|
ارسال به دوستان
اخبار
دیوارنگاره جدید میدان انقلاب با شعار «وحدت برای آزادی فلسطین»
همزمان با فرا رسیدن هفته وحدت و میلاد باسعادت پیامبر اکرم(ص) و امام صادق(ع)، طرح تازه دیوارنگاره میدان انقلاب تهران با شعار «علی حب النبی» صبح روز سهشنبه 27 شهریورماه رونمایی شد. در این تصویر مردم اقصی نقاط جهان با پرچمهایشان با شعار «وحدت برای آزادی فلسطین» در سایه مسجدالنبی به سمت مسجدالاقصی در حرکتند.
***
معرفی طراحان و عوامل «جزیره لؤلؤ»
نمایش «جزیره لؤلؤ» به نویسندگی آرش نعیمیان و خسرو پسیانی که پیش از این قرار بود به کارگردانی هنرمند فقید، زندهیاد آتیلا پسیانی روی صحنه برود، با کارگردانی ستاره پسیانی به اجرا میرسد. طراحان و عواملی که ستاره پسیانی را در این نمایش همراهی میکنند عبارتند از: نورالدین حیدریماهر مجری طرح، امیرحسین دوانی طراح صحنه، شیما میرحمیدی طراح لباس، ایمان امیدواری طراح گریم، بابک کیوانی طراح موسیقی و صدا، هومن مرتضوی طراح گرافیک، مصطفی شبخوان طراح حرکت، نیلوفر نقیبساداتی و محمدرضا رحمتی طراحان نور، صمد طالقانی امور بینالملل، سیما خوشنویس دستیار کارگردان و برنامهریز، شیما مرادی منشی صحنه، اشکان زیباییان و ایمان نیکخو مدیران صحنه، کیارش مسیبی عکاس، امید امین، سمانهابراهیمزاده، شیما هاشمی و ماهرخ ولیفرد دستیاران طراح لباس، مصطفی خدابخشی دوخت لباس، مجید متقی ساخت آکسسوار، محمدحسین نفریآزاد، مهدی نفریآزاد، کیارش حاجیزاده و حسین رجبی ساخت دکور و امیر قالیچی تبلیغات مجازی. گفتنی است گروه بازیگران نمایش «جزیره لؤلؤ» بهزودی معرفی میشوند.
***
«ئیتی» به رادیو سوینا میآید
گروه سوینا در تازهترین فعالیت خود، نسخه ویژه نابینایان فیلم سینمایی کلاسیک «ئیتی» به کارگردانی استیون اسپیلبرگ را با صدای محمدرضا غفاری پنجشنبه ۲۹ شهریور منتشر میکند. این برنامه قسمت ۳۸ «سینماکلاسیک سوینا» است که زیر نظر گلاره عباسی تولید میشود. نظارت متن و ضبط این فیلم بر عهده کیوان کثیریان بوده و متن روایت آن را محدثه واعظیپور نوشته است. این برنامه در استودیو شهر صدای پارسیان با صدابرداری رامتین ناهید ضبط شده و مسعود زرگران نیز صدای آن را تدوین و میکس کرده است. نسخه ویژه نابینایان فیلم سینمایی «ئیتی» پنجشنبه ساعت ۱۹ در سایت سوینا منتشر میشود. علاقهمندان میتوانند با مراجعه به پایگاه اینترنتی سوینا به نشانی www.sevinagroup.com به فایل صوتی فیلمهای سینمایی توضیحدار دسترسی داشته باشند.
***
دیدار رئیس کتابخانه غازی خسروبیگ با دبیرکل نهاد کتابخانههای عمومی کشور
جنان هاندجیچ، رئیس کتابخانه غازی خسروبیگ بوسنیوهرزگوین سهشنبه ۲۷ شهریورماه ۱۴۰۳ با حضور در ساختمان مرکزی نهاد کتابخانههای عمومی کشور با مهدی رمضانی، دبیرکل نهاد دیدار و گفتوگو کرد. در این دیدار طرفین ضمن تأکید بر اجرای کامل تفاهمنامه و استفاده از ظرفیتهای همکاری مشترک، درباره گامهای بعدی همکاریها تبادل نظر کردند. اردیبهشت سال ۱۴۰۲ در سفر هیات این کتابخانه به ایران به میزبانی نهاد کتابخانههای عمومی کشور تفاهمنامه همکاری 2 مجموعه به امضا رسید و علاوه بر کتابخانههای عمومی، هماهنگی بازدید از سایر کتابخانهها و مراکز آرشیوی به عمل آمد. «توسعه همکاری کتابخانه غازی خسروبیگ با سایر کتابخانههای ایران» از جمله مفاد این تفاهمنامه بود که با تسهیلگری نهاد کتابخانههای عمومی کشور و پیگیری رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در سارایوو، سفر مجدد برای مرمت نسخه خطی «دیوان حافظ» در کتابخانه آستان قدس رضوی به دعوت مشترک سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و آستان قدس رضوی انجام شده است.
***
معرفی اعضای شورای سیاستگذاری ششمین جشنواره «پرواز»
ششمین جشنواره بینالمللی فیلم «پرواز» با هدف آگاهیبخشی در حوزه مسائل معلولیت، نمایش توانمندیهای افراد معلول و تقدیر و ترغیب و حمایت از فیلمسازان این حوزه و همچنین معرفی آثار سینمایی که به موضوعات مرتبط با افراد دارای معلولیت میپردازد، اعضای شورای سیاستگذاری این دوره خود را معرفی کرد. سیدامیر حسینی، جلیل کوهپایهزاده، مریم نیکنژاد، امیر عبدالحسینی، حامد محسنپور، حمید قمری، امیر آذر، جواد ضیایی، مهرزاد نادرپور، میلان ویسکوز رحمتالله معمار اردستانی اعضای شورای سیاستذاری جشنواره فیلم «پرواز» هستند. پیش از این مهرداد سلیمانی به عنوان دبیر هنری، ابوالفضل جلیلی به عنوان دبیر بینالمللی و فتانه امیری به عنوان دبیر علمی و بنیانگذار جشنواره بینالمللی فیلم «پرواز» معرفی شدهاند.
جشنواره بینالمللی فیلم «پرواز» توسط موسسه فرهنگی - هنری پویندگان پهنه پرواز همزمان با روز جهانی افراد دارای معلولیت برگزار میشود.
***
دوره تخصصی شعر جوان آغاز شد
دوره تخصصی شعر جوان با عنوان (شعر و زندگی) به مناسبت روز شعر و ادبیات پارسی توسط حوزه هنری و مؤسسه شهرستان ادب در تبریز آغاز شد. شاعران منتخب جوان از سراسر کشور، از کلاسها و کارگاههای آموزشی و تدریس شاعرانی از جمله علیرضا قزوه، محمدکاظم کاظمی، مصطفی محدثی، ناصر فیض، محمدمهدی سیار، قربان ولیئی، فریبا یوسفی، علی داوودی، سیدمحمدجواد شرافت، محمود حبیبی کسبی و میلاد عرفانپور بهره میبرند. از عناوین کلاسهای این دوره میتوان به «شعر کاربردی»، «تماشا در شعر»، و «تجربه زیسته در شعر» اشاره کرد.
ارسال به دوستان
15 سال از درگذشت پرویز مشکاتیان موسیقیدان سرشناس کشور میگذرد
مردی برای تمام فصول موسیقی
وحید خانهساز: پرویز مشکاتیان را باید یکی از مهمترین هنرمندان عرصه موسیقی ایرانی دانست. او در طول عمر حرفهای خود در همکاری با کانون چاوش و خوانندهای چون محمدرضا شجریان توانست بهترین آثار دستگاهی ایرانی را خلق کند. فردا 30 شهریور سالگرد درگذشت پرویز مشکاتیان است. مشکاتیان را یکی از مفاخر موسیقی کشور به حساب میآورند و براستی که درست است. با نگاهی به کارنامه او و شیوه بدیع نوازندگیاش براحتی میتوان پذیرفت زندهیاد مشکاتیان یکی از مهمترین و موثرترین نوازندگان و آهنگسازان تاریخ معاصر کشور است. او به سال ۱۳۴۴ در شهر نیشابور زاده شد. پدرش «حسن مشکاتیان» استاد سنتور بود و ویلون و سهتار مینواخت و همین اتفاق تعیینکننده مسیر پرویز بود.
این هنرمند که گام موثری در سنتورنوازی مدرن و امروزی برداشت، تحصیلات مقدماتی را در نیشابور فراگرفت و نزد پدر موسیقی آموخت و تمرین کرد. او سال ۱۳۵۳ وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و نزد نورعلیخان برومند و داریوش صفوت به یادگیری ردیف میرزا عبدالله و دیگر مقولات پرداخت.
یکی از ویژگیهای مشکاتیان اشرافش بر مقوله ردیف بود. او این بخش مهم از موسیقی و دیگر مبانی را نزد استادانی چون محمدتقی مسعودیه، مهدی برکشلی، عبدالله دوامی، سعید هرمزی و یوسف فروتن فراگرفت. در ادامه به مرکز حفظ و اشاعه موسیقی رفت و سنتورنوازی را به طور جدی دنبال کرد. او با نگاه متفاوت و به کارگیری شیوههای بدیع، مهارت ویژهای در نواختن این ساز سخت به دست آورد. شیوه و سرعت مضراب زدن مشکاتیان تغییری فاحش در نوع نوازندگی سنتور ایجاد کرد. اما فعالیتهای این نوازنده محدود به سنتورنوازی نبود. او را باید یکی از آهنگسازان مهمی دانست که برای محمدرضا شجریان آثاری بدیع را ساخت و نواخت.
مشکاتیان طی فعالیت و همکاریهای جدی با اهالی موسیقی در سال ۱۳۵۶ گروه موثر «عارف» را تشکیل داد.
او از سال ۱۳۵۶ همکاری با رادیو را زیر نظر هوشنگ ابتهاج آغاز کرد اما پس از واقعه خونین ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ از رادیو استعفا کرد و موسسه «چاووش» را با همکاری هنرمندان گروه «عارف» و «شیدا» تشکیل داد. او از سال ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۷ و بعدتر اوایل دهه ۷۰ با محمدرضا شجریان همکاری داشت که نتیجه این همکاری، آلبومهای ماندگاری چون «بیداد»، «آستان جانان»، «سر عشق»، «نوا»، «دستان»، «گنبد مینا»، «دود عود»، «جان عشاق» و «قاصدک» بود. پرویز مشکاتیان علاوه بر همکاری با هنرمندانی چون حسین علیزاده و زندهیاد استاد محمدرضا لطفی، پس از قطع همکاری با محمدرضا شجریان با خوانندگان دیگری چون علی جهاندار، ایرج بسطامی، علیرضا افتخاری، حمیدرضا نوربخش، علی رستمیان و شهرام ناظری همکاری کرد.
موضوع دیگری که کار مشکاتیان را از دیگر همنسلانش متمایز میکرد، شیوه آهنگسازی و توجهش به مرکبنوازی یا همان مدلاسیون بود. مهمترین وسواس مشکاتیان علاوه بر موارد تخصصی نوازندگی و آهنگسازی، توجه جدی به مقوله کلام و شعر بود. او مانند دوست قدیمی و پدر همسرش محمدرضا شجریان، شعر و کلام را یکی از مهمترین ارکان موسیقی باکلام دستگاهی میدانست. در میان قطعات متعددی که توسط مشکاتیان ساخته و نواخته شده، چهارمضرابهایش بیش از بقیه مورد اقبال قرار گرفته است. هنوز هم برخی آهنگسازان بر اساس چهارمضرابهای مشکاتیان به ساخت اثر میپردازند. اهمیت زندهیاد مشکاتیان تا آنجاست که بهرام بیضایی، درامنویس و کارگردان تئاتر و سینما برای او قطعهای نوشته است که به این قرار است: «خروشی خاست وه وه وای در وای / که قانون فلک بگسست ناگاه! / مگر ساز جهان از کوک اُفتاد / که سوگ تار و دف برخاست تا ماه! / فغان بر شد ز هر سو شور در شور/ که سازی را شکسته قهر تقدیر! / نوایی رخ نهان کردهست در خاک / چه دانی جز که قهر از این به تعبیر! / غریو آمد ز گیتی مرگ در مرگ / که خنیاگر ره خون روان بست! / چو خنده دید رفته از لب ساز / نه ساز - آری - که جانِ خویش بشکست! / برآمد مویه از چنتار چنگی / که زخم دل به زخمه باز کردم! / چو یادت را به مضراب دوتایی / به گوش این جهان آواز کردم». اما در میان آثار مشکاتیان در همکاری با هنرمندان دیگر، آثار او با صدای شجریان از ارزش ویژهای برخوردارند. متاسفانه این ۲ هنرمند از جایی به بعد با هم قطع همکاری کردند. این اتفاق بیش از همه مخاطبانی را آزار داد که به شنیدن آثار فاخر ایرانی در دنیای پرزرق و برق امروز عادت کرده بودند. شاید اگر مشکاتیان و شجریان به همکاری با یکدیگر ادامه میدادند، اتفاقات بهتری برای موسیقی دستگاهی ایران با نگاهی نوآورانه رخ میداد. پرویز مشکاتیان 30 شهریور ۱۳۸۸ در ۵۴ سالگی چهره در نقاب خاک کشید.
حال آنچه از مشکاتیان باقی مانده، علاوه بر آلبومهایش خانهای است که پس از حواشی بسیار در شهر نیشابور به نام او ثبت ملی شده است. سال 1399 پس از انتشار خبر تخریب خانه پدری زندهیاد پرویز مشکاتیان (موسیقیدان ایرانی) در شهر نیشابور که به ثبت ملی هم رسیده بود، خانه موسیقی ایران نسبت به این اقدام غیرفرهنگی اعتراض کرد.
***
استاد نوگرای موسیقی
بهزاد عبدی: آثار مرحوم مشکاتیان را میتوان از 2 جنبه بررسی کرد؛ یک ملودی، دو ارکستراسیون سازهای ایرانی. استاد مشکاتیان در ملودیپردازی بسیار نوگرا بود و نگاه متفاوتی به ردیفهای موسیقی داشت و این نگاه دگرگونه باعث شده بود ملودیهایش ملودیهای خاص باشد؛ البته آشنایی او با سازهای غربی هم مزید بر علت شد و نگاه نویی به موسیقی ایرانی داشت. در زمینه ارکستراسیون ایشان رنگآمیزی بسیار درخشانی در کارها داشت و به گونهای سازبندی میکرد که منحصربهفرد و شاخص بود به طوری که ارکستراسیون آقای مشکاتیان را امروز میتوان یک مرجع و رفرنس برای ارکستراسیون ایرانی تلقی کرد؛ برای نمونه قطعاتی در آلبوم «دستان» یا قطعه «دخترک ژولیده» مخصوصا در مرکبخوانی نوا که بسیار ویژه بود و همین باعث شاخص شدن آثار این هنرمند شد. مرحوم مشکاتیان خود نوازنده بسیار قابلی بود، در واقع علاوه بر اینکه آهنگساز و تنظیمکننده بود، خود نوازنده سنتور و سهتار بود که باعث شد ایشان در بداههنوازی هم به گونهای عمل کند که یک ملودی زیبا خلق شود و در واقع بداههپردازی کند. به دیگر سخن، به قدری فرم موسیقی ایرانی را درست و به زیبایی رعایت میکرد که حتی آوازی نواختنهایش هم جزو رفرنسهای موسیقی ایرانی تلقی میشود. امیدوارم آثار استاد مشکاتیان رهنمون آثار آهنگسازان ایرانی باشد که موسیقی ایرانی را پیگیری میکنند. روحش شاد.
ارسال به دوستان
همزمان با فرا رسیدن هفته دفاعمقدس نگاهی به سینمای جنگ از ابتدا تاکنون
از مرز تا موقعیت
گروه فرهنگ و هنر: با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در ۳۱ شهریورماه ۱۳۵۹، شاهد تولد سینمایی در ایران بودیم که از آن به عنوان سینمای دفاعمقدس یاد میشود.
اگر بخواهیم به نخستین تلاشهای سینمای ایران در این زمینه اشاره کنیم باید از فیلم «برزخیها» به کارگردانی ایرج قادری نام ببریم. «برزخیها» اگرچه در زمانی ساخته شد که هنوز عراق به ایران حمله نکرده بود ولی تحرکاتی که در مرز ایران و عراق رخ داده بود، بهانهای شد تا سعید مطلبی، نویسنده فیلمنامه این فیلم از این موضوع استفاده کند و آن را در روایت ایرانیشده «هفت سامورایی» خود بگنجاند.
اما نخستین فیلم رسمی سینمای جنگ در ایران، «مرز» به کارگردانی جمشید حیدری بود که سال ۱۳۶۰ به نمایش درآمد. پس از توفیق تجاری «مرز»، کمکم فیلمسازان و تهیهکنندگان به ظرفیتهای این گونه سینمایی تازه متولدشده پی بردند و به صرافت ساخت فیلمهایی با این مضمون افتادند اما بیشتر فیلمهایی که در این زمینه ساخته شدند، از جنگ به عنوان بهانهای برای ایجاد هیجان و صحنههای اکشن استفاده میکردند. «پلاک» ساخته ابراهیم قاضیزاده، «جانبازان» ساخته ناصر محمدی، «عبور از میدان مین» ساخته جواد طاهری و «عقابها» ساخته ساموئل خاچیکیان، از جمله فیلمهای جنگی سینمای ایران بودند که با الگوهایی مشابه به سینمای هالیوود که با واقعیتهای جاری در جبهههای جنگ فرسنگها فاصله داشت، ساخته شدند.
اما در نقطه مقابل ۲،۳ سال پس از شروع جنگ، فیلمسازانی به عرصه سینمای ایران وارد میشوند که خود تجربه حضور در جنگ را داشتند و نگاهشان، با گروه فیلمسازان قبلی تفاوتهای اساسی داشت. از جمله نامهای شاخص در این زمینه باید به رسول ملاقلیپور و ابراهیم حاتمیکیا اشاره کرد. اگرچه نخستین آثار این گروه از فیلمسازان از ضعفهای ساختاری برخوردار بود اما به مرور و با کسب تجربه، توانستند وجوه تکنیکی را در کنار توجه به محتوای غنیتر بالا ببرند.
به این ترتیب سینمای دفاعمقدس توانست از آن هیجانسازیهای کاذب نخستین عبور کرده و شاهد نگاهی واقعگرایانه به جنگ باشد؛ جنگی که حالا در آن شاهد بودیم دشمن لزوما موجودی عقبمانده و کودن نیست که به راحتی مقهور ما شود. «دیدهبان» و «مهاجر» هر ۲ ساخته ابراهیم حاتمیکیا، «دیار عاشقان» ساخته حسن کاربخش و «پرواز در شب» ساخته رسول ملاقلیپور، از جمله آثار قابل توجهی بودند که توسط این گروه از فیلمسازان ساخته شد.
در این میان جنگ به آثار فیلمسازان روشنفکر سینمای ایران نیز راه یافت؛ اگرچه این تاثیر مستقیم نبود و در واقع به اثرات جنگ در فضای جامعه و زیست مردم آن روزگار اشاره داشت. «باشو غریبه کوچک» ساخته بهرام بیضایی، «دندان مار» و «گروهبان» هر ۲ ساخته مسعود کیمیایی، «بازی بزرگان» ساخته کامبوزیا پرتوی و «در کوچههای عشق» ساخته خسرو سینایی از جمله آثار قابل توجه در این زمینه بود.
با پایان جنگ تحمیلی 8 ساله، لازم بود فیلمسازان این گونه سینمایی به اثرات جنگ در جامعه پس از آن دوران بپردازند. به همین دلیل فیلمسازان شاخص این سینما، همچون ملاقلیپور و حاتمیکیا، دوربین خود را به فضای شهری پس از جنگ آوردند و قهرمانان بازمانده از جنگ را در بستر اجتماع امروز به تصویر کشیدند. «از کرخه تا راین»، «بوی پیراهن یوسف» و «آژانس شیشهای» هر 3 ساخته ابراهیم حاتمیکیا، «مجنون»، «پناهنده» و «نسل سوخته» ساختههای مرحوم رسول ملاقلیپور و «کیمیا» ساخته احمدرضا درویش از بهیادماندنیترین این آثار هستند.
اما ۸ سال دفاعمقدس دستاورد بزرگ دیگری برای سینمای ایران داشت و آن، رشد تکنیکی تولیدات سینمایی بود. ساخت آثاری همچون «افق» ساخته رسول ملاقلیپور، «سجاده آتش» ساخته احمد مرادپور و «سرزمین خورشید» و «دوئل» ساختههای احمدرضا درویش، ظرفیتهای تازهای از تولیدات پرهزینه در سینمای ایران را خلق کردند.
همچنین با فاصله گرفتن از جنگ و باز شدن فضا، بستر لازم جهت انجام تجربههای تازه در سینمای جنگ فراهم شد. نگاه طنزآمیز کمال تبریزی در «لیلی با من است» و تلفیق فضای سوررئال با مضمون جنگ در آثاری همچون «سفر به چزابه» و«هیوا» ساختههای رسول ملاقلیپور و «برج مینو» ساخته ابراهیم حاتمیکیا، منجر به خلق آثاری ماندگار و متفاوت شدند.
از دهه 80 به بعد، شاهد ساخت فیلمهایی با رویکرد ضد جنگ هم بودیم؛ فیلمهایی مانند «اتوبوس شب» ساخته کیومرث پوراحمد، «ملکه» ساخته محمدعلی باشهآهنگر، «گیلانه» ساخته رخشان بنیاعتماد و «طبل بزرگ زیر پای چپ» ساخته کاظم معصومی.
سینمای دفاعمقدس در دهه 90، همچنان به فعالیت خود ادامه داد، اگرچه میزان تولیدات آن به اندازه سالهای قبل نبود. شاید لازم باشد این گونه سینمایی برای جلوگیری از تکرار و از دست دادن مخاطب، شاهد نگاههای تازه و متفاوت به مساله جنگ باشد. در این میان آثاری چون «ایستاده در غبار» ساخته محمدحسین مهدویان، «تنگه ابوقریب» ساخته بهرام توکلی، «شیار ۱۴۳» ساخته نرگس آبیار، «ویلاییها» ساخته منیر قیدی و «موقعیت مهدی» ساخته هادی حجازیفر از جمله آثار متفاوت جنگ در یک دهه اخیر بودند که با واکنش مناسب مخاطبان همراه بود و چراغ سینمای دفاعمقدس را روشن نگه داشت. به یاد داشته باشیم در تمام کشورهایی که تجربه جنگ را داشتهاند، همچنان و پس از گذر سالیان دراز، ساخت آثار جنگی ادامه دارد.
ارسال به دوستان
به مناسبت هفته دفاعمقدس در نشست خبری همایش ملی زنان مقاوم مطرح شد
ارزشآفرینی زنان در 8 سال دفاع مقدس
گروه فرهنگ و هنر: نشست خبری «همایش ملی زنان مقاوم؛ مقاومت زنان» به مناسبت هفته دفاعمقدس روز گذشته با حضور مرضیه حاجیپور دبیر همایش و سیمین حاجیپور دبیر علمی همایش، معصومه نادری مدیر بخش فرهنگی سازمان نشر آثار و ارزشهای مشارکت زنان در دفاعمقدس و جمعی از اصحاب رسانه در سالن شهدای اروند موزه ملی انقلاب اسلامی و دفاعمقدس برگزار شد. در ابتدای نشست مرضیه حاجیپور، دبیر همایش ملی زنان مقاوم؛ مقاومت زنان ضمن گرامیداشت یاد شهدای 8 سال دفاعمقدس گفت: این همایش برای نخستین بار و به صورت ملی توسط کمیته مطالعه بین رشتهای انجمن علوم سیاسی ایران و سازمان نشر آثار و ارزشهای مشارکت زنان در دفاعمقدس برگزار میشود. وی افزود: دومین همایش زنان مقاوم؛ مقاومت زنان سال آینده به صورت بینالمللی برگزار خواهد شد.
* زمان برگزاری همایش ملی زنان مقاوم؛ مقاومت زنان
در ادامه سیمین حاجیپور، دبیر علمی همایش ملی زنان مقاوم؛ مقاومت زنان گفت: در طول تاریخ ایرانزمین، زنان در کنار مردان در برهههای زمانی مختلف حضور داشتند و به مردان جامعه برای پیروزی کمک میکردند. مهمترین آن زمان انقلاب مشروطه بود. «بیبیمریم»، یکی از همان بانوانی بود که در کنار مردان و در میدان بهارستان سنگر گرفت و به مبارزه پرداخت و پیروزی انقلاب مشروطه را رقم زد. وی افزود: این اتفاق در انقلاب اسلامی رخ داد و زنان در کنار مردان برای پیروزی انقلاب اسلامی تلاش کردند. در واقع تلاش زنان در کنار مردان در زمان ۸ سال دفاعمقدس، تداوم تلاش در زمان انقلاب اسلامی بود. زنان در ۸ سال دفاعمقدس ارزشآفرینی کردند و این ارزشها در گفتمان دفاعمقدس ظهور و بروز داشت. مهمترین این ارزشها شهادت بود.
حاجیپور گفت: زنان در 8 سال دفاعمقدس با نقشآفرینی در عرصههای مختلف بویژه عرصههای عاطفی و با آمادهسازی همسر و فرزندانشان برای رفتن به جبهههای جنگ و با تشکیل کمیتههای پشتیبانی، امدادرسانی، پرستاری، درمان جانبازان جنگ و حضور میدانی نقشآفرین بودند. وی اظهار کرد: در بنیاد حفظ آثار و ارزشهای دفاعمقدس گرد هم آمدیم تا بتوانیم این مشکلات را بررسی کنیم. در این مسیر یکسری اهداف تعیین شد و در این راستا شاهد تعیین محورهای مختلف اجتماعی، فرهنگی و سیاستگذاری بودیم. در این بررسیها نقش زنان در دفاعمقدس و در عرصههای مختلف اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و نظامی مورد توجه قرار گرفت. یکی از مهمترین اتفاقاتی که در آن دوران شاهد بودیم ایستایی جوانی و نوجوانی زنان بود. در آن زمان بانوان از جوانی و نوجوانی خود گذشتند و تعیین ذهنیت برای پیروزی تلاش کردند که برای جامعه ارزشمند بود.
* ارزشهای دفاعمقدس به صورت مؤلفههای گفتمانی احصا شود
سیمین حاجیپور در بخش دیگری از سخنانش گفت: ایثار و شهادت از جمله ارزشهای دوران دفاعمقدس بود که باید آنها را به صورت مؤلفههای گفتمانی در طول همایش احصا کنیم تا در نتیجه تحلیل گفتار به مفصلبندی گفتمانی برسیم و از این مفصلبندی برای حکمرانی مطلوب و علوی در جامعه استفاده کنیم. پیش از برگزاری همایش اصلی ۲ پیشنشست برگزار خواهیم کرد که در روزهای ۱۷ مهر در سالن هویزه و یک روز از آبانماه خواهد بود که پس از مشخص شدن زمان نهایی نشست آبانماه را اطلاعرسانی خواهیم کرد. دبیر علمی همایش ملی زنان مقاوم؛ مقاومت زنان گفت: تلاشمان را خواهیم کرد تا جامعه را برای شنیدن صحبتهای نخبگان سیاسی و اجتماعی آماده کنیم و در نهایت به یک راهکار اساسی برای جامعه در حل این روند تاریخی کمک بگیریم. در اقدام بعدی سعی بر چگونگی انتقال مفاهیم ارزشی به نسل جوان خواهیم داشت. در دوران دفاعمقدس شاهد بودیم که آستانه تحمل بانوان در آن شرایط سخت بسیار بالا بود و همه این ارزشها باید به دختران و زنان امروز منتقل شود و از این تابآوریها الگو بگیرند.
حاجیپور در پایان گفت: آثار ابتدا به صورت چکیده مقالات به همایش ارسال میشود که متقاضیان تا ۲۰ آبان فرصت دارند چکیده مقالات خود را به دست ما برسانند. این چکیده مقالات در ۲ مرحله داوری خواهد شد و در نهایت پس از پذیرش فرصت دارند اصل مقالات را تا دوم اسفندماه کامل و ارسال کنند.
ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|