«پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی» یکی از آثار شاخص ماتئی ویسنی‌یک، نمایشنامه‌نویس چیره‌دست رومانیایی بوده که شکل نگارش آثارش عمدتا رئالیسم جادویی و گاه فانتزی است. در عرصه هنر تئاتر درباره نسل‌کشی و قتل‌عام مسلمانان در بوسنی یک متن بشدت می‌درخشد؛ «پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی». چنانکه نمایشنامه ماتئی ویسنی‌یک، نویسنده رومانیایی در زمان انتشار خود مورد اقبال قرار گرفت. در این اثر، رئالیسم تلخ و گزنده‌ جنگ، کشتار و تجاوز، به نوشته فضایی رسمی، جدی و واقع‌گرایانه شکل می‌دهد و در طول روایت، تقریباً به هیچ نشانه‌ استعاری برنمی‌خوریم. روایت مانند گزارش‌های یک ژورنالیست از میادین جنگ بوسنی و به‌صورت برش‌هایی کاملاً تصویری جلو می‌رود. گزارش‌هایی که به‌دلیل روان و یکدست بودن نثرشان، ما را به‌یاد فضاهای داستانی همینگوی می‌اندازد. داستانی از دورا، زنی از اهالی بوسنی که در یک آسایشگاه در سوییس و متعلق به ارتش آمریکا بستری است. او با هیچ‌کس صحبت نمی‌کند تا آنکه کیت، روانشناسی اهل بوستون، دورا را به عنوان یک مورد مطالعاتی درمان می‌کند. دورا و کیت آرام آرام به یکدیگر نزدیک می‌شوند اما این نزدیکی زخم‌های عمیق میان این 2 زن را باز می‌کند. دورا حامله است و این حاملگی در راستای پاکسازی قومی صرب‌ها صورت گرفته است. در مقابل کیت 2 فرزندش را رها کرده و خواهان آن است‌ نوزاد دورا را با خود به آمریکا ببرد. دورا نسبت به آمریکا نفرت دارد؛‌ نفرتی که در دیگر آثار هنری مردم بوسنی نیز مشهود است. ویسنی‌یک کوشش می‌کند، این موضوع را با میانجی روایت هنری و به صورت مشخص
«بیان‌ نمایشی» همرسانی کند. روایت او از این موضوع یک روایت دراماتیک است اما قطع نظر از برخی ضعف‌هایی که ویژگی ذاتی هر روایت است، ‌زیرا امر واقع، بویژه امر واقع فاجعه‌بار در قالب تنگ و محدود «روایت» نمی‌گنجد‌، ساحت‌های فلسفی- اخلاقی، بویژه بعد روانکاوانه کار او
پیچیده‌تر از آن است که بتوان این اثر را در حد یک درام ساده فروکاست. به گزارش تسنیم، پانته‌آ میرفصیحی،‌ کارگردان جوان با انتخاب این متن،‌ نمایشی مدرن از اثر ماتئی‌ ویسنی‌یک ارائه کرده است. مدرن بودن این نمایش از چند منظر قابل بررسی است؛ نخست آنکه نمایش در محلی اجرا می‌شود که به هیچ‌وجه نمودهای یک سالن نمایش را ندارد. کارگردان با عدول از چارچوب‌های مرسوم، نمایشش را در یک زندان اجرا می‌کند؛ زندان قصر. بند سیاسی زندان سابق قصر که در دوران ما یک موزه محسوب می‌شود، مکانی است که میرفصیحی برای اجرا انتخاب کرده است. انتخاب زندان به مثابه مکان رخداد وقایع، می‌تواند در قالب یک نشانه مکانی در خدمت اجرا باشد. البته این نشانه توانایی‌های خود را از بطن متن به دست آورده است. دورا به عنوان فردی که ناخواسته در آن آسایشگاه بستری است، بارها از گریز و رهایی سخن می‌گوید. او توانایی این انتخاب را ندارد که از آن چهاردیواری فرار کند. به علاوه جنینی که روحش را آزار می‌دهد، او را در یک زندان
فیزیکی - روانی اسیر کرده است. این مساله درباره کیت نیز صادق است. ناخودآگاه کیت پر است از تصاویری از ایرلند؛ کشوری که در اسارت کشوری دیگر به سر برده است. برای القای درد زندان، اجراگران از مخاطبان می‌خواهند در سلول‌ها ساکن شوند و اجرا در فضای راهرو رخ می‌دهد. در سلول بسته می‌شود و به شکل مجازی تماشاگر در سلول خود اسیر می‌شود. اگرچه به شکل نمادین چنین کاری می‌تواند ذهن مخاطب را درگیر کند اما او را به سمت تهییج نمی‌برد و حتی کارکردی فاصله‌گذارانه ندارد. شاید اگر به در سلول قفلی زده می‌شد و توجه مخاطب به قفل کمی معطوف می‌شد، هراسی در دل او پدید می‌آورد. دومین نشانه‌ای که نمایش را از قالب کلاسیک خارج می‌کند، تغییرات صحنه است. راهروی زندان مکانی سلب برای یک اجراگر به حساب می‌آید. فضای تنگ قدرت مانور را از اجراگر می‌گیرد؛‌ پس هنرمند دست به خلاقیت می‌زند و به جای تغییر صحنه، مکان تماشاگر را تغییر می‌دهد. شاید این رویه از گونه‌های تئاتر خیابانی به عاریه گرفته شده باشد ولی کارکردش در اینجا کاملاً متفاوت است. این بار خروج تماشاگر از یک سلول و ورودش به سلول دیگر کارکرد فاصله‌گذارانه دارد؛ آزادی و دوباره اسارت. شاید نمایشنامه ویسنی‌یک چنین پویایی نداشته باشد ولی انتخاب این شیوه اجرایی کمک شایانی به تمرکز کردن مخاطب روی اثر می‌کند. حرکت کردن، برداشتن صندلی و انتقال از یک مکان به مکان دیگر،‌ به عنوان زمان‌های تنفس کمک شایانی به وضعیت مخاطب نسبت به اثر دارد، بویژه آنکه در بازی بازیگران چندان فراز و فرودی وجود ندارد. اگرچه شخصیت دورا در ابتدا به آرامی زبان می‌گشاید ولی بخش عمده‌ای از نمایش بیان عقده‌های سربرآورده این 2 زن در فضایی عصبی است. میرفصیحی با خوانشی زنانه از متن نمایشنامه‌نویس بوسنیایی، چه در مقام کارگردان و چه در مقام بازیگر، به آن ابعاد احساسی داده است. نمونه مهم این خوانش زنانه توجه زیاد او به زن به مثابه یک نشانه است؛ همان‌گونه که نام نمایشنامه با عنوان «پیکر زن» آغاز می‌شود. با توجه به اینکه نمایش «پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی» اولین کار حرفه‌ای پانته‌آ میرفصیحی است، پاره‌ای از نواقص اثر قابل اغماض است. برای مثال پرده پایانی نمایش که به سمت ویدئوآرت می‌رود خنثی است و با توجه به اینکه پیش‌تر در کلیت نمایش، نوشته‌ها از طریق پخش صدا منتشر می‌شد، حرکت به سمت ویدئو چندان منطقی نیست.

حمیدرضا نعیمی در نشست خبری «ترور» با گلایه از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از وی پرسید چرا در سال تئاتر تنها 20 درصد بودجه تئاتر بدان اختصاص یافته است. وی در این نشست از کاستی‌های تئاتر شهر سخن گفت ولی افزود تئاتر شهر از امنیت صددرصدی برخوردار است. این کارگردان شناخته‌شده تئاتر افزود: «کجاست حمایت و توجه رئیس‌جمهور به تئاتر؟ آقای رئیس‌جمهور بیایید و تئاتر ببینید. بدون محافظ بیاید، چرا که در تئاتر کسی به شما گزندی وارد نخواهد کرد و بدانید تئاتر اتفاق خوبی است». وی با اذعان به این مساله که در ایران کسی که تئاتر کار می‌کند یک درد دارد و کسی که تئاتر کار نمی‌کند هزاران درد، از هزاران زخمی که طی به سامان رسیدن این پروژه متحمل شده است سخن گفت و افزود: «90 روز به مدت 8 ساعت در دخمه‌ای به نام پلاتوی شماره یک تمرین کردیم که به گفته کارشناسان از بهترین مکان‌های تمرین در جهان است؛‌ ولی بازیگرانم با ماسک تمرین می‌کردند». وی با انتقاد از مسؤولان فرهنگی که محقق شدن وعده‌های عملی نشده را منوط به رفع تحریم می‌دانستند، تاکید کرد تا 100 سال پس از برداشته شدن تحریم، فرهنگ اولویت آقایان نخواهد بود و گفت: «در ترکیه در یک سال کتابی 3 بار به تعداد میلیونی منتشر می‌شود. کشور یاشار کمال به کجا رسیده و کشور چوبک و جلال و هدایت به کجا رسیده است. خواهش می‌‌کنم کار کنید و بگذارید کار کنیم. ما هم خواهیم مرد و خیالتان راحت خواهد شد». وی در پاسخ به سوال خبرنگاری مبنی بر اینکه مخاطبان نسبت به تئاتر مذهبی گارد دارند و ممکن است با دیدن نمایش سالن را ترک کنند، گفت: «هر تماشاگری به محض ورود از سالن بیرون رفت، چون نمایش درباره شهادت حضرت علی(ع) است، پولش را بدهید». وی با فاجعه خواندن عدم انتشار کتابی درباره شخصیت‌هایی همچون شمر و ابن‌ملجم که آنان را همواره در قالب انسان‌هایی احمق و بی‌شعور به تصویر می‌کشند، تاکید کرد «ترور» نمایشی برای دشمن‌شناسی است و افزود: «باورهای ما نسبت به اولیا احساسی است چون دشمن‌شناسی نکردیم. می‌خواستم در این نمایش ابن‌ملجم شناخته شود تا بتوانیم به زیبایی امام را بشناسیم».

چهارمین دوره کارگاه «ابزار تئاتر: بدن» از پنجم آذرماه زیر نظر سید محسن موسوی‌خواه در مکتب تهران فعالیت خود را آغاز می‌کند. کارگاهی در خدمت باروری بازی در هنرهای نمایشی که براساس حرکات و تکنیک‌های بیومکانیک، یوگا، تای‌چی، ژیمناستیک، شمشیربازی و حرکات هوازی پایه‌‌ریزی شده است و با الهام از روش برخورد یرژی گرتوفسکی و یوجنیو باربا با «بدن» در بازیگری تئاتر برگزار می‌شود. کارگاه «ابزار تئاتر: بدن» پیش‌تر طی 3 دوره در مکتب تهران برگزار شده بود و در همین راستا چهارمین دوره این کارگاه نیز از پنجم آذرماه (روزهای پنجشنبه) فعالیت خود را آغاز می‌کند. در این راستا یادداشتی اختصاصی از محسن موسوی‌خواه، بازیگر خلاق عرصه تئاتر برای صفحه فرهنگی «وطن‌امروز» منعکس می‌شود.   «تئاتر از دیرباز تاکنون به عنوان یکی از اصلی‌ترین مدیوم‌های ارتباطی میان هنرمند با جامعه شناخته می‌شود. در دوره‌ها و جغرافیای متفاوت این مدیوم ترجمان و تفکراتی بوده که به وسیله ساختار زبان توان انتقال نداشته‌اند و از این رو، این تفکرات با ورود به صحنه‌ها جان گرفته‌اند و بر چشم و ذهن مخاطبان جاری شده‌اند. همانند تمام جنبه‌های دیگر زندگی بشری، تئاتر نیز در گذر زمان دستخوش تغییرات فراوان بوده است؛ دیدگاه‌ها، سبک‌ها، مکاتب و حتی عناصر و فاکتورهای زیادی به وجود آمده‌اند، مدتی زیسته‌اند و با به پایان رساندن رسالت خود رخت بسته‌اند اما در این میان عناصری نیز وجود دارند که هسته و مغز اصلی این مدیوم هستند و بدون آنها عملا تصور شکل‌گیری پروسه تئاتر غیرممکن خواهد بود و یکی از این عناصر، «بازیگر» است. اوست که از ذهن کارگردان به درون مخاطبان پل می‌زند و کلمات را به تصاویر، الحان و احساسات بدل می‌کند اما در این میان این سوال مهم مطرح می‌شود که مهم‌ترین ویژگی‌ها برای یک بازیگر کدام ویژگی است؟ زمان بارها و بارها به این سوال پاسخ داده است: بدن. یک بازیگر در عرصه تئاتر باید به مرحله‌ای از شناخت از خود و بدن خود دست یافته باشد که روی صحنه و در اجرا، ایجاد فرم‌های مناسب اجرا، با توجه به تمرینات و نظریات کارگردان عملا به امری ناخودآگاه برای او بدل شده و بدون هیچ تفکری تنها در لحظه خلق شود. برای یک بازیگر رسیدن به چنین نقطه‌ای قطعا کمال و آرمان او خواهد بود و این قابلیت صرفا با تمرین برای یک اجرای خاص حاصل نمی‌شود، چون برخلاف قدرت بیان، قدرت بدن تاثیری به مراتب غیرمحسوس‌تر اما در عین حال پویا‌تر و پرانرژی‌تر در ذهن تماشاچی باقی می‌گذارد و چه بسا او را برای تماشای ادامه نمایش مشتاق‌تر می‌کند. برای رسیدن به این آرمان تئاتری قطع به یقین و به تایید صاحبنظران امر، راه مطلوب انجام تمرین مدام و ممارست در آن است (گاهی حتی تا 8 ساعت در روز) اما با توجه به شرایط زندگی روزمره نیل به چنین نقطه‌ای بسیار دشوار و چه بسا غیرممکن خواهد بود. اما آیا می‌توان با چنین توجیهی دست از تلاش شست و رسیدن به نقطه طلایی فرم و بدن در بازیگری را تنها آرزویی دور و دراز نامید؟ متاسفانه ما شاهد این مساله هستیم که چه تعداد بازیگر باهوش و با استعداد در تئاتر ما وجود دارند که به دلیل نداشتن قابلیت‌های بدنی مکفی، به این افکار و ایده‌های بکر خودشان (و حتی در لایه بالاتر به تئاتر تجربی و نوی کشور) ناخواسته صدمه می‌زنند. نمی‌توان گفت مقصر خود بازیگر و عدم شناخت او نسبت به شرایط ایده‌آل یک بازیگر است یا این طرز فکر از استادان و کارگردانان ما نشأت می‌گیرد که با مدیریت و زمان‌بندی بد برای تمرینات بازیگر، حتی نیم‌نگاهی هم به کمبودهای بدنی او نمی‌کنند. نکته جالب و قابل تامل اینجاست که بسیاری از این کاستی‌ها می‌توانند در اندک زمانی برطرف شوند یا حداقل برای بهبود آنها تلاش شود. هماهنگی با گروه‌های اجرایی، استفاده از حداکثر توان بدن در زمان نیاز، بیدار کردن نقطه مرده بدن و بالا بردن سطح مقاومت و پتانسیل بدن در زمان اجرا از جمله این مسائل است».
 

سی‌وچهارمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر با برگزاری بخش نمایشنامه‌نویسی این دوره از جشنواره رسماً کار خود را آغاز کرد. به گزارش مهر، در مراسم افتتاحیه بخش نمایشنامه‌نویسی سی‌وچهارمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، بهزاد صدیقی، مدیر بخش نمایشنامه‌نویسی این دوره گفت: آنچه در این دوره به عنوان نمایشنامه‌های برگزیده انتخاب شد، حاصل تلاش نویسندگان شرکت‌کننده و گروه داوری این بخش است که ۳۰۴ اثر ارسال‌شده به دبیرخانه جشنواره را طی 2 ماه مطالعه کردند. صدیقی تصریح کرد: ظرفیت تئاتر کشور، ظرفیت بسیار زیادی است و به نظر می‌رسد ما نباید از این ظرفیت غافل شویم و باری به هر جهت کار را رها کنیم. سعید اسدی، دبیر سی‌وچهارمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر نیز در این مراسم گفت: ایده بخش نمایشنامه‌خوانی جشنواره فقط نمایشنامه‌خوانی نبود، بلکه معرفی نمایشنامه و نمایشنامه‌نویسی در یک شبکه ارتباطی تنگاتنگ از مهم‌ترین مباحثی بود که به آن توجه داشتیم.

قصه یک جانباز و دخترش در «نمایش فولاد هرگز زنگ نمی‌زند»
کارگردان «فولاد هرگز زنگ نمی‌زند» عنوان کرد این اثر نمایشی روایت زندگی یک جانباز در دوران معاصر است و با طراحی و فضاسازی مینیمال به صحنه می‌رود.  به گزارش مهر، زری اماد کارگردان «فولاد هرگز زنگ نمی‌زند» درباره اجرای این اثر نمایشی و داستان آن گفت: این نمایش نوشته سیروس همتی است و در ژانر دفاع‌مقدس روایت می‌شود. البته وقایع داستان در دنیای مدرن و امروز رخ می‌دهد و مخاطب در این نمایش شاهد فضاهای جنگی نخواهد بود. در حقیقت این نمایش قصه آدم‌های بازمانده از جنگ را در دنیای معاصر روایت می‌کند.  اماد با اشاره به فضاسازی متفاوت نمایش بیان کرد: فضای نمایش «فولاد هرگز زنگ نمی‌زند» کاملا سوررئال است و بازی‌ها نیز به دو دوسته رئالیستی و غیرواقع‌گرایانه تقسیم می‌شود. دختر و پدرش در این نمایش در فضای خاص خودشان حضور دارند و بازی‌های‌شان هم غیرواقعی است اما بقیه بازیگران بازی‌های رئالیستی دارند. این اثر نمایشی کاری مینیمال است و ما تلاش کردیم از حداقل امکانات، حداکثر بهره‌برداری را ببریم. نمایش با ابزاری ساده طراحی شده و حتی تعویض صحنه‌ها را هم خود بازیگران انجام می‌دهند.  این بازیگر تئاتر در پایان درباره اجرا در پلاتوی مجموعه تئاترشهر، گفت: این نمایش در قالب جشنواره تئاتر مقاومت و با حمایت انجمن تئاتر انقلاب و دفاع‌مقدس به صحنه می‌رود و برای اجرا به تئاترشهر معرفی شده است.  «فولاد هرگز زنگ نمی‌زند» نوشته سیروس همتی و کارگردانی زری اماد است که به‌عنوان نخستین اجرای پلاتوی مجموعه تئاترشهر اجراهای عمومی خود را از یکشنبه ۲۴ آبان‌‌ماه ساعت ۱۸ آغاز کرده است.

ارسال نامه مشکوک برخی سینماگران علیه فیلم محمدرسول الله(ص)
در پی ارسال نامه مشکوک برخی سینماگران داخلی علیه فیلم فاخر «محمدرسول الله(ص)»، 2 رسانه خبری بین‌المللی از انتشار و پخش مصاحبه با مجید مجیدی، کارگردان این فیلم خودداری کرده‌اند.  به گزارش فارس، چندی پیش نامه‌ای با امضای «سینماگران مستقل ایران» به موسسات و نهادهای رسانه‌ای و برگزارکنندگان جشنواره‌های سینمایی در سطح جهان ارسال شد که در آن فیلم سینمایی محمد رسول الله(ص) نماینده معرفی شده ایران به آکادمی اسکار، فیلمی غیرمرتبط با بدنه سینمای ایران و فیلمی حاکمیتی خوانده شده است!   بنا به این گزارش، پس از پیگیری‌های انجام‌شده از سوی چند کارگردان که به لابی با افراد و چهره‌های سرشناس سینمایی جهانی پرداخته‌اند، هویت برخی نویسندگان این نامه مشخص شده است. این در حالی است که نامه مزبور بدون داشتن اسم و نشانی از نویسندگان آن و صرفا به امضای مبهم سینماگران مستقل ایران رسیده است.

روایتی متفاوت از مدافعان حرم در نمایش «گذر گداز»
نویسنده و کارگردان نمایش «گذر گداز» گفت: محوریت این نمایش فردی به نامه ابوجعفر است که عامل شهادت سردار شهید عبدالله اسکندری بوده است و سر ایشان را در عصر حاضر بر نیزه‌ کرده است اما ماجرای اصلی دعوای بین این فرد و شمر است. به گزارش تسنیم، ابوالفضل حاجی‌علی‌خانی، نویسنده و کارگردان تئاتر افزود: تازه‌ترین فعالیت هنری بنده اجرای نمایشی با عنوان «گذر گداز» است که در بخش مدافعان حرم دومین سوگواره خمسه روی صحنه می‌رود. این هنرمند فعال نمایش‌های آیینی افزود: مرحله نگارش نمایشنامه به پایان رسیده و اکنون روزهای ابتدایی تمرین‌ها را آغاز کرده‌ایم.

اجرای نمایشی قرآنی  در سوگواره خمسه
 مجید امرایی نمایش «گوهر نیل»  را که برگرفته از قصص قرآنی است برای حضور در دومین سوگواره هنرهای نمایشی و آیین‌های مذهبی خمسه آماده می‌کند. نمایش عروسکی «گوهر نیل» کاری از مجید امرایی براساس قصه یوسف و زلیخا با بازی وحیده قوهستانی و روح‌الله سنایی قرار است به صحنه برود. دومین سوگواره هنرهای نمایشی و آیین‌های مذهبی خمسه با حمایت سازمان فرهنگی - هنری شهرداری تهران و به دبیری علی‌اصغر خسروی از 5 الی 24 آذرماه در تهران برپا می‌شود.

راه‌اندازی صفحه کتاب رهبر انقلاب در تلگرام و اینستاگرام
 همزمان با هفته کتاب و کتابخوانی، صفحه Khamenei_book@ از مجموعه حساب‌های پایگاه اطلاع‌رسانی khamenei_ir@ در اینستاگرام و تلگرام آغاز به کار کرد. فعالیت‌های این صفحه عبارت است از معرفی کتاب‌هایی که رهبر انقلاب روی آن یادداشت (تقریظ) نوشته‌اند، معرفی کتب تهیه‌شده از بیانات رهبر انقلاب در موضوعات مختلف، نظرات رهبر انقلاب درباره نویسندگان و کتاب‌های مختلف، ‌‌‌‌توصیه‌های رهبر انقلاب درباره کتاب و کتابخوانی و همچنین انتشار گزیده مطالب کتاب‌های معرفی شده که در این صفحات صورت خواهد گرفت.

تکذیب سخنان سخنگوی ارشاد
توسط فرزند آیت‌الله مکارم‌شیرازی
فرزند آیت‌الله مکارم‌شیرازی ادعای سخنگوی وزارت ارشاد مبنی بر کسالت آیت‌الله مکارم شیرازی را که سبب عدم دیدار وزیر ارشاد با ایشان در پنجشنبه گذشته شد به صراحت تکذیب کرد. به گزارش فارس، سخنگوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در نشست خبری با ادعایی عجیب اظهار داشت: اینکه با بعضی از مراجع ملاقات نداشتند به دلیل برنامه‌ریزی از قبل این دفاتر بوده است. کسالت آیت‌الله مکارم‌شیرازی دلیل عدم دیدار ایشان با وزیر ارشاد بود و بحث اینکه آیت‌الله مکارم ایشان را نپذیرفتند مطرح نبوده است. این سخنان در حالی بیان شد که فرزند آیت‌الله مکارم‌شیرازی به آن واکنش نشان داده و اینگونه توضیح می‌دهد: «نه کتبا و نه شفاها از سوی دفتر ایشان(وزیر ارشاد) از ما درخواست وقت برای ملاقات نشده بود، ولی اگر درخواستی هم می‌شد آقا قبول نمی‌کردند هرچند این درخواست انجام نشده بود». وی پیرامون مواردی که آیت‌الله مکارم نسبت به آنها گلایه‌مند هستند، گفت: مشکلاتی راجع به کتاب‌هایی که اجازه چاپ گرفته‌اند و تکخوانی زن‌ها و موارد دیگر از جمله این موضوعات است.

اطیابی فیلمی درباره فتنه 88 می‌سازد
سیدمسعود اطیابی گفت: فیلم جدیدم درباره رویدادهای سال ۸۸ است و مخاطب شاهد ماجرایی انسانی در دل اتفاقی سیاسی خواهد بود. به گزارش فارس، سیدمسعود اطیابی در ارتباط با پروانه ساخت فیلمنامه «ماه‌گرفتگی» که به تازگی دریافت کرده است، گفت: در حال حاضر در پیش‌تولید به سر می‌بریم و هنوز به طور دقیق مشخص نیست چه زمانی وارد پروسه تولید خواهیم شد اما اگر همه چیز طبق برنامه‌ریزی‌ای که انجام داده‌ایم، پیش برود هفته آینده فیلم را کلید می‌زنیم. وی در ادامه افزود: لوکیشن فیلم «ماه‌گرفتگی» در تهران و مشهد است و همچنین برخی صحنه‌ها را در قطار فیلمبرداری خواهیم کرد. اطیابی در ارتباط با قصه فیلمش گفت: «ماه‌گرفتگی» ماجرایی انسانی است که در دل یک واقعیت سیاسی رخ می‌دهد و مخاطب شاهد آن خواهد بود البته در این فیلم به حوادث و رویدادهای سال 88 می‌پردازیم و می‌توان گفت فیلمی «پلیسی - معمایی» را شاهد خواهیم بود. این کارگردان در ارتباط با انتخاب بازیگران فیلمش گفت: قطعاً از بازیگران چهره استفاده خواهیم کرد و تمام تلاشمان این است بتوانیم فیلم‌مان را به سی‌وچهارمین جشنواره فیلم فجر برسانیم.

تمدید ثبت‌نام در بخش «فیلم» ششمین دوره جشنواره عمار
دبیرخانه جشنواره عمار اعلام کرد، بنا بر درخواست فیلمسازان و تولیدکنندگان اثر، مهلت ثبت‌نام در بخش‌های «فیلم» و «فیلمنامه» این جشنواره تا 10 آذرماه تمدید شد و علاقه‌مندان با مراجعه به تارنمای جشنواره AmmarFilm.ir می‌توانند در ششمین جشنواره مردمی شرکت کنند. طبق این اطلاعیه، دبیرخانه جشنواره عمار اعلام کرد علاقه‌مندان برای شرکت در بخش‌های «فیلم ما» تا 15 آذر و بخش «لوح نگار، مقالات، پژوهش‌ها و نقدهای سینمایی» نیز تا 20 آذر فرصت دارند اثر خود را در جشنواره ثبت‌نام کنند. دبیرخانه جشنواره عمار همچنین اعلام کرد تاکنون حدود 850 اثر در بخش داخلی و 1500 اثر در بخش بین‌الملل جشنواره ثبت‌نام کرده‌اند. سال گذشته در بخش داخلی و بین‌الملل عمار، مجموعا 2500 اثر شرکت کرده بودند. ششمین جشنواره مردمی فیلم عمار، همزمان با سالگرد حماسه مردمی 9 دی، از 8 تا 17 دی‌ماه سال جاری به طور همزمان در تهران و نقاط مختلف کشور برگزار می‌شود.