محمدرضا کردلو: شاید اگر رضا میرکریمی در ماه‌های اخیر در قدوقواره یک مدیر دولتی خود را با حاشیه‌های پر رنگ‌تر از متن سینما و فیلمسازی- که پیشه اصلی اوست- درگیر نمی‌کرد، امروز بیشتر درباره آخرین ساخته او که روی پرده است، سخن به میان می‌آمد و بیشتر درباره «دختر» حرف زده می‌شد. بعضی می‌گویند میرکریمی که «دختر» را با حمایت منطقه آزاد اروند ساخته است، بدش نمی‌آمد در سینما بیشتر «مدیر» باشد تا «کارگردان». البته این روزها و با استعفا از مدیرعاملی خانه سینما فرصت بیشتری برای فیلمسازی دارد. اگرچه به خاطر مواجهه اخیر برخی سینماگران با اهالی نقد و تاب نیاوردن در برابر انتقادات، اصحاب نقد نیز دست به عصا شده‌اند و کمتر نقد می‌نویسند اما «دختر» واجد ویژگی‌های فراوانی است که حتما باید درباره آنها حرف زد.  درباره «دختر» خیلی حرف‌ها را می‌شود زد و از کنار خیلی حرف‌ها باید گذشت. اینکه چرا کارگردانانی مانند میرکریمی نگاه متوازنی به جامعه ندارند و سوژه‌های‌شان را از میان لایه‌ای خاص و با نگاهی خاص انتخاب می‌کنند، نکته‌ای است که محلی از اعراب ندارد، چرا که کارگردان حق دارد، دوست دارد و اصلا دلش می‌خواهد سراغ خیلی از سوژه‌ها نرود. البته در جای دیگری جدا از نقد فیلمی خاص از یک کارگردان می‌توان از او سوال کرد یا حتی به او معترض شد چرا سوژه‌های بکر اجتماعی که فقط در ایران اتفاق می‌افتد و با رویکرد مثبت می‌تواند مورد پرداخت قرار بگیرد را سانسور می‌کند و برایش فیلم نمی‌سازد‍! اما این موضوع را نباید با نقد فیلم خلط کرد.  درباره «دختر» می‌توان گفت مانند بیشتر فیلم‌های سینمایی در ژانر اجتماعی، با تاخیر ساخته شده است، چرا که فیلم‌های اجتماعی باید هشدار دهنده باشند، نه روایتگر. اگر سینمایی ادعای اجتماعی بودن دارد، باید فارغ از آنچه در ادبیات سینمایی به سیاهنمایی موسوم شده، پیش از فراگیر شدن یک آسیب یا خلل اجتماعی درباره آن صحبت کند. با قبول این گزاره «دختر» می‌توانست قبل از «امروز» و «یک حبه قند» ساخته شود. این تاخیر البته ناشی از فضای اجتماعی نیز هست، چرا که زمان همه چیز را تغییر می‌دهد و انگار سعه‌صدر و تحمل جامعه نیز به مرور و سال به سال بالاخواهد رفت و امکان گفتن و شنیدن در گذر زمان بیشتر فراهم خواهد شد. پس فقط کارگردان مقصر نیست. اگرچه به اعتقاد نگارنده مزیت میرکریمی این است که حداقل در روایت اغراق نکرده و سعی نکرده واقعیت را غیر از آنچه هست نشان دهد.  «دختر» روایت ستاره است که تلاش می‌کند از میان هراس‌ها و واهمه‌هایی که البته معلوم نیست با کدام پیش‌زمینه، شخصیتش را فراگرفته، جسارت به خرج دهد و دست به تصمیمی مهم بزند. اینکه «برای یک بار هم که شده خودش برای خودش تصمیم بگیرد» و برای دورهمی خداحافظی دوستش پونه- که قرار است از ایران برود- به تهران بیاید. احمد عزیزی پدرستاره که در پالایشگاه آبادان شخصیت مهمی است و در «دوران پرتلاطم تحریم»، «مدیر» خوبی بوده با پیش‌فرض‌های میرکریمی اصلا پدر خوبی نیست. بی‌منطق، لجوج و عصبانی که هیچ کس نمی‌تواند با او حتی همکلام شود، حتی «دخترش». ستاره که سن و سالی دارد و کارشناسی ارشد را هم قبول شده و قرار است ادامه تحصیل هم بدهد، به اجبار پدر فقط در محل کار و زندگی خانواده‌اش باید انتخاب رشته کند. اینجای کار کمی شوخی به نظر می‌رسد. اگرچه برای جفت و جور شدن قصه شاید ایرادی نداشته باشد. از 5/4 میلیون دانشجو که بیش از نیمی از آنان دختر هستند، درصد زیادی برای تحصیل به شهرهای مختلف می‌روند و حتی سنتی‌ترین خانواده‌ها، کمتر با این موضوع مشکل پیدا می‌کنند. شاید از این جهت خانواده عزیزی یک استثنای نامتعارف باشد! احمد عزیزی که نقشش را فرهاد اصلانی بخوبی ایفا کرده است، پدری است که در لایه دیگر، نگران، مواظب و هواخواه دخترش نیز هست. سفر او به تهران برای بازگرداندن ستاره روایتی از این شوریدگی پدرانه است. پدری که هنوز معلوم نیست چرا «عصبانی» است. از ساخت جامعه مدرن می‌ترسد؟ غیرتی است؟ شخصیت نگران دارد؟ و اصلا دلیل مشخص مواجهه‌های تندش با ستاره چیست؟ او حتی سنتی هم نیست که مانند خیلی از پدرهایی که سینما آنها را «بد» نشان داده است، متهم به «دگم» شود!  میرکریمی تلاش می‌کند در پایان قصه از میان مجادله‌های میان عمه ستاره (مریلا زارعی) و احمد، پیش‌زمینه‌ای را برای این عصبانیت و نگرانی توامان «پدر» شرح دهد اما آنچنان که باید موفق نیست. دختر تصمیم می‌گیرد و به تهران می‌آید و در دورهمی کوچک کافه‌ای با دوستانش شرکت می‌کند. همه چیز خوب پیش می‌رود. به فرودگاه می‌آید و می‌خواهد بازگردد و شاید اگر گردوخاک اهواز و آبادان نبود و پرواز با موفقیت انجام می‌شد همه چیز خیلی مرتب ادامه پیدا می‌کرد. او بازمی‌گشت، پدر هم متوجه غیبتش نمی‌شد. اما ریزگردها کار بزرگی می‌کنند. قرار است یک بار برای همیشه تکلیف رابطه میان دختر و پدر مشخص شود. پدر هنوز نمی‌داند دوران کنترل تمام شده است اما باید بداند. البته ندانستن این موضوع به خاطر نداشتن پیش زمینه درباره شخصیت احمد، برای مخاطب کمی غیرقابل فهم است. «کنترل آزاردهنده است» یا لفظی شبیه این را یکی از دختران در دورهمی به زبان می‌آورد و البته درباره همین هم میان یک نسل اختلاف است. هرکدام حرفی می‌زنند و انگار از پس این حرف‌ها این‌طور برمی‌آید که «کنترل» خیلی هم بد نیست. کنترل خوب یا کنترل بد، البته فرقی نمی‌کند. همه حرف میرکریمی در «دختر» این است که دوران کنترل تمام شده و باید مدیریت کرد. شخصیت پدر
پونه- دوست ستاره- که اتفاقا انسان سالم و موجهی است، شاید استعاره‌ای از همین «مدیریت» است. طبیعی است میرکریمی خود با شخصیت‌پردازی که برای پدر پونه دارد این گزاره را تقویت نیز می‌کند.  «دختر» اگرچه روایتی درباره ستاره است اما توامان روایتی برای «پدر» نیز هست. پدری که اشتباهاتی داشته است و البته هنوز نمی‌دانیم این اشتباهات چیست تا پای فرزانه (مریلا زارعی) به میان می‌آید. فرزانه قرار است آینه گذشته احمد باشد. فرزانه اما احمد را در ماجرای ازدواج ناموفق خود مقصر می‌داند، چرا که به جای اینکه در کنارش باشد (مدیریتش کند) می‌خواسته کنترلش کند و این موضوع چون به مستقل بودنش لطمه می‌زده، با آن مخالفت کرده است. فرزانه به احمد می‌گوید تو هیچ‌وقت کنار من نبودی! این به این معنی است که موضوع شخصیت احمد به عنوان یک پدر برای ستاره، صرفا شکاف نسلی با او نیست، چرا که پیش‌تر با خواهر خود که هم‌نسلش هم بوده، درباره تصمیمات زندگی به توافق نرسیده است.  فرزانه تلاش می‌کند با تعمیم ماجرای خود به ستاره، شخصیت احمد را به چالش بکشد. اما واکنش ستاره به مجادله فرزانه با احمد قابل تامل است. ستاره که در میان انتخاب رشته‌هایش «آبادان» را هم انتخاب کرده است، می‌گوید: بابا گناه داشت! در واقع ستاره که در سکانسی به پونه  گفته بود: «وقتی بچه بودیم همه چیز خوب بود»، از پدرش دفاع می‌کند. انگار فیلم در دقایق پایانی به این نتیجه می‌رسد که «پدر»ی که در ابتدا معرفی کرده، زیاد هم واقعی نیست. عبارت «بابا گناه داشت» شاید پاسخ همه تصاویر کج و معوجی است که از «پدر ایرانی» در سینما به نمایش درآورده است. «بابا گناه داشت» یعنی به پدر این اجازه را بدهیم از حق پدرانه‌اش ولو حداقلی و ولو در کنترل استفاده کند. البته پیشنهاد میرکریمی این نیست. به نظر می‌رسد پدر آرمانی برای فیلمساز پدر پونه است که موجه و متشخص می‌نماید.  در این میان اشاره‌های اجتماعی فیلم مانند تعدیل نیرو در شرایط تحریم و نماهای تبلیغاتی که به خاطر اسپانسر فیلم طبیعی به نظر می‌رسد، نیز جالب است و البته زیاد توی ذوق نمی‌زند. گنجاندن تصویری از لحظه توافق ظریف در تلویزیون که به نظر سفارشی می‌آید، هم وصله ناجوری است. شاید همان حرفی که عزیزی در لحظه پخش این تصاویر از تلویزیون به زبان می‌آورد درست‌تر است: «تلویزیون رو خاموش کنید».  میرکریمی در «دختر» اغراق نمی‌کند. کارگردان با روایت ناکامی زندگی فرزانه نشان می‌دهد، راهی که ستاره با رفتار خودسرانه در پیش گرفته و مدل مواجهه‌ای که احمد دارد اشتباه است. زندگی امروز فرزانه آیینه‌ای از این اشتباه است. از این جهت ورود میرکریمی دقیق است. معرفی مدل شیوه صحیح تعامل در زندگی پونه- اگرچه شاید در نگاه برخی یک مدل حداقلی است- هم نشان می‌دهد «دختر» دنبال نق زدن نیست، چرا که جایگزین و راهکار را- ولو حداقلی- ارائه می‌دهد.  درباره «دختر» و میرکریمی باز هم می‌شود حرف زد. مثلا اینکه «دختر» هم در محتوا و فیلمنامه و هم در ساخت و اجرا  به مراتب بهتر از «امروز» پیش برده شده است. بازی‌ها در دختر تحسین برانگیز‌تر از «امروز» است و در نهایت توجهی که میرکریمی به نهاد «خانواده» دارد، هنوز متعهدانه است.
 

رقابت مدیری و آقاخانی در جشنواره فیلم سلامت
مدیری و آقاخانی در جشنواره فیلم سلامت رقیب یکدیگر شدند. سریال‌های منتخبی که برای حضور در جشنواره فیلم سلامت با هم به رقابت می‌پردازند، معرفی شدند که بین آنها کارگردانانی همچون مهران مدیری و سعید آقاخانی رقیب یکدیگرند. به گزارش تسنیم، 12مجموعه تلویزیونی برای حضور در جشنواره فیلم سلامت با هم به رقابت می‌پردازند. در بخش سریال‌های تلویزیونی که مدیریت آن برعهده رحمان سیفی‌آزاد است، با رای هیات انتخاب  12 اثر با هم به رقابت می‌پردازند که اسامی آنها به شرح زیر است: سریال «ستاره حیات» به کارگردانی جواد ارشادسرابی و تهیه‌کنندگی فریبا بانک‌توکلی، سریال «شیوع» به کارگردانی احمد معظمی و تهیه‌کنندگی امیرنراقی‌پور و بیژن شیرمز، سریال «بیمار استاندارد» به کارگردانی سعید آقاخانی و تهیه‌کنندگی مسعود ردائی، سریال «کشیک قلب» به کارگردانی حسین مهکام  و تهیه‌کنندگی علی پورکیانی، سریال «ساختمان پزشکان» به کارگردانی سروش صحت و تهیه‌کنندگی محسن چگینی، سریال «در حاشیه» به کارگردانی مهران مدیری و تهیه‌کنندگی حمیدرضا مهدوی‌کوچک‌سرایی، سریال «دکتر قریب» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی کیانوش عیاری، سریال «آب پریا» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی مرضیه برومند، سریال «یادداشت‌های یک زن خانه‌دار» به کارگردانی مسعود کرامتی و تهیه‌کنندگی اسماعیل عفیفه، سریال «زمین انسان‌ها» به کارگردانی ابوالحسن داوودی و تهیه‌کنندگی ابوالحسن داوودی و بیتا منصوری، سریال «چرخ فلک» به کارگردانی عزیزالله حمیدنژاد و تهیه‎کنندگی مجید مولایی و سریال «پریا» به کارگردانی حسین سهیلی‌زاده و تهیه‎کنندگی اسماعیل عفیفه.  نخستین جشنواره فیلم سلامت از اول تا 5 شهریور به دبیری ابراهیم داروغه‌زاده برگزار خواهد شد.
 
قباد آذرآیین: به داستان کوتاه آب می‌بندیم
قباد آذرآیین با انتقاد از تب رمان‌نویسی در ایران گفت: بسیاری از آثاری که رمان می‌نامیم در واقع داستان‌های کوتاهی هستند که به آنها آب بسته شده است.  به گزارش مهر، این نویسنده با انتقاد از وضعیت انتشار آثاری که به تعبیر وی تنها نام رمان را یدک می‌کشند، گفت: رمان نوشتن امری خلق‌الساعه نیست و نمی‌توان هر داستان بلندی را که این روزها منتشر می‌شود رمان نامید.  وی افزود: بسیاری از آثاری که این روزها با عنوان رمان منتشر می‌شود، داستان‌های کوتاهی هستند که به آنها آب بسته شده است. رمان ویژگی‌هایی دارد که آن را از سایر آثار ادبی متفاوت می‌کند. آثاری که در ایران این روزها با عنوان رمان منتشر و نوشته می‌شود مختصات رمان را ندارد و شاید با اغماض بتوان روی برخی از آنها عنوان داستان بلند را گذاشت.

جمال شورجه:
در حوزه سیره اهل بیت (ع)باید سالانه تولید تصویری داشته باشیم
جمال شورجه، از کارگردانان سینما گفت: باید سالانه در حوزه سبک زندگی معصومان(ع) و عرضه روش‌های تربیتی آنها تولید تصویری داشته باشیم تا مخاطب به طور مستمر با این پیام‌ها در تماس باشد.  به گزارش فارس،‌ جمال شورجه، کارگردان سینما برگزاری بخش فیلم و تئاتر رضوی ذیل جشنواره بین‌المللی امام‌رضا(ع) را نشانه کمبود در این حوزه و احساس نیاز به تولید آثاری از این دست دانست و گفت: این ابزار انگیزشی فیلمسازان، تهیه‌کنندگان و نویسندگان بویژه در میان نسل جوان را به مسیر ساخت کارهای ارزشی و تصویر سبک زندگی معصوم(ع) سوق می‌دهد.  وی با بیان اینکه این جشنواره زمینه پرداخت به سبک زندگی دیگر معصومان(ع) را نیز فراهم می‌کند، گفت: این جشنواره با پرهیز از نگاه قشری به موضوعات، می‌تواند کمک شایانی به نسل جوان ما در حرکت به سوی سینمای آرمانی دینی و معنوی از فیلم کوتاه گرفته تا انیمیشن و... کند. کارگردان «باشگاه سری» رشته‌های متنوع را نشانه نگاه بسیط سیاست‌گذاران این جشنواره دانست و اظهار کرد: برگزاری رشته‌های هنری مختلف، گستردگی و جدیت کار را نشان می‌دهد و نیز سیاست واگذاری میزبانی هر رشته به یک منطقه و استان، دامنه دربرگیری این جشنواره را در همه ایران می‌گستراند، همان طور که امام‌رضا(ع) متعلق به آحاد ملت ایران هستند.
 

محمدحسین لطیفی معتقد است برنامه‌سازی در سینما و تلویزیون و شبکه نمایش خانگی با همدیگر تفاوت دارد زیرا در تلویزیون باید حواست به انواع مخاطبانی که پای این رسانه می‌نشینند، باشد. به گزارش مهر، محمدحسین لطیفی، کارگردان سینما و تلویزیون درباره خارج شدن آثار نمایشی از گروه فیلم و سریال شبکه‌های مختلف و تمرکز فیلمنامه‌ها و تاییدشان برای تولید در مرکز امور نمایشی سیما گفت: من کاملا معتقدم باید رقابت بین آثار نمایشی ایجاد شود و کار دست مدیران شبکه باشد اما تمام اینها باید از یک منبع خارج شود تا آثار شبیه هم نشود. وی افزود: بعضا دیده بودیم که در یک سال 2 شبکه تولیداتی داشتند که جانمایه قصه یکی بود و این اصلا اتفاق خوبی نیست. شبکه‌ها باید از هم خبر داشته باشند و بهترین راه برای این مهم معاونت سیماست.  او تایید می‌کند که مثلا این فیلمنامه مشابهش وجود دارد، پس بهتر است ساخته نشود و جایش را قصه بهتری بگیرد. لطیفی گفت: مدیران شبکه باید نسبت به آنچه می‌سازند احساس مالکیت کنند و کار را دوست داشته باشند تا حساسیت‌های بیشتری به خرج دهند، نه اینکه سریال جایی دیگر تولید شود و بدهند دست مدیر شبکه تا فقط کار را پخش کند، این احساس تعلق به کیفیت بهتر کار هم کمک می‌کند. لطیفی درباره تفاوت‌های تلویزیون با شبکه خانگی گفت: ما در شبکه نمایش خانگی یا سینما حق انتخاب داریم اما در تلویزیون این حق را نداریم چون از یک بچه 3 ساله تا پیرمرد ۹۰ ساله، از فرد کاملا مذهبی تا شخصیتی مقابل آن، همه اینها باید از کاری که در رسانه ملی می‌بینند لذت ببرند.

نشست رسانه‌ای جشنواره مرگ بر آمریکا با حضور «سیدمسعود شجاعی‌طباطبایی» دبیر هنری و «میثم محمدحسنی» دبیر اجرایی جشنواره در خبرگزاری تسنیم برگزار شد. مسعود شجاعی‌طباطبایی درباره چرایی شعار «مرگ بر آمریکا» گفت: ایران از ابتدا با 2 نوع استعمار از طرف آمریکا روبه‌رو شده؛ اولین آن حکومت پهلوی بوده که یک حکومت وابسته به آمریکا بود و در ادامه پس از انقلاب با دشمنی‌های علنی آمریکا با کشورمان مواجه بوده‌ایم که تلخ‌ترین آن حمله موشکی ناو آمریکایی وینسنس به هواپیمای مسافری ایران است. میثم محمدحسنی، دبیر اجرایی جشنواره «مرگ بر آمریکا» در ادامه برنامه گفت: امسال سومین سال برگزاری این جشنواره است، در دوره گذشته 4300 اثر از 46 کشور برای جشنواره ارسال شد که این حجم آثار و تعداد کشورهای شرکت‌کننده، ما را نیز متعجب کرد. البته این دوره نیز از طرق مختلف تبلیغات کردیم که امیدواریم شاهد پیشرفت این جشنواره در دنیا باشیم. محمدحسنی سازمان فضای مجازی سراج را به‌عنوان برگزارکننده جشنواره در سال جاری اعلام کرد و گفت: امیدواریم بتوانیم عملکرد مثبتی داشته باشیم و تأثیرگذاری جهانی بیشتری ایجاد کنیم. شجاعی‌طباطبایی درباره جهانی بودن شعار «مرگ بر آمریکا» توضیح داد: حتی در آمریکا و در شهر شیکاگو نیز هستند کسانی که پرچم آمریکا را آتش می‌زنند یا برای مثال «دیوید بالدینگر» کاریکاتوریست سرشناس آمریکایی که متوجه سیاست‌های متخاصم و یکجانبه‌نگر کشورش است نیز طرح‌هایی ضد آمریکا می‌کشد.

نامه دانشجویان خطاب به رئیس رسانه ملی
چرا باید صدا و سیما برنامه ثریا را انقلابی‌تر کند؟
دانشجویان دانشگاه امام صادق(ع) با انتشار نامه‌ای خطاب به رئیس سازمان صداوسیما نسبت به تعطیلی برنامه تلویزیونی «ثریا» واکنش نشان دادند. به گزارش فارس، در بخشی از متن نامه فوق آمده است: «چندی است که خبرهایی پیرامون افزایش فشارهای سازمان صدا و سیما بر برنامه تلویزیونی ثریا و تنگ شدن عرصه برای فعالیت جمعی از جوانان مومن و انقلابی در این برنامه ارزشی و پرمخاطب به گوش می‌رسد. بدیهی است که این فشارها از طرف برخی ارگان‌های دولتی و غیردولتی که به تبع روشنگری‌های صورت‌گرفته در این برنامه، منافع اقتصاد لیبرالی‌شان به خطر افتاده است بر سازمان صدا و سیما وارد می‌شود؛ با این وجود انتظار دانشجویان انقلابی از جنابعالی به عنوان ریاست سازمان این است که نه تنها در برابر این فشارها ایستادگی نمایید بلکه با حمایت قاطع از تولید اینگونه برنامه‌ها و تقویت صراحت بیان آنان به پیشرفت و صیانت از دستاوردهای ارزشمند انقلاب اسلامی یاری رسانید؛ باشد که بار دیگر شاهد بازگشت روحیه محافظه‌‌کاری که در برخی دوره‌های قبلی سازمان صدا و سیما وجود داشته است، نباشیم. این انتظار بدنه دانشجویی از حضرتعالی و دیگر مدیران صدا و سیما نه از روی سلیقه‌گرایی و احیانا حزب‌بازی‌های سیاسی بلکه با استناد به اسناد بالادستی سازمان صدا و سیما و مأموریت‌هایی که امام راحل و مقام معظم رهبری برای این دستگاه حکومتی در مقاطع مختلف از انقلاب اسلامی تدوین و ابلاغ فرموده‌اند، می‌باشد. البته جای تردید نیست که حضرتعالی بخوبی نسبت به این ادله واقف هستید اما جهت اتمام حجت شرعی و احتیاط در ادای تکلیف شرعی- انقلابی خودمان ادله‌ای را پیرامون ضرورت حمایت انقلابی سازمان صدا و سیما از برنامه‌های ارزشی و صریح مانند برنامه تلویزیونی ثریا خدمت شما متذکر می‌شویم... جناب آقای علی‌عسگری قطعا در انقلابی ماندن و انقلابی عمل کردن مصائب یا فشارهایی از بدنه دستگاه‌های دولتی و یا غیردولتی بر صدا و سیما وارد می‌شود ولی سوال اساسی این است که آیا این فشارها دلیل می‌شود که صدا و سیما از وظایف خود چشم‌پوشی کند یا اینکه با مصلحت‌سنجی‌های بی‌جا برای رفع فشارها با تساهل و تسامح نسبت به وضع موجود برخورد کند؟»

چاپ دوازدهم برای «دیدم که جانم می‌رود»
چاپ دوازدهم کتاب خاطرات شهید مصطفی کاظم‌زاده با عنوان «دیدم که جانم می‌رود» به قلم حمید داوودآبادی از سوی انتشارات شهید کاظمی منتشر شد. به گزارش فارس، کتاب «دیدم که جانم می‌رود» اثر حمید داوودآبادی که به خاطرات شهید مصطفی کاظم‌زاده پرداخته به چاپ دوازدهم رسید. کتاب «دیدم که جانم می‌رود» دربردارنده 273 صفحه است که مضمون آن حاوی خاطرات، تصاویر و اسناد شهید مصطفی کاظم‌زاده، توسط همرزم وی حمید داوودآبادی به نگارش درآمده است. این کتاب دارای بیش از 40 بخش نظیر «تولد»، «برخورد اول»، «پول تو جیبی»، «عکس‌های قشنگ امام»، «حزب‌الله شرق تهران»، «جعل‌نامه»، «عبور از میدان مین»، «گنده لات در جبهه»، «ثاقب و ثابت»، «نوشتن وصیت‌نامه»، «اولین وداع سخت» و «می‌خوای مسلمون بشی؟» است. براساس این گزارش از ابتدای انتشار کتاب «دیدم که جانم می‌رود» تاکنون نزدیک به 30هزار نسخه از آن راهی بازار کتاب شده است و اکنون چاپ دوازدهم این کتاب 300 صفحه‌ای نیز با قیمت 12هزار تومان در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است.

مشاعره دانشجویی در دانشگاه صنعتی اصفهان
مشاعره لیگ دانشجویی در تاریخ 21مردادماه سال جاری در دانشگاه صنعتی اصفهان کلید می‌خورد. امیر اسماعیل‌آذر، مجری برنامه‌های مشاعره صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران از کلید خوردن مشاعره لیگ دانشجویی در آینده نزدیک خبر داد و گفت: این مشاعره در تاریخ21 مردادماه سال جاری در دانشگاه صنعتی اصفهان کلید می‌خورد.  به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، وی افزود: این برنامه دنباله‌رو مجموعه برنامه‌های لیگ دانشجویی است و هدف از برگزاری آن ایجاد فضای فرهنگ و نشاط در میان دانشجویان دانشگاه‌هایی است که معمولا کارهای سخت‌افزاری می‌کنند یا به عبارت دیگر به خاطر فعالیت‌های بسیار در حوزه تجربی ممکن است خسته شوند.  یادآور می‌شود مشاعره لیگ دانشجویی پیش از این در دانشگاه صنعتی شریف تهیه و تدوین شده بود.