گروه فرهنگ و هنر: مستند متفاوت «آقای نخست‌وزیر» روز سه‌شنبه 26 مردادماه با حضور فعالان فرهنگی و سیاسی و اهالی رسانه رونمایی شد. به گزارش مهر، پس از پخش مستند «آقای نخست‌وزیر» نشستی چالشی با حضور مجید شاه‌حسینی و مسعود فراستی برگزار شد که در آن هر 2 منتقد با اشاره به ارزش‌های این کار تحقیقاتی مستند، به نقد و ارائه نظر درباره آن پرداختند.
همراهی چهره‌هایی سیاسی با «آقای نخست‌وزیر»
در مراسم رونمایی از مستند «آقای نخست‌وزیر» چهره‌های دیروز و امروز سیاسی قابل شناسایی بودند. چهره‌هایی همچون داوود هرمیداس‌باوند، عضو جبهه ملی ایران که در مستند «آقای نخست‌وزیر» یکی از گفت‌وگوشونده‌ها است. از فعالان فرهنگی و هنری نیز رضا برجی مستندساز، سهیل کریمی مستندساز، مجید شاه‌حسینی فعال فرهنگی و منتقد و مسعود فراستی به این مراسم در حوزه هنری آمده بودند. حضور چهره‌ای از جبهه ملی ایران در این مراسم شاید عجیب‌ترین اتفاقی بود که رخ داد در حالی که ابتدای مراسم و با پخش این مستند و با توجه به حضور چهره‌های مهمی از جبهه ملی که برای بیان این بازه تاریخی سخنانشان مورد استناد قرار گرفته بود می‌شد حدس زد با مستند و روایت متفاوتی روبه‌رو هستیم. مستندی که با تکیه بر تصاویر آرشیوی ناب و کمتر دیده شده از دهه ۳۰ شمسی و گفت‌وگو با چهره‌هایی همچون ابراهیم یزدی عضو نهضت آزادی، داوود هرمیداس‌باوند عضو جبهه ملی، محمد توسلی، مهدی عبدخدایی عضو فداییان اسلام و...  به شکل محدودی با استناد به اسناد مکتوب سعی در نشان دادن 2 روی سکه عملکرد یک شخصیت سیاسی تاثیرگذار تاریخ معاصر دارد. مستند «آقای نخست‌وزیر» با محور قرار دادن فراز و فرودهای سیاسی و با تاکید بر تصمیم‌های این شخصیت از زمان ملی شدن صنعت نفت که شخص وی در آن نقش مهمی داشت تا کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ که به سقوط دولت مصدق انجامید سعی در واکاوی چند مساله یا حداقل ایجاد چند پرسش مهم درباره این بازه زمانی تاریخی دارد. این مستند زندگینامه‌ای نه سعی در اسطوره کردن یک چهره داشت و نه نشان دادن تصویری سیاه از او. تمام سعی این مستند حرکت در خط اعتدال بود و برای نخستین‌بار در این مستند چهره‌های جبهه ملی به انتقاد از محمد مصدق می‌پردازند.
مجید شاه‌حسینی: تاریخ معاصر دغدغه نسل امروز است
مجید شاه‌حسینی در نشست بررسی مستند «آقای نخست‌وزیر» ضمن بیان ویژگی‌های این اثر تحقیقاتی عنوان کرد: به نظر می‌رسد تاریخ معاصر دغدغه نسل امروز است و این خیلی مهم است که جوانان درباره شخصیت‌ها یا مقطع تاریخی‌ای فیلم ساخته‌اند که آن را نمی‌شناسند و در آن روزگار نزیسته‌اند و سعی دارند در یک تحقیق به رازهای آن دست پیدا کنند. آنچه در این مستند گفته شد خوب بود اما بخش‌های ناگفته‌ای در این مستند است که اگر می‌بود بار پژوهشی آن بیشتر می‌شد. مسعود فراستی، منتقد شناخته‌شده سینمای ایران نیز درباره ساختار مستند «آقای نخست‌وزیر» گفت: به نظرم فیلم بدی نبود و موفق می‌شود سوژه را برای ما بشکافد و اگر این سوژه مساله عده‌ای نبوده است، تبدیل به مساله کند. مستقل از اینکه گاهی ریتم این مستند کند می‌شود و برای نسل امروز خصوصا حوصله سر بر است و باید در تدوین چاره‌ای برایش اندیشید اما در اندازه چیزی که اعلام می‌کند سعی در بیانش دارد یعنی دوره نخست‌وزیری مصدق تا سقوط دولت او موفق است. وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش گفت: استفاده از بخش تصاویر آرشیوی در فیلم بسیار خوب بود و می‌ماند مصاحبه با شخصیت‌هایی که امروز حضور دارند و صاحب‌نظر هستند و خوشبختانه نظر امروزشان با دیروز فرقی نکرده است. اینها در فیلم چفت شده است اما برخی جاها در گفت‌وگوها پرشی است که نیاز به تدوین دوباره دارد.
فراستی: ما از خلوت مصدق چیزی نمی‌بینیم و کاش می‌دیدیم
مجید شاه‌حسینی، کارشناس و فعال فرهنگی هم با اشاره به وقایع کودتای سال 1320 اذعان داشت:  مساله‌ای که در فیلم مطرح می‌شود، اعتماد بیش از اندازه مصدق به آمریکاست. اینکه می‌تواند میان آمریکا و انگلیس به واسطه منافع سرمایه‌داری‌شان تفرقه بیندازد اما فیلم مبتنی بر خاطرات شخصی فعالان مختلف آن دوران است و کمتر از اسناد مکتوب استفاده می‌کند که این از نقاط ضعف آن است. ضمن اینکه برخی جاها هم می‌خواهد به سمت احساسی شدن برود و به شهدای ۳۰ تیر اشاره می‌شود. فراستی با بیان اینکه ما در این فیلم مصدق سیاسی را می‌بینیم و نه مصدق به مثابه یک انسان گفت: ما از خلوت مصدق، از خانواده وی و شخصیت او چیزی نمی‌بینیم و کاش می‌دیدیم. ضعف‌ها و قدرت‌هایش را کاش می‌دیدیم. اگر اینها را می‌دیدیم شاید متوجه چرایی تصمیم‌های بد و خوب او می‌شدیم. شاه‌حسینی در ادامه به محتوای اثر اشاره کرد و گفت: فیلم حتما به لحاظ مستند نقاط قوت دارد اما جای چیزهایی در این مستند خالی است. به جز عبدخدایی، باقی راوی‌ها ملی مذهبی هستند و این کافی نیست. ارجاعات فیلم اکثرا شفاهی است. به نظرم فیلم حس جدیدی ایجاد می‌کند و برای نخستین بار گرایش‌های سیاسی مختلف در این فیلم حرف مشترکی می‌زنند. فراستی نیز در این باره گفت: فیلم باید به این پرسش پاسخ می‌داد مردمی که در سی تیر ۳۲ چنین به میانه میدان می‌آیند چه می‌شود در ۲۸ مرداد همان سال منفعل و بی‌اراده می‌شوند.  کشیدن 4 کاریکاتور و پخش کردن چند شایعه آن مردم را به این مردم تبدیل نمی‌کند. اختلاف مصدق با آیت‌الله کاشانی و جبهه ملی چقدر در این امر دخیل بود. در فیلم حرف تازه‌ای زده نمی‌شود اما همین که بعد از این همه سال فیلمساز به چنین موضوعی می‌پردازد و از طیف‌های مختلف در فیلم سود می‌برد یک خرق عادت است. فیلم به لحن روایی خودش نمی‌رسد و البته انتظار هم نداریم برسد چون اساسش مستند آرشیوی است. ضمن اینکه مستند باید حسی در درون خود داشته باشد که مرا رها نکند و این فیلم با حس من چنین نمی‌کند؛ اگرچه همانطور که گفتم فیلم خوبی است.

محمدرضا کردلو: چند روز پیش از اکران «فروشنده» و در حالی که نقد و نظرها و بحث‌ها پیرامون آخرین ساخته اصغر فرهادی به صورت جدی در رسانه‌ها مطرح شده است، گمانه‌هایی مبنی بر قطعی شدن اکران این فیلم در سالن‌های حوزه هنری مطرح شده است. موضوعی قابل تامل که سوال‌هایی جدی‌ را متوجه حوزه هنری و سازمان تبلیغات می‌کند.
فارغ از همه مناسبات و مواجهه‌هایی که میان منتقدان و فرهادی وجود دارد و فارغ از همه نقدهایی که این روزها منتقدان نسبت به محتوای فیلم تازه او منتشر کرده‌اند، توضیح و تشریحی که خود فرهادی و بازیگران نقش‌های اصلی این فیلم بویژه ترانه علیدوستی درباره فیلم ارائه می‌دهند، قابل تامل است. اصغر فرهادی در کنفرانس مطبوعاتی فیلم، در کن درباره خشونت شخصیت اصلی فیلم پس از مساله آزار همسرش می‌گوید: یک خشونتی است که حاصل یک عصبانیت است ولی یک زمانی خشونتی داریم که برایش دلیل داریم و برای این دلیل هم ایمان داریم که حاصلش می‌شود همان رفتارهای تروریستی که در دنیا وجود دارد و آنها بر این خشونت باور دارند. شخصیت اصلی فیلم در کل فیلم در حال دلیل جمع کردن برای اعمال خشونت است.
در واقع فروشنده فرهادی خشونتی را که در عرف از آن به «غیرت» نیز تعبیر می‌شود با رفتارهای تروریستی مشابهت می‌دهد. این نقطه‌نظر فرهادی آنقدر سوال‌برانگیز است که ترانه علیدوستی بازیگر نقش «رعنا» - که در فیلم مورد آزار و اذیت روحی قرار گرفته است و در حمام به او حمله شده- در همان کنفرانس خبری اظهار می‌کند نظر فرهادی را نمی‌پذیرد. ترانه علیدوستی می‌گوید: موضوع آبرو، حیا و غیرت در این فیلم مطرح می‌شود و من برخلاف نظر آقای فرهادی فکر می‌کنم یک مرد غربی هم در مواجهه با این موضوع چنین برخوردی را انجام می‌داد. مساله درباره تعرض به حریم شخصی یک زن است و این مساله در همه جای دنیا وجود دارد و همیشه قربانی خجالت می‌کشد درباره اتفاقی که برایش اتفاق افتاده حرف بزند. اینکه مردی ادعا می‌کند روشنفکر و هنرمند است ولی نمی‌تواند از کنار این مساله عبور کند، گره اصلی این داستان بود. این مرد بالاخره نتوانست از این ورطه نجات پیدا کند و بین قربانی شدن زن و تجاوز به قلمروی مردانه‌اش تفکیک قائل شود. صحبت‌های علیدوستی در واقع تایید این گزاره است که فرهادی «غیرت» را در فروشنده به چالش کشیده است  و اگرچه غیرت در عرف بیشتر جوامع فارغ از نگاه سنتی، در حال گذار به مدرنیته و حتی مدرن به عنوان خشونتی مقدس، محترم شمرده می‌شود، او آن را با رفتار تروریست‌ها مشابهت می‌دهد.  گزاره‌های بالا صرفا بخشی از نظرات خود عوامل فروشنده درباره این فیلم است که از محتوا و فضای فیلم حکایت می‌کند و فارغ از نقدهای نگارنده یا دیگران به فیلم، طرح شده است. اگرچه صحبت‌های علیدوستی و فرهادی به نوعی تایید گزاره‌های مطرح‌شده از  سوی منتقدان نیز هست. آنجا که یکی از منتقدان در نقدی که با تیتر «قیصرکشی در فروشنده» منتشر می‌کند، به موضوع «غیرت» در فیلم اشاره کرده و می‌نویسد: اگر 40-30 سال قبل قهرمان سینمای ایران «قیصر» و «صادق کرده» بودند که برای ناموس‌شان 3 برادر آب‌‌منگل را می‌کشتند یا ۹ راننده کامیون را برای لکه‌دار کردن عصمت همسرشان به مسلخ می‌بردند، امروز فرهادی نسخه دیگری پیچیده است و می‌گوید از این فضای سنتی باید به فضای مدرن عبور کرد، دیگر زمان انتقام و خشم نیست، حالا دوره بخشش و فراموشی است، فرهادی به وضوح قیصرکشی می‌کند و از تقوایی و کیمیایی عبور می‌کند و حرف تازه‌ای دارد، غیرت برای دوران سنت بود، در دوران مدرن این چیزها مایه دردسر است». با این همه این روزها که خبرهایی از اکران «فروشنده» در سینماهای حوزه هنری در برخی رسانه‌ها مطرح شده است، سوال‌هایی را درباره وظایف، اهداف و کارویژه‌های این نهاد حاکمیتی به وجود آورده است. سوال‌هایی که با توجه به اساسنامه حوزه هنری قابل استناد و تامل است. در بخش‌ها و بندهای متعددی از اهداف و وظایف حوزه هنری مندرج در اساسنامه این نهاد، به اصول و مواردی اشاره شده است که نمی‌تواند دست حوزه را برای رفتارهای غیرقابل توجیه- مانند نمایش فیلمی که «غیرت» را به چالش می‌کشد- باز بگذارد. در بندهای یک تا 6 اهداف حوزه هنری در اساسنامه نسبت به رشد هنر مبتنی بر معرفت اسلامی و متعهد به انقلاب، ترویج فضائل اخلاقی، هنر و ادبیات انقلاب اسلامی، راه‌های اصولی مقابله با جریان‌های هنری معارض و معرفی الگوی ادبی و هنری تاکید شده است که اکران فیلمی با محتوایی که به اعتقاد خود کارگردان و- نه منتقدان- خشونت مقدس مرد یا همان غیرت را با رفتار گروه‌های تروریستی مشابهت می‌دهد، نمی‌تواند با این مبانی و اساسنامه توجیه‌پذیر باشد.
از طرفی در بندهای مربوط به وظایف حوزه هنری نیز گسترش هنر اسلامی و الگوآفرینی ادبی و هنری تاکید شده است. مشخصا مسؤولان حوزه نیز خود خواهند پذیرفت که ترویج نگاهی اباحه‌گرایانه به مساله خانواده، ناموس و غیرت نمی‌تواند در راستای این وظایف قابل توجیه و پذیرفته شده باشد. مساله دیگری که اکران فیلم‌هایی مشابه را توجیه‌ناپذیر خواهد کرد، استثنا قائل شدن برای فیلمی خاص است. بنای حوزه هنری چه در دولت پیشین و چه در دولت فعلی بر پخش و اکران فیلم‌هایی با محتوایی که در مغایرت با موارد طرح‌شده در اساسنامه است، نبوده است. ورای این مسائل حق طبیعی حوزه هنری است برای سالن‌هایی که اتفاقا در سال‌های متمادی از نهادهای انقلابی در اختیار حوزه قرار گرفته است خود
تعیین کننده باشد و از فضاسازی‌های ژورنالیستی نهراسد و براساس اهداف خود عمل کند. به عبارت دیگر چنانچه نمی‌توان به بخش خصوصی و سینمادارانی که تا ماه‌ها یک فیلم کم‌مخاطب را روی پرده نگه می‌دارند یا فیلم انقلابی را خیلی زود از پرده پایین می‌کشند، معترض شد، به طریق اولی این حق برای حوزه هنری به عنوان یک نهاد حاکمیتی محفوظ است که اولویت سالن‌های خود را خود تعیین کند. نکته دیگر آنکه در شرایطی که وزارت ارشاد و ارگان‌های دولتی در عمل به وظایف خود کاهلی می‌کنند، نمی‌توان از حوزه هنری نیز این کاهلی و سستی در مسائل فرهنگی را پذیرفت. اما فشارها بر حوزه هنری زیاد است. گروهی که طرفدار «اصغر فرهادی به هر قیمتی» هستند، بی‌آنکه فیلم را دیده باشند، به حوزه هنری برای اکران این فیلم فشار می‌آورند و با رویکردهایی تحقیر شده مانند « ما که باشیم که درباره فیلم فرهادی حرف بزنیم» تقدسی ایجاد می‌کنند که ماحصل آن اکران آخرین ساخته او را به صورت گسترده محقق کند.
 

حبیب‌الله بهمنی، کارگردان سینما با انتقاد از شرایط امروز سینما گفت: با وجود اینکه از سوی سازندگان فیلم «مرگ در برلین» بارها برای جذب سرمایه تلاش شده اما ساخت این فیلم هنوز منتظر سرمایه است. به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، بهمنی درباره آخرین وضعیت ساخت «مرگ در برلین» گفت: مذاکراتی با بخش‌های مختلف داشتیم و حتی در مواردی قرارداد هم بستیم اما عملی نشده است و کماکان منتظر سرمایه‌ هستیم. به همین دلیل ساخت آن بلاتکلیف است. گفتنی است؛ موضوع «مرگ در برلین» درباره مجروحان شیمیایی سردشت است که برای اولین بار در منطقه‌ای غیرنظامی رخ داد و زندگی سخت و غیر قابل تحملی برای مردم آن دیار به وجود آورد. آخرین فیلم سینمایی حبیب‌الله بهمنی «سیب و سلما» نام دارد که در سال 89 ساخته شد.

نعمت چگینی، تهیه‌کننده تلویزیون طرح سریالی با نام «فروشگاه‌های بزرگ» دارد که قرار است جواد افشار آن را بسازد.
به گزارش مهر، نعمت چگینی، گفت: طرحی دارم که آرش قادری نویسندگی و جواد افشار کارگردانی آن را برعهده دارد اما هنوز به مرحله مشخصی نرسیده است. وی درباره این طرح که خودش تهیه‌کنندگی آن را برعهده خواهد گرفت، توضیح داد: طرح این سریال «فروشگاه‌های بزرگ» نام دارد و دوست دارم آن را با همان تیم سریال «برادر» جلو ببرم. ما گروه بسیار خوبی داشتیم و می‌خواهم کار را با همان تیم ادامه دهم. تهیه‌کننده سریال «برادر» بیان کرد: این داستان به تولید ملی می‌پردازد و آرش قادری هم اکنون مشغول نگارش آن است که قرار است در ۴۰ قسمت باشد. با این حال هنوز زمان و حتی شبکه تولید آن مشخص نیست.
 

روایت روزهای اسارت در کتاب «تشنه شبنم»
مجتبی شاکری، مسؤول گردآوری کتاب «تشنه شبنم» درباره این اثر دفاع مقدسی گفت: به یاد می‌آورم در جلسه‌ای که با جمعی از نویسندگان و فیلمنامه‌نویسان داشتیم یکتایی لنگرودی، راوی کتاب «تشنه شبنم» که نامش در میان شهدای جنگ تحمیلی عراق علیه ایران اعلام شده بود و پس از بازگشت به میهن بر سر قبر خود حاضر شد به ما گفت: «در روزهای پیش از اسارت پای من قطع شده بود و در میدان مین افتاده بودم و از شدت عطش بی‌حال شده بودم. در همین حال بودم که توجهم به یک قوطی کنسرو جلب شد و خودم را کشان‌کشان به آن رساندم اما وقتی به نزدیکی‌اش رسیدم متوجه شدم چیزی درون آن نیست. بعد از آن از شدت تشنگی بیهوش شدم و نزدیکی‌های طلوع آفتاب به هوش آمدم، سپس برای رفع تشنگی‌ام از شبنم‌های روی علف‌هایی که در میدان مین رشد کرده بودند استفاده کردم و آنها را نوشیدم.» با شنیدن این خاطره بود که نام کتابی را که در آن به روایت خاطرات این اسیر پرداخته بودیم «تشنه شبنم» گذاشتیم. به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، این فعال فرهنگی ادامه داد:  بخشی از سرمایه بزرگ ادبی کشور متعلق به آزادگان است و ادبیات ما در بخش پرداختن به خاطرات آزادگان قابل توجه و تأثیرگذار بوده است.

انتشار زندگی شهیدان دباغ‌زاده در «روایت فتح»
زندگی شهیدان دباغ‌زاده به روایت مادر توسط انتشارات روایت فتح منتشر شد. به گزارش تسنیم، هشتمین شماره از مجموعه مادران انتشارات روایت فتح با نام «آبا» به روایت زندگی شهیدان دباغ‌زاده از زبان مادر این شهیدان می‌پردازد. این کتاب، روایت زندگی مادر شهیدان مجید، رضا و حبیب دباغ‌زاده است که در قالب روایی- مستند توسط ابوالفضل طاهرخانی نوشته شده است. براساس این گزارش، «آبا» هشتمین جلد از مجموعه مادران روایت فتح در 1100 نسخه منتشر شد.

محدثی خراسانی در هفتاد و چهارمین «عصرانه ادبی فارس»
منوری حامی نسل جوان بود
مصطفی محدثی‌خراسانی در هفتاد و چهارمین «عصرانه ادبی فارس» درباره هادی منوری گفت: منوری به خاطر تمکنی که داشت نیازی به امرار معاش از شعر نداشت تا جایی که حتی جلسات شعر را در داروخانه‌اش برگزار می‌کرد و نسل جوانی از شاعران مشهد به این داروخانه رفت و آمد داشتند. به گزارش فارس، هفتاد و چهارمین عصرانه ادبی فارس پاسداشت هادی منوری همراه با نقد کتاب «پاییز در راهرو» با حضور منتقدان و شاعران در خبرگزاری فارس برگزار شد. مصطفی محدثی‌خراسانی، شاعر برجسته انقلاب در این نشست گفت: منوری با سعه صدر حامی نسل جوان بود و به خاطر تمکنی که داشت نیازی به امرار معاش از شعر نداشت تا جایی که حتی جلسات شعر را در داروخانه‌اش برگزار می‌کرد و نسل جوانی از شاعران مشهد به این داروخانه رفت و آمد داشتند. محدثی خراسانی در ادامه افزود: نمی‌توان به شعر کلاسیک او نسبت به شعر سپیدش ارجحیتی قائل شد زیرا هر دو از یک جان بهره برده‌اند. گاهی در یک شعر چند شعر قرار گرفته حتی جایی شعر تمام شده ولی شاعر شعر را تمام نمی‌کند. علیرضا قزوه نیز در این دیدار با اشاره به کتاب «پاییز در راهرو» گفت: این کتاب جزو کتاب‌هایی است که آن را تا انتها خواندم در حالی که اغلب از هر کتابی یک گاز می‌زنم و آن را به کناری می‌اندازم. وی افزود: زمستان و بیمارستان 2 واژه‌ای است که در این کتاب بیشتر دیده می‌شود، هرچند واژگان زیادی در  این کتاب دیده می‌‌شود اما جا داشت شاهد واژگان بیشتری می‌بودیم. در شعر سپید باید تلگرافی حرف زد و واژگان را زیاد خلق نکرد و تا جایی که امکان دارد از کلمات کمتری استفاده کنیم. قزوه افزود: دنیای شاعر در این مجموعه دنیای بزرگی است که دغدغه انسانی دارد و مجموعه پاک و منزهی را در این مجموعه شاهد هستیم. هادی منوری در پایان این مراسم گفت: این کتاب دریافتی از عشق و مرگ توام بود و اگر این کتاب نبود شاید اتفاقی برای من می‌افتاد. این کتاب برای من شعردرمانی بود و بعد از آن سخنرانی‌هایی در باب شعردرمانی در مشهد انجام دادم.

آرزوی کارگردان «ایرانگرد» ساخت «مردمان طبیعت ایران»
بزرگ‌ترین آرزوی جواد قارایی، کارگردان مستند «ایرانگرد» تولید مجموعه‌ای ۷ قسمتی به نام «مردمان طبیعت ایران» است که بنا به گفته او نگاه دنیا را نسبت به ایران و ایرانی تغییر می‌دهد. به گزارش مهر، جواد قارایی، کارگردان مستند «ایرانگرد» که هنگام تصویربرداری دچار آسیب‌دیدگی از ناحیه پا شد درباره حال و روز خود گفت: در حال حاضر روزی ۶ ساعت از وقتم به ورزش و فیزیوتراپی می‌گذرد. در حادثه‌ای که رخ داد رباط صلیبی پایم آسیب دید و همین باعث شد 2 ماه پیش تحت عمل جراحی سنگینی قرار بگیرم. طبق صحبت‌های پزشکم ۴ ماه بعد از عمل باید بتوانم کارم را آغاز کنم اما به نظر می‌رسد زمان بیشتری برای درمان لازم داشته باشم. امیدوارم اواخر آبان بهبودی نسبی حاصل شود و بتوانم بار دیگر تولید مستند «ایرانگرد» را ادامه دهم. این مستندساز ادامه داد: کار کردن درباره فرهنگ، تاریخ، طبیعت و اقوام ایرانی عشق من است و همیشه سعی کردم تا جایی که از دستم برمی‌آید بیشتر از تولید گزارش به عمق موضوع نفوذ کنم تا آثارم کمی از نظر مفهومی با سایر کارها متفاوت باشد. به نظر من برای تولید کار با کیفیت باید وقت گذاشت. وی درباره آرزوهایش در مستندسازی چنین گفت: من آرزوی بزرگ‌تری دارم که زمان آقای ضرغامی مطرحش کردم و ایشان قول مساعد داد اما اتفاقی نیفتاد. بعدا آن را با آقای سرافراز درمیان گذاشتم که ایشان هم به‌رغم استقبال از طرحم، اقدامی نکرد. امیدوارم در دوره ریاست جدید سازمان صداوسیما این طرح به اجرا در بیاید.

کیایی «هم‌گناه» را می‌‌سازد
مصطفی کیایی به تازگی موافقت اصولی برای ساخت یک سریال شبکه نمایش خانگی با نام «هم‌گناه» را دریافت کرده است. به گزارش مهر، مصطفی کیایی، کارگردان سینما، موافقت اصولی ساخت یک سریال ۳۰ قسمتی با نام «هم‌گناه» را دریافت کرد. این سریال که یک درام خانوادگی است، برای شبکه نمایش خانگی ساخته می‌شود. میثم معراجی نیز به عنوان مجری طرح در این پروژه حضور دارد. این سریال شبکه نمایش خانگی بزودی جلوی دوربین می‌رود.

انتشار مجموعه‌ شبیه‌‌نامه‌هایی از زندگی و شهادت امام رضا(ع)
«رضای ‌نامه» در بازار نشر
کتاب «رضای‌ نامه» که خوانشی از شبیه‌نامه‌های رضوی است، به چاپ مجدد رسید. این اثر پژوهشی از رضا کوچک‌‌زاده، تلاش ارزنده‌ای است در جهت آگاهی مخاطبان از شبیه‌‌نامه‌های مربوط به زندگی و شهادت امام‌‌رضا (ع) که در 4 بخش گردآوری شده است.  به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، رضا کوچک‌زاده، محقق، نویسنده و کارگردان آثار نمایشی درباره این کتاب گفت: این اثر، نتیجه‌ جست‌وجویی ا‌‌ست متمرکز بر شبیه‌نامه‌های شهادت، زندگی و کرامات امام‌رضا(ع). شبیه‌نامه‌ها از سندهای مهم شناخت فرهنگ و هویت نمایش ایرانی است. در این مجموعه، 2 متن متفاوت از تعزیه‌نامه‌های شهادت امام‌رضا(ع) و 3 متن از حضور ایشان در زندگی و جامعه‌ زمان نگارش شبیه‌نویسان، پس از تصحیح و ویرایش آمده است. وی با بیان این مطلب که برخی شبیه‌نامه‌های این مجموعه برای نخستین‌بار است که شناسایی و منتشر می‌شود، گفت: مهم‌ترین بخش این کتاب برای من ‌جدا از پرداخت متمرکز و موضوعی به شبیه‌نامه‌ها‌، خوانش بینامتنی شبیه‌نامه‌های همانند است که درک تازه‌ای از هنر و نوآوری شبیه‌نویسان را پیش رویم قرار داد. این پژوهشگر تصریح کرد: کتاب رضای‌نامه پس از پیش‌گفتار با مقاله‌ جایگاه شبیه‌نامه‌ها در تئاتر ایران آغاز شده و پس از بخش‌های شبیه تاریخی (شهادت‌خوانی)، شبیه کنونی (مناسب‌خوانی) و شبیه پیوسته (مصیبت‌خوانی) با دو پیوندان به پایان می‌رسد.

اعلام داوران بخش تلویزیونی جشنواره «سلامت»
داوران برنامه‌های تلویزیونی و گزارش‌های خبری جشنواره فیلم سلامت که مسؤولیت آن را رضا پورحسین مدیر شبکه ۴ و قائم‌مقام سیما برعهده دارد، انتخاب و اعلام شدند. به گزارش تسنیم، امیر مهرداد خسروی، منصور ضابطیان، آبتین مهدی‌پور، مهدی قاسمی و شهرام کجوری داوری آثار بخش برنامه‌های تلویزیونی و گزارش‌های خبری را عهده‌دار هستند.