هفته چهاردهم رقابت‌های لیگ برتر درحالی به پایان می‌رسد که مهم‌ترین بازی روز دوشنبه را پرسپولیس و گسترش فولاد برگزار می‌کنند. در ادامه هفته چهاردهم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران 3 دیدار در روز دوشنبه برگزار می‌شود. دیدار نخست بین سیاه‌جامگان و ذوب‌آهن است. سیاه‌جامگان از تیم‌هایی بود که تا قبل از تعطیلی لیگ وضعیت خوبی را پشت سر نمی‌گذاشت و این تیم در یک بحران فرو رفته بود. آنها در 10 بازی گذشته‌شان هیچگاه پیروز نشده‌اند و اندوخته آنها از 30 امتیاز ممکن تنها 2 امتیاز بوده است. بی‌شک آنها کار بسیار سختی برابر ذوب‌آهن دارند. ذوب‌آهنی که در هفته قبلی لیگ برتر موفق شد تیم دیگر مشهد یعنی پدیده را با شکست بدرقه کند و یکی از آماده‌ترین تیم‌های لیگ ایران است. به نظر نمی‌رسد ذوب‌آهن کار خیلی سختی برابر سیاه‌جامگان داشته باشد مگر اینکه فرهاد کاظمی در تعطیلات لیگ تیمش را متحول کرده باشد. سیاه‌جامگان در حال حاضر با 8 امتیاز در رده پانزدهم رقابت‌های لیگ ایستاده و ذوب‌آهن با 23 امتیاز در رده سوم قرار دارد و امیدوار است با پیروزی در این دیدار حداقل جایگاهش در لیگ برتر تثبیت شود. تنها محروم این دیدار بهروز فروغی‌افشار از تیم سیاه‌جامگان مشهد است.
مصاف بعدی تقابل استقلال خوزستان و پدیده مشهد است. تنها تیم خوزستانی که روزهای خوبی را پشت سر می‌گذارد، استقلال خوزستان است. آنها 4 هفته است که گل نخورده‌اند و در 13 هفته گذشته هم در کل 4 گل خورده‌اند و بهترین وضعیت دفاعی را دارند. در حالت عادی کفه ترازو به سمت آنها در بازی با پدیده مشهد سنگینی می‌کند ولی این احتمال هم وجود دارد که تعطیلی لیگ، استقلال خوزستان را از شرایط ایده‌آل دور کرده باشد.  اما آخرین دیدار هفته بین پرسپولیس و گسترش فولاد برگزار می‌شود. پرسپولیسی‌ها امیدوارند بعد از پشت سر گذاشتن اردو در کیش بتوانند روند رو به رشد خودشان را ادامه دهند و کم‌کم به جمع بالانشینان لیگ برتر اضافه شوند. آنها فصل قبل در تهران برابر گسترش فولاد به تساوی 2 - 2 رضایت دادند ولی تیم فعلی‌شان به مراتب منسجم‌تر از سال گذشته است و این مساله می‌تواند به آنها امید بازی بهتر را بدهد، هرچند گسترش فولاد هم در فصل جاری تیمی دست و پا بسته نشان نداده است. مشکل بزرگ برانکو در این دیدار غیبت 2 بازیکنش به دلیل محرومیت است. 2 بازیکنی که بار بزرگی از کار تهاجمی را به دوش می‌کشند. مهدی طارمی و علی علیپور 2 بازیکنی هستند که در این دیدار محروم هستند و برانکو احتمالا روی بنگستون در این دیدار حساب ویژه‌ای باز می‌کند.  پرسپولیس در حال حاضر 7 هفته است که شکست نخورده و برانکو امیدوار است با پیروزی تیمش در این دیدار 22 امتیازی شده و به جمع بالانشینان لیگ اضافه شود. در حال حاضر پرسپولیس با 19 امتیاز در رده هشتم قرار دارد و در آن سو گسترش فولاد با 20 امتیاز در رده ششم ایستاده است.
برانکو: از تعطیلات بخوبی استفاده کردیم
سرمربی پرسپولیس می‌گوید تیمش در تعطیلات تمرینات خوبی را پشت سر گذاشته است. برانکو ایوانکوویچ در نشست خبری پیش از دیدار تیمش برابر گسترش فولاد در چارچوب هفته‌ چهاردهم ر‌قا‌بت‌های لیگ برتر، گفت: بعد از تعطیلاتی که پشت سر گذاشتیم خودمان را برای مصاف با گسترش فولاد آماده کردیم. ما از فرصت تعطیلات استفاده کردیم و تمرینات خوبی را در کیش پشت سر گذاشتیم. در حال‌ حاضر همه بازیکنان در سلامت هستند و بازیکنان امیدمان هم به جمع ما بازگشتند. در این دیدار تنها طارمی و علیپور را به دلیل محرومیت در اختیار نداریم.  برانکو در ادامه ا‌ضافه‌ کرد‌: درباره تیم حریف باید بگویم که گسترش فولاد در کنار تیم استقلال خوزستان جزو پدیده‌های این فصل محسوب می‌شوند که خیلی خوب بازی می‌کنند و دارای یکی از بهترین دفاع‌های لیگ هستند. محمد نصرتی هم در خط دفاع این تیم عملکرد خوبی داشته است و همین به آنها بالاترین انگیزه را می‌دهد که به مصاف تیم فو‌تبا‌ل پر‌سپولیس بیایند. مطمئنا فردا (امروز) ما گزینه پیروزی هستیم و تلاش می‌کنیم نتایج مثبت‌مان را همچنان ادامه دهیم. وی ا‌دا‌مه‌ داد: طبیعتا گسترش فولادی‌ها چیزی برای از دست دادن ندارند و با تمام وجود به مصاف پر‌سپولیس می‌آیند تا بهترین نتیجه‌ ممکن را کسب کنند. آن چیزی که از بازیکنانم می‌خواهم این است که با انگیزه و انرژی بالا که در تمام بازی‌ها از خود نشان داده‌اند به مصاف گسترش فولاد بروند. طبیعتا انتظار یک بازی خوب و پیروزی شیرین را دارم اما حریف نباید با خود فکر کند که ما آنها را دست کم گرفته‌ایم.  برانکو درباره نبود 2 مهاجم تیمش در این بازی نیز توضیح داد: همان طور که گفتم طارمی و علیپور را در اختیار نداریم ولی 3-2 مهاجم دیگر در تیم ما حضور دارند. این اولین و آخرین بازی ما نیست که بدون علیپور و طارمی به میدان می‌رویم.

دیدار 2 تیم تراکتورسازی و استقلال در چارچوب هفته چهاردهم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران با تساوی بدون گل به پایان رسید. نیمه اول این دیدار را تراکتوری‌ها بهتر شروع کردند و چیزی حدود 20 دقیقه فشار زیادی را به دروازه استقلال وارد کردند ولی به موفقیت نرسیدند. آنها در دقیقه چهارم روی یک ضدحمله می‌توانستند به گل برسند اما سروش رفیعی در حرکتی عجولانه توپ را به آسمان زد تا این فرصت از دست برود. همین بازیکن روی یک ضربه ایستگاهی می‌توانست تیمش را به گل برساند اما توپ او در دقیقه 19 به شکلی بسیار خطرناک راهی اوت شد. در ادامه این دیدار استقلال کمی به جلو آمد و در دقیقه 23 می‌توانست روی یک ضربه ایستگاهی به گل برسد اما توپ ابراهیمی با اختلافی ناچیز از بالای دروازه تراکتور راهی اوت شد. در دقیقه 26 این بازی در یک ضد حلمه تراکتوری‌ها می‌توانستند به گل برسند. سزار در مصافی تک به تک با رحمتی می‌توانست تیمش را به گل برساند اما این توپ را رحمتی به کرنر فرستاد. در ادامه این مصاف بازی شکلی برابر به خود گرفت و هر 2 تیم چند فرصت نصفه و نیمه گلزنی به دست آوردند ولی در زدن ضربات نهایی دقت لازم را نداشتند تا اینکه در دقیقه 35 استقلال توسط برهانی یک فرصت ایده‌آل گلزنی را از دست داد. این بازیکن در مصاف تک به تک با اخباری توپش را به سینه دروازه‌بان تراکتور کوبید و در ادامه این موقعیت هم جابر انصاری با یک شوت تلاش کرد استقلال را به گل برساند اما توپ او راهی اوت شد. در ثانیه‌های پایانی نیمه اول محسن کریمی موقعیت بسیار خوبی برای گلزنی داشت اما از این فرصت استفاده نکرد تا نیمه اول بدون گل به پایان برسد. در نیمه دوم این دیدار، بازی حساب شده‌تری نسبت به نیمه اول از سوی دو تیم ارائه شد. دو تیم فرصت‌های نصفه و نیمه زیادی در این نیمه به دست آوردند اما در زدن ضربه نهایی یا شوت دقت لازم را نداشتند. یکی از این فرصت‌ها را استقلال در دقیقه 56 توسط شهباززاده به دست آورد اما توپ او با اختلاف از کنار دروازه تراکتور راهی اوت شد. برای تراکتور هم در دقیقه 65 کاردوسو با یک ضربه سر می‌توانست گلزنی کند اما واکنش دیدنی رحمتی مانع از فروپاشی دروازه استقلال شد. در ادامه 2 تیم به انجام بازی مستقیم و استفاده از توپ‌های عمقی روی آوردند که تلاش‌شان برای گلزنی نتیجه‌ای نداشت و در نهایت نخستین دیدار تراکتورسازی با هدایت قلعه‌نویی با تساوی به پایان رسید.

باربد بهراد:  انتقاد از منتقدی که اصل برنامه‌اش روی «مچ‌گیری» و کلا اصلاح ساختار موجود استوار است، کار ساده‌ای نیست. برنامه 90 هم‌اکنون دارای یک پایگاه اجتماعی است و عادل فردوسی‌پور همانقدر که می‌داند عده‌ای برای لغزش (کاری و اخلاقی) او ثانیه‌شماری می‌کنند تا تشت رسوایی‌اش را از بام بیندازند همانقدر هم محتاج بیننده است. از یک سو وظیفه دارد برنامه‌ای فاخر و متفاوت بسازد اما از سوی دیگر دوست ندارد حجم بی‌نظیر مخاطبانش را از دست دهد. از این رو آگاهانه در هفته‌های بی‌سوژگی، سراغ رنگ زرد می‌رود. در سال‌های نخست، آنچه برای 90 و تهیه‌کننده‌اش در اولویت بود و حاضر می‌شد اولویت‌هایش را روی آن بنا کند، جذب مخاطب بود. از این رو با وجود پز روشنفکرانه‌ای که شعارش را می‌داد از هر نوع سوژه زردی استقبال می‌کرد. برای او اهمیت داشت با رو در روی هم قرار دادن افراد مختلف، هیجان 90 را بالا ببرد. مشی کاملا غلطی که با رسالت اصلی 90 کاملا در تضاد بود. اما عادل در روزهای اولیه، چندان به این مسائل توجه نداشت و تنها برایش مخاطبی ارزشمند بود که تا آن ساعت شب بیدار مانده تا مثلا دعوای مهدوی‌کیا و اسماعیل هلالی را ببیند. با این وجود وقتی او به مرحله «تثبیت» رسید از حجم این زردی‌ها کاست. با این وجود هنوز بعضی از مسائل حاشیه‌ای و  اصولا بی‌اهمیت دیده می‌شود که فردوسی‌پور برای گرم نگه داشتن تنور 90 از سوزاندن‌شان استفاده می‌کند. سوای این مشکل بزرگ از سوی دیگر او برای راضی نگه‌داشتن اسپانسر برنامه به صورت افراطی، سوال پیامکی را تکرار می‌کند که همین تکرار در بعضی از موارد به مرحله ذوق‌خوردگی می‌رسد. آن نوع از بمباران تبلیغی در آن هنگام شب که ذهن قطعا در خسته‌ترین حالت ممکنش است برای بینندگان چندان خوشایند نیست و شاید همین موضوع سبب دلزدگی آنها شود.
حق پخش، پاشنه آشیل
 اما بزرگ‌ترین مشکل برنامه 90 که شاید ده‌ها سال بعد از آن به‌عنوان بزرگ‌ترین حسرت این دوران یاد شود موضوع حق پخش تلویزیونی است. برنامه90 به عنوان حامی فوتبال، کوچک‌ترین مشکلات پیش روی این رشته را به رشته تحریر در می‌آورد و حتی از نشان دادن سرویس نامطلوب بهداشتی فلان ورزشگاه هیچ ابایی ندارد به امید آنکه این نشان دادن باعث شرمساری مسؤولان و اصلاح مشکل شود. اما وقتی نوبت به مطرح کردن بزرگ‌ترین حق ضایع‌شده  فوتبال ایران (که با حل آن شاید یک بار برای همیشه مشکلات اقتصادی حل شود) می‌رسد برنامه 90 دچار یک خودسانسوری بزرگ می‌شود.
70 درصد هزینه‌های باشگاه‌داری جهان از طریق حق پخش تلویزیونی تامین می‌شود اما عادل فردوسی‌پور به‌رغم همه شعارهایی که می‌دهد باید خطوط قرمز رسانه ملی را حفظ کند. او در طول همه این سال‌ها تنها یک بار به صورت کلی به این موضوع پرداخت و چون می‌دانست حق محکوم کردن مدیران بالادستی خود را ندارد، برنامه را طوری مهندسی کرد که نه سیخ بسوزد و نه کباب. این بزرگ‌ترین مشکل برنامه 90 است که اگر چنین حق‌خوری واضحی از سوی هر نهاد دیگری غیر از تلویزیون رخ می‌داد، فردوسی‌پور آنقدر پیگیری می‌کرد که سرانجام به یک راهکار برسد. شاید در این‌باره شخص فردوسی‌پور چندان مقصر نباشد و هر تهیه‌کننده دیگری هم جای او باشد نمی‌تواند از روزنه شبکه 3 بر ساختار صدا‌وسیما بتازد اما شاید سال‌های بعد که به هر طریقی قانون اصلاح و تلویزیون موظف به پرداخت حق فوتبال شد، آن وقت این سکوت معنادار و تاریخی به‌عنوان یکی از ضعف‌های بزرگ برنامه 90 در اذهان باقی  بماند؛ شبیه یک زخم بخیه بر پیشانی.
 

محرومیت سنگین 2 کشتی‌گیر شاخص به خاطر دوپینگ
اتحادیه جهانی کشتی از محرومیت مادام‌العمر طالب نعمت‌پور و همچنین محرومیت 4 ساله محمدحسین محمدیان به دلیل مثبت شدن تست دوپینگش خبر داد؛ این در حالی است که نعمت‌پور ماه قبل با انتشار نامه‌ای خداحافظی‌اش از کشتی را اعلام کرده بود. اتحادیه جهانی کشتی نام طالب نعمت‌پور و محمدحسین محمدیان را به فهرست کشتی‌گیران دوپینگی اضافه کرد.
در فهرست جدید اعلام شده، طالب نعمت‌پور به خاطر ارتکاب دوپینگ در جام‌جهانی 2014 برای همیشه از حضور در ورزش محروم شد. ماده مصرف شده نعمت‌پور اپی ترنبولون اعلام شده است. نعمت‌پور پیش از این نیز یک بار دوپینگ کرده بود اما سوابق مشخصی از آن وجود نداشت به همین خاطر فدراسیون جهانی او را 2 سال محروم کرده بود اما با مشخص شدن اینکه او در جام جهانی برای دومین بار مرتکب دوپینگ شده، برای همیشه از کشتی محروم شد. اما خبر بد برای کشتی آزاد محرومیت
4 ساله محمدحسین محمدیان ملی‌پوش وزن 86 کیلوگرم ایران در مسابقات جهانی 2014 است. محمدیان در آن رقابت‌ها به مدال برنز جهان رسید اما فدراسیون جهانی کشتی اعلام کرد در تاریخ یک اکتبر 2015 از او در خارج از مسابقه تست دوپینگ گرفته شده و به دلیل وجود ماده متااسترون متابولایت به مدت 4 سال از حضور در همه رقابت‌های ورزشی محروم شده است. البته این موضوع باعث پس گرفتن عنوان جهانی محمدیان نمی‌شود. محمدیان در کنار رضا یزدانی یکی از مدعیان جدی حضور در المپیک در وزن 97 کیلوگرم به شمار می‌رفت.

چرا تونی از تراکتورسازی برکنار شد؟
نگاهی به عملکرد تراکتورسازی با هدایت تونی اولیویرا نشان می‌دهد که چرا سرانجام این مرد پرتغالی از این تیم کنار گذاشته شد. تراکتورسازی تبریز در این فصل 15 بازی رسمی با هدایت تونی اولیویرای پرتغالی انجام داد که 13 مسابقه آن در قالب بازی‌های لیگ و 2 بازی در چارچوب جام حذفی بود. 6 برد، 6 تساوی و 3 باخت، حاصل کار بازی‌های تحت هدایت تونی در این فصل بود و تراکتور در این 15 مسابقه، در مجموع 17 گل به ثمر رساند و 12 گل دریافت کرد. بدین ترتیب تراکتورسازان با هدایت تونی اولیویرا به طور متوسط 6/1 امتیاز از هر مسابقه دریافت کرده و 13/1 گل به ثمر رساندند که آمار چندان خوبی محسوب نمی‌شود. 8 گل از 14 گلی که تراکتور در چارچوب مسابقات لیگ با هدایت تونی به ثمر رسانده، در نیمه اول بود و 6 گل در نیمه دوم به ثمر رسیده و در مقابل، تراکتور تنها 3 گل در نیمه اول دریافت کرده و 8 گل در نیمه دوم بازی‌های لیگ خورده که این آمار، نشان‌دهنده عملکرد ضعیف تونی اولیویرا در نیمه دوم بازی‌ها بود.  به هر حال، تراکتور با هدایت تونی اولیویرا در جدول لیگ برتر با انجام 13 بازی و کسب 18 امتیاز در رده نهم قرار گرفت و در مسابقات جام حذفی، پس از انصراف حریفش در مرحله یک‌شانزدهم نهایی با 2 بردی که مقابل تیم‌های صبای قم و سایپا کسب کرد، توانست تراکتور را به مرحله نیمه‌نهایی مسابقات برساند.  با همه این تفاسیر، تونی اولیویرا با این عملکرد از تیم تراکتور کنار رفت و حال امیر قلعه‌نویی سکان هدایت «پرشورها» را برعهده گرفته و با توجه به شروع بازی‌های حساس لیگ در نیم فصل دوم، بازی‌های تعیین‌کننده در جام حذفی و البته شروع مسابقات دشوار لیگ قهرمانان آسیا باید منتظر عملکرد قلعه‌نویی در این تیم که پیش از این یک بار تراکتور را به‌عنوان نایب‌قهرمانی رسانده است، ماند و دید که آیا قلعه‌نویی می‌تواند باز هم دل هواداران فوتبال‌فهم تراکتور را به دست آورد و بار دیگر «امیرپاشا»ی تبریز شود یا نه؟

اشکان دژاگه مصدوم شد
ستاره ایرانی العربی قطر دچار آسیب‌دیدگی شده و به احتمال زیاد دیدار هفته جاری تیمش را از دست خواهد داد. باشگاه العربی قطر اعلام کرد اشکان دژاگه، ستاره ایرانی این تیم دچار کشیدگی عضله شده و به احتمال خیلی زیاد دیدار این هفته برابر السیلیه را از دست خواهد داد.  دژاگه در فصل جاری لیگ ستارگان قطر عملکرد بسیار خوبی در ترکیب العربی داشته و همواره از چهره‌های مورد اعتماد جیان فرانکو زولا بوده و در ترکیب اصلی این تیم قطری به میدان رفته است. او هفته قبل هم در پیروزی پرگل تیمش برابر المسیمیر نقش داشت و موفق شد گل چهارم بازی را به ثمر رساند. رسانه‌های قطری اعلام کردند آسیب‌دیدگی دژاگه جدی نیست و به احتمال خیلی زیاد تنها دیدار این هفته را از دست خواهد داد.  العربی در فصل جاری لیگ ستارگان قطر نتایج خوبی به دست آورده و این شانس را دارد که سهمیه لیگ قهرمانان آسیا را کسب کند.

نیما علیپور: گویا دوری از پرداختن به حواشی این روزها کار سختی شده است که کمتر افرادی می‌توانند به آن پایبند باشند حتی کسی که سال‌هاست خود را در جبهه سرمداران منافع ملی فو‌تبا‌ل ایران بر می‌شمارد. لحن و ادبیات محمد مایلی‌کهن به هیچکس پوشیده نیست، مردی که سال‌هاست جملاتش به طرز عجیبی برای تیتر یک شدن مناسب است. این‌بار که اوضاع فرق کرده و منافع تیم‌ملی بز‌ر‌گسالان و امید ایران با توجه به ر‌قا‌بت‌های انتخابی جا‌م‌جها‌نی 2018 روسیه و المپیک 2016 به هم گره خورده است و حتی اولتیماتوم رئیس فدراسیون فو‌تبا‌ل مبنی بر سکوت مسؤولان و اعضای کادر فنی 2 تیم را در پی داشته اما باز هم مایلی‌کهن به هیچ طریقی قصد ندارد آتش این غائله را خاموش کند. کمتر از چند هفته‌ از صدور دستور رئیس فدراسیون فو‌تبا‌ل درباره اینکه کادرفنی تیم امید بدون مجوز حق مصاحبه ندارند، می‌گذرد که 2 مصاحبه جنجالی محمد مایلی‌کهن درباره تیم‌ملی بز‌ر‌گسالان باز هم تنور شروع درگیری‌های دوجانبه و حتی چندجانبه را داغ کرده است. اینطور که به نظر می‌رسد مایلی‌کهن قصد آتش‌بس ندارد و به هیچ طریقی حاضر به دوری از حاشیه نیست. مدیر فنی تیم‌ملی امید بلافاصله پس از بازگشت از اردوی ترکیه در جمع خبرنگاران باز هم به مربیان تیم‌ملی بز‌ر‌گسالان تاخت. «هر دفعه سناریویی ترتیب داده می‌شود و ما بدهکار می‌شویم و کی‌روش طلبکار.» مایلی‌کهن همچنین طی مصاحبه‌ای در ارتباط با رفتن کی‌روش به قطر و نظارت بر شرایط تیم‌ملی امید در ر‌قا‌بت‌های انتخابی المپیک 2016 ریو، گفت: «جان؟! ایشان ناظر ما نیست، حالا در دقیقه 90 می‌خواهد ناظر چی باشد؟ ما نمی‌دانیم. آقای کی‌روش همان نظارت بر تیم‌ملی خودشان را انجام دهد». موضوع حضور کی‌روش در قطر به درخواست کفاشیان بود و هنوز هیچ چیز نهایی نشده است. فعلا که همه به درخواست رئیس فدراسیون از کی‌روش گرفته تا اسدی دبیر کل فدراسیون سکوت کرده‌اند و فو‌تبا‌ل ایران چندصباحی طعم دوری از حواشی مضر را می‌چشد اما باز هم این مایلی‌کهن است که حتی به دستور رئیس فدراسیون هم عمل نکرده است. باید دید کفاشیان تهدیدش را عملی می‌کند یا خیر؟ در شرایطی که به نظر می‌رسد کسی از ارکان تیم المپیک توان مدیر فنی این تیم را ندارد، شاید عملی کردن تهدید کفاشیان تنها راهکار باشد تا تیم‌های ملی بزرگسالان و امید روزهای آرامی را در این شرایط حساس پشت سر بگذارند.
 

محمد سررشته‌داری: بهرام افشارزاده در مصاحبه‌ای که چندی‌پیش داشت، گفت: «درست است که کی‌روش آزاد است و می‌تواند رحمتی را دعوت نکند اما تا کی؟ وقتی همه کارشناسان می‌گویند رحمتی باید دعوت شود چرا نباید این اتفاق رخ دهد. عمل و رفتار مهدی رحمتی نشان‌دهنده شخصیت او است و فدراسیون باید از کیان ورزشکار ملی خودش دفاع کند». وی در ادامه افزود: اولا رحمتی اینطور نبوده که خودش از تیم‌ملی خداحافظی کند اما اگر هم چنین بوده این همه ورزشکار خداحافظی کرده‌اند و بازگشته‌اند، چه اشکالی دارد رحمتی هم بازگردد.» این دو حرف از بهرام افشارزاده برای همه ما ایرانی‌ها مورد تایید است، ما شرقی هستیم و احساساتی و قهرمان‌پرور و با عاطفه. این یعنی خوب و بد همه چیز را با هم می‌پذیریم اما نتیجه این نوع مدیریت که بسیاری از مدیران ایران هم‌چنین نوع مدیریتی را قبول دارند آن است که کرار برای بهرام افشارزاده 5/1 سال دردسر درست کرد و پول گرفت و بازی نکرد و مواقع حساس- 2 داربی- دست افشارزاده و قلعه‌نویی و مظلومی را در پوست گردو گذاشت و تا توانست استقلال را از رسیدن به مقاصد خودش دور کرد. افشارزاده مدیر خوبی است، انسانی شریف که پدرانه به این ماجرا نگاه می‌کند اما نتیجه پدرانه نگاه کردن، شرقی و احساسی و غیراصولی به این ماجراها نگاه کردن تاکنون چه بوده است؟ بهروز رهبری‌فرد مشهور بود به عذرخواهی کردن و دسته گل گرفتن و بازگشتن پیش علی پروین اما واقعا او چند بار این کار را کرد؟ آیا یک باشگاه باید مدام درگیر قهر و آشتی‌های یک بازیکن باشد؟ یک مدیر چطور؟ آیا نباید بهتر از اینها بازیکنان گلچین شوند؟ بحث ما مهدی رحمتی نیست و به‌زعم ما او بهترین گلر ایران در حال حاضر است و حیف است در تیم ملی ایران نباشد اما اصول چه می‌شود؟ نتیجه تجربه‌ها چه می‌شود؟ کرار چند بار اظهار ندامت کرد؟ رهبری‌فرد چطور؟ آیا نگاه پدرانه برای فوتبال حرفه‌ای نتیجه داده است؟ تجربه رهبری‌فرد و کرار و... نیز همین نکته را نشان می‌دهد آنها هم اتفاقات را تکرار کردند و به نظر می‌رسد افشارزاده بهتر از هرکس دیگری می‌داند، بخشیدن موارد به صورت غیراصولی نتیجه‌اش تکرار مکررات است.