دانلود تمام صفحات این نسخه
|
|
|
یادداشتی برای نمایش‌های جشنواره تئاتر فجر
تأخیر در اجراها؛ رمزواره جشنواره سی‌وچهارم
مرتضی اسماعیل‌دوست: سی و چهارمین دوره جشنواره تئاتر فجر در حالی عصر پنجشنبه گذشته همزمان با 50 سالگی تالار سنگلج طی مراسمی آغاز به کار کرد که در 2 روز ابتدایی اجرای نمایش‌های صحنه‌ای، آنچه به عنوان رمزواره جشنواره می‌توان عنوان کرد، تاخیر در زمان برگزاری اجراها بود. به نحوی که در اولین قرار برنامه‌ریزی شده برای تماشای نمایش «زبان اصلی» در نهایت بی‌برنامگی مجریان برپایی جشنواره با در‌های بسته تالار سایه مواجه شدم. داستان از این قرار بود که در تقارن با روز شهادت حضرت معصومه(س) از سوی ستاد برگزاری اعلام شد که اجراهای روز نخست جشنواره تئاتر فجر بعد از اذان مغرب آغاز میشود و زمان اجرای نمایش «زبان اصلی» که در برنامه اعلام شده قبلی ساعت 17 عنوان شده بود، طبق گفته‌های شفاهی دبیر جشنواره ساعت 18 اعلام شد و در نهایت هیچکدام رسمیت نیافته و ساعت 17:30 این نمایش روی صحنه رفت. گویی آنچه در جدول زمان‌بندی نمایش‌های جشنواره تئاتر فجر و البته در مراسم مختلف هنری دیگر مورد لحاظ قرار نمی‌گیرد، تقویم سالانه شمسی است و شاید دوستان به بخش میلادی جشنواره توجه دارند! چرا که تاریخ شهادت حضرت فاطمه معصومه(س) رویدادی اتفاقی نیست که مورد بی‌توجهی برنامه‌ریزان قرار گرفته باشد! تاخیر در انجام کارها که گویی مساله‌ای بارز در تمام نشست‌ها، اجراها، رویدادها و همه بخش‌های مختلف زندگی ما به حساب می‌آید در ادامه برگزاری جشنواره سی و چهارم هم ادامه یافت و هر بار هم بهانه‌ای برای خود گرفت؛ رسم معمول در تبرئه بی‌برنامگی و نادیده گرفتن زمان ارزشمند افرادی که نظم در زندگی‌شان برجسته است. دلیل تاخیر نیم‌ساعته در اجرای «خاطرات و کابوس‌های یک جامه‌دار...» ازدحام جمعیت عنوان شد و برای همین مدت تاخیر در اجرای «اروندخون» عدم آمادگی گروه نمایش برای آماده‌سازی صحنه اعلام شد و پرسش از عوامل تئاتر شهر برای تاخیر نمایش «ترور» بی‌پاسخ ماند، شاید عبدالرحمن ابن ملجم مرادی هنوز آمادگی حضور در صحنه رخداد را نداشته و به همین دلیل مخاطبان را پشت در‌های تالار برای اتخاذ تصمیم خود معطل نگاه داشت! مساله قابل بیان دیگر درباره استقبال مخاطبان از نمایش‌های خیابانی و محیطی است که در این چند روز از استقبال قابل توجه مردم برخوردار بوده است. این مساله از سویی می‌تواند نمایانگر ملموس بودن آثاری باشد که با استفاده از کمترین امکانات و به مدد خلاقیت‌های فردی و فی‌البداهه بودن اجرا و حتی با یاری گرفتن از تماشاگران می‌توانند مورد توجه قرار گیرند و از سویی تداعی‌گر این مطلب باشد که در صورت وجود شرایطی مناسب - از بهای مناسب بلیت گرفته تا نزدیکی هر چه بیشتر آثار به زاویه نگاه ارسال به دوستان
رویدادهای روزانه جشنواره سی‌وچهارم تئاتر فجر
از بازگشایی تالار قشقایی تا تقدیر از هنرمندان
سیوچهارمین جشنواره تئاتر فجر در حال برگزاری است و پس از اعلام داوران بخش‌های مختلف و اجرای نمایش‌ها، بازگشایی تالار نمایش قشقایی همزمان با دومین روز از برگزاری این جشنواره صورت گرفت. در ابتدای این مراسم، پریسا مقتدی، رئیس مجموعه تئاتر شهر به تقدیر از هنرمندانی پرداخت که از بدو تاسیس تالار قشقایی آثار نمایشی خود را به صحنه برده‌اند. مهدی شفیعی، مدیرکل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم از میهمانان مراسم بازگشایی تالار قشقایی بود که ضمن گرامیداشت یاد و خاطره شهید حسین قشقایی گفت: این شهید بزرگوار از جمله هنرمندان تئاتری بوده که در ایام پیروزی انقلاب اسلامی به درجه رفیع شهادت نائل شد. شفیعی افزود: اگر به معنا و مفهوم واقعی واژه توسعه تئاتر توجه داریم باید به همه ابعاد توجه کنیم اینکه امروز تئاتر ما نوآوری‌هایی دارد باید در یک فضای خوب و ارزشمند اجازه خلاقیت داشته باشد. امیدوارم در تئاتر کشورمان نیز شرایط به گونه‌ای باشد که طرحی نو در تالارها دراندازیم و با توجه به ضرورت ماجرا موانع موجود را برداریم، چرا که باید بپذیریم هنوز مهندسان و مشاوران آگاه به ساخت و ساز مکان‌های هنری در کشور کمتر داریم. علی مرادخانی، معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی هم در این مراسم گفت: وضعیت تئاتر ایران با فعالیت‌های ارزشمندی که از سوی هنرمندان انجام گرفته بیش از هر زمان دیگری در حال خوب شدن است. تئاتر امروز ایران در خیلی از زمینه‌ها حرف اول را می‌زند و ما می‌بینیم آثاری که روی صحنه می‌روند هم دارای ارزش‌های کیفی هستند و هم از لحاظ تماشاگر در وضعیت بسیار مطلوبی قرار دارند. اجرای چند قطعه نمایشی موسیقایی با هنرمندی مهدی امین‌لاری و اجرای چند قطعه نمایشی با هنرمندی امیرکربلایی‌زاده از بخش‌های دیگر این مراسم بود. همچنین در سیوچهارمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، از مقام علمی و هنری 3 هنرمند تئاتر ایران تجلیل خواهد شد. به گزارش ستاد خبری روابط عمومی سیوچهارمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، در این دوره از جشنواره بزرگداشتی برای منیژه محامدی، بهزاد قادری و ایرج صغیری برگزار خواهد شد. مراسم تجلیل و بزرگداشت 3 هنرمند یادشده در آیین پایانی سیوچهارمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر انجام میشود. ارسال به دوستان
جهان ادبیات در سال 2015
سال 2015، سالی مملو از انتظارهای غیرواقعی بود که ناشران پشت سر هم از کالاهای جدیدشان گفتند. اما ۲۰۱۵ را ممکن است به عنوان سالی به یاد داشته باشیم که ماشین نشر بیش از حد کار کرد و گذاشت شادی‌های هیستریک نسبت به تجلیل معقولانه برتری پیدا کنند. پس برای بسیاری از کتابخوانان، ۲۰۱۵ نه خوب بود و نه بد، فقط ناامیدکننده بود. یکی از بهترین عناوین سال اولین رمان پائولا هاوکینز یعنی «دختری در قطار» بود؛ با وجود فروش بیش از یک میلیون نسخه در 2 ماه اول، رسیدن به رکورد بیشترین زمان در صدر لیست کتاب‌های هاردبک بریتانیا و به وجود آوردن یک فیلم هالیوودی، رمان هاوکینز روی ریل‌های زنگار زده حرکت می‌کند و نزدیک است به خاطر شخصیت‌سازی مقوایی‌اش از خط خارج شود، اما پیچش داستانی‌اش مثل قطاری که از روبه‌رو می‌آید درخشان است. تبلیغ‌های بسیار اس‌جی واتسون تریلرنویس بدون شک باعث شد کتابش فروش بیشتری داشته باشد، اما او باید کارش را بهتر انجام دهد چون رمان دومش «زندگی دوم» به سندروم رمان دوم مبتلا شد و ادامه خوبی برای «پیش از اینکه به خواب بروم» نبود. تریلری بسیار قوی و غیرقابل پیش‌بینی‌تر که از نام مستعار جی‌کی رولینگ یعنی رابرت گالبرایت سرچشمه گرفت. رمان جدید او نشان داد که رولینگ هزاران مایل با هاگوارتس فاصله دارد. همانطور که درخور مضحک‌نام‌ترین کارآگاه تاریخ بود. «کمی زندگی» ۷۰۰ صفحه‌ای هانیه یاناگیهارا چاپ بزرگی داشت و کتاب بالای ۹۰۰ صفحه‌ای گارت ریسک هالبرگ یعنی «شهر آتش‌گرفته» هم یکی از آن کتاب‌هایی بود که پیش از انتشارش انتظارها را به حداکثر رساند. حالا که از آن مرحله گذشتیم، می‌توانیم هر 2 کتاب را همانطور که هستند ببینیم: آثار بزرگ و جاه‌طلبانه که با درماندگی نیازمند یک ویراستار بی‌رحم هستند. هالبرگ باید کمی از آن کتاب را می‌زد و کاتالوگ بیچارگی‌های یاناگیهارا هم بیش از حد تیره بود و نوری در آن دیده نمی‌شد. «کمی زندگی» در لیست نهایی نامزدهای دریافت بسیاری از جوایز مطرح حضور داشت اما به کتاب‌های ارزشمندتر باخت: «تاریخ کوتاه هفت قتل» نوشته مارلون جیمز جایزه بوکر را دریافت کرد و «اقبال لبخند می‌زند» آدام جانسون هم جایزه کتاب ملی داستانی آمریکا را از آن خود کرد. جایزه بوکر بین‌المللی به لاسلو کراسناهورکای آذوقه‌رسان جادوی سیاه اهل مجارستان رسید و اسوتلانا الکسیویچ روزنامه‌نگار اهل بلاروس هم نوبل ادبیات را گرفت. مثل پاتریک مودیانو برنده سال قبل نوبل، می‌توان انتظار موجی جدید از ترجمه‌های این نویسنده را داشت. بعد از ۱۰ سال سکوت، کازوئو ایشیگورو بازگشت و خوانندگانش را با کتاب تمثیل‌مانند «غول دفن‌شده» که در آن اژدها و شوالیه‌های شاه آرتور هم بودند، به 2 دسته موافق و مخالف تقسیم کرد و بعد از ۱۴ سال دوری، میلان کوندرا در قالب سایه‌ای از خود قبلی و پرطراوتش برگشت. مرلین رابینسون و ماریو بارگاس یوسا هم با مجموعه مقالات‌شان، مخاطبان را تحت تاثیر قرار دادند. 2 بیوگرافی درخشان داستان زندگی 2 شخصیت بزرگ آمریکایی را دنبال کردند. «الیوت جوان» رابرت کرافورد به مناسبت پنجاهمین سالگرد درگذشت تی‌اس الیوت منتشر شد و «زندگی سال بلو»ی زاکاری لیدر هم با صد سالگی تولد این نویسنده همزمان شد. «جان لوکریه» نوشته آدام سیسمان از زندگی پنهان، موفق و پردرد یک نویسنده مشهور نوشت و «زندگی روی کاغذ: نامه‌هایی از آیریس مرداخ ۱۹۹۵-۱۹۳۴» چشم‌اندازی به دنیای بزرگ یک چهره ادبی پیچیده را فراهم آورد. دور از هیاهو و زرق و برق کتاب‌های «رخدادهای ادبی» که نویسندگان درجه یک می‌نویسند، سر و صدای کم بیان‌شده اما خرسندکننده‌تری حول محور کتاب‌های نوشته نویسندگان کمتر شناخته‌شده شکل گرفت. کتاب خیره‌کننده «کاترین کارلایل» نوشته روپرت تامسون خواننده را به سفری دیوانه‌وار به حیات وحش برد اما هوپر با رمان «اتا و هوتو و راسل و جیمز» جادو کرد و «بررسی مرسل» نوشته کامل دوئو که بازخلق «غربیه» کامو از یک نقطه نظر عرب است، استحقاق تمام تحسین و تجلیلی را که دریافت کرد داشت. در پایان، سال ۲۰۱۵ پر از حرف‌های پوچ و کلمات توخالی بود اما کتاب‌های حقیقی و داستانی خوب، صادق و حتی قدرتمند توانستند به موفقیت برسند. خود صنعت کتاب هم شاهد یک پیروزی بود چون تعداد کتاب‌های فیزیکی فروخته شده از کتاب‌های الکترونیکی کیندل بالاتر بود. ارسال به دوستان
اخبار
تقدیر از عوامل نمایش «شیر در زنجیر» ارسال به دوستان
رویدادها
کتاب «شیار ۱۴۳» به چاپ مجدد رسید ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|
