سیف‌الله نجاریان: قصه قهرمان‌محور؛ این نوع قصه‌ شاید در روزگاری که مردم ما کتاب نمی‌خوانند، بیشتر بتواند توجه خواننده را به خود جلب کند. کتابی که قصه سرراست و بدون پیچیدگی دارد، در روزگاری که آثار پیچیده و افسرده و بدون قهرمان در حال رشد است، می‌تواند توجه خواننده را به خود جلب کند و لحظات خوبی برای او رقم بزند. تجربه آثار کلاسیک نیز ثابت کرده خوانندگان به آنها اقبال خوبی نشان داده و مخاطبان از خواندن آنها راضی هستند و لذت می‌برند، به همین خاطر باید در همین ابتدا گفت «جاده جنگ» از مسیر کلاسیک‌های ادبیات داستانی گذر کرده و خواننده را با خود همراه می‌کند.
رمان تحسین‌شده «جاده جنگ» اثر «منصور انوری» را باید یکی از نمونه‌های موفق داستانی دانست که خواننده را علاوه بر سرگرم کردن در هزارتوی تاریخ به سفر می‌برد. منصور انوری، نویسنده مشهدی در این رمان که تاکنون 8 جلد از آن منتشر شده، دست به خلق اثری سترگ با ساختاری داستانی از تاریخ معاصر ایران زده است.
این رمان که در «جایزه ادبی جلال آل‌احمد» هم به عنوان اثر برگزیده معرفی شده، اثری دنباله‌دار است و تاکنون 8 جلد از این مجموعه که به گفته نویسنده آن اثری ۱۴ جلدی است، روانه بازار کتاب شده است؛ اثری که جذابیت‌های داستانی آن خواننده را مجاب می‌کند سراغ این رمان بلند و طولانی برود. انوری در این رمان از شهریور 20 و حمله متفقین به ایران روایتش را آغاز می‌کند و در اقلیمی که خود اهل آنجاست داستانش را تعریف می‌کند. ورود نیروهای شوروی از مرز خراسان به کشور دستمایه روایت داستانی می‌شود که قرار است تا انقلاب اسلامی ادامه پیدا کند. او برای ترسیم فضای داستانش شخصیت‌های مختلفی را کنار هم جمع و سعی می‌کند هیچکدام را نیز رها نکند و همه را پا به پای هم پیش می‌آورد. ورود نیروهای متفقین همزمان می‌شود با بازگشت شخصیتی به نام «تیمور» از دشت‌های ترکمنستان به بینالود خراسان و نویسنده به ترتیب شخصیت‌هایش را وارد داستان بلندش می‌کند.
مهم‌ترین برجستگی‌ای که در این رمان وجود دارد، قهرمان‌محور بودن آن است. قهرمانی به نام «مَرگان» در این رمان از ابتدای رمان وارد داستان می‌شود و شخصیت آن بر کسی آشکار نیست. شخصیتی که در بزنگاه‌ها وارد صحنه می‌شود، اثر می‌گذارد و از صحنه خارج می‌شود. مرموز بودن مرگان و ناشناس بودنش و همچنین کارهایی که با خوی قهرمانی همسو است، موجب نزدیک شدن خواننده به اثر می‌شود و او را در موقعیتی قرار می‌دهد که نمی‌خواهد هیچ گزندی از سوی شخصیتی به نام سرهنگ «پتروویچ» به این قهرمان ایرانی برسد که پیوسته در حال خاکمالی کردن پوزه شخصیت‌های متجاوز به خاک وطن است. این تمهیدی است که نویسنده اندیشیده تا خواننده را با اثرش همراه کند. خواننده پیوسته در جست‌وجوی یافتن نشانه‌هایی در میان دیگر شخصیت‌های داستان است تا مرگان را با آنها منطبق کند.
نویسنده به فنون نوشتن نه‌تنها آگاه است، بلکه بر آن مسلط بوده و از این تسلط برای پرداخت شخصیت‌ها، فضا و روند اتفاقات بخوبی بهره می‌برد و لذت خواندن یک اثر داستانی پرفراز و فرود را برای خواننده فراهم می‌کند. توصیف‌های این اثر از فضا و موقعیت‌ها آن را در ذهن خواننده مجسم و او را در نزدیک شدن به روایت داستان یاری می‌کند. انوری در این رمان با خلق یک موقعیت بومی از قوچان، بینالود، مشهد و ... داستانی خلق کرده که خواننده پس از خواندن آن در گذر از مسیری که به مشهد منتهی می‌شود در جست‌وجوی علائم و نشانه‌های رمان است. حتی وقتی او از آبکندهای مسیر سخن می‌گوید و آنها را نشان می‌دهد؛ خواننده در جست‌وجوی آنها در مسیرش چشم می‌چرخاند. نکته دیگری که درباره رمان «جاده جنگ» باید گفت این است که انوری در رمانش به جای گفتن یک چیز آن را به خواننده نشان می‌دهد. امکان تجربه مستقیم و استنتاج شخصی از طریق بیان رفتار، کلام، تفکرات و احساسات شخصیت داستان، همان ترفندی است که از آن با عنوان نشان دادن در داستان یاد می‌شود. نشان دادن می‌تواند توسط ابزارهای مختلفی انجام شود: خلق صحنه، توصیف رفتار یک شخصیت، آشکار کردن شخصیت از طریق گفت‌وگوی شخصیت با دیگران و استفاده حداکثری از حواس پنجگانه. انوری با خلق صحنه و توصیف رفتارهای شخصیت‌هایش به نشان دادن فضاها و موقعیت‌ها به خواننده دست زده است. او وقتی صحنه چای خوردن و واکنش بعدی شخصیتش را روایت می‌کند و پس از آن نم عرقی را که پشت لب و روی پیشانی شخصیت می‌نشیند ترسیم می‌کند، در واقع در حال نشان دادن صحنه به خواننده رمانش است که باید در این مورد انوری را موفق خواند که توانسته اثری خلق کند که خواننده خود را با آن یگانه می‌بیند و از آن جدا نیست. در کنار قهرمان رمان با نام «مرگان»، خواننده شخصیتی ضدقهرمان با نام «ترماتی» را در داستان می‌بیند که او نیز هول و هراس بسیاری به جان خواننده می‌اندازد. این نیز یکی از ویژگی‌های این رمان است. شخصیتی که هیچکس اطلاعاتی از پیشینه او ندارد و تنها شایعاتی حول او وجود دارد و همان شایعات دهان به دهان می‌شود. شخصیتی که برخی او را دیوانه می‌خوانند، برخی او را جاسوس شوروی می‌نامند و ... که اینها در مرموز شدن این شخصیت و ترسناک جلوه کردنش بی‌تاثیر نیست. ترماتی با هیبتی که ترسناک است و مایه خنده برخی اهالی مشهد و در برخی نیز موجب دلهره و تشویش می‌شود و با ترسی که در دل ستوان عالیه (افسر ارتش شوروی که اصالتی تاجیک دارد) می‌اندازد، فضای رعب و وحشت را نیز بر داستان حاکم می‌کند. از این منظر انوری را باید در شخصیت‌پردازی داستانش موفق خواند. او با پرداخت باورپذیر و بشدت ملموس شخصیت‌های رمانش، آنها را در ذهن خواننده جا می‌اندازد. اما در کنار نقاط قوت این رمان باید طویل بودن آن را در روزگار کنونی یک نقطه ضعف برای این رمان برشمرد. اثری که از نظر فنی چیزی از رمان‌های دیگر کم ندارد اما در دام مطول‌نویسی گرفتار شده و همین سبب می‌شود خواننده‌ای که از اثر راضی بوده هم حوصله‌اش سر رود، بماند که این رمان طی سال‌های اخیر ذره‌ذره در حال انتشار است و هنوز تکمیل نشده است (البته این ادامه‌دار بودن سنت ارزشمندی است ولی فواصل نامشخص سبب می‌شود خواننده حوصله‌اش سر رود و پیگیری رمان را رها کند). نویسنده گاهی در رمانش در دام پرگویی افتاده و این یکی از آسیب‌هایی است که نویسنده نتوانسته از دام آن رها شود. هرچند شیرینی اثر به قدری است که خواننده احساس نکند که مشغول خواندن یک رمان ۴ هزار صفحه‌ای است.  «جاده جنگ» منصور انوری یکی از بازماندگان آثار کلاسیک است که تمام خوانندگان رمان‌های آن دوره به نیکی و با خاطر خوش از آنها یاد می‌کنند. در روزگار کنونی که رمان‌ها بیشتر رمان‌های افسرده و مایوس هستند، «جاده جنگ» یک رمان حماسی است که روح حماسه ایرانی در آن دمیده شده و خواننده از مطالعه آن لذت می‌برد. حماسه‌ای که توسط مردمان دیار خراسان رقم خورده و این معنای درست و دقیقی است که از حماسه در ذهن‌ها وجود دارد؛ رمانی که کشش لازم برای خواندن را در خواننده ایجاد می‌کند و قصه‌های فرعی مانند خواهر رضا با نام «گلنار» و علاقه شخصیت سروان بهرامی به او یا سرهنگ ارتش رضاخان و همسرش که بدون فرزند هستند و در روزگار پیری به سر می‌برند، تیمور و همسرش با لباس خاصی که خواننده را ممکن است یاد شخصیت «زورو» اندازد و ... همه دارای قصه‌های فرعی هستند که خواننده را در حرکت رو به جلوی ماوقع داستان همراهی می‌کند تا به نطقه نهایی برسد. رمان «جاده جنگ» که در جوایز ادبی مانند جلال آل‌احمد و شهید حبیب ‌غنی‌پور برگزیده شده و توانسته عنوان کتاب سال جمهوری اسلامی را نیز به خود اختصاص دهد، با وجود طولانی بودنش اثری خواندنی است که خواننده در فراز و فرودهای اتفاقات آن و در گذر تاریخ لذت خواندن اثری قصه‌دار و قهرمان‌محور را تجربه می‌کند که در کمتر اثر داستانی این روزگار می‌تواند آن را تجربه کند.  این رمان را انتشارات سوره مهر منتشر کرده و تاکنون 8 جلد از آن روانه بازار کتاب شده است.

فرشید رضایی‌دوست: «گیسوان حلب» قصه زن‌هایی است که به واسطه جنگ سوریه، هر کدام به طریقی مرد خانه‌شان را در کنار خود نمی‌بینند. مردهای آنها در میان تروریست‌های داعش، مقابل ارتش سوریه قرار گرفته‌اند و آنها مجبورند در فراق مردهای‌شان برای ارتزاق کار کنند و نان‌آور خانه باشند. این زن‌ها در کارخانه تولید آب آشامیدنی که «جمهوری اسلامی ایران» تاسیس کرده مشغول کارند و از شرایطی که برای‌شان فراهم آمده تا روزی‌شان را تامین کنند، رضایت دارند. البته این به آن معنی نیست که نسبت به جنگ و حضور داعش در خاک سوریه خوشحال باشند. زندگی این زن‌ها به دستان داعش تباه شده و خون‌های بی‌گناه اقوام‌شان از چنگال حرامی‌های داعش می‌چکد. در آغاز فیلم، «ام یوسف» که همسرش در میان داعشی‌ها جنگیده و کشته شده، مدام بر ارتش سوریه درود می‌فرستد و داعشی‌ها را سگ خطاب می‌کند. این تمام آن چیزی است که «گیسوان حلب» می‌خواهد بگوید. زن‌هایی که سایه زندگی‌شان را از دست داده‌اند و به جای مادری کردن برای فرزندان، باید با روحی پرتلاطم مشغول کار باشند. «گیسوان حلب» نگاه بکر و خوبی به موضوع جنگ سوریه دارد. مساله‌ای که تاکنون به آن پرداخته نشده بود و آن آسیب‌شناسی جنگ سوریه از منظر همسران و زن‌های نیروهای عضو «داعش» است. مستند در 3 قصه روایت می‌شود که سوژه هر قصه، زنی است که به نوعی به زندگی‌اش خدشه وارد شده است. قصه اول، داستان زندگی «ام یوسف» است که پس از مرگ شوهر، تمام امیدش را در پسر خردسالش می‌یابد و تمام تلاشش را گذاشته تا آینده‌ای روشن برای او رقم بزند. قصه دوم روایتگر ماجرای«طحانی» دختر 15 ساله سوری است که پدرش نمی‌گذاشته از خانه بیرون برود و درس بخواند اما حال که پدرش در خیل نیروهای داعشی به زندان «حلب» افتاده، او مجبور است برای خرجی 6 برادر و 2 خواهر دیگر مشغول کار باشد و زیبایی و لطافت زندگی یک دختر 15 ساله در کارخانه تولید آب آشامیدنی جست‌وجو شود. «صَفا» شخصیت قصه سوم است، دختری با آرزوهای دور و دراز و رویاهایی که دیگر قصد ندارند به خود رنگ واقعیت بگیرند. پدر صفا هم که نان‌آور خانه است بی‌کار شده است. او روزهای پس از جنگ را می‌شمارد تا با دور شدن سایه جنگ از کشورش به رویاهایی که در ذهن دارد، دست پیدا کند. ابتدای هر قصه تصاویر لانگی از خرابه‌های «حلب» مشاهده می‌شود و در لابه‌لای روایت، کات‌هایی به آن زده می‌شود. میثم صبوحی، کارگردان اثر، سعی کرده  آثار ناشی از جنگ در روحیه زنان سوری را به این طریق به مخاطب بفهماند. تصاویر از منظر زیبایی‌شناسی قوی و کادربندی‌های دقیقی صورت پذیرفته است و شارپنس (شفافیت) بالایی دارد. تمام اینها عواملی است که به بالا رفتن کیفیت یک مستند کمک شایان توجهی می‌کند. «گیسوان حلب» می‌توانست به سبب موضوعی که دارد بسط بیشتری پیدا کند. از آنجا که ساختار و سوژه این مستند، مشخص و از قبل تعیین شده است و وقایع در لحظه اتفاق نمی‌افتد، انتظار می‌رفت شاهد فیلمی عمیق‌تر باشیم. در جایی از فیلم اشاره می‌شود که خیلی از بانوان شاغل در کارخانه، حاضر به مصاحبه نشده‌اند اما این نمی‌تواند توجیه مناسبی برای عدم پرداخت جامع‌تر به موضوع باشد. این مستند بخوبی نشانگر آن است که نیروهای تروریستی حتی به خودشان هم رحم نمی‌کنند و بدون آگاهی از عواقب رفتار خود، دست به جنایاتی می‌زنند که حتی آینده خانواده خودشان را هم با مشکلات عدیده روبه‌رو می‌کند. از طرفی نقش سازنده و تاثیرگذار ایران را نشان می‌دهد و منشی که نشأت گرفته از دین مبین اسلام است و آن کمک به بی‌گناهان است، حتی اگر از خانواده  کفار باشند. تولید این دست آثار از این حیث، قابل اهمیت است که می‌تواند زمینه‌ای باشد تا به موضوعاتی که مساله روز است، از منظر تازه و متفاوت‌تری نگاه شود و تنوع آثار را بالا ببرد.

مهران غفوریان، بازیگر و کمدین سینما و تلویزیون که این روزها فیلم سینمایی «خالتور» را بر پرده دارد، با حضور در برنامه تلویزیونی «من ‌و شما» اعلام کرد دیگر در این قبیل آثار بازی نخواهد کرد. به گزارش «وطن امروز»، کمدی‌های زرد از جمله آثاری هستند که ساخت آنها طی سالیان اخیر افزایش پیدا کرده است. آثاری که چه به لحاظ فنی و چه محتوایی از کیفیت بسیار نازلی برخوردار هستند. حالا مهران غفوریان، بازیگر و کمدین سینما و تلویزیون ایران که در این سال‌ها حضور پررنگی در این قبیل آثار داشته، اعلام کرده دیگر حاضر به ایفای نقش در این‌گونه فیلم‌ها نیست. غفوریان با حضور در برنامه تلویزیونی «من و شما» در ارتباط با ادامه فعالیت‌های سینمایی‌اش اظهار کرد: من این اواخر در حوزه کارم بسیار سختگیر شده‌ام. فیلمنامه‌های صد برابر بهتر از خالتور بود که نپذیرفتم و اگر امروز پیشنهاد این فیلم را به من بدهند دیگر بازی نمی‌کنم چون یک بار بازی‌اش کرده‌ام. وی که بتازگی به عرصه کارگردانی ورود کرده است، درباره نخستین ‌ساخته سینمایی‌اش گفت: حمید نعمت‌الله به من لطف دارد و به عنوان مشاور پروژه کنار من است. فیلمنامه کمدی این کار را آقای محمد رضا آرین می‌نویسند و علی لدنی تهیه‌کننده آن است.

میرکیانی، نویسنده با اشاره به نبود اقتباس در سریال‌های تلویزیونی بیان کرد: اشراف و تسلط نویسندگان لازمه اقتباس درست از یک اثر است، در حالی که بیشتر فیلمنامه‌نویسان ما اهل مطالعه نیستند. به گزارش «وطن امروز»، محمد میرکیانی، نویسنده کتاب «تن‌تن و سندباد» که سال گذشته تقریظ مقام معظم رهبری بر آن منتشر شد، به تازگی با خبرگزاری مهر گفت‌وگو کرده و در ارتباط با نبود تعامل میان فیلمنامه‌نویسان و نویسنده‌ها و بهره نگرفتن از اقتباس در فیلمنامه سریال‌های تلویزیونی اظهارنظر کرده است. میرکیانی با اشاره به نبود ارتباط مناسب میان فیلمنامه‌نویسان و کتاب گفت: سازندگان آثار نمایشی جز عده‌ای محدود، اکثرا اهل مطالعه و کتابخوانی نیستند و بیشتر به تصویر علاقه دارند و به دلیل این اشراف کم به سمت اقتباس نمی‌روند. گاهی در یک اثر نمایشی یک نفر هم کارگردان است و هم نویسنده در صورتی که کارگردانی و فیلمنامه‌نویسی ۲ فعالیت مستقل و جدا از هم هستند و هر کسی باید در تخصص خودش فعالیت کند. از طرف دیگر نویسندگان فیلمنامه‌ها باید بیشتر جایگاه کتاب را به رسمیت بشناسند چون وقتی قصه‌ای نوشته می‌شود هر چند ممکن است ظاهر ساده‌ای داشته باشد اما لایه‌های پنهانی دارد.

هشتمین سوگواره شعر عاشورایی فراخوان داد
خانه نوجوان فراخوان هشتمین سوگواره شعر عاشورایی با محوریت قیام عاشورا را منتشر کرد. به گزارش فارس، هشتمین سوگواره شعر عاشورایی به همت خانه نوجوان، انجمن اسلامی دانش‌آموزان و شهرستان ادب برگزار می‌شود. محورهای اصلی این سوگواره که در حال حاضر هشتمین دوره خود را آغاز کرده است، بخش اشعار کلاسیک و نو به همراه تمام موضوعات مرتبط با عاشورا است. همچنین بخش ویژه‌ای با عنوان «یار هفتادوسوم» با موضوع نوجوان امروز و یاری امام حسین علیه السلام شکل گرفته است. آثار علاقه‌مندان از 25 آذر تا 11بهمن در سایت www.ayandehsazan.ir دریافت می‌شود.
 اختتامیه این سوگواره همزمان با ولادت حضرت زهرا(س) در 18 اسفندماه صورت می‌گیرد. همچنین در پایان در هر بخش از سوگواره جوایز نفیسی
در نظر گرفته خواهد شد.


«پایتخت 5» در مراحل پایانی تولید
ضبط موسیقی مجموعه تلویزیونی پایتخت 5 به کارگردانی سیروس مقدم توسط آریا عظیمی‌نژاد در استودیویی در استانبول آغاز شده است. به گزارش فارس، آریا عظیمی‌نژاد که پیش از این ضبط موسیقی سریال پایتخت را بر عهده داشت، در سری پنجم این سریال به همراه گروهی ترکیه‌ای به ضبط موسیقی پایتخت 5 مشغول شده است. بنا بر این گزارش، این سریال به کارگردانی سیروس مقدم و تهیه‌کنندگی الهام غفوری بعد از پایان تصویربرداری در مراحل نهایی تدوین و موسیقی قرار دارد و قرار است در نوروز 97 از شبکه یک سیما پخش شود. پایتخت 5 با مشارکت سازمان هنری اوج اواسط اردیبهشت در منطقه شیرگاه استان مازندران کلید خورد.

خالق نقاشی‌های مسجد جامع خرمشهر در شبکه 4
ناصر پلنگی، نقاش شناخته‌شده ایرانی که زیر گلوله‌باران خرمشهر دیوارهای مسجد جامع این شهر را نقاشی کرده است، یکشنبه 26 آذرماه میهمان بخش «نقاشخانه» مهمانخانه می‌شود. به گزارش روابط عمومی شبکه 4 سیما، در این برنامه امیرحسین مدرس، مجری برنامه با این هنرمند نقاش درباره آثارش به گفت‌وگو می‌نشیند. ناصر پلنگی که تاکنون آثار نقاشی، فتو مدیا، کلاژ و... او در نمایشگاه‌های داخلی و خارجی به نمایش گذاشته شده است، در چهارمین دوره جایزه جهانی «هنرمندان نوظهو» دوبی با اثر «میراث‌های فراموش شده» در رشته نقاشی برگزیده شد و برای نخستین‌بار است این جایزه به هنرمندی از کشور ایران تعلق می‌گیرد.  برنامه «مهمانخانه» که به صورت هفتگی میزبان یک کارآفرین نمونه خواهد بود در این برنامه پای صحبت  ماهرخ فلاحی، کارآفرین و  و دامدار نمونه کشوری و همسرش اسفندیار فلاحی باغدار نمونه می‌نشیند. برنامه «مهمانخانه» به تهیه‌کنندگی سیدمحمدرضا ضرغامی به یاد روزگار گذشته و براساس سبک زندگی ایرانی- اسلامی، تلاش می‌کند به خانواده‌های ایرانی برای هنرمندانه زندگی کردن اطلاعات بدهد. این برنامه شنبه تا چهارشنبه هر هفته ساعت 14 و 30 دقیقه از شبکه 4 به صورت زنده پخش می‌شود.


«آینه بغل» پرفروش‌ترین فیلم آذرماه
فیلم سینمایی «آینه بغل» به کارگردانی منوچهر هادی ظرف ۱۰ روز به فروش ۳ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان رسید. به گزارش فارس، فیلم سینمایی «آینه بغل» همانطور که انتظار می‌رفت توانست نظر مخاطبان را به خود جلب کند. این فیلم ظرف 10 روز نمایش به فروش 3 میلیارد و 400 میلیون تومان رسید. براساس اعلام روابط عمومی دفتر پخش فیلمیران، فروش فیلم در تهران و شهرستان به رقم 600 میلیون تومان رسید. با توجه به افت فروش فیلم‌ها در اوایل آذرماه، «آینه بغل» فیلم پرفروش ماه آذر خواهد شد و با توجه به اقبال مخاطب، این فیلم باعث می‌شود مخاطب در آذرماه از سالن‌های سینما استقبال کند. پیش‌بینی می‌شود آذرماه یکی از ماه‌های پرفروش سینما در سال 96 باشد که علاوه بر فروش، تعداد تماشاگر فیلم نیز  افزایش خواهد داشت. فیلم آینه بغل داستان یک زوج جوان است که با بی‌احتیاطی باعث تصادف شده و در نهایت با مشکلات مختلفی روبه‌رو می‌شوند و موقعیت‌های کمدی بسیاری برای آنها اتفاق می‌افتد.

مشاهده مظلومیت انقلاب  در فیلم «بعدازظهر»
نماینده مردم شاهین‌شهر، میمه و برخوار در مجلس گفت: در فیلم «بعدازظهر» بخشی از خباثت‌‌های رسانه انگلیسی بی‌بی‌سی بخوبی نمایش داده شده است. به گزارش «وطن‌امروز»، حسینعلی حاجی‌دلیگانی، نماینده مجلس شورای اسلامی در حاشیه اکران خصوصی فیلم داستانی «بعدازظهر» با اشاره به اینکه بخشی از مظلومیت انقلاب را در این اثر مشاهده می‌کنیم، اظهار کرد: این فیلم بخوبی توانست نشان دهد که دشمن چگونه از فضای غبارآلود فتنه 88 برای پیشبرد اهداف خود و ایجاد تفرقه در بین مردم سوءاستفاده می‌کند. وی با اشاره به اینکه خواسته امروز دشمن فراموشی فتنه و اتفاقات سال 88 است، تصریح کرد: در فضایی که فقط شخص مقام معظم رهبری بحث فتنه 88 را یادآوری کرده و تذکر می‌دهند، ساختن فیلم‌هایی مثل «بعدازظهر» وظیفه فعالان جبهه فرهنگی انقلاب است. این نماینده مجلس بر لزوم تولید این قبیل آثار و توجه ویژه به اینکه نباید فتنه 88 از یاد برود تاکید کرد و گفت: من به جوانان توصیه می‌کنم فیلم «بعدازظهر» را حتما ببینند تا از خباثت‌‌‌هایی که دشمن در زمان فتنه برنامه‌‌ریزی می‌کرد بیشتر اطلاع پیدا کنند. در این فیلم بخشی از خباثت‌‌های رسانه انگلیسی بی‌بی‌سی بخوبی نمایش داده شده است. براساس این گزارش، فیلم «بعدازظهر» به کارگردانی امیرعباس ربیعی و تهیه‌کنندگی جواد اسماعیلی، اشاره به چند اتفاق مرتبط با فتنه 88 مانند داستان ندا آقاسلطان، آتش زدن حوزه بسیج، اهانت به عکس امام و بویژه تصویر پخش شده از رسانه‌ها در ارتباط با فداکاری خانمی که خود را سپر بلای جوان موتورسواری کرده و مانع از کتک خوردن او می‌شود، دارد و قرار است در جشنواره عمار سال 96 به اکران درآید.


«فیلشاه» به فجر رسید
انیمیشن «فیلشاه» به کارگردانی هادی محمدیان برای رقابت با فیلم‌‌های رئال به جشنواره ملی فجر رسید. به گزارش تسنیم، با اتمام مراحل نهایی تولید انیمیشن سینمایی «فیلشاه»، نسخه اولیه تازه‌‌‌‌‌ترین محصول «هنر پویا» طی روزهای گذشته به دفتر سی و ششمین جشنواره ملی فیلم فجر ارائه شده است. به احتمال فراوان «فیلشاه» تنها انیمیشن سینمایی است که قصد دارد در این رویداد سینمای با آثار رئال رقابت کند. هادی محمدیان، کارگردان «فیلشاه» درباره رقابت این انیمیشن با آثار رئال گفت: در وضعیت کنونی من معتقدم باید اجازه داد فیلم‌های انیمیشن نیز در کنار فیلم‌های رئال رقابت کنند. به غیر از چند بخش، در باقی بخش‌ها مانند کارگردانی و فیلمنامه هیچ تفاوتی میان آثار انیمیشن و رئال نیست و ما نیز از رقابت با فیلم‌های رئال ابایی نداریم. «فیلشاه» به عنوان محصول جدید گروه «هنرپویا» با سرمایه‌گذاری این گروه به عنوان یک کمپانی خصوصی، بنیاد سینمایی فارابی و موسسه تصویر شهر تولید شده است.


ترجمه «سفر به گرای ۲۷۰ درجه» به ۳ زبان
مدیر انتشارات «شمع و مه» از ترجمه رمان دفاع‌مقدسی «سفر به گرای ۲۷۰ درجه» به ۳ زبان صربی‌، اسپانیایی و لهستانی خبر داد. به گزارش تسنیم، افشین شحنه‌تبار، مدیر انتشارات «شمع و مه»،‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ از ترجمه رمان دفاع‌مقدسی «سفر به گرای 270 درجه» نوشته احمد دهقان به 3 زبان خبر داد و گفت: ترجمه به زبان صربی‌، اسپانیایی و لهستانی در دست انجام است. سارا پووانویچ ترجمه به زبان‌های صربی و مریک حق‌روستا ترجمه به زبان اسپانیایی را آغاز کرده‌‌‌‌اند، اما هنوز مترجم لهستانی انتخاب نشده است. ترجمه صربی این رمان در نمایشگاه کتاب تهران که صربستان میهمان ویژه سی‌و‌یکمین دوره آن است،‌ منتشر خواهد شد. رمان «سفر به گرای 270 درجه» از جمله آثار شاخص احمد دهقان است که پیش از این توسط پال اسپراکمن به زبان انگلیسی و الکساندر اندریوشکین به زبان روسی ترجمه شده و در آمریکا و روسیه منتشر شده‌ است. این رمان در سال 2015 توانست به عنوان بهترین داستان شرقی، جایزه «سرزمین ناشناخته» را در روسیه از آن خود کند. این جایزه به آثاری تعلق می‌گیرد که دارای خلاقیت در سطح بالا، سطح علمی و فرهنگی و پایبندی به اصول انسانی باشند.