مرتضی اسماعیل‌دوست: کتاب، راهی مطمئن برای دستیابی به قدرت تشخیص میان پدیده‌های مختلف و  رسیدن به مبنایی درست و علمی برای قضاوت و اظهارنظر درباره مولفه‌هایی آگاهی‌بخش است. خوشبختانه در سال‌های اخیر منابع ارزنده‌ای از آثار مکتوب در شاخه‌های متنوعی از علوم و دانش‌های فنی در اختیار دوستداران کتاب قرار گرفته است که بخش مهمی از آن آثار ترجمه شده است.  بتازگی ناشری تخصصی به نام «چترنگ» در زمینه ادبیات و هنر فعالیت خود را آغاز کرده و در همان بدو امر با انتشار آثاری قابل توجه توانسته جایگاه خود را به اثبات رساند. نشر «چترنگ» در زمینه رمان خارجی تاکنون کتاب‌های «بیلیاردباز»، «شکار و تاریکی» و «برو دیدبانی بگمار» و در حوزه مجموعه داستان، آثاری چون «ماشین می‌ایستد و چند داستان دیگر» و «سه نامه و یک قصه و چند داستان دیگر» را منتشر کرده است. همچنین آثار قابل توجهی در زمینه ادبیات- تئوری، فلسفه و فیلمنامه نیز از این ناشر به چاپ رسیده است که به معرفی برخی از آنها می‌پردازیم.
«بچه‌های بهشت» نوشته مارسل کارنه، ژاک پره ور
فیلم «بچه‌های بهشت» یکی از ارزنده‌ترین آثار تاریخ سینماست که طی همکاری مشترک مارسل کارنه و ژاک پره ور حاصل شد. رئالیسم شاعرانه اثر و تفاسیر گسترده‌ای که از جهان معنای اثر قابل تحلیل است، موجبات توجه ویژه مخاطبانی جدی را خواهد گشود. کتاب «بچه‌های بهشت» از مجموعه «جهان سینما» در انتشارات «چترنگ» اطلاعاتی کامل از این اثر برجسته سینمایی را به دوستداران هنر هفتم ارائه کرده است. از معرفی فیلم و فیلمساز و نویسنده تا گفت‌وگو با آنها و ارائه شناسنامه فیلم و شرحی از زندگینامه مارسل کارنه و ژاک پره ور که می‌تواند تصویر روشنی از شمایل اثر پیش روی مخاطب قرار دهد.  فیلمنامه «بچه‌های بهشت» هم به شکلی تحلیلی و با ارائه زوایای نماها می‌تواند برای اهالی فیلمنامه نویس و فیلمساز درس‌آموز باشد.
 «برو دیدبانی بگمار» نوشته هارپر لی
«برو دید‌بانی بگمار»، دومین رمان هارپر لی، رمان ‌نویس آمریکایی است که در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵ توسط انتشارات هارپرکالینز در ایالات متحده منتشر شد و انتشارات «چترنگ» در مجموعه «رمان خارجی» این اثر برجسته را ترجمه و منتشر کرده است.  هارپر لی که در کارنامه‌اش نگارش داستان مطرح «کشتن مرغ مقلد» را دارد، در «برو دیدبانی برگمار» نیز اثر روان و جذابی می‌آفریند که بسیاری از شخصیت‌های «کشتن مرغ مقلد» در آن حضور داشته و مضمونی ضد نژادپرستانه دارد و داستانی است از زبان یک دختر جوان، با همان شخصیت‌‌های اثر پیشین هارپر لی که ماجراهای داستان «کشتن مرغ مقلد» را روایت می‌‌‌کند. داستان «برو دیدبانی بگمار» یکی از مهم‌ترین اتفاقات نشر در این دهه بوده که به زبان‌های مختلف ترجمه شده و یکی از پرفروش‌ترین آثار جهانی به شمار می‌آید.
 «طراحی و نوشتن داستان‌های معمایی» نوشته پاتریشیا‌ های اسمیت
آثار معمایی همچون اجرای یک بازی است که مخاطب برای یافتن سرنخ‌های داستانی آن مشارکت می‌کند. کتاب «طراحی و نوشتن داستان‌های معمایی» نوشته پاتریشیا‌ های اسمیت با ترجمه مترجمی آشنا چون شاهپور عظیمی، درس گفتاری است از چگونگی نگارش داستان‌های معمایی و مولفه‌هایی از ایده‌پردازی تا چگونگی طراحی و پرورش داستان‌ها که نویسنده کتاب با استفاده از تجربیات قابل توجهی که در نگارش داستان‌های معمایی و کارآگاهی داشته سعی کرده با زبانی جذاب به انتقال داده‌هایی کاربردی به خواننده کتاب بپردازد.  پاتریشیا‌ های اسمیت را در ایران بیشتر به خاطر نگارش داستان اثری برجسته در سینما با نام «آقای ریپلی با استعداد» می‌شناسند که داستانش جایزه ادگار آلن پو گرفت و اقتباس‌های بسیاری از آن توسط فیلمسازانی چون رنه کلمان و ویم وندرس و آنتونی مینگلا ساخته شد اما شاهکار پاتریشیا‌ های اسمیت، رمان معمایی «بیگانگان در قطار» بود که ریموند چندلر، جنایی نویس شناخته شده از آن فیلمنامه‌ای برای آلفرد هیچکاک عاشق تعلیق نوشت.  پاتریشیا‌ های اسمیت در مقدمه کتاب «طراحی و نوشتن داستان‌های معمایی»، مخاطبان کتابش را نویسنده‌های جوان و تازه‌کار دانسته و بازگویی اتفاقات عجیب زندگی را منبعی مناسب برای الهام خالق داستان‌های معمایی می‌داند.
«میان ستاره‌ای» نوشته جاناتان و کریستوفر نولان
حالا دیگر تولید هر اثری از سوی برادران نولان در جهان سینما اتفاق ویژه‌ای محسوب می‌شود، چرا که جهان فراگستر و چندلایه آثارشان در وجوه فیلمنامه‌نویسی و کارگردانی، اذهان کاوشگر را به خود معطوف می‌کند. «میان ستاره‌ای» محصول سال 2014 بوده که فیلمنامه کاملی از آن بتازگی توسط «چترنگ» منتشر شده است. ویژگی اصلی این کتاب، برخوردار بودن از همه نیازهای ممکن برای مخاطبان بوده که از گفت‌وگو با خالقان اثر تا انتشار تحلیلی فیلمنامه و انعکاس استوری بورد است که می‌تواند جوانب مختلف این اثر متمایز علمی- تخیلی را به شکلی گسترده بازتاب دهد.
 

حسین ساعی‌منش: اگر بخواهیم شروع به ایراد گرفتن بکنیم، احتمالا «زاپاس» فیلمی نباشد که دست‌مان را خالی بگذارد. ضمن اینکه ایرادهای ریز و درشتی که در گوشه و کنار فیلم به چشم می‌خورد هم لزوما جزو آن دسته از ایرادهایی نیست که با عبارت «چه اهمیتی دارد وقتی...» توجیه شود. مثلا به سرانجام رسیدن روابط بین شخصیت‌ها (به طور مثال، اکبر و خورشید) بیشتر از آنکه حاصل یک سیر پذیرفته شده در دل فیلم باشد، بیشتر حکم «بستن» این وضعیت نشان داده شده بین این 2 نفر را دارد که وقتی فیلم تمام می‌شود، مساله مبهمی باقی نمانده باشد. جدا از این نکته که خود همین «پرهیز از ابهام الکی» می‌تواند ویژگی مثبتی باشد، چنین ایرادی (و ایرادهای دیگری از این قبیل که در «زاپاس» هست) در یکی از نقاط مهم داستان فیلم، آن هم با این ایده نچسب و نامعقول (مشخصا درباره اکبر و خورشید) می‌تواند باعث «ضعیف» دانستن فیلم و نشانه‌ای برای کم‌ارزش بودن آن باشد ولی در این‌ مورد خاص، سوال اینجاست که چرا به جای اینکه «زاپاس» را با توجه به این موارد، «ضعیف» و «کم‌ارزش» بدانیم، در نهایت با صفت «دلنشین» (یا آن‌طور که بیشتر گفته شده، «شیرین») به خاطر می‌سپاریم؟ حتی اگر بخواهیم سختگیری بیشتری به خرج دهیم آن را تلویزیونی هم می‌نامیم (که البته چندان قابل درک نیست و دلیل خاصی پشت این حرف دیده نمی‌شود) ولی در عین حال دلنشین بودن آن را کتمان نمی‌کنیم. جواب احتمالا در جزئیاتی نهفته است که در کنار هم «فضا»ی فیلم را می‌سازند؛ مثلا همین که محل وقوع داستان فیلم به روستای کوچکی منتقل شده که مثل شهرهای بزرگ، سیاهی و پلیدی جزو بافت روابط و عنصر جدایی‌ناپذیر خانواده‌ها نیست و در عوض می‌تواند بستری باشد که قصه جالب «چشمه‌ای که هرکس در آن بپرد، مرد می‌شود»، در آن باورپذیر باشد و به رسمیت شناخته شود و همچنین برخی ویژگی‌های کاراکترها (مثل مانوری که داوود روی سکه گرفتنش می‌دهد) توی ذوق نزند.  یا مثلا روایت داستان از زبان کوچک‌ترین فرزند داوود که طبعا با لحن و بازی‌اش فضای کودکانه‌ای به فیلم می‌دهد که می‌تواند برگ برنده آن در مواجهه با موقعیت‌های جدی‌اش باشد و شرایط مناسبی را برای شکل‌گیری و جاافتادن بازی‌ها- و نه شوخی‌ها-ی کلامی فیلمنامه ایجاد کند که می‌شد تصور کرد اگر در یک فضای متفاوت اجرا می‌شدند (مثلا در فیلم «بارکد») چقدر لوس و بی‌مزه از آب درمی‌آمدند. می‌شود عوامل دیگری را هم برای دلنشین شدن فیلم برشمرد و دلایل «شیرین»کننده دیگری هم ذکر کرد (مثل بازی امیر جعفری که برخلاف جواد عزتی نمی‌شود نادیده‌اش گرفت) اما نکته مهم‌تر چیز دیگری است؛ اینکه این عوامل در طول فیلم، حضور «مداوم» دارند. یعنی راوی هرازگاهی خودش را با شیطنت نشان می‌دهد و کمرنگ نمی‌شود، روستا و شخصیت‌های ریز و درشتش هم که همیشه هستند و بازیگر اصلی را هم که در اغلب لحظات می‌بینیم. همین حضور مداوم و همیشگی این عوامل است که لحن کلی فیلم را می‌سازد و همان دلنشینی را حاکم می‌کند. یعنی باعث می‌شود که عوامل اختلال‌زا در این فضای کلی حل شوند. دیگر شوخی‌های بی‌مزه (مثل اشاره به سوالات تستی و تشریحی) حکم تک‌مضرابی را دارند و اینکه گاو به کجای همسر سابق خورشید شاخ‌زده و یکی، دو تا شوخی دیگر از این قبیل در میان لحظات ساده و بامزه‌ای که غالبا دیده می‌شود، گم می‌شوند. حتی مشکلات اساسی‌تر مثل همان که در ابتدا گفته شد هم، هرچند در ارزیابی نهایی‌مان از فیلم تاثیرگذار خواهند بود ولی به هر ترتیب، تحت‌الشعاع همان کلیت قرار می‌گیرند و توانایی چندانی در مخدوش کردن تصویر کلی‌ای که در پایان، از فیلم در ذهن‌مان نقش بسته ندارند. دست به دست دادن تمام این موارد باعث می‌شود که «زاپاس»، خانوادگی‌ترین فیلم اکران امسال تا اینجا باشد. البته عبارت «خانوادگی» که به فیلم اطلاق شد به این معنا نیست که در مقابل فیلم‌های تلخ خانوادگی از آن طرف بام می‌افتد و تصویر محافظه‌کارانه‌ای از خانواده نشان می‌دهد که مورد تایید نگارنده باشد یا اینکه حتما باید با خانواده به سالن رفت و به تماشای آن نشست! عبارت فوق به این معنا به کار رفته که فیلم را در نمایش بالا و پایین و جزئیات ریز و درشت یک «خانواده»، موفق معرفی کند. «زاپاس» لزوما روابط افراد خانواده را در داد و فریاد زدن نمی‌بیند و سعی می‌کند با نشان دادن هم فراز و هم فرود این روابط، تصویر کامل‌تری از خانواده فیلمش ترسیم کند (که خب البته طبیعی است با توجه به ژانرش بیشتر سرخوشانه باشد و روی بحران‌ها تاکید تلخ نکند). ضمن اینکه ادعایی هم درباره تعمیم دادن این خانواده و ریشه‌یابی مشکلات جامعه‌شناسانه ندارد و صرفا این کار را به خاطر نیاز قصه‌اش می‌کند. مثل همان کاری که سال قبل، «قندون جهیزیه» (به شکلی دیگر و البته موفق‌تر) کرده بود. در این وضعیت، حرکت داوود برای در آغوش گرفتن همسرش، در همین چارچوب دیده و توجیه می‌شود و نشانی از قبح‌شکنی در آن نیست (مقایسه کنید با «استراحت مطلق») و در نتیجه لزومی هم ندارد که نقش زن را مرد بازی کند یا اول فیلم عنوان شود که این 2 نفر واقعا زن و شوهرند! فرمول کوتاه دلنشینی احتمالا همین است؛ جایگزین کردن خودداری و لطافت با وقاحت و جار و جنجال در تعریف قصه. و فیلمی که مثل «زاپاس» به چنین چیزی دست پیدا کند، حتی اگر درخشان هم نباشد، بدون شک احترام‌برانگیز است.
پانوشت: راستی هنوز هم اصرار داریم اینها را نبینیم و فیلم را صرفا به خاطر حضور بازیگران «پایتخت» و «دردسرهای عظیم» تلویزیونی بدانیم و این چماق را بر سرش بکوبیم؟

یوسف مرادیان درباره وجود مافیا در سینمای ایران گفت: من سال‌ها و سال‌ها از سمت چنین افرادی بایکوت شده‌ام ولی الان دیگر کاملا علنی به کار خود می‌پردازند. این باعث می‌شود بسیاری به خاطر نفوذ و اعمال سلیقه‌های شخصی کنار گذاشته شوند.  به گزارش فارس، این بازیگر سینما و تلویزیون درباره وجود دلال‌بازی در عرصه بازیگری افزود: بخشی از ماجرا هم موضوع صنفی است و روابط خاصی که برخی برای خود ایجاد کرده‌اند. مرادیان درباره برخی بازیگرانی که به بهانه بیکاری از ایران خارج می‌شوند، افزود: به نظر می‌رسد بعضی بازیگران به خاطر عدم وجود توزیع مناسب کار و بی‌کاری‌های مداوم از ایران خارج می‌شوند و پیشنهاد شبکه‌های خارجی را می‌پذیرند. بهانه و دلیلشان هم این است که ما سال‌ها در ایران بیکار بودیم و کسی به ما کار نمی‌داد. چقدر به نظرتان این بهانه واقعی و درست است و آیا کسانی که مدعی بیکاری هستند واقعا از لحاظ تکنیک در سطح بالایی قرار دارند؟ مرادیان با انتقاد از افرادی که به شبکه‌های ماهواره‌ای می‌پیوندند، افزود: در این یک سال اخیر به دفعات پیش آمده با افراد مختلفی روبه‌رو شده‌ام و از من پرسیده‌اند چرا به شبکه جم نمی‌روی؟ اصطلاح خودشان را هم دارند. می‌گویند تیپ، قیافه و استایل تو کاملا به چیزی که آنها دنبالش هستند می‌خورد! چرا به این شبکه‌ها نمی‌روی، روی هوا تو را می‌زنند. من در کنار سینما ساز هم می‌زنم. از دوم راهنمایی پدرم برایم یک گیتار گرفته و اندکی در این حوزه سررشته دارم. من به شما قول می‌دهم اگر روزی به پول احتیاج داشته باشم، گیتارم را برمی‌دارم و کنار خیابان‌های تهران ساز می‌زنم و می‌خوانم ولی هیچ وقت وارد آن عرصه‌ها نخواهم شد؛ به هزار و یک دلیل. اول اینکه یک هنرمند متعلق به سرزمینش است. اگر عشق و علاقه و حسی وجود دارد متعلق به همین جاست. اگر من امروز به خودم می‌بالم ولی سختی می‌کشم یک نگاه مهربانانه شما باعث می‌شود تا یک ماه حالم خوب باشد و می‌دانم که این مشکلات سپری خواهد شد. مرادیان ادامه داد: دلیل دیگر اینکه کارهای شبکه‌ جم بسیار سخیف و سطح پایین ساخته و به همان نسبت هم نگاه می‌شود. شاید کاری مانند وایکینگ‌ها را نگاه کنم ولی در حد 3-2 قسمت از کارهای جم را که دیده‌ام فقط افسوس خورده‌ام که چی؟ چه کار دارند می‌کنند؟ ابتدایی‌ترین کارگردان‌های ما در داخل کشور هم به مراتب آثاری موثرتر و قوی‌تر دارند. پس آن طرف هیچ اتفاق خاصی نخواهد افتاد و یک روند غلط است. من فکر می‌کنم  به شکلی از این ور رانده و از آن طرف مانده خواهند بود.
احمد نجفی هم درباره وجود باندبازی در سینما گفت: این یک گروه‌بازی است. یک الیت؛ امروز با یک دولت این گروه به قدرت می‌رسد، فردا با یک دولت دیگر، گروه دیگری. الان هم گروهی سر کار است که اگر بخواهد منکر شود مختار است. من هم از بازیگری والله به خاطر همین مسائل و مصائب خسته شدم. قرار هم نیست دست دراز کنیم. حرمت ما سر جایش هست. نجفی درباره شرایط نامناسب کاری برخی هنرمندان گفت: خانم مریلا زارعی الان کجاست؟ کسی که سالی 4-3 فیلم بازی می‌کرد. بروید درد دل کنید. چون «شیار 143» را بازی کرد.

حسین علیزاده:
هر چه هویت‌مندتر باشیم  به همان میزان خوشبخت‌تریم
حسین علیزاده در شانزدهمین برنامه «تولد ماه» که به مناسبت زادروز این استاد موسیقی ایرانی در موزه هنرهای دینی امام علی(ع) برگزار شد، عنوان کرد: «ایران بهشت من است.» به گزارش فارس،   حسین علیزاده در این نشست گفت: خوب است این پیام را منتقل کنیم که هر چه هویت‌مندتر باشیم و به خاک سرزمین‌مان تعلق داشته باشیم، به همان میزان خوشبخت‌تر هستیم.  وی افزود: دلیل رفتن من به خارج از کشور این بوده است که در زمینه موسیقی پربارتر شوم و هیچ وقت به این قصد نرفته بودم که به ایران برنگردم. من افتخار می‌کنم که در خاک‌ ایران زندگی می‌کنم و تا آخری که هستم ایران مال من است. وی با بیان اینکه تمام موسیقیدان‌ها از لطف مردم بهره می‌گیرند، افزود: افتخار می‌کنم در کشور با فرهنگ و تمدن ایران و در کنار مردمی عاطفه‌مند، عاشق و با احساس زندگی می‌کنم و وقتی از این کشور عزیز دور می‌شوم احساس دلتنگی می‌کنم. برای من ایران در فرهنگ آن خلاصه می‌شود و از مسؤولان نیز انتظاری ندارم. این هنرمند در پایان سخنان خود از پدر و مادرش تشکر کرد و گفت: مهر مادرم را به عنوان اولین مشوقم هیچ‌گاه فراموش نمی‌کنم و همیشه مدیون وی هستم. در ادامه مراسم کیک تولد ۶۵ سالگی حسین علیزاده در حضور هنرمندان و شاگردان وی بریده شد و همچنین هدایای از طرف سازمان فرهنگی- هنری شهرداری تهران و دوستان علیزاده به این هنرمند تقدیم شد.

 مدیر خانه موسیقی بسیج:
انحصار را در موسیقی انقلابی شکستیم
سیدمحمدحسین میری گفت: در موسیقی انقلابی سعی کردیم انحصار را بشکنیم یعنی یک نفر جلو نباشد و همه با هم حرکت کنند. به گزارش فارس، مدیر خانه موسیقی بسیج وجود خلأ در تولید و عرضه موسیقی را دلیلی برای فعالیت این نهاد فرهنگی دانست و در این باره گفت: احساس می‌شد که لازم است برای برآورده شدن اهداف انقلابی سازمان، خود بسیج هم ورود کند البته با یک تفاوت. تفاوتش هم این بود که هر جایی که در این زمینه شروع به تولید کرد، افرادی را اضافه و با آنها شروع به تولید می‌کرد اما ما این کار را نکردیم یعنی نیامدیم خود تشکیلات را گسترش دهیم و عرض و طول دهیم. سعی کردیم از همان ظرفیت‌های موجود استفاده کنیم چه درباره خواننده، چه درباره کلیپ‌سازان. میری درباره مهم‌ترین فعالیت‌های انجام شده توسط خانه موسیقی بسیج گفت: بهترین راه انگیزه دادن به گروه‌های سرود، انتشار ویدئوهای مربوط به آنان و تولید کلیپ بود که الحمدلله با کمک صداوسیما دیده شد. وقتی در بحث سرود وارد شدیم، قبل از اینکه رسماً کارمان را شروع کنیم یک جشنواره در کل کشور برگزار کردیم که در جهت استعدادیابی بود.  مدیر خانه موسیقی بسیج درباره انحصارگرایی در موسیقی گفت: افرادی با نهادها و سازمان‌هایی که علاقه‌مندند کار موسیقی انقلابی کنند و همچنین با هنرمندان و گروه‌ها ارتباط می‌گیرند و نقش دلالی ایفا می‌کنند، پول را از نهادها می‌گیرند و در نهایت هم به گروه‌ها نمی‌دهند. خودمان بارها شاهد این موضوع بوده‌ایم حق گروه‌های سرود را که قابل توجه هم نبود، نمی‌دهند.

بازدید میگل لیتین از «خانه کاریکاتور ایران»
«میگل لیتین» از فیلمسازان سرشناس آمریکای لاتین که میهمان ویژه جشنواره بین‌المللی فیلم عمار است، به دعوت سیدمسعود شجاعی‌طباطبایی از خانه کاریکاتور ایران بازدید کرد. به گزارش فارس، میگل لیتین پس از تماشای کاریکاتورها گفت: من بدون تعارف می‌گویم که کاریکاتوریست‌های ایرانی در سطح بالایی قرار دارند و بهترین در جهان هستند. در این دیدار، لیتین از روند آموزش کاریکاتوریست‌ها سوال کرد و شجاعی‌طباطبایی گفت: بیشتر کاریکاتوریست‌های ایرانی مستعد و خودآموخته هستند و در جشنواره‌ها در معرض کاریکاتور بین‌المللی قرار می‌گیرند.  سیدمسعود شجاعی‌طباطبایی در این بازدید اظهار داشت: کاریکاتور ایران به قدری در جهان موفق است که برخی از فراخوان‌های بین‌المللی در کشورهای دیگر به زبان فارسی منتشر می‌شود، حتی خیلی از کاریکاتوریست‌ها دارای سبک منحصر به فرد هستند. در ادامه این بازدید، کتاب عکس جنگ در اختیار لیتین قرار گرفت و وی را بسیار متأثر کرد، طوری که کتاب را بست. ضمن اینکه وی نیز تحمیلی بودن جنگ علیه ایران را تایید کرد.

رونمایی از ۲ فیلم فارابی در جشنواره مقاومت
بنیاد سینمایی فارابی با ۷ عنوان فیلم در جشنواره مقاومت حضور دارد که ۲ عنوان فیلم در جشنواره مقاومت رونمایی می‌شود. به گزارش فارس، 7عنوان فیلم سینمایی از تولیدات مورد حمایت بنیاد سینمایی فارابی در بخش مسابقه آثار سینمایی چهاردهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت به نمایش درمی‌آید. در این جشنواره فیلم‌های «امکان مینا» (کمال تبریزی)، «روباه» (بهروز افخمی)، «پری دریایی» (امیرمسعود آقاباباییان)، «تگرگ و آفتاب» (رضا کریمی)، «نفس» (نرگس آبیار)، «تا آمدن احمد» (صادق صادق‌دقیقی) و «تا دوردست» (حسین قاسمی‌جامی) فیلم‌هایی است که در بخش اصلی جشنواره اکران می‌شود.  گفتنی است، براساس اعلام دبیرخانه این جشنواره 21 عنوان فیلم که از سوی هیات انتخاب معرفی شده‌اند در بخش مسابقه به رقابت خواهند پرداخت. چهاردهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت از 4 تا 9 مهرماه سال جاری (مصادف با هفته دفاع‌مقدس) برگزار می‌شود.

حجت‌الاسلام رئیسی در بازدید از غرفه جشنواره عمار:
جشنواره عمار جایگاهش را بین مردم پیدا کرده است
حجت‌الاسلام رئیسی در بازدید از غرفه جشنواره عمار گفت: جشنواره مردمی فیلم عمار راه خودش را پیدا کرده است و امروز بعد از گذشت 6 دوره، در بین مردم جایگاه پیدا کرده، امیدوارم این راه را با قوت ادامه بدهد. به گزارش تسنیم، حجت‌الاسلام رئیسی، تولیت آستان قدس رضوی با حضور در نمایشگاه محصولات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی، «مهر درخشان» از غرفه جشنواره مردمی فیلم عمار بازدید کرد. نمایشگاه و فروشگاه «مهر درخشان» به همت آستان قدس رضوی در کنار حرم مطهر امام رضا(ع)  (ورودی باب‌الجواد) و با حضور 80 مرکز و نشان تولید ملی با محوریت صنایع جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی از 15 مردادماه تا پایان شهریورماه دایر شده است.

تشریح جزئیات بخش بین‌الملل جشنواره عمار
دبیر اجرایی بخش بین‌الملل جشنواره فیلم عمار درباره برگزاری بخش بین‌الملل جشنواره عمار گفت: سعی می‌کنیم با برگزاری این بخش به یک نکته جدید و ویژه برسیم تا جشنواره عمار مشابه جشنواره‌های دیگر نباشد. علاوه بر این ما در صدد هستیم جشنواره عمار آورده‌ای هم برای سینمای ایران داشته باشد به گونه‌ای که از طریق آثار جهانی، خلأهای موجود در سینمای ایران را شناسایی کنیم و تلنگری به داخل زده شود. بهنام حیدری افزود: برنامه‌ای که ما برای ژانر کودتا در نظر گرفته‌ایم به این صورت است که روزهای چهارشنبه و پنجشنبه ۳ و ۴ شهریورماه این آثار در سالن سوره حوزه هنری به نمایش درمی‌آید و دوشنبه هفته آینده مصادف با ۸ شهریورماه نیز اختتامیه این بخش همزمان با سالروز شهادت شهید رجایی برگزار می‌شود.  وی با اشاره به برنامه‌های دیگر بخش بین‌الملل جشنواره عمار گفت: از دیگر برنامه‌های ما این است که در اواسط مهرماه و همزمان با شهادت نادر مهدوی از یک کارگردان خارجی دیگر هم دعوت می‌کنیم. این بخش با عنوان «ما می‌توانیم در سینمای دنیا» برگزار می‌شود و به این معنا است که به الگوهای مثبت زندگی و کشورها در دنیا خواهد پرداخت و فقط محدود به ما نخواهد بود.

برگزاری دهمین جشن منتقدان و نویسندگان سینما
دهمین جشن بزرگ انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران ساعت ۱۷ روز سه‌شنبه نهم شهریورماه در مرکز آفرینش‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ایران برگزار می‌شود.  به گزارش مهر، در دهمین جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران تندیس بهترین‌های جشنواره فیلم فجر که توسط آکادمی منتقدان و نویسندگان سینمایی انتخاب شده‌اند اهدا خواهد شد. همچنین بهترین‌های جشنواره مستند «سینما حقیقت» و بهترین فیلم‌های کوتاه نیز معرفی می‌شوند.