گروه بین‌الملل: رئیس‌جمهور ونزوئلا در تازه‌‌‌‌‌ترین نطقش ارتش و رئیس‌جمهور برزیل را مخاطب قرار داده است. او به ارتش این کشور گفته است دستورات ژائیر بولسونارو، رئیس‌جمهور راست‌گرای برزیل دخالت مستقیم در امور داخلی ونزوئلا و رفتار نژادپرستانه و فاشیستی است.
بولسونارو تحت تاثیر رفتارهای دونالد ترامپ، ارتش برزیل را مامور کرده است علیه ونزوئلا توطئه گسترده‌ای را در دستور کار قرار دهد، از این رو کاراکاس مرزهای خود را به روی برزیل بسته است. شرایط در ونزوئلا با ورود ارتش چین و روسیه کمی متعادل شده است و به نظر می‌رسد روند رو به آرامشی در پیش باشد اما همسایگان ونزوئلا تحت تاثیر فشارهای آمریکا با هدف سرنگونی دولت ونزوئلا وارد عمل شده‌‌‌اند. در همین حال مادورو، بولسونارو را مقلد هیتلر خطاب کرده و گفته است ونزوئلا در مقابل این رفتار‌‌های برزیل متحد می‌ماند و اجازه هرگونه دخالت خارجی را نخواهد داد. تحلیل‌ها نشان می‌دهد ارزیابی از سقوط مادورو آنطور که پیش‌بینی می‌شد درست از آب در نیامده است و خلأ حضور ونزوئلا در بازار جهانی انرژی هم می‌تواند به نوبه خود خریداران غربی را کلافه و خسته کند. با نگاهی به روابط ونزوئلا و برزیل بعد از روی کار آمدن بولسونارو این نکته مشهود است که ترامپ با مهره‌چینی در آمریکای لاتین قصد دارد حیاط خلوت آمریکایی‌ها را که به‌واسطه احزاب و جریان‌‌های ضدسرمایه‌داری از دست رفته، احیا کند. این مساله حتی در دولت جدید اکوادور هم قابل مشاهده است‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. در این میان جنگ لفظی سختی میان سران ونزوئلا و برزیل شکل گرفته به طوری که رئیس‌جمهور ونزوئلا در واکنش به اظهارات اخیر رئیس‌جمهور برزیل گفته است: «او مرد دیوانه‌ای است که به ریاست‌جمهوری رسیده. تهدیدات شما علیه شما باز خواهد گشت. هر کس با ونزوئلا روبه‌رو شود، خشک می‌شود». اما فشارها علیه دولت نیکولاس مادورو ادامه دارد به طوری که در تازه‌‌‌‌‌ترین تحول دفتر کنترل دارایی‌های خارجی (اوفک) از نهادهای زیرمجموعه وزارت خزانه‌داری آمریکا روز جمعه با انتشار بیانیه‌ای از تحریم 4 شرکت و 9 کشتی به دلیل آنچه ارتباط با دولت ونزوئلا خواند، خبر داد. این شرکت‌ها و کشتی‌ها در کشورهای دیگری همچون لیبریا، ایتالیا، مالت، یونان و پاناما به ثبت رسیده‌اند اما اوفک ادعا کرده است آنها با دولت ونزوئلا ارتباط دارند. وزارت خزانه‌داری آمریکا در ماه‌های اخیر طی چندین مرحله نام ده‌ها شخص حقیقی و حقوقی ونزوئلایی را در فهرست تحریم‌های خود قرار داده و روادید ده‌ها نفر از مقامات دولت قانونی ونزوئلا و اعضای خانواده‌های آنها را ابطال کرده است. در میان فشار‌‌های یادشده، مایک پنس، معاون رئیس‌جمهور آمریکا نیز که از جمله مسیحیان افراطی سفید به شمار می‌رود، در سازمان ملل متحد رفتار جالبی را از خود بروز داد که نشان از خشم دولت آمریکا نسبت به مقاومت دولت مادورو و مردم ونزوئلا دارد. کشیش پنس سفیر ونزوئلا در سازمان ملل را مستقیما خطاب قرار داد و گفت: «آقای سفیر! ضمن احترام به شما می‌گویم نباید اینجا باشید». وی افزود: «شما باید به ونزوئلا بازگردید و به نیکلاس مادورو بگویید زمانش سرآمده و وقت آن رسیده که برود». ساموئل مونکادا، سفیر ونزوئلا که در آن لحظه به تلفنش خیره شده بود، نگاهی به مایک پنس انداخت و با تکان دادن سر به سخنان وی واکنش نشان داد. مایک پنس از شورای امنیت سازمان ملل خواست برای پایان دادن به حکومت مادورو وارد عمل شود و خوان گوایدو را به عنوان رئیس‌جمهوری موقت به رسمیت بشناسد. وی همچنین گفت وقت آن رسیده نماینده گوایدو در سازمان ملل حضور پیدا کند و سفیر کنونی ونزوئلا اخراج شود. او گفت: «حالا زمان آن است که سازمان ملل وارد عمل شود و دنیا نیز در کنار مردم ونزوئلا که در راه آزادی گام بر می‌دارند بیایستد». این کشیش آمریکایی همچنین از در نظر گرفتن ۶۱ میلیون دلار برای به هم ریختن بیشتر ونزوئلا در قالب کمک خبر داد! آمریکا که نقش بی‌ثابت‌کننده اصلی را در آمریکای جنوبی ایفا می‌کند با تکیه بر ارزش دلار نسبت به ارز‌‌های منطقه‌ای، در تلاش است بحران را تا جایی تقویت کند که دولت‌ها را به مرز سقوط برساند. در تحولات ونزوئلا این نکته قابل توجه است که بازداشت ژنرال «هوگو کارواخال» بازنشسته که بیش از یک دهه مشاور هوگو چاوز، رهبر پیشین ونزوئلا بود، توسط مقامات مجری قانون آمریکا تحسین شد. این در حالی است که کارواخال حمایت خود را از اپوزیسیون ونزوئلا اعلام کرده و به نظر می‌رسد این اقدام آمریکا تاثیری منفی بر اپوزیسیون داشته باشد. دادستان نیویورک اعلام کرد رئیس پیشین اطلاعات ونزوئلا در دوران تصدی‌اش هماهنگی‌هایی را برای قاچاق نزدیک به ۵۶۰۰ کیلوگرم کوکائین از ونزوئلا به مکزیک در سال ۲۰۰۶ انجام داده است. یک سخنگوی دادگاه ملی اسپانیا که با پرونده‌های استرداد سروکار دارد، اعلام کرد: این فرد در مقابل دادگاه در مادرید حاضر خواهد شد. همچنین حکم‌های دیگری علیه این فرد صادر شده است. در همین راستا مقامات آمریکایی کارواخال را به عنوان عضوی از مقامات عالی رتبه نظامی ونزوئلا اعلام کردند که مأمن‌هایی برای قاچاقچیان مواد مخدر فراهم می‌کردند. همچنین کارواخال متهم به فراهم کردن سلاح در سال‌های گذشته برای شورشیان چریکی «فارک» در کلمبیا بود. کارواخال سال ۲۰۱۷ ارتباط خود را با دولت مادورو قطع و اواسط فوریه حمایت خود را از رهبر اپوزیسیون اعلام کرد. این اقدام اپوزیسیون را امیدوار کرد که دیگر چهره‌های نظامی ونزوئلا حمایت خود را از نیکولاس مادورو قطع کنند اما بسیاری از آنها همچنان وفادار به دولت هستند.

گروه بین‌الملل: نوامبر گذشته بود که آمریکا تحریم‌های نفتی ایران را تشدید کرد و شرکت‌های نفتی اروپایی که قصد سرمایه‌گذاری در بخش انرژی ایران را داشتند یکی پس از دیگری از بازار کشورمان خارج شدند و به سوی آمریکای جنوبی کوچ کردند. آنها در ونزوئلا مشغول بررسی شرایط بودند و بخشی از استحکامات خود را هم نصب کرده بودند که خبر بد دیگری رسید؛ ترامپ ونزوئلا را هم تحریم کرد و آنها مجبور بودند این کشور را نیز ترک کنند. تحلیل رفتاری آمریکا مساله دیگری است و اینکه اقتصاد غرب تا چه اندازه به آمریکایی‌ها وابسته است که بدون تصمیم آنها نمی‌تواند به طور مستقل در مسائل اقتصادی وارد شود نیازمند تحلیلی عمیق است اما نشریه انگلیسی The Week  در این باره می‌نویسد روسیه از آنچه در بازار جهانی انرژی رخ داد سود خوبی کرده است، چرا که شرکت‌های اروپایی بعد از ایران و ونزوئلا حالا به کوه‌های اورال آمده‌اند تا در بخش نفتی این منطقه وارد فاز عملیاتی شوند. تحریم‌هایی که ترامپ متولی آن است 800 هزار بشکه نفت را از بازار حذف کرده است و اوپک با توجه به این واقعیت شاهد افزایش قیمت نفت خام خود تا
71 دلار برای هر بشکه است، البته نفت آمریکایی‌ها هم تا 63 دلار شاهد افزایش قیمت بوده است.  آنان که تصور می‌کنند آمریکایی‌ها می‌توانند نفت خود را جایگزین نفتی کنند که ایران و ونزوئلا وارد بازار می‌کردند در اشتباه هستند، چرا که نفت آمریکایی‌ها سبک است و قادر نیست بخشی از بازار را که تهران و کاراکاس پر می‌کردند تامین کند. در همین حال برنده بازی ترامپ را باید مسکو و شخص ولادیمیر پوتین دانست، چرا که او در حال حاضر و در شرایطی که درگیر یک جنگ تجاری پنهان با آمریکا است شاهد ورود سرمایه‌ها و شرکت‌های اروپایی به صنعت نفت و گاز خود است که این خود نوید رشد اقتصادی و کاهش نرخ بیکاری را می‌دهد. روسیه با توجه به شرایطی که درباره آن توضیح داده شد توانسته است تنها در ماه مارس 2019 140 میلیون دلار بیشتر از آنچه پیش‌بینی 
می‌شد درآمد کسب کند. در حال حاضر اما با توجه به فشار شدیدی که از سوی آمریکا به خریداران نفت ایران وارد شده است هند و چین در کنار کره‌جنوبی هنوز خرید نفت خود را کاهش نداده و ایران توانسته است توازن فروش خود را حفظ کند.

گروه بین‌الملل: کودتای ارتش سودان علیه عمر البشیر، رئیس‌جمهور این کشور و مصادره قدرت توسط نظامیان، بحران سیاسی این کشور را وارد مرحله جدیدی کرده است. در دومین روز پس از کودتا و در پی ادامه اعتراضات مردمی، رئیس شورای نظامی انتقالی سودان و معاون وی از سمت خود استعفا کردند. بر این اساس، ژنرال عوض بن‌عوف، وزیر دفاع این کشور از سمت خود به عنوان رئیس شورای نظامی سودان در دوره انتقالی استعفا و کمال عبدالمعروف، معاون خود را نیز برکنار کرد. استعفای این 2 مقام سودانی یک روز پس از ادای سوگند آنها و در پی ادامه اعتراضات مردم این کشور با وجود کناره‌گیری عمر البشیر انجام شد. گزارش‌های رسانه‌ای حاکی ا‌ست عبدالفتاح برهان عبدالرحمن، بازرس کل ارتش سودان به جای بن‌عوف به عنوان رئیس شورای نظامی سودان منصوب شده است. گفته می‌شود عبدالفتاح برهان حکم بازداشت عمر البشیر را صادر کرده بود. ولی این عزل و نصب‌ها آتش خشم معترضان را فرو ننشاند و هزاران نفر از مردم سودان جمعه‌شب نیز با تجمع در مقابل مقر ستاد ارتش در خارطوم، پایتخت این کشور به مخالفت با شورای نظامی انتقالی پرداختند. معترضان معتقدند با وجود سقوط حکومت البشیر، هیچ تغییری در حکومت و منتصبان آن روی نداده است. در همین حال اتحادیه اصناف سودان نیز در بیانیه‌ای خواستار انتقال سریع قدرت به یک دولت غیرنظامی شد. جناح مخالف دولت سودان نیز از ریاست جدید شورای نظامی انتقالی خواست قدرت را به یک دولت غیرنظامی منتقل کند. «ائتلاف برای آزادی و تغییر سودان» در بیانیه‌ای، همچنین از ریاست جدید ارتش خواست تصمیمات شورای نظامی پیشین را در ارتباط با تعلیق قانون اساسی و وضع حالت فوق‌العاده و مقررات منع آمد و شد لغو کند. به علاوه این ائتلاف از مردم خواست به تظاهرات و تجمعات در برابر مقر ارتش ادامه دهند. مجمع اتحادیه‌های صنفی سودان اعلام کرد تا سرنگونی کامل نظام کنونی و سران فاسد آن و نیز تحویل قدرت به یک دولت مدنی انتقالی به تحصن ادامه خواهند داد. این در حالی است که پلیس سودان اعلام کرد 16 نفر در تظاهرات روزهای پنجشنبه و جمعه گذشته کشته و 20 نفر نیز زخمی شدند. شورای امنیت سازمان ملل نیز درباره سودان نشست اضطراری برگزار کرد اما بیانیه‌ای صادر نکرد. شماری از دیپلمات‌ها گفتند مسأله سودان، داخلی است. آنها این سخن را در توجیه اتخاذ نشدن هیچ‌گونه اقدامی در شورای امنیت مطرح کردند. این در حالی‌ است که تحولات انتقال قدرت در سودان نشان می‌دهد این پروسه شبیه مدل انتقال قدرت در مصر است. طبق این مدل، ابتدا ارتش با معترضان همراه شد و سپس با کنار زدن رئیس‌جمهور، بتدریج پایه‌های قدرت خود در کشور را تثبیت کرد و در داخل به سرکوب انقلابیون بویژه گروه‌های وابسته به اخوان‌المسلمین پرداخت و برای به‌دست آوردن حمایت قدرت‌های بزرگ منطقه‌ای و غربی، در خارج نیز با طرح‌هایی همچون «معامله قرن» همراهی نشان داد که راست‌گرایان حاکم بر تل‌آویو و واشنگتن به رهبری بنیامین نتانیاهو و دونالد ترامپ و همچنین کودتاگرایان حاکم بر ابوظبی و ریاض به ترتیب به رهبری محمد بن‌زاید و محمد بن‌سلمان از معماران و مجریان آن به شمار می‌روند. شواهد نشان می‌دهد هر یک از این بازیگران آشوب‌‌آفرین سهم بارزی در کودتا علیه عمر البشیر داشتند که اواخر سال گذشته میلادی و در میانه اعتراضات مردمی کشورش، چرخشی دیرهنگام به سمت تقویت روابط با قطر و همچنین احیای روابط با سوریه داشت. همان‌گونه که نقش‌آفرینی عربستان سعودی، مصر و امارات در عملیات تهاجمی خلیفه حفتر، ژنرال شورشی در لیبی به سمت طرابلس محرز شده است، این احتمال جدی نیز مطرح می‌شود که مثلث شر سعودی، مصری، اماراتی در روند اجرای سیاست‌های‌شان در کشورهای آفریقایی از جمله سودان و لیبی و نشاندن مهره خود (حفتر) بر قدرت در لیبی، تنها نیست و با برخورداری از حمایت آمریکا و رژیم صهیونیستی و چه‌بسا الجزایر، ائتلافی چندضلعی برای مصری کردن این کشورهای بحران‌زده و تغییر نقشه شمال آفریقا تشکیل داده است. ناگفته نماند عبدالفتاح برهان عبدالرحمن که به‌عنوان رئیس جدید شورای انتقالی نظامی سودان معرفی شده، فردی نزدیک به امارات است که علاوه بر بازرسی کل ارتش سودان، فرماندهی نیروهای سودانی حاضر در ائتلاف متجاوز در جنگ علیه یمن را نیز بر عهده دارد. همچنان‌که خلیفه حفتر روابطی خوب با صهیونیست‌ها دارد و بارها در اظهاراتش به دریافت کمک‌هایی از اسرائیل اذعان کرده است، در مقابل رژیم اشغالگر فلسطین این ژنرال شورشی لیبی را مهره‌ای خوب برای جلوگیری از ورود کمک‌های تسلیحاتی به گروه‌‌های مقاومت در غزه از طریق لیبی می‌داند. آنچه این فرضیه توطئه را تقویت می‌کند اینکه اعتراضات در کشورهای آفریقایی پس از آن آغاز شد که موسسه تحقیقاتی «بگین- سادات»، از در پیش بودن موج دوم بهار عربی خبر داده بود. ولی این امر، هرگز به معنای نادیده گرفتن نقش مردم در این خیزش‌ها یا نادیده گرفتن عوامل داخلی اعتراضات از جمله ناکارآمدی دولت‌های حاکم در پاسخ به مطالبات مردمی یا شکاف‌های اقتصادی و اجتماعی داخلی و همچنین بروز و شیوع فساد در این کشورها نیست، بلکه بر این امر تأکید می‌کند که یک ائتلاف چندضلعی، بحران‌ها در کشورهای آفریقایی را در تعقیب منافع سیاسی و اقتصادی خاص خود و نیز به خدمت گرفتن ارتش آنها در راستای منافع راهبردی خود، مدیریت می‌کند.

سعید فروزش: خیزش‌های مردمی که از سال 2011 در خاورمیانه و شمال آفریقا شروع شد، پس از مصر دامن لیبی را گرفت و از آن زمان نظام سیاسی و امنیتی در این کشور بسیار پیچیده شد. لیبی مانند 2 کشور دیگر شمال آفریقا، تونس و مصر شاهد اعتراضات ضد حکومتی بوده اما شیوه خشنی که قذافی در برخورد با این اعتراضات در پیش گرفت، سبب صدور قطعنامه‌های 1970 و 1973 توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد و مداخله نظامی ناتو در لیبی شد که مورد حمایت آمریکا، انگلستان و فرانسه بود، در واقع رهبری اقدام نظامی در لیبی از سوی ناتو را فرانسه بر عهده داشت. 8 سال پس از سرنگونی معمر قذافی و خلأ قدرت در این کشور، شرایط را برای مداخله کشورهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای فراهم کرده بود. هرج‌ومرج و بی‌ثباتی سیاسی در این کشور سایه افکنده و از سوی دیگر گروه‌های تکفیری همچون داعش، لیبی را مانند دیگر کشورهای منطقه تهدید می‌کرد. حتی طی سال‌های گذشته این گروه‌های تکفیری حملات انتحاری متعددی در برخی شهرهای لیبی از جمله طرابلس و میدان نفتی الغینی انجام داده‌اند. سقوط قذافی و خلأ قدرت واحد متکی به رأی مردم همچنان در لیبی خودنمایی می‌کند همین امر باعث شده گروه‌های مختلف سیاسی در این کشور با حمایت‌های برخی کشورهای حاشیه خلیج‌فارس، آمریکا و متحدان غربی‌اش به دنبال افزایش مناطق تحت نفوذ خود باشند؛ چنانچه در حال حاضر در لیبی 2 گروه عمده ادعای قدرت و حکومت‌داری را مطرح می‌کنند که از آن جمله می‌توان به ارتش ملی لیبی که حمایت‌های مالی و تسلیحاتی امارات، مصر و عربستان را دارد تحت فرماندهی ژنرال خلیفه حفتر اشاره کرد. گروه دیگر دولت وحدت ملی است که در پایان سال 2015 بر اساس توافقنامه‌ای به رهبری نخست‌وزیر کنونی لیبی فائز السراج زیر نظر سازمان ملل متحد است که حمایت جامعه جهانی را داراست. در حال حاضر اوج تنش‌ها هم بین 2 گروه‌ سیاسی یادشده است که در پی تصمیم ژنرال خلیفه حفتر برای تصرف طرابلس که در اختیار دولت وحدت ملی است، ایجاد شده است. (دولت وحدت ملی در طرابلس در غرب لیبی و ارتش لیبی به رهبری در شرق این کشور حضور دارند) نگاهی اجمالی به سابقه ژنرال خلیفه حفتر زمانی که در خدمت قذافی بود و نقش بارز او در جنگ قدرت پس از سرنگونی قذافی، نشان می‌دهد وی خواستار ایجاد یک حکومت ‌نظامی به سبک رژیم گذشته است. آخرین تحولات میدانی در لیبی حاکی از آن است که نیروهای تحت فرماندهی ژنرال حفتر پیشروی‌هایی به سمت طرابلس داشته‌اند. وجود وضعیت جنگی در این کشور باعث شده نشست اضطراری شورای امنیت سازمان ملل به درخواست انگلستان تشکیل شود و طی بیانیه‌ای از نیروهای ژنرال حفتر خواسته‌شده حمله به طرابلس و دولت وحدت ملی را متوقف کنند.  منابع عظیم انرژی و موقعیت راهبردی لیبی موجب طمع‌ورزی و دخالت‌ کشورهای غربی و همچنین برخی کشورهای حاشیه خلیج‌فارس نسبت به این کشور شده که نتیجه آن پیچیده‌تر شدن اوضاع در این کشور است. وجود چنین شرایطی وضعیت لیبی را روزبه‌روز دشوارتر کرده و شانس حل اختلافات بین گروه‌های درگیر را کمتر می‌کند. از سوی دیگر باعث شده اوضاع اقتصادی و انسانی وخیم شود و این کشور دوباره در معرض تجزیه و ظهور گروه‌های تروریستی همچون داعش قرار گیرد. طبق آمارهای منتشر شده 85 درصد نفت تولیدی در لیبی به کشورهای اروپایی (فرانسه، ایتالیا و آلمان) صادر می‌شود که استمرار بحران در این کشور و کاهش تولید نفت می‌توانند برای صنایع کشورهای فوق‌الذکر تهدیدی جدی محسوب شود. بدون‌شک وضعیت کنونی در لیبی نتیجه مداخلات کشورهای غربی در پوشش ناتو در سال 2011 در این کشور است. اما درباره سرنوشت لیبی باید گفت به نظر می‌رسد حل این بحران به‌تنهایی در دست گروه‌های درگیر در این کشور نیست، بلکه بسیاری از کشورهای منطقه همچون عربستان، امارات، مصر و کشورهای فرامنطقه‌ای از جمله فرانسه و ایتالیا دارای منافعی در این کشور هستند که سعی می‌کنند با ارائه راهکارهایی برای خروج از این بحران، منافع خود در این کشور را تأمین کنند. درواقع بهترین سناریویی که می‌توان در چنین شرایطی برای لیبی در صورت استمرار مداخله کشورهای خارجی متصور شد، ادامه درگیری‌ها، ناامنی و هرج‌ومرج، وجود مقادیر زیادی سلاح در دست مردم و تنش بین گروه‌های شرق و غرب است که ادامه‌دار خواهد بود. بر اساس این سناریو، دخالت‌های خارجی در این کشور ادامه یافته و توازن قدرت به شکل فعلی بین گروه‌های سیاسی در این کشور باقی خواهد ماند و از سوی دیگر ثبات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و حتی رفاه اجتماعی که در دوران قذافی در شرایط مطلوبی قرار داشته دیگر وجود نخواهد داشت.

اون برای ترامپ شرط گذاشت
در حالی‌ که دونالد ترامپ برای سومین نشست با رهبر جوان کره‌شمالی ابراز امیدواری کرده ولی کیم جونگ ‌اون گفته است علاقه‌ای برای دیدار با رئیس‌جمهوری آمریکا ندارد مگر اینکه آمریکا شیوه درستی را دنبال کند. رهبر کره‌شمالی همچنین به آمریکا تا پایان سال جاری میلادی مهلت داده شرایط مورد قبول 2 طرف برای دستیابی به یک توافق جهت به نتیجه رساندن دیپلماسی هسته‌ای را ارائه دهد. او در عین حال گفت: شکست مذاکرات با آمریکا خطر بازگشت به تنش‌های پیشین را افزایش می‌دهد. رهبر کره‌شمالی این سخنان را در خلال سخنرانی روز جمعه خود در پارلمان این کشور ایراد کرد. او این اظهارات را چند ساعت بعد از آنکه مون جائه ‌این، رئیس‌جمهور کره‌جنوبی، در کاخ سفید با دونالد ترامپ دیدار کرد بر زبان راند. روسای جمهور کره‌جنوبی و آمریکا در این دیدار بر اهمیت گفت‌وگوهای هسته‌ای با پیونگ‌یانگ تاکید کردند. ترامپ پنجشنبه‌شب در این دیدار گفت: سومین اجلاس با کره‌شمالی می‌تواند اتفاق بیفتد و این گام به گام است؛ فرآیندی سریع نیست، هرگز نگفته‌ام که سریع خواهد بود، گام به گام است. ترامپ و اون تاکنون 2 بار- ماه فوریه در هانوی و ماه ژوئن در سنگاپور- با هم دیدار کرده‌اند که این دیدارها نتوانسته به توافقی برای لغو تحریم‌ها و کنار گذاشتن برنامه‌های هسته‌ای و موشکی کره‌شمالی منجر شود.

سفر محرمانه رئیس سیا  به افغانستان
تلویزیون سی‌ان‌ان از سفر «جینا هسپل» رئیس سازمان سیا به افغانستان خبر داد. این شبکه آمریکایی به زمان دقیق این سفر اشاره‌ای نکرد اما از دیدار هسپل با اشرف غنی، رئیس‌جمهوری افغانستان و معصوم استانکزی، رئیس شورای امنیت ملی این کشور خبر داد. به گزارش سی‌ان‌ان، هسپل در سفرش به افغانستان درباره طیفی از مسائل از جمله حفظ و احتمالا گسترش حضور اطلاعاتی آمریکا در این کشور گفت‌وگو داشته است. بر اساس اعلام این شبکه آمریکایی، هسپل ابتدای سال جاری طی یک کنفرانس امنیتی اعلام کرده بود در صورت ایجاد یک توافق با طالبان، یک نیروی اطلاعاتی قوی برای نظارت بر اجرای این توافقنامه لازم و ضروری است. این سفر محرمانه در حالی است که مقامات آمریکایی با نمایندگان طالبان در دفتر سیاسی این گروه در شهر دوحه قطر مذاکره
 کرده‌اند.

خودسوزی یک مرد  مقابل کاخ سفید
جمعه گذشته یک مرد که ‌روی یک ویلچر الکتریکی قرار داشت، خودش را مقابل ساختمان کاخ سفید به‌آتش کشید که بر اثر جراحات وارد در این حادثه به بیمارستان منتقل شد. به گزارش رویترز و بر اساس اعلام سرویس مخفی آمریکا، جراحات وارد به این مرد در جریان این حادثه، زندگی او را تهدید نمی‌کند. «دانیل کینگری» 57 ساله که از فعالان حقوق بشر است، در این باره گفت: «این مرد ژاکت خود را به ‌آتش کشید و از دستور مأموران سرویس مخفی برای درآوردن این لباس سرپیچی کرد. قطعاً این اقدام، نشانگر یک حرکت اعتراض‌آمیز است». به گزارش تسنیم، تازه‌ترین تصاویر ویدئویی نشان می‌دهد نیروهای اورژانس در محل حادثه حاضر شده و پلیس منطقه را محاصره کرده بود. گزارشگر سی‌ان‌ان نیز به‌نقل از سخنگوی سرویس مخفی آمریکا اعلام کرده هیچ تهدیدی علیه دونالد ترامپ وجود نداشته است.

حمله به خودروی سفیر اوکراین در انگلیس
رسانه‌‌های خبری اعلام کردند صدای تیراندازی که دیروز در غرب لندن به گوش رسید در واکنش به حمله‌ای به سفارت اوکراین بوده است. به گزارش راشاتودی، یک مهاجم پس از آنکه خودروی خود را  چند بار متوالی به خودروی سفیر اوکراین در انگلیس که در نزدیکی سفارت پارک شده بود کوبید با واکنش پلیس روبه‌رو شد. این حادثه در اطراف هالند پارک در محله کنزینگتون رخ داده است و متعاقب آن سفارت اوکراین بسته شده و پلیس نیز خیابان‌‌های اطراف را مسدود کرده است. سفارت اوکراین در انگلیس به همین خاطر بسته شده است. نیروهای پلیس به اطراف هالند پارک در منطقه کنزینگتون اعزام شدند. خودروی فرد مهاجم نیز با 10 شلیک اخطار پلیس متوقف و خود او به کلانتری برده شد.