این قضیه مختص یک قشر یا یک ورزشگاه خاص نیست، تنها از شهری به شهر دیگر کم یا بیشتر است.  این روزها پدیده «خون‌بازی» در ورزشگاه‌هاى فوتبال ایران بی‌شک یکى از زشت‌ترین اتفاقاتى است که هر از گاهى شاهد آن هستیم... یک روز در اصفهان، یکبار در تبریز، یک شب در اهواز، و بارها و بارها در سایر ورزشگاه‌های کشور که به وفور هم شاهد تکرار آن هستیم؛ یا دستی می‌شکند یا پایی زخم می‌شود یا چشمی درمی‌آید یا تنی خونین می‌شود یا سری سنگ می‌خورد... اوضاع در برخی ورزشگاه‌ها روز به روز بد و بدتر می‌شود، حتی با علم به پرمخاطره بودن بعضی ورزشگاه‌ها همچنان مدیریت نادرست و عدم کنترل صحیح علت اصلی وقایع و اتفاقات بغرنج است و برخی ورزشگاه‌ها به مصداق بارز میدان جنگ تبدیل شده‌اند. آقایان مسؤول بخوبی نسبت به چالش‌هایی که ممکن است در چنین دیدارهایی با آن مواجه شوند واقفند و پیش از این نیز به دفعات با بحران‌هایی اینچنینی برخورد کرده‌اند و دیگر به هیچ‌وجه توجیه آنان درباره نبود تجربه و عدم پیش‌بینی‌های لازم قابل قبول نیست اما افسوس که هر بار با آگاهی نسبت به بروز وقایع خسارت‌بار و پیش‌بینی اینگونه حوادث باز هم شاهد اقدام و عمل صحیحی به منظور جلوگیری از آن نیستیم، گویی چون کبک سر در برف فرو کرده و به خواب زمستانی رفته‌اند. بارها و بارها در تبریز صندلی‌ها یکی پس از دیگری شکسته شده و علاوه بر وارد شدن میلیون‌ها تومان خسارت، صدمات جسمی نیز به برخی تماشاچیان وارد شده است، در اصفهان که چند سال قبل شاهد اتفاقی دلخراش با پرتاب نارنجک دستی به سمت یک سرباز وظیفه بودیم که در نهایت منجر به نابینایی یکی از چشمان وی شد، در اهواز نیز که گویا این مساله اپیدمی شده و هیچ بازی با سرخابی‌های پایتخت در آن بدون تلفات جانی و مالی به پایان نمی‌رسد؛ پدیده‌ای شوم که این روزها در فوتبال ایران رواج یافته و بسیار نگران‌کننده است و جای تامل دارد. فوتبالی که به خون و خونریزی منجر شود در هیچ قاموسی نمی‌گنجد. ابتدا باید پرسید این افراد به چه قیمتی حاضر به انجام چنین اعمال نگران‌کننده‌ای می‌شوند و در مرحله بعد، این مسؤولان امنیتی، انتظامی و نیز دست‌اندرکاران برگزاری مسابقات فوتبال ایران هستند که باید نسبت به عدم اقدامات لازم و درخور پاسخگو باشند؟ در هر جمعیتی افرادی حضور دارند که نه‌تنها رفتارهای ناهنجار بلکه اعمال غیرقانونی دارند و باید با برنامه‌ریزی صحیح، فرهنگسازی درست، کنترل بموقع و نیز اقدام لازم از بروز رفتارهای آسیب‌زای این افراد جلوگیری کرد.  زمانی که سیستم معیوب بوده و امکان شناسایی هواداران یک باشگاه وجود ندارد چاره‌ای جز تدبیرهای نظامی به منظور کنترل جمعیت هزاران نفری که به ورزشگاه‌ها می‌آیند، نیست. این هفته در فوتبال ایران باز هم اتفاقی تاسفبار رخ داد تا همچنان در برخی مواقع افسوس بخوریم که به چه علت به جای لذت بردن از فوتبال باید در اثر رفتارهای غیرانسانی، خشن، پرخاشگرانه و آسیب‌زا تن و بدن‌مان بلرزد که مبادا برای کسی حادثه‌ای جبران‌ناپذیر رخ دهد.  ای کاش حال که به پدیده خون‌بازی در فوتبال ایران پی برده‌ایم کمی بیشتر به فکر باشیم و هرچه سریع‌تر دوباره از نو برنامه‌ریزی کنیم تا خدای ناکرده شاهد اتفاقات بد و بدتر در آینده نباشیم.
خونبازی اهواز به کمیته انضباطی ارسال شد
پرونده حواشی بازی استقلال خوزستان با پرسپولیس تهران که منجر به زخمی شدن تنی چند از هواداران شد به کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال ارسال شد.
غلامرضا بهروان در گفت‌وگو با شفقنا ورزشی، با اشاره به اینکه گزارش حوادث ورزشگاه غدیر اهواز در دیدار تیم‌های فوتبال استقلال خوزستان و پرسپولیس تهران در هفته نهم لیگ برتر فوتبال به کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال ارسال شده است، اظهار کرد: گزارش‌های لازم به کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال ارسال شده و منتظر تصمیم‌گیری در این باره هستیم. وی ادامه داد: این بار اول نیست که شاهد چنین اتفاقات ناخوشانیدی هستیم و باید در این رابطه افسوس بخوریم و هرچه سریع‌تر اقدامات بازدارنده جدی را در دستور کار قرار دهیم.  مگر منتظر هستیم کسی جانش را از دست دهد تا اقدام کنیم؟ زمانی که برای یکبار چنین مساله‌ای رخ دهد می‌توان نام آن را اتفاق گذاشت اما چندین و چندبار چنین حوادثی در بازی‌های مختلف رخ داده و چاره‌اندیشی صحیح شکل نگرفته است. رئیس کمیته برگزاری مسابقات سازمان لیگ فوتبال ایران با تاکید بر اینکه بروز چنین مشکلاتی برای فوتبال ایران خوب نیست، بیان کرد: باید بپرسیم چه کسی مسؤول امنیت در ورزشگاه‌هاست؟ مگر سازمان لیگ موظف است جلوی بروز چنین مشکلاتی را بگیرد؟ ما تنها موظف به برگزاری رقابت‌ها هستیم و هر سازمان و نهادی نیز وظیفه‌اش تعریف شده است.
بهروان افزود: در اسفندماه سال جاری قرار است رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا در ورزشگاه غدیر اهواز برگزار شود اما آیا چاره‌اندیشی‌های لازم در این زمینه شده است؟ چه کسی مسؤول تامین امنیت ورزشگاه‌هاست؟ مگر می‌شود سنگ را از سکوی ورزشگاه جدا و پرتاب کنند؟ باید هرچه سریع‌تر اقدامات بازدارنده جدی را در این زمینه لحاظ کنیم، در غیر این صورت شاهد وقایع جبران‌ناپذیری خواهیم بود.
 

محمد سررشته‌داری : درحالی که از ابتدای فصل پیدا بود فشار لیگ، جام حذفی، لیگ قهرمانان و حضور بازیکنان در تیم‌ملی برای پرسپولیس بسیار زیاد است اما خریدهای دوم بد کار برانکو را شبیه به قلعه‌نویی کرده است. برانکو و طاهری از ابتدای فصل می‌دانستند پرسپولیس امسال برنامه‌های بسیار سنگین‌تری نسبت به سال گذشته دارد. برانکو قطعا تقویم تیم را دیده بود. او حتما دیده که پرسپولیس در لیگ برتر، در جام حذفی، در جام باشگاه‌های آسیا و البته به نوعی در راه جام‌جهانی درگیر است و به این ترتیب به جای 13 بازیکن درجه یک باید ۱۷ بازیکن درجه یک - این محاسبات عددی به تعداد جام‌ها و اهداف باشگاه مربوط است- استخدام کند اما به نظر می‌رسد برانکو و طاهری چنین نکرده‌اند و البته نخستین تبعات آن هم شکست از قشقایی و اخراج  زشت از جام حذفی بود. پرسپولیس در ابتدای فصل دچار اشتباهات زیادی در بازیکن‌گیری شد، از رامین رضاییان و تجمع بازیکن در جناح راست بگیرید که با توجه به مخالفت برانکو با این خرید بدنه راست این تیم را از تعادل دور کرده تا برسید به همه خریدهای غلط خارجی که تاکنون به کار این تیم نیامده‌اند. پولیانسکی، ولادیمیر پریموف، رادوشویچ و گولج که خارجی‌هایی بودند بی‌تاثیر و گران. این خریدها عملا تاکنون به درد پرسپولیس و برانکو نخورده‌اند. خارج کردن ساسان انصاری که برای فولاد چون ستاره‌ای می‌درخشد در روزهایی که پرسپولیس از فقر گلزن و گل رنج می‌کشد را هم به این مورد اضافه کنید تا متوجه شوید پرسپولیس کجای کار را اشتباه کرده است. در واقع توانایی‌های تاکتیکی برانکو محدود شده به 13 یا 14 بازیکن آن هم در حالی که این تیم روزهای سختی در لیگ قهرمانان آسیا و لیگ برتر دارد و البته در راه جام‌جهانی هم بسیار تحت فشار قرار می‌گیرد و با 6 بازیکن در تیم‌ملی سخت‌ترین روزها را سپری می‌کند. این همه در حالی رخ می‌دهد که اگر برانکو و باشگاه پرسپولیس به جای این خریدهای گران و بی‌کیفیت ثانوی، خریدهایی داشتند که در بازی با تیم‌های مثل قشقایی و نفت می‌توانستند عصای دست باشند، این تیم با سرعت بهتری به جلو حرکت می‌کرد. در واقع منهای تیم اصلی که حفظ شاکله تیمی پارسال بود و درست هم بود، در حلقه دوم برانکو و طاهری سهل‌انگاری کرده‌اند و بازیکنانی دارند که در هنگام اردوها و مسابقات تیم‌ملی یا محرومیت‌ها و مصدومیت‌ها چندان نمی‌توانند به پرسپولیس کمک کنند «حداقل تاکنون نتوانسته‌اند» و شاید اگر پرسپولیس برای حلقه دوم اندکی بیشتر وسواس به خرج می‌داد و به جای دلارهای زیاد برای بازیکنان کم‌کار، ریال به بازیکنان بهتری پرداخت می‌کرد سختی‌هایش هم کمتر می‌شد. در واقع به نظر می‌رسد نوعی سهل‌انگاری برای خرید حلقه دوم و پشتیبان در پرسپولیس رخ داده مگر اینکه خارجی‌ها بالاخره به کار پرسپولیس بیایند اگرنه این فشار زیاد روی ملی‌پوشان هم برای برانکو و پرسپولیس در مجموع گران تمام می‌شود و هم برای تیم‌ملی که با احتمال مصدومیت بازیکنانش در ادامه راه مقدماتی جام‌جهانی مواجه می‌شود. این دقیقا همان اتفاقی بود که 3 سال قبل برای امیر قلعه‌نویی رخ داد و او را با ملی‌پوشانی که تحت فشار زیادی بودند  به بن‌بست رساند و کار به درگیری روی سکوها علیه ملی‌پوشان هم رسید. به نظر می‌رسد برانکو هم در حال تکرار همان روزهاست چون نیروهای پشتیبانش تاکنون به کار تیم نیامده‌اند.

 

هشدار یک هوادار باعث شد شناگر استرالیایی تحت عمل جراحی قرار بگیرد و زندگی‌اش را نجات بدهد.  به‌ گزارش ‌ایسنا ‌و ‌به نقل از آ.اس، مارک هورتون استرالیایی در المپیک 2016 ریودوژانیرو در رشته 400 متر آزاد قهرمان شد. پس از این بازی‌ها، تیم پزشکی شنای استرالیا ایمیلی را دریافت کرد که در آن، یک هوادار از تغییر رنگ غیرمعمول یک خال روی قفسه سینه هورتون خبر داده بود. شناگر 20 ساله استرالیایی بتازگی خال مشکوک به سرطان را برداشت. او  پس از عمل جراحی در اینستاگرامش عکسی منتشر کرد و نوشت: قابل توجه کسی که آن ایمیل را برای کادر پزشکی تیم شنا فرستاد و به من گفت‌ آن خال بررسی شود. هشدار خوبی بود. قهرمان المپیک در این رابطه به روزنامه هرالد سان گفت‌: فکر می‌کنم این شخص یک متخصص بود که توانست از طریق تلویزیون و در جریان بازی‌های المپیک، غیرعادی بودن خال را تشخیص بدهد. استرالیا یکی از کشورهایی است که آمار سرطان پوست در آن زیاد است. 66 درصد مردم این کشور در معرض این بیماری قرار دارند. هر سال 2 هزار استرالیایی به علت سرطان پوست جان خود را از دست می‌دهند.

حسن‌زاده: باید رأیی بدهیم که دیگر تکرار نشود
رئیس کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال تاکید کرد اتفاقاتی که در دیدار پرسپولیس و استقلال خوزستان رخ داد تاسفبار است. اسماعیل حسن‌زاده با اشاره به اتفاق رخ‌داده در ورزشگاه غدیر اهواز گفت: از طریق رسانه‌ها و برخی مقامات رسمی مسابقات، متوجه حواشی دیدارهای مختلف بوده‌ایم اما تا زمانی که گزارش کامل در اختیار نداشته باشیم، نمی‌توان به طور قطع مطلبی را عنوان کرد. وی گفت: بدون شک حواشی دیدار استقلال خوزستان و پرسپولیس و  سایر مسابقات را بررسی می‌کنیم و رای مورد نظر را بزودی اعلام خواهیم کرد. از این اتفاقات متاسف هستیم، چرا که سلامتی تماشاگران در ورزشگاه‌ها به خطر افتاده است. کمیته انضباطی در هر شرایطی با توجه به گزارشاتی که در اختیارش قرار می‌گیرد، اتفاقاتی را که محرز است مورد به مورد بررسی و در نهایت رای صادر می‌کند. رئیس کمیته انضباطی گفت: امیدوارم رای مناسبی بدهیم که بازدارنده از اینگونه تخلفات باشد. آیین‌نامه فیفا و کنفدراسیون قاره‌ای مانند کنفدراسیون فوتبال آسیا و آیین‌نامه داخلی کشورمان در چنین مواردی تنبیهات خاصی را پیش‌بینی کرده که فقط می‌توانیم با اعمال آن تنبیهات متخلفان را جریمه کنیم. در موارد مربوط به تخلفات تماشاگر یا باید جریمه نقدی اعمال شود، یا باید تماشاگران تیم متخلف از حضور در ورزشگاه‌ها محروم شوند یا تیم‌ها را از برگزار کردن بازی خانگی در ورزشگاه خودشان محروم کنیم یا به انجام مسابقه در ورزشگاه دیگری محکوم کنیم که مسلما اهالی فوتبال و حتی ما دوست نداریم تماشاگر را که رکن اساسی فوتبال کشورمان بوده و رونق‌بخش فوتبال در ایران هستند محروم کنیم. هر زمان که تماشاگران محروم شده‌اند، مورد انتقاد اهالی فوتبال قرار گرفته‌ایم، چرا که بالاخره همه حاضران در ورزشگاه‌ها مرتکب تخلف نمی‌شوند.

دستمزد لیپی ۱۸۵ برابر سرمربی قبلی چین
سرمربی جدید اژدهای زرد دستمزدش در این تیم ۱۸۵ برابر گائو هونگبو خواهد بود. در حالی که اتحادیه فوتبال چین دیروز به‌طور رسمی مارچلو لیپی را به‌عنوان سرمربی جدید تیم‌ملی این کشور انتخاب کرد، رایزنی‌‌ها درباره دستمزد این مربی ایتالیایی در این تیم آغاز شده است. برخی رسانه‌های انگلیسی دستمزد سالانه سرمربی پیشین ایتالیا را در حرفه جدیدش 17 میلیون پوند و برخی دیگر 18 میلیون پوند عنوان کرده‌اند که با هر یک از این دو رقم لیپی گرانقیمت‌ترین مربی جهان لقب خواهد گرفت. رسانه‌های ایتالیایی هم گزارش دادند دستمزد سالانه لیپی به‌عنوان سرمربی چین 20 میلیون یورو خواهد بود که این یعنی 147 میلیون و 800 هزار یوان چین. به این ترتیب لیپی 185 برابر گائو هونگبو، سرمربی پیشین چین که تنها سالانه 800 هزار یوان چین دریافت می‌کرد، دستمزد خواهد گرفت. لیپی جانشین گائو هونگبو شد که پس از شکست 2 بر صفر چین برابر ازبکستان از سمت سرمربیگری این تیم استعفا کرد. این مربی 68 ساله بین سال‌های 2012 تا 2014 هدایت تیم گوانگژو اورگراند چین را برعهده داشت و با این تیم 3 قهرمانی در سوپرلیگ چین و یک قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا را تجربه کرد. سرمربی پیشین تیم‌های یوونتوس و اینتر قرار است روز جمعه در کنفرانس خبری در شهر پکن حضور پیدا کند و رسماً به رسانه‌ها و هواداران چینی معرفی شود. نخستین بازی‌ای هم که وی روی نیمکت اژدهای زرد خواهد نشست، دیدار با قطر در مرحله انتخابی جام‌جهانی 2018 در تاریخ 15 نوامبر(25 آبان) خواهد بود.

نماد رسمی جام‌جهانی روسیه انتخاب شد
«زابیواکا» به عنوان نماد رسمی جام‌جهانی 2018 روسیه انتخاب شد. به‌ گزارش ‌ایسنا ‌و ‌به نقل از سایت جهان ورزش، در فاصله کمتر از 2 سال تا آغاز جام‌جهانی 2018 روسیه، مسؤولان برگزارکننده این رقابت‌ها در نهایت نماد رسمی این دوره از رقابت‌ها را اعلام کردند و یک «گرگ» را به عنوان نماد بیست‌ویکمین دوره جام‌جهانی انتخاب کردند. پیش از این فدراسیون فوتبال روسیه 3 نماد را برای انتخاب به عنوان نماد اصلی جام‌جهانی معرفی کرده بود که به نوعی نشان‌دهنده آداب، رسوم و فرهنگ این کشور هستند. «ببر سیبری، گربه و گرگ» 3 نمادی بودند که با رای مردم کشور روسیه در یک نظرسنجی اینترنتی به عنوان 3 نامزد انتخابی نماد جام‌جهانی روسیه معرفی شدند که در نهایت نماد «گرگ» به نام «زابیواکا» به عنوان نماد رسمی بیست‌ویکمین دوره جام‌جهانی فوتبال انتخاب شد.

مصطفی معدنی ثانی: عمر وزیر ورزش یک کابینه 4 ساله را قد نداد تا دکتر محمود گودرزی تنها در فاصله چند ماه مانده به پایان دولت از سمت مهم خود کناره‌گیری کند. بلند شدن گودرزی از روی صندلی وزارت با هر عنوانی که باشد، خواه استعفا، خواه اجبار به استعفا یا هر اسم دیگر، معنا و مفهوم عمیقی در خود دارد. عمیق به ژرفای اشتباه در تشکیل وزارتخانه‌ای با 2 مسؤولیت بی‌ربط ورزش و جوانان، به ژرفای اشتباه حضور استادی برجسته در علم و ناکارآمد در اجرا، به ژرفای اشتباه‌های زیادی که انجام داد و البته بسیارش را پیش از رفتن، خودش فهمید. نام دکتر محمود گودرزی، همان که پیش از وزارت نهایتا به عنوان کارشناس و تئوریسین علوم ورزشی مورد مصاحبه قرار می‌گرفت، به عنوان وزیر ورزش دولت یازدهم در خاطره‌ها خواهد ماند. پس از 3 بار بی‌اعتمادی مجلس به گزینه‌های معرفی شده توسط دکتر روحانی، سرانجام دکتر گودرزی بود که توانست از این مرحله سخت عبور کند. نمی‌دانیم چنانچه از گودرزی پرسیده شود که اگر به 3 سال قبل بازگردد حاضر است بار دیگر وزیر شود یا خیر، چه جوابی می‌دهد اما تقریبا مطمئنیم که اگر گودرزی به گذشته بازگردد بعضی از اشتباه‌های مهلک مانند آنچه در قبال تیم ملی فوتبال و سرمربی خارجی‌اش انجام داد دیگر تکرار نخواهد کرد. چالش گودرزی با فدراسیون وقت فوتبال تا اندازه‌ای پیش رفت که عرصه بر کفاشیان بشدت تنگ شد. حضور اجباری چهره‌هایی مانند اسدی و دخالت در برکناری نایب‌رئیسان و ... باعث شد از گودرزی چهره محبوبی در میان اهالی فوتبال بر جای نماند و از آنجا که به درست یا غلط، فوتبال بزرگ‌ترین آینه تماشای ورزش کشور است، وجهه گودرزی تا حد بسیار زیادی خدشه‌دار شد، هرچند اساسا نیت او مبارزه با فوتبال نبود. در دوره 3 ساله وزارت گودرزی فدراسیون‌های زیادی رئیس‌دار شدند. تلاش برای برگزاری سریع انتخابات و کاهش دوران اداره فدراسیون‌ها با سرپرستی از اقدامات خوب گودرزی در وزارت ورزش بود. همچنین عملکرد وزارت در بیشتر انتخابات‌ها خوب و قابل قبول بود. در شرایطی که رسانه‌ها عادت کرده بودند از «گزینه وزیر» در مجامع انتخاباتی استفاده کنند این اصطلاح در دوره وزارت گودرزی کمرنگ شد و اگر هم افرادی مدنظر وزارت ورزش بودند یا حمایتی نمی‌شدند یا اصلا رای نمی‌آوردند. البته عملکرد وزارت ورزش و جوانان در برگزاری انتخابات برخی فدراسیون‌ها مانند پزشکی ورزشی جای نقد داشت. انتظار می‌رفت با حضور یک فرد علمی در راس ورزش کشور شکاف طبقاتی تا حد زیادی از بین برود اما داستان شاهزاده و گدای ورزش در دوره وزارت گودرزی دستخوش تغییر نشد تا باز هم فدراسیون‌هایی مانند دوومیدانی، شنا، ژیمناستیک، تیراندازی و ... با بی‌پولی محض دست و پنجه نرم کنند. بلایی هم سر شاهزاده‌ها نیامد و گودرزی پس از یکی، دو بار سر و کله زدن با فوتبالیست‌ها و انجام برخی اقدامات مانند رسانه‌ای کردن مبلغ قراردادها، تلاش برای خصوصی‌سازی استقلال و پرسپولیس و ... به این نتیجه رسید که مشکلات فوتبال کشور بسیار ریشه‌ای و عمیق است و زور او و وزارتخانه‌اش به آن نمی‌رسد. رابطه گودرزی با رسانه‌ها بر خلاف چیزی که انتظارش می‌رفت خوب و قابل قبول نبود. وزارتخانه تحت امر گودرزی واکنش مساعدی به انتقادهای رسانه‌ها نداشت و چندان حرف مخالف را تحمل نمی‌کرد. تلاش‌های پنهان برای اعمال برخی تغییرات در رسانه‌های مهم کشور از جمله اقدامات منفی دیگر وزارت ورزش بود. وزارت ورزش و جوانان  یا ساختار قبلی‌اش به نام سازمان تربیت‌بدنی همیشه از مشکل عدم تعامل کامل با کمیته ملی المپیک رنج می‌برد و گودرزی در این زمینه هم چندان عملکرد موفقی نداشت. تقسیم‌بندی نانوشته آدم‌ها، فدراسیون‌ها، مدیرها، رسانه‌ها و ... به 2دسته «کمیته‌ای» و «وزارتی» خود به تنهایی موید این مطلب است که وزارتخانه گودرزی نتوانست مشکلات کهنه و قدیمی با کمیته المپیک را حل و فصل کند. البته در بحث پروژه‌های نیمه‌تمام ورزشی گودرزی توانست تا حدودی موفق باشد. دستور توفق کلنگ‌زنی پروژه جدید تا زمان اتمام پروژه‌های قدیمی باعث شد چندین ورزشگاه و سالن چندمنظوره ورزشی به بهره‌برداری برسد. گل سرسبد اتمام پروژه‌های ورزشی پایان یافتن کار ساخت ورزشگاه نقش جهان اصفهان بود که سال‌ها به مساله‌ای غامض تبدیل شده بود. شاید اگر سایر حوزه‌های ورزشی مانند این بخش بی‌حاشیه بود گودرزی می‌توانست در آنها هم موفق عمل کند.