مرتضی اسماعیل دوست: «سینمای استراتژیک» اصطلاحی است که بارها شنیده و در عین حال نادیده‌ گرفته شده است؛ سینمایی که براساس انگاره‌های تفکری نظام یک کشور شکل می‌گیرد و بدون وجود شعار می‌توان تصورات و اندیشه‌های دینی و سیاسی و جغرافیایی خود را به جهان از طریق تصاویر مخابره کرد. اما فاصله سینمای ایران با چنین سینمایی کجاست؟ و نقیصه‌های موجود را در کجا می‌توان یافت؟ پرسشی که نیاز به تامل و بررسی‌های کارشناسانه و تحلیلی دارد.
سینمای استراتژیک واژه بلندبالا و پرحرف و حدیثی است که چند سالی است در نقد اندیشه‌ورزانه سینما می‌توان آن را یافت. اگر به ترکیب این اصطلاح راه یافته به گفتمان سینمای حوزه انقلاب اسلامی ورودی بازشناسانه داشته باشیم، باید به تعریف هریک از آنها در زبانی مصطلح پرداخته و سپس ترکیبی از آن را به تحلیل درآوریم. استراتژیک در لغت فارسی به معنای نقشه و هدایت عملیات جنگی آمده است و فرهنگ لغات وبستر(Webster) استراتژی یا راهبرد را علم و هنر به‌‌کارگیری نیروی بازوی جنگجو برای محافظت و نجات امکانات در یک جنگ تعریف می‌کند. در نگاهی کلی، تفکر استراتژیک از تحلیل فـرصت‌ها و مشکلات با نگـاهی عمیق که تاثیری بالقوه بر پدیده‌ها داشته باشد، می‌آید و متفکران استراتژیست با نگاهی اندیشه‌ورزانه به دنبال پژوهش یافته‌های علمی در نگاهی کلان هستند. از ابتدای قرن بیستم با ظهور واژه خط ‌مشی و سیاست ملی، استراتژی در جایگاهی بین تاکتیک و سیاست ملی قرار گرفت و با ورود علم به جهان سیاست، بازشمارش دوباره‌ای از اتفاقات تاریخی را به دنبال خود یافت.
در سینما نیز که از زمان ظهور آن تاکنون شاهد رخنه‌گری جهان سیاست و تزریق باورهای جامعه‌شناختی از مردم در بافت تولید آثار بوده‌ایم. ترکیب سینما و استراتژیک به صورت پنهانی نزد سیاستمداران غربی و با ساخت آثاری هدفمند از همنشینی خواسته‌های سیاسی با انگاره‌هایی دراماتیزه از متونی خیال‌پردازانه در قامت تصویر به اشکال و نمونه‌های مختلف خود را نشان داده است. اما متاسفانه نگاه استراتژیک در سینمای ایران در همه سال‌هایی که می‌توانست به جریان افتاده و بتواند از طریق نگاتیو به عنوان یاری‌دهنده ‌انگاره‌های تفکری نظام استفاده‌ای مطلوب داشته باشد، در تهی‌ماندگی محضی به سر برد که بخشی از آن به دلیل نبود آگاهی از تعریف این اصطلاح و عمق و تاثیر بایسته آن در شکل‌بخشی به سینمایی همراستا با نگاه غالب مردم بوده است. بدین معنا که به دلیل تازگی و غریبگی سینمای استراتژیک در نزد بسیاری از فیلمسازان و عوامل دست‌اندرکار سینمای ایران و به دلیل برداشت ناصحیحی که از این ترکیب دارند، هنوز نتوانسته‌ایم این نوع سینما را به شکلی درست و به حد کافی در میان فیلم‌های تولیدی بیابیم و تنها چند نمونه طی این سال‌ها می‌توان یافت که البته در بازار پرهیاهوی تولید و اکران جایی برای عرض‌اندام نیافتند.
ارزش سینمای استراتژیک در سینمای جهان که با عرضه آثاری در خدمت نگاه حاکمیت به شکلی ظریف رخ می‌نمایاند در برابر تصور غلط برخی از فیلمسازان وطنی که سینمای استراتژیک را متناسب با سینمای دولتی، سینمای رانتی، سینمای سفارشی و تعریف‌هایی اینگونه غریب و شگفت‌آور می‌دانند، وضعیت معکوسی دارد که با این نوع تعریف‌های ایجاد شده نزد برخی باید برادران کوئن و جورج کلونی و اسپیلبرگ و امثال اینها  را که افرادی سرشناس در سینمای جهان هستند مواجب‌بگیر دولت آمریکا خواند! به هر روی نباید فراموش کرد که جز آثاری مستقل و ژانرهایی مهجور، غالب سینمای هر کشوری باید برآیندی از نگاه تفکری مردمش باشد و کشوری که بارها شاهد تایید نظام آن از سوی مردم در پای صندوق‌های رای و در میان راهپیمایی‌های پرشور در مناسبت‌ها بوده‌ایم، باید سینمایی همراستا با این تفکر نزد تهیه‌کنندگان، نویسندگان و کارگردانان سینما داشته باشد و نمی‌توان با قید اینکه هر کسی سینمای شخصی خودش را می‌سازد(!) نسبت به نگاه و  اتفاقات جامعه و سیاست‌های کلان کشور بی‌تفاوت بود. این مساله وقتی بیشتر به چشم آمده و کمبود سینمایی همراستا با سینمای استراتژیک در کشور نمایان می‌شود که شاهد ارائه آثار متعددی از سوی کمپانی‌های غربی و با حمایت صهیونیست‌های حامی این جریان در هالیوود هستیم و در واقع بعد از آنکه در سال 1917 آرتور جیمز بالفور، اعلامیه معروف خود را در دفاع از تشکیل دولت یهودی در خاک فلسطین علنی کرد، این نوع سینما تار و پود خود را در جریان اصلی سینمای جهان به شکلی نامرئی یا علنی آفتابی کرد و این در حالی است که بخش اعظم این ساخته‌ها در تقابل و ضدیت با اندیشه‌های اسلامی، شیعی و ایرانی ارائه شده و در قالب داستان‌هایی جذاب و تخیلی و با جلوه‌گری‌های بصری درصدد اشاعه نگاهی فریبنده بر اذهان جهانیان است. از این رو توجه به ساخت سینمای استراتژیک در سینمای ایران بسیار حیاتی است؛ آثاری که در محتوا دارای رویکردی دقیق با استفاده از تحقیقاتی قابل توجه بوده و در فرم روایی و انتقال فضای بصری همراه با نوآوری‌های جذاب و خلاقانه‌ای باشند.

اسماعیل احمدی: ساعت یک بامداد به وقت سوریه و 2:30 بامداد به وقت تهران بود که به من خبر دادند سفر لبنان هماهنگ شده است. اگر چه 11 روز در سوریه و گشت و گذار خبرنگاری (از جنس کنجکاوی) در تمام خطوط جبهه‌های مدافعان حرم و دیدار با رزمندگان سوری، افغان، عراقی و لبنانی بویژه همسنگران شجاع ایران اسلامی، حسابی جسم و جانم را خسته کرده بود اما چون پیش از این 2 بار به سرزمین مقاومت سفر کرده و خاطرات زیادی از آن وادی داشتم لذا عزمم را جزم کردم برای یک سفر به یاد ماندنی دیگر و این هم گزارش این سفر الهی تقدیم به مخاطبان فرهنگی نشریه «وطن امروز» از لبنان.
واقعیتش در ابتدا به دلیل مشکلات جسمی نگران سفر لبنان بودم و طبق معمول دست به تسبیح شدم و لب به ذکر صلوات گشودم تا یکهزار صلوات بر محمد و آل محمد(ص) را به نیت شفا به 14 نور پاک و هادی طریق هدیه کنم که خب به لطف الهی و عنایت اهل بیت علیهم‌السلام کانه آب روی آتش، مرا روبه راه کرد و صبح سفر آغاز شد.
از دمشق تا بیروت 2 ساعت و نیم مسیر را طی کردم تا در مقر حزب‌الله مستقر شدم. خوشا بر امام امت آن پیر میکده عاشقی و مراد خراباتیان حسینی که به قول و وعده‌اش عمل کرد و مرزهای جغرافیایی را درنوردید تا با تسخیر قلوب جمله آزاد‌اندیشان هستی و عدالتخواهان گیتی، انقلاب اسلامی را به جهانیان صادر کند. تا آنجا که لبنان را که به مثابه «عروس خاورمیانه» و محل عیش و طرب شهوت‌انگیزان غربی و عربی بود به خط مقدم جبهه مقاومت و الگوی شیرزنان و دلاورمردانی مبدل کرد که ارتش چهارم دنیا یعنی رژیم صهیونیستی غاصب را در جنگ‌های 33 و 22 روزه به عقب رانده و حتی اجازه یک وجب پیشروی را به بزدلان آن رژیم نداد. پس از ساعتی گذر در کوچه و خیابان‌های این شهر که به دلیل سال‌ها تحت استعمار فرانسه بودن، سبک خانه‌های قدیمی‌اش هنوز فرانسوی است، به اصلی‌ترین، زیباترین و آرام‌ترین بخش‌ بیروت رفتیم یعنی مزار شهدای مقاومت. ابتدا شهدایی که در طول سال‌ها مبارزه علیه اسرائیل غاصب، آسمانی شده بودند و آنگاه مزار شهدای مدافع حرم لبنانی.
هر چه خدای سبحان را شکر کنم باز هم کم است، چرا که یکی دیگر از آرزوهای قلبی‌ام در آن زیارتگاه عاشقان و دارالشفای آزادگان اجابت شد و توفیق یافتم بر مزار مرد شجاعت و غیرت حاج رضوان رحمت‌الله علیه حاضر شوم و با آن رزمنده دلاور و فرمانده بی‌بدیل عشق بازی کنم آنچنان که تاب نیاورده و تمثال مبارکش را بوسیدم و قبر مطهرش را بوییدم. خوشحالی‌ام آنگاه مضاعف شد که پس از به هوش آمدن از آن مستی و بی‌قراری، ناگاه تصویر آن جوان رعنا در کنار مزار حاج‌عماد مغنیه خودنمایی کرد و به محض زیارت تمثالش یاد دیدار کوتاهم با وی افتادم و خوش و بشی که با او در مراسمی در کرمان داشتم.
«جهاد» را می‌گویم که شهادت ناجوانمردانه‌اش، قلب خیل عظیمی از جوانان را داغدار هجران خویش کرد و با خون طاهرش، روح تازه‌ای به جسم و جان مقاومت دمید سپس زیارت‌های آن روز تاریخی‌ام با فاتحه تقدیم سمیر قنطار و سایر شهدای عزیز ادامه یافت.
به مقر که رسیدم یاد اولین سفرم به لبنان افتادم سفری که 4 ماه پس از آزادی لبنان اتفاق افتاد آن جنگ تاریخی که صهیونیسم را که تا بیروت پیشروی کرده بود از تمام خاک لبنان بیرون راند. 33 دانشجو از بسیج دانشجویی بودیم که تا مرز اسرائیل رفتیم و یادش بخیر پس از آنکه سربازان دشمن فهمیدند ایرانی هستیم 7 خمپاره نثارمان کردند تا به قول خودشان ضرب شستی بگیرند غافل از آنکه ما از سرزمین همت‌ها و باکری‌ها هستیم. یادش بخیر ابوهادی را که از محافظان اصلی سید مقاومت بود و می‌گفت «الحق که شجاعت را از شما بسیجیان ایران یاد گرفته‌ایم».
ساعت به 4 صبح نزدیک شده بود و من هنوز خواب به چشمانم نمی‌آمد، چرا که دائماً در فکر خاطرات سفر سال 2000 بودم. راستش قرار بود 7 صبح به جنوب لبنان بروم و یادم هست آن سال نیز شبی که قرار شد صبحش به جنوب برویم با بچه‌ها شب خاطره راه انداخته و غسل شهادت گرفتیم و آنگاه همه رو به من که مانند همیشه مشغول سفرنامه‌نویسی بودم گفتند «فلانی! آنچه امروز نوشتی را برای‌مان بخوان» و من نیز خواندم «اینجا لبنان است. گزارش مرا از مرز اسرائیل می‌خوانید. اینجا قدمگاه فرمانده عاشقان ایران‌زمین است، حاج احمد متوسلیان را می‌گویم که آرزو داشت این غده سرطانی را از میان بردارد. اینجا به هر جا که می‌روی عطر جان‌بخش مصطفی چمران، مشام جانت را احیا می‌کند. اینجا را ما به نام نامی سید عرب می‌شناسیم آن که مایه فخر و مباهات عرب شد، آن که دشمنان نیز به صداقتش ایمان دارند و از هر کلامی که می‌راند می‌لرزند، اینجا کشور سیدحسن نصرالله است...» و من می‌خواندم و فرزندان سیدعلی می‌گریستند.
خلاصه از فرط خستگی یک ساعت خوابیده و عازم جنوب لبنان شدم. ابتدا به مارون الرأس رفتم و در پارکی که در مرز رژیم اشغالگر بود پیاده شدم. تابلوی پارک توجهم را جلب کرد: «حدیقه ایران» آری نام این پارک مرزی را حزب‌الله «ایران» نهاده و با تمثال امامین انقلاب اسلامی مزین کرده است. جالب آنکه در این پارک به تعداد استان‌های ما آلاچیق ساخته بودند و هر آلاچیق به نام یکی از استان‌ها نامگذاری شده بود (تهران، لرستان، مرکزی، گیلان، خراسان جنوبی، کردستان، کرمان و...) و کنار آلاچیق هم در تابلویی بزرگ توضیحاتی از آن استان از جمله اماکن مذهبی، تاریخی و شهدای شاخص آن عنوان شده بود. از برجی که ساخته بودند بالا رفته و تمام مرز را مشاهده کردم. بویژه مسجدی که شبیه قدس در این پارک بنا شده و باز هم جالب آنکه پرچم جمهوری اسلامی ایران را روی آن افراشته بودند و در انتهای پارک که نزدیک‌ترین نقطه به غاصبان بود و حتما هر روز چشم ناپاک و پلید آنان به آن می‌افتاد مجسمه‌ای دیدنی بود که احتمالا حزب‌الله از لج اسرائیل آن را اینجا علم کرده تا بگوید  ما همگی از نسل این فرمانده دلاوریم. مجسمه بزرگ حاج احمد متوسلیان با همان تصویر معروف انگشت اشاره‌اش که رو به افق کرده و آرزوی نابودی اسرائیل غاصب را داشته است.
پس از گذر از روستاهای مرزی و گپ و گفت‌ با اهالی که تا می‌شنیدند ایرانی هستم ابراز علاقه و محبت‌شان دوصد چندان فزونی می‌یافت به منطقه میلیتا رسیدیم. نقطه مرزی با جنگ‌های فراموش‌نشدنی در آن ارتفاعات سر به فلک کشیده که از بام آن تمام جنوب لبنان از سویی و مرزهای اسرائیل و شهرک‌هایی از آن سرزمین غصب‌شده از سوی دیگر هویدا بود. اینک اما برای حفظ این نقطه تاریخی، حزب‌الله به شایستگی تمام،  نمایشگاهی دائمی را بر پا کرده که به یکی از اصلی‌ترین نقاط گردشگری تبدیل شده است و از زیبا‌ترین بخش‌های نمایشگاه، تونل زیرزمینی چند صد متری حزب‌الله بود که وقتی وارد آن تونل می‌شدی ده‌ها متری راه می‌رفتی تا به اتاق‌های متعدد می‌رسیدی از آشپزخانه، اتاق مهمات، سرویس بهداشتی و حمام تا اتاق استراحت و اتاق عبادت که باورش سخت بود احداث چنین بنای با عظمت و باشکوهی در زیر زمین و آنگاه که از تونل بیرون می‌آمدی وارد مرتفع‌ترین نقطه این کوه می‌شدی که تمام منطقه زیر پایت بود و این حکایت از حسن انتخاب رزمندگان حزب‌الله داشت که در این نقطه استراتژیک و راهبردی، چنین تونلی را حفر کرده و ساخته‌اند.
نکته جالب توجه در این نمایشگاه فاخر آن بود که آنچه حزب‌الله از ادوات سبک دشمن را به غنیمت گرفته بود داخل ویترین‌هایی که در زمین حفر کرده بود قرارداده بود تا به نشانه تحقیر، بازدیدکنندگان از روی آن گذر کنند و ادوات سنگین را به نشانه‌های دیگر مورد لطف قرار داده بود، مثلا تانک «مرکاوا» را که حسابی اسرائیلی‌ها به آن می‌نازیدند و حزب‌الله چند تا از آن را حسابی از بین برده و متلاشی کرده بود در محوطه قرار داده و نوک لوله آنرا گره زده بودند به این نشانه و معنا که دیگر از این نوع تانک اسرائیلی شلیکی نخواهد شد و دشمن باید فاتحه «مرکاوا» را بخواند! یا روی یکی دیگر از تانک‌های دشمن، توری را پهن کرده و جمله معروف سیدحسن نصر‌الله را آورده بود که «اسرائیل از خانه عنکبوت سست‌تر است».
 و اما این سفر کوتاه 48 ساعته نیز گذشت با تمام آنچه از لبنان شنیده و دیدم اما حقیقت امر آن است که نقشی را از سوی دستگاه‌ها و وزارتخانه‌ها به طور خاص و دولت‌های گذشته و حال به طور عام در لبنان ندیدم جز آنچه به همت خودجوش حزب‌الله در تبلیغ ایران و ایرانی دیدم که آن هم نتیجه جهاد و قیام حزب‌الله ایران (بسیج) بود که در تمام مواقع و مواقف مورد نیاز مردم لبنان، پشتیبان حزب‌الله بوده و هست اما آنگاه که بازار و مغازه‌های لبنان می‌روی از ماهی و تن ماهی ترکیه‌ای تا لوازم خانگی اروپایی و انواع و اقسام کالاها سعودی را پیدا می‌کنی که تعداد کالاهای تولیدی خود لبنان به انگشتان یک دست هم نمی‌رسد و این مصرف‌گرایی نتیجه استعمار فرانسوی است اما از کالاهای ایرانی خبری نیست که نیست. حتی اگر حزب‌الله زحمت کشیده و پارک ایران را ساخته، حداقل کار آن است که سازمان میراث فرهنگی می‌تواند غرفه‌ای و نمایشگاهی دائمی در آن مکان برپا کند و ضمن تبلیغ ایران‌زمین، از همانجا گردشگر جذب کند و نیازی هم به اعزام فرد ایرانی برای اداره آن غرفه ندارد که بچه‌های حزب‌الله بهتر از ما، ایران را می‌شناسند و عمیق‌تر از کارمندان اداری، ام القرای جهان اسلام را تبلیغ می‌کنند.
 

تجلیل از خانواده شهدای مدافع حرم افغانستانی
مراسم جشن مشترک دانشجویان شیعه و سنی دانشگاه مذاهب اسلامی همزمان با شب ولادت مولی‌الموحدین حضرت علی بن‌ابیطالب(ع) با تجلیل از خانواده شهدای مدافع حرم افغانستانی برگزار می‌شود. به گزارش روابط‌عمومی دانشگاه مذاهب اسلامی، مراسم جشن فرا مذهبی و فرامرزی سالروز ولادت حضرت علی(ع) و روز پدر به همت کانون سفیران تقریب دانشگاه مذاهب اسلامی متشکل از دانشجویان شیعه و سنی ایرانی و بین‌المللی با عنوان «حب اهل بیت(ع) فرا مرزی و فرا مذهبی است» روز چهارشنبه یکم اردیبهشت‌ماه از ساعت20:30 در سالن شهید ماموستا شیخ‌الاسلام این دانشگاه برگزار می‌شود. در این مراسم که به ابتکار دانشجویان شیعه و سنی ایرانی و بین‌المللی دانشگاه مذاهب اسلامی تدارک دیده شده است علاوه بر برنامه‌های متنوع فرهنگی و سخنرانی، از خانواده شهدای گرانقدر مقاومت تجلیل به عمل خواهد آمد.

«ابوزینب» بالاخره خردادماه می‌آید
فیلم سینمایی «ابوزینب» ساخته علی غفاری با موضوع مقاومت اسلامی قرار است پس از مدت‌ها انتظار خردادماه به اکران درآید. فیلم «ابوزینب» ساخته علی غفاری، داستانی از مقاومت مردان الهی در بستر تصویر است که زمانی طولانی اکران آن نامشخص بود و حال خبر نمایش آن برای مخاطبان سینمای مقاومت و پایداری ارزشمند خواهد بود. اثری استراتژیک که به ماجرای مقاومت یک خانواده لبنانی در سال‌های اشغال این کشور به دست نیروهای رژیم صهیونیستی می‌پردازد.  این فیلم که در لبنان فیلمبرداری شده، روایتگر ایثار و فداکاری مادر خانواده‌ای است که با تحمل رنج‌های فراوان، رازی را در سینه نهفته دارد.

رونمایی از کتاب «آینده‌پژوهى انقلاب اسلامى» با حضور ضرغامی
آیین رونمایی کتاب «آینده‌پژوهى انقلاب اسلامى: بیم‌ها و امیدها» جدیدترین و هجدهمین اثر علی دارابی، مولف و عضو هیات علمی دانشگاه دیروز با حضور عزت‌الله ضرغامی ریاست پیشین رسانه ملی در کتابخانه ملی برگزار شد. به گزارش فارس، عزت‌الله ضرغامی در این مراسم طی سخنانی عنوان داشت: کتاب «آینده‌پژوهى انقلاب اسلامى: بیم‌ها و امیدها» یک اطلس جمع و جور در اختیار خواننده قرار می‌دهد. این کتاب چارچوبی ارائه می‌کند که خواننده جایگاه مطالعات بعدی را در قفسه‌های آن پیدا می‌کند و دانش خود را بالا می‌برد. وی ادامه داد: این کتاب یک رمان نیست که به راحتی آن را خوانده و کنار بگذاریم. مباحث متعددی در آن وجود دارد که آقای دارابی با انصاف و عدالت به آن پرداخته است. کتاب «آینده‌پژوهى انقلاب اسلامى: بیم‌ها و امیدها» مشتمل بر یک دیباچه و ٧ فصل است. فصل اول به بیان مفاهیم، ادبیات و کلیات آینده‌نگری و آینده‌پژوهی اختصاص دارد. در فصل دوم به اهمیت و جایگاه آینده‌پژوهی در جهان‌بینی اسلامی با تاکید بر دیدگاه‌های امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری پرداخته می‌شود. فصل سوم بر بررسی تحولات جهان در ٣٠ تا ۵٠ سال پیش رو و تاثیرات آن بر جامعه ایرانی تمرکز دارد. در فصل چهارم چرایی پیدایش، دستاورد‌ها و چالش‌های انقلاب اسلامی مورد واکاوی قرار می‌گیرد. فصل پنجم کتاب به مبحث ارتباطات و رسانه‌ها اختصاص دارد. حوزه فرهنگ و جامعه و مباحث بنیادین آن مبحث فصل ششم را تشکیل می‌دهد و فصل هفتم اختصاص به بحث سیاست و بازنمودهای داخلی و خارجی آن دارد و در خاتمه جمع‌بندی و رهیافت‌های پژوهشی ارائه شده است. پایان‌بخش کتاب ٣ ضمیمه است که یکی از آنها اختصاص دارد به مهم‌ترین مسائل کنونی و آینده ایران مبتنی بر اقتراح و پرسش از صاحبنظران و در ضمیمه دیگر از واژگان و اصطلاحات بنیادی و نیز فرهنگ اسامی صاحبنظرانی که در کتاب از آنها نام برده شده صحبت به میان آمده است.

کارگاه آموزشی مجیدمجیدی در جشنواره جهانی فجر
تعدادی از سینماگران شاخص ایرانی در کنار سینماگران خارجی در بخش «دارالفنون» جشنواره جهانی فجر به هنرجویان سینما آموزش می‌دهند که یکی از فیلمسازان مطرح و جهانی ایران در این کارگاه‌ها مجید مجیدی اعلام شده است. برنامه‌های کارگاه‌های «دارالفنون» با حدود 110 هنرجو هر روز از ساعت 9:30 صبح آغاز شده و تعدادی از این کارگاه‌ها در فضای باز پردیس چارسو برگزار خواهد شد.

حبیب‌الله بهمنی، کارگردان فیلم «سیب و سلما»:
مقاومت مسأله‌ای فراتر از مرزهاست
حبیب‌الله بهمنی، فیلمساز ارزشی سینمای ایران درباره برگزاری جشنواره‌ای با مضمون دفاع از حرم گفت: در فضایی که جریان‌های فرهنگی و سیاسی راه دیگری را می‌روند، برگزاری جشنواره‌هایی همچون مدافعان حرم از اقدامات انقلابی و متعهدانه‌ای است که امیدوارم در مسیر پیش روی خود موفق باشد. به نظر من باید این نوع جشنواره‌ها برگزار شوند تا نشان دهیم گروه عمده‌ای از هنرمندان و فیلمسازان به مضامین انقلابی گرایش دارند تا به نیازهای واقعی مردم و انقلاب در دوران کنونی پاسخ دهند.  کارگردان فیلم دینی «سیب و سلما» با بیان اینکه مقاومت امروزه یک مضمون بین‌المللی و عام محسوب می‌شود، توضیح داد: مساله مقاومت امروزه یک امر بین‌المللی و فراتر از مرزهاست و مخاطبان اصلی این نگاه، همه آزادمردان و زنان جهان و مظلومانی هستند که تحت ظلم مستکبران قرار دارند و به همین دلیل باید گام مهم جشنواره فیلم مدافعان حرم بلندتر برداشته شود.

برگزاری مراسم رونمایی از تازه‌ترین کتاب حدادعادل
آیین رونمایی از کتاب «هنوز هم...» تازه‌ترین سروده غلامعلی حدادعادل در حوزه هنری انجام شد. در این دیدار که جمعی از ادیبان و هنرمندان حضور داشتند، حدادعادل ضمن اشاره به ارزش‌های زبان فارسی به جلوه‌گری شعر در روح آدمی پرداخت و درباره انتشار مجموعه شعر تازه‌اش گفت: تأخیر در انتشار کتاب جهات مختلفی داشت؛ یکی اینکه شعر با عالم سیاست نمی‌سازد. امام تا زنده بود شعری از خود منتشر نکرد اگرچه شاعری امام را خواص می‌دانستند. من هم در سطح خودم این مشکل را داشتم. علت دیگری هم داشت؛ دوست داشتم این دفتر زمانی منتشر شود که اشعاری که دوست دارم و درباره کسانی که به آنها علاقه‌مندم در این دفتر بیاید. مدت‌ها بود سعی می‌کردم قصیده‌ای برای پیامبر به پایان برسانم که خوشبختانه به انجام رسید که نامش عذر تقصیر است و توانستم قبل از انتشار دفتر آن را تمام کنم. غزلی هم که دوست داشتم تمام کنم و در این کتاب بیاید درباره امام حسین(ع) بود که خوشبختانه تمام شد و آن هم در این کتاب آمده است. رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی ضمن تاکید بر این موضوع که در این مجموعه سعی کردم خودم باشم، تصریح کرد: سعی کردم در این دفتر خودم باشم، چیزی را در آن پنهان نکرده باشم، یعنی اگر برای امام، رهبر انقلاب، همسرم و مادرم شعری سرودم با اعتقاد سروده‌ام. هرچه گفتم همین هستم.  وی افزود: به زبان فارسی، شعر فارسی، نثر فصیح فارسی، عشق می‌ورزم و رنج می‌برم از اهمال و بی‌توجهی‌ها.  حدادعادل پس از پایان سخنانش چند شعر از مجموعه «هنوز هم...» برای حاضران و از جمله مادرش خواند.

حجت‌الله ایوبی:
مدعی سینمای انقلابی، اسلامی
و ایرانی هستیم
رئیس سازمان سینمایی برگزاری جداگانه بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر را اقدامی شایسته و جشنواره جهانی فیلم فجر را یک جشنواره تخصصی و استاندارد دانست. حجت‌الله ایوبی در گفت‌وگو با ستاد خبری سی‌وچهارمین جشنواره جهانی فیلم فجر عنوان کرد: سال گذشته قدم اول درباره این استقلال برداشته شد، به دلیل اینکه نخستین‌بار بود که این اتفاق می‌افتاد ضعف‌هایی داشتیم اما امسال قدم دوم ما قدم بسیار محکمی است. ایوبی ضمن تاکید بر اینکه ما مدعی داشتن یک سینمای متفاوت، انقلابی، اسلامی و ایرانی و در واقع همان سینمای سعادت هستیم، درباره بخش دارالفنون توضیح داد: با تکیه بر چنین سینمایی در بخش دارالفنون جوانان زبده و دانشجویان سینما از کشورهای دیگر در ایران طی یک هفته آموزش سینما می‌بینند.

استندآپ ‌کمدی امیر کربلایی‌زاده در سالن قشقایی
امیر کربلایی‌زاده از اجرای استندآپ کمدی مستقل خود در سالن قشقایی تئاترشهر خبر داد.  به گزارش «وطن امروز»، این بازیگر و کمدین برجسته و خوش اخلاق که سال‌هایی طولانی در عرصه اجرای استندآپ کمدی تجربه داشته و با حضور در برنامه «خندوانه» به محبوبیت گسترده‌ای نزد مخاطبان دست یافت، قرار است از امروز سه‌شنبه 31 فروردین‌ماه برنامه اجرای استندآپ‌کمدی «آقای شهروند، صلح جهانی علیه تروریسم روانی» را در سالن قشقایی آغاز کند که تا 2 اردیبهشت‌ماه هر روز ساعت ۱۷:۱۵ میزبان علاقه‌مندان به هنر نمایش خواهد بود.