شهرستان کوهدشت را بین‌النهرین لرستان می‌نامند؛ شهرستانی که میان 2 رودخانه خروشان سیمره و کشکان در عطش خشکسالی، اراضی‌اش خشکیده و مردمانش تشنه هستند. افت شدید منابع آبی در شهرستان کوهدشت طی سال‌های اخیر نمود خود را در خودسوزی دشت‌ها و فرونشست زمین نشان داده و این در حالی است که مشکل آب شرب و کشاورزی در کوهدشت به‌عنوان سومین شهرستان پرجمعیت لرستان تنها به روستاها محدود نشده تا شهرهای کوهدشت نیز درگیر بی‌آبی شوند. کم‌آبی در کوهدشت از مرز بحران عبور کرده و این روزها با خشک شدن رودخانه‌ها، چشمه‌ها و حتی چاه‌های آب دشت کوهدشت دیگر رمقی برای اراضی و باغات کشاورزی باقی نمانده است.
زنگ خطر بحران آب در کوهدشت
حالا زنگ خطر بحران آب در کوهدشت به صدا درآمده تا احسان فتاپور، مدیر امور آب شهرستان کوهدشت در گفت‌وگو با مهر بگوید: تعداد
۷۳۲ حلقه چاه در کوهدشت با مجوز برداشت
4/94 میلیون مترمکعب وجود دارد که ۸۵ درصد آنها برای بحث کشاورزی در نظر گرفته ‌شده است. وی با بیان اینکه متأسفانه عدم مطالعه دقیق، تناسب و توازن لازم بین حجم سفره‌های آب زیرزمینی و میزان حجم اختصاص‌یافته موجب افت شدید سطح این سفره‌های زیرزمینی شده است، عنوان کرد: این امر موجب شده در شهرستان کوهدشت به شرایط نگران‌کننده‌ای رسیده‌ایم. کامران یوسف‌وند، مدیر آب و فاضلاب روستایی شهرستان کوهدشت نیز در این رابطه اظهار داشت: در حال حاضر ۱۸ روستای شهرستان کوهدشت با کمبود آب آشامیدنی لازم مواجه هستند. از این تعداد ۱۰ روستا به‌طور ثابت و 8 روستا به‌طور موقت دچار کم‌آبی شده‌اند.
۱۰ روستای کوهدشت آب ندارند
وی بیان کرد: مدیر آب و فاضلاب روستایی شهرستان کوهدشت تصریح کرد: در حاضر ۱۰ روستای این شهرستان به‌طور مطلق بی‌آب هستند و از طریق تانکر آبرسانی می‌شوند. یوسف‌وند با بیان اینکه روزانه حدود ۱۲۰ مترمکعب از طریق تانکر به روستاها آبرسانی می‌شود، گفت: با توجه به اینکه در چند سال اخیر چند حلقه چاه را در شهرستان وارد مدار کرده‌ایم به ۴۸۳ لیتر در ثانیه استحصال آب رسیده‌ و توانستیم تا حدودی وضعیت موجود را کنترل کنیم. حمیدرضا کرم‌وند، مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب لرستان نیز با اشاره به اینکه وضعیت آب در استان لرستان وضع همگنی نیست و در نقطه‌ای آب زیاد و در نقطه دیگر با کمبود آب و بحران مواجه هستیم، اظهار داشت: متأسفانه آب شرب هیچ شهری در لرستان از طریق سد تأمین نمی‌شود و این ‌یک مشکل است.
افت شدید آب‌های زیرزمینی در کوهدشت
وی با بیان اینکه باید تلاش کنیم به آب پایدار و سالم دست پیدا کنیم، تصریح کرد: ما روی سلامت آب هیچ ملاحظه‌کاری نخواهیم کرد و حتی حاضریم شهرها را با قطعی آب مواجه کنیم اما آب غیرسالم به مردم ندهیم. در کوهدشت چاه‌ها یکی پس از دیگری از مدار خارج می‌شوند و مجبوریم به‌صورت متناوب برای تأمین آب مردم چاه حفاری کنیم. مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان لرستان با تأکید بر اینکه باید شهرها را به آب پایدار متصل کنیم، افزود: برای تأمین آب شهرها باید از چند منبع استفاده کنیم که اگر یکی از منابع از دست رفت شهرها با چالش مواجه نشوند. کرم‌وند بابیان اینکه امروز با افت شدید آب‌های زیرزمینی در شهرستان کوهدشت مواجه هستیم، تصریح کرد: در کوهدشت چاه‌ها یکی پس از دیگری از مدار خارج می‌شوند و مجبوریم به‌صورت متناوب برای تأمین آب مردم چاه حفاری کنیم.
شهرهای لرستان وارد بحران می‌شوند
وی یادآور شد: این چاه‌ها نیز چاه‌هایی نیستند که بتوان برای ۵ سال یا بیشتر روی آنها حساب باز کرد و برای یک سال هم جواب نمی‌دهند اما مجبوریم به خاطر مردم چاه حفاری کنیم. مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان لرستان با اشاره به اینکه طی سال گذشته و سال جاری ۱۰ حلقه چاه در کوهدشت از مدار خارج‌شده است، افزود: در شهر «چالان چولان» نیز یک حلقه چاه از مدار خارج‌ شده است. کرم‌وند با بیان اینکه در سپیددشت نیز یک حلقه چاه به دلیل کیفیت آب و شور بودن آن از مدار خارج‌شده است، تصریح کرد: با ادامه خشکسالی‌ها شهرها پشت‌سر هم وارد بحران آب می‌شوند. سطح آب شهرستان کوهدشت ۶۰ تا ۷۰ متر است. بنابر این گزارش، بحران آب بویژه در روستاهای استان لرستان به سریالی تکراری تبدیل‌شده است، سریالی که هر بار در روایتی مشابه در یکی از شهرستان‌های استان اکران می‌شود تا هرساله کم‌وبیش مردم و مسؤولان با این معضل درگیر باشند و تدابیر اندیشیده شده تنها نقش مُسکن را بازی کند. این در حالی است که استان لرستان به‌رغم دارا بودن ۱۱ درصد آب‌های جاری کشور سهمی کمتر از یک درصد در مهار آب‌ها داشته است.

گرایش کشاورزان  چهارمحالی به کشت زعفران
هر سال اراضی تحت کشت زعفران در چهارمحال و بختیاری افزایش می‌یابد و سالانه کشاورزان بسیاری در این استان به جمع زعفران‌کاران می‌پیوندند. محصولات زراعی که در این استان بیشتر کشت می‌شود گندم، جو، یونجه، ذرت علوفه‌ای، سیب‌زمینی، کلزا و غلات است. کاهش بارش‌ و کمبود آب از طرفی و درآمد بالا از کاشت زعفران موجب شده کشاورزان چهارمحالی به سمت کشت زعفران در این استان پیش بروند. معاون بهبود تولیدات گیاهی جهاد کشاورزی چهارمحال و بختیاری گفت: در حال حاضر بیش از 3 هزار نفر در چهارمحال و بختیاری در زمینه کشت زعفران فعالیت می‌کنند. حمیدرضا دانش عنوان کرد: سطح زیر کشت زعفران در چهارمحال و بختیاری سال‌به‌سال افزایش پیدا می‌کند. وی ادامه داد: هم‌اکنون بیش از ۱۰۰ هکتار از اراضی چهارمحال و بختیاری به کشت زعفران اختصاص‌یافته است. وی تأکید کرد: افزایش درآمد کشاورزان از کاشت زعفران در این استان موجب شده اراضی بیشتری زیر کشت زعفران برود.


صادرات گل و گیاه در مازندران مغفول مانده است
گل و گیاه در بیش از هزار هکتار از عرصه‌های مازندران کشت اما حدود ۱۲ درصد از تولیدات به ضایعات تبدیل می‌شود. سالانه حدود ۲۰۰ میلیون شاخه گل و گیاه در مازندران تولید می‌شود که بیشتر آن در بازارهای داخلی به مصرف می‌رسد و درصد کمی از آن به بازارهای آن‌ سوی آب‌ها می‌رسد. این در حالی است که استان مازندران در تولید درخت و درختچه‌های زینتی مقام نخست و در تولید گل‌های زینتی مقام دوم کشور را دارد. مدیرکل دفتر امور گل و گیاهان زینتی وزارت جهاد کشاورزی گفت: سطح زیر کشت گلخانه‌های گل و گیاهان زینتی 2 هزار و ۲۶۴ هکتار، سطح زیر کشت فضای باز 4 هزار و 9/64 هکتار، تولید گل شاخه بریده 2 هزار و ۳۳۶ میلیون شاخه و تولید گیاهان آپارتمانی
7/104 میلیون گلدان بوده است. وی ادامه داد: تولید گیاهان فصلی نشایی 9/612 میلیون بوته و تولید درخت و درختچه زینتی ۲۵۷ میلیون اصله است.
 

مدیر امور باغبانی سازمان جهاد کشاورزی استان زنجان گفت: پیش‌بینی می‌شود 157 هزار تن سیب از باغات استان زنجان طی سال جاری برداشت شود. بهنام اوجاقلو در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در زنجان، اظهار کرد: سیب از جمله مهم‌ترین محصولات باغی استان زنجان محسوب می‌شود، به گونه‌ای که سطحی بالغ بر 8 هزار و 900 هکتار از باغات استان را این محصول به خود اختصاص داده است. وی تصریح کرد: 7 هزار و 500 هکتار از باغات سیب استان زنجان بارور است و «گلدن» و «رد» نیز از جمله عمده ارقام محصول سیب در استان را شامل می‌شود. مدیر امور باغبانی سازمان جهاد کشاورزی استان زنجان از پیش‌بینی برداشت 157 هزار تن سیب طی سال جاری در استان زنجان خبر داد و افزود: برداشت محصول سیب در مناطق مختلف استان همه ساله از اوایل مهرماه آغاز شده و تا اواسط آبان‌ماه ادامه پیدا می‌کند.   اوجاقلو با بیان اینکه عملکرد محصول سیب سال جاری در باغات استان زنجان حدود 21 تن در هکتار برآورد شده است، خاطرنشان کرد: بخشی از سیب تولیدی در استان همه ساله به منظور توزیع در ایام عید در سردخانه‌های استان ذخیره‌سازی شده و مابقی علاوه بر تامین نیاز استان به استان‌های همجوار از جمله تهران ارسال می‌شود. وی عنوان کرد: طی سال زراعی جاری یک هزار هکتار از باغات سیب بهاره استان دچار سرمازدگی شده و  در این راستا بالغ بر 2 هزار و 700 تن از محصول سیب استان خسارت دیده است. مدیر امور باغبانی سازمان جهاد کشاورزی استان زنجان متذکر شد: سرمازدگی بالغ بر 5 میلیارد تومان به سیب بهاره استان زنجان خسارت وارد کرد.
 

آتش‌سوزی پتروشیمی مبین پارس جنوبی مهار شد
فرماندار عسلویه گفت: در جریان آتش‌سوزی در ایستگاه تقلیل فشار پتروشیمی مبین پارس جنوبی ۴ نفر مصدوم شدند که یکی از مصدومان با ۶۵ درصد سوختگی برای مداوا به شیراز منتقل شد و مابقی سرپایی درمان شدند. عبدالله نادری در گفت‌وگو با تسنیم، با بیان اینکه شرکت پتروشیمی مبین در پارس جنوبی تامین‌کننده مواد جانبی صنایع مستقر در این منطقه است، اظهار داشت: پتروشیمی مبین تأمین‌کننده آب، برق، بخار، اکسیژن، نیتروژن و هوای فشرده و تصفیه‌کننده پساب‌های صنعتی صنایع مستقر در منطقه پارس‌جنوبی است. وی با اشاره به وقوع آتش‌سوزی در ایستگاه کنترل فشار شرکت پتروشیمی مبین تصریح کرد: این حادثه ساعت 11 امروز (دیروز) به وقوع پیوست که با تلاش نیروهای امدادی و آتش‌نشانان تحت کنترل قرار گرفت، به‌گونه‌ای که شدت آتش‌سوزی چندان زیاد نبود و اکنون مهار شده است. مدیر بحران شهرستان عسلویه با بیان اینکه خطری صنایع پارس‌جنوبی را تهدید نمی‌کند، افزود: با تخلیه گاز از شبکه انتقال گاز این پتروشیمی آتش به‌طور کامل خاموش می‌شود.


۱۲ درصد سنگ دنیا در محلات تولید می‌شود
فرماندار محلات گفت: ۱۲ درصد سنگ دنیا و ۲درصد سنگ تراورتن جهان در محلات تولید می‌شود. به‌گزارش تسنیم  از محلات، سیداحمد سجادی پیش‌ازظهر دیروز در مراسم شروع  به کار نهمین نمایشگاه بین‌المللی سنگ محلات که با حضور رئیس نظام مهندسی کشور، رئیس انجمن سنگ کشور و دبیر این انجمن و جمعی از مسؤولان استانی و شهرستانی برگزار شد، اظهار داشت: سنگ محلات ظرفیت زیادی دارد که 95 درصد آن به صورت خام‌فروشی انجام می‌شود. وی افزود: 84 روز کار شبانه‌روزی برای آماده و مهیاسازی محل نمایشگاه انجام شده و امسال فضای نمایشگاه تغییر کرده است.
350 شرکت در این نمایشگاه حضور دارند و امسال غرفه‌آرایی‌ها با کیفیت بهتری انجام شده که این موضوع نشان‌دهنده ظرفیت بالای این شهرستان در زمینه سنگ است.

علی عبدی: چندی پیش «اکبر ترکان» دبیر شورایعالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی و مشاور رئیس‌جمهور در برنامه تلویزیونی متن‌/حاشیه، درباره انتقادات «محمدرضا نعمت‌زاده» وزیر صنعت، معدن و تجارت از عملکرد ضعیف مناطق آزاد و حجم بالای قاچاق در این مناطق، اظهار داشت: آقای نعمت‌زاده بدون اطلاع و بی‌هوا حرف می‌زند. آیا خوب است من مطالبی را درباره ایشان بیان کنم؟! بنده خجالت می‌کشم یکسری مسائل را درباره ایشان به زبان آورم. نعمت‌زاده مواظب حرف زدنش باشد اگرنه از کوره در می‌روم و چیزهایی می‌گویم! برخی مقامات دولتی در مورد مناطق آزاد حرف‌هایی زده‌اند، من هم می‌توانم حرف بزنم. آیا حرف بزنم؟»
اما نعمت‌زاده در واکنش به این تهدید اکبر ترکان، در یک عقب‌نشینی قابل توجه اعلام کرد شکایتی از سخنان ترکان ندارد و شاید او به دلیل سوالات خبرنگاران عصبی شده و این سخنان خارج از عرف را نسبت به وزیر صنعت بیان داشته است!
البته این نخستین‌بار نیست که ترکان با عصبانیت و لحنی تند نسبت به دیگر مسؤولان دولتی سخن می‌گوید. او قبلا نیز با اشاره به نامه 4 وزیر کار، صنعت، دفاع و اقتصاد به رئیس‌جمهور گفته بود: «این وزرا هم‌اکنون از نوشتن و امضای چنین نامه‌ای پشیمان شده‌اند، چرا که درخواست نابجایی از رئیس‌جمهور داشتند. آنها به دنبال رانت خوراک ارزان برای پتروشیمی بودند. انگیزه آقای طیب‌نیا این بود که شاخص بورس بالا برود و تصور می‌کرد اگر به پتروشیمی‌ها خوراک ارزان بدهند، سودشان بالا می‌رود و شاخص بهتری برای بورس به ارمغان می‌آورد... 90 درصد پتروشیمی‌ها برای این دو وزارتخانه [وزارت کار و وزارت دفاع] و تحت مدیریت این دو وزیر است. پس دوست دارند خوراک ارزان بگیرند. چه کسی از پول مفت بدش می‌آید؟ همه خوش‌شان می‌آید. بنابراین آنها با این انگیزه‌ها نامه را امضا کردند... وزیر صنعت قبلاً در پتروشیمی بوده است و مثل من که قبلاً جاهایی بوده‌ام و همیشه به آنجاهایی که بوده‌ام علاقه دارم، ایشان هم تعلق خاطر به پتروشیمی‌ها داشته‌اند و دلشان می‌خواست خوراک ارزانی گیر آنها بیاید».
در همین راستا توجه شما خوانندگان محترم را به چند اظهارنظر از مشاور رئیس‌جمهور و دبیر شورایعالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی جلب می‌کنیم.
- قهر کردن با صندوق‌های رأی کار اشتباهی است و همه مردم باید پای صندوق‌های رأی بیایند. دوستان در حال تکمیل لیست اعتدال و توسعه هستند و بزودی لیست مشترک با اصلاح‌طلبان را اعلام می‌کنیم.
‌-اگر قرار باشد تعرفه واردات برداشته شود، در هیچ صنعتی جز آبگوشت بزباش و قرمه‌سبزی و در هیچ تکنولوژی‌ای، تولید رقابتی و برتری نخواهیم داشت.
‌- مخالفان در برابر آقای روحانی هر کاری که توانستند کردند و دیگر کاری نیست که آنان به آن دست نزده باشند. کدام رئیس‌جمهوری است که در صدا و سیما به آن اهانت شده باشد؟ پس اینها از همه ابزارهای خود برای تخریب آقای روحانی و عصبانی کردن ایشان استفاده کرده‌اند اما نتوانستند و نمی‌توانند کاری از پیش ببرند.
‌- اگر بخواهم به صراحت عنوان کنم، تشکیل اتاق فکر موضوع تازه‌ای نیست، بلکه بعد از شکستی که اصولگرایان از سال 92 خوردند بی‌وقفه برای دولت مشکل‌سازی می‌کنند. این اقدامات دلیلی ندارد جز اینکه همه این ورشکستگان، همپیمانان دولت نهم و دهم بودند و افتضاح و ناهنجاری‌هایی که دولت نهم و دهم در اقتصاد ایران  و در عرصه بین‌المللی به وجود آورد باعث مشکلات بسیاری در همه عرصه‌ها شد.
‌-آنچه مردم مشاهده کردند یک جریان بسیار آزاردهنده بر اثر بی‌تدبیری بود که به آنها تحمیل شد و این تحریم‌های ناجوانمردانه بر سرشان فروریخت. ساختار تحریم‌ها و مصوبات شورای امنیت سازمان ملل که علیه ما ابلاغ و اجرا شده بود در این دولت عملا لغو شد و از بین رفت و برای نخستین‌بار در تاریخ  سازمان ملل کشوری که تحت فصل هفتم قرار گرفته بود از این موضوع به سلامت گذر کرد.
- این بزرگ‌ترین دستاوردی است که این دولت داشته و به نظر من حالا حالا‌ها ابعاد این شناخته‌شده نیست و باید هنوز گفته شود تا معلوم شود با چه بی‌تدبیری‌ای ما به چنین تله سختی گرفتار آمدیم و چگونه اینها را با سربلندی حقوق هسته‌ای کسب کردیم.
‌-آقای دکتر روحانی ظرفیت شنیدن انتقاد را دارد و بارها گفته‌اند انتقادها را به ما بگویید. ایشان آمادگی برای شنیدن نقدها و استفاده کردن از نقدهای خیرخواهانه را دارد. مفهوم واقعی نقد این است که از روی دلسوزی و خیرخواهی گفته شود و حتما هم مورد استفاده قرار می‌گیرد. آقای روحانی بر این باور است با شنیدن این نقدها به صورت عاقلانه و دور از تشویش رسیدگی شود نه با داد و بیداد کردن.
‌- اوایل دولت قبل می‌خواستند یکسری زمین‌های نمایشگاه را به صدا‌وسیما بدهند که از بابت این مساله تجلیل‌هایی نیز صورت گرفته بود اما اوایل دولت تدبیر و امید، بررسی کردم دیدم به چه قیمتی این کار باید انجام شود؟ این زمین‌ها خیلی گرانقیمت است مضاف بر این در مرکز تهران به یک نمایشگاه برای موضوعات تخصصی نیاز داریم لذا گفتم باید این را پس بگیرم؛ لایحه را بردم دولت و دولت تصویب کرد و تمام زمین‌ها را پس گرفتیم.
‌- در دولت آقای روحانی مبنا بر سلامت و درستی در مسائل اقتصادی است. مبنا بر این نیست که با یک پوشش امنیتی اقتصاد را اداره کنیم. فضای کشور توأم با نظم و انضباط است.
‌- شاید دستگاه‌های اطلاعاتی-‌‌‌امنیتی ما بیشترین کوشش خود را می‌کنند تا مبادا آن زنجیره‌ای که بابک زنجانی به آن وصل است، او را در زندان بزند! زیرا ما یک نقطه از این زنجیره را داریم و اگر آنها این یک نقطه را بزنند همه زنجیره گم‌و‌گور و باعث می‌شود دیگر به جایی دسترسی نداشته باشیم و پولمان گم‌و‌گور شود.
‌-توافقنامه واگذاری بندر چابهار با شرایط و مدت تعیین‌شده در سفر وزیر کشتیرانی هند به تهران با وزیر راه‌وشهرسازی ایران به امضا رسیده است.
‌- نمایندگان محترم مجلس باید متوجه باشند هر روز تأخیر در اجرای موافقتنامه وین صد میلیون دلار به ایران ضربه وارد می‌کند. شاید گفتن این رقم تعجب همگان را برانگیزد اما واقعیت تحریم‌ها و اثرگذاری آن در سال‌های گذشته بر همگان آشکار شده است و امروز همه بی‌صبرانه منتظرند برجام اجرا شود. من تردیدی ندارم اجرای برجام تا حدود زیادی می‌تواند مشکلات اقتصادی کشور را حل کند. حال که برجام از سد کنگره آمریکا و مخالفان ایران در کنگره گذشته، شایسته است نمایندگان مجلس هرچه زودتر بحث و بررسی برجام را در مجلس شورای اسلامی به سرانجام برسانند تا جلوی ضرر روزانه 100 میلیون دلاری اقتصاد کشور را بگیرند.
‌- در یکی ـ‌دو سال گذشته وزارت صنعت تلاش کرده به‌روزرسانی تولید را راه‌اندازی کند اما نتوانسته به تکنولوژی، ارتقای فناوری و افزایش کیفیت به اندازه کافی رسیدگی کند. در‌باره نخریدن خودروی صفر داخلی حق با مردم و مشتریان است اما از مصرف‌کنندگان تقاضا داریم به خودروسازان فرصت دهند.
‌-تفکر احمدی‌نژاد هم یکی از تفکرات موجود در جامعه است؛ تفکری که نقش مردم را کوچک می‌داند و برای عوامل دیگر نقش‌های مهم‌تری قائل است. مثل حرفی که می‌گوید این مردم نبودند که شاه را سرنگون کردند، بلکه روش‌های ماوراءالطبیعه بود که شاه را سرنگون کرد.
‌- اصولگرایان واقعی ظرفیت خودشان را پای احمدی‌نژاد نمی‌ریزند. اصولگرایان واقعی به سمت پیشرفت کشور و اهداف تعیین شده توسط مقام معظم رهبری حرکت می‌کنند و به نظر من بسیاری از آنها با آقای روحانی همکاری خواهند کرد.
‌- خرابی‌هایی که امروز دولت روحانی آن را حل می‌کند از دستاوردهای دولت احمدی‌نژاد است. اگر ٣٥ میلیارد دلار منابع بانک مرکزی به دست شرکت نیکو بوده و غیر‌موجه هزینه شده در دولت قبل بوده است. اگر ٥٤٠ هزارمیلیارد تومان جمعا دولت به بانک‌ها و سیستم بانکی و غیربانکی از جمله پیمانکاران و صندوق‌های بازنشستگی بدهکار است در دولت پیشین بوده است. من حاضر هستم در مورد تک‌تک آنها صحبت کنم. وضعیت ناهنجار در مصرف انرژی و بازار انرژی محصول دولت قبل است. بحران سفره‌های زیرزمینی و خشک شدن آنها محصول همه دولت‌های پیشین است. بحران دریاچه ارومیه محصول همه دولت‌های قبل است. بحران محیط زیست محصول همه دولت‌های قبل است. دولت روحانی این بحران‌ها را شناسایی کرده و بیان کرده کشور دچار این چالش‌هاست.
‌- امروز اگر تحریم‌ها و شرایط بین‌المللی در کشور مانع تحقق توسعه اقتصادی کشور می‌شود اما نمی‌تواند سد راه پیشرفت فرهنگ و هنر در کشور باشد. حوزه فرهنگی- اجتماعی کمترین تحریک‌پذیری را در برابر شوک‌های بیرونی داشته است.
***
همانطور که ملاحظه می‌کنید، اکبر ترکان در تمام حوزه‌های اداره کشور که هرکدام دارای مسؤول مختص خود است، اظهار نظر می‌کند. به جای رئیس‌جمهوری راجع به لزوم حضور حداکثری مردم در انتخابات و نقدپذیری ریاست‌جمهوری سخن می‌گوید، به جای وزیر صنعت و وزیر اقتصاد، راجع به صنایع و شرایط اقتصادی کشور اظهار نظر می‌کند، به جای سخنگوی دولت مواضع سیاسی دولت را اعلام و از عملکرد دولت دفاع می‌کند، به جای وزیر امور خارجه از دستاوردهای برجام، فرو‌ریختن ساختار تحریم‌ها و خارج شدن ایران از ذیل بند هفتم شورای امنیت می‌گوید، به جای وزیر راه از واگذاری بندر چابهار به هندی‌ها خبر می‌دهد، حتی به نیابت از وزیر کشور و وزیر اطلاعات از عملکردها و اولویت‌های امنیتی‌و انتظامی نکته‌ها بر زبان می‌آورد. اگر هم در کار وزرا دخالت می‌کند، آنها را تهدید می‌کند یا رانتخوار لقب می‌دهد، در نهایت یا آن وزیر مورد خطاب قرارگرفته ناچار به عقب‌نشینی می‌شود یا سکوت را بر نشان دادن واکنش ترجیح می‌دهد.
بسیاری از رسانه‌های حامی دولت، اکبر ترکان را «وزیر دفاع» دولت یازدهم نامیده‌اند. این نامگذاری بدان جهت است که در برخی حوزه‌ها مثل اقتصاد، عملکرد دولت به حدی غیرقابل توجیه است که حتی مسؤولان این حوزه‌ها هم علاقه‌ای به پاسخگویی در برابر مردم و رسانه‌ها ندارند اما ترکان یک‌تنه از عملکرد دولت در این حوزه‌ها دفاع می‌کند. واقعیت اما چیز دیگری است، آنچه حتی خود دولتی‌ها هم از برملا شدن آن ترس دارند و در مقابل واکنش‌های تند ترکان ترجیح به سکوت می‌دهند.  واقعیت اول نشان می‌دهد برخلاف نظر دولتی‌ها که خود را تکنوکرات و متخصص در امور می‌دانند، بیش از هر جریان دیگری رفتار پوپولیستی و عوام‌فریبانه دارند و به جای تخصص و کارشناسی، «از هر دری سخنی» برای‌شان رواج دارد، دوم مشخص است دولت 2پوسته دارد؛ پوسته‌ای رویین از وزرایی که اراده‌ای در اداره امور ندارند و لایه دومی که امور در اختیار آنان است و تخصصی در آن امور ندارند که این از مخالفت‌ها و تنش‌هایی که هر از گاهی از دولت بیرون می‌زند، نمایان است که به واسطه وزن نگاه توسعه اقتصادی که در دولت وجود دارد، بیش از همه خود را در حوزه‌های اقتصادی نشان می‌دهد.

 

حسین قدیانی: متولد «آذر» هستم که باشم! خیلی حال نمی‌کنم با پاییز! غمش را جلوتر از خودش می‌آورد! تولد من مصادف شده با مرگ برگ‌ها! و عجله آفتاب برای غروب! و کوتاهی نور! و بلندی تاریکی! و خوب می‌دانم دارم با این دل‌نوشت، عشاق فصل برگ‌ریزان را از خود می‌رنجانم، لیکن اگر جماعت حق دارند که یک هفته مانده به سومین فصل سال، فرش قرمز برایش پهن کنند، بگذار من هم آسوده حرفم را بزنم که فقط از نگاه شاعر «پاییز، پادشاه فصل‌هاست»! کلا 4 تا فصل داریم، پادشاه هم برایش تراشیده‌اند! لیکن کاش معلوم می‌کردند اگر «پاییز، پادشاه فصل‌هاست» پس سمت «بهار» چیست؟! و اصلا چه کسی می‌گوید سیستم حکومتی این 4 فصل سال «پادشاهی» است؟! گفت: «ای پادشه خوبان، داد از غم تنهایی/ دل بی‌تو به جان آمد، وقت است که بازآیی»! آری! به آن وقت می‌گویند «پادشاه فصل‌ها»! به وقت آمدن یار! به وقت بهار! تا پاییز چند روز مانده؟! اجازه دارم پشت سرش «غیبت» کنم؟! غیبت آفتاب! غیبت نور! و هر چه می‌کشیم، از همین «غیبت» است! و مگر نه آن است که پاییز، ساعات شب را بر ساعات روز، برتری می‌دهد! مصداقی از غلبه تاریکی بر نور! حالا مگر بوی 4 صفحه از اوراق «حسنک کجایی» و «تصمیم کبری» اینقدر ارزش دارد که کوتاه شدن زمان حضور خورشید در فصل پاییز را فراموش کنیم؟! چه طرفه حکایتی! «پادشاه آسمان» فی‌الواقع «خورشید» است لیکن عنوان «پادشاه فصل‌ها» عدل باید تعلق بگیرد به آن فصل که از زمان حضور خورشید، می‌کاهد! مثلا چه لذتی دارد این ریختن برگ درختان؟! اول مهر یعنی دقیقا اول بی‌مهری! رفتن بچه‌های آدم به مدرسه، لیکن مدرسه بی‌‌آموزگار! و بی‌آدم! و بی‌نوح! و بی‌روح! برای من پاییز، استعاره از غیبت خلاصه همه اولیا و عصاره همه انبیا و مظهر همه خوبی‌هاست! پاییز برایم تجلی غیبت است! و اینگونه است که از غیبت کردن پشت سر این فصل سرد، واهمه‌ای ندارم!
آهای سینه‌سپرکرده‌های سومین فصل سال، شلاقم بزنید! اگر قرار است شلاق پاییز، برگ سبز زیبا را زرد کند، خشک کند، از شاخه بریزاند و بمیراند، چرا من تنزه‌طلبی پیشه کنم؟! اگر بهار روح‌افزا، انقطاع سرما و سردی است، امان از این پاییز دلگیر که بین آدمی و گرما و حرارت و نور فاصله می‌اندازد! «فاصله» از «فصل» می‌آید؛ از «فصل پاییز»! این کلمه لعنتی «فصل»، نمی‌دانم چرا اینقدر به «پاییز» می‌آید! شاید چون خود پاییز مظهر فصل و جدایی است! جدایی برگ از شاخه! جدایی شاخه از درخت! جدایی درخت از لباس سبز! و جدایی ما از نور!  یعنی 40 طیف مختلف از 4 رنگ زرد و نارنجی و قهوه‌ای و کبود، اینقدر زیباست که به کوتاه شدن سایه خورشید از سر بنی‌آدم بیارزد؟! این تصاویر خوشگل پاییزی را نخواستیم! زیباست اما نخواستیم! هفته‌ای بیش به پاییز نمانده! به من تسلیت عرض کنید! و به «کوکب‌خانم»! و به «حسنک»! و به «کبری»! و به همه آن طفل معصوم‌هایی که می‌روند «الفبا» بیاموزند! الفبای بی‌آموزگاری! الفبای فراق! الفبای فاصله! اجازه خانم معلم! ما بابای خودمان را گم کرده‌ایم! و نمی‌دانیم صاحب‌مان کجاست! 1177 سال و 270 روز است! یعنی آقای ما کجا رفته؟! و در کدامین وادی خیمه زده؟! وقتی گمش کرده‌ایم، چه فایده از نوشتن «بابا»؟! و نوشتن «آب»؟! و نوشتن «نان»؟! اول مهر، فقط قصه برگ درختان نیست؛ بنی‌آدم هم دارد می‌ریزد! پاییز، پادشاه هیچ چیز نیست الا غم دوری! فصل‌ها هنوز پادشاه خود را پیدا نکرده‌اند! و زمین و زمان هنوز صاحب خود را! و ابنای آدم هنوز امام خود را! غریبانه است چقدر این آخرالزمان! هم محرومیم از خانه خدا! و هم محرومیم از خلیفه‌اش! هست و نیست! کاش به جای نوشتن «بابا»، می‌شد پدر را ببینیم! و کاش می‌فهمیدیم «پادشاه فصل‌ها» آن روز است که او بیاید! روز وصل! یعقوب دوباره باید یوسف را ببیند! و آتش دوباره باید بر ابراهیم گلستان شود! باید برگردیم به اول ابتدایی! به نقطه بای بسم‌الله! ما هنوز معلم خود را ندیده‌ایم! و هنوز درسی فرانگرفته‌ایم! «اولین روز مهر» اولین روزی است که او بیاید! و من این همه را نوشتم تا بگویم عاشق پاییزم!
آنجا که تلاقی می‌کند با عاشورا! آنجا که رنگ «آدم» به خود می‌گیرد! پاییز در راه است اما عاشورا نیز! و سرخی هنوز هم بالاترین رنگ است! خدایا! عرفه گذشت و ما اما هنوز «آدم» را پیدا نکرده‌ایم! دلبسته‌ایم به عاشورای پیش رو! و به ناحیه مقدسه ظهور! و به کعبه و کربلا! و قدس! کدخداباوران بر این پندارند که زمان همه چیز را حل می‌کند لیکن اعتقاد ما این است که صاحب‌الزمان همه چیز را حل می‌کند! همان امام غایب از نظر! سالیانی فراتر از عمر نوح است که او را ندیده‌ایم، در حالی که تمام تاریخ، قدومش را به انتظار نشسته! تا او نیاید، نام هر فصلی «پاییز» است! از این خزان آخرالزمانی، جز تو شکایت به که بریم؟! «یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم/ رخساره به کس ننمود آن شاهد هر جایی»!

حسین قرایی: ساعت تفریح بود و یکی از بچه‌ها پله‌ها را طی می‌کرد و دوان‌دوان به من رسید و گفت: «آقا اخیراً یک کتاب درباره شهید آوینی خواندم که به او علاقه‌مند شدم». کتاب را گرفتم دیدم نوشته: «تکرار تنهایی، اثر محمدعلی صمدی».
تا اسم «محمدعلی صمدی» آمد درباره‌اش توضیح دادم و به آن دانش‌آموز علاقه‌مند گفتم: «اگر توانستی مجموعه سری کتاب‌های یاران ناب را تهیه کنی تقریباً می‌توانی اطلاعات جامع و مستند و خوبی را از تاریخ و فرهنگ انقلاب اسلامی پیدا کنی که در قوطی هیچ عطاری پیدا نمی‌شود!»
با این توضیحات، این مطلب روشن می‌شود که جوانان عطش‌مند فرهنگ انقلاب اسلامی، نخستین مشتاقان کتاب‌های محمدعلی صمدی هستند؛ جوانانی که کتاب‌های درسی با برخی سخت‌گیری‌هایش، آنها را در سیطره 3 در 4 فکر کردن برده و متاسفانه آنها را از اندیشه‌ورزی تهی کرده است. در همین جا باید عرض کنم مؤلفان محترم کتب درسی باید از قلم معلمانه «صمدی»‌ها بهره گیرند تا نسل امروز، تاریخ را در بستری از خاطره‌های مستند به تماشا بنشیند و به دل بنشاند.
اصولاً آدم‌هایی از جنس «محمدعلی صمدی» خودشان را زیاد رسانه‌ای نمی‌کنند ولی رسانه رسانای ادبیات دفاع‌مقدس و انقلاب اسلامی محسوب می‌شوند.
به نظرم اگر در کارنامه نویسندگی صمدی فقط کار نویسندگی و تدوین کتاب ارزشمند «او یک ملت بود»- که به خاطراتی از آیت‌الله شهید دکتر سیدمحمد حسینی‌بهشتی می‌پردازد- باشد، همین هنرمندی و تبحر او در خاطره‌گزینی و تدوین کتاب‌هایی با ژانر خاطره را فریاد می‌زند. پس در این یادداشت به بخشی از شگردها و مختصات کتاب مذکور می‌پردازیم تا با شیوه قلم صمدی بیشتر آشنا شویم.
کتاب را که باز می‌کنی و مقدمه آن را می‌خوانی با تتابع اضافات روبه‌رو می‌شوی و در برخی سطور کتاب مذکور صنایع دیگر ادبی نیز به چشم می‌آید. صمدی کوشیده خاطراتی را برای مخاطب گلچین کند که بیشتر در زندگی مردم وجود دارد.
از این نظرگاه کار زیبایی در حوزه سبک زندگی به دست داده است که به نظرم توفیق حاصل کرده است. اصلاً نویسنده با آوردن خاطرات پندآمیز در صدد آن است که «امر به معروف» کند ولی این‌بار نه «امر به معروف» انسان عادی بلکه امر به معروف قاضی مملکت. از این دریچه می‌توان گفت او با زرنگی تمام و با نگاهی اسلامی ساحت «امر به معروف و نهی از منکر» را برای تمام اقشار دانسته است: یک بار نامه‌ای به یکی از قضات نوشت و در آن، او را بشدت توبیخ کرد که «شنیده‌ام هنگامی که برای مأموریت به سفر می‌روی، ساک خود را به کسی که تو را همراهی می‌کند، می‌دهی. این، نشانه تکبر توست که شخصیت دیگران را مورد استخفاف قرار می‌دهی».(او یک ملت بود، ص 69)
آنقدر نویسنده به متن پرداخته که برخی نکات ویرایشی از دستش در رفته و متاسفانه در چاپ دوم کتاب هم تصحیح نشده است:
- غاطبه: «قاطبه» . (ص7)
- مساعدات‌ها: مساعدت‌ها.(ص 13)
- از چند نفر همکاری ساخته نبود: از چند نفر هم کاری ساخته نبود. (ص 45)
مستندگویی و مستند صحبت کردن از صمدی، خاطره‌گو و نویسنده‌ای فکور ساخته است به طوری که خیلی کم می‌شود از او در این زمینه‌ها سستی و کاهلی دید. اگر مقدمه کتاب مورد بحث را بخوانید این رویه علمی را مشاهده خواهید کرد.
از دیگر حسن‌های کتاب مذکور که به کوشش محمدعلی صمدی گردآوری شده، استفاده بجا و شایسته از عکس‌هایی است که تقریباً با خاطرات تطبیق می‌کند و همخوانی دارد. این تنوع در خوشخوان جلوه دادن کتاب سهم قابل توجهی دارد به طوری که هرجا این کتاب را معرفی کرده‌ام، فرد تقاضاکننده دیگر کتاب را به من پس نداده است، زیرا عکس‌های گلچین‌شده به زیبایی کتاب ضریب داده‌ است. یکی از مختصات دیگر که در کتاب صمدی به چشم می‌آید؛ صغری کبری چیدن است! صمدی اهل صغری کبری چیدن است و به‌زعم نگارنده سطور، این صغری کبری چیدن خوب است ولی گاهی اوقات غیر قابل تحمل می‌شود! انگار نویسنده قلاب سنگی در دست دارد و سنگ را با قلاب سنگ کلماتش به آن سوی بیابان سطور می‌فرستد که پیدا کردن سنگ معنی برای مخاطب ثقیل و طاقت‌فرساست. گویی مخاطب پس از پیدا کردن این سنگ که سنگین هم هست به عرق‌ریزی دچار می‌شود. پاراگراف آخر صفحه 7 اینگونه می‌نماید: «با فرض صحت مندرجات شناسنامه حضرت «بهشتی» (تولد به تاریخ چهارشنبه دوم آبان 1307 شمسی،
9 جمادی‌الاول 1347 قمری و 24 اکتبر 1928 میلادی) ایشان تا ساعت 21 و 30 دقیقه روز یکشنبه، 7 تیر 1360 شمسی (25 شعبان 1401 قمری و 28 جولای 1981 میلادی)، مجموعاً 52 سال و 8 ماه و 5 روز، مجال حیات در این دنیا را از حضرت حق (سبحانه‌ و تعالی) یافته‌اند. از این ایام نه چندان کثیر (قریب 19300 روز)، تنها 830 روز، در سال‌های پس از پیروزی «انقلاب اسلامی» می‌گذرد».(همان، ص 7)
در پایان یادآور می‌شوم بنده نویسندگانی را می‌شناسم که صاحب‌سبک هستند و راه‌های زیادی جلوی نویسندگان قرار دادند ولی هیچ‌گاه چنین توفیقی نداشتند که کتاب‌های‌شان به دست مردم و جوانان برسد، الحمدلله کتاب‌های محمدعلی صمدی بین جوانان و مردم جای خود را باز کرده است. این یعنی نویسنده برای مردم جامعه‌اش می‌نویسد تا تأثیرگذاری داشته باشد؛ مردمی که تازه دارند به سمت مطالعه می‌روند. نگاه ظریف و بدیع صمدی از او نویسنده‌ای مردمی ساخته است به طوری که گاهی اوقات مثل جامعه‌شناسی خاطرات را هنرمندانه و تأثیرگذار نقل می‌کند و جالب است که دقیقاً عین عبارات و کلمات را می‌آورد و این ریشه در صداقت نویسنده دارد. با برشی از کتاب «او یک ملت بود» شما را به تماشای تابلوی زیبایی از زندگی شهید بهشتی دعوت می‌کنیم؛ تابلویی که دیدنش اشک را بر چشم جاری می‌کند و از همین جهت است که اینجا جناب صمدی هم به تاریخ معاصر توجه دارد و هم به نثر کلماتی که بر جان مخاطب می‌نشیند. خاطره را بشنوید: «خوزستان، در اهواز یکی از برادران گفت نمی‌دانید اینجا تبلیغات علیه شما چه می‌کند... چند وقت قبل رفته بودند در این محله‌های فقیرنشین اهواز، خانه یک پیرزنی، برق خانه‌اش را قطع کرده بودند، بعد رفته بودند در خانه‌اش گفته بودند که می‌دانی چرا برق خانه‌ات را قطع کردند؟ بهشتی دستور داده برق خانه تو را قطع کنند».                                                                                       (همان، ص 163)
این روز‌ها خیلی روی کتاب‌ها با این دو کلمه آشنا می‌شویم «به کوشش»، «به سعی»، «به اهتمام» و... ولی این به کوشش محمدعلی صمدی در حقیقت بار دقیق معنایی کوشش را به ذهن متبادر می‌کند.
محمدعلی صمدی، علی‌اکبر مزدآبادی و نویسندگانی از این طیف و طایفه به جهت توجه به این رباعی از شیخ ابوسعید ابوالخیر، ناشناس مانده‌اند:
«عیب است بزرگ برکشیدن خود را
از جمله خلق برگزیدن خود را
از مردمک دیده بباید آموخت
دیدن همه کس را و ندیدن خود را»
به هر روی تکاپوی محمدعلی صمدی در حوزه ادبیات دفاع‌مقدس ستودنی است. از ناشر سری کتاب‌های «یاران ناب» شنیدم که ایده این کتاب‌ها- که تکیه‌اش بر عکس و خاطره است- از جمله فعالیت‌های بدیع جناب صمدی است.
حضور بی‌مزد و منت صمدی و توجه او برای شناسایی و شناساندن شهدا آنچنان که بودند، در قالب کتاب تحسین‌برانگیز است.‌ ای کاش «صمدی» تدریس را تجربه می‌کرد یا «صمدی»‌ها در مدارس و دانشگاه‌ها زیاد بودند تا جوانان عطش‌مند ایران عزیز با فرهنگ زلال دفاع‌مقدس آشنا شوند.