حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای در پیامی از ملت آگاه و مصمم ایران که با لبیک به فراخوان نظام اسلامی و با عزم راسخ و شور و نشاطی به یاد ماندنی مردمسالاری دینی را در چهره درخشان خود به جهانیان نشان دادند، سپاسگزاری کردند.
به گزارش «وطن امروز» به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای رهبر حکیم انقلاب اسلامی در پیامی با سپاس از ملت آگاه و مصمم ایران که با لبیک به فراخوان نظام اسلامی و با عزم راسخ و شور و نشاطی به یاد ماندنی مردمسالاری دینی را در چهره درخشان خود به جهانیان نشان دادند، خطاب به مسئولان کشور، سپاسگزاری شایسته از مردم را در انجام خدمت صادقانه خواندند و با تأکید بر پیشرفت همه‌جانبه و درون‌زا به عنوان هدف اساسی خاطرنشان کردند: مجلس آینده وظایف سنگینی برعهده خواهد داشت و امید است نصاب پاسخگویی در برابر خدا و مردم را همگان در آن مشاهده کنند.
متن پیام رهبر انقلاب اسلامی به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند دانا و توانا را سپاس که در آزمون بزرگی دیگر، ملت آگاه و مصمّم ایران را به پیروزی رسانید؛ آنان توانستند برای سی و ششمین بار از آغاز انقلاب اسلامی، در انتخاباتی سراسری، با عزم راسخ و شور و نشاط به‌یادماندنی، حضور یابند و سرنوشت کشور را در مقطع قانونی، رقم زنند؛ نمایندگان خود را برای تشکیل دو مجلس پر قدرت و پر اهمیت برگزینند و بار دیگر مردمسالاری دینی را در چهره‌ درخشان و پر اقتدار خود به جهانیان
نشان دهند.
ایران اسلامی به ملت خود می‌بالد و به استحکام مقرراتی که این فرصت‌های مغتنم را برای قد برافراشتن و تجدید قوای ملی فراهم آورده است، سر می‌افرازد.
اینجانب وظیفه خود می‌دانم از این لبیک عمومی به فراخوان نظام اسلامی سپاسگزاری کنم و پاداش و هدایت الهی برای مردمی که این جمعه‌پر کار و پر شکوه را آفریدند،
مسألت نمایم.
به مسئولان کشور چه انتخاب‌شوندگان برای مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان و چه دارندگان مناصب اجرایی در قوای دیگر و چه دیگر مسئولان در سازمان‌ها و نهادها، یادآور می‌شوم سپاسگزاری شایسته را در خدمت صادقانه به مردم و کشور و نظام اسلامی محقق سازند؛ ساده‌زیستی، پاکدستی، حضور پیوسته در جایگاه مسؤولیت، ترجیح منافع ملی بر خواسته‌های شخصی و جناحی، ایستادگی شجاعانه در برابر مداخلات بیگانه، واکنش انقلابی به نقشه‌های بدخواهان و خائنان، منش جهادی در اندیشه و عمل، و در یک جمله: کار برای خدا و در راه خدمت به خلق خدا را، برنامه دائمی خویش در دوران این مسؤولیت بدانند و به هیچ قیمت از آن تخطی نکنند.
روزگار بسیار حساس کنونی، حساسیت و هوشیاری و عزم راسخ همگان بویژه شما مسئولان را می‌طلبد.
پیشرفت کشور هدف اساسی است. پیشرفت صوری و منهای استقلال و عزت ملی، پذیرفته نیست. پیشرفت، به معنای حل شدن در هاضمه‌ استکبار جهانی نیست. و حفظ عزت و هویت ملی جز با پیشرفت همه‌جانبه و درونزا دست‌یافتنی نیست. مجلس آینده درباره‌ این سرفصل‌های مهم، وظایف سنگینی برعهده خواهد داشت و امید است که نصاب پاسخگویی در برابر خدا و مردم را همگان در آن مشاهده کنند. لازم می‌دانم از دست‌اندرکاران برگزاری این انتخابات با شکوه؛ مسئولان اجرایی و نظارتی؛ تأمین‌کنندگان امنیت؛ سازمان رسانه‎‌ ملی و دیگر دستگاه‌ها و اشخاص مؤثر، صمیمانه سپاسگزاری کنم.
توفیقات همگان را از خداوند متعال مسألت می‌کنم.
سید علی خامنه‌ای
9  اسفند 94

«معلمان مدارس غیردولتی از حقوقی که دریافت می‌کنند ناراضی هستند اگر دائمی شدن قانون مدارس غیردولتی به سرانجام برسد می‌توانیم آیین‌نامه حقوق و دستمزد را تدوین کنیم». مرضیه گرد، رئیس سازمان مدارس غیردولتی وزارت آموزش‌وپرورش درباره آیین‌نامه صندوق حمایت و حقوق و دستمزد در مدارس غیردولتی اظهار داشت: یکی از مشکلات ما در اجرای آیین‌نامه‌ها  دائمی نشدن قانون مدارس غیردولتی است. اگر این قانون دائمی شود می‌توانیم خیلی از آیین‌نامه‌ها را تدوین کنیم. وی به مهر عنوان کرد: برای عملیاتی کردن صندوق حمایت از موسسان غیردولتی و حقوق و دستمزد نیازمند تدوین آیین‌نامه‌های اجرایی هستیم که روند قانونی دارد که پس از پیشنهاد وزارت آموزش‌وپرورش به هیات دولت و تصویب آنها اجرایی می‌شود.رئیس سازمان مدارس غیردولتی وزارت آموزش‌وپرورش خاطرنشان کرد: اگر قانون دائمی شدن مدارس به تصویب برسد می‌توانیم بیمه معلمان را نیز در آیین‌نامه حقوق و مزایا بگنجانیم. گرد بیان داشت: با آیین‌نامه حقوق و مزایای معلمان مدارس غیردولتی می‌توانیم بر اجرای قوانین وزارت کار بر دستمزد معلمان مدارس غیردولتی نظارت داشته باشیم. وی یادآور شد: خیلی از معلمان مدارس غیردولتی از حقوق خود ناراضی هستند که با اجرای این آیین‌نامه‌ها می‌توانیم بر قرارداد آنها نظارت داشته باشیم.
 

سعید ملکی: نظام‌های سیاسی را مبتنی بر قوانین اساسی آنها عمدتا به 2 گونه تقسیم‌بندی می‌کنند؛ یکی نظام‌های پارلمانی و دیگری نظام‌های ریاستی.
این نوع تقسیم‌بندی قانون اساسی در عین حال که رویه نظارت قوا را در نظام‌های سیاسی از یکدیگر متمایز می‌کند، نحوه گزینش و انتخاب برگزیدگان ملت را در سطوح مختلف و سمت‌های متفاوت نمایندگی و ریاست‌جمهوری از یکدیگر تفکیک می‌کند. در حالی که در قوانین اساسی پارلمانی با یک انتخابات هم نمایندگان ملت و هم به نوعی دارندگان کرسی‌های اجرایی مشخص می‌شوند اما در نظام‌های ریاستی شاهد تعدد انتخابات هستیم. یعنی انتخابات پارلمانی و گزینش نمایندگان از انتخابات ریاست‌جمهوری و به قدرت رسیدن تیم اجرایی مجزاست. البته هستند کشورهایی که تلاش کرده‌اند بین این دو شیوه پلی بزنند و از مزایای هر دو بهره بگیرند. از جمله این کشورها فرانسه است که در آن، نظام سیاسی نیمه ریاستی محسوب می‌شود. نظام سیاسی ایران در عصر مشروطه، یک نظام پارلمانی بود، چرا که در آن قدرت فائقه از آن نمایندگان مجلس بود1 اما با تغییر ساختار سیاسی در ایران که براساس انقلاب اسلامی سال 57 ممکن شد، نظام سیاسی ایران دچار دگرگونی عمیقی شد و از این حیث به نظام‌های ریاستی یا نیمه‌ریاستی شباهت بیشتری یافت. از جمله این تفاوت‌ها لزوم برگزاری انتخابات مجزا برای تشکیل قوه مقننه و ریاست‌جمهوری است. در نظام سیاسی پارلمانی، اگر انتخابات مبتنی بر احزاب و جریان‌های سیاسی باشدگروه برنده تقریبا می‌تواند مطمئن باشد که در صورت پیروزی برای یک دوره انتخاباتی (مثلا 4 سال) در هر دو قوه مجریه و مقننه قدرت را در دست خواهد داشت.مگر مواردی که تقسیم قدرت مبتنی بر ائتلاف جریان‌های مختلف باشد.2
در نظام‌های سیاسی ریاستی- از جمله کشور ما- مساله کمی پیچیده‌تر است. با توجه به اینکه انتخابات ریاست‌جمهوری و مجلس شورای اسلامی از یکدیگر منفک و مجزاست و انتخابات مجلس به شکل تقریبی در میانه دو انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار می‌شود، هیچ تضمینی وجود ندارد که گروهی که در انتخابات ریاست‌جمهوری برنده شده بتواند قدرت را در مجلس نیز از آن خود کند. به عبارتی چک و بالانس قدرت شکلی پیچیده‌تر دارد و دولت ناچار است به نوعی در میانه راه خود یک بار دیگر نظر مردم را- این بار برای کاندیداهای مورد تایید خود در انتخابات مجلس- جلب کند. با همه این احوال طبق یک قاعده و عرف نانوشته مردم عمدتاً تلاش می‌کنند در انتخابات مجلس-و به طور ویژه اولین انتخابات مجلسی که در یک دوره ریاست‌جمهوری صورت می‌گیرد-به همان جریانی رای بدهند که قدرت را در عرصه قوه مجریه در دست دارند.
این مساله به چند دلیل است؛ مهم‌تر از همه اینکه از نظر مردم، دستگاه اجرایی با داشتن مجلسی همسو بهتر می‌تواند اهداف و چشم‌اندازی را که برای مردم در انتخابات ریاست‌جمهوری ترسیم کرده، تحقق بخشد. در واقع با توجه به 2 کارویژه عمده مجلس (یعنی نظارت و اجرا)، مردم استنباط می‌کنند دولت به مجلسی نیاز دارد که از کارویژه‌های نظارتی خود بکاهد و با استفاده از راهکارهای قانونگذاری خود کابینه وقت را در رسیدن به اهداف و سیاست‌گذاری‌های صورت‌گرفته بهتر یاری کند.
مروری بر انتخابات‌های متعددی که در نظام سیاسی جمهوری اسلامی انجام شده بخوبی این مساله را اثبات می‌کند. در حالی که در مجلس سوم اکثریت نمایندگان از احزاب چپ و به طور ویژه مجمع روحانیون مبارز بودند، در اولین دوره کابینه هاشمی رفسنجانی(مجلس چهارم) کابینه‌ای همسو با دولت وی(مجلسی راستگرا) به قدرت رسید. همچنین در شرایطی که در مجلس پنجم اکثریت قاطع با جریان راست بود، 2 سال پس از انتخابات ریاست‌جمهوری سال 76، مجلس ششم همسو با کابینه وقت تشکیل شد. این اتفاق در اولین دوره ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد نیز روی داد و در انتخابات مجلس هشتم ( و حتی در انتخابات مجلس نهم) نمایندگانی اصولگرا در انتخابات مجلس به پیروزی رسیدند.
حال مساله و سوال مهم این است: چرا با همه این احوال در اولین انتخاباتی که دولت تدبیر و امید برگزار کرد3 دولت روحانی نتوانست راه 3 دولت پیشین را ادامه دهد؟ این در حالی است که دولت بسیار تلاش می‌کرد با کشاندن اجرای برجام به ماه‌ها و روزهای نزدیک به انتخابات و انتشار پیاپی اخبار نتایج اجرای آن و سفرهای متعدد رئیس‌جمهور به خارج و متقابلاً مقامات خارجی به کشور ما، آغاز فصل پساتحریم را به رخ جامعه بکشد و از این مساله بهره‌برداری انتخاباتی کند.
انتخابات مجلس را باید به مثابه نمره میان‌دوره کابینه روحانی دانست. این انتخابات به‌خوبی نشان می‌دهد اکثریت مردم ایران از تلاش‌های 2 سال و نیم دولت روحانی راضی نیستند. از سوی دیگر به چشم‌انداز یک سال و نیم باقی‌مانده این دولت نیز امیدی ندارند. از این رو تلاش کردند با آمدن مجلسی در مجموع اصولگرا، به جای آنکه فضا را برای تسهیل قانونگذاری در مجلس فراهم کنند، بر کارویژه دوم مجلس پافشارند و نظارت مجلس بر دولت را تشدید کنند. این به معنای آن است که دولت از برنامه‌هایی که ارائه داده فاصله بسیاری دارد و نتوانسته وعده‌های خود را عملی کند.
این انتخابات را باید به مثابه زنگ خطری برای روحانی و کابینه او نیز دانست، زیرا آنگونه که از انتخابات مجلس برمی‌آید ممکن است دولت روحانی، نتواند دومین کابینه خود را راهی پاستور کند. شاید همانگونه که روحانی نتوانست مردم را مجاب کند به نمایندگانی که همسو با او هستند رای دهند، نتواند آنها را در کارآمدی کابینه یازدهم نیز متقاعد کند و بدین ترتیب روحانی اولین رئیس‌جمهور ایران باشد که تنها یک دوره بر کرسی ریاست‌جمهوری تکیه خواهد زد.
............................................................................................
پی‌نوشت
1- اگرچه در عرصه عمل با دیکتاتوری شاه هیچ وقت صدایی از خانه ملت به گوش نرسید.
2- به عنوان مثال در ایتالیا دهه‌های قبل دولت به دلیل ائتلاف‌های کوتاه‌مدت احزاب در مجلس ساقط می‌شد.
3- بگذریم از آنکه مشخص نیست این دولت بتواند مجری انتخابات مجلس دیگری نیز باشد یا خیر.

گروه سیاسی: شمارش آرای مردم در انتخابات مجلس دهم و خبرگان پنجم روز گذشته در کلانشهرها ادامه یافت. به گزارش «وطن امروز» نتایج اولیه در روز شنبه حاکی از پیروزی قاطع اصولگرایان بود به گونه‌ای که در روز شنبه و پس از شمارش آرا، 60 درصد راه‌یافتگان به مجلس شورای اسلامی را نمایندگان اصولگرا و لیست ائتلاف بزرگ اصولگرایان تشکیل می‌داد. این روند موفقیت، دیروز نیز ادامه یافت و نتایج تکمیلی حاکی از پیروزی قطعی لیست ائتلاف اصولگرایان در انتخابات مجلس و نیز لیست جامعتین در انتخابات خبرگان بوده است. براساس نتایج به‌دست آمده، ائتلاف اصولگرایان نزدیک به 100 کرسی مجلس دهم را از آن خود کرده است. از سوی دیگر ائتلاف هاشمی، دولت، اصلاحات و لاریجانی نیز تاکنون توانسته است 80 کرسی را از آن خود کند. حدود 43 حوزه نیز برای انتخاب نمایندگان خود در پارلمان دهم، باید یک بار دیگر در اردیبهشت‌ماه سال آینده انتخابات برگزار کنند. براساس بررسی‌های «وطن امروز»، نزدیک به 50 نماینده راه یافته به مجلس شورای اسلامی نیز به صورت مستقل کاندیدا شده بودند و توانستند اعتماد مردم را به خود جلب کنند.بر این اساس بیشتر از 50 درصد ترکیب مجلس آینده نسبت به مجلس دهم تغییر کرده است. در مجلس خبرگان رهبری اما شرایط همانند مجلس شورای اسلامی نیست.نزدیک به 90 درصد ترکیب مجلس خبرگان رهبری ثابت مانده است و تقریبا بیش از 80 درصد ترکیب این مجلس را کاندیداهای جامعتین تشکیل می‌دهند.در مجموع بررسی‌ها حاکی از تداوم قدرت اصولگرایان در مجلس دهم است. فراکسیون اصولگرایان در مجلس نهم اکثریتی با تعداد قریب به 100 نماینده را تشکیل داده بود؛ موضوعی که در مجلس دهم نیز تکرار شده است و همچنان این فراکسیون را به عنوان قدرتمندترین فراکسیون‌ مجلس تثبیت کرده است. در مجلس خبرگان رهبری نیز ترکیب اعضا ثابت مانده است و رویکرد‌ها و جهت‌گیری‌های این مجلس نیز همانند گذشته خواهد بود.بر همین اساس به اعتقاد کارشناسان، نتیجه انتخابات 7 اسفند نشان‌دهنده تداوم پیروزی اصولگرایان و ادامه اعتماد حداکثری مردم ایران به این جریان سیاسی است.البته در انتخابات امسال برخی رخدادها در نوع خود قابل تامل بود که به عنوان پدیده‌های انتخاباتی باید مورد بررسی قرار گیرد. به عنوان نمونه رفتار متفاوت مردم نسبت به جریان‌های سیاسی باعث شد در یک حوزه انتخابیه مانند تهران، هر 30 نماینده منتخب از لیست مورد حمایت ائتلاف هاشمی، دولت، لاریجانی و اصلاحات باشند. اما در کلانشهر دیگر یعنی مشهد، مردم این شهر هر 5 نماینده خود را از لیست اصولگرایان انتخاب کردند. این رفتار متفاوت در برخی استان‌های دیگر نیز مشاهده شد.  از سوی دیگر افت رأی حسن روحانی در انتخابات خبرگان نسبت به انتخابات ریاست‌جمهوری قابل تامل بود. او در انتخابات خبرگان در حوزه انتخابیه تهران پس از هاشمی‌رفسنجانی و امامی‌کاشانی در رتبه سوم قرار گرفت. در همین حوزه انتخابیه آیات یزدی و مصباح نتوانستند وارد مجلس خبرگان رهبری شوند. عدم راهیابی آیت‌الله مصباح‌یزدی به مجلس خبرگان از حوزه انتخابیه تهران درحالی است که در حوزه انتخابیه استان البرز، آیت‌الله‌میرباقری از شاگردان ارشد آیت‌الله مصباح توانست به عنوان برگزیده مردم این استان وارد مجلس خبرگان رهبری شود! در حوزه انتخابیه استان مازندران نیز آیت‌الله آملی‌لاریجانی با کسب اکثریت آرا توانست جلوتر از آیت‌الله طبرسی به عنوان برگزیده اول این استان وارد مجلس خبرگان رهبری شود.
با در نظرگرفتن تمام این جوانب، پیروزی قاطع جریان انقلابی، بزرگ‌ترین نشانه انتخابات 7 اسفند بوده است. البته جریان انقلابی با پذیرش شکست در برخی حوزه‌ها مانند شهر تهران، نشان داده است همزمان با پیروزی در سراسر ایران، پذیرش شکست در یک حوزه انتخابیه را به عنوان یک وجه از سیاست‌ورزی اخلاقی و عالمانه پذیرفته است. این موضوع اما متاسفانه از سوی جریان رقیب رعایت نشد و باز هم همانند همه دوره‌هایی که جریان رقیب انقلابیون، باخت خود را با شورش و بددهنی و توهین پاسخ داده بود؛ این بار نیز با استدلال‌های محیرالعقول، تلاش کردند مردم ایران را به دلیل عدم اعتماد به آنها مورد اهانت قرار دهند. اگرچه سابقه توهین به شعور سیاسی مردم همواره به عنوان یکی از رفتارهای ثابت جریان مدعی اصلاح‌طلبی در حافظه سیاسی مردم ایران ثبت شده بود اما این بار یکی از اعضای خاندان هاشمی‌رفسنجانی زبان به توهین به مردم ایران گشود. حسین مرعشی، از اعضای ارشد حزب کارگزاران و از نزدیکان خانواده هاشمی‌رفسنجانی روز گذشته و پس از قطعی شدن شکست جریان ائتلاف هاشمی، دولت، اصلاحات و لاریجانی در سراسر کشور، مردم شهرستان‌ها را عقب‌مانده سیاسی دانست. او همچنین مردم تهران – که به لیست مجلس ائتلاف هاشمی رأی دادند- را در حوزه سیاسی توسعه‌یافته دانست! عضو خاندان هاشمی به خبرگزاری ایسنا گفت: اکنون می‌توان شاخص توسعه سیاسی ایران در تهران را 100، در مراکز استان‌ها 50 و در شهرستان‌ها 30 در نظر گرفت. ظرف 10 سال آینده توسعه‌یافتگی سیاسی به سراسر ایران سرایت می‌کند و مردم می‌آموزند به جای تکیه بر شناخت خود به سمت انتخاب بسته‌های سیاسی پیش بروند. مرعشی البته در حالی مردم تهران را مردمی توسعه‌یافته در حوزه سیاسی دانسته که در کلانشهر مشهد، مردم هر 5 سهمیه خود برای مجلس شورای اسلامی را به اصولگرایان دادند! آیا مردم مشهد در این تعریف مرعشی، توسعه‌یافته نیستند؟ یا در تبریز، از 2 کرسی یکی به ائتلاف هاشمی و دیگری به اصولگرایان رسید و برای دیگر کرسی‌ها رقابت میان 3 اصولگرا و 3 عضو ائتلاف هاشمی به مرحله دوم رفته است. آیا در تبریز مردم این کلانشهر به دلیل عدم انتخاب کامل لیست هاشمی، باید جزو عقب‌مانده‌های سیاسی قرار گیرند؟
در کنار بنیان سست حسین مرعشی که به عنوان یکی از جنجالی‌ترین اعضای خاندان هاشمی به حساب می‌آید؛ موضوع توهین همیشگی این جریان به مردم ایران به دلیل عدم اقبال به آنها، باید به صورت جدی مورد بررسی قرار گیرد. این جریان سیاسی که پیش‌تر و در موعد باخت در انتخابات ریاست جمهوری سال 1384، موضوع رأی کمی و رأی کیفی را مطرح کرده بود تا از این طریق، یعنی با توهین به حامیان کاندیدای رقیب، آتش درون خود را خاموش کند؛ همان جریانی است که سال 88 نیز به دلیل پایین بودن ظرفیت سیاسی، دست به فتنه 88 زد. ماهیت رهبر این جریان یعنی هاشمی‌رفسنجانی نیز برای مردم ایران کاملا شناخته شده است چرا که در موعد باخت، از تقلب می‌گوید و در موعد پیروزی، مدعی برگزاری پاک‌ترین انتخابات می‌شود! به نظر می‌رسد آنچه حسین مرعشی از آن به عدم توسعه‌یافتگی سیاسی یاد می‌کند؛ بیشتر متوجه امثال او و رهبر جریان سیاسی متبوع او است. اولین و بدیهی‌ترین اصل در فعالیت سیاسی بر بستر دموکراسی، پذیرش آرای عمومی و نظر اکثریت است. این اصل بدیهی همواره و در موارد مختلف از سوی هاشمی‌رفسنجانی و جریان سیاسی وابسته به او نقض می‌شود.
 

گروه فرهنگ و هنر: پیکر زنده‌یاد فرج‌الله سلحشور، کارگردان گرانقدر سینما و تلویزیون ایران صبح روز گذشته بر دستان هزاران نفر از دوستداران سینمای ارزشی و ارادتمندان به هنر متعالی تشییع شد و طی مراسمی در جوار بارگاه امامزادگان سیدجعفر و حمیده خاتون در محله باغ فیض به خاک سپرده شد.
این مراسم که با حضور پرشور مردم، اهالی هنر و مسؤولان فرهنگی و سیاسی همراه بود، جلوه‌ای خاص از نگاه مردی داشت که در مسیری استوار به‌عنوان سلحشورترین مرد معتقد به سینمای ارزشی باقی ماند، از این رو بلوار اشرفی اصفهانی تا ابتدای باغ‌ فیض به سمت امامزاده سیدجعفر و حمیده خاتون(ع) همراه با تصاویری خاص از همراهی ارادتمندان شد که برخی از آنها پوسترهایی از طرح چهره زنده‌یاد سلحشور را در دست داشتند و نسبت به وی اظهار ارادت می‌کردند. در این مراسم بعد از قرائت آیاتی از قرآن کریم و ادای احترام به آن مرحوم، گروه موزیک مارش نظامی نواختند.
در جمع حاضران در مراسم تشییع مرحوم مغفور فرج‌الله سلحشور جدا از خیل مردم ارادتمند، شاهد حضور شخصیت‌های شناخته‌شده‌ای چون محمدرضا نقدی، حسین شریعتمداری، محمدحسین صفارهرندی، ابراهیم حاتمی‌کیا، حجت‌الله ایوبی، جمال شورجه، مرتضی آقاتهرانی، حمید رسایی، احسان محمدحسنی، حجت‌الاسلام محمدرضا زائری، غلامعلی حدادعادل، سیدمحمود رضوی، الهام چرخنده، مصطفی زمانی، مسعود ده‌نمکی،‌ مجید بنی‌فاطمه، ابوالقاسم طالبی، مهدی میرداماد، علیرضا تابش و محمدعلی باشه‌آهنگر بودیم که آمده بودند بار دیگر نگاه‌شان را متصل به علمدار سینمای اسلامی کنند.
در این مراسم سردار نقدی، رئیس سازمان بسیج  مستضعفین ضمن تسلیت به حضار گفت: «زنده‌یاد سلحشور از جمله هنرمندانی بود که پایبندی بسیار زیادی به متن و نص داشت و همواره تلاش می‌کرد در صداقت کامل به بیان واقعیات تاریخی بپردازد. او هنرمند ارزشمندی بود هر چند مسؤولان در این باره قدرناشناسی کردند».
در این میان صحن امامزاده و گلزار شهدای گمنام منقوش به انواع پلاکاردها و پوسترها و عکس‌هایی از زنده‌یاد سلحشور در فیلم‌های مختلف بود و برخی نیز تصاویری از مرحوم امیرحسین فردی، سلمان هراتی، شهید آوینی و رسول ملاقلی‌پور، از مردان بلندآوازه هنر متعهد و نیز شهید احمدی‌روشن در دست داشتند.
پس از انتقال باشکوه پیکر مرحوم سلحشور به امامزاده که همراه با فریادهای یا حسین(ع) و یا ابوالفضل(ع) و دسته عزاداری علمدار کربلا بود، نماز میت با حضور همراهان و به امامت آیت‌الله صدیقی خوانده شد، سپس سیدمهدی میرداماد به روضه‌خوانی پرداخت.
همچنین متن پیام تسلیت مقام معظم رهبری توسط مجری قرائت شد و خاطره‌ای از آن مرحوم نقل شد که درسی آموزنده برای حاضران داشت. خاطره‌ای مربوط به اواخر محرم امسال که توسط مجری برنامه بیان شد: «در مجمع خیریه عاشورایی اجرای برنامه داشتم و در آن مراسم قرار شد تا پرچم متبرک به حرم حضرت عباس(ع) به آقای سلحشور تقدیم شود. زمانی که ایشان را روی سن خواندند با وجود سختی پیمودن مسیر روی سن آمدند و ما پرچم را به ایشان تقدیم کردیم. ایشان در ابتدا پرچم متبرک به حرم حضرت عباس(ع) را روی سر و صورت خود کشید و گریه کرد و در همان لحظه در شرایطی که از ایشان درخواست کردیم تا برایمان دعا کنند در همان حال گفتند برایم دعا کنید تا کربلایی از دنیا بروم».
مراسم تشییع زنده‌یاد فرج‌الله سلحشور با فضای خاص و متفاوتی همراه بود و به دلیل تقارن با ایام گرانقدر فاطمیه، سوره کوثر توسط مردم قرائت شد و نوای لبیک یا حسین در همراهی مردم برای بدرقه فرج‌‌الله سلحشور تا خاکسپاری ادامه یافت. بدین ترتیب فرج سینمای ایران پس از عمری فعالیت ارزنده درباره سینمای ارزشمند با دوستداران خود خداحافظی کرد.

جعفر عظیم‌زاده: هنری کیسینجر، وزیر اسبق خارجه ایالات متحده آمریکا در سال 2014 در مصاحبه با رادیو ملی آمریکا1 با تحلیل معادلات سیاسی و امنیتی منطقه خاورمیانه؛ از ایران به‌عنوان بازیگر برهم زننده توازن قوای منطقه یاد کرد و تاکید داشت روند تحولات کنونی منطقه، یک فرصت تاریخی برای ایران فراهم کرده است تا مرزهای ژئوپلیتیک و ژئوکالچر امپراتوری ایرانی را ترسیم کند. از این رو ایالات متحده و سایر کشورهای منطقه اگر دچار اشتباه محاسباتی شوند؛ باید ایران را به‌عنوان قدرت هژمون منطقه و یک واقعیت دائمی استراتژیک بپذیرند.
به اعتقاد کیسینجر، طراحی و عملیاتی کردن استراتژی «مهار ایران» سخت‌تر از مبارزه با تروریسمی از نوع «داعش» است. برآیند اظهارات کیسینجر این بود که کشورهای منطقه و به ویژه عربستان باید کنترل و مهار ایران را در دستورکار سیاست امنیتی خود قرار دهند.
اگر این اظهارات را در کنار مواضع ضدایرانی مقامات سیاسی و امنیتی عربستان قرار دهیم، به یک سازواری راهبردی بین سیاست خاورمیانه‌ای آمریکا و متحدانش در منطقه نظیر عربستان در قالب استراتژی «کنترل و مهار ایران» از طریق تاکتیک «ایران‌هراسی» می‌رسیم. از این رو آمریکا و عربستان تلاش مى‌کنند با «برساختن»2 ایران به دشمن و تهدید بزرگ منطقه، توجیهى براى افزایش توانمندى‌هاى نظامى و مداخلات خود در کشورهای منطقه به‌دست آورند. بررسی محیط امنیتی منطقه، گویای این واقعیت است که کشور عربستان همواره سیاست‌هاى خود را در چارچوب راهبردها و سیاست‌هاى ایالات متحده در منطقه خاورمیانه تنظیم کرده و مى‌کند.
عربستان‌سعودی همواره جمهوری اسلامی ایران را به‌عنوان کانون چالش‌های امنیتی خود در منطقه و اصلی‌ترین رقیب خود تعریف کرده است و با در نظرگرفتن عوامل ثابت و متحول تاثیرگذار بر روابط 2 کشور، در برهه‌های زمانی مختلف، سیاست‌های متنوعی را در قبال ایران اتخاذ کرده که غالباً خصومت‌آمیز بوده است.
از طرف دیگر هویت متضاد دو دولت- اسلام شیعی ایران در برابر وهابیت آل‌سعود- به رقابت ایدئولوژیک 2 دولت بر سر تعیین معادلات سیاسی و امنیتی منطقه نیز دامن زده است و این روند بویژه بعد از وقوع بیداری اسلامی در کشورهای جهان عرب از جمله تونس، مصر، لیبی و بحرین، معادلات موازنه قوای منطقه‌ای را بیش از گذشته دچار ابهام و شکنندگی کرده است بویژه آنکه مداخله مستقیم عربستان در بحرین، حمایت همه‌جانبه مالی، سیاسی و تسلیحاتی از گروه‌های تروریستی همچون داعش در سوریه و عراق و تهاجم نظامی به یمن جهت محدودسازی قدرت شیعیان انصارالله در این کشور، فصل نوینی از رقابت‌های تنش‌آمیز چندلایه و هویتی را با ایران در زمینه تعیین سرنوشت سیاسی یمن، عراق، بحرین و سوریه رقم زده است.
به همین دلیل است که سعودی‌ها نقش‌آفرینی ایران در مسائل منطقه‌ای را به‌عنوان مداخله جمهوری اسلامی ایران در حوزه عربی مطرح کرده و آن را در جهت کاهش نفوذ و نقش منطقه‌ای خود ارزیابی می‌کنند و در راستای  موازنه‌سازی در برابر ایران، سیاست گسترش نفوذ خود را به صورت متقابل در 4 کانون عمده عراق، لبنان، یمن و سوریه سازماندهی کرده‌اند. دقیقاً سرسختی آل‌سعود در حمله به مردم بی‌دفاع یمن و سرکوب شیعیان بحرین را از این منظر می‌توان تحلیل کرد. لذا آل‌سعود افزایش منزلت استراتژیک ایران در منطقه و تقویت جبهه مقاومت با محوریت حزب‌الله لبنان را  به منزله پایان نقش «برادر بزرگ‌تر» عربستان برای جهان عرب تحلیل می‌کند و معتقد است توسعه توانمندی‌های هسته‌ای و گسترش قدرت نرم ایران در منطقه و افزایش قدرت‌ محور مقاومت شیعی، ایران را به بازیگر هژمون منطقه تبدیل کرده است.  از این رو سران سعودی درباره ظرفیت‌ها و توانمندی‌های نظامی و سیاسی بالقوه و بالفعل ایران، بدترین سناریوی ممکن را طراحی و با جهل و نادانی مفرط، وضعیت منطقه را در موضوعات مختلف بغرنج کرده‌اند و در مواجهه با ایران اصل «حالا یا هیچوقت» را در دستورکار خود قرار داده‌اند. به اعتقاد دولتمردانی همچون عادل الجبیر و محمد بن‌سلمان، اگر عربستان الان در مقابل ایران ابراز وجود نکند منطقه را دودستی تقدیم ایران کرده است. با این تفاسیر در میان کشورهای منطقه، عربستان‌سعودی بیشترین خطر را از ارتقای منزلت ایران در منطقه احساس کرده و دائماً با مواضع ضدایرانی خود سعی می‌کند گفتمان «ایران‌هراسی» را در پارادایم امنیتی و سیاسی منطقه استمرار بخشد.
عربستان این احساس خطر خود را همواره با خریدهای تسلیحاتی میلیاردی خود نشان داده است. آنچه مسلم است اینکه امروز پادشاهی سعودی به وضعیت اسفناکی دچار شده که در مقابل خود چاره‌ای جز تشدید دشمنی

بزرگنمایی تهدید ایران و هجمه همه‌جانبه علیه جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان اصلی‌ترین رقیب منطقه‌ای و به تعبیری حتی اصلی‌ترین دشمن خود نمی‌بیند.
سعودی‌ها از یک سو در محیط داخلی خود گرفتار مشکلات عدیده‌ای چون افزایش نارضایتی شیعیان، تبعیض و شکاف‌های اجتماعی، فقدان آزادی‌های سیاسی و اجتماعی، تشدید تعارض‌های داخلی در هیات حاکمه و جامعه عربستان و... هستند، از سوی دیگر در محیط خارجی نیز شاهد شکست‌های متوالی در پرونده‌های امنیتی منطقه از جمله یمن، سوریه و عراق هستند لذا در مواجهه با جهش استراتژیک ایران در منطقه چاره‌ای جز تشدید فعالیت‌های ضدشیعی و ضدایرانی، پرخاشگری و یاوه‌گویی ندارند. همچنانکه با «به شهادت رساندن آیت‌الله نمر» نشان دادند قوه عقلانیت از حلقه سیاست‌گذاری آل‌سعود رخت بربسته و سعی دارند با انجام رفتارهای احساسی و پرخاشگرانه به نوعی از مشکلات پیش ‌روی خود فرافکنی کنند.
نکته‌ای که بیان آن در این ارتباط ضروری است، عملکرد دستگاه دیپلماسی دولت یازدهم در مواجهه با سیاست‌های احساسی و ستیزه‌جویانه آل‌سعود است. با توجه به عریان شدن تهدیدات همه‌جانبه عربستان علیه ایران، انتظار می‌رود نهاد وزارت خارجه با اتخاذ روحیه انقلابی و به تعبیر رهبر حکیم انقلاب با تلفیق منطقی آرمان و راهبرد؛ از هرگونه سیاست انفعالی در برابر عربستان خودداری کند.
اگر وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران نسبت به فاجعه منا و تعرض به 2 نوجوان ایرانی در فرودگاه جده و سایر اقدامات مقامات سعودی علیه ایران، ابتکار عمل به خرج می‌داد، با پیشدستی در قطع رابطه سیاسی با این کشور، می‌توانست از خدشه‌دار شدن حیثیت کشورمان جلوگیری کند.  البته با تمام اقدامات خصومت‌آمیز سعودی‌ها علیه ایران، رئیس دستگاه دیپلماسی ما، همتای عربستانی خود را همچنان برادر و دوست خوب(!) خود می‌داند.
............................................................................................
پی‌نوشت
  1- NPR
2- Construct
 

حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای در پیامی از ملت آگاه و مصمم ایران که با لبیک به فراخوان نظام اسلامی و با عزم راسخ و شور و نشاطی به یاد ماندنی مردمسالاری دینی را در چهره درخشان خود به جهانیان نشان دادند، سپاسگزاری کردند.
به گزارش «وطن امروز» به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای رهبر حکیم انقلاب اسلامی در پیامی با سپاس از ملت آگاه و مصمم ایران که با لبیک به فراخوان نظام اسلامی و با عزم راسخ و شور و نشاطی به یاد ماندنی مردمسالاری دینی را در چهره درخشان خود به جهانیان نشان دادند، خطاب به مسئولان کشور، سپاسگزاری شایسته از مردم را در انجام خدمت صادقانه خواندند و با تأکید بر پیشرفت همه‌جانبه و درون‌زا به عنوان هدف اساسی خاطرنشان کردند: مجلس آینده وظایف سنگینی برعهده خواهد داشت و امید است نصاب پاسخگویی در برابر خدا و مردم را همگان در آن مشاهده کنند.
متن پیام رهبر انقلاب اسلامی به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند دانا و توانا را سپاس که در آزمون بزرگی دیگر، ملت آگاه و مصمّم ایران را به پیروزی رسانید؛ آنان توانستند برای سی و ششمین بار از آغاز انقلاب اسلامی، در انتخاباتی سراسری، با عزم راسخ و شور و نشاط به‌یادماندنی، حضور یابند و سرنوشت کشور را در مقطع قانونی، رقم زنند؛ نمایندگان خود را برای تشکیل دو مجلس پر قدرت و پر اهمیت برگزینند و بار دیگر مردمسالاری دینی را در چهره‌ درخشان و پر اقتدار خود به جهانیان
نشان دهند.
ایران اسلامی به ملت خود می‌بالد و به استحکام مقرراتی که این فرصت‌های مغتنم را برای قد برافراشتن و تجدید قوای ملی فراهم آورده است، سر می‌افرازد.
اینجانب وظیفه خود می‌دانم از این لبیک عمومی به فراخوان نظام اسلامی سپاسگزاری کنم و پاداش و هدایت الهی برای مردمی که این جمعه‌پر کار و پر شکوه را آفریدند،
مسألت نمایم.
به مسئولان کشور چه انتخاب‌شوندگان برای مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان و چه دارندگان مناصب اجرایی در قوای دیگر و چه دیگر مسئولان در سازمان‌ها و نهادها، یادآور می‌شوم سپاسگزاری شایسته را در خدمت صادقانه به مردم و کشور و نظام اسلامی محقق سازند؛ ساده‌زیستی، پاکدستی، حضور پیوسته در جایگاه مسؤولیت، ترجیح منافع ملی بر خواسته‌های شخصی و جناحی، ایستادگی شجاعانه در برابر مداخلات بیگانه، واکنش انقلابی به نقشه‌های بدخواهان و خائنان، منش جهادی در اندیشه و عمل، و در یک جمله: کار برای خدا و در راه خدمت به خلق خدا را، برنامه دائمی خویش در دوران این مسؤولیت بدانند و به هیچ قیمت از آن تخطی نکنند.
روزگار بسیار حساس کنونی، حساسیت و هوشیاری و عزم راسخ همگان بویژه شما مسئولان را می‌طلبد.
پیشرفت کشور هدف اساسی است. پیشرفت صوری و منهای استقلال و عزت ملی، پذیرفته نیست. پیشرفت، به معنای حل شدن در هاضمه‌ استکبار جهانی نیست. و حفظ عزت و هویت ملی جز با پیشرفت همه‌جانبه و درونزا دست‌یافتنی نیست. مجلس آینده درباره‌ این سرفصل‌های مهم، وظایف سنگینی برعهده خواهد داشت و امید است که نصاب پاسخگویی در برابر خدا و مردم را همگان در آن مشاهده کنند. لازم می‌دانم از دست‌اندرکاران برگزاری این انتخابات با شکوه؛ مسئولان اجرایی و نظارتی؛ تأمین‌کنندگان امنیت؛ سازمان رسانه‎‌ ملی و دیگر دستگاه‌ها و اشخاص مؤثر، صمیمانه سپاسگزاری کنم.
توفیقات همگان را از خداوند متعال مسألت می‌کنم.
سید علی خامنه‌ای
9  اسفند 94