حسین قرایی: بعضی روز‌ها که با او تماس می‌گیرم تا اوضاع و احوالش را جویا شوم موبایلش آنتن نمی‌دهد، یعنی در حقیقت یک صبح تا شب آنتن نمی‌دهد. فردای آن روز تماس می‌گیرد و می‌گوید: «در یکی از روستا‌های مرزی زابل داشتیم کار فرهنگی می‌کردیم!» عباس باقری بیش از 40 سال است در آن سامان فعالیت‌های جدی فرهنگی را شروع کرده. او همه سال‌های عمرش را در زابل زیسته و تاکنون عطای همه پست‌های فرهنگی، غیرفرهنگی و سیاسی در پایتخت را به لقای کار فرهنگی در زابل بخشیده است. باقری که امروز و دیروز مدیر فرهنگ و ارشاد اسلامی زابل است، نخستین کتابش را با عنوان «تبعید در آفتاب» منتشر کرد، البته قبل از چاپ کتاب، اشعارش را از سال 1351 (یعنی 17 سالگی‌اش) در مطبوعات منتشر کرده است. درباره باقری شاعر که حدود 24 اثر در شعر و شاعری ارائه کرده، مفصل باید نوشت و نوشت. صحبت من در این یادداشت درباره یک شعر این شاعر انقلابی در عصر پسابرجام با عنوان «بیانیه» است که در کتابی با همین عنوان منتشر شده است. اولاً همین ابتدا باید یک نکته را صریح بگویم؛ عباس باقری در کتاب بیانیه «خیلی انقلابی است.» انقلابی بودن با این ضریب را در هیچکدام از آثار ایشان تاکنون ندیده‌ام و راستش برایم تعجب‌برانگیز بود! ثانیاً اگر توفیقی باشد این کتاب 240 صفحه‌ای را در زمانی بسیط‌تر نقد و بررسی خواهم کرد. اما بیانیه؛ بیانیه، شعر بلندی است که شاعر در آن تکیه‌اش بر محتواست. نام این شعر و ریتم و قطار شدن فضای کلمات اعتراضی ما را تا حدودی یاد شعر‌های «علیرضا قزوه» می‌اندازد. قالب این شعر سپید است اما شعر سپیدی که سیاهی‌های جهان را به رخ می‌کشد. بیانیه با شعار «مرگ بر آمریکا» شروع می‌شود و به‌زعم نگارنده این سطور تمام شعر معنی بلند و حکیمانه شعار مرگ بر آمریکاست، آمریکایی که پیر جماران لقب «شیطان بزرگ» را به او داد. شاعر با این گزاره‌ها ریشه مرگ بر آمریکا و مرگ بر ظالمان و ستمگران را بخوبی تصویر می‌کند. تصویری که ما را به 14 قرن قبل رهنمون می‌شود و در آموزه‌های دینی‌مان آن را جست‌وجو می‌کند؛ «مرگ بر آمریکا را/ خودت به من یاد داده‌ای/ همان روز که عاشورا/ در زخم‌هایت شکفت/ گلوی ارغوانی‌ات را بوسید/ رگ‌های ارغوانی‌ات را بوسید/ رگ‌های ملتهبت را ورق زد/ و همه ما را/ با هم از فرات برگرداند/ سیراب/ سیراب/ سیراب.» (بیانیه، ص197)
شاعر در «بیانیه» می‌کوشد شعار اصلی ظلم‌ستیزی (که الان مرگ بر آمریکاست) را از دیروز تا امروز (به دقیقه اکنون) با نگاه شاعرانه‌اش عمیق معنی کند اما معنایی که شاعر زابلی به دست می‌دهد مرگ بر آمریکا را در زمان و مکان خاصی نمی‌گوید، از عاشورا تا امروز در گستره‌ای پهناور تابلوی مرگ بر آمریکا را نقاشی کرده است. در این شعر، عباس باقری نقاش چیره‌دستی را می‌ماند که با آوردن تلمیح‌های پی در پی ماهرانه به کشیدن این تابلوی پرتصویر همت گماشته است. او دست مخاطبش را می‌گیرد و به علقمه می‌برد و در نهایت ایجاز، داستان ایستادگی حضرت ابوالفضل(ع) را روایت می‌کند که اهل مماشات نبود و در همان جا پل می‌زند تا به خرداد 42 و شهریور 57 برسد و یزیدیان (حکومت پهلوی) را که دست در دست آمریکا بودند اینگونه شاعرانه و ادیبانه و ایضاً انقلابی در شعر سپیدش نقاشی می‌کند؛ «حسین/ لب‌های عطشانم را/ به سقایی سپرد/ که تکه‌های تنش/ بر روی خاک سوخته جا ماند/ تا اعتمادم را/ به اردوی مماشات نبرد./ هزار و چارصد سال بعد/ با او، به علقمه باز آمدم (به میدان ژاله)/ مشتی کلمه، از آن زلال برگرفتم/ به یاد جمله‌های خردادخیز افتادم/ کلمه/ بر روی کلمه پاشیدم/ تا یادم نرود/ آمریکا/ همان عمروعاص شکمباره است/ همان بوزینه‌بازِ قلاده‌ساز/ که خوک‌چرانان‌اش/ راه/ بر کاروان آفتاب بسته‌اند.» (همان، صص 199- 198)
مثال‌های دیگری که شاعر در ادامه شعر سپید بیدارگرش می‌آورد ریشه در عدالت‌طلبی او دارد؛ عدالت‌طلبی‌ای که آبشخورش «عاشوراست». شاعر با نام بردن از مناطق جنگی ام‌الرصاص و اروند، در صدد است دفاع‌مقدس 8 ساله را به عاشورا پیوند بزند. از سوی دیگر در چینش واژه‌ها و معماری و مهندسی کلمات هنرمندانه عمل کرده است؛ «خودت به من یاد داده‌ای/ بقای پیکرم را در «ام‌الرصاص»/ از اروند بگذرانم/ تا در چشم «کربلای 5»/ آنقدر بزرگ شوم که دنیا/ از حقارت، دق می‌کند/ دق!» (همان، ص 199)
البته باید یادآور شد شاعر با آوردن کلمات «بزرگ شوم» و «حقارت» تضاد زیبایی را به کار بسته که بهره‌وری هنرمندانه او از صنایع ادبی را نمایان می‌کند. شاعر انقلابی ما در سطر‌های دیگر شعر سپیدش با تلمیح‌های عدالت‌طلبانه، اینگونه به شیعه بودنش افتخار می‌کند و با صدای بلند می‌گوید هنوز هم در تحریم به سر می‌برم ولی «فریاد مرگ بر آمریکا» را در عصر پسابرجام از من نگیرید. واضح‌تر بگویم؛ نمی‌گذارم فریاد‌های مرگ بر آمریکایی که حسین(ع) یادم داده است از من بگیرید؛ «خودت/ کف دست عقیل را نشانم داده‌ای/ تا از میله گداخته/ به بیداری برسم/ و با خاموش کردن پیه‌سوزی حقیر/ هزار سال از دارالحکومه دور شوم/ دور/ دور/ دور/ خودت به من گفته‌ای/ از گندم ری چنان روی برگردانم/ که نان سفره‌ها به تساوی/ بین گرسنگان زمین، قسمت شود/ و کوله‌بار عدالت/ بر روی شانه‌های ایمان، برود/ به خرابه‌های بی‌چراغ/ خانه‌های نمور/ افسرده/ خانه‌های بی‌اجاق/ خودت مشت‌هایم را برافراشته‌ای/ از پرز‌های حنجره‌ام تیغ‌زار ساخته‌ای/ تا زخم بر روی زخم بگذارم/ اما/ دست از دامان بی‌نیازی بر ندارم/ خودت گفته‌ای که بیایم/ در زیر بیرق آن پیر/ اندام فرسوده‌ام را از دهان باد بگیرم/ تکه/ تکه/ تکه، نو کنم.» (همان، صص 201-199)
شاعر «بیانیه» با کوتاه و بلند کردن مصراع‌هایش، تن صدایش را نیز کوتاه و بلند می‌کند و با ترکیب «ضیافت حلوای غرب» این سال‌ها را به نقد می‌کشد، عرض کردم که تاکنون از عباس باقری اینگونه شعر‌های رک و صریح و بی‌پرده را شاهد نبودم. باقری که در ورزش زورخانه‌ای، پهلوان است در به کارگیری بموقع واژه‌ها نیز پهلوانانه می‌چرخد و من انگار می‌کنم در چرخیدن و میل زدنش هم «مرگ بر آمریکا» می‌گوید! از شما پنهان نباشد که فضای شعر و محتوای غالب بر شعر مرا یاد شعر‌های اعتراضی «سلمان هراتی» هم می‌اندازد. سطر سطر این شعر بیانیه‌ای است که برای مردم عصر انقلاب اسلامی خوانده می‌شود، شاعر 61 ساله ما هنوزم که هنوز است به تعبیر دکتر شفیعی‌کدکنی «دریاست و هیچ باکی از توفان ندارد» و اصلاً در بستر آرامش نمی‌خوابد؛ «حالا/ مگر کدام درفش عزت، واژگون شده است/ که مرا/ به ضیافت حلوای غرب می‌بری/ و نمی‌پرسی/ این سی‌وهفت سال/ در شعب ابی‌طالب وطن، چه گذشت...!/ انقلابی که سهم زاغه‌نشین‌ها را/ از حلق سعدآباد پس گرفت/ تا به کام دنیای تیره‌روز برساند/ اکنون/ تن‌اش را/ در جکوزی کدام اشراف‌زاده نرم می‌کند؟!/ در بستر کدام آرامش/ می‌خواهد پیه روی پیه بگذارد/ از کدام سمت اراده می‌آید/ تا آب در آسیاب سیاست بریزد»  (همان، صص 202-201)
اگر دقیق‌تر به شعر بنگریم، شاعر عصر انقلاب، با سوال‌های پی در پی که مصوت‌های بلند «آ» آن را همراهی می‌کنند، در پی پاسخ است. پاسخی که جوابش دوستی با آمریکا نیست و مرگ بر آمریکاست! شاعر در سطر‌های پایانی شعرش به مسلمانی‌اش، شیعه بودنش، افتخار می‌کند و سختی راه را به خاطر معشوق به جان خریده و از همین چشم‌انداز است که دوست دارد در این راه بمیرد و به تعبیری زیباتر «شهید» شود؛ «خودت مرا، همدوش پابرهنه‌ها/ از دیولاخ‌ها و دره‌های هول عبور داده‌ای/ در کربلا/ به خیمه‌گاه بصیرت برده‌ای/ تا از بزرگراه عاشورا/ به مدینه عاشقی برسم/ به اتحاد جماهیر سر‌ها و نیزه‌ها/ حالا اگر گواهی می‌خواهی/ آنک گواه: خاورمیانه/ گودال قتلگاه/ و یزید/ همین آمریکاست:/ همین ابن‌سعد منحوس/ همین پسر مرجانه انگلیس/ همین موریانه مستکبر/ همین:/ خودت به من یاد داده‌ای، چگونه بمیرم/ پس با من بگو بمیر/ اما/ فریاد مرگ بر آمریکا را هرگز از من مگیر/ هرگز.» تکرار پیاپی سوال‌ها و جملات گونه‌گونی که در بیانیه است باعث شده زنجیره‌ای از کلمات که از آنها بوی عدالت‌طلبی به مشام می‌رسد، تمرکز و تأمل مخاطب را دستخوش تحولات پی در پی قرار دهد. واقعاً الان هم برایم سوال است چرا عباس باقری که در شعر‌هایش آرام بود و آسه می‌آمد و آسه می‌رفت اینگونه مطالبه‌گر شده است. آن هم در این 5-4 سال اخیر؟ چون تاریخی که پای شعرهایش آمده از سال 90 تا امروز است. قطعاً جواب این سوال را باید در اوضاع فرهنگ- سیاسی این روز‌ها جست‌وجو کرد.
 

برنامه سینمایی «هفت» بامداد شنبه 24 مهرماه با موضوع بررسی مولفه‌های فرمی سینمای دینی روی آنتن زنده شبکه 3 سیما رفت.  به گزارش «وطن امروز»، این برنامه در میزگردی با حضور مسعود فراستی، محمدتقی فهیم و حسین سلطان‌محمدی به بررسی مولفه‌های فرمی سینمای دینی پرداخت. حسین سلطان‌محمدی در ابتدا گفت: فرم در زبان سینما از اهمیت بسیاری برخوردار است اما در عین حال محتوا و مضمون نیز به نظر من در سینمای دینی یا حماسی از اهمیت بسیاری برخوردار است. کشمکش جامعه امروز ما فراتر از سینماست و دعوا، دعوای محتواست. اینکه چه چیز را در قالب محدود تصویر می‌خواهیم منتقل کنیم؟!  در ادامه محمدتقی فهیم، منتقد سینما نیز افزود: دعوای فرم و محتوا، دعوای من و مسعود فراستی نیست. دعوای تاریخ سینماست. به عقیده من آسیبی که فرمالیسم به هنر زده است، کمتر از محتواگراها نیست اما واقعیت این است که این دعوا پس از انقلاب آسیب بیشتری به ما زد. در دوره‌ای مدیریت سینمایی ما محتوازدگی بسیاری داشت و در عین حال تعریف دقیقی هم از سینمای دینی یا اخلاقی نداشت. در ادامه مسعود فراستی بیان داشت: هنر حرف نیست. هنر جواب به یک پرسش نیست. هنر گزاره نیست. هنر شیوه گزاردن است. هنر دانش نیز نیست. اگر هنر قرار است دانشی باشد، دانش شیوه دانستن است! وقتی شعر حافظ را می‌خوانیم چیزی که به ما منتقل می‌کند، خود شعر حافظ است. شعر درباره بیرون یا تفصیلی بر جهان نیست. یک پیشنهاد جاندار درباره جهان است. وی ادامه داد: اساسا تجربه‌ای که ما از یک اثر هنری می‌کنیم، تجربه‌ای از یک فرم است. وقتی موسیقی گوش می‌دهیم، یک فرم هماهنگ پیچیده را تجربه می‌کنیم. هر کدام از مدیوم‌های هنری با فرم خود چیزی را منتقل می‌کنند. آن چیز، چیزی بیرون از خودشان نیست، خودشان است. اساسا اگر از فرم حرکت نکنیم تا به مقصد برسیم، پس از چه چیز حرف می‌زنیم؟ آیا بیرون از فرم، چیزی وجود دارد که قبل از فرم بوده است؟ اینچنین نیست. فراستی با بیان آنکه من بین تاثیرگذاری و زیبایی، قطعا تاثیرگذاری را انتخاب می‌کنم، افزود: اما آن چیزی که من و شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد، فرم معنادار است. آن محتوایی که مدنظر شماست اگر با میانجی فرم نباشد، اصلا محتوا نیست! فهیم ادامه داد: من درباره فیلم «ابد و یک روز» یا «جدایی نادر از سیمین» یا درباره همین فیلم امروز اصغر فرهادی یعنی «فروشنده» هم معتقدم فرم خوبی دارند، اما با محتوای آنها مخالفم. اما فراستی «ابد و یک روز» را به عنوان یک فیلم «ضدملی» خواند. چرا؟ این فیلم فرمش بد بود یا محتوا؟ خود فراستی بارها در «هفت» گفته است که مخالف فیلم ضدملی است، این حرف فرم است یا محتوا؟ فراستی پاسخ داد: فرم این فیلم مشکل دارد. نکته اساسی این است که ما در هنر، در قلمرو حس و دل هستیم. در قلمرو سر و عقل نیستیم. در قلمرو حس بودن، یعنی در قلمرو فرم هستیم. فراستی با بیان آنکه محتوا وجود ندارد، ادامه داد: این موضوع است که وجود دارد. فرم موضوع را به اندازه‌ای که می‌گیرد، به محتوا تبدیل می‌کند. «بچه‌های آسمان» نه موضوع، نه تم و نه محتوای آن دینی نیست. موسیقی، حرکت دوربین و صحنه‌سازی به‌گونه‌ای است که فیلم را دینی می‌کند و به من حس دینی می‌دهد و الا دیالوگ «خدا» و نماز و... فیلم را دینی نمی‌کند. این موضوع یا «چه» نیست که فیلم را دینی می‌کند، این حال فیلم و «چگونه» است که فیلم را دینی می‌کند. فهیم بیان داشت: اما فیلم «بچه‌های آسمان» اساسا تمش براساس پارادیم اجتماعی ماست و تم فیلم یعنی عدالت‌طلبی همان «چه» یا محتواست.

بهرام عظیمی معتقد است بسیاری از فیلمسازان انیمیشن به واسطه ارتباطات، مدام سفارش کار می‌گیرند اما انیمیشن ضعیف تحویل می‌دهند. به گزارش ستاد خبری جشنواره فیلم کوتاه تهران، بهرام عظیمی درباره مشکلات اقتصادی انیمیشن‌سازی در کشور، گفت:  بیشتر تولیدات  انیمیشن در کشور ما سفارشی است. معمولا یک ارگان یا سازمان به انیمیشن‌سازان پیشنهاد کار می‌دهد یا یک طرح از سوی یک تیم انیمیشن به  مرکزی پیشنهاد شده و ساخته می‌شود. بدین ترتیب سینمای انیمیشن ما چرخه اقتصادی مشخصی ندارد بلکه تنها درآمدزایی می‌کند. وی ادامه داد: اقتصاد زمانی در کار فیلمسازی مطرح است که انیمیشن‌ساز بتواند اثرش را به شبکه‌ها و مراکز مختلف بفروشد و از سوی دیگر این فیلم‌ها خریدار داشته باشد اما در حال حاضر  اقتصاد انیمیشن خوب نیست و از بودجه مراکز و سازمان‌ها استفاده می‌کند. کارگردان فیلم سینمایی«تهران 1500» درباره کیفیت نازل بسیاری از فیلم‌های انیمیشن، عنوان کرد:  بیشتر تولیدات ما به دلیل سفارشی بودن در یک چرخه باطل گرفتار شده‌اند و از نظر کیفی رشد و پویایی ندارند. آثار معدودی در بخش انیمیشن یافت می‌شود که از نظر کیفیت متفاوت از سایر فیلم‌ها باشد. از طرف دیگر ارگان‌های سفارش‌دهنده نیز در چرخه رقابت قرار ندارند. وی افزود: انیمیشن‌سازها در حالت کلی بیکار نیستند اما حس رقابت بین آنها وجود ندارد. از آنجا که رقابت بین انیمیشن‌سازها وجود ندارد هیچکدام از تیم‌های سازنده انیمیشن از دور خارج نشده‌اند اما خیلی از آنها کار حرفه‌ای ارائه نمی‌دهند. درواقع به شعور و شرف فیلمساز بازمی‌گردد که کار خوب و باکیفیت عرضه کند.کارگردان انیمیشن کوتاه «ماسوله» با اشاره به جوایز متعدد بین‌المللی در بخش انیمیشن کوتاه، بیان کرد: بهترین انیمیشن‌های ایران در طول تاریخ انیمیشن‌سازی کشور مربوط به انیمیشن‌های کوتاه جشنواره‌ای است و قابل رقابت با انیمیشن‌های موفق دنیاست. انیمیشن کوتاه بسیار جمع و جور است و بسادگی امکان جبران و تصحیح کار در آن  وجود دارد. به همین دلیل این انیمیشن‌ها در جشنواره‌های بین‌المللی موفق‌تر عمل کرده‌‌اند.

انتصابات جدید در صداوسیما
معاون برون‌مرزی صداوسیما، مدیرکل خبر و تفاسیر و مدیر رادیو عربی و آفریقایی این معاونت را با صدور احکامی جداگانه منصوب کرد.  به گزارش فارس، پیمان جبلی، معاون برون‌مرزی صداوسیما در حکمی عباس محمدنژاد را به سمت مدیرکل خبر و تفسیر معاونت برون‌مرزی صداوسیما منصوب کرد. جبلی در حکم دیگری نیز سیدعباس انجام را به‌عنوان مدیر رادیو عربی و آفریقایی معاونت برون‌مرزی صداوسیما منصوب کرده است.

پخش سریال «آرام می‌گیریم» از اوایل آذرماه
سریال «آرام می‌گیریم» به کارگردانی روح‌الله سهرابی و تهیه‌کنندگی فرهاد گلی که این روزها مراحل پایانی تولید را سپری می‌کند،‌ حوالی جنت‌آباد و در خانه مسعود با بازی مجید صالحی مقابل دوربین رفته است. به گزارش فارس، تا به حال 70 درصد از این سریال مقابل دوربین روح‌الله سهرابی رفته است و تدوین نیز به صورت همزمان در حال انجام است. «آرام می‌گیریم» بعد از محرم و صفر و اوایل آذرماه سال جاری به صورت هر شب از شبکه 2 سیما پخش می‌شود.  هوشنگ توکلی در این سریال نقش حاج ابراهیم که بزرگ خانواده است را ایفا می‌کند. ثریا قاسمی، همسر وی و فرزندانش علی اوسیوند (ناصر)، میرطاهر مظلومی (منصور)، مجید صالحی (مسعود)، مهدی سلوکی (سعید) و لعیا زنگنه (ماهان) هستند.

آغاز جشنواره «نهضت ترجمه رضوی»
جشنواره «نهضت ترجمه رضوی» با هدف ترجمه آثار فارسی‌زبان مربوط به امام هشتم شیعیان به زبان‌های فرانسه، اردو، روسی، عربی و انگلیسی و همچنین ترجمه آثار پرمخاطبی که به زبان‌های روز دنیا تالیف شده به فارسی آغاز شد.  به گزارش تسنیم، انسیه خزعلی، رئیس دانشگاه الزهرا(س) از برگزاری جشنواره «نهضت ترجمه رضوی» از آغاز ماه محرم با هدف ترجمه آثار فارسی‌زبان مربوط به امام هشتم شیعیان به زبان‌های فرانسه، اردو، روسی، عربی و انگلیسی خبر داد و گفت: اساتید و دانشجویان می‌توانند در این جشنواره شرکت کنند و دانشجویان با نظارت استادان این دانشگاه و برخی دیگر از دانشگاه‌های مادر کشور، آثار رضوی را ترجمه کنند.

تئاترشهر میزبان نمایش‌های  تازه می‌شود
برنامه جدید تالارهای نمایشی مجموعه تئاترشهر با گذشت ایام سوگواری حضرت سیدالشهدا(ع) در دهه اول ماه محرم اعلام شد.  به گزارش تسنیم، در تالار اصلی نمایش «سردار» به نویسندگی و کارگردانی نادر برهانی از روز یکشنبه 25 مهرماه ساعت 19:30 با مدت 110 دقیقه و قیمت بلیت 35 هزار تومان روی صحنه می‌رود. در تالار چهارسو نمایش «درباره تصویرت از من تجدید نظر کن» به کارگردانی آروند دشت‌آرای ساعت‌های 16، 18 و  20:30  با مدت زمان 110 دقیقه با بازی آروند دشت‌آرای، مارین ون هولک، آروشا بیگی، مالته شولتز، دیبا خاتمی، میخائیل بلوس، استوارت دنیسون و آزاده میرزایی روی صحنه می‌رود.  با پایان گرفتن اجراهای این اثر نمایشی، نمایش «طپانچه خانم» به نویسندگی محمدامیر یاراحمدی، کارگردانی شهاب‌الدین حسین‌پور به صحنه می‌رود. «آخرین انار دنیا» عنوان نمایش جدید دیگری به نویسندگی و کارگردانی ابراهیم پشت‌کوهی است که از 25 مهرماه ساعت 19:30 به مدت زمان 65 دقیقه در تالار سایه میزبان علاقه‌مندان تئاتر می‌شود. مرکز مطالعات اجرایی قشقایی به نمایش «بریدگی‌ها» به نویسندگی و کارگردانی رضا شاه‌بداغی، «زمستان» به نویسندگی و کارگردانی باقر سروش و نمایش «گور به گور» به نویسندگی میثم فرهمندیان و کارگردانی حمید مرادویسی اختصاص دارد. در پلاتوی اجرای مجموعه تئاترشهر نیز از روز دوشنبه 26 مهرماه نمایش «آنکه گفت آری آنکه گفت نه» با برداشتی آزاد از متن برتولت برشت به نویسندگی حسین جمالی و کارگردانی مجید رحمتی روی صحنه می‌رود.

«قصه‌های تبیان» آماده نمایش شد
مجموعه اپیزودیک «قصه‌های تبیان» آخرین یادگار فرج‌الله سلحشور آماده نمایش شد و بزودی از تلویزیون پخش می‌شود. به گزارش مهر، آرش زینال‌خیری، مدیرتولید مجموعه تلویزیونی «قصه‌های تبیان» در این‌باره گفت: این مجموعه اپیزودیک که براساس داستان‌های واقعی و موضوعات قرآنی ساخته شده تمام مراحل فنی را به پایان رسانده و برای پخش تلویزیونی آماده است. وی افزود: «قصه‌های تبیان» در موسسه فرهنگی- هنری تبیان تولید شده است و فیلمنامه آن با محوریت موضوعات قرآنی به نگارش درآمده و همه داستان‌ها و روایاتش براساس اتفاقات و داستان‌های واقعی جلوی دوربین رفته است. مجموعه تلویزیونی «قصه‌های تبیان» در ۴۵ اپیزود توسط کارگردانان جوان به تهیه‌کنندگی زنده‌یاد فرج‌الله سلحشور و مشاور کارگردانی جمال شورجه و مشاور فیلمنامه منصور براهیمی جلوی دوربین رفت.

«نذر» با محتوایی محرمی به تدوین رسید
فیلم «نذر» به کارگردانی محمود هدایتی پس از 3 روز کاری فشرده در مراحل فنی قرار دارد. به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، فیلم کوتاه داستانی «نذر» به تهیه‌کنندگی و کارگردانی محمود هدایتی در صبح تاسوعای حسینی کلید خورد و در روز پنجشنبه بیست‌ودوم مهر فیلمبرداری آن به پایان رسید. موضوع این فیلم روایت پسری است که پدرش نذری را به دلیل بهبود او، باید در روز عاشورا ادا کند اما پسر از انجام این نذر سر باز می‌زند. زمان این فیلم 20 دقیقه است که لوکیشن آن طی 3 روز در تهران؛ منطقه پونک و در حرم حضرت عبدالعظیم(ع) و حسینیه متوسلین به حضرت زهرا(س)، واقع در شهرری بوده است. فیلم کوتاه «نذر» در شبکه قرآن و جشنواره‌های داخلی به نمایش در خواهد آمد.

عباسعلی براتی‌پور:
شاعران آیینی باید شعرای گذشته را الگوی خود قرار دهند
عباسعلی براتی‌پور، شاعر آیینی معتقد است شاعران آیینی باید شعرای گذشته را الگوی خود قرار دهند تا بتوانند اشعار فاخری بسرایند. وی در این زمینه گفت: شاعران باید دقت کنند شأن اهل بیت(ع) در شعرهای‌شان حفظ شود. به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، این شاعر ادامه داد: در محرم رویکرد شعرا به شعر عاشورایی بیشتر است. به نظر می‌رسد این همان توفیقی است که خود حضرت اباعبدالله به شعرا اعطا می‌کند تا بتوانند شعرهایی آیینی و عاشورایی بسرایند. براتی‌پور ضمن اشاره به مباحثی که به عنوان آفت‌های شعر آیینی و دینی بیان می‌شود، گفت: هرکسی که طبع شعری دارد و می‌خواهد درباره محرم و عاشورا کاری انجام دهد، آنچه را آموخته و آنچه را از این موضوع برداشت می‌کند، بیان می‌کند.

انتشار «دا» در اسپانیا
مدیرگروه ترجمه آثار به زبان اسپانیایی حوزه هنری از چاپ ترجمه کتاب «دا» در اسپانیا خبر داد. به گزارش تسنیم، نجمه شبیری، مدیرگروه ترجمه آثار به زبان اسپانیایی حوزه هنری گفت: کار ترجمه کتاب «دا»، خاطرات سیده‌زهرا حسینی که به قلم سیده اعظم حسینی نوشته شده، رو به اتمام است و تاکنون دوسوم کار انجام شده و پیش‌بینی می‌شود تا یک‌ماه آینده به اتمام برسد. وی به چاپ این اثر اشاره کرد و افزود: همزمان با کار ترجمه، کار ویراستاری و صفحه‌آرایی کار نیز در حال انجام است. قرار است ناشری در اسپانیا این اثر را منتشر و توزیع کند. در حال حاضر مشغول مذاکره با چند ناشر هستیم که پس از کسب نتیجه قطعی، اعلام خواهد شد.

بهروز شعیبی:
حمیدیان نقش صمدی‌لباف را به بهترین شکل بازى کرد
بهروز شعیبی با اشاره به اینکه تلاش و تسلط بابک حمیدیان او را شگفت‌زده می‌کند، گفت: او در «سیانور» نقش شخصیت پیچیده و مستحکم صمدی‌لباف را به بهترین شکل بازى کرد.  به گزارش تسنیم،  بهروز شعیبی کارگردان «سیانور» درباره بازی بابک حمیدیان در نقش مرتضى صمدی‌لباف نوشته است: بابک بى‌شک یکى از بهترین بازیگران نسل ماست. خوشبختانه ما کارهاى زیادى در کنار هم بوده‌ایم و من هر بار که با او کار مى‌کنم بیشتر از قبل خوشحالم و بیشتر از تلاش و تسلطى که به کارش دارد شگفت‌زده مى‌شوم.