گروه سیاسی: روز گذشته مرحله نهایی رزمایش پیامبر اعظم۱۲ نیروی زمینی سپاه برگزار شد. اجرای عملیات آبی- خاکی، سرپل‌‌‌گیری در ساحل، هجوم به ساحل و دفاع از آن از اجزای اصلی این رزمایش بود. نکته ویژه رزمایش دیروز سپاه راهبرد هجومی آن در سطوح عملیاتی و تاکتیکی بود.
به گزارش «وطن‌امروز»، مرحله نهایی رزمایش پیامبر اعظم(ص) ۱۲ نیروی زمینی سپاه روز گذشته با شعار «نمایش اقتدار و امنیت پایدار در سایه وحدت ملی و ظرفیت‌سازی‌‌های نوین دفاعی» در منطقه عمومی خلیج‌فارس برگزار شد. مرحله نهایی رزمایش پیامبر اعظم ۱۲ از ۲۴ آذرماه با ستون‌کشی یگان‌ها از استان‌‌های تهران، فارس و کرمان به منطقه عمومی رزمایش آغاز شد و دیروز مرحله نهایی آن به اجرا درآمد. در این رزمایش برای نخستین‌بار از عملیات تهاجمی در دکترین دفاعی جمهوری اسلامی رونمایی شد. این رزمایش از سلسله رزمایش‌‌های ابلاغی و سالانه نیروی زمینی سپاه است که با حضور یگان‌های برگزیده نیرو اعم از واکنش سریع، نیروی مخصوص و تکاوری، پهپادهای رزمی و شناسایی، بالگردهای هجومی، ترابری و بارریز، جنگال، مکانیزه، واحدهای مهندسی و تخریب، سیستم‌های کنترل و فرماندهی و ناو تیپ ذوالفقار منطقه یکم نیروی دریایی سپاه برگزار شد. این رزمایش چنانکه فرمانده نیروی زمینی سپاه 2 روز پیش اعلام کرده بود، در سطح عملیاتی - تهاجمی است. سردار پاکپور روز جمعه در نشست خبری مربوط به این رزمایش در این‌باره گفته بود: اگر دشمن بخواهد به تهدید و اعمال آن روی بیاورد، ما سراسر تهاجمی و آفندی خواهیم شد و هدف‌ها را در عمق جبهه دشمن تعقیب می‌کنیم. وی در این نشست با تاکید بر اینکه ایران اسلامی برای هیچ کشوری تهدید نیست، گفته بود: «در صورتی که دشمنان ما نیت سوء داشته باشند، در مقابل آنها با تمام توان و ظرفیت خواهیم ایستاد؛ هدف ما این است که معادلات بازدارندگی و دفاعی خود را در ذهن دشمن دقیق و واقعی کنیم». در این مرحله از رزمایش، یگان‌‌های واکنش سریع، تکاوری، واحدهای مکانیزه هوانیروز اعم از بالگردهای هجومی و واکنش سریع، واحدهای تکاوری‌، مکانیزه اعم از بالگردهای هجومی و پشتیبانی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، پهپادهای رزمی و شناسایی، واحدهای تخریب مهندسی و سیستم‌‌های راداری و کنترل فرماندهی، موشک‌‌های میان‌برد دقیق زنو و ناو تیپ ذوالفقار منطقه یکم نیروی دریایی سپاه گوشه‌ای از توان رزمی و عملیاتی خود را به نمایش گذاشتند. سردار سرلشکر پاسدار غلامعلی رشید فرمانده قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیا(ص)، سردار سرلشکر پاسدار محمدعلی جعفری فرمانده کل سپاه، سردار سرتیپ پاسدار حسین سلامی جانشین فرمانده کل سپاه، سردار سرتیپ پاسدار محمد پاکپور فرمانده نیروی زمینی سپاه و سردار دریادار پاسدار علیرضا تنگسیری فرمانده نیروی دریایی سپاه از جمله فرماندهان عالی‌رتبه نیروهای مسلح بودند که در مرحله نهایی رزمایش پیامبر اعظم ۱۲ حضور داشتند.
تمرین عملیات بازپس‌گیری جزایر از دشمن
در جریان مرحله نهایی رزمایش پیامبر اعظم(ص) 12 نیروی زمینی سپاه، یگان‌‌های زرهی نزسا با تخلیه از شناورهای محمول (لندینگ‌کرافت) و اجرای تک ‌زرهی در ساحل، عملیات بازپس‌‌‌گیری مناطق تصرف شده توسط دشمن را تمرین کردند.
در این مرحله نفربرهای BMP با خروج از لندینگ کرافت به صورت شناور روی آب مسافت دریا تا ساحل را طی کرده و با تخلیه تکاوران در ساحل، آزادسازی مناطق خودی تحت تصرف دشمن را تمرین کردند. همچنین تانک‌‌های T72 یگان نیروی زمینی سپاه نیز با خروج از مواضع خود در ساحل و اجرای عملیات به سمت مناطق آزادشده پیشروی کردند.
بهره‌برداری عملیاتی از مین‌‌های جهنده
روز گذشته در ادامه مرحله نهایی رزمایش پیامبر اعظم(ص)، نیروی زمینی سپاه به صورت عملیاتی از مین‌‌های ضدبالگرد تولید داخل استفاده کرد و این مین‌‌های تولید داخل به بهره‌برداری عملیاتی رسید. این مین‌ها که در مناطق حساس برای جلوگیری از نفوذ بالگرد استفاده می‌شود، قابلیت کنترل از راه دور را دارد. مین‌‌های ضدبالگرد از نوع جهنده بوده و پس از پرش از زمین در فاصله ١٥٠ الی ١٨٠ متری منفجر می‌شود و با ترکش‌‌های خود تا فاصله ٥٠ متر می‌تواند به بالگردهای دشمن آسیب برساند. نمونه‌‌های دیگری از این مین‌ها در رزمایش قبلی سپاه نیز مورد تست قرار گرفته بود و به گفته مسؤولان رزمایش، این تجهیزات از حالت تحقیقاتی به مرحله عملیاتی کامل رسیده‌‌‌اند. طبق این گزارش، ترکش‌‌های فلزی این مین که درون خود یک کیلو و 200 گرم ماده منفجره تی‌ان‌تی دارد، تا فاصله 50 متری علیه بالگردهای دشمن موثر هستند و این ترکش‌ها به دلیل سرعت بالای حاصل از انفجار توان سوراخ کردن بدنه بالگرد و آسیب به آن را دارند.
همکاری تکاوران و غواصان در عملیات تهاجم به ساحل
در مرحله نهایی دوازدهمین رزمایش پیامبر اعظم(ص)، غواصان و تکاوران نیروی زمینی سپاه با اجرای عملیات تهاجم به ساحل، تصرف سرزمین و تاسیسات استراتژیک دشمن را تمرین کردند. طبق این گزارش، غواصان با تخلیه از قایق‌ها در نزدیکی ساحل دشمن، مسافتی را تا ساحل دشمن غواصی کردند و پس از خروج از آب، تهاجم به ساحل و تصرف آن را با استفاده از مهمات واقعی و جنگی تمرین کردند. تکاوران نیروی زمینی سپاه هم با تخلیه در ساحل، غواصان را در تصرف ساحل و سرزمین دشمن همراهی کردند. این عملیات با هدف تصرف بخش‌‌های مهم سرزمین کشور متخاصم و تسلط بر تاسیسات و اماکن استراتژیک دشمن اعم از بندرگاه، اسکله و تاسیسات اقتصادی تمرین شد.
رزمایش سپاه به همه اهداف خود رسید
سردار محمد پاکپور، فرمانده نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در حاشیه برگزاری دوازدهمین رزمایش پیامبر اعظم نیروی زمینی سپاه در جمع خبرنگاران اظهار داشت: در این رزمایش به همه اهدافی که از پیش تعیین کرده بودیم رسیدیم و همانگونه که قبلا اعلام کردیم، اصول و راهبرد اصلی ما دفاعی است اما در سطوح عملیاتی و تاکتیکی، تهاجمی است. وی افزود: بهترین دفاع، حمله و هجوم است و وقتی دشمن علیه کشورمان نیتی داشته باشد باید به آن هجوم ببریم، چراکه عامل بازدارندگی ما همین هجوم خواهد بود.
 

هشدار به برخی کشورهای منطقه
فرمانده قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیا(ص) گفت: ما تلاش می‌کنیم با همسایگان خود روابط برادرانه داشته باشیم اما هشدار می‌دهیم هر کشوری که زمینه‌ مداخله قدرت‌های استکباری را در منطقه فراهم کند، بیشترین هزینه را پرداخت خواهد کرد. به گزارش فارس، سردار سرلشکر غلامعلی رشید در حاشیه رزمایش دیروز اظهار داشت: قدرت دفاعی ایران برای مقابله با هرگونه اقدامات تحریک‌کننده و مداخله‌آمیز در منطقه، در دفاع از اهداف و آرمان‌های بلند انقلاب اسلامی و منافع ملی، همواره رو به افزایش است. فرمانده قرارگاه مرکزی خاتم اضافه کرد: ما تلاش می‌کنیم با همه‌ همسایگان خود روابط برادرانه و حسنه داشته باشیم، چراکه امنیت همسایگان را امنیت خود می‌دانیم اما به عنوان فرمانده قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیا(ص) از این صحنه و میدان رزمایش نیروی زمینی سپاه هشدار می‌دهیم، هر کشوری که زمینه‌های مداخلات قدرت‌های استکباری را در منطقه فراهم کند، در قدم نخست، بیشترین هزینه را برای رفتارهای غیردوستانه و تحریک‌آمیز خود پرداخت خواهد کرد.
 

امیدواریم دشمنان به توان ما پی برده باشند
فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با اشاره به برگزاری رزمایش پیامبر اعظم ۱۲، گفت: امیدواریم دشمنان بیش از گذشته به توان پاسخ ما و پاسخ کوبنده به تعقیب بعد از آن پی برده باشند. سردار محمدعلی جعفری در حاشیه برگزاری دوازدهمین رزمایش پیامبر اعظم نیروی زمینی سپاه در جمع خبرنگاران اظهار داشت: این رزمایشی که انجام شد پاسخی بود به ادعاهایی که دشمنان دارند و این را باید بدانند که توان دفاعی جمهوری اسلامی ایران یک توان بازدارنده است و همانگونه که مقام معظم رهبری فرمودند اگر بخواهند یکی بزنند حتما ١٠ تا خواهند خورد. وی افزود: این توانمندی اینجا اثبات شد که جمهوری اسلامی و رزمندگان ما می‌توانند چنین کاری را انجام دهند. این توانمندی به نظر ما موجب بازدارندگی می‌شود. سرلشکر جعفری تاکید کرد: امیدواریم دشمنان جمهوری اسلامی ایران بیش از گذشته به توان پاسخ ما و پاسخ کوبنده به تعقیب بعد از آن پی برده باشند.
 

قدرت دفاعی ایران کاهش نمی‌یابد
جانشین فرمانده کل سپاه گفت: این دیوانگی است که وقتی همواره تهدید می‌شویم، خود را خلع سلاح کنیم و در اختیار دشمن قرار دهیم. سردار حسین سلامی در حاشیه رزمایش پیامبر اعظم 12 نیروی زمینی سپاه در جمع خبرنگاران اظهار داشت: دشمنان ما را تهدید می‌کنند و در همان حال از ما می‌خواهند که از قدرت دفاعی خود بکاهیم که این منطقی نیست. وی ادامه داد: قطعا تجربیات ناشی از نبرد با تکفیری‌ها بویژه در نیروی زمینی سپاه اثرات ویژه‌ای در پیشرفت و عملکرد نیروهای ما داشته و باعث شده که نیروها از یک میدان تاکتیکی خلاقانه برخوردار شوند. همچنین دکترین دفاعی خود را بر اساس تغییر شکل جنگ‌ها از لحاظ فنی و عملیاتی تغییر شکل دادیم. وی برنامه آینده سپاه را عدم توقف در توسعه قدرت دفاعی دانست و افزود: در حوزه دستاوردها، فناوری‌ها، تاکتیک‌ها و تکنیک‌ها در حال تلاش برای پیشرفت هر چه بیشتر هستیم و برنامه همیشگی ما پیشرفت در امتداد این موارد خواهد بود.

گروه سیاسی: از زمانی که بحران سوریه در سال 2011 به ‌وجود آمد، دولت آمریکا تلاش بسیاری کرد تا بتواند از این بحران، برای برکناری بشار اسد از قدرت یا حتی تقسیم سوریه استفاده کند. با این‌ حال، گذشت بیشتر از 7 سال از این بحران نشان داد زمین ‌بازی‌ای که آمریکایی‌ها برای خود تصور کرده بودند، بشدت شبیه ویتنام بوده است و همان‌طور که آنها در دهه 80 میلادی نتوانستند بدون آبروریزی از ویتنام خارج شوند، هم‌اینک نیز نمی‌توانند بدون اقرار به شکست و آبروریزی بین‌المللی از این زمین خارج شوند.
به گزارش «وطن‌امروز»، سال 2012 اوباما خط قرمزی برای سوریه تعیین کرد و به نحوی از تمایل خود برای حمله به این کشور سخن گفت. او در عین ‌حال تلاش زیادی کرد تا کنگره را قانع کند که باید حمله‌ای علیه نظام سوریه در این کشور انجام شود. رژیم صهیونیستی و برخی کشورهای عرب منطقه نیز بشدت موافق حضور ارتش آمریکا در سوریه و اعلام منطقه پروازممنوع در این کشور بودند تا بلکه بتوانند مدل حملات ناتو و آمریکا به لیبی را برای سوریه نیز پیاده کنند. در واقع آنها گمان می‌کردند می‌توانند سرنوشتی مانند معمر قذافی را برای بشار اسد نیز رقم بزنند. با این ‌حال، مقاومت مردم سوریه در برابر تروریست‌ها و رأی آنها به بشار اسد برای باقی ماندن در ریاست‌جمهوری این کشور نشان داد این برنامه‌ها و آرزوها به این راحتی‌ها هم محقق نمی‌شود و تصمیم‌گیر اصلی در این‌باره مردم سوریه هستند، نه قدرت‌های جهانی و مداخله‌گران منطقه‌ای.
حرکات نسنجیده و مبتنی بر آرزوها و امیال جنگ‌طلبان در واشنگتن که با واقعیت فاصله زیادی داشت در نهایت رئیس‌جمهور چهل‌وپنجم آمریکا را به این نتیجه رساند که برای حفظ منافع اقتصادی کشورش هم که شده باید از سوریه خارج شود. دونالد ترامپ در این‌باره به آبروی ایالات‌متحده در جهان و بین متحدانش در منطقه نیز فکر نکرد و به جای آنکه این کار را به صورت تدریجی انجام دهد یا سعی کند حداقل دستاوردی برای حضور نیروهای ارتش این کشور در سوریه درست کند، دستور داد «عقب‌نشینی» نیروهای آمریکایی از سوریه «سریع» و «فوری» باشد. این اقدام جامعه جهانی، رژیم صهیونیستی و متحدان منطقه‌ای آمریکا را در شوک و حیرت فرو برد. این کار درنهایت منجر به استعفای وزیر دفاع آمریکا نیز شد و نشان داد در کاخ سفید نیز دودستگی و شکاف عمیقی در این‌باره به وجود آمده است. پنتاگون به صراحت با این کار مخالفت کرد و نمایندگان جمهوری‌خواه کنگره نیز انتقادات شدیدی را در این‌باره مطرح کردند. نتانیاهو با این‌ حال از ترس اینکه مبادا سوریه به قدرت و موقعیت قبلی خود در منطقه بازگردد و احتمالاً با قدرت و اعتمادبه‌نفس بیشتری وارد عرصه مقابله با رژیم صهیونیستی شود، اعلام کرد خروج آمریکا از سوریه باعث نمی‌شود حملات این رژیم به سوریه پایان یابد. با این ‌حال، همه می‌دانند که خروج آمریکا از این کشور و عدم توانایی آن برای کمک‌رسانی اطلاعاتی به رژیم صهیونیستی و از طرف دیگر مستقر شدن سامانه‌های ضدهوایی در مرزهای سوریه می‌تواند تا حدود زیادی دست و پای صهیونیست‌ها در حمله به این کشور را ببندد.
رسانه‌های غربی در این میان اما به پیروزی جبهه ایران، سوریه و روسیه در این بحران اشاره‌کرده‌اند. واشنگتن‌پست، مهم‌ترین پیروز میدان سوریه را ایران می‌داند و معتقد است خروج آمریکا از سوریه به معنای گسترش نفوذ ایران در منطقه و رسیدن ایران به مرزهای اسرائیل است. این روزنامه در گزارش خود آورده است: متحدان آمریکا در منطقه روی دولت ترامپ برای گرفتن مواضع سخت علیه حضور ایران در سوریه حساب باز کرده بودند. آنها تصور می‌کردند حضور آمریکا و حملات اسرائیل به سوریه مانع حضور جدی ایران در این کشور می‌شود اما تصمیم ترامپ همه ‌چیز را به نفع ایران تغییر داد. واشنگتن‌پست در ادامه گزارش خود نوشته است: «عقب‌نشینی نیروهای آمریکایی از سوریه در را برای گسترش نفوذ ایران در سوریه و رسیدن ایران به مدیترانه و همچنین ایجاد چالش‌های عظیم‌تر برای اسرائیل باز می‌کند. این مسأله همچنین توانایی واشنگتن برای عمل به تعهداتش در قبال متحدان منطقه‌ای‌اش را نیز با تردید مواجه و آنها را بیشتر از پیش به سمت روسیه رهنمون می‌کند. آرزوی ایرانیان برای بیرون راندن آمریکا از منطقه به واقعیت تبدیل ‌شده است. از این ‌پس دیگر ایران به ‌هیچ‌ عنوان دولت ترامپ را جدی نمی‌گیرد. سیاست‌های انزواطلبانه ترامپ تهدیدی برای آمریکا حساب شده و ایران در مقابل می‌تواند فعالیت‌های خود در منطقه را به شکل پررنگ‌تری ادامه دهد. ایران دیگر می‌داند که دولت ترامپ بیشتر از اینکه گاز بگیرد، پارس می‌کند!»
واشنگتن‌پست در ادامه درباره اثرات این عقب‌نشینی بر وضعیت آرایش نیروهای نظامی در منطقه افزوده است: «مهم‌ترین و اولین اثر عقب‌نشینی آمریکا از سوریه این است که نیروهای آمریکایی‌ای که در شمال شرقی این کشور مستقر شده بودند، جلوی پیشرفت سوریه و نفوذ نیروهای ایرانی را به این منطقه گرفته بودند اما با این عقب‌نشینی زمینه برای حضور این نیروها در این منطقه هموار می‌شود. از طرف دیگر، ارتش سوریه نیز می‌تواند به نیروهای کرد خود نیرو و امکانات برساند و این برای ترکیه نیز مناسب نیست که با کردهای سوریه زمانی وارد جنگ شود که نیروهای سوری کنترل بیشتر مناطق این کشور را دوباره در دست گرفته‌اند. در همین راستا شاهدیم که اردوغان اعلام کرده است حمله به این منطقه را به تأخیر می‌اندازد و درعین‌حال کردهای سوری نیز بیان کرده‌اند امیدوارند با دولت بشار اسد به توافق برسند تا تهدید حمله ترک‌ها به آنها از بین برود.
یکی دیگر از اثرات خروج آمریکا از سوریه، به ‌احتمال ‌زیاد خروج حدود 250 نیروی ویژه آمریکایی از منطقه «تنف» خواهد بود؛ منطقه‌ای که در نزدیکی مرز اردن و عراق قرار دارد. آمریکا از این منطقه برای آموزش نیروهای ارتش آزاد سوریه استفاده می‌کرد تا علیه بشار اسد وارد مبارزه شوند. در صورتی ‌که این منطقه تخلیه شود، نشان می‌دهد که آمریکا دیگر نمی‌خواهد حمایتی از این نیروها داشته باشد و درنهایت مهم‌ترین نیروی متحد آمریکا در سوریه بدون پشتوانه رها می‌شود».
بر همین اساس، تحلیلگران صهیونیست نیز بر این عقیده‌اند که خروج آمریکا از سوریه، بدون هماهنگی با کشورهای منطقه، نشان از این دارد که آمریکا توان دفاع از اسرائیل در برابر تهدیدات ایران را ندارد. یکی از تحلیلگران صهیونیست گروه بحران بین‌المللی بر این عقیده است که «با این اقدام، اسرائیل به این نتیجه می‌رسد که در منطقه و در مقابل ایران و سوریه، تنها رها شده است».
در عین‌ حال، خروج آمریکا از سوریه به این بهانه که داعش دیگر شکست خورده است، می‌تواند این خواسته را در میان عراقی‌ها هم ایجاد کند که نیروهای آمریکایی از این کشور نیز باید به صورت کامل خارج شوند. هوشیار زیباری، وزیر سابق خارجه عراق با بیان این مطلب تصریح کرده است که پارلمان عراق به تلاش‌های خود برای بیرون راندن آمریکایی‌ها از این کشور سرعت بیشتری خواهد داد.
نشریه فارین‌پالیسی نیز روز گذشته در گزارشی با اشاره به اقدامات عربستان در منطقه و مشکلات داخلی این کشور به مسأله خروج آمریکا از سوریه نیز اشاره و بیان کرده است: مجموعه تحرکات آمریکایی- سعودی نشان می‌دهد ایران قرار است بزودی قدرت خود در منطقه را بشدت افزایش دهد.
فارین‌پالیسی با اشاره به اینکه محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی خود را در چند جبهه بشدت درگیر کرده است، نوشته است: «این رویارویی و حرکات در جبهه‌های مختلف مانند حرکات مایکل کورلئونه در فیلم پدرخوانده است که به ناگهان تصمیم گرفت تمام دشمنان خانواده کورلئونه را به صورت یکجا مورد حمله قرار داده و از بین ببرد. با این ‌حال به نظر نمی‌رسد محمد بن‌سلمان در این راه موفق باشد، چراکه او آنقدر به منافع عربستان و تصمیمات هیجانی اهمیت می‌دهد که نمی‌تواند فرمولی برای مقابله با ایران برای عربستان به دست بیاورد و بدین ترتیب ایران به تأمین منافعش در منطقه ادامه می‌دهد».
فارین‌پالیسی آورده است: «جبهه‌های رویارویی ایران و عربستان در منطقه از تلاش برای تأثیرگذاری بر سیاست کشورهای عراق و لبنان شروع‌ شده و به کشورهایی که درگیر جنگ هستند مثل یمن و سوریه می‌رسد. با این‌ حال دیده می‌شود در تمام این موارد، ایران پیروز میدان بوده است. در لبنان، حزب‌الله توانست در انتخابات تمام مهره‌های نزدیک به عربستان سعودی را کنار بزند. همچنین ورود حزب‌الله به جنگ در سوریه، نشان داد نمی‌توان انتظار داشت حزب‌الله در کنترل دولت لبنان باشد. تلاش سعودی‌ها برای کشاندن حریری به ورطه استعفا که با ‌آبروریزی‌هایی نیز روبه‌رو شد، با پیروزی ایران در به قدرت رساندن میشل عون همراه شد و به نظر می‌رسد عربستان به صورت کامل صحنه لبنان را از دست داده باشد. در سوریه نیز بشار اسد هنوز در رأس قدرت قرار دارد. در همین حال، تلاش‌های کشورهای عرب منطقه برای رساندن سلاح و مهمات به تروریست‌ها علیه دولت بشار اسد، درنهایت به بی‌نظمی و بروز و ظهور گروه‌های سلفی و تروریست منجر شد و خروج آمریکا از سوریه نیز نشان داد ایران می‌تواند در مدت چند سال، چنان حمایتی از اسد کند که یک کشور را از بحران و جنگ داخلی و جنگ با تروریست‌ها نجات داده و به ثبات برساند. نگاهی به دولت مستقر در عراق نیز نشان داد نتیجه انتخابات در کشورهای عربی که دموکراسی دارند، درنهایت به نفع ایران تمام‌ شده است. در یمن نیز عربستان در حالی به فکر عقب‌نشینی از این کشور و خاتمه دادن به جنگ است که درنهایت بن‌سلمان نتوانسته به اهداف خود از آغاز این جنگ برسد. عربستان سعودی در جنگی گرفتار شده است که هیچ پایان خوبی برای آن متصور نیست و حوثی‌های یمن نیز عربستان را در این کشور به‌ زانو نشانده‌اند».
فارین‌پالیسی در ادامه خاطرنشان کرده است بیرون کشیدن نیروهای آمریکایی از سوریه، برگ برنده دیگری در دست ایران است که می‌تواند نشان‌دهنده ضعف همکاری آمریکا با متحدان عرب منطقه‌ای‌اش و همچنین اسرائیل باشد.

محمدرضا کردلو: ایمان مرآتی نشسته و دارد جزئیات رزمایش را مرور می‌کند، تا وقتی می‌خواهد گزارش را برای تلویزیون آماده کند، از آنها استفاده کند. همه بچه‌های نظامی با هر درجه‌ای به خاطر حضور مکرر مرآتی در رزمایش‌های نیروهای مسلح او را می‌شناسند. تا دقایقی دیگر جلوی دوربین می‌رود و برای اخبار ساعت 14 گزارشی را با همان شور و هیجان همیشگی آماده می‌کند از منطقه عمومی قشم: «فرزندان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» و ادامه ماجرا... یکی از فرماندهان حاضر در رزمایش دقایقی پیش از آغاز عملیات نظامی، توی چادر گروهی از خبرنگارها و عکاس‌ها را با جزئیات رزمایش آشنا می‌کند و برای آنها که تازه رسیده‌اند، اطلاعاتی پیرامون برنامه رزمایش و آنچه اتفاق خواهد افتاد شرح می‌دهد. «این رزمایش در راهبرد دفاعی تعریف می‌شود اما در صورت تجاوز دشمن تاکتیک ما آفندی است».
این جمله نخ تسبیح رزمایش پیامبر اعظم(ص) 12 است که تا دقایق دیگر اجرا خواهد شد و معنای مشخصی دارد: ما هیچگاه به سرزمینی تجاوز نکرده و نخواهیم کرد اما در صورت تهاجم دشمن، به شکل هجومی و بیرون از مرزهای جمهوری اسلامی از خاک ایران دفاع خواهیم کرد.  
توی چادر خبرنگاران و نزدیک به منطقه عملیاتی رزمایش نشسته‌ایم و خبرنگارهای حوزه سیاست و بین‌الملل و دفاعی- امنیتی، گزارشگران تلویزیون‌های مختلف از پرس‌تی‌وی، العالم، المیادین و المنار در گفت‌وگوهایی با یکدیگر دارند تحولات را مرور می‌کنند: ناو آمریکایی وارد خلیج‌فارس شده، حتما این رزمایش ربطی به اظهارات بیخود اماراتی‌ها خواهد داشت، خبر آماده باش در برخی کشورهای منطقه هم رسیده، قایق‌های ما دیشب رفته‌اند دور ناو آمریکایی مانور داده‌اند و قس علیهذا.
کم‌کم به ساعت 9 نزدیک می‌شویم و زمان آغاز عملیات. من به چادر فرماندهی نزدیک می‌شوم. همان جایی که قرار است از پشت این وسیله‌های ارتباطی فرمان آغاز عملیات صادر شود. سردار محمدعلی جعفری، سردار رشید، سردار سلامی و سردار پاکپور در مرحله نهایی این رزمایش آفندی که از 24 آذرماه با ستون‌کشی نیروها از مرکز کشور به منطقه عمومی رزمایش آغاز شده، حضور پیدا کرده‌اند. بازهم مرآتی را می‌بینم که دقایقی از رزمایش نگذشته دارد از سردار سلامی گفت‌وگو می‌گیرد. پاسخ سردار سلامی هم تاکید بر همان اصل راهبردی است. ما در صورت تجاوز دشمن، «بیرون از مرزهای جمهوری اسلامی و به صورت تهاجمی از خاک ایران دفاع خواهیم کرد».  
کم‌کم همه آنچه از قبل توضیح داده شده، طبق برنامه‌ریزی اجرا می‌شود و ما شاهد آن هستیم. حضور یگان‌های واکنش سریع، نیروی مخصوص، تکاوران، بالگردهای هجومی و پشتیبانی، پهپادهای شناسایی و رزمی، مهندسی، مکانیزه، موشک‌های میانبرد و ناوتیپ ذوالفقار را خواهیم دید. تهاجم غواص‌ها را می‌بینیم. قرار است عملیات آفندی آبی- خاکی در سرزمین دشمن به اجرا دربیاید. این کار با موفقیت صورت می‌گیرد. غواص‌ها با پیاده شدن از قایق‌ها در نزدیکی ساحل دشمن، با طی مسافتی به صورت غواصی و سپس خروج از آب، با تهاجم به ساحل آن را به تصرف خود در می‌آورند. با این عملیات بخش مهمی از سرزمین دشمن گرفته می‌شود و تاسیسات و بندرگاه و اسکله و بخش‌های اقتصادی برای ضربه زدن به متخاصم، به تصرف در می‌آید. سرپل‌گیری، عقب‌روی و بازپس‌گیری با موفقیت انجام می‌شود. اینجا فرمانده حاضر در میدان نکته‌ای را به خبرنگاران حاضر توضیح می‌دهد: عقب‌روی تاکتیکی است که به اختیار خود فرماندهان انجام می‌شود اما «عقب‌نشینی» تحت فشار دشمن و از سوی ناچاری اتفاق می‌افتد. در واقع آنچه اتفاق افتاد، یک عقب روی تاکتیکی بود که برای انجام مرحله بعدی رزمایش صورت گرفت.
آسمان منطقه رزمایش، کم‌کم دودی می‌شود. این اتفاق به‌خاطر استفاده از مین‌های ضدبالگرد تولید داخل است که در این رزمایش به بهره‌برداری رسید. مین‌هایی که در مناطق حساس و برای جلوگیری از نفوذ بالگردها استفاده می‌شود و قابلیت کنترل از راه دور را دارد. مسؤولان و فرماندهان حاضر در رزمایش می‌گویند این تجهیزات از حالت تحقیقاتی به مرحله عملیاتی رسیده‌اند. مین‌های ضدبالگرد جهنده که پس از پرش در 150 تا 180 متری منفجر می‌شوند و با ترکش‌های خود تا فاصله 50 متری می‌توانند به بالگردهای دشمن آسیب بزنند.  
یگان‌های توپخانه با انواع گلوله‌ها و توپ‌هایی که به گفته فرمانده نیروی زمینی سپاه، توپ‌های هوشمندی هستند و توپ‌های نقطه‌زن و راکت‌اندازهای کاتیوشا، (به قول بچه‌های خبرنگار) دشمن فرضی را با خاک یکسان می‌کنند و آنها را منهدم می‌کنند. یک صحنه دیدنی، دقایقی بعد، همه نگاه‌ها را به سمت مواضع دشمن فرضی می‌برد. توده‌ای از ابرهای خاکستری و سفید دیده می‌شود. این اتفاق محصول یگان تخریب و مهندسی نیروی زمینی سپاه است که با ایجاد تله‌های انفجاری بزرگ در پشت نیروهای دشمن، شدیدترین و بزرگ‌ترین انفجار و تخریب‌های رزمایش را رقم می‌زنند.  
من برای دنبال کردن مرحله دیگری از رزمایش خود را به چادری که آن‌سوتر و نزدیک به ساحل و ویژه خبرنگاران تعبیه شده است می‌رسانم. قرار است تجهیزاتی را که قبلا فقط اسم‌شان را شنیده بودم از نزدیک ببینم. نفربرهایی را که قابلیت حرکت در آب دارند. یگان‌های زرهی با تخلیه از شناورها، تک‌ زرهی را در ساحل به اجرا درمی‌آورند و بازپس‌گیری مناطق تصرف‌شده توسط دشمن را تمرین می‌کنند. نفربرهای bmp به صورت شناور روی آب مسافت دریا تا ساحل، تکاوران را پیاده می‌کنند تا آزاد‌سازی مناطق خودی تحت تصرف دشمن تمرین شود. تانک‌های T72 یکی دیگر از دیدنی‌های یگان نیروی زمینی سپاه است که از مواضع خود خارج می‌شود و در مناطق آزاد شده به اجرای عملیات و پیشروی می‌پردازد.  
در بخش پایانی رزمایش، شدت استفاده از آتش بیشتر می‌شود. بالگردهای تهاجمی کبرا هوانیروز سپاه مواضع و استحکامات دشمن فرضی را هدف قرار می‌دهند و با استفاده از راکت‌های هایدرا و مسلسل 20 میلیمتری اهداف را منهدم می‌کنند. یگان‌های پدافند نیروی زمینی سپاه موفق می‌شوند پهپاد دشمن فرضی را با استفاده از سامانه توپخانه‌ای (توپ 23) در آسمان منطقه رزمایش منهدم کنند.
رزمایش رو به پایان است و نیروهایی که روی زمین عملیات می‌کردند به ما نزدیک‌تر می‌شوند. حالا کم‌کم چهره‌های‌شان را می‌بینیم. بچه‌های خبرنگار و گزارشگران دیگر سعی می‌کنند از این فرصت استفاده کنند و به آنها نزدیک شوند. جوانانی که به سمت ما می‌آیند، با چهره‌هایی که بعضا بر اثر مداومت و تمرین چندهفته‌ای آفتاب‌سوخته شده‌اند، خیلی عادی و خاکی‌اند. انگار نه انگار رخداد کم‌نظیری که دقایقی پیش رقم خورد، کار آنهاست. من به قیافه‌های‌شان فکر می‌کنم. گزارشگران همچنین در تلاشند با فرماندهان عملیات گفت‌وگوهایی را ترتیب دهند. خبرنگار پرس‌تی‌وی و المنار واقعا بچه‌های زبر و زرنگی‌اند. در همین چند دقیقه آنها را دیدم که چند گفت‌وگو ترتیب داده‌اند. غواص‌ها که دقایقی پیش از آب بیرون زده‌اند، جذاب‌ترین سوژه‌های عکاسی‌اند. آنها بی‌اختیار می‌آیند و پشت سردار سلامی قرار می‌گیرند و رو به دوربین. احتمالا آن گفت‌وگو، گفت‌وگوی جذابی شود. سردار پس از پایان صحبت‌هایش برمی‌گردد و خداقوت می‌گوید. یکی از نیروهای بیست‌ویکی، دو ساله، بلند فریاد می‌زند: ان‌شاءالله فتح اسرائیل، سردار!
سردار سلامی هم ان‌شاءالله می‌گوید.
عملیات تمام شد. آمریکا هم از خلیج‌فارس رفته، امارات هم همیشه آماده‌باش خواهد بود.
ان‌شاءالله فتح اسرائیل، سردار!

عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه متاسفانه متروی تهران قیمت واقعی بلیت را ندارد، گفت: من فکر می‌کنم بر اساس آنچه در دنیا مرسوم است قیمت واقعی بلیت مترو در تهران در حدود 10 هزار تومان تمام می‌شود. محمود میرلوحی به دانا اظهار داشت: براساس قانون باید یک‌سوم هزینه تمام‌شده بلیت مترو را مصرف‌کننده، یک‌سوم دیگر را شهرداری و یک‌سوم را دولت تامین کند. وی درباره تامین هزینه‌‌های توسعه حمل‌ونقل و قیمت واقعی بلیت مترو افزود: با توجه به تخصیص یارانه بلیت برای توسعه زیرساخت‌‌های حمل‌ونقل، باید قیمت تمام‌شده بلیت محاسبه شود و مابه‌التفاوت آن با قیمت تعیین شده بلیت مترو توسط دولت به حساب شهرداری بازگردد که متاسفانه در این سال‌ها کسی سراغ آن نرفته است. میرلوحی با بیان اینکه متروی تهران قیمت واقعی بلیت را ندارد، افزود: در حال حاضر قیمت‌گذاری تنها با توجه به هزینه‌‌های بهره‌برداری و آن هم تنها هزینه‌‌های جاری است که بر اساس آنچه در دنیا مرسوم است قیمت بلیت در تهران چیزی در حدود 10 هزار تومان تمام می‌شود. عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران با اظهار اینکه هیچ جای دنیا در بخش حمل‌ونقل اینطور عمل نمی‌شود، اعلام کرد: این روشی که شهرداری پیاده می‌کند نتیجه‌‌‌‌اش 56 هزار میلیارد تومان بدهی است که البته در این مدت 5 تا 6 هزار میلیارد آن را پرداخته‌ایم. وی افزود: باید کسی که در تهران زندگی می‌کند هزینه‌های زندگی در تهران را بپردازد.

گروه سیاسی: بامداد دیروز حکم حمیدرضا‌ باقری‌درمنی، فرزند محمدباقر که به جرم افساد فی‌الارض از طریق تشکیل شبکه کلاهبرداری و رشاء به اعدام محکوم شده بود، به اجرا گذاشته و وی اعدام شد.
به گزارش «وطن امروز»، باقری‌درمنی از ابربدهکاران بانکی بود که به اتهام افساد فی‌الارض محاکمه و محکوم به اعدام شد. او متهم ردیف اول یک پرونده بزرگ فساد اقتصادی بود که 33 متهم داشت. موارد اتهام باقری‌درمنی که رسانه‌ها از او با عنوان پوست‌کلفت یا سلطان قیر نام می‌بردند شامل افساد‌فی‌الارض از طریق کلاهبرداری با ایجاد شبکه چند نفری با وصف سردستگی از شرکت نفت‌ جی به میزان ۳۲۲ میلیون و ۳۴۳ هزار و 336 کیلوگرم قیر، مشارکت در شروع کلاهبرداری از شرکت بیمه ایران با وصف سردستگی و مشارکت در کلاهبرداری با ایجاد شبکه چند نفری از بانک ملی ایران با وصف سردستگی به مبلغ ۴۱ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان، همچنین مشارکت در شروع کلاهبرداری با وصف سردستگی به مبلغ ۹ میلیارد تومان، مشارکت در شروع کلاهبرداری از بانک گردشگری، مشارکت در شروع کلاهبرداری از شرکت صرافی اقتصاد نوین با مبلغ ۷۰ میلیارد و ۴۰۲ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان، مشارکت در شروع به کلاهبرداری از شرکت سامان مجد به مبلغ ۵۷ میلیارد و ۲۷۱ میلیون و 400 هزار تومان، توهین به کارمند دولت و پرداخت رشوه بود.
با پایان یافتن جلسات متعدد رسیدگی به اتهامات باقری‌درمنی، در نهایت سخنگوی دستگاه قضایی، نهم مهرماه گذشته حکم بدوی اعدام باقری‌درمنی را به همراه وحید مظلومین و محمداسماعیل قاسمی اعلام کرد. از میان این 3 نفر وحید مظلومین و همدستش محمداسماعیل قاسمی معروف به محمد سالم، صبح چهارشنبه 23 آبان‌ماه به دار مجازات آویخته شدند. سخنگوی قوه‌قضائیه همچنین 18‌آذرماه از تایید حکم اعدام باقری‌درمنی خبر داده بود. حجت‌الاسلام والمسلمین محسنی‌اژه‌ای در جریان صدوسی‌وچهارمین نشست خبری خود که با حضور نمایندگان رسانه‌‌های جمعی برگزار شد، اعلام کرد: «حمیدرضا باقری‌درمنی در دادگاه بدوی محکوم به اعدام شد و در دیوان‌عالی کشور این حکم تایید شد».
اتهام درمنی؛ افسادفی‌الارض
دادستان تهران هفته گذشته در حاشیه نشست آسیب‌های اجتماعی در جمع خبرنگاران درباره شبهات مطرح شده در رابطه با پرونده باقری‌درمنی گفت: پرونده باقری‌درمنی پس از ۹ جلسه محاکمه و اعتراض محکوم و وکلا به حکم، در دیوان عالی کشور تایید و برای اجرا به دادستانی اعاده شده است. جعفری‌دولت‌آبادی افزود: از سال ۸۵ تا 3،97 پرونده درباره این فرد مطرح بوده که 2 پرونده اجرا شده و پرونده سوم که به اعدام محکوم شده سال ۹۰ تشکیل شد که 8 شاکی دارد و مجموع بدهی به دستگاه‌ها و افرادی که در این پرونده هستند 1100 میلیارد تومان است و ارزش قیری که ایشان گرفته و پول آنها را نداده به قیمت روز ۹۰۰ میلیارد تومان است، الباقی بدهی به بانک‌ها و شرکت‌هایی است که در پرونده شکایت کرده‌اند. دادستان تهران در ادامه بیان داشت: اتهام این فرد افسادفی‌الارض است که بر فرض رضایت شکات هم تاثیری در اجرا ندارد. در همین راستا دیروز دادسرای عمومی و انقلاب تهران اعلام کرد: بامداد روز شنبه مورخ 1/10/1397 حکم حمیدرضا‌ باقری‌درمنی، فرزند محمدباقر که به جرم افسادفی‌الارض از طریق تشکیل شبکه کلاهبرداری و رشاء به اعدام محکوم شده بود، به اجرا گذاشته و اعدام شد.
آنگونه که خبرگزاری قوه قضائیه(میزان) گزارش داده، محکوم‌علیه در سالیان متمادی با تشکیل باند، به اقدامات مجرمانه‌ای دست‌ زده است و با اعمال متقلبانه، جعل، تبانی و پرداخت رشوه به کارکنان چند دستگاه و تشکیل شرکت‌های صوری و کاغذی متعدد از جمله شرکت قائم کوثر، شرکت محمد بازرگانی شایان، شرکت پرشین به‌گستر، شرکت شکوه آبیده و شرکت آریا برج هرم از شکات خود جمعاً  10،078،171،400،000 ریال معادل یکهزار و هفت میلیارد و هشتصد و هفده میلیون و یکصد و چهل هزار تومان کلاهبرداری کرده است.
همچنین در رسیدگی به پرونده‌ باقری‌درمنی مشخص شد از 47 سند جعلی برای اخذ ضمانتنامه بانکی یا ترهین معامله و 36 فقره ضمانتنامه جعلی و 102 فقره ضمانتنامه بدون پشتوانه، 33 فقره چک‌های مخدوش با مبالغ سنگین و جعل در اسناد رسمی سازمان ثبت اسناد کشور استفاده کرده است.
طبق این گزارش،‌ باقری‌درمنی با همدستی مرتبطان خود و با پرداخت رشوه و تبانی با کارشناسان، املاک را به چند برابر قیمت واقعی ارزش‌گذاری و به بانک ارائه می‌داد، از جمله ملکی که حدود 400 میلیارد ریال ارزش داشته با پرداخت رشوه و تبانی به 1269 میلیارد ریال ارزش‌گذاری کرده و در رهن شرکت نفت جی قرار داده است. باقری‌درمنی برای اخذ تسهیلات از بانک نیز متوسل به جعل اسناد شده و با اسناد ملکی جعل شده از جمله با سند جعلی از بانک گردشگری مبلغ60،000،000،000 ریال تسهیلات گرفته است.
در نهایت بازپرس دادسرای تهران پس از تحقیقات مفصل، جمع‌آوری اسناد و مدارک مثبته جرم درباره‌ باقری‌درمنی به عنوان سرشبکه و سایر اعضای باند و شبکه به استناد ماده 4 قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء، اختلاس و کلاهبرداری و به عنوان مفسدفی‌الارض نظر به جلب دادرسی و معاون دادستان و سرپرست دادسرای اقتصادی با صدور کیفرخواست پرونده را به دادگاه انقلاب اسلامی تهران ارسال می‌کند. شعبه 15 دادگاه انقلاب اسلامی تهران نیز با دقت در 9 جلسه چند ساعته و با حضور متهم، وکلا و نماینده دادستان رسیدگی و پس از ختم رسیدگی طبق قانون، حمیدرضا‌ باقری‌درمنی را به عنوان مفسدفی‌الارض به اعدام و رد مال به مبلغ 10،078،171،400،000 ریال محکوم کرده است. با اعتراض وکیل محکوم‌علیه و در مهلت مقرر (20 روز) پرونده به دیوان‌عالی کشور ارسال می‌شود و دیوان‌عالی کشور در تاریخ 13/8/1397 رأی صادره از شعبه 15 دادگاه انقلاب اسلامی تهران را تایید و ابرام کرده است.
حمیدرضا‌ باقری‌درمنی قبل از این نیز دارای 2 سابقه محکومیت کیفری به شرح زیر بوده است:
1- سال 1385 به جرم قاچاق به ضبط کالا و مبلغ 11،731،060،030 ریال جزای نقدی محکوم گردیده است.
2- در سال 1388 با شکایت بانک مرکزی، بانک سپه، بانک کشاورزی و بانک ملی درباره اخذ تسهیلات ارزی به مبلغ9،888،217  دلار و 980،935،471،305 به 13 ماه حبس و رد مال در حق شکات محکوم شده است.
اقدام گروهی برای فراری دادن‌ باقری‌درمنی
در زمان محاکمه حمیدرضا‌ باقری‌درمنی در دادگاه و بررسی ابعاد مختلف آن، به نام و عنوان یکی از نهادها تماسی جعلی و مشکوک مبنی بر احضار‌ باقری‌درمنی برقرار می‌شود؛ ماموران زندان، فورا قاضی و دادستان تهران را در جریان قرار داده و مقام‌های قضایی از اعزام وی جلوگیری می‌کنند.
براساس گزارش مهر، ماجرا از این قرار بوده است که در جریان رسیدگی به پرونده‌ باقری‌درمنی قاضی صلواتی به ماموران زندان و تیم بدرقه تاکید بسیاری برای اهمیت اعزام‌های صورت گرفته کرده بود و در نتیجه به حفاظت ندامتگاه اوین تاکید شده بود تمام اعزام‌های متهم باید با هماهنگی قاضی صلواتی و مقامات مسؤول در قوه‌قضائیه انجام شود. بلافاصله پس از تماس جعلی و مشکوک و برقراری برخی تماس‌ها از سوی جریان وابسته به درمنی، حفاظت اطلاعات قوه‌قضائیه به پرونده ورود می‌کند و سرانجام تیم فرار شناسایی و دستگیر می‌شود. با دستگیری تیم فرار مشخص می‌شود این افراد بدون وابستگی به نهادی ولی با عنوان جعلی قصد داشته‌اند با ارسال نامه‌ و تماس‌ها وی را از ندامتگاه اوین به بهانه اعزام برای رسیدگی به پرونده خارج کنند و در اعزام صورت گرفته مقدمات فرار وی را فراهم آورند. یک مقام آگاه در پرونده می‌گوید مبلغ مشخص شده برای انجام این عملیات 10 میلیارد تومان در نظر گرفته شده بود که باید به صورت نقد در اختیار گروه قرار می‌گرفت.
افراد کلیدی شبکه باقری‌درمنی که از کشور گریختند
یکی از شگرد‌های درمنی برای اینکه دستگاه‌های نظارتی به فسادش پی نبرند این بود که او پس از انجام عملیات مجرمانه خود، افراد موثر و کلیدی و حلقه اول اطرافیانش را به خارج از کشور فراری می‌داد تا حلقه وصل فساد به وی از بین برود و دستگاه قضایی نتواند به یکی از بزرگ‌ترین مفسدان اقتصادی سال‌های اخیر برسد، غافل از اینکه با رسیدگی‌های بدون اغماض و دقیق خیلی زود نقش سرکردگی وی در این فساد بزرگ کشف شد. از جمله این افراد می‌توان به محمد خزائلی‌پارسا، مجید باقری‌درمنی، محمود جزایری، محمدرضا نصیری، جوانمیر محمدی و هوشنگ مصلحت‌لای اشاره کرد. محمدرضا نصیری، فرزند امیر تمام کار‌های کلاهبرداری تحت پوشش وام بانکی و ضمانتنامه‌ها را انجام می‌داد و با بانک‌ها در ارتباط بود و تمام دستورات‌ باقری ‌را جهت اخذ ضمانتنامه یا تنزیل آن انجام می‌داد. جوانمیر محمدی، فرزند احمد، رئیس سابق شعبه بهار بانک ملی نیز در حالی که مدتی به دستور درمنی در مرز ایران و ترکیه بود، بازداشت شد. محمدی در اعترافاتش می‌گوید: رفتم مرز ترکیه و ایران، چند ماه بودم و بازگشتم و در سعادت‌آباد واحد ۵۰ متری گرفتم و چون پولی نداشتم هزینه‌هایم را حمید‌ باقری‌ با بدبختی مثل صدقه پرداخت می‌کرد. در نهایت توسط آگاهی دستگیر شدم. محمود جزایری، فرزند مجتبی که در انجام کلاهبرداری تحت پوشش معاملات با شرکت نفت جی نماینده تام‌الاختیار درمنی بود، همراه محمدرضا نصیری به ترکیه گریختند. محمد خزائلی‌پارسا، فرزند عباس با جعل اسناد رسمی به شبکه فساد بزرگ درمنی خدمت می‌کرد که وی نیز از کشور گریخت. مجید باقری‌درمنی، برادر حمیدرضا باقری‌درمنی، مدیرعامل وقت شرکت فجرگستر نوین که با مشارکت در کلاهبرداری از شرکت پالایش نفت جی و بیمه ایران با ایجاد شبکه چند نفره فساد به برادرش خدمت‌رسانی می‌کرد نیز از کشور پا به فرار گذاشت و در نهایت هوشنگ مصلحت‌لای، فرزند قربان فردی است که در بخش کلاهبرداری مذاکرات ترهین پالایشگاه پرنده آبی نقش داشته است.

محمد نجارصادقی: 40 روز از نخستین عرضه موفقیت‌آمیز نفت‌خام در بورس می‌گذرد و بخش خصوصی تشنه عرضه جدید وزارت نفت است اما این وزارتخانه به بهانه عدم اخذ مصوبه جدید از شورای عالی هماهنگی اقتصادی کشور از این کار سر باز می‌زند. این در حالی است که به طور کلی از دید نمایندگان مجلس شورای اسلامی چنین مجوزی احتیاج نبوده اما حتی با درست در نظر گرفتن دیدگاه وزارت نفت، هفته گذشته این موضوع دوباره در شورای عالی مطرح شد و مورد توافق تمام حضار قرار گرفت اما تحرکی در وزارت نفت برای عرضه دوباره دیده نمی‌شود. از سوی دیگر بخش خصوصی به دلیل غیرمستمر بودن و عدم تداوم عرضه در حال دل سرد شدن از بورس نفتی است. به نظر می‌رسد وزارت نفت با این اقدامات به دنبال منصرف کردن بخش خصوصی از خرید نفت است و می‌خواهد دوباره خودش به صورت انحصاری این کار را بر عهده بگیرد.
به گزارش «وطن امروز» با شروع تحریم‌های نفتی ایالات متحده آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران و کاهش یک میلیون بشکه‌ای فروش نفت در هر روز، ایران برای جبران این میزان خرید اقدام به استفاده از توان بخش خصوصی و فروش نفت به خریداران عادی در قالب بورس و تصفیه ریالی و ارزی کرد. بورس نفت در راستای تنوع‌بخشی نحوه‌های فروش نفت شکل گرفت، پیش از این امور بین‌الملل شرکت ملی نفت به صورت انحصاری اقدام به فروش نفت‌خام به مقاصد سنتی و از پیش تعیین شده می‌کرد. فروش نفت‌خام توسط این شرکت در اکثر مواقع با حجم بالا (محموله‌های یک میلیون بشکه‌ای) و به صورت تصفیه ارزی و حساب‌سازی در بانک‌های بین‌المللی صورت می‌گرفت که شناسایی و ردگیری این اتفاق برای کشورهای تحریم‌کننده ایران بسیار ساده بود.
عرضه نفت در بورس نیازی به مصوبه نداشت!
برخلاف مسؤولان وزارت نفت، نمایندگان مجلس از همان ابتدا معتقد بودند برای عرضه مجدد نفت در بورس نیاز به مصوبه جدید شورای عالی هماهنگی اقتصادی نبود و وزارت نفت باید اقداماتی جدی در راستای تسریع اجرای این راهکار ضدتحریمی ایران انجام دهد. 40 روز پس از فروش یک میلیون بشکه نفت‌خام سبک ایران در بورس انرژی، خبری از عرضه جدید نفت در بورس نیست. الیاس حضرتی، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس در این باره گفت: راهکار فروش نفت در بورس، مسیر بسیار خوبی برای ورود بخش خصوصی، شرکت‌های داخلی و خارجی به بحث خرید نفت است که می‌تواند ادامه یابد. در این راستا عرضه مرحله دوم، نیاز به مصوبه جدیدی از سوی سران قوا ندارد و وزارت نفت می‌تواند خودش این کار را انجام دهد. نفت ما در بورس خریدارهای خودش را دارد و اگر وزارت نفت مقداری کار را جدی بگیرد این امر محقق می‌شود. زیرا در داخل وزارت نفت هم یکسری جریان‌ها با این روش فروش مخالفند. با این حال انتظار است وزارت نفت کار را جدی‌تر دنبال کند. همچنین اکبر رنجبرزاده، دبیر هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی نیز گفت: تا زمانی که توقف یا نقض مصوبه پیشین سران قوا درباره عرضه نفت در بورس، توسط این شورا تصویب نشود، باید عرضه نفت در بورس ساری و جاری باشد و نمی‌شود گفت برای هر اقدامی مجددا نیاز به تصویب یک مصوبه جدید است. تدبیر روسای قوا باید بر این باشد که در مساله فروش نفت دچار وقفه نشویم و تحریم‌ها را بتوانیم به حاشیه برانیم.
تجربه خوب بورس انرژی در آبان‌ماه
بنا بر این گزارش بورس در آبان‌ماه در 2 نوبت میزبان نفت بود و شرکت ملی نفت توانست یک میلیون بشکه نفت‌خام را به فروش برساند. نخستین فروش در 6 آذرماه با قیمت پایه15/79  دلار انجام شد که خریداران در نهایت با قیمت 85/74 دلار خریداری کردند. دومین فروش هم 2 هفته بعد با قیمت پایه59/71 دلار عرضه شد که خریداران در این مرحله با قیمت تعدیلی محسوس97/64  دلار خریداری کردند. 
جزئیات نخستین‌ عرضه نفت در بورس
چگونه می‌توان از بورس نفت، نفت خرید؟
از ویژگی‌های قابل توجه بورس نفت غیرقابل تقلب و تضمینی بودن برگشت پول خریداران آن است. محمدصادق کریمی، کارشناس حوزه نفت و یکی از متخصصان مرکز بررسی‌های استراژیک ریاست‌جمهوری که در روند طراحی بورس نفت هم کمک شایانی داشته است درباره روند کار بورس نفت به «وطن امروز» توضیحاتی ارائه کرد که در ادامه می‌خوانیم: اولین مرحله این است که شرکت خریدار خصوصی باید 10 درصد از ارزش معامله را نزد شرکت سپرده‌گذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویه وجوه بورس، سپرده‌گذاری کند. ارزش این 10 درصد هم بر پایه رقم پیشنهادی وزارت نفت است. قیمت ارز هم در این مرحله بر اساس سنا است.  دومین مرحله شرکت خریدار اجازه پیدا می‌کند در بورس نفت از طریق کارگزار بورس حضور پیدا کند. قیمت پایه پیش‌تر توسط شرکت ملی نفت مشخص شده و حالا تصمیم با خریدار است که با آن قیمت بخرد یا نخرد.  در این شرایط یا خریدار اعلام آمادگی می‌کند یا هیچ خریداری وجود نخواهد داشت که در صورت دوم فروشنده قیمت را بر اساس اختیاراتی که دارد کاهش می‌دهد و باز هم خریداران هستند که انتخاب می‌کنند نفت را بخرند یا نه. حالت دیگری هم وجود دارد که میزان عرضه کمتر از میزان تقاضا باشد که در این شرایط خریداران باید شرکت نفت را راضی کنند. توافق زمانی که حاصل شود، شرکت خریدار برنده آن محموله می‌شود. در این مرحله 10 روز زمان دارد تا یک کشتی جهت بارگیری به شرکت ملی نفت معرفی کند و این شرکت هم پس از ارزیابی اجازه بارگیری به آن را بدهد. سومین مرحله 48 ساعت قبل از بارگیری انجام می‌شود و در آن خریدار موظف است اولا 10 درصد مابقی ارزش محموله را به صورت ریالی بر پایه قیمت توافق شده پرداخت کند و ثانیا باید معادل 125 درصد از 80 درصد باقیمانده ارزش محموله را به صورت ریالی به صورت ضمانت بانکی در اختیار شرکت ملی نفت قرار دهد. در این مرحله کارمزدهای بورس هم باید تسویه شده باشد. چهارمین مرحله بارگیری محموله است که نفت شرکت خصوصی را بارگیری می‌کنند و باید به سمت مقاصد صادراتی ببرند. بارهای عظیم به صورت کشتی به کشتی و محموله‌های کوچک از خارک بارگیری می‌شوند. پنجمین مرحله یا آخرین مرحله تسویه 80 درصد مابقی پول وزارت نفت توسط خریدار به صورت ارزی است که باید ظرف 60 روز صورت گیرد و در صورتی که این موضوع محقق نشود وزارت نفت اجازه مصادره ضمانتنامه را دارد. کریمی با بیان اینکه چند شرکتی که تاکنون از بورس نفت خرید داشته‌اند برای بازگشت پول مشکلی نداشته‌اند، اظهار داشت: اگر خریداری در هر کدام از مراحل بخواهد از خرید خود منصرف شود بورس 5 درصد از مبلغ مرحله اول را می‌تواند به عنوان جریمه کسر کند. 
وی در پاسخ به این سوال که سرانجام این نفت کجاست؛ آیا مقصد صادراتی دارد یا در ایران استفاده می‌شود؟ گفت: تمام نفت فروخته شده صادراتی است، البته در هر صورت فروختن نفت ایران در شرایط تحریمی سخت‌تر از فروش نفت عراق است و این زحمت را بخش خصوصی با تمام ریسکی که دارد پذیرفته است. این کارشناس حوزه نفت درباره طولانی شدن فواصل عرضه نفت در بورس گفت: اول اینکه واجب شدن مجوز سران قوا اشتباه بود و می‌شد خیلی راحت‌تر این موضوع حل شود. دوم اینکه باید روند این موضوع خیلی سریع‌تر صورت گیرد که متاسفانه این تحرک دیده نمی‌شود.  در انتها لازم به ذکر است که کارشناسان معتقدند کلیدی‌ترین نکته برای موفقیت بورس نفتی تداوم منظم و استمرار عرضه نفت است. تعلل در عرضه نفت در بورس انرژی بخش خصوصی را دلسرد خواهد کرد.

پویان شریعت: آخرین روزهای ژانویه 2011 برابر با 6 بهمن ماه 1389 خبرهایی مبنی بر بالا گرفتن اعتراض‌ها در سوریه توجه رسانه‌های جهان را به خود جلب کرد. شاید آن روزها کمتر کسی فکر می‌کرد آتش روشن شده در سوریه باعث بروز یک مخاصمه بین‌المللی تمام‌عیار و ظهور تروریسم تکفیری در شام، عراق، قسمت‌هایی از لبنان و منطقه آسیای مرکزی شود؛ بحرانی که نه‌تنها به خاورمیانه محدود نشد، بلکه بخش‌هایی از قاره سبز و شرق آسیا را درگیر خود کرد. با گذشت چندین ماه از این بحران و سقوط استان‌های مختلفی در سوریه و عراق، هیچ خبر یا تحلیلی درباره چگونگی پایان این جنگ و اینکه در روزهایی نه چندان دور، ادلب آخرین ایستگاه جنایتکارانی از جنس داعش و القاعده می‌شود، وجود نداشت اما اکنون با گذشت 7 سال جنگ خونین در سوریه، ادلب آخرین ایستگاه تروریست‌های تکفیری شده است. استانی که علاوه بر تروریست‌ها، از اهمیت قابل توجهی برای برخی دولت‌های خارجی از جمله آنکارا، واشنگتن، اتحادیه اروپایی و متحدان مرتجع عربی آمریکا برخوردار است.  حالا در روزهایی که نشست سه‌جانبه میان تهران، مسکو و آنکارا برای تعیین تکلیف ادلب برگزار شده، بر آن شدیم با نگاهی گذرا بر موقعیت و مسائل پیدا و پنهان آخرین استان اشغالی سوریه که در دست تکفیری‌های القاعده است، به بررسی این پرونده بپردازیم. گزارش پیش رو به بررسی وضعیت سیاسی و میدانی ادلب از اشغال تا نشست‌های دیپلماتیک سه‌جانبه می‌پردازد.
ادلب؛ ژئوپلیتیک بحران
استان ادلب سوریه که امروز به عنوان آخرین سنگر تروریست‌های تکفیری در سوریه مطرح است، در شمال این کشور و در همسایگی کشور ترکیه قرار دارد. این استان به دلیل موقعیت ژئوپلیتیک و همجواری با مناطق جنوبی و کردنشین ترکیه در همسایگی استان لاذقیه و پایگاه‌های حمیمیم و طرطوس روسیه از اهمیت بالایی برخوردار است. این جغرافیا از نخستین‌ مناطقی در سوریه به شمار می‌رود که با بروز بحران و جنگ در این کشور در روزهایی ابتدایی از سوی عناصر مسلح منتسب به القاعده اشغال شد. سقوط ادلب در شرایطی رخ داد که بسیاری از مناطق و دیگر استان‌ها در سوریه یکی پس از دیگری به اشغال سایر گروه‌های تروریستی درآمده و این امر باعث شد آمایش سرزمینی در شام به کلی دگرگون شود. در واقع 9 فروردین ماه 1390 این شهر به طور کامل از کنترل دولت دمشق و نیروهای ارتش سوریه خارج و ادامه درگیری باعث شد نیروهای ارتش عربی سوریه به سمت پادگان مسطومه، جسر الشغور و اریحا عقب‌نشینی کنند.  ادلب امروز در کنترل نیروهای القاعده سوریه یا همان هیات تحریرالشام قرار دارد اما موضوع قابل توجه وجود سایر گروه‌های تروریستی دیگر در این شهر به دلیل عملیات تبادل و انتقال در سوریه است. بعد از بروز بحران تروریسم تکفیری در سوریه، خبرها و تحلیل‌های مختلفی درباره ساختار عناصر مسلح تروریست منتشر شد. در این میان می‌توان به گزارش مرکز بررسی‌های استراتژیک سرویس اطلاعاتی روسیه و همچنین گزارش‌های نهادهای حقوق بشری غربی اشاره داشت.  این در حالی است که همه گزارش‌ها حاکی از وجود 3 گروه تروریستی قدرتمند به نام‌های «ارتش آزاد»، القاعده (جبهه النصره و سپس تغییر نام و پرچم آن به هیات تحریر الشام) و داعش بود، البته ادلب به عنوان بستر استقرار و مهم‌ترین پایگاه القاعده در سوریه مطرح شد. پس از گذشت چند ماه از این بحران و با افزایش شدت درگیری‌ها در سوریه، مثلثی از دولت‌های مرتجع عرب، تل‌آویو و واشنگتن خودنمایی کرد. در واقع انتشار اخبار درباره اعزام برخی زخمی‌های تکفیری به سرزمین‌های اشغالی در کنار کمک‌های ریاض و برخی متحدان عربستان به جبهه به اصطلاح اسلامی سوریه (که متشکل از گروه‌های تروریستی احرارالشام، جیش‌الاسلام و ارتش آزاد بود) به علاوه خدمات نیروهای آمریکایی به داعش، نام دولت‌های خارجی دیگری را در کنار تروریست‌ها پررنگ می‌کرد؛ موضوعی که بیانگر ماهیت بین‌المللی این جنگ و نقش کشورهای خارجی در بحران سوریه بود.
از خانه انحصاری تا جغرافیای جولان
با افزایش تحرک تکفیری‌ها در سوریه و اشغال مساحت قابل توجهی در این کشور، ادلب بیش از پیش به خانه انحصاری القاعده در سوریه مبدل شد؛ موضوعی که تا عملیات آزادسازی حلب و سلسله عملیات‌های مقاومت در شام ادامه داشت. در این میان اقدامات عملیاتی ارتش سوریه در کنار نیروهای مقاومت باعث شد حلب به عنوان یک هدف عملیاتی مهم مورد توجه قرار گیرد. با آزادسازی حلب نه‌تنها مهم‌ترین پایگاه شمالی تروریست‌ها (بویژه داعش) از دست رفت، بلکه 2 معبر لجستیکی باب‌السلام و باب الهوی برای تکفیری‌ها مسدود شد. علاوه بر عملیات‌های مختلف ارتش و مقاومت در سوریه که مناطق اشغالی این کشور را زیر ضربه مشت آهنین خود قرار داد، طرحی به عنوان تبادل و آشتی ملی در سوریه در دستور کار دمشق قرار گرفت. اجرای این طرح یکی از مهم‌ترین دلایلی است که منطقه ادلب را از حالت انحصاری برای القاعده خارج کرد و باعث شد سایر گروه‌های تروریستی به آنجا نقل مکان کنند.  در واقع بعد از تسلط ارتش سوریه و نیروهای مقاومت بر منطقه مورد نظر اگر عناصر مسلح حاضر به تحویل سلاح و تسلیم شدن بودند، در اختیار ارتش قرار می‌گرفتند و در غیر این صورت به وسیله اتوبوس‌های سبز رنگ به یک مقصد مشخص منتقل می‌شدند؛ مقصدی به نام ادلب.  این طرح بعد از بررسی‌های گسترده میدانی در سوریه به اجرا درآمد. به عبارت ساده‌تر با بررسی آمایش سرزمینی گروه‌های مسلح در سوریه و عراق، نیروهای مقاومت به همراه ارتش سوریه و عراق بر آن شدند تا ابتدا نیمه غربی سوریه و نیمه شرقی عراق را پاکسازی کرده و در نهایت با فشار از شرق و غرب حلقه محاصره تروریست‌ها را تنگ‌تر کنند. برای اجرای این طرح یک منطقه به عنوان مقصد تبادل همه گروه‌های مسلح انتخاب شد که در این میان استان ادلب به عنوان مقصد نهایی مصوب شد.  این امر همان دلیلی است که انحصار ادلب را از دست القاعده خارج کرد و باعث اعزام گروه‌های مختلف تروریستی به این استان شد. تجمیع تروریست‌ها در یک مختصات جغرافیایی در شرایطی در ادامه سلسله عملیات‌های ارتش و مقاومت در سوریه محقق شد که دست‌های خارجی دیگر امکان ادامه هدایت پروژه سوریه را به شکل پنهان نداشته و بر همین اساس شاهد نقض تمامیت ارضی سوریه از سوی ارتش‌های خارجی از جمله ترکیه، آمریکا و رژیم صهیونیستی بودیم. این مساله نه‌تنها بیانگر نقش و ماهیت دولت‌های یادشده در بحران تروریستی خاورمیانه است، بلکه اهداف پنهان آنها را تا حد قابل توجهی بازگو می‌کند.
ادلب و دولت‌های خارجی
پرونده ادلب در شرایطی باعث نشست‌های سه‌جانبه آستانه شده است که علاوه بر 3 کشور ناظر (ایران، روسیه و ترکیه) دولت‌های دیگر به این پرونده ورود کرده‌اند. آنچه از مواضع تهران و مسکو بر می‌آید، آزادسازی کامل ادلب و پاکسازی کامل این استان اشغالی در سوریه است. با نگاهی به ترکیب این مذاکرات به روشنی می‌توان به نقش آنکارا پی برد. موضع ایران و روسیه که با دعوت رسمی دمشق در این کشور برای مقابله با تروریسم وارد شدند کاملا معین است اما سوال این است که ترک‌ها به نمایندگی از کدام طرف در این نشست حاضر می‌شوند؟  استان ادلب کماکان در اشغال تروریست‌های القاعده (تحریرالشام) قرار دارد و این در حالی است که به دلیل ماهیت تروریستی القاعده، این گروه در لیست معارضان سوری قرار نمی‌گیرد. به عبارت ساده‌تر، ترک‌ها نماینده گروه‌های مسلح سوری جز داعش و القاعده هستند و بر همین اساس تهران و مسکو، اشغالگرِ حاضر در ادلب را معارض نمی‌دانند، بلکه القاعده را تروریست دانسته و بر همین اساس درخواست عملیات ارتش در ادلب را دنبال می‌کنند.
 

آنکارا
 ترکیه با گذشت قریب به 6 سال از آغاز جنگ در سوریه، سناریوی جدیدی را در دستور کار قرار داد. در واقع پس از بررسی وضعیت میدانی و آمایش سرزمینی گروه‌های مسلح در سوریه که از سوی سران سیاسی- نظامی ترکیه انجام شد، آنکارا به این نتیجه رسید که تنها حمایت از گروه‌های یادشده کافی نیست، بلکه برای پررنگ شدن نقش حزب عدالت و توسعه و همچنین سهم‌خواهی بیشتر از بحران موجود در شام نیاز به حضور نظامی مستقیم در میدان بحران و مدیریت برخی گروه‌ها به شکل مستقیم و آشکار است. در همین راستا عملیاتی با نام «شاخه زیتون» از منطقه طرابلس در شمال سوریه آغاز و در نهایت به مناطق تحت اشغال آنکارا در شمال منتهی شد. ترک‌ها دلیل این اقدام و نقض تمامیت ارضی سوریه را چند مورد عنوان کردند که در این میان حضور نیروهای کرد مسلح در حاشیه مرزهای جنوبی و احتمال بروز اقدامات تروریستی از طرف آنها از مهم‌ترین این دلایل است. این در حالی است که اگر نگاهی به کمک‌های لجستیکی، اطلاعاتی و دیپلماتیک آنکارا به گروه‌های مسلح اعم از معارض و تروریست داشته باشیم بخوبی می‌توان منافع ترک‌ها درباره این گروه‌ها بویژه گروه‌های مسلح اخوانی و سلفی را مشاهده کرد.  به عبارت دقیق‌تر آنکارا به نمایندگی از تروریست‌های مورد حمایت خود در مذاکرات حاضر شد و به دنبال تامین منافع و خواسته‌های خود در زمین گل‌آلود سوریه است. از سوی دیگر ترکیه بخوبی به این مساله آگاهی دارد که در صورت ورود ارتش سوریه و متحدان دمشق به ادلب نه‌تنها موج گسترده‌ای از مهاجران روانه خاک این کشور می‌شوند، بلکه عناصر مسلح که توسط سرویس اطلاعاتی ترکیه (میت) برای انواع و اقسام جنایات در سوریه آموزش دیده‌اند، به عنوان یک تهدید بالقوه میهمان کشور اردوغان می‌شوند. بر همین اساس عدم اتخاذ هرگونه تصمیمی که منجر به این موارد شود، مطلوب آنکارا بوده و نباید انتظار بیشتری از آنها داشت.
 

واشنگتن
 مواضع واشنگتن و سیاست‌های دونالد ترامپ در سوریه در چند هدف و محور خلاصه می‌شود. مهم‌ترین مؤلفه در سیاست‌های اعمالی واشنگتن و جامعه اطلاعاتی غرب ضربه به محور مقاومت به عنوان مهم‌ترین هدف جاری در خاورمیانه است. آمریکا به همراه متحدان مرتجع عربی خود بویژه عربستان که نقش منبع مالی این پروژه را برعهده دارد، در سناریوی تل‌آویو به ایفای نقش پرداخته و در این میان تامین امنیت مرزهای سرزمین‌های اشغالی و افزایش امنیت پیرامونی صهیونیست‌ها را همواره به عنوان مهم‌ترین هدف در دستور کار داشته است.  بر اساس گزارشی که سال 2004 از سوی اندیشکده FDD وابسته به آژانس اطلاعات مرکزی ایالات متحده منتشر شد، برای تقابل با نظام حاکم بر ایران و هرگونه اقدام سخت ابتدا باید بازوهای خارجی جمهوری اسلامی که با نام مقاومت شناخته می‌شوند زیر ضربه قرار گیرند. بر همین اساس می‌توان انقطاع ارتباط تهران با مرزهای رژیم صهیونیستی و مدیترانه را یکی از مهم‌ترین دلایل پروژه تروریستی سوریه و عراق دانست. این در حالی است که با رشد پیروزی‌های ارتش عربی و مقاومت در سوریه، بخش‌های زیادی از مناطق اشغالی در این کشور آزاد شد. منحنی صعودی این نمودار نه‌تنها باعث شد سناریوی غرب برای ضربه به ایران محقق نشود، بلکه تغییر سیاست در امور میدانی سوریه به شکل اجباری و تلقینی دامن واشنگتن را گرفت. افول نقش آنها تا جایی ادامه پیدا کرد که اقدامات ائتلاف غربی به اصطلاح ضدتروریسم به حداقل رسید و امروز می‌بینیم در میدان نبرد دست برتر با مقاومت و ارتش سوریه است.  اما انفعال غربی‌ها در سوریه در شرایطی به وضعیت امروز رسیده که پس از اعمال فشار از سوی تل‌آویو و ریاض، آمریکایی‌ها در موارد متعددی به شکل آشکار کمک به داعش و القاعده را در دستور کار قرار دادند. رسوایی مقامات واشنگتن زمانی به نقطه اوج خود رسید که علاوه بر انتشار تصاویر کمک‌های ارتش آمریکا به داعش، منطقه التنف با هدف ایجاد محیطی امن برای جلوگیری از ضربه به تروریست‌ها توسط آنها ایجاد شد. این مسائل نه‌تنها نقش آمریکایی‌ها در جنایات ثبت شده خاورمیانه را پنهان نمی‌کند، بلکه آنها همواره به دلیل اشغالگری در افغانستان و عراق به عنوان اصلی‌ترین متهم ایجاد بحران تروریستی از نوع بنیادگراهای رادیکال مورد خطاب قرار می‌گیرند. از سوی دیگر علاوه بر داعش و القاعده می‌توان به مهندسی سازمان سیا و کمک‌های لجستیکی ریاض در شکل‌گیری گروه‌های تروریستی دیگری از جمله ارتش آزاد و پرچم‌های سفید در عراق اشاره داشت؛ گروه‌هایی که بر اساس ملزومات میدانی و زمانی از سوی آنها ایجاد و با هدایت و آموزش پنتاگون به مرحله عملیاتی رسیدند. جامعه اطلاعاتی غرب در نهایت به دنبال اهدافی چون ضربه به مقاومت، تامین امنیت برای اسرائیل، کشته گرفتن از مسلمانان با ایجاد جنگ‌های داخلی، تحمیل هزینه‌های مالی و جانی به عناصر حاضر در ساختار مقاومت و همچنین چند پاره کردن کشورهای سوریه و عراق با هدف اعمال سناریوی مذکور بر ایران بوده است که نه‌تنها در موضع انفعال قرار گرفته، بلکه به اعتقاد برخی کارشناسان، مسائل امنیتی اقدامات واشنگتن درباره ادلب نمی‌تواند بیشتر از واکنش آنها نسبت به آزادسازی غوطه باشد.
 

اتحادیه اروپا
اروپایی‌ها همواره به دلیل عضویت در ناتو و همچنین حضور در ائتلاف بین‌المللی به اصطلاح ضد تروریسم به رهبری واشنگتن مواضع همسو با آمریکا اتخاذ کرده‌اند اما قبل از بررسی جایگاه و نقش آنها در پرونده سوریه و ادلب باید به اقدام نظامی آنها در لیبی که به رهبری فرانسه و انگلیس رخ داد اشاره کرد. موضوعی که بررسی آن می‌تواند درک و ذهنیت نسبتاً درست‌تری از نقش اروپا در پرونده بحران تروریستی سوریه بویژه ادلب برای مخاطب ایجاد کند. حضور نیروهای نظامی قاره سبز به رهبری ارتش فرانسه و انگلیس در لیبی تنها به مرگ قذافی منجر شد، اقدامی که به اعتقاد برخی سیاستمداران اروپایی نه تنها دموکراسی را در این کشور به ارمغان نیاورد، بلکه با ظهور شبکه داعش در لیبی و رشد فعالیت بدنه سنتی القاعده در این کشور، اوضاع داخلی و امنیت ملی لیبی را دچار از هم گسیختگی کرد. لیبی که همواره به عنوان پل ارتباطی آفریقا با اروپا و خاورمیانه مطرح بوده با وجود بحران مذکور به یک تهدید بالقوه و در برخی موارد بالفعل برای قاره کهن تبدیل شد.  به عبارت ساده‌تر پس از این فاجعه چشم‌آبی‌ها در لیبی بود که سوریه شاهد مهاجرت و اعزام هسته‌های متعددی از عناصر آموزش‌دیده تکفیری بود؛ انتقالی که نه‌تنها به خاورمیانه محدود نشد، بلکه باعث شد روی دیگر سکه گریبان اروپایی‌ها را بگیرد و آنها را مجبور کند همچون ایجاد خط بارلو و دژ ماژینو، این دفعه برای نبرد با داعش و القاعده در خانه خود آماده و مهیا شوند. این مساله کنشگری آنها را در سوریه و عراق به حداقل رساند و باعث شد آنها خطوط پدافندی خود را همچون نبردهای گذشته در داخل اتحادیه ترسیم کنند. این مساله در حالی اروپایی‌ها را در یک پدافند اجباری قرار داد که نه‌تنها نمودار اقدام و توان عملیاتی آنها در ائتلاف ضد تروریسم را با روندی نزولی مواجه کرد، بلکه بیشتر توان آنها صرف تامین امنیت و مقابله با تهدید در داخل اروپا شد.  در همین راستا می‌توان به حضور روسیه به عنوان دلیل کمرنگ شدن نقش آنها در سوریه بویژه پرونده ادلب اشاره داشت. فارغ از حملات محدود آوریل 2018 به برخی مقرهای نظامی و تحقیقاتی در دمشق، حمص و اطراف حلب که پس از سناریوی نمایشی کاربرد تسلیحات شیمیایی توسط ارتش سوریه کلید خورد، به اعتقاد برخی ناظران مسائل بین‌الملل، کارنامه عملیاتی سوریه نشان می‌دهد اروپا از ورود مستقیم به میدان نبرد پرهیز دارد. انفعال نظامیان اروپا در حالی در این پرونده مشهود است که امکان سالم و درستی برای ورود آنها به سوریه با وجود هسته‌های خفته تروریستی در این قاره و دست برتر میدانی تهران و مسکو وجود ندارد.

علی البرزی: «وضعیت دارو در کشور در شرایط سفید است و جای نگرانی وجود ندارد».
 این بخشی از اظهارات رئیس سازمان غذا و دارو است که درگفت‌وگو با «وطن امروز» مطرح کرده است. بی‌شک این روزها یکی از دغدغه‌های اصلی مردم در حوزه سلامت مربوط به بحث دارو، گرانی یا در برخی موارد کمبود یک داروی خاص در کشور است؛ دغدغه‌ای که چندی پیش با مطرح شدن برخی شایعات درباره بحران دارویی در کشور افزایش یافت اما شواهد موجود و اظهارات مدیران حوزه سلامت نشان می‌دهد این روزها نه‌تنها در وضعیت بحران دارویی قرار نداریم، بلکه از نظر وضعیت دارویی در شرایط سفید هم هستیم اما آنچه باعث برخی نگرانی‌ها درباره حوزه دارو در کشور شده است، مربوط به ماه‌های آینده بویژه با توجه به بدهی‌ها و معوقات انباشته شده در چرخه بیمه‌ها، بیمارستان‌ها و داروخانه‌ها در حوزه دارویی است؛ معوقاتی که قرار است با پرداخت 500 میلیون یورو به حوزه سلامت تا حدودی جبران شود. برای اطلاع از کم و کیف چگونگی این پرداخت‌ها و همچنین نگاهی به گذشته، حال و آینده صنعت دارو در کشور، گفت‌وگویی مشروح با «غلامرضا اصغری»، رئیس سازمان غذا و دارو انجام داده‌ایم. گفت‌وگویی که در بخش‌هایی از آن علاوه بر بحث دارو به مقوله مهم محصولات تراریخته هم اشاره‌ای شد.
***
 آقای اصغری! بتازگی الزامات جدید محصولات تراریخته اعلام شده است؛ این الزامات جدید به چه صورتی است و چه تغییری را قرار است در محصولات تراریخته نسبت به قبل شاهد باشیم؟
در کشور شورای عالی ایمنی زیستی وجود دارد که ریاست آن بر عهده معاون اول رئیس‌جمهور بوده و وزارتخانه‌های بهداشت، صنعت، علوم و جهاد کشاورزی و سازمان محیط‌زیست از اعضای آن هستند. آیین‌نامه‌ها و ضوابط مربوط به محصولات تراریخته در آن شورا مورد بررسی و تصویب قرار می‌گیرد. تا سال قبل الزامی مبنی بر اینکه باید محصولات تراریخته اعلام شوند وجود نداشت اما قانونی در مجلس تصویب شد مبنی بر اینکه تمام فروشندگان ملزم شدند محصولات تراریخته را به مشتری اعلام کنند و خریدار باید بداند محصول خریداری شده وی تراریخته است.
 یعنی در حوزه حقوق مشتری، اطلاع‌رسانی شود؟
بله! البته برخی معتقد بودند محصولات تراریخته باید با یک لوگوی خاص مشخص باشد اما برخی دیگر هم بر این باور بودند که برای مثال محصولی مانند بیسکویت که تنها روغن آن تراریخته است نباید به عنوان محصول تراریخته معرفی شود و باید در محصول تنها روغن آن مشخص شود که محصولی تراریخته است، بنابراین شورای عالی ایمنی زیستی تصمیم گرفت در مواردی که یک بخش یا یک جزء از یک محصول تراریخته باشد روی آن نوشته شود: «تغییر ژنتیکی داده شده». این موضوع در شورای عالی ایمنی تصویب و ابلاغ شد و در حال اجرایی شدن است.
 بحث محصولات تراریخته مدتی است باعث نگرانی‌ مردم شده؛ در خبرها صحبت از محصولات گوناگون تراریخته است و از سوی دیگر برخی اظهارنظرهای کارشناسان و مدیران که هر از گاهی مطرح می‌شود، بر نگرانی‌های مردم می‌افزاید! برای مثال رئیس سازمان محیط‌زیست در جایی اشاره می‌کند تراریخته در کشور وجود دارد و در جای دیگری اعلام می‌کند تراریخته نداریم! به عنوان رئیس سازمان غذا و دارو بگویید وضعیت تراریخته در کشور به چه صورتی است و آیا جای نگرانی برای این محصولات وجود دارد؟
تراریخته در دنیا یک موضوع جدید است و باید احتیاط‌های لازم را برای استفاده از این محصولات انجام داد. باید ببینیم زمانی که تغییرات ژنتیک در یک محصول داده می‌شود چه اتفاقی برای آن محصول خواهد افتاد، آیا آن اتفاق مثبت است یا منفی؟ ممکن است گیاه رشد بیشتری داشته باشد اما آن رشد برای تغذیه انسان منفی باشد. باید با ارزیابی ریسک سلامت، میزان خطر این محصولات سنجیده شود، بنابراین هرگونه تغییر ژنتیکی در گیاه می‌تواند خطرناک باشد و سنجش آسیب نداشتن گیاه روی سلامت انسان ضروری است. باید با بررسی‌های علمی گیاه تراریخته به این نتیجه برسیم که آیا محصول برای سلامت انسان خطرناک است یا خیر؟ تنها باید محصولات تراریخته‌ای که بررسی ریسک خطر روی آنان انجام و مشخص شده خطری برای سلامتی انسان ندارند در بازار عرضه شوند. متولی بررسی این سنجش سازمانی بین‌المللی به نام «افسا» است و باید نحوه ارزیابی محصول به تایید این سازمان رسیده باشد و سلامت محصول تراریخته تایید شود و این نخستین ‌مرحله تایید سلامت محصول تراریخته است. شرط دوم برای سلامتی محصول تراریخته این است که کشوری که محصول تراریخته را تولید می‌کند، باید خود مصرف‌کننده آن باشد و این محصول را تنها برای صادرات تولید نکند. در مورد کشور خودمان هم باید بگویم در داخل محصول تراریخته تولید نمی‌شود.
 یعنی برنامه‌ای هم برای تولید اینگونه محصولات نداریم؟
این موضوع در وهله اول به وزارت جهاد کشاورزی مرتبط می‌شود. البته سازمان غذا و دارو موافق تولید محصولات تراریخته ایرانی نیست. برای تولید محصول تراریخته در کشور باید امکانات پیشرفته‌ای را در اختیار داشت و پس از تولید باید در سازمان «افسا» این محصول تایید و ثبت شود. این بحث در حیطه وظایف وزارت جهاد کشاورزی و محیط‌زیست بوده و موضوعی که به سازمان غذا و دارو مرتبط بوده بحث سلامتی محصول است، اگر محصولی در سازمان بین‌المللی «افسا» تایید نشده باشد، حتی اگر محصول تولید داخل هم باشد، اجازه‌ای برای عرضه آن نخواهیم داد.
 با توجه به صحبت‌های شما این روزها وضعیت محصولات تراریخته در ایران چگونه است و چند محصول تراریخته به کشور وارد می‌شود؟
در حال حاضر 4 قلم محصول تراریخته وارد کشور می‌شود؛ «روغن کلزا، روغن ذرت، روغن پرودا و روغن سویا» که از این بین بالای 90 درصد محصولات تراریخته روغن سویاست. جز این 4 قلم، محصول تراریخته دیگری وجود ندارد و برنج، گندم، چای و محصولات دیگر به هیچ‌وجه تراریخته نیستند و حتی روغن آفتابگردان هم به هیچ‌وجه تراریخته نیست.
 پس غیر از این موارد شما هیچ محصول دیگری را تایید  نمی‌کنید؟
نه! هیچ محصول دیگری در داخل کشور نداریم و وارد هم نمی‌شود. ایجاد تراریخته یک منطق تجاری را دنبال می‌کند و خرید روغن تراریخته ارزان‌تر از روغن غیرتراریخته است. سالانه 3 میلیارد دلار روغن وارد کشور می‌شود، در واقع حتی بیشتر از دارو روغن وارد کشور می‌شود.
 پس الزامات جدید ابلاغ شده تنها برای محصولات تراریخته‌ای است که اشاره داشتید؟
این الزامات برای 4 محصولی که اشاره کردم و تمام محصولات تراریخته‌ای است که قصد ورود آن به کشور را داشته باشند.
 یعنی این احتمال وجود دارد که محصولی در آینده وارد کشور شود؟
بله! این احتمال وجود دارد که برای مثال یک واردکننده قصد ورود برنج تراریخته به کشور را داشته باشد که باید این مراحل برای تایید سلامت محصول انجام شود تا اجازه عرضه در بازار داده شود.
 آقای دکتر! در ماه‌های گذشته بحث تحریم دارو داغ شد و حتی در برخی موارد از واژه بحران برای وضعیت دارویی کشور استفاده شد؛ ارزیابی شما از شرایط این روزهای دارو چگونه است؟
شرایط امروز وضعیت داروی کشور شرایط خوبی است که به آن شرایط سفید می‌گوییم؛ داروهای مورد نیاز مردم تامین شده و ذخایر کافی آن وجود دارد و مشکلی نداریم. کمبودهایی در برخی داروها از چند سال گذشته بوده که این کمبود یک زنجیره پیوسته است. بیشترین مشکل این روزهای ما در حوزه دارو فشار بر صنعت داروسازی کشور است و این فشار ناشی از پرداخت نشدن و تعویق مطالبات است، یعنی دارو تحویل داده شده و پس از یک سال شرکت داروسازی هنوز پول خود را دریافت نکرده است. مشکل دیگر در صنعت دارو قیمت است؛ هزینه‌های تولید دارو گران شده اما قیمت دارو متناسب با هزینه‌های تولید افزایش نیافته است. برای مثال ظروف شیشه‌ای و مقوا که در بسته‌بندی دارو مورد استفاده قرار می‌گیرد افزایش قیمت داشته و هزینه تولید دارو را بالا برده است.
 جالب اینجاست که چندی پیش یک دارو را تهیه کردم که برگه راهنمای مصرف‌کننده از داخل بسته حذف شده بود و به جای آن پشت مقوای جعبه دارو متن راهنما را چاپ کرده بودند!
بله! از این نمونه صرفه‌جویی‌ها یا کوچک شدن بسته‌های دارو برای به صرفه کردن قیمت تولید دارو رواج یافته است.
  شما مدتی پیش شما اظهارنظری داشتید مبنی بر اینکه اگر مطالبات تولیدکنندگان دارو افزایش نداشته باشد، در تولید دارو به مشکل برمی‌خوریم.
قول پرداخت 500 میلیون یورو برای پرداخت معوقات کارخانه‌های تولید دارو داده شده اما هنوز این مبلغ واریز نشده است. امیدواریم این مبلغ واریز شود تا مشکلات ما در بحث دارو تا حدی برطرف شود.
 یعنی در طرح تحول سلامت بحث دارو و این شرایط پیش‌بینی نشده بود؟
در طرح تحول سلامت، 10میلیون دفترچه بیمه سلامت رایگان برای مردم صادر شد، همان‌گونه که تمام کارگران و کارمندان حق بیمه خود را هر ماه پرداخت می‌کنند و این حق بیمه از حقوق آنها کسر می‌شود، دولت نیز باید حق بیمه بیمه‌شدگان سلامت را پرداخت کند که این حق بیمه هنوز پرداخت نشده و بیمارستان‌ها و داروخانه‌ها معوقات زیادی دارند. بیمارستان از پخش دارو و پخش دارو از تولیدی دارو، دارو گرفته اما این مبلغ به تولید دارو بازنگشته و زنجیره تولید و عرضه دارو را مختل کرده است.
 اگر مبلغ 500 میلیون یورو برای کمک به صنعت داروسازی تزریق شود، تا چه میزان مشکل این صنعت را حل خواهد کرد؟
این مبلغ نزدیک به 4 هزار میلیارد تومان می‌شود و با تزریق این پول بخش‌ قابل توجهی از مشکلات شرکت‌های داروسازی کشور حل خواهد شد. اگر 2 هزار میلیارد تومان در صنعت داروسازی و 2 هزار میلیارد تومان در صنعت تجهیزات پزشکی هزینه شود، معوقات 8 ماهه این دو صنعت پرداخت می‌شود.
 پس از این 8 ماه چه باید کرد؟
پس از آن باید دولت پول‌ها را پرداخت کند یا سرانه‌ای از حقوق هر ایرانی برای تقویت تولید کسر شود. نباید تمام هزینه‌های سلامت را دولت بپردازد و مردم نیز باید در این موضوع سهیم شوند، برای مثال کشاورزی در یک روستا که درآمد بالایی دارد، صرف روستایی بودن نباید بیمه رایگان دریافت کند و تنها افراد بی‌بضاعت آن هم با حمایت نهادهایی مانند کمیته امداد، بهزیستی و خیریه‌ها باید بیمه رایگان دریافت کنند. اگر تمام هزینه یک بیمه را دولت پرداخت کند، دوام آن بیمه اندک خواهد بود و تمام زنجیره‌های سلامت کشور را مختل می‌کند. مردم باید هزینه بیمه را خود بپردازند، هر چند این هزینه مبلغ اندکی باشد.
 بسیاری از کارشناسان بر این باورند که طرح بیمه رایگان سلامت از ابتدا بدون پشتوانه و یک طرح شکسته خورده بود، شما این موضوع را قبول دارید؟
باید ارزیابی هزینه‌ها در بیمه سلامت رایگان انجام می‌شد اما این ارزیابی انجام نشد و هر فردی را که ادعای بی‌بضاعت بودن داشت براحتی ثبت‌نام کردند، در حالی که باید هر فرد به صورت مشخص ارزیابی می‌شد و پس از تایید ادعای وی، بیمه سلامت رایگان را دریافت می‌کرد. برای مثال هزینه ماهانه 20 تا 50 هزار تومان برای بسیاری از افراد که بیمه سلامت دریافت می‌کنند قابل پرداخت است و تنها افرادی باید این بیمه را رایگان دریافت کنند که حتی توان پرداخت این رقم را هم ندارند.
 آقای اصغری! همواره در کشور تبلیغ می‌شود که داروهای ایرانی کیفیت لازم را دارند و حتی وزیر بهداشت هم چندی پیش توصیه کرده بود مردم داروی تولید داخل مصرف کنند اما از آن سوی ماجرا برخی پزشکان تمایل چندانی برای تجویز داروی ایرانی برای بیمار ندارند؛ دلیل پافشاری پزشکان بر مصرف داروی خارجی چیست؟
این نگاه اشتباه است و متاسفانه در بخشی از مردم و جامعه پزشکی وجود دارد. این موضوع دلایل گوناگونی دارد؛ تبلیغات قوی شرکت‌های وارد‌کننده خارجی، باور فرهنگی و اعتقاد نداشتن به تولید داخل و آشنا نبودن پزشکان و مردم با کنترل‌هایی که در ساخت داروی داخلی جهت تایید کیفیت آن انجام می‌شود.
 البته به طور قطع کم‌کاری سازمان‌های مسؤول مانند غذا و دارو برای تبلیغ و ترویج مصرف دارو داخلی هم موثر بوده است.
بله! این ضعف وجود دارد. زمانی که پزشکان به کارخانه‌های تولید دارو می‌روند نگاه‌شان نسبت به داروی داخلی تغییر می‌کند. باید نحوه تولید داروی ایرانی برای مردم و پزشکان بازگو شود تا از بابت کیفیت دارو اطمینان حاصل شود.
 هر از گاهی درباره وجود مافیای دارو در کشور مباحثی مطرح می‌شود، شما وجود این مافیا را تایید می‌کنید؟
در هر صنعتی که تجارت قوی و منافعی وجود داشته باشد، رقابت‌هایی در این راستا شکل می‌گیرد. دارو بازاری 20 هزار میلیارد تومانی دارد و بازیگران گوناگونی اعم از تولیدکنندگان داخلی و واردکنندگان دارو در آن نقش دارند. هر مجموعه‌ای در تلاش است سهم بیشتری از این بازار را به دست آورد. مافیای سازمان‌یافته‌ای که در بحث‌هایی مانند مواد مخدر وجود دارد در صنعت داروی کشور وجود ندارد اما رقابت فشرده‌ای در این صنعت شکل گرفته و تعداد بازیگران این بازار، بیش از ظرفیت آن است. برای مثال کارخانه‌های تولید داخل می‌توانند تا 5 برابر ظرفیت دارو تولید کنند اما با ظرفیت کامل تولید نمی‌کنند، در واقع واردکنندگان و تولیدکنندگان دارو برای اینکه بتوانند در بازار بمانند دست به اقداماتی می‌زنند.
 یکسری بازارهای ثانویه برای عرضه دارو مانند بازار ناصرخسرو هم وجود دارد. سازمان غذا و دارو در مقاطعی نسبت به وجود این بازار و عرضه داروهای تقلبی و تاریخ گذشته هشدار می‌دهد اما چرا این سازمان به عنوان متولی بحث داروی کشور برای جمع‌آوری این بازار اقدامی نکرده است؟ آیا قدرت جمع‌آوری این بازار را نداشته یا تمایلی به این کار وجود ندارد؟
این روزها ناصرخسرو تنها تبدیل به یک نام و برند شده است و بیشتر از این بازار، دارو در فضای مجازی عرضه می‌شود، به عبارتی ناصرخسروهای مجازی زیاد شده است. تبلیغات و آسانی دسترسی مردم به فضای مجازی باعث رواج یافتن این پدیده نامبارک شده است. زمانی که تقاضای زیادی برای یک کالا وجود دارد قاچاق هم در آن کالا فراگیر می‌شود. این داروها در داخل وجود ندارد و تقاضا برای آن بسیار است. یکی از ابتدایی‌ترین این داروها، استامینوفن است که با وجود عرضه آن در کشور اما مردم علاقه مصرف محصول خارجی را دارند. برای تقویت تولید داخل اجازه ورود استامینوفن یا قرص سرماخوردگی یا بروفن خارجی داده نمی‌شود و تنها راه ورود این دارو به صورت قاچاق بوده و عرضه آن هم در ناصرخسرو و ناصرخسروهای مجازی است.
به همین دلیل ناصرخسرو و ناصرخسروهای مجازی هیچ وقت از بین نمی‌روند، زیرا عرضه و تقاضای قوی برای آن وجود دارد. بهترین مثال برای شفاف شدن این موضوع بحث قاچاق مواد مخدر است؛ با وجود مبارزه سرسختانه نظام با این موضوع شوم و با وجود در نظر گرفتن مجازات‌های سنگین برای مجرمان، قاچاق مواد مخدر و عرضه آن در سطح جامعه همچنان ادامه دارد.
در بحث قاچاق دارو نیز برخوردهای بسیاری با همکاری نیروی انتظامی و نهادهای ذی‌ربط انجام شده و بسیاری از افراد در این رابطه دستگیر و با آنها برخورد شده است. پرونده‌های زیادی از این قاچاقیان در دستگاه قضا وجود دارد و بیش از 2‌هزار و 100 سایت پخش داروی قاچاق بسته و انبارهای بسیاری از داروهای قاچاق منهدم شده است اما با وجود این سختگیری‌ها در بحث قاچاق به دلیل وجود تقاضا همچنان شاهد موضوع قاچاق دارو هستیم.
 در فضای مجازی فروش داروهای مکمل نیز جرم به حساب می‌آید؟
بله! تفاوتی ندارد.
 آیا داروخانه‌های مجاز در سطح شهر، حق فعالیت در فضای مجازی را دارند؟
اجازه عرضه مکمل‌ها به داروخانه‌ها داده شده است اما داروخانه‌ها مجاز نیستند دارو را در فضای مجازی تبلیغ کنند. بزودی طرحی مبنی بر ایجاد سایت برای داروخانه‌ها اجرایی خواهد شد و بیمار با ارسال نسخه خود به سایت آن دارو را در محل با پیک دریافت می‌کند، البته این طرح الزاماتی دارد. برای مثال فرد باید توصیه‌های پزشکی مصرف دارو را به صورت فایل صوتی از داروساز بشنود تا تداخل و مشکل دارویی برای وی ایجاد نشود.
 شاید این طرح باعث افزایش تخلف‌ها شود!
برای جلوگیری از تخلف تنها داروخانه‌هایی که مجوز و امکانات عرضه اینترنتی را داشته باشند می‌توانند این طرح را اجرایی کنند و به مردم هم اطلاع‌رسانی خواهد شد که تنها از داروخانه‌هایی با مجوز اینترنتی دارو را به صورت اینترنتی دریافت کنند. باید از تکنولوژی‌های روز برای راحتی مردم استفاده کنیم. این طرح نتایج مثبتی نیز دارد و جلوی عرضه دارو در فضای مجازی را هم می‌گیرد.
 پیش‌بینی شما از وضعیت دارو در ماه‌های آینده چیست؟
ذخایر خوبی برای دارو وجود دارد و تا پایان سال هیچ مشکلی نداریم. در سال آینده نیز اگر وضعیت تحریم به همین شکل باشد راه‌های جایگزینی را برای تامین مواد اولیه دارو ایجاد خواهیم کرد؛ راه‌های خوبی را در کشورهای همسایه و دیگر کشورها شناسایی کرده‌ایم و به موازات این کار به سازمان‌های بین‌المللی هم فشارهایی را مبنی بر غیرقانونی بودن تحریم وارد کرده‌ایم (ادعای کشورهای غربی این است که دارو تحریم نیست). این سازمان‌ها باید راهی را برای نقل و انتقال و حواله پول برای واردات دارو باز کنند (اگر اروپا به تعهدات خود که قرار است در آخر ژانویه راهی را برای مبادلات پول ایران باز کند عمل کند، دیگر هیچ مشکلی برای واردات دارو وجود ندارد). همچنین پتانسیل‌های خوبی برای تقویت تولید داخل وجود دارد؛ برخی طرح‌ها در مراحل نهایی است. داروهایی خارجی که مشابه داخلی نداشتند را بومی‌سازی و تولید داخل آن را به بازار عرضه خواهیم کرد. باید از فرصت تحریم برای تقویت تولید داخل استفاده شود. حالا که آسیب‌هایی از تحریم دیده‌ایم، باید از فرصت آن نیز استفاده کنیم. در دهه فجر از چند داروی جدید تولید داخل رونمایی خواهد شد. باید وابستگی صنعت دارو به خارج را کم کرده و با استفاده از فناوری‌های روز اشتغال بیشتری را در این صنعت ایجاد کنیم.

محسن شهمیرزادی: چند سالی می‌شود روایت داستانی از تاریخ شفاهی قهرمان‌های گمنام کشور، موجی جدید در بازار کتاب ایجاد کرده است. خاطره‌هایی که داستانی می‌شوند و مدت اندکی پس از انتشار، در صدر پرفروش‌های نشر قرار می‌گیرند. جذابیت روایی این خاطرات و تجربه‌های متفاوت آنها از زندگی در پاسخ به عطشی که این روزها به معنویت و حماسه احساس می‌شود، باعث شده خاطرات شفاهی این افراد که پیش از این آشنایی چندانی با ایشان نداشتیم، مورد توجه مخاطبان قرار بگیرد. از جمله این آثار، «خاطرات سفیر» یا همان تجربه‌نگاشت‌های «نیلوفر شادمهری» است که به عنوان یک دختر مسلمان قصد دارد برای تحصیل در مقطع دکترا به فرانسه برود و چالش‌های او به عنوان یک زن مقید مسلمان در کشوری چون فرانسه مسائل جالب و قابل توجهی را ایجاد می‌کند که باعث شده داستان او بویژه برای زنان خواندنی‌ باشد؛ رهبر انقلاب نیز در دیداری خواندن «خاطرات سفیر» را برای خانم‌ها توصیه کرده بودند. اکنون این خاطرات بناست در قامت یک سریال تلویزیونی این بار در گستره وسیع‌تری از مخاطبان مطرح شود.
 تا خاطرات سفیر شدن...
کتاب خاطرات سفیر برای نخستین‌بار در سال 96 وارد بازار نشر شد. این کتاب در این مدت به چاپ سی‌وهشتم رسیده است و همچنان خاطرات نیلوفر شادمهری مورد استقبال خوانندگان قرار دارد. شادمهری پیش از این خاطرات خود را در وبلاگ شخصی‌اش می‌نوشت که استقبال از آنها باعث شد شکل تفصیلی‌تر آن به صورت یک کتاب درآید. او در ابتدا و در بخشی از وبلاگ خود نوشته بود: «چند سال پیش وقتی برای تحصیل وارد فرانسه شدم، فکر می‌کردم فقط یک دانشجوی دکترای طراحی صنعتی هستم اما دقایق زیادی نگذشت تا بفهمم پیش از اینکه دانشجو باشم در هر مقطع یا هر رشته‌ای، نماینده ایرانم و رفتار و گفتارم بیش از اینکه معرف «من» باشند، معرف یک مسلمان ایرانی است. برای کسی مهم نبود من چه می‌کنم و چه می‌خوانم. چیزی که اطرافیانم می‌خواستند بدانند پاسخ سوالات و شبهات ذهن‌شان بود درباره‌ هر چه به ایران مربوط می‌شد. مسؤولیتم خیلی سنگین‌تر از آن بود که فکرش را می‌کردم. و اینچنین بود که سفیر ایران شدم...» شادمهری همچنین درباره علت به تحریر درآوردن کتاب نیز گفته بود: «آن زمانی ‌که من شروع به مکتوب کردن این خاطرات کردم تعدادی از دانشجویان را می‌دیدم که همان اتفاقاتی که برای من پیش ‌آمده برای بعضی از آنها نیز افتاده بود. آنها در برخورد با این اتفاقات واکنش‌های خوبی بروز نداده بودند، زیرا در آنجا با پوشش و حجاب خانم‌ها برخورد خوبی ندارند، از این ‌رو تصمیم گرفتم خاطراتم را که بخشی از آن مربوط به برخورد با اینگونه رفتارها بود مکتوب کنم تا از این طریق آموزشی نیز داده باشم».
از کتاب تا سریال؛ از واقعیت تا تخیل
شاید در وهله اول برای برخی این گمان پیش بیاید که ساختن سریالی از خاطرات پراقبال شادمهری، چندان اتفاق برجسته‌ای در کنداکتور پرحجم تلویزیون محسوب نمی‌شود اما این اتفاق می‌تواند نوید آغاز یک اتفاق خجسته در فرآیند سریال‌سازی باشد. تجربه هالیوود در صنعت سینما و سریال نشان می‌دهد عمده آثار موفق و پرمخاطب در این عرصه برمبنای کتاب‌ها و رمان‌های پرفروش ساخته شده‌اند؛ در سینما آثاری چون پدرخوانده، باشگاه مشت‌زنی، فارست گامپ، پارک ژوراسیک، رهایی از شائوشنگ، بر باد رفته، سکوت بره‌ها، کازابلانکا و... و در تلویزیون آثاری چون شرلوک‌هلمز، سرگذشت یک ندیمه، وست ورلد، بازی تاج و تخت، 13 دلیل برای اینکه... و... که هرکدام آثاری برجسته در ژانرهای خود هستند؛ آثاری اقتباسی که بر مبنای رمان یا قصه‌ای پرمخاطب ساخته شده‌اند. در میان آثار ایرانی نیز گاو، گاوخونی، خواهران غریب، قصه‌های مجید و... هر کدام آثار اقتباسی قابل تحسینی هستند که مورد استقبال روی پرده سینما یا قاب تلویزیون قرار گرفته‌اند. اقتباس امری رایج در هالیوود است که به کمک آن فیلمنامه‌نویس روی دوش نویسنده کتاب ایستاده و نیاز نیست تمام مراحل نوشتن و خلق قصه را از ابتدا انجام دهد. از سوی دیگر اقتباس از آثار پرفروش ضمانت اولیه است برای اقبال به قصه فیلم یا سریال، چرا که مخاطبان با خرید گسترده کتاب و تحسین قصه داستان، خیال فیلمنامه‌نویس را از جهت جذابیت قصه راحت می‌کنند و صرفا پرداخت خوب در فیلمنامه و کارگردانی است که می‌تواند فیلم را در گستره وسیع‌تری از مخاطبان کتاب منتشر کند اما مساله کارگردانی و فیلمنامه پرقوت خود چالشی است که هالیوود هم آسیب‌های فراوانی از آن دیده است. بسیاری از رمان‌ها و قصه‌های اساطیری پرمخاطب و جذاب مورد اقتباس قرار گرفته‌اند اما به واسطه ساخت ضعیف، هم سوژه هدر رفته و هم اثر معکوسی بر مخاطب داشته ‌است.
خطرات خاطرات و ظرفیت‌های سینما و‌تلویزیون
در این روزهای سینما و تلویزیون ایران که فقر سوژه و ناتوانی قصه‌گویی جذاب برای مخاطب؛ تلویزیون و سینما را به چالشی بزرگ وا داشته است، ایستادن بر سوژه‌های جذابی چون «خاطرات سفیر» می‌تواند آغاز فرآیندی مبارک در تولید سریال‌های اقتباسی محسوب شود. منتها این فرآیند 2 ضرورت اساسی دارد؛ تعهد به واقعیت و پرداخت دقیق و حرفه‌ای در قصه و کارگردانی. از سویی جذابیت قصه‌های تاریخ شفاهی به اتفاقاتی است که برای قهرمان واقعی داستان رخ می‌دهد. اتفاقاتی که مخاطب با آنها همزاد‌پنداری کرده و به جهت مستند بودن آنها خیلی زود مورد توجه قرار می‌گیرد. تبدیل تاریخ شفاهی به قصه عامه‌پسند ظرافت‌هایی را نیاز دارد که ناتوانی در آن باعث تباهی قصه و داستان قهرمان خواهد شد. از سوی دیگر پرداخت ضعیف نه‌تنها به اثر و هزینه تولید آن و اعتبار رسانه توزیع‌کننده آسیب خواهد زد، بلکه اصل سوژه پرداختی را تضعیف کرده و مخاطبان بالقوه کتاب را نیز کاهش خواهد داد. اما خاطرات سفیر نه آغاز این فرآیند است نه پایان آن، بلکه می‌تواند در صورت موفقیت آغازگر جریانی باشد که به واسطه آن کتاب‌های پراقبال با محوریت تاریخ شفاهی راهی به سینما و تلویزیون بیابند و نمایش و نشر، خدمات متقابلی به یکدیگر داشته باشند. از سویی این اتفاق می‌تواند پایان‌بخش آثاری شود که قصه بحران اساسی آنهاست و هیچ تلاشی برای بهره بردن از ادبیات داستانی ایران ندارند. «سرباز کوچک امام»، «بیست سال و سه روز»، «قصه دلبری»، «یادت باشد»، «وقتی مهتاب گم شد»، «دختر شینا»، «فرنگیس»، «گلستان یازدهم» و... از دیگر آثار پرمخاطبی هستند که در سال‌های گذشته در میان مخاطبان پراستقبال بوده‌اند و ظرفیت بالقوه‌ای برای پرداخت سینمایی و سریالی هستند. هرچند فیلم 23 نفر بر اساس کتاب آن 23 نفر جلوی دوربین رفته است اما مادامی که اقتباس تبدیل به الگوی آزمون پس‌داده‌ای برای تولید آثار سینمایی و تلویزیونی نشود، این معدود آثار نمی‌توانند اثر قابل ملاحظه‌ای بر جریان فیلمسازی داشته باشند.
 

حسن رضایی: وقت وزیر امور خارجه این روزها بیشتر به جدل با منتقدان و گلایه از آنها در زمینه برجام می‌گذرد. دونالد ترامپ پیش از آنکه رئیس‌جمهور شود، گفته بود وقتی به کاخ سفید بیایم برجام، مرجام و خلاصه! هر چیزی بوی اوباما بدهد را پاره می‌کنم. علی مطهری، نماینده مردم تهران در مجلس اما می‌گوید الا و لابد، بخشی از خروج ترامپ از برجام، تقصیر منتقدان است! خب، طبعا در سنگر امثال مطهری و رسانه‌های اصلاح‌طلب، وزیر امور خارجه باید هم حالا به جای جواب پس دادن، از عالم و آدم طلبکار باشد. اصلا بعید نیست آقای ظریف الان توقع داشته باشد یک بار دیگر طی مراسمی رسمی از ایشان و سایر افتخارآفرینان برجام با سکه، اعطای نشان و ساختن مجسمه تقدیر کنیم.
ظریف آنقدر به قدرت دژ آهنین رسانه‌های اصلاح‌طلب مطمئن است که روز روشن چشم در چشم جامعه بگوید: حافظ کوهکن، زن لیلی بود و زندگی خوبی هم داشتند، البته تا وقتی ابوالقاسم فردوسی- از منتقدان دولت- الماس کوه نور را بر اثر بیسوادی به شمس تبریزی فروخت! خداوکیلی، به این جمله ایشان درباره منتقدان دولت دقت کنید: «...یک باور غلط دارند و آن، این است که دنیا را در غرب می‌بینند. آنها غرب را مرکز جهان می‌بینند... دوران قدرقدرتی در جهان به پایان رسیده است ولی نمی‌خواهیم باور کنیم». جل‌الخالق! آقای ظریف! برادر گرامی! سکه‌ها و نشان‌ها اصلا نوش جانت، مجسمه‌ات را هم بیا بگذار روی سر ما ولی به خدا قسم اینها تفکراتی است که خود شما و آقای رئیس‌جمهور در 5 سال گذشته بر اساس آنها برجام را در کاسه ملت ایران گذاشته‌اید.
اگر شما تازه فهمیده‌اید ماست‌تان ترش است، جوانمردی این است که راستش را به ملت بگویید، نه اینکه در کمال- جسارتا- پررویی بار برجام‌تان را هم در کنار بار سنگین تهمت‌ها و توهین‌های این چندساله، بار منتقدان کنید! این کدام سیاست اسلامی و اخلاقی است که شما را چنین فرمان می‌دهد؟ آیا چنین سخن گفتن چیزی جز توهین به افکار عمومی و به بازی گرفتن آنهاست؟ شما الساعه باید عوض حضور در گردهمایی‌های حزبی و حمله به منتقدان دولت، بگویید ملت تا کی باید منتظر این SPV اروپایی‌ها باشد؟
معاون شما آقای عراقچی گفته بود: «اروپایی‌ها  تا 13 آبان وقت دارند و از این تاریخ به بعد فایده‌ای ندارد که بخواهند انجام دهند!» شخص آقای روحانی هم یک روز پس از خروج آمریکا از برجام طی تماسی تلفنی خطاب به امانوئل مکرون تاکید کرده بود: «اروپا در شرایط کنونی فرصت بسیار محدودی برای حفظ برجام در اختیار دارد!»
باز آقای عراقچی چند روز پس از سخنان آقای رئیس جمهور گفته بود: «دکتر روحانی محدودیت و بازه زمانی برای ما تعیین نکرده و تنها گفته چند هفته اما من گمان نمی‌کنم گفت‌وگوها بیش از ۴ هفته زمان ببرد». حالا قریب 8 ماه از تمام این ضرب‌الاجل‌ها گذشته و شما مسؤول شماره یک این سر کار رفتن ملت و اقتصاد ایران هستید. فرضا هم که سکه و نشان‌ها نوش جان‌تان ولی باید ضمن حمله به منتقدان، کمی هم به فکر منافع ملی کشور و مسؤولیت روشن خود در این زمینه باشید یا نه؟! باز همین آقای عراقچی، معاون محترم شما در پنجم آذرماه جاری گفته است: «مزایای برجام برای ایران نزدیک به صفر شده است». ممکن است اگر زمان انتظار ملت ایران برای راه‌اندازی SPV را نمی‌دانید، حداقل معنای این نزدیک به صفر را به ملت توضیح دهید؟ این مطالبات از جناب‌تان، مصداق شکستن غرور ملت ایران یا تشویش اذهان عمومی که نیست ان‌شاءالله؟!
آقای ظریف! لطفا نصف آنقدری که دل‌تان برای وجهه عمومی خودتان و دولت می‌سوزد، برای منافع ملی کشور هم دل بسوزانید. آخر کدام آیه قرآن، تورات و انجیل گفته ما باید همچنان هزینه‌های قراردادی را بپردازیم که طرف مقابل 8 ماه است زیر همه چیزش زده و دوستانش هم مدام شما، ما و ملت عزیز ایران را سر کار می‌گذارند؟! اگر براستی غرب را مرکز عالم نمی‌دانید، چرا هر طور با شما و ما تا می‌کنند، باز هم دست از دوستی با آنها برنمی‌دارید؟ راستی! دولت دوست و برادرتان فرانسه پس از چند هفته بی‌اعتنایی جناب‌تان به سرکوب مردم آن دیار توسط عالی‌جنابان مکرون و دوستان، خواسته بابت یک محکوم امنیتی زندانی در ایران به آنها توضیح ارائه کنید. یادمان نرفته آقای رئیس‌جمهور دی ماه گذشته گفته بود تلفنی به آقای مکرون توضیحات مبسوطی بابت نوع برخورد با اعتراضات مردمی داده است. براستی، شما و دولت‌تان چرا آنقدر که خود را موظف به توضیح به غرب می‌دانید، تنها پاسخ‌تان به هموطنان منتقدتان، توهین، تهمت، خشم و خروش است؟ چرا آقای ظریف؟!

به دنبال کناره‌‌‌گیری ژنرال «جمیز متیس» از ریاست پنتاگون به‌خاطر اختلافات متعدد با دونالد ترامپ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، ابراز نگرانی سیاسیون آمریکایی از ادامه افول هژمونی نظامی واشنگتن در جهان ادامه دارد. از آن جمله هیلاری کلینتون، وزیر خارجه اسبق و رقیب شکست‌خورده ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری گذشته با مانور دادن روی مفاد استعفانامه متیس، فرمان ترامپ برای خروج نیروهای آمریکا از سوریه را زیر سوال برد. هیلاری در توئیتی انتقادی نوشت: «هر اقدامی عواقبی به دنبال دارد؛ خواه ما در سوریه بمانیم یا نمانیم، کسانی که به دنبال آسیب رساندن به ما هستند، آنجا بوده و در جنگند. انزواطلبی نشانه ضعف است. قدرت‌بخشیدن به داعش خطرناک است. خود را به دست روسیه و ایران سپردن احمقانه است. این رئیس‌جمهور امنیت ملی ما را به خطر می‌اندازد».
این در حالی است که دومین مقام ارشد نظامی آمریکا هم در اعتراض به این تصمیم ترامپ استعفا کرده است. «برت مک‌گورک» نماینده ویژه رئیس‌جمهور ایالات‌متحده در ائتلاف به‌اصطلاح ضدداعش، دیروز به فاصله 2 روز پس از مافوقش «جیمز متیس» از سمت خود کناره‌‌‌گیری کرد و به نظر می‌رسد سونامی کناره‌گیری‌ها و برکناری‌ها در پنتاگون ادامه داشته باشد.
در همین حال نشریه «پولیتیکو» به گمانه‌زنی درباره گزینه‌‌های جایگزینی متیس در وزارت دفاع  ایالات‌متحده پرداخته و نفراتی را معرفی کرده که قطعا هیچ‌کدام نخواهند توانست خلأ کاریزماتیک، تجربی و سازمانی ژنرال 4 ستاره بازنشسته را در رأس دستگاه جنگ آمریکا پر کنند به طوری که حتی از 2 سناتور  تندرو جمهوری‌خواه بدون رده تشکیلاتی نظامی به عنوان روسای آتی پنتاگون نام برده شده است که اتفاقی بی‌سابقه در آمریکاست. در ابتدای این گزارش آمده: «متیس یکی از معدود مقام‌های دولت ترامپ بود که همچنان مورد حمایت هر دو حزب قرار داشت اما معلوم نیست جایگزین او از چنین حمایتی برخوردار باشد». پولیتیکو فردای اعلام بازنشستگی متیس هم در مقاله‌ای به قلم سردبیرش، تلویحا برنامه‌‌های عمدتا تبلیغاتی «ضدایرانی» در کاخ سفید و کنگره را عامل ایجاد اغتشاش در برنامه‌‌های عملگرایانه دستگاه جنگ پنتاگون دانسته و نوشته بود وزیر دفاع مستعفی و فرماندهان ارشد نیز از فریادهای بی‌وقفه علیه ایران به ستوه آمده‌اند. البته در فهرست 6 نفره‌ای که این نشریه معرفی کرده است جز نام 2 سناتور جنگ‌طلب جمهوری‌خواه یعنی «تام کاتن» از ایالت آرکانزاس و «لیندسی گراهام» که عملا راه مک کین درگذشته را در رسته بازهای شکاری نومحافظه‌کار ادامه می‌دهند، گزینه‌‌های نظامی هم دیده می‌شود.  «جک کین» 75 ساله، ژنرال 4 ستاره بازنشسته و قائم‌مقام پیشین ستاد کل ارتش ایالات‌متحده، تندرو‌‌‌‌‌ترین گزینه است اما شرایط سنی‌‌‌‌اش او را از هر گونه سمت حقیقی نظامی دور می‌کند.  «جیم تلنت» سناتور سابق جمهوری‌خواه نیز که قبل از متیس، پست وزارت دفاع به او پیشنهاد شده بود بیشتر یک تاجر علاقه‌مند به حوزه آسیاست تا یک نظامی جدی در مسائل خاورمیانه و شرق اروپا که باتلاقی است که پنتاگون در آن گیر کرده است. بعد از او «دن کوتس» قرار دارد که از سال قبل در سمت مدیر اداره «اطلاعات ملی» آمریکا مشغول به کار است و گزینه محبوب پمپئو، وزیر خارجه هم برشمرده می‌شود اما بالا گرفتن دوباره غائله پرونده دخالت روس‌ها، بخت این سناتور سابق 75 ساله را که در این زمینه منتقد ترامپ است، کاهش می‌دهد. در نهایت به نظر می‌رسد عملی‌‌‌‌‌ترین انتخاب ترامپ کسی نیست جز نفر دوم پنتاگون. «پاتریک شاناهان» قائم‌مقام وزارت دفاع در دوران متیس مرتب به کاخ سفید می‌رفته و با توجه به سابقه‌اش به عنوان مدیر شرکت بوئینگ می‌تواند مواضع و چشم‌انداز متفاوتی نسبت به یک ژنرال بازنشسته به رئیس‌جمهور ارائه دهد بویژه که یکی از حامیان علنی ایجاد نیروی فضایی مدنظر ترامپ در درون پنتاگون بوده است. اما مسأله اینجاست که او یک فرمانده عملیاتی به سبک کلاسیک یانکی‌ها نیست و فعلا ملموس‌‌‌‌‌ترین معضلات هژمونیک آمریکا همین جا روی زمین و در خاورمیانه است که آمریکا بتدریج آن را از دست می‌دهد.