اند! البته برخی معتقدند بعضی اظهارات عجیب و نامفهوم او به خاطر ناآشنایی وی با فرهنگ ملی و اسلامی است اگرنه قطعا کسی نمی‌تواند منتقدان دست دادن با شیطان را به خدا حواله کند!

محمدرضا کردلو: در میان مردم بودند کسانی که به واسطه ادعاهای 2 ساله دولت و تبلیغات فراوان جناح غربگرا فکر می‌کردند از پس ارتباط با غرب و بویژه ارتباط با کدخدا همه مشکلات حل می‌شود. طبیعی بود که کار رسانه‌ای دولت و رپرتاژ همه روزنامه‌های اصلاح‌طلب، فعالیت‌های رسانه‌ای در شبکه‌های اجتماعی و قابل تامل‌تر از همه همنوایی رسانه‌های داخل و خارج در ساخت و تولید و توزیع محتوا در راستای «توافق به هر قیمتی»؛ از تشکیل کمپین کارگردانان تا درددل‌های ظریف با هاله اسفندیاری در نوع نگاه به شکل‌گیری توافق، بخشی از مردم را که به دولت اعتماد کامل داشتند، به این نتیجه برساند که شاید با کوتاه آمدن، امتیاز دادن، مذاکره‌کردن و دیپلماسی دولت مذاکرات، همه چیز حتی مشکل آب خوردن مردم حل شود!
2سال گذشت. نمونه‌های فراوانی در این 2سال وجود داشت که شاهدی بر نقض این مدعا باشد که «با مذاکره همه چیز درست می‌شود». نمونه‌های فراوانی که نشان می‌داد: «با مذاکره همه چیز درست نمی‌شود». چون اصولی و طبیعی و منطقی هم که نگاه کنیم نمی‌شود با مذاکره همه چیز را حل کرد. این را الفبادانان علم سیاست هم می‌فهمند که در آرمانی‌ترین شرایط توزیع قدرت در سطح بین‌الملل هم نمی‌توان صرفا به گفت‌وگو و مذاکره تکیه کرد. مذاکره خوب است اما «با مذاکره همه چیز درست نمی‌شود» که اگر می‌شد دیپلمات‌ها جرات می‌کردند با داعش جلسه بگذارند و بر سر مسائل مهم و حیاتی مذاکره کنند یا اینکه بن‌لادن را توجیه کنند یا اینکه به آمریکا بگویند ادعای وجود سلاح شیمیایی در عراق درست نیست، پس به عراق حمله نکن، یا می‌شد به عربستان فهماند که حمله 6 ماهه وحشیانه به یمن به سود هیچکدام از 2طرف نیست. پس «با مذاکره همه چیز درست نمی‌شود».
2 سال گذشته است از روی کار آمدن دولت حسن روحانی و خود این دولت که همه تلاشش را کرده است که امروز در منتهاالیه جاده تعامل با غرب باشد هم، خیری از این رویکرد ندیده است. شاید در تبلیغات و در رپرتاژ رسانه‌های طرفدار غرب و بزک‌کننده آمریکا غلو و اغراق پیرامون فتح‌الفتوح‌های(!)دولت را خوانده یا دیده باشیم اما واقعیت‌های دیگری هم وجود دارد که سانسور و حذف می‌شوند و کسی از دولت دوست ندارد آنها شنیده یا دیده شوند. مانند درخواستی که از مسؤولان صدا و سیما شده بود مبنی بر اینکه مواضع ضد ایرانی و تهدیدات آمریکایی‌ها از صدا و سیما پخش نشود!
موضوع 333روز پشت در‌های سازمان ملل ماندن سفیر ایران و معرفی نماینده جدید درست در روزهایی رقم خورد که   ظریف و کری داشتند پیاده‌روی می‌کردند. مذاکره می‌کردند اما در میان مذاکرات موضوع «پشت در‌های سازمان ملل ماندن نماینده ایران» و «پاسپورت ایرانی معلق» بی‌پاسخ ماند. به ابوطالبی ویزا ندادند حتی پس از انکار حضورش در میان تسخیرکنندگان لانه جاسوسی. حمید ابوطالبی البته چند روز پیش از پررنگ شدن حواشی اعزامش به آمریکا، درباره حضور خود در میان دانشجویان خط امام، گفت: «واقعیت این است که من در 13 آبان آن سال و زمان اشغال اصلا در تهران نبودم که از این امر مطلع یا در آن مشارکت یا حضور داشته باشم یا نامم مطرح باشد. من در اهواز از ماوقع مطلع شدم».  با این همه اما باز به او ویزا ندادند. یعنی «با مذاکره همه چیز درست نمی‌شود».
توطئه سعودی-آمریکایی کاهش قیمت نفت هم از قضا و کاملا اتفاقی - مثل دست دادن اوباما و ظریف - در همان روزهای پیاده‌روی اتفاق افتاد. همگرایی کامل با غرب، رویکرد ظریف با عربستان و استراتژی دولت مذاکرات کاری از پیش نبرد. عربستان نفت را ارزان کرد و دیپلماسی هیچ کاری از پیش نبرد. این کاهش قیمت نفت تا 45 دلار و هم قیمت با یک بطری آب معدنی تاثیر خودش را در بودجه، در گران شدن کالاهای ضروری و مصرفی و انرژی(آب، برق، گاز و بنزین) نشان داد. کاهش 50درصدی قیمت نفت سرانه هر ایرانی را از درآمد نفت 50درصد کاهش می‌داد و در سبد درآمد خانوارهای ایرانی نمایان بود. مذاکره دیپلماسی نتوانست به عربستان بفهماند که کاهش قیمت نفت چه آثار زیانباری
دارد - البته دیپلماسی ظریف - پس «با مذاکره همه چیز درست نمی‌شود».
درست در همان روزهای پیاده‌روی موضوع بی‌حرمتی نشریه موهن فرانسوی شارلی ابدو به پیامبراعظم(ص) اتفاق افتاد. ظریف در همان روزها در فرانسه بود و با فابیوس مذاکره می‌کرد. ظریف مذاکره می‌کرد که توهین‌های بعدی هم با حمایت کامل مقامات غربی و خود فرانسه اتفاق افتاد و اینها اتفاقی نبود، چون قرار نبود «با مذاکره همه چیز درست شود».
به واسطه ضعف در مواجهه، توهین پشت توهین بود که نثار ایران می‌شد. شاید اگر در دوره‌های دیگر این توهین‌ها اتفاق می‌افتاد رسانه‌های بزک‌کننده آمریکا رگ ملی‌گرایی‌شان متورم می‌شد و می‌گفتند این چه وضعی است. اما پس از توهین کشورهای حاشیه خلیج‌فارس، کشور 800هزارنفری جیبوتی و اتهام‌زنی‌های مکرر اردوغان و حادثه تلخ فرودگاه جده و اخراج سفیر و کاردار ایران از جزیره‌های کوچک خاورمیانه و ادعاهای مکرر درباره جزایر سه‌گانه، رسانه‌های بزک‌کننده آمریکا برای اینکه «توافق» خدشه‌دار نشود لام تا کام حرف نزدند.
و اما بعد از منا، نشستن ظریف پای امیر کویت برای وقت گرفتن از وزیر خارجه سعودی و بی‌پاسخ ماندن اقدام او خوب نشان داد «با مذاکره همه چیز درست نمی‌شود».
مردم هم حالا همین حرف را می‌زنند: «با مذاکره همه چیز درست نمی‌شود».