حضور ۶ واحد سنگ‌شکن در بخش «ریز» شهرستان جم و عدم نظارت کافی بر فعالیت آنان، سبب شده محیط‌زیست بخش ریز بشدت تخریب شود و خطرات زیادی منطقه را تهدید کند. بستر رودخانه جمی در شهرستان جم به عنوان یکی از اصلی‌ترین منابع تهیه شن و ماسه مورد توجه بهره‌برداران قرار گرفته‌ است. سهولت استحصال مصالح از رودخانه و هزینه‌های پایین تولید آن سبب شده است شاهد رشد قارچ‌گونه واحدهای سنگ‌شکن در بخش ریز شهرستان جم باشیم. در بخش ریز شهرستان جم ۶ سنگ‌شکن وجود دارد که با برداشت‌های بی‌رویه و فعالیت‌های فراوان و بازار بسیار خوب در عسلویه و دیگر شهرستان‌های همجوار همچنان به غارت طبیعت ادامه می‌دهند؛ این حجم برداشت توسط 6 واحد سنگ‌شکن برای محدوده‌ای کم، بسیار نگران‌کننده است. هر چند این واحدهای سنگ‌شکن دارای مجوز هستند اما از آنجایی که در سال‌های اخیر نظارت موثری بر فعالیت آنها صورت نگرفته است آزادانه و بدون هیچ محدودیتی، منابع طبیعی و ذخایر آبی منطقه را مورد سوءاستفاده و تجاوز قرار داده‌ند و همچنان با فراغ بال به سودجویی خویش ادامه می‌دهند. بدون شک سنگ‌شکن‌ها با توجه به ماهیت کار خود از پرمصرف‌ترین کارگاه‌ها در بخش آب محسوب می‌شوند که در سال‌های گذشته علاوه بر افزایش تعداد این کارگاه‌ها، حجم فعالیت آنها نیز به شکل چشم‌گیری گسترش یافته است. با فعالیت سنگ‌شکن‌ها و البته در سایه غفلت مسؤولان، روزانه هزاران لیتر آب گوارای دشت ممنوعه جم و ریز به تاراج می‌رود و این واحدها علاوه بر این تخلف، اثرات نامطلوب دیگری نیز در منطقه به‌جا می‌گذارند. رئیس شورای اسلامی شهرستان جم در گفت‌وگو با مهر اظهار داشت: برداشت شن و ماسه از رودخانه که نوعی دخل و تصرف در آن محسوب می‌شود آثار منفی فراوانی به جا می‌گذارد. علی پریشان افزود: در برخی کشورها برداشت مصالح رودخانه‌ای به طور کلی ممنوع یا بسیار محدود شده است که این امر در شرایط فعلی و با توجه به طرح‌های عمرانی متعدد در کشور ما امکان‌پذیر نیست. وی گفت: اگرچه دستورالعمل وزارت نیرو بر عدم برداشت شن و ماسه از بستر و حریم رودخانه‌هاست ولی متاسفانه به‌دلیل برداشت شن و ماسه از بستر و حریم رودخانه و سواحل در سال‌های گذشته وضعیت طبیعی بسیاری از رودخانه‌ها تغییر کرده است و تبعات نامطلوب فراوانی برجای گذاشته شده است. وی خاطرنشان کرد: از اثرات نامطلوب برداشت شن و ماسه از رودخانه جم می‌توان به تخریب اجتماعات گیاهی و جانوری، کاهش کیفیت آب رودخانه، فرسایش بستر و کنار رودخانه‌ها، افزایش آلودگی‌ها در بخش ریز شهرستان جم و کاهش آب سفره‌های زیرزمینی اشاره کرد. وی ادامه داد: استخراج شن و ماسه منجر به تولید مقدار زیادی ذرات ریز و معلق در رودخانه و در نتیجه باعث کاهش کیفیت آب می‌شود و علاوه بر کاهش کیفیت آب، سبب خشک شدن سفره‌های زیرزمینی نیز شده و کشاورزی را با خطر جدی مواجه کرده است و حتی این واحدهای معدنی، گرد و غباری زیادی نیز وارد بخش ریز می‌کنند. رئیس شورای اسلامی شهرستان جم با بیان اینکه سازمان صنعت، معدن و تجارت استان بوشهر بابت مجوزهای این واحدها مبالغی اخذ می‌کنند، ادامه داد: این هزینه در شهرستان جم مصرف نمی‌شود؛ فقط آلودگی و اثرات منفی این واحدها نصیب شهرستان جم بویژه مردم بخش ریز می‌شود. یکی از فعالان اجتماعی بخش ریز نیز اظهار داشت: سال‌هاست که در بخش ریز شهرستان جم 6 واحد سنگ‌شکن وجود دارد که بارها توسط مسؤولان و فعالان محیط‌زیست تخلفات آنها رسانه‌ای شده است اما متاسفانه بر همان روال قبلی ادامه فعالیت می‌دهند. سیدرضا محمودی بیان داشت: هر چند طبق دستور وزارت نیرو برداشت از سطح رودخانه‌ها ممنوع شده و باید آنان را ملزم به استفاده از واریزهای کوهی یا روشی جایگزین کرد اما هزینه‌های کمتر و کیفیت بهتر سنگ‌های کف رودخانه سبب شده است سنگ‌شکن‌ها همچنان بر این تخلفات قانونی اصرار بورزند و معلوم نیست بالاخره کدام مرجع قاطع دست غارتگر این غول‌های صنعتی را از دامان طبیعت ریز قطع خواهد کرد.

در مراسمی با حضور وزیر راه‌وشهرسازی و رئیس سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای، ۷۴ سامانه هوشمند ثبت تخلف عبور و مرور به بهره‌برداری رسید. علاوه بر این براساس قراردادی که فروردین ماه امسال با بخش خصوصی امضا شد، 1879 سامانه هوشمند ثبت تخلفات عبور و مرور در 30 هزار کیلومتر راه شریانی طی 7 فاز در استان‌های کشور نصب و راه‌اندازی می‌شود. بنا به این گزارش در فاز نخست، در  استان‌های تهران، مرکزی، قم و اصفهان 74  سامانه در 537 کیلومتر نصب و راه‌اندازی خواهد شد. معاون برنامه‌ریزی سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای  در این مراسم با اشاره به روند کاهشی ۵درصدی تصادفات رانندگی در کشور گفت: تا مرداد ماه امسال ۶۰۰ سامانه هوشمند ثبت تخلفات عبور و مرور به بهره‌برداری می‌رسد. شهرام آدم‌نژاد اظهار کرد: ‌ برای جلوگیری از افزایش تلفات رانندگی قرار شده با ارتقای ایمنی جان 5 میلیون نفر طی 10 سال کاهش یابد. وی افزود:‌ فکر می‌کنم با ثبت سامانه‌های ثبت تخلفات عددی، 24 درصد تلفات ناشی از سوانح رانندگی را کاهش دهیم.  داوود کشاورزیان، رئیس سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای نیز در مراسم بهره‌برداری از 74 سامانه هوشمند ثبت تخلف عبور و مرور با اشاره به اینکه اعمال قانون بیشترین نقش را در ارتقای ایمنی جاده‌ها دارد، گفت:‌ پلیس باید انگیزه کافی برای اعمال قانون  را داشته باشد که به نظرم بیشترین سهم را در ارتقای ایمنی خواهد داشت. وی افزود: قرار شده 34 هزار کیلومتر راه شریانی کشور به دوربین‌های ثبت تخلف تجهیز شوند که برای این منظور اتاق فکری تشکیل شد. وی یادآور شد: حدود 39 ردیف جرایم رانندگی بین 50 تا 100 درصد افزایش یافته است و امیدوارم دولت و مسؤولان به این جمع‌بندی برسند که پشتوانه تأثیرگذار برای جلوگیری از بروز سوانح رانندگی ابزارهای قانونی از جمله جرایم است.  وزیر راه‌وشهرسازی نیز در این مراسم با بیان اینکه کاربر نهایی باید هزینه‌ نگهداری راه‌ها را پرداخت کند، گفت:‌ برای ایران آباد و توسعه یافته باید مُدلی داشته باشیم تا هزینه‌ها را به بهره‌بردار نهایی منتقل کنیم. عباس آخوندی با اشاره به اینکه 75 درصد ترافیک مربوط به 34 هزار کیلومتر راه شریانی است، گفت: برای نگهداری 250هزار کیلومتر باید سالانه 10 هزار میلیارد تومان بودجه هزینه شود؛ با توجه به اینکه تأمین چنین بودجه‌ای در توان دولت نیست، باید به سمتی برویم که کاربر نهایی این هزینه‌ها را پرداخت کند.

مطالبات بازنشستگان استان خوزستان بزودی پرداخت می‌شود
مدیرکل آموزش‌وپرورش خوزستان گفت: با اعتبار 520 میلیارد ریال، مطالبات بازنشستگان سال 93 استان خوزستان در اسفندماه جاری پرداخت می‌شود.  مدیرکل آموزش‌وپرورش خوزستان گفت: با پیگیری‌های مقام عالی وزارت و معاونت توسعه مدیریت و پشتیبانی وزارت آموزش‌وپرورش و با اعتبار 520میلیارد ریال، مطالبات بازنشستگان سال 93 استان خوزستان در اسفندماه جاری پرداخت می‌شود.  محمد تقی‌زاده ضمن اعلام این خبر گفت: روز چهارشنبه 21بهمن94 با وصول بخشنامه نحوه پرداخت پاداش پایان خدمت بازنشستگان، بلافاصله کارگروه پرداخت مطالبات با حضور همکاران اداره بودجه، امور مالی، امور اداری و تعاون و رفاه این اداره کل تشکیل شد و شرح وظایف هر کدام از اعضا ابلاغ و مقرر شد هماهنگی لازم و ارسال لیست مورد نظر به وزارت متبوع صورت گیرد تا اقدامات لازم جهت پرداخت مطالبات بازنشستگان عزیز اعمال شود.  تقی‌زاده تصریح کرد: به طور قطع در اسفندماه جاری مطالبات بازنشستگان سال 93 استان خوزستان پرداخت خواهد شد.


برخورداری بجنورد از آب شیرین‌دره‌
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب خراسان‌شمالی گفت: همه نقاط شهر بجنورد از آب باکیفیت سد شیرین‌دره برخوردار شدند. سیدابراهیم علوی در گفت‌وگو با فارس در بجنورد اظهار کرد: پیش‌ از این بخش‌هایی از مرکز استان خراسان‌شمالی از آب شیرین‌دره بی‌بهره بودند که با تلاش‌های انجام‌ شده امروز همه شهر از آب شیرین‌دره برخوردار هستند. وی در بخش دیگری برون‌سپاری فعالیت‌ها و خدمات شرکت آب و فاضلاب خراسان‌شمالی را از رویکردهای اصلی این شرکت خواند و افزود: تاکنون خدمات این شرکت در 11 شهر خراسان‌شمالی برون‌سپاری شده است. مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب خراسان‌شمالی بیان داشت: اکنون از ظرفیت بخش خصوصی در ارائه خدمات آب و فاضلاب استفاده می‌کنیم. وی همچنین از ساخت نخستین تصفیه‌خانه فاضلاب استان خراسان‌شمالی توسط بخش خصوصی در شیروان خبر داد.

حجت‌الاسلام و المسلمین سید سعید لواسانی*: عصبیت خطری است که ما را تهدید می‌کند. تعبیرهایی چون فلانی برادر من است، دوست من است، هم‌گروه من است، هم‌مسلک من است، فرزند مراد من است و همین‌طور تا آخر که همه‌اش گروه‌بازی و حقه‌بازی است، جایی برای حق و ایمان نمی‌گذارد! حتی چه بسا از حق دفاع ‌کنیم، اما نه به دلیل اینکه حق است، بلکه طرفداری از گروه مورد علاقه ماست. پس در واقع ما از حق دفاع نمی‌کنیم، بلکه از هم‌گروه خود دفاع می‌کنیم و در این‌صورت چقدر دوریم از حق! معلوم است که اینگونه نمی‌توان اخلاق اسلامی را در جامعه پیاده کرد و خدا را خواند.
اما عصبیت هم 2 طرف دارد، کسی که تعصب می‌ورزد و کسی که برای او تعصب ورزیده می‌شود. هشدار امام صادق(ع) را که از زبان مبارک پیامبر خدا(ص) بیان شده است، مدنظر قرار دهیم: «مَنْ‏ تَعَصَّبَ‏ أَوْ تُعُصِّبَ‏ لَهُ فَقَدْ خَلَعَ رِبْقَه الْإِیمَانِ مِنْ عُنُقِه؛ کسی که عصبیت ورزد یا برای او تعصب روا شود، ایمان از گردن او برداشته شده است».[الکافی: 2/307 ـ 308] خیلی روایت عجیب و هشداردهنده‌ای است. تعصب‌کنندگان بدانند و بخوانند، آنانی که برایشان عصبیت می‌شود هم بدانند و بخوانند، هر دو از ایمان بیرون رفته‌اید. اگر من دیدم کسی دارد از من با تعصب دفاع می‌کند، حتی اگر حق با من باشد، باید با صراحت بگویم که او در اشتباه است، زیرا او از حق دفاع نمی‌کند. اگرنه من هم گرفتار حمیت جاهلی شده‌ام و ایمان را رها کرده و به باطل روی آورده‌ام. آزادی از ایمان یعنی اینکه ارتباط من با خدا قطع شده است و پناه می‌بریم از اینکه با عصبیت ارتباط خود با خدا را قطع کنیم.
ببینید رسول خدا(ص) درباره چنین افرادی چه می‌فرماید: «مَنْ کَانَ فِی قَلْبِهِ حَبَّه مِنْ خَرْدَلٍ مِنْ عَصَبِیَّه بَعَثَهُ اللهُ یَوْمَ الْقِیَامَه مَعَ أَعْرَابِ الْجَاهِلِیَّه؛ هرکس در قلبش به اندازه دانه‌ای خیلی ریز عصبیت باشد، خدا او را روز قیامت با اعراب جاهلیت مبعوث می‌فرماید». [الکافی: 2/308] هشدارها را جدی بگیریم. ما و مبعوث‌شدن با اعراب جاهلی؟! اسلام از جایی آغاز می‌شود که جاهلیت پایان می‌یابد و بعد ما به سوی جاهلیت برگردیم؟!
عصیبت ما را به دوران جاهلیت برمی‌گرداند، یعنی حقیقت عصبیت بازگشت به جاهلیت است و در قیامت هم کسانی که دارای این خصلت هستند، همراه آنان محشور می‌شوند. زیرا قیام ظرف ظهور حقیقت است.  
اما امام سجاد(ع) درباره عصبیت ملاک جامعی در اختیار ما می‌گذارند. از امام(ع) درباره حقیقت عصبیت پرسیده شد. امام(ع) فرمودند: «العَصَبِیَّه الّتی یَأثَمُ عَلَیها صاحِبُها أن یَرَى الرَّجُلُ شِرارَ قَومِهِ خَیراً مِن خِیارِ قَومٍ آخَرینَ؛ عصبیتی که صاحب آن گناهکار است، آن است که انسان بدان گروه خود را بهتر از خوبان گروه‌ دیگر ببیند». [الکافی: 2/309- 310]  این مساله چقدر در جریانات سیاسی ما بروز و ظهور دارد؟ اهل قلم، اهل تبلیغ، اهل سیاست تا چه حد به این عصبیت گرفتار هستند؟ عصبیت جاهلی حق‌کشی و ترویج باطل است، و ما و اهل سیاست و قلم بدانیم که وارث امامی هستیم که جز حق را نمی‌جست و تا پایان عمر شریفشان جز حق نگفت و جز به حق عمل نکرد.
مبادا حتی از امام دفاع کنیم، نه برای اظهار حق و ابطال باطل؛ بلکه به این دلیل که ما به امام علاقه داریم! و امام بزرگوار خود را دوست داریم! امام ذوب در حق بودند و ما را هم در حق ذوب کردند. و به ما آموختند که فقط از حق دفاع کنیم و حق‌گرایی طرفداری و  دفاع از امام است. اهل سیاست که بناست چراغ راه مردم باشند و راه سعادت را به آنان نشان دهند، باید در ظاهر و باطن حق را در نظر بگیرند و هیچ‌گاه عصبیت نورزند. البته این امر اصلاح دائمی درون می‌خواهد. مبادا اهل سیاست و صاحبان رسانه و تبلیغ مردم را فاسد کنند که گناهی بزرگ‌تر از این نیست که ایمان مردم را به اسم دین بدزدند. چه صحنه‌ای است انتخابات که عصبیت‌ها آشکار می‌شود تا جایی که حتی معاندان انقلاب و اسلام هم به کمک گروهی می‌آیند، با نامزدهایی نرد عشق می‌بازند و با نامزدهایی دشمنی می‌کنند و ما هم چشم‌مان را به این قباحت بسته‌ایم!
آری برادران و خواهران! عصبیت خیانت به انقلاب اسلامی و مکتب امام است و حق‌ناشناسی است. کسی که به خدمت در نظام اسلامی بار یافت، بداند که به وادی مقدس خدمتگزاری به اسلام وارد شده است و باید کفش‌های منیت‌ها و عصبیت‌ها را درآورد: «فَاخْلَعْ نَعْلَیْک إِنَّکَ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوىً‏».[طه: 12] نظام اسلامی ودیعه الهی است و حرمت دارد و نباید حرمت آن را شکست که گناهی بزرگ است و در قیامت باید پاسخگوی شهدای بزرگوار باشیم. امام و شهدای ما حق‌گرا بودند و از باطل گریزان، یقیناً حق‌کشی و عصبیت ما موجب می‌شود که آنان از ما ناراضی شوند و چه سخت که حضرت امام ما را عاق کنند، زیرا  ایشان پدر معنوی و روحانی ما هستند و ناخشنودی ایشان سخت‌تر از ناخشنودی پدر و مادر ماست.
کلام آخر اینکه ما می‌توانیم افراد مختلف را دوست داشته باشیم، بلکه لازم است روابط اجتماعی خود را بر مبنای دوستی بنا کنیم، بویژه درباره ارحام، بستگان و خویشاوندان خود، اما دوست‌داشتن امری است و طرفداری از باطل امری دیگر. ما باید در هر صورت از حق دفاع کنیم، چه به ضرر ما، دوستان، گروه و جریان سیاسی ما باشد، چه به نفع ما، دوستان و هم‌گروه‌های ما.
* امام جمعه شمیرانات

دکتر علیرضا داوودی: نومحافظه‌کاری که با نمای اعتدالگرایی در ایران نمایان شده، محصول پیوند 2 گروهی است که پس از خرداد 76 به‌واسطه سرمستی افسارگسیخته پیروزان انتخابات در مقابل یکدیگر قرار گرفته بودند؛ انفکاکی که نه براساس اندیشه متفاوت که بیشتر به واسطه قدرت‌طلبی، منفعت‌جویی و انحصارطلبی بیشتر این دو گروه بود و مرزهای دقیقی نداشت. محصول این انفکاک شروع هجمه شدید تبلیغاتی «اصلاح‌طلبان» به رقیبی بود که در ادبیات خود با نام «محافظه‌کاران» شناسایی می‌شدند. آنچه از خرداد 76 تا خرداد 92 رخ داد مجموعه اتفاقاتی بود که گام به گام این دو گروه را به هم نزدیک‌تر و در نهایت زمینه اتحاد حداقلی را فراهم کرد.
محافظه‌کاران و اصلاح‌طلبان 2 دوره از ریاست جمهوری نظام جمهوری اسلامی را در اختیار داشتند که در هر کدام می‌توان یک شکست بزرگ را شناسایی کرد که هر شکست چرخش مهمی در جهت‌گیری سیاسی و اقبال عمومی مردم ایجاد کرد تا جایی که هر دو به مرز ورشکستگی کامل و حذف از صحنه‌های سیاسی و اجتماعی رسیدند و در نهایت قلب از تپش ایستاده آنها با شوک ناشی از پیوندی کم‌فروغ و انشقاقی گسترده در اردوگاه رقیب، تپیدن را در دولت کنونی با شعار جدید اعتدال آغاز کرد.
دولت سازندگی که به دنبال ترمیم ویرانه‌های حاصل از جنگ و ایجاد جامعه‌ای بهره‌مند از رفاه اقتصادی نسبی بود، در پایان راه شکست بزرگی در این زمینه را تجربه کرد و علاوه بر اقتصاد فلج و ناتوان، برای عرصه اجتماع نیز چیزی جز «قدرت‌طلبی الیگارشیک»، «سرکوب مخالفان» و «از  بین بردن سرمایه اجتماعی» در پی نداشت و اینگونه شکست اقتدارطلبی به وسیله شعارهای آزادی‌محور و ادعاهای توسعه سیاسی رقم خورد. اصلاحات نیز به‌رغم طلوع حیرت‌انگیز خود نتوانست مسیری را برای حفظ اعتماد مردم طی کند اما مهم‌ترین شکست این گروه نه در عرصه داخلی که در بعد بین‌المللی و از منظر غرور ملی بود که بارها و بارها توسط ابرقدرت‌های پوشالی جهان شکسته شد. تلاش بی‌ثمر اصلاحات در تنش‌زدایی و همکاری با نهادها و قدرت‌های بین‌المللی نتیجه‌ای جز تهدید‌ها و تحقیر‌های روزافزون مستکبران عالم در پی نداشت که در نهایت ملت ایران را به سمتی سوق داد تا به دنبال بازسازی تصویر قدرتمند خود در جهان، حفظ و تحمیل استقلال ملی بر استکبار جهانی و افزایش قدرت ملی در عرصه منطقه‌ای و جهانی باشند. نتیجه این شکست، عبور از اصلاحات و طلوع دوران اصولگرایی بود.
طلوع اصولگرایی برای نومحافظه‌کاران کنونی، ابتدا چیزی جز هیجانات زودگذر ملی و سیاست‌های پوپولیستی عده‌ای تازه به دوران رسیده نمی‌نمود که می‌توان نشانه‌های آن را به وفور در دوران انتخابات 84 (بویژه برخی برنامه‌های تبلیغاتی آن ایام) و پس از آن مشاهده کرد اما گذر زمان و سیاست‌های دولت نهم که هم برنامه‌های اقتصادی بزرگی را اجرا کرده بود و هم در عرصه بین‌المللی بر غرور و اقتدار ایران افزوده بود و در تمام زمینه‌ها استقلال و عزت ایران را افزایش داده بود باعث شد شکست‌خوردگان برای مقابله با رقیب مشترک ائتلاف منفعت‌محور خود را سامان دهند. آنچه در انتخابات 88 و فتنه پس از آن گذشت اوج مقابله 2 تفکر سنتی(اصلاحات- محافظه‌کاران) با اصولگرایی بود که محصول آن عیان شدن فاصله تحلیلی این دو گروه با واقعیات جامعه بود. این آغازی بود برای یک تغییر استراتژیک که منجر به ظهور «نومحافظه‌کاری» شد و با استفاده از تشتت اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری 92، قدرت را جا به جا کرد.
نومحافظه‌کاران برای تمام ابعاد اداره کشور نیازمند بازبینی و تغییر در اسلوب گذشته بودند که در نوشتار حاضر به بررسی یک بعد مهم آن یعنی سیاست خارجی خواهیم پرداخت.
  سیاست خارجی نومحافظه‌کاران
برای درک سیاست خارجی نومحافظه‌کاران و ویژگی‌های آن باید ابتدا اندکی به ریشه‌های آن پرداخت و از مقدمات حصول آن سخن گفت که بازگشت آن به دوران دولت اصلاحات و شکست سیاست خارجی این دولت بازمی‌گردد.

واقعه 11 سپتامبر 2001/20 شهریور 80 در دوران جلوس جمهوری‌خواهان تندرو در کاخ سفید فرصتی بود برای تحقق بلندپروازی‌های ایالات متحده در تکمیل پازل نظم نوین جهانی که بوش پدر آغاز کرد و بوش پسر در سودای تحقق نهایی آن حرکت می‌کرد. حمله به افغانستان در سایه حمایت‌های جهانی و حمله خودسرانه به عراق برای ماشین جنگی ایالات متحده شبیه بازی‌های رایانه‌ای بود و سرمستی حاصل از آن رفتار گستاخانه ایالات متحده در برابر ایران و تهدید‌های مکرر و مداوم را در پی داشت. بوش پسر که با القاعده و صدام تسویه‌حساب کرده بود هدف نهایی و میوه تلاش‌های خود را در سرکوب ایران انقلابی و تبدیل آن به یک بازیگر مطیع و آرام می‌دید اما برای آن نیاز به یک دلیل محکم داشت تا بتواند جهان را در برابر ایران متحد کرده و بند بر دست و پای آن افکند که این امر با جنجال رسانه‌ای حول محور برنامه هسته‌ای ایران آغاز شد. هدف اصلی وادار کردن ایران به پذیرش بازیگری در درون و مبتنی بر رژیم‌های غرب‌محور و دست کشیدن از اقدامات انقلابی بود که بر این اساس ایالات متحده در نقش پلیس بد با اعمال فشار سخت و روزافزون، ایران را بدان سو سوق می‌داد و از طرف دیگر تروئیکای اروپایی در نقش پلیس خوب، ایران را به مسیر پذیرش نظم نوین و عدم مقابله با آن تشویق می‌کرد. ضعف سیاست خارجی دولت اصلاحات در این زمان که مرعوب فضاسازی‌های غربی شده بود و گام به گام نسبت به اقدامات آنان عقب‌نشینی می‌کرد، در نهایت این باور را ایجاد کرد که جمهوری اسلامی ایران در موضع ضعف و ترس قرار گرفته و به ‌دلیل وحشت از هیمنه لشکرکشی‌های غرب حاضر است برای حفظ خود از اصول اساسی‌اش عقب‌نشینی کند که نماد ننگین این ضعف و زبونی، نامه برخی افراد دولت اصلاحات به رژیم ایالات متحده و پذیرش تعهدات خفت‌باری بود که موجب شد بیش از پیش غرب امیدوار به فتح ایران شود. این مساله  پیشروی قدم به قدم غرب در برابر ایران و افزایش زیاده‌خواهی‌ها و نقض تعهدات و تحقیر غرور ملی ایرانیان را در پی داشت و منجر به ظهور دولتی انقلابی و آرمان‌خواه در ایران شد که با استفاده از اصول انقلابی و «تاکتیک هجوم به جای دفاع» توانست نقشه‌های غرب را در منطقه به چالش بکشد و قدرت ایران را فزونی بخشد. ترس از این قدرت فزاینده بود که منجر به بروز فتنه 88 با همکاری عوامل و وادادگان داخلی و خارجی شد تا با ایجاد شکاف در صفوف محکم جامعه از قدرت ایران بکاهد و حرکت بالنده ایران را متوقف کند. تحریم‌های سخت و شدید در کنار استفاده از تمام ابزارهای بین‌المللی برای نابودی این اقتدار تاثیرات فراوان ولی موقتی بر ایران گذاشت و ترس از تداوم این دولت انقلابی منجر شد ایالات متحده مسیر حرکت خود را به سمت ایجاد یک جریان همکاری با ایران برای حل بحران‌ها تغییر دهد. بهترین گزینه میانه‌روها و جریاناتی بودند که از مدت‌ها قبل در این مسیر حرکت می‌کردند اما با بی‌وفایی غرب مغضوب ملت شده بودند. استفاده نومحافظه‌کاران از این مساله و تبلیغات گسترده در مسیر حل و فصل دیپلماتیک مسائل و ارائه دورنمایی رویایی از نتیجه مذاکرات، بازگشت‌شان به سریر قدرت را نتیجه داد و اکنون زمان آن بود که هر دو طرف (نومحافظه‌کاران و ایالات متحده) میوه حل و فصل دیپلماتیک مسائل را برای خود کنند.
با درک ریشه‌های ظهور این نوع نگرش می‌توان گفت نومحافظه‌کاری بر 2 اصل سیاست خارجی خود را استوار کرده است.
الف - باور به رژیم‌های بین‌المللی و نهادهای جهانی
بازی در محدوده رژیم‌های بین‌المللی در واقع پذیرش قانونمندی‌های نظام جهانی است که براساس منافع غربی و برای استمرار آن شکل گرفته است. رژیم‌های بین‌المللی در عرصه‌های مختلف روابط بین‌الملل به عنوان مکانیسم‌های همکاری بین دولت‌ها مطرح هستند که ایجاد اعتماد و امنیت می‌کنند و به ثبات نظام بین‌الملل یاری می‌رسانند. به عبارت دیگر، باید گفت مهم‌ترین نقش رژیم‌های بین‌المللی در ایجاد همکاری بین دولت‌هاست. یعنی رژیم‌ها به عنوان یک سازوکار و مکانیسم، چرخ همکاری بین دولت‌ها را به حرکت درمی‌آورند. رژیم‌ها باعث می‌شود آن عامل عدم اطمینان و نامعلومی که در نظام بین‌الملل وجود دارد، کاهش پیدا کند، چرا که  در واقع رژیم‌های بین‌المللی آن اطلاعات را در نظام بین‌الملل ارائه می‌دهند که باعث می‌شوند دولت‌ها منافع خود را بازنگری کنند. رژیم‌های بین‌المللی پس از ایجاد همکاری به نظم و ثبات سیستم کمک می‌کنند. به اذعان اندیشمندان حوزه روابط بین‌الملل رژیم‌های بین‌المللی برآمده از خواست و تمایلات اولیه هژمون جهانی هستند.
رفتار دولت در تمام دوران مذاکرات هسته‌ای و توافقنامه محصول آن سراسر نتیجه این نگرش است و در تمام اجزای آن باور به رژیم‌های بین‌المللی و نهاد‌های جهانی به صورت عیان و غیرقابل انکار مشاهده می‌شود.
ب- بازیگری درون چارچوب‌های عقلانیت ابزاری خروج از آرمان‌خواهی انقلابی
بازیگری درون چارچوب رژیم‌های بین‌المللی و براساس قانونمندی‌های آن نیازمند عبور از آرمان‌ها و پذیرش عقلانیت ابزاری و مادی به عنوان تنها عامل تحرک و عمل است. رفتار انقلابی و خلاف جریان استکباری ایران در موضوعات منطقه و جهانی قابلیت ورود به جریانات جهانی و ادغام در آن را ندارد و به همین دلیل دولت که تمام سرمایه اجتماعی خود را بر سیاست خارجی و پیروزی‌های آن متمرکز کرده است و حتی آب آشامیدنی مردم را در گرو تغییر و جهت‌گیری صحیح آن تعریف می‌کند نیازمند تغییر در این انگاره و ترویج عقلانیت ابزاری به عنوان روش درست اندیشه و عمل است اما تحرک بر اساس این دو اصل، نیازمند زمینه‌سازی‌ها و مقدماتی خاص است.
این دو اصل در سیاست خارجی یک نظام انقلابی و آرمان‌محور، پذیرش و کارآیی ندارد به همین دلیل در گام اول باید 2 تغییر اساسی در این نظام ایجاد شود تا زمینه‌های اجرای 2 اصل مورد نظر حاصل شود.
1- خروج سیاست خارجی از عرصه عمومی و تبدیل آن به یک امر تخصصی (خانه‌نشینی توده‌ها)
 پیش از این دوران، رفتار خارجی ایران بویژه در مساله هسته‌ای صورتی ملی داشت و به عنوان یک عزت ملی صورت‌بندی می‌شد که تماماً مورد حمایت و تاکید مردم قرار می‌گرفت. صنعت هسته‌ای به عنوان عامل ترقی و تحرک شناسانده می‌شد و مردم به عنوان پشتوانه ادامه مسیر همیشه در صحنه‌های مختلف حضور داشتند. خاموش کردن این نگرش مردم‌محور برای سیاست خارجی نومحافظه‌کاران ضروری بود و به همین دلیل با تبلیغات هوشمندانه و هدفدار، صنعت هسته‌ای در اذهان مردم مقابل اقتصاد کشور قرار داده شد و ایجاد دوگانگی میان چرخش اقتصاد در برابر چرخش سانتریفیوژها و لزوم اولویت دادن به اقتصاد صرف به عنوان اصل اولیه و اساسی حل معضلات کشور تبلیغ شد و تمام نشانه‌های صنعت هسته‌ای آرام آرام از عرصه‌های عمومی حذف شد همانند تغییر طراحی اسکناس یا بی‌توجهی به نمادهای هسته‌ای. این تبلیغات در کنار اظهارنظرهای ضدمردمی برخی چهره‌های علمی و دانشگاهی در زمینه‌ هسته‌ای که ورود به این عرصه را صرفا ویژه متخصصان و سیاستمداران، نه ملت ایران عنوان می‌کردند، زمینه‌های لازم را ایجاد کرد تا انفکاک مطلوب نومحافظه‌کاران حاصل شود.
2- بازتعریف مبانی اولیه و باورها
 نوع نگاه جامعه ایران به قدرت و استقلال یکی از موانع مهم بر سر خواسته‌های نومحافظه‌کاران بود. تا زمانی که استقلال کشور و قدرت، به معنای عدم پذیرش تحمیل نظام زورمداران  بود و آمادگی نظامی برای پاسخ به هر گونه مخاصمه به عنوان بخشی از قدرت تعریف می‌شد امکان ورود و بازیگری در رژیم‌های بین‌المللی و نهادهای جهانی- آنگونه که نومحافظه‌کاران می‌پسندیدند- وجود نداشت به همین دلیل حرکت دوم در راستای بازتعریف این مفاهیم و تغییر باور اجتماعی نسبت به این مفاهیم شکل گرفت. تاکید بر جنبه‌های اقتصادی و رفاه به عنوان ملاک واحد قدرت یک جامعه و حذف عوامل نظامی از تعاریف قدرت و حتی مخالفت و نادیده انگاشتن دستاوردهای آن عملا مسیری بود که به منظور تغییر دیدگاه جامعه ایران تدوین و اجرا شده بود.
باور دیگر که نیاز بود تغییر کند، نوع نگاه و باور ایران نسبت به ایالات متحده و سران آن بود که در جامعه ایرانی به عنوان شیطان بزرگ و دشمن اصلی شناخته می‌شوند. نومحافظه‌کاران که برای رسیدن به وعده‌های انتخاباتی و اجرای سیاست خارجی مطلوب خود ناچار از مذاکره و همکاری با ایالات متحده بودند راهی جز تغییر دیدگاه عمومی نسبت به این مساله را در پیش خود نمی‌دیدند که محصول آن تلاش رسانه‌ای در بزک کردن ایالات متحده بود؛ رفتاری که بارها مورد اعتراض صریح حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای رهبر حکیم انقلاب اسلامی قرار گرفت. گمانه‌زنی‌های پیرامون دیدار رؤسای جمهور 2 کشور، برقراری تماس تلفنی، دیدار‌ها و قدم زدن‌های دوستانه وزرای خارجه و دیدار‌ها و دست ‌دادن‌های اتفاقی(!) مقامات 2 کشور، همه و همه بخشی از یک تلاش در راستای تغییر این دیدگاه قدیمی بود.
محصول این اقدامات، آماده‌سازی زمینه‌های ادغام در نظام جهانی به عنوان یک بازیگر عقلانی و ترسیم آرمان‌ها مبتنی بر ظرفیت‌های ارائه‌شده در رژیم‌های بین‌المللی بود.