محمد رشوند: مهم‌ترین اتفاق فوتبال ایران در هفته‌های اخیر در خاتمه بازی فوق حساس پرسپولیس و سپاهان در تهران، نه به مسائل فنی 2 تیم مربوط بود و نه حتی آرایش صدر جدول کوچک‌ترین تکانی به خود دید، حادثه بزرگ این دیدار که همه فوتبال ما را تحت تاثیر قرار داد، چیزی نبود جز صحبت‌های عجیب پیرمردی که بین هواداران سپاهان قرار داشت. این فرد حرف‌های بسیار زشت و نامربوطی را به هواداران خانم حاضر در ورزشگاه آزادی زد. پخش فیلم صحبت‌های او باعث شد در حکمی بی‌سابقه شاهد محرومیت 10 ساله این فرد از حضور در ورزشگاه‌ها  باشیم. 

اما بیاییم از زاویه درست و بهتر به اتفاقات روز چهارشنبه ورزشگاه آزادی نگاه کنیم. در اینکه آن صحبت‌ها مشمئز‌کننده بود، هیچ تردیدی نیست اما به گواه فیلم‌هایی که بعد بازی در فضای مجازی منتشر شد، اتفاقات بسیار زشت‌تر دیگری آن شب در دل ورزشگاه پیر تهران رخ داد. در یکی از این فیلم‌ها که با یک جست‌وجوی ساده می‌توانید آن را پیدا کنید، شاهد شعاری از سوی هواداران خانم پرسپولیسی هستیم که شنیدنش دقیقا به همان اندازه حرف‌های آن پیرمرد سپاهانی میخکوب‌کننده است. چند هزار هوادار خانم در حال سر دادن شعاری بودند که هیچ کس پیش از این باور نمی‌کرد روزی چنین ادبیاتی از سوی دختران ما در ورزشگاه رواج یابد. 

متاسفانه به واسطه همین شعارهای منشوری و باورنکردنی بود که شاهد سنگ‌پرانی از سوی هواداران سپاهانی به این سمت از ورزشگاه بودیم. پیش از این عده‌ای بر این باور بودند با حضور خانم‌ها در ورزشگاه‌ها، فضای مردانه و غالبا بی‌ادبانه می‌شکند و شاهد خانوادگی‌تر شدن استادیوم‌ها خواهیم بود. به عنوان آنتی‌تز این فرضیه می‌شود به شعارهای هنجارشکنانه چهارشنبه از سوی هواداران خانم پرسپولیس اشاره کرد. متاسفانه نه ‌تنها با ورود خانم‌ها فضای ورزشگاه‌های ما بهتر نشد که حالا شاهد تولد یک ناهنجاری به مراتب نگران‌کننده‌تر  هستیم. اگر امروز نسبت به حل این موضوع فکری عاجل نشود، شاید با گسترش این ادبیات، بعدها همانند همان قضیه مردان و شعارهای منشوری بگویند ورزشگاه جای ناسزاست! و این یعنی پاک کردن صورت مساله به جای پیدا کردن راه‌حلی برای آن. 

مسؤولان ورزشگاه آزادی در جانمایی اشتباه کردند

یکی از اصلی‌ترین دلایلی که باعث درگیری بین هواداران خانم پرسپولیس و مردان سپاهانی شد، به مدیریت ورزشگاه آزادی مربوط می‌شود. آنها طی تصمیمی اشتباه و پرایراد، این دو طیف هوادار را تقریبا نزدیک یکدیگر قرار دادند. با این تفاوت که خانم‌های میزبان در طبقه دوم جا داشتند و هواداران میهمان کمی این سوتر در طبقه اول. پیش از این شاهد درگیری هواداران دو تیم در همین ورزشگاه آزادی بودیم که آن روز هم دلیل اصلی‌اش همین جانمایی اشتباه بود. در صورتی که می‌شد جای دیگری را برای هواداران خانم میزبان در نظر گرفت، مسؤولان ورزشگاه با کج‌سلیقگی محض، این 2 طیف را نزدیک یکدیگر قرار دادند تا اتفاقات تلخ چهارشنبه شب آزادی رخ دهد. 

شعار مردان در ناسزای دختران هم اثربخش است؟

نامه وزیر ورزش به رئیس فدراسیون فوتبال بعد از پخش فیلم پیرمرد هتاک سپاهانی، نشان‌دهنده حساسیت وزارت ورزش به این موضوع بود اما باید در این موضوع عدالت را هم در نظر گرفت. متاسفانه به واسطه حساسیت‌های کاذب و بی‌جهتی که پیش از این بین چند بازیکن سپاهان و طرفداران پرسپولیس وجود داشت، شاهد شنیدن شنیع‌ترین شعارهای ممکن از سوی سکوهای سرخ آزادی علیه این بازیکنان بودیم. آنچه در خاتمه بازی 2 تیم در فضای مجازی پخش شد تنها صحبت‌های این هوادار سپیدموی سپاهان نبود. فیلم‌های دیگری را شاهد بودیم که در آن تندترین فحاشی‌های جنسی ممکن به کار می‌رفت. آیا نوامیس بازیکنان سپاهان، از زنان ایران محسوب نمی‌شوند؟ آنها کرامت ندارند؟  متاسفانه همه اتفاقات تلخ زیر سایه حرف‌های آن هوادار گم شد و هیچ‌کس به آنها نپرداخت. بدون شک وقتی در یک ورزشگاه حدود 40 هزار نفری، مردان با فراغ بال و آسودگی خاطر براحتی در طول یک مسابقه، انواع فحش‌های رکیک جنسی را به بازیکن حریف می‌دهند، ناخواسته فضای زنانه ورزشگاه هم آلوده می‌شود. نه اینکه صرفا بگوییم این اتفاق تنها مربوط به بازی پرسپولیس - سپاهان بود و به دیگر تیم‌ها هیچ ارتباطی ندارد، بلکه بسته به حساس بودن بازی و درگیری‌های خارج از آن می‌شود این ناهنجاری را در دل هر ورزشگاهی مشاهده کرد. چند دهه این دغدغه وجود داشت که مسؤولان فرهنگی چرا نسبت به فضای زشت و هتاکانه ورزشگاه‌ها بی‌تفاوت هستند و حالا با ورود خانم‌ها شاهد مضاعف شدن نگرانی‌ها درباره این معضل هستیم.  

 

محمدرضا اسماعیلی: سی‌وپنجمین دوره نمایشگاه کتاب تهران  با شعار «بخوانیم و بسازیم» از چهارشنبه 19 اردیبهشت به مدت 10 روز آغاز به کار خواهد کرد. به گزارش «وطن امروز» این دوره نیز در مصلای امام خمینی. علی رمضانی، مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران درباره افزایش متراژ مورد استفاده برای ناشران گفت:« فضای نمایشگاهی این دوره با افزایش 20 هزار مترمربع، به ۱۴۰ هزار مترمربع رسیده و تعداد ناشران متقاضی نیز 50 درصد رشد داشته است». با توجه به این گفته رمضانی، تعداد ناشران این دوره باید نزدیک به 4 هزار باشد. البته تعدادی از ناشرانی که سال گذشته به دلایلی چون نداشتن صرفه اقتصادی، افزایش هزینه‌ها و ... شرکت نکرده بودند، امسال نام‌شان در میان ناشران به چشم می‌خورد.

دومین تجربه حضور کتابفروشان در نمایشگاه کتاب

در این دوره نیز همانند دوره قبل کتابفروشان در بخش مجازی همراه با ناشران به عرضه محصولات خود می‌پردازند که در روزهای گذشته اعتراض ناشران را به همراه داشته است؛ این در حالی است که ناشران سال گذشته تنها 8 درصد از 400 میلیارد تومان فروش نمایشگاه سهم داشتند.

بخش مجازی نمایشگاه کتاب سال گذشته با توجه به آمار خانه کتاب و ادبیات ایران، نزدیک به یک میلیون و ۳۶۹ هزار و ۷۲۴ نسخه از ۲ هزار و ۲۳۱ فروشگاه (از میان فروشندگان آثار ۲ هزار و ۵۹ ناشر و ۱۷۲ کتابفروش شرکت کرده بودند) فروش داشته است.

از مجموع آثار به فروش رسیده هم ۸۲ درصد آن را ناشران به فروش رساندند، یعنی نزدیک به یک میلیون و ۱۱۳ هزار و ۴۶۸ نسخه کتاب و ۱۸ درصد را هم کتابفروشان که کمتر از 260 هزار نسخه بوده است.

این آمار و ارقام فقط برای بخش مجازی است و از میزان فروش حضوری ناشران عدد رسمی وجود ندارد تا بدانیم حضور کتابفروشان چقدر بر فروش کل ناشران تأثیر گذاشته است اما تأثیر کتابفروشان بر تعداد فروش مستقیم ناشران در بخش مجازی ۱۸ درصد است.

محمدحسین اسلامی‌فر، مدیر کتابفروشی پاتوق کتاب تهران درباره حضور کتابفروشان در نمایشگاه کتاب گفت: «کار بزرگی که طی یکی دو سال اخیر در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران رخ داد، حضور کتابفروشان در این رویداد است؛ حضوری که در فضای مجازی محقق شد و همزمانی آن با نمایشگاه کتاب تهران یک کار بزرگ است، زیرا رکودی که از قبل این نمایشگاه تا بعد از نمایشگاه کتاب در کتابفروشی‌ها، حدود یک تا 2 ماه بعد وجود دارد، رفع می‌شود».

از طرفی هم میانگین قیمت محصولات عرضه‌شده ۱۲۳ هزار تومان بوده است و از تمام ۱۶۸ میلیارد و ۴۷۶ میلیون تومان فروش در بخش مجازی ۱۸ درصد به اقتصاد کتابفروشان کمک کرده است، یعنی ۳۱ میلیارد و ۵۱۹ میلیون تومان. هر کتاب فروش (۱۷۲ کتابفروش در طرح شرکت کردند) نیز به طور میانگین ۱۸۳ میلیون تومان! که البته باز از این عدد هم به ناشر درصدی می‌رسد و حتی برخی ناشران هم خودشان کتابفروشی دارند و اینطور نیست که دریافتی ناشر از فروش کتابفروشان صفر باشد.

ناشر کتاب خود را با میانگین تخفیف ۲۵ تا ۳۰ درصد به کتابفروش می‌دهد. در این دوره نیز کتابفروش باید ۱۰ درصد تخفیف، ۳ درصد سهم خانه کتاب و ادبیات، هزینه پست و نیرو را هم بدهد. مجموع سود کتابفروشی نیز شاید به کمتر از 15 درصد برسد. اگر بخواهیم سود خالص کتابفروش را همان ۱۵ درصد از ۳۱ میلیارد و ۵۱۹ میلیون تومان برآورد کنیم، در کل هر کتابفروش ۲۷ میلیون تومان از فروش مجازی نمایشگاه سود خالص برده است، البته باز هم برای ناشران، حضور کتابفروشان سودی هم به همراه داشته است. نبود کتابفروشان برای ناشران از این جهت اهمیت دارد که در این ۱۰ روز بتوانند نقدینگی خود را در سریع‌ترین زمان ممکن جمع آوری کنند.

اما هر ناشر نزدیک به ۶۶ میلیون تومان فروش خالص داشته است. این رویه که ناشران آثارشان را به طور انحصاری به فروش برسانند به مرور به حیات کتابفروشان ضربه می‌زند و ویترین ناشران روزبه‌روز کوچک و کوچک‌تر می‌شود و ناشران فروشنده انحصاری آثارشان می‌شوند با حاشیه سود نزدیک به ۷۰ درصد که در چاپ‌های بعدی نیز این عدد بیشتر خواهد شد.

البته سهم کتابفروشان از حجم اقتصادی نمایشگاه کتاب در ۲ بخش مجازی و فیزیکی سال گذشته ۷.۸ درصد بوده است.

یارانه کتاب به 800 هزار تومان رسید

درباره سقف یارانه اعتباری خرید کتاب ویژه دانشجویان، طلاب و اعضای هیأت علمی،  محمد خلج، مدیر کمیته اداری و مالی سی‌وپنجمین نمایشگاه بین‌المللی گفت: سقف یارانه اعتباری خرید کتاب برای دانشجویان و طلاب ۷۰۰ هزار تومان است که از این مقدار۴۲۰ هزار تومان سهم مشارکت دانشجویان و طلاب بوده و ۲۸۰ هزار تومان سهم معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. همچنین سقف یارانه اعتباری خرید کتاب برای اعضای هیأت علمی ۸۰۰ هزار تومان است که از این مقدار  معادل ۴۰۰ هزار تومان سهم عضو هیأت علمی و ۴۰۰ هزار تومان نیز بر عهده معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با مشارکت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خواهد بود.

مدیر کمیته اداری و مالی ادامه داد: یارانه اعتباری خرید کتاب (بُن کتاب) صرفا در بخش مجازی سی‌ وپنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران قابل استفاده است و به ‌صورت «اعتبار خرید» به کد ملی متقاضیان اختصاص پیدا می‌کند. برای دریافت این یارانه هنگام درخواست نیازی به واریز وجه نیست و یارانه اختصاصی در زمان خرید کتاب محاسبه و کسر خواهد شد.

کوشک کتاب

از سال گذشته در مرکز شبستان که سالن ناشران عمومی است فضایی ایجاد شد به نام کوشک کتاب. در این سازه برنامه‌های متنوعی از جمله استندآپ کمدی با موضوع کتاب و کتابخوانی، نقد کتاب، بزرگداشت‌ها و... برگزار شد که از سوی مخاطبان هم مورد توجه قرار گرفت. سعید مجیدی، مدیر کمیته فعالیت‌های فرهنگی سی‌‌‌وپنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با بیان اینکه این دوره در سرای «کوشک کتاب» با یک تغییر و شکل جدید روبه‌رو خواهیم بود، ادامه داد: در این سرا بعضی برنامه‌ها در قالب‌های جدیدی اجرا می‌شود. نقد فیلم کوتاه برای نخستین بار در این بخش انجام می‌شود و نسبت به دوره گذشته تکریم و گرامیداشت‌ها تقویت شده و برنامه‌های میدانی به سرای «کوشک کتاب» اضافه شده است. 

وی به برنامه‌ها و فعالیت‌های سرای «جوایز ادبی» و غرفه «کتاب آرا» اشاره کرد و افزود: در بخش سرای «جوایز ادبی» نیز یک تغییر رویکرد کلی نسبت به 2 سال گذشته رخ داده است. در این غرفه همه جوایز کتاب‌‎محور کشور به مخاطبان معرفی می‌شود. در غرفه «کتاب آرا» که امسال برای سومین سال در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران برپا می‌شود نیز فعالیت‌ها نسبت به سال قبل جنبه تکاملی و رو به جلو دارد و  در این غرفه دوره پیشرفته کارگاه‌های آموزشی دوره‌های گذشته برگزار می‌شود. نشست‌های نقد و بررسی عمومی در حوزه تخصصی کتاب‌آرایی نیز به فعالیت‌های این بخش اضافه شده است. 

یمن در آخرین روزها میهمان ویژه شد

اما درباره میهمان ویژه نیز باید گفت پس از صدور بیانیه دولت هند در ۲۴ فروردین که در آن به شهروندانش توصیه کرد با توجه «به شرایط حاکم بر منطقه» تا اطلاع ثانوی از سفر به ایران و رژیم صهیونیستی خودداری کنند، علی رمضانی، مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران، با انتشار پیامی در فضای مجازی از انصراف هند برای حضور در نمایشگاه کتاب تهران که ۲ سال رایزنی برای حضورش به‌عنوان مهمان ویژه صورت گرفته بود، خبر داد.

در این متن آمده بود: «به‌‌رغم تلاش جامعه فرهنگی هند، نظر به ادامه محدودیت حضور اتباع این کشور در ایران، پس از عملیات «وعده صادق» و اتمام فرصت رفع محدودیت، بعد از دیدار اخیر سفیر هند حضور این کشور منتفی و یمن میهمان ویژه سی‌‌وپنجمین دوره کتاب تهران خواهد 

بود».

گروه سیاسی: دور دوم دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی جمعه ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ برگزار خواهد شد. 2 ماه و 20 روز قبل یعنی 11 اسفند سال گذشته، دور اول انتخابات برگزار شد و از آنجا که برخی داوطلبان در برخی حوزه‌های انتخابیه نتوانستند تعداد آرای مورد‌نیاز را کسب کنند، به دور دوم راه‌ یافتند تا بار دیگر شانس خود را برای دریافت مجوز ورود به مجلس شورای اسلامی امتحان کنند. 

اما فلسفه برگزاری دومین دوره انتخابات به این ترتیب است که بر اساس قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی، هر داوطلبی باید یک پنجم آرای صحیح را کسب کند تا در مرحله اول به مجلس راه یابد. اگر این اتفاق به هر روی رخ ندهد، طبق ماده نهم قانون انتخابات مجلس، انتخابات به دور دوم کشیده خواهد شد. 

در ماده 9 آمده است: «چنانچه در مرحله اول برای یک یا چند نفر از نمایندگان اکثریت مطلق حاصل نگردید، انتخابات دومرحله‌ای خواهد شد، بدین معنی که از ‌بین نامزدهایی که اکثریت مطلق آرا را در مرحله اول به دست نیاورده‌اند، فقط به تعداد 2 برابر نمایندگان مورد نیاز از بین کسانی که بیشترین آرا را در ‌مرحله اول داشته‌اند، در انتخابات مرحله دوم شرکت می‌کنند و در صورتی که تعداد نامزدهای باقیمانده، کمتر از 2 برابر باشد، تمام آنان در مرحله دوم‌ انتخابات شرکت خواهند کرد».

اگر یادمان باشد، در دور اول انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی برخی رسانه‌ها  خصوصا آن دسته که وابسته به جریان موسوم به اصلاح‌طلب هستند، با تیتر «سونامی آرای باطله» به بحث انتخابات ورود کردند و دلیل اصلی رفتن برخی حوزه‌های انتخابی به دور دوم را تعداد بالای «آرای باطله» اعلام کردند اما با نگاهی شفاف‌تر به این مقوله درمی‌یابیم رفتن انتخابات به دور دوم امر غریبی نیست و در سراسر جهان و همین‌طور کشورمان ایران نیز مسبوق به سابقه است. چنانکه انتخابات دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی و همین‌طور دوره نهم ریاست‌جمهوری به دور دوم کشیده شده بودند. در واقع طبق قانون هرگاه کاندیداها به حد نصاب آرا نرسند، انتخابات دومرحله‌ای خواهد شد و در انتخابات اخیر نیز این اتفاق رخ داد. کما اینکه احمد وحیدی، وزیر کشور روز 14 اسفند 1402 با اعلام رسمی آمار 41 درصدی مشارکت مردم در انتخابات دور دوازدهم مجلس شورای اسلامی اعلام کرد آرای سفید ۵ درصد و مجموع آرای سفید و ناخوانا و با اسامی غیر نامزد‌ها ۸ درصد است که این یک رقم معمول برای انتخابات‌ به شمار می‌آید.  

رقابت 90 نفر از 22 حوزه انتخابی

به هر روی در دور اول انتخابات مجلس دوازدهم، داوطلبان در ۲۲ حوزه انتخابی نتوانستند حد نصاب آرای مأخوذه را کسب کنند و ۹۰ نفر از کاندیداها به دور دوم راه یافتند تا برای ۴۵ کرسی از ۲۹۰ کرسی مجلس شورای اسلامی به رقابت بپردازند. انتخاباتی که ساعت ۸ صبح روز جمعه ۲۱ اردیبهشت شروع می‌شود و به مدت ۱۰ ساعت ادامه خواهد داشت.

در دور دوم، 15 استان کشور در 22 حوزه درگیر بحث انتخابات خواهند بود. شهرهای «تبریز، آذرشهر و اسکو»‌، «شبستر»، «میانه»، «پارس‌آباد، بیله‌سوار و اصلاندوز مغان»، «سمیرم»، «لنجان»، «کرج، اشتهارد و فردیس»، «تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس»، «ورامین، پیشوا و قرچک»، «مشهد و کلات»، «بیرجند، درمیان، خوسف»، «آبادان»، «رامهرمز و رامشیر»، «خدابنده»، «زنجان و طارم»، «شیراز و زرقان»، «مرودشت، ارسنجان و پاسارگاد»، «کرمانشاه»، «گنبد کاووس»، «خرم‌آباد و چگنی»، «قائم‌شهر، سوادکوه، جویبار، سیمرغ و سوادکوه شمالی» و «ملایر» این حوزه‌های انتخابیه هستند.

برگزاری موفق انتخابات الکترونیک در دور اول انتخابات مجلس موجب شد ستاد انتخابات کشور با هماهنگی شورای نگهبان اعلام کند انتخابات ۲۱ اردیبهشت را نیز در تبریز، تهران، آبادان، شیراز، کرمانشاه، خرم‌آباد، قائم‌شهر و ملایر به صورت الکترونیک برگزار می‌کند. بر اساس آنچه اعلام شده، در شعبی که انتخابات به صورت الکترونیک برگزار می‌شود، رأی‌گیری با تعرفه دستی انجام نخواهد شد و صندوق الکترونیک در حکم تعرفه خواهد بود. البته گفته شده در راستای پیش‌بینی موارد غیرمترقبه، تعرفه‌های دستی در تمام شعب از جمله شعب اخذ رای الکترونیک بارگذاری می‌شود. 

تهران و بازار گرم انتخابات در دور دوم

در دور اول انتخابات شاهد بودیم در مهم‌ترین و پرنماینده‌ترین حوزه انتخابی کشور یعنی «تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس» از 30 نماینده‌ای که طبق قانون باید از این حوزه به مجلس راه می‌یافتند، 14 نفر در دور اول مجوز ورود به ساختمان هرمی‌ شکل میدان بهارستان را کسب کردند و تکلیف 16 نفر دیگر به دور دوم کشیده شد. با یک جمع و تفریق ساده می‌توان دریافت تکلیف بیش از 50 درصد این حوزه انتخابی هنوز مشخص نشده است و با توجه به حساسیت‌هایی که تهران به عنوان پایتخت کشورمان دارد، در دور دوم باید شاهد یک انتخابات گرم و نفسگیر باشیم.

حوزه تهران در دور اول شاهد رقابت احزاب، گروه‌ها و تشکل‌های مختلف و متعددی بود که از حیث تعداد و همین‌طور تنوع کاندیداها اتفاق جالبی را رقم ‌زده بود. به عنوان نمونه در دور اول 3372 نفر برای 30 کرسی حوزه تهران کاندیدا شده بودند. یعنی برای هر کرسی بیش از 112 نفر به رقابت می‌پرداختند، در حالی که آمار برای کل کشور برای هر کرسی 50 کاندیدا بود.  

مردم تهران در دور اول با حضور 34 درصدی در پای صندوق‌های رای، روز یازدهم اسفند 1402 از میان صدها کاندیدای نمایندگی مجلس در حوزه انتخابی خودشان 14 نفر را به صورت مستقیم به مجلس فرستادند که همگی از احزاب و تشکل‌های موسوم به اصولگرا بودند؛ سیدمحمود نبویان، امیرحسین ثابتی‌، حمید رسایی، محمدباقر قالیباف، رضا تقی‌پور‌، روح‌الله ایزدخواه، مرتضی آقاتهرانی، منوچهر متکی،  اسماعیل کوثری، مهدی کوچک‌زاده، علی یزدی‌خواه، علی خضریان،  مالک شریعتی و کامران غضنفری این 14 نفر را شامل می‌شدند.

در دور اول، گذشته از حضور چهره‌های سرشناسی از احزاب و تشکل‌های اصلاح‌طلب، اصولگراها نیز لیست‌های متعددی را منتشر کردند تا از این حیث رکورد جدیدی برای خود ثبت کنند! اگر در مجلس یازدهم، جناح موسوم به اصولگرایان در قالب 2 ائتلاف یا فهرست اصلی «شورای ائتلاف» و «شورای وحدت» وارد کوره انتخابات شده بودند، برای مجلس دوازدهم تعداد این ائتلاف‌ها به عدد 4 افزایش یافت و علاوه بر لیست ائتلاف مردمی نیروهای انقلاب (امنا)، فهرست «صبح امید» نیز وارد کورس رقابت‌ها شد. 

در  نهایت 11 اسفند 1402 مشخص شد با ورود 14 نفر به صورت مستقیم به مجلس شورای اسلامی در حوزه انتخابی تهران، 32 نفر باید شانس خود را در دور دوم امتحان کنند تا از میان آنها 16 نفر به مجلس راه یابند. بر همین اساس به تازگی ائتلاف‌های اصولگرایان از امنا گرفته تا شانا، جبهه انقلاب و... لیست‌های 16 نفره خود را اعلام کرده‌اند تا بار دیگر روز 21 اردیبهشت‌ماه شاهد رقابت تنگاتنگی میان کاندیداهای باقیمانده باشیم. 

شکست کمپین تحریم انتخابات 

دور اول انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی در شرایطی برگزار شد که نیمه دوم سال قبل از آن (1401) کشور در تب و تاب اغتشاشاتی به سر می‌برد که با نام «زن، زندگی، آزادی» به بهانه درگذشت مهسا امینی، شکل گرفته بود. در پی این اغتشاشات، کمپین بزرگی از مخالفان و معاندان نظام اسلامی در آن سوی مرزها شکل گرفت که به دنبال تحریم تمام فعالیت‌های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و حتی ورزشی ایران بود، چه برسد به موضوعی چون انتخابات که از مهم‌ترین مباحث سیاسی است و اپوزیسیون توان بسیاری برای تحریم آن صرف کرده بود.

اگر یادمان باشد در همان سال اغتشاشات «زن، زندگی، آزادی» جام‌جهانی فوتبال به عنوان یکی از بزرگ‌ترین رویدادهای ورزشی جهان انجام گرفت. در این دوره از جام‌جهانی که ایران ششمین حضور خود را تجربه می‌کرد و اتفاقا امیدهای زیادی نیز از تیم ‌ملی می‌رفت، هجمه عظیمی علیه این تیم شکل گرفت. حتی کار به جایی رسیده بود که نگاه‌ها معطوف لب‌های بازیکنان بود تا ببینند کدام یک سرود ملی را زمزمه کرده و کدام یک سکوت می‌کنند!

در چنین وانفسایی، انتخابات بحث مهمی بود که تمرکز بسیاری از سوی جریان معاند روی آن شد. بر همین اساس از ماه‌ها قبل از انتخابات مجلس بزرگ‌ترین کمپین تحریم انتخابات در تاریخ انقلاب از سوی مخالفان نظام اسلامی شکل گرفت. در همین خصوص بازار گمانه‌زنی‌ها برای درصد مشارکت مردم بالا گرفته بود و آمارها مشارکت‌کننده‌ها را زیر 30 درصد القا می‌کردند. چنانکه روزنامه گاردین از مشارکت 27 درصدی و اینترنشنال نیز از مشارکت 25 درصدی و در خوش‌بینانه‌ترین حالت، از حضور 35 درصدی مردم سخن می‌گفتند. اما در پایان تمام این هیاهوها، آن کسی که حرف نهایی را زد، ملت ایران بود و 25 میلیون نفر از واجدان شرایط پای صندوق‌های رای رفتند. به این ترتیب با مشارکت 41 درصدی، بزرگ‌ترین کمپین تحریم انتخابات در تاریخ انقلاب اسلامی شکست خورد. حال باید ببینیم مردم 22 حوزه انتخابی در دور دوم چه واکنشی را به هیاهوهای رسانه‌ای معاندان و مخالفان ایران اسلامی نشان خواهند داد. 

گروه اجتماعی: اگرچه اغلب سدهای کشور به دلیل کم‌بارشی‌های فصل پاییز تا پایان سال گذشته شرایط مطلوبی نداشتند ولی بارش‌های قابل‌توجه بهار موجب شده است وضعیت حجم آب اغلب سدها بهبود یابد به طوری که هم‌اکنون حجم آب سدهای بزرگ و مهم کشور بر اثر بارش‌های پی‌درپی به بیش از میانگین حجم آب سدها در سال آبی گذشته رسیده است؛ بارش‌هایی که طبق پیش‌بینی  سازمان هواشناسی تا پایان هفته ادامه دارد و احتمال ورود سامانه‌های بارشی جدید به کشور نیز وجود دارد. در همین باره احد وظیفه، رئیس مرکز ملی اقلیم و مدیریت بحران خشکسالی سازمان هواشناسی در گفت‌وگو با  «وطن امروز» گفت: در شرایطی که وضعیت ذخایر آبی کشور خیلی مناسب نیست اما بارش‌های اخیر کمک شایانی به بهبود ذخایر آبی کشور کرده است. به گفته وی، بارش‌ها در خیلی از مناطق کشور طی چند هفته گذشته نرمال و در بعضی مناطق فرانرمال بوده است به طوری که برخی سدها سرریز شدند. وظیفه افزود: هر چند اکنون برخی استان‌ها با کمبود منابع آبی مواجهند اما بارش‌ها در مجموع باعث خروج برخی استان‌ها از تنش آبی برای تابستان شده است.

تاثیر بارش‌های اخیر بر موجودی آب سدها چقدر بود؟

حجم آب سدهای بزرگ و مهم کشور بر اثر بارش‌های اخیر با یک درصد رشد از ابتدای سال آبی جاری (مهر ۱۴۰۲) تا ۱۶ اردیبهشت‌ماه نسبت به مدت مشابه سال آبی گذشته همراه شد. فروردین‌ماه امسال بارش‌های خوبی در برخی مناطق کشور رخ داد که در برخی مواقع موجب بروز سیل شد. تداوم این بارش‌ها در اردیبهشت نیز باعث بهبود حجم آب موجود سدهای مهم و بزرگ کشور شد. بر اساس آمار تازه منتشر‌شده دفتر اطلاعات و داده‌های آب کشور، موجودی آب سدهای کشور از ابتدای سال آبی جاری (ابتدای مهر ۱۴۰۲) تا ۱۶ اردیبهشت نسبت به مدت مشابه در سال آبی گذشته یک درصد افزایش یافت. بر این اساس از ابتدای سال آبی جاری (ابتدای مهر ۱۴۰۲) تا ۱۶ اردیبهشت امسال 32.39 میلیارد مترمکعب آب در سدها موجود است. سال گذشته و در همین بازه زمانی 31.97 میلیارد مترمکعب آب در سدها موجود بود. بر اساس این گزارش از ابتدای سال آبی جاری (ابتدای مهر ۱۴۰۲) تا ۱۶ اردیبهشت 17.98 میلیارد مترمکعب آب از سدها خارج شده است. سال آبی گذشته (ابتدای مهر ۱۴۰۱ تا آخر شهریور ۱۴۰۲) در مجموع 17.44 میلیارد مترمکعب آب از سدها خارج شد. این خروجی آب از سدها علاوه بر تأمین آب مورد نیاز کشور بوده و برای مدیریت بهتر سیلاب‌ها انجام شده است. میزان پرشدگی سدها از ابتدای سال آبی جاری (ابتدای مهر ۱۴۰۲) که تا ۸ اردیبهشت‌ماه ۶۴ درصد بود با رشد یک‌درصدی به ۶۵ درصد رسید.

پیش‌بینی بارش در برخی مناطق کشور

طبق بررسی‌های انجام شده و گزارش مؤسسه تحقیقات آب، در هفته جاری بارش‌ها در غرب، شمال‌ غرب، شمال و شمال ‌شرق کشور پیش‌بینی شده است، به طوری که برای هفته جاری (۱۶ تا ۲۱ اردیبهشت) وقوع بارش‌ها در غرب، شمال ‌غرب، شمال و شمال ‌شرق کشور رخ خواهد داد که در این مناطق مقادیر تجمعی بارش ۷۵ تا ۱۰۰ میلیمتر پیش‌بینی شده است. بر اساس تقسیمات حوضه‌های درجه یک کشور، حوضه آبریز دریای خزر با مقدار میانگین ۲۹.۳ میلیمتر و بیشینه نقطه‌ای ۱۰۰ میلیمتر پرباران‌ترین حوضه در هفته جاری خواهد بود، همچنین حوضه آبریز مرزی شرق با مقدار میانگین ۰.۴ میلیمتر و بیشینه نقطه‌ای ۹ میلیمتر کم‌باران‌ترین حوضه درجه یک کشور است. بر اساس این گزارش، از میان حوضه‌های درجه ۲ کشور، حوضه تالش، مرداب انزلی با متوسط بارش 53.4 میلیمتر و بیشینه بارش ۱۰۰ میلی‌متر و هراز و قره‌سو با مقدار میانگین 27.2 میلیمتر و بیشینه نقطه‌ای 95.7 میلیمتر پرباران‌ترین حوضه‌های درجه 2 هستند. استان‌های شمال‌غربی و حاشیه دریای خزر با بارش تجمعی معادل ۷۵ تا ۱۰۰ میلیمتر در هفته جاری پربارش‌ترین استان‌های کشور خواهند بود.

ورود سامانه بارشی به کشور از امروز

رئیس مرکز ملی پیش‌بینی و مدیریت بحران مخاطرات وضع هوای سازمان هواشناسی گفت: دوشنبه ۱۷ اردیبهشت (امروز) با ورود سامانه بارشی به کشور در بیشتر مناطق واقع در نیمه غربی کشور وقوع رگبار و رعدوبرق پیش‌بینی می‌شود. صادق ضیاییان افزود: با ورود سامانه بارشی به کشور از 17 اردیبهشت، برای بیشتر مناطق واقع در نیمه غربی کشور رگبار و رعدوبرق، وزش باد شدید و در برخی نقاط بارش تگرگ پیش‌بینی می‌شود. طی این روز بیشینه بارش در کرمانشاه، کردستان، آذربایجان شرقی، جنوب اردبیل، زنجان و گیلان خواهد بود. سه‌شنبه نیز در برخی مناطق واقع در نیمه شمالی کشور و ارتفاعات و دامنه‌های زاگرس مرکزی و جنوبی البرز رگبار و رعدوبرق و وزش باد شدید پیش‌بینی می‌شود. وی افزود: چهارشنبه در استان‌های ساحلی دریای خزر، مناطقی از شمال غرب، شمال شرق و بخش‌هایی از مرکز و پنجشنبه (۲۰ اردیبهشت) در شمال شرق، شرق سواحل دریای خزر و برخی نقاط شمال غرب کشور بارش رخ می‌دهد، همچنین دوشنبه در جنوب غرب، سه‌شنبه و چهارشنبه در غرب مرکز و استان‌های واقع در دامنه‌های جنوبی البرز در بعضی ساعت‌ها وزش باد شدید و در مناطق مستعد خیزش گردوخاک پیش‌بینی می‌شود. 

رئیس مرکز ملی پیش‌بینی و مدیریت بحران مخاطرات وضع هوای سازمان هواشناسی کشور درباره وضعیت جوی تهران در روزهای آینده هم گفت: آسمان تهران دوشنبه 17 اردیبهشت (امروز) قسمتی ابری تا ابری، در بعضی ساعت‌ها وزش باد و بارش پراکنده با حداقل دمای ۱۴ و حداکثر دمای ۲۱ درجه سانتیگراد و سه‌شنبه نیمه ابری تا ابری، همراه با وزش باد، گاهی رگبار و رعد و برق و وزش باد شدید با حداقل دمای ۱۲ و حداکثر دمای ۲۲ درجه سانتیگراد پیش‌بینی می‌شود. ضیاییان در پایان اظهار کرد: روزهای دوشنبه و سه‌شنبه زنجان با کمینه ۶ و ۸ درجه سانتیگراد و اهواز با بیشینه دمای ۳۴ درجه سانتیگراد خنک‌ترین و گرم‌ترین مرکز استان‌ها پیش‌بینی می‌شوند.

گروه اقتصادی: طبق برنامه وزارت نفت، احداث واحدهای MTG و تبدیل مستقیم محصول نیمه‌خام و کم‌ارزش متانول به بنزین می‌تواند بخشی از ناترازی بنزین در کشور را برطرف کند. به گزارش «وطن امروز» ناترازی بنزین یک واقعیت تلخ اقتصاد ایران است و این حقیقت با عقب‌ماندگی قیمت بنزین از قیمت جهانی و قیمت واقعی آن ( قیمت متناسب به هزینه‌های تولید) بیش از پیش شده است. 

طبق آخرین اعلام وزارت نفت و شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی میزان مصرف بنزین روزانه کشور به بیش از 110 میلیون لیتر رسیده که معادل میزان تولید است. دولت برای اینکه در تامین بنزین به مشکل برنخورد، رقمی معادل 5 میلیارد دلار برای واردات در نظر گرفته است. از سوی دیگر پتروپالایشگاه سردار سلیمانی در مراحل مقدماتی ساخت قرار دارد و بهره‌گیری از ظرفیت‌های آن احتمالا تا 5 سال آینده ممکن نباشد. در این شرایط باید شاهد واردات بنزین به کشورمان باشیم؛ وارداتی که سال به سال افزایش خواهد یافت و می‌تواند تبدیل به پاشنه آشیلی برای اقتصاد ایران شود. 

در این شرایط وزارت نفت تصمیم گرفته است از متانول بنزین تولید کند. در همین زمینه وزیر نفت هفته گذشته در جمع خبرنگاران اعلام کرد «تولید بنزین از متانول کلید خورد».

 به گفته جواد اوجی، تفاهمنامه‌های خوبی با پتروشیمی‌های متانول‌ساز امضا شده تا بخشی از تولید متانول کشور به سمت تولید بنزین سوق داده شود؛ اتفاقی که می‌تواند به رفع ناترازی بنزین کمک کند. یکی از فناوری‌هایی که می‎‌تواند در مقیاس بالا متانول را به محصولات ارزشمند تبدیل کند، فناوری تبدیل مستقیم متانول به بنزین (MTG) است.

اوجی افزود: تفاهمنامه‌های خوبی امضا شد تا با همکاری شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی و شرکت صنایع ملی پتروشیمی بخشی از متانول تولیدی کشور به سمت تولید بنزین سوق داده شود. وی ادامه داد: امروز در بسیاری از کشورها از خوراک متانول برای تولید بنزین استفاده می‌شود. در ایران نیز دانش فنی و ظرفیت انجام این کار وجود دارد. در برخی پتروشیمی‌ها که سهامداران آنها تمایل داشتند با همکاری شرکت ملی صنایع پتروشیمی این اتفاق رقم خورد و بخشی از تولید متانول را به تولید بنزین سوق خواهیم داد.

وی با تاکید بر اینکه این ریل‌گذاری انجام شده و با توجه به افت قیمتی که سال‌های گذشته در محصولات متانول داشتیم و از طرفی به منظور حل ناترازی بنزین می‌توانیم در تولید بنزین از خوراک متانول استفاده کنیم.

به گفته وی، این موضوع در کشور چین نیز اکنون اتفاق می‌افتد و در ایران نیز می‌توانیم از این ظرفیت بهره‌مند شویم.

متانول به ‌جای صادرات تبدیل به بنزین می‌شود

مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی با اشاره به برنامه فشرده وزارت نفت برای رفع ناترازی بنزین با توجه به افزایش تقاضاها گفت: با توجه به دستور وزیر نفت و سیاست دولت، صنعت پتروشیمی وارد این حوزه می‌شود تا به ‌جای صادرات، از متانول تولیدی صنعت پتروشیمی با فرآیند MTG بنزین تولید شود.

مرتضی شاهمیرزایی در حاشیه آیین امضای تفاهم‌نامه طرح‌های توسعه میدان‌های گازی کشور با هلدینگ‌ها، شرکت‌های پتروشیمی و اکتشاف و تولید، با اشاره به اعلام آمادگی متانول‌سازها برای تولید بنزین اظهار کرد: معافیت‌ها و مشوق‌هایی برای این واحدها در نظر گرفته شده و مراحل نهایی برنامه‌ریزی زیرساخت‌ها و سازوکارهای لازم برای سرمایه‌گذاری تولید بنزین از متانول انجام شده است، زیرا ظرفیت تولید متانول در کشور بالاست و زنجیره این محصول توسعه نیافته است.

وی با بیان اینکه دولت سیزدهم به‌طور ویژه در زمینه تکمیل زنجیره محصولات برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری کرده است، گفت: جهش در تولید کالا و تجهیزات در کنار افزایش تولید محصولات پتروشیمی از برنامه‌های صنعت پتروشیمی در سال ۱۴۰۳ است، اظهار کرد: به این منظور برنامه‌های مختلفی ترسیم شده که حرکت دانش‌بنیان‌ها در مسیر جهش تولید کالا و تجهیزات یکی از آنهاست.

مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی با بیان اینکه این موضوع با هلدینگ‌ها و شرکت‌های پتروشیمی مطرح و تأکید شده است که کالاهای مورد نیاز خود را با استفاده از توان داخلی تأمین کنند تا شاهد جهش بزرگ و انقلابی در ساخت داخل باشیم، البته تا جایی‌ که آسیبی به برنامه تولید وارد نشود، تاکید کرد: جهت‌گیری‌ها در اجرای طرح‌ها و پروژه‌های صنعت پتروشیمی نیز به ‌سمت کالاها و تجهیزات دانش‌بنیان است که پیش از این در خارج سفارش‌گذاری می‌شد.

راه‌اندازی نخستین PDH کشور؛ اوایل 1404

شاهمیرزایی با بیان اینکه هلدینگ‌هایی همچون پتروفرهنگ و شستان که واحدهای متانولی بیشتری دارند باید بخشی از ظرفیت خود را برای تولید دیگر محصولات زنجیره آماده و برنامه‌ریزی کنند، گفت: بخشی از واحدهای MTP و MTG در قطب پارسیان در مجاورت قطب عسلویه احداث خواهند شد، همچنین واحد PDH پتروشیمی رجال به‌ عنوان نخستین PDH کشور تا اوایل سال آینده بهره‌برداری می‌شود.

وی با بیان اینکه سایر طرح‌های PDH نیز در مرحله اجرا قرار دارند و سرمایه‌گذاران به‌دنبال این هستند که صرفه اقتصادی این طرح را افزایش دهند، گفت: هم‌اکنون حدود ۱۲۷ مجوز طرح پتروشیمی به‌طور رسمی صادر شده است،   طرح‌های برنامه هفتم توسعه به‌طور میانگین حدود ۳۷ درصد پیشرفت دارند.

شاهمیرزایی راهبرد اصولی دولت سیزدهم را تکمیل زنجیره ارزش به‌منظور پرهیز از خام‌فروشی و ایجاد ارزش افزوده از منابع هیدورکربوری اعلام و بیان کرد: مجوز حدود ۱۷ طرح پتروشیمی پس از بازنگری‌های انجام‌شده لغو شد و طرح‌های تکمیل زنجیره ارزش جایگزین آنها شدند. همچنین طرح‌های تکمیل زنجیره ارزش در قالب ۲۱ بسته به هلدینگ‌ها ابلاغ و مجوزهای لازم صادر شده است که با جدیت پیگیر اجرای آنها هستیم.

سقوط آزاد قیمت متانول در بازار جهانی

متانول یک محصول نیمه‌خام در صنعت پتروشیمی است که هم‌اکنون ظرفیت تولید آن در ایران سالانه 14 میلیون تن است؛ محصولی که قیمت آن از قیمت خوراک گاز تحویلی ارزان‌تر بوده و به دلیل بازار محدود و شرایط تحریمی، در بازار چین با تخفیف فروخته می‎شود.

هم‌اکنون ایران حدود 10 درصد از بازار متانول دنیا را در اختیار دارد و البته ناگزیر، برنامه توسعه قارچ‌گونه واحدهای متانولی برای رساندن ظرفیت تولید به 32 میلیون تن در سال 1406 و 40 میلیون تن در سال 1411 در حال اجراست؛ اتفاقی که در آینده‌ای نزدیک باعث سقوط آزاد قیمت جهانی متانول می‌‎شود.

پیشنهاد هدف‌گذاری تولید روزانه 8 میلیون لیتر بنزین از متانول

طبق آمار شرکت ملی صنایع پتروشیمی هم‌اکنون، سهم متانول در سبد پتروشیمی ایران 41 درصد است، در حالی که سهم این محصول نیمه‌خام در سبد پتروشیمی دنیا بیشتر از 15 درصد نیست. حال این توسعه نامتوازن و غیربهینه، فرصتی برای افزایش تولید بنزین ایجاد کرده است. طبق برآوردها هر واحد متانولی 1.6 میلیون تنی می‌تواند روزانه بیش از 2.5 میلیون لیتر بنزین تولید کند. کارشناسان معتقدند با هدفگذاری ساخت 3 واحد MTG و تولید روزانه 8 میلیون لیتر بنزین، می‌توان بخش زیادی از ناترازی بنزین کشور را رفع کرد؛ ناترازی‌‌ای که سال گذشته 3 میلیارد دلار از منابع کشور، معادل یک ماه درآمد فروش نفت را صرف واردات بنزین کرد.

مزیت‌های تبدیل متانول به بنزین چیست؟

سیدمحمدعلی خطیبی، نماینده اسبق ایران در اوپک با بیان اینکه انتقادها نسبت به روند تولید زیاد متانول در کنار ناترازی بنزین باعث شده است وزارت نفت با پتروشیمی‌ها به تفاهم دست یابد، گفت: متانول بهره‌وری زیادی ایجاد نمی‌کند و انتقادات حول محور تولید متانول بر این مبناست که تولید آن اقتصادی نیست و اتلاف منابع است.

وی افزود: ان‌شاءالله بخشی از تولید متانول کشور به‌سمت تولید بنزین و ارزش‌ افزوده سوق داده می‌شود. امروز بسیاری از کشورها از خوراک متانول به تولید بنزین دست یافته‌اند که ما دانش فنی و توانمندی تولید آن را در اختیار داریم. وزارت نفت باید به سرعت به سمت جهش در تولید کالاها و محصولاتی از منابع گازی کشور برود که ارزش افزوده بسیار بالایی داشته باشند.

نماینده اسبق ایران در اوپک درباره تبدیل متانول به بنزین گفت: رفع ناترازی بنزین به دلیل افزایش دارندگان خودرو و تقاضای بیشتری که در کشور ایجاد شده، موضوع بسیار مهمی است که مسؤولان باید برای آن چاره اندیشی می‌کردند تا نیاز به واردات بنزین از خارج حس نشود. به همین دلیل وزارت نفت قصد دارد با رایزنی پتروشیمی‌های کشور کلید تولید بنزین از متانول را بزند. به این معنا که بخشی از صادرات متانول قطع شود و صنعت پتروشیمی با فرایند MTG بنزین تولید کند. 

وی افزود: تولیدکنندگان متانول با وزارت نفت همکاری خواهند کرد و آمادگی خود را برای این اقدام اعلام کرده‌اند؛ به همین دلیل دولت سیزدهم مشوق‌هایی برای واحدهایی که در این زمینه همکاری می‌کنند، در نظر گرفته است. برنامه‌های لازم برای فعالیت‌های تکمیلی و توسعه زیرساخت‌هایی که زمینه‌ساز تولید بنزین از متانول است، انجام می‌شود.

همکاری شرکت‌های دانش‌بنیان با پتروشیمی‌ها می‌تواند به احداث کارخانه‌هایی منجر شود که از گاز، محصولات پیچیده با ارزش افزوده و قیمت بالا تولید کنند که به تأمین بودجه کشور کمک کند.

وی در توضیح فرآیند تولید متانول عنوان کرد: گازی که پتروشیمی‌ها دریافت می‌کنند می‌تواند مشروط به سرمایه‌گذاری و ایجاد دستگاه‌های جدید و احداث کارخانه‌هایی برای تولید محصولاتی که متقاضی بسیار زیادی در دنیا دارند، به محصولات با‌ارزشی تبدیل شود.  این در حالی است که پیش‌تر در ایران گاز در فرآیندی ساده به متانول تبدیل می‌شد، ارزش مادی زیادی ندارد و ارزش افزوده بالایی ایجاد نمی‌کند، بنابراین تصمیم دولت سیزدهم در اصلاح فرآیند تولید متانول و تبدیل آن به محصول با ارزشی مانند بنزین قابل تحسین است.

خطیبی معتقد است: برنامه‌ریزی‌های وزارت نفت نشان می‌دهد طرح‌های نهایی برای تولید بنزین از متانول در دستور کار قرار گرفته است، بنابراین تداوم این روند می‌تواند تأمین‌کننده بخش قابل توجهی از بنزین کشور با خالصی قابل توجه باشد. امیدواریم شاهد تقویت و حضور شرکت‌های دانش‌بنیان‌ در مسیر جهش تولید کالاهایی باشیم که نیاز امروز دنیاست و به افزایش درآمدهای ارزی کشور منجر می‌شود.

وی تصریح کرد: همکاری شرکت‌های دانش‌بنیان با پتروشیمی‌ها می‌تواند به احداث کارخانه‌هایی منجر شود که از گاز، محصولات پیچیده با ارزش افزوده و قیمت بالا تولید کنند که به تأمین بودجه کشور کمک کند، در حالی که متأسفانه تاکنون پتروشیمی‌ها روی تولید محصولات ارزشمند سرمایه‌گذاری نکرده بودند، بلکه به سمت تولید محصولات ساده و اولیه‌ای رفتند که سرمایه زیادی نطلبیده است.

خطیبی تصریح کرد: پتروشیمی‌ها در کشورهای مختلف محصولات با ارزشی تولید می‌کنند که قیمت آنها چند برابر تولیدات و محصولات ماست، زیرا فرآیند پیچیده‌تر برای تولید محصولات با ارزش را دنبال کردند و ما در این مسیر حرکت نکرده‌ایم، لذا امیدواریم این اقدام مبنای حرکت در زمینه تولید محصولات با ارزش افزوده بیشتر در پتروشیمی‌های کشور شود، ضمن اینکه بخشی از متانول تولیدی به بنزین تبدیل شود تا به خروج ارز از کشور برای واردات بنزین نیازی نداشته باشیم.

نبود سبد سوخت؛ از دلایل ناترازی بنزین

عضو اتاق بازرگانی درباره علت بروز ناترازی بنزین و راهکار برون‌رفت از این معضل گفت: کشور ما هم اکنون در چند جبهه «بنزین، گاز و برق» با ناترازی روبه‌رو است. این ناترازی به چند عامل برمی‌گردد که یکی از این عوامل عدم سرمایه‌گذاری خودروسازان در تحقیق و توسعه برای ورود تکنولوژی‌های جدید به صنعت خودروسازی و مهم‌تر از آن عدم سرمایه‌گذاری دولت روی متنوع کردن سبد سوخت است.

مهرداد عباد در ادامه بیان کرد: ما چند پژوهشگاه داریم که در ارتباط با صنعت نفت و گاز و تکنولوژی خودروها کار می‌کنند و تحقیقات خوبی هم داشته‌اند اما متأسفانه از آنها استفاده‌ای که باید نشده است.

عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی افزود: متأسفانه در چند ۱۰ سال اخیر بودجه‌های آنها بشدت پایین آمده است ولی با این وجود کارهای تحقیقاتی زیادی در این پژوهشگاه‌ها انجام شده که همچنان خاک می‌خورد. در این پژوهشگاه‌ها به خیلی از تکنولوژی‌های روز دنیا برای تولید خودروهای با تکنولوژی پیشرفته به صورت آزمایشگاهی دست یافته‌ایم، می‌توانیم تولید خودروهای پاک و سبز را هم در دستور کار داشته باشیم تا سبد سوخت ما متنوع شود ولی متأسفانه به این سمت و سو سوق پیدا نکرده‌ایم.

عباد گفت: متأسفانه برنامه‌ریزی خوبی در چند ۱۰ سال اخیر برای سرمایه‌گذاری در سبد سوخت نداشته‌ایم و هرازگاهی به واسطه معروف شدن یک کار در برخی حوزه‌ها سرمایه‌گذاری می‌کردیم که تأثیرگذار هم نبود. در حالی که در حال حاضر بیش از ۹۵ درصد سبد سوخت ما وابسته به بنزین است، کشورهای نه چندان توسعه‌یافته از سوخت‌های دیگر برای تردد وسایل نقلیه خود استفاده می‌کنند.

عباد خاطرنشان کرد: از سوی دیگر قدیمی‌تر شدن تجهیزات این پالایشگاه‌ها و تجهیزات سرچاهی، همچنین قدیمی شدن مخازن نفت و گاز باعث شده عملا راندمان تولید بنزین پایین بیاید.

عضو کمیسیون بهبود محیط کسب‌وکار اتاق تهران توضیح داد: در کشور نیاز داریم از خودروهای جدید و با تکنولوژی روز دنیا استفاده کنیم ولی متأسفانه همچنان از خودروهای بی‌کیفیت استفاده می‌شود. وی بیان کرد: ما زمانی حدود ۵ تا ۱۰ سال پیش تصورمان این بود که بنزین، گاز و نفت همیشه به اندازه کافی در دسترس است. در آن زمان هنوز با این مشکلات سیستمی روبه‌رو نبودیم. در حال حاضر نیاز به اصلاح در صنعت ساخت خودروها داریم تا بتوانیم راندمان مصرف بنزین را پایین بیاوریم و در نتیجه با ناترازی بنزین مقابله کنیم.

مهدی طاهرخانی: برادر کوچک‌تر وقتی در تبریز در آخرین سوتش دمید، همه چیز به عهده پرسپولیس افتاد، درست مطابق همان وضعیتی که بعد از بازی تاریخی سپاهان و ملوان در لیگ گذشته رخ داده بود. پیام حیدری ۶۳۰ کیلومتر دورتر، تساوی بدون گل تراکتور و استقلال را رسمیت بخشید و این یعنی اگر پرسپولیس و هوادارانش جام را می‌خواهند یا دست‌کم می‌خواهند ریش و قیچی دست‌شان بیفتد باید سپاهان را در ورزشگاه لبریز از تماشاگر آزادی شکست دهند اما برخلاف آنچه پیش‌تر عنوان می‌شد، شانس اندک سپاهان برای رسیدن به عنوان قهرمانی بزرگ‌ترین مشکل اوسمار به حساب می‌آمد. سپاهان می‌دانست رسیدن به قهرمانی تقریبا غیرممکن است از این رو برخلاف بازی رفت، تساوی برایش حکم برد را داشت. ۹۰ دقیقه جریان بازی نشان می‌داد مورایس به شاگردانش دستور نباختن داده است. از خطاهای پرتعداد گرفته تا وقفه‌های بیش از اندازه که زردها به جریان بازی می‌دادند، همه و همه یک نشانی داشت؛ سپاهان برخلاف آرزوهای بزرگش در ابتدای فصل، اینک در فاصله ۶ قدم مانده به پایان جام تنها برای یک پایان آبرومندانه فوتبال بازی می‌کند. این همان بزرگ‌ترین مشکلی بود که پرسپولیس با آن دست به گریبان شد. تردید نکنید اگر سپاهان فاصله‌اش با صدر یکی ‌دو امتیاز بود هجومی بازی می‌کرد و با توجه به احتیاج این تیم به 3 امتیاز، موجب خلق یکی از زیباترین بازی‌های لیگ می‌شد. در آن‌ سو اما اوسمار که ۵ روز قبل‌ترش به‌راحتی یک جام را از دست داده بود، نمی‌خواست با شکست در این بازی حساس فاصله تیم خود با استقلال را به ۲ امتیاز افزایش دهد. اتلاق صفت پرطمطراق «ال‌کلاسیکو» فوتبال ایران و حساسیت کاذب به وجود آمده، دست به دست هم داد تا یکی از کم‌موقعیت‌ترین بازی‌های تاریخ ۲ تیم را شاهد باشیم. سپاهان برای تساوی و کمترین خطر ممکن پا به میدان گذاشت، نشان به آن نشان که در ۱۵ دقیقه پایانی نبرد نیز با یک یار بیشتر هرگز رو به فوتبال هجومی و  جذاب همیشگی‌اش نیاورد. اگر سپاهان به دنبال برد به هر قیمتی بود تردید نکنید در همان ۱۵ دقیقه می‌توانست دست‌کم چند موقعیت جدی و پرخطر را روی دروازه بیرانوند ایجاد کند اما تنها یک ضربه کرنر و یک ضربه سر خطرناک، ماحصل آن برتری عددی در میدان مسابقه بود. صحبت‌های امید نورافکن در خاتمه بازی و خوشحالی‌اش از متوقف کردن پرسپولیس، حجت دیگری بود برای اثبات این ادعا. اما سوال این است: آیا پرسپولیس راه دیگری برای پیروزی داشت؟ آنها از حمایت 4۰ هزار هوادار خودی بهره می‌بردند و با توجه به وزن نیمکت و همچنین انگیزه بازیکنان، دست‌کم قادر به ارائه فوتبال هجومی در ۲۰ دقیقه بودند اما این ۲۰ دقیقه هرگز زمانش نرسید. اوسمار هراس از شکست داشت، او در حالی که با میدان دادن به بازیکنانی مثل خدابنده‌لو و سعید صادقی می‌توانست وزن هجومی تیمش را بیشتر کند، ترجیح داد تنها وحید امیری را جانشین مهم‌ترین عنصر رونده تیمش کند. در دقایقی که مهدی ترابی روی نبوغ ذاتی و حرکات انفجاری خود، قادر بود در کسری از ثانیه‌ نتیجه را عوض کند، بیرون کشیده شد و در نهایت تعجب، سروش رفیعی خسته و عالیشاه عصبانی در زمین ماندند تا آن اخراج شکل بگیرد. بی‌تردید اخراج عالیشاه همه برنامه‌های دوم اوسمار را برهم زد و طبیعتا کسی انتظار نداشت با ۱۰ نفر، او به فوتبال ریسکی رو بیاورد اما اگر امیری را جای عالیشاه می‌آورد شاید نوبت اجرای پلن B هم می‌رسید. 

اوسمار تاوان می‌دهد؟

آخرین بار که پرسپولیس صدر جدول بود (با تعداد بازی مساوی) در خاطر خیلی‌ها نمانده است اما شامگاه چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳، فرصتی بکر و تاریخی بود که اوسمار هم تیمش را صدرنشین کند و هم کنترل کار در ۵ بازی پیش رو را در دست بگیرد، بی‌توجه به نتایج استقلال. او اگر می‌برد با یک امتیاز بالاتر از استقلال قرار می‌گرفت و به صدر جدول می‌رفت و مهم‌تر از همه ریش و قیچی را در دست داشت اما بنا به هر دلیلی اوسمار ترسید. او شکست را مترادف با ناکامی محض می‌دید و از آن هراسان بود. نگاهی به بازی‌های باقیمانده ۲ تیم، دست‌کم روی کاغذ می‌گوید کار پرسپولیس سخت‌تر است. شاید استقلال قادر نباشد هر ۱۵ امتیاز  پیش رو را درجا صید کند اما پرسپولیس هم برای تکرار این مهم (بردن همه بازی‌ها)، روزهای بسیار دشواری را پیش رو خواهد داشت. یکی از این زمین‌های سخت و طاقت‌فرسا رویارویی با شمس آذر در قزوین است، تیمی که در شهرش،  استقلال را متوقف کرد و ۳ امتیاز شیرین از سپاهان گرفت. تیمی که حتی خارج از قزوین هم یک فوتبال پرموقعیت و جذاب را به نمایش می‌گذارد. از این رو بردن سپاهان و پیش افتادن از حریف دیرینه این فرصت را به قرمزها می‌داد که اگر دچار لغزش شوند، شاید زمان برای جبران باقی بماند اما حالا اینگونه نیست. همین سیاست را به گونه دیگری جواد نکونام در پیش گرفت. او در نیمه دوم بازی با تراکتور خیالش جمع بود پرسپولیس قادر به شکست سپاهان در تهران نیست و از این رو به همان تک امتیاز قناعت کرد و خاطرش آسوده  بود که صدر را از کف نمی‌دهد. 

سپاهان گلوگیرترین رقیب پرسپولیس حتی در روزهای قهرمانی

از ترس و احتیاط اوسمار گفتیم و از کارهایی که باید انجام می‌داد و نداد نوشتیم اما باید کمی هم واقع‌بین بود. در بهترین روزهای پرسپولیس با برانکو و گل‌محمدی نتایج پرسپولیس مقابل سپاهان در آزادی مشخص است. آنها در خارج از تهران در جام جذفی و لیگ موفق به شکست زردها شدند اما در آزادی، سپاهان همیشه یک تیم سختکوش نشان داده است و در همان دورانی که پرسپولیس قهرمان لیگ شد و حتی دوگانه و سه‌گانه به دست آورد، جزو سخت‌ترین رقبایش به شمار می‌رفت. آخرین بار که پرسپولیس در لیگ برتر موفق به شکست سپاهان در ورزشگاه آزادی شد به بهمن سال ۹۶ مربوط می‌شود. ۷ سال پیش! از این رو نباید همه تقصیرها را گردن اوسمار انداخت و گفت خرق عادت کرده‌ای. حقیقت آن است که سپاهان همیشه در آزادی یک حریف سخت و تقریبا شکست‌ناپذیر برای پرسپولیس بوده است. اوسمار به درستی گفت که جزئیات کوچک می‌تواند برنده بازی را تعیین کند. این جزئیات برای پرسپولیس می‌‌توانست ضربه ترابی از چند قدمی دروازه نیازمند باشد؛ توپی که با فاصله کم از بالای دروازه به بیرون رفت. یا نفوذ زیبای  وحدت هنانوف و از دست دادن موقعیت بکر و یا حتی  تصمیم بیژن حیدری که اگر پنالتی می‌گرفت احتمالا اکثر کارشناسان از رای‌اش دفاع می‌کردند. از سوی دیگر فاصله سپاهان با برد شاید همان توپی بود که هادی محمدی در آخرین ثانیه‌های بازی روی کرنر، خراب کرد. فقط لازم بود کمی دقت را چاشنی کارش کند تا کار پرسپولیس را به اتمام برساند. به‌مثابه سال گذشته در ورزشگاه آزادی. جزئیات دقیقا همین موارد انگشت‌شمار و به ظاهر کوچک بود. نه پرسپولیس صاحب توپ و میدان در تمام طول نبرد بود نه سپاهان. نه پرسپولیس صاحب 2 جین موقعیت شد و نه زردهای میهمان. بدشانسی یا هر چیز دیگری که اسمش را می‌گذارید، مانع برد 2 تیم شد. اما این پایان هفته سی‌ام است که می‌گوید برنده ‌ بازی حقیقی این شب کدام تیم بود. اگر قرمزها جام را بالای سر ببرند آنگاه همه هواداران این تیم، اوسمار را ستایش می‌کنند که موفق شد با همین تساوی، ماموریتش را انجام دهد اما اگر جام از آن آبی‌ها شود، بی‌هیچ شک و تردیدی، تساوی در این مسابقه مهم، اصلی‌ترین دلیل از سوی پرسپولیسی‌ها عنوان می‌شود. روزی که هیچکس نمی‌خواهد در جهان جای اوسمار ویه‌را باشد.

شهاب خادم :  با گذشت ۷ ماه از تهاجم همه‌جانبه رژیم صهیونیستی به غزه اکنون این پرسش مطرح است که تل آویو در کجای معادله ایستاده و جنگ چه چیزی برای این رژیم به ارمغان آورده است؟

نگاهی به تحولات داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی نشان می‌دهد جنگ غزه نه تنها گرهی از مخمصه امنیتی این رژیم باز نکرده، بلکه برعکس آنها را در منجلابی از مشکلات گسترده قرار داده و تهدیدهای جدیدی برای این رژیم به وجود آورده است.

1- حمله پهپادی و موشکی جمهوری اسلامی ایران به سرزمین‌های اشغالی را شاید بتوان یکی از نقاط عطف جنگ غزه خواند؛ حمله‌ای هدفمند که تبعات آن همین امروز هم گریبان رژیم صهیونیستی را گرفته و رازهای زیادی را درباره قدرت نظامی رژیم صهیونیستی آشکار ساخت. به‌رغم اعلام قبلی به برخی کشورهای منطقه در زمینه آغاز این حمله، رژیم صهیونیستی با مشارکت دست‌کم 5 کشور نتوانست از اصابت موشک‌های ایران به اهداف مورد نظر در سرزمین‌های اشغالی جلوگیری کند. افسانه گنبد آهنین و فلاخن داوود و پیکان 3 درهم‌شکسته و مشخص شد رژیم صهیونیستی بدون حمایت همه‌جانبه آمریکا و غرب یک ببر کاغذی تمام‌عیار است. حمله مستقیم جمهوری اسلامی ایران به اسرائیل یک چالش امنیتی جدید برای رژیم تل‌آویو است که از این به بعد خواب را از چشمان صهیونیست‌ها خواهد ربود. 

2- حمله حساب‌شده ایران به رژیم صهیونیستی از یک سو موجب ترس و هراس فزاینده در میان صهیونیست‌ها شده و از سوی دیگر خونی تازه به رگ‌های گروه‌های مقاومت در منطقه تزریق کرده و شجاعت رزمندگان مقاومت را دوچندان کرده است. حزب‌الله لبنان حملات خود را در شمال اراضی اشغالی افزایش داده و گروه‌های مقاومت در عراق، یمن و سوریه همچنان فعال هستند. از سوی دیگر معادلات جدید باعث ورود نیروهای تازه نفس مقاومت به جنگ با صهیونیست‌ها شده است. در اقدامی بی‌سابقه مقاومت اسلامی بحرین(سرایا الاشتر) با انتشار یک ویدئو از حمله پهپادی به اهدافی در بندر ایلات خبر داد که با توجه به روابط میان رژیم آل‌خلیفه و رژیم صهیونیستی بسیار حائز اهمیت است. روز جمعه حزب‌الله لبنان با دست‌کم 18 موشک مراکز مهم اسرائیل را در منطقه الجلیل و ارتفاعات اشغالی کفرشوبا هدف حملات مستقیم قرار داد. رهبر انصارالله یمن نیز در همین راستا اعلام کرد تنها طی یک هفته گذشته با 33 موشک بالستیک و کروز 8 عملیات ضدصهیونیستی در خلیج عدن، دریای مکران و اقیانوس هند انجام داده است.

3- از زمان شروع جنگ غزه، اسرائیل اکنون در ضعیف‌ترین حالت خود قرار دارد. از سوی گروه‌های مقاومت تحت محاصره همه‌جانبه است و ارتش این رژیم توان جنگ در چند جبهه را ندارد. اقتصادش در آستانه فروپاشی است و یارای حمایت بیشتر از سیاست‌های جنگی را ندارد. حجت‌الاسلام‌والمسلمین «نعیم قاسم» معاون علامه سیدحسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله لبنان دیروز تاکید کرد هر عضوی از مقاومت می‌داند برای فلسطین چه کاری باید بکند. شیخ نعیم قاسم با اشاره به ضعف نظامی اسرائیل گفت: براساس اطلاعاتی که داریم اسرائیل نه توانایی جنگ دارد و نه از ادامه آن سودی می‌برد. معاون نصرالله با اشاره به اینکه حملات حزب‌الله در جنوب لبنان، پیش‌دستانه بوده و در حمایت از غزه و لبنان و ایجاد بازدارندگی در برابر اسرائیل است به دشمن صهیونیست هشدار داد: در جبهه جنوب، فقط از بخشی از توانمندی و سلاح خود استفاده کرده‌ایم و آنچه مخفی است، بسیار بزرگ‌تر است.

4- در غزه ارتش رژیم صهیونیستی کاملا زمینگیر شده است و غیر از ویرانی مناطق مسکونی و کشتار غیرنظامیان هیچ دستاورد دیگری نداشته است. 

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی از یک سو برای حمله به رفح تحت فشار عناصر داخلی است اما از سوی دیگر فشارهای جامعه جهانی، بویژه وجدان بیدار افکار عمومی بین‌المللی را در برابر خود دارد.

خیزش سراسری دانشجویان آمریکایی در حمایت از مردم مظلوم فلسطین کابینه جنگ تل‌آویو را به هراس انداخته است تا جایی که وزیر اقتصاد این رژیم در نشست اخیر کابینه اذعان کرد افکار عمومی آمریکا یک تهدید وجودی برای اسرائیل است و اسرائیل در دیپلماسی عمومی شکست خورده است. پیشبرد مذاکرات آتش‌بس طی روزهای اخیر که با عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی از شروط خود حاصل شده است یکی از تبعات استیصال همه‌جانبه اسرائیل در غزه، همچنین شکست مفتضحانه در دیپلماسی عمومی است.به رغم حمایت‌های همه‌جانبه رسانه‌های جریان اصلی غرب از اسرائیل از زمان عملیات توفان الاقصی، مخالفت‌های مردمی با اسرائیل حتی در ایالات متحده روز به روز در حال افزایش است و توفان دانشجویان آمریکایی و اروپایی در حمایت از مردم غزه یکی از مصادیق آن است. 

5- نتانیاهو چه به جنگ ادامه دهد یا آن را متوقف کند با چالش‌های خطرناکی مواجه خواهد بود. پایان جنگ و تن دادن به آتش‌بس مشکلات سیاسی عمیق این رژیم را دوباره شعله‌ور خواهد کرد؛ جایی که اپوزیسیون این رژیم مترصد پایان جنگ و ساقط کردن کابینه وی هستند. ادامه جنگ نیز با توجه به قدرت مقاومت و مشکلات منطقه‌ای و بین‌المللی برای این رژیم تقریبا ناممکن است.

گروه بین‌الملل: تعداد شهدای جنگ غزه به 34 هزار و 683 نفر و تعداد زخمی‌ها به 78 هزار و 18 نفر رسیده است که این ارقام بخشی از جنایت‌های ادامه‌دار رژیم صهیونیستی در نوار غزه است. وزارت بهداشت فلسطین اعلام کرد شمار شهدای نوار غزه از 7 اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون به ۳۴ هزار و ۶83 نفر افزایش یافته است. پس از گذشت 212 روز از تجاوز بدون نتیجه و دستاورد رژیم صهیونیستی به نوار غزه، این رژیم روزبه‌روز بیشتر در باتلاق بحران‌های داخلی و خارجی خود فرو می‌رود. 

رژیم اسرائیل طی این مدت دستاوردی غیر از قتل‌عام، ویرانی، جنایت‌های جنگی، نقض قوانین بین‌المللی، بمباران نهادهای امدادرسان و قحطی و گرسنگی در این منطقه نداشته است. رژیم صهیونیستی این جنگ را بدون در نظر گرفتن هر دستاوردی در آینده، باخته و حتی پس از 212 روز نتوانسته گروه‌های مقاومت در یک منطقه کوچک را که سال‌ها در محاصره است، شکست دهد و حتی همراهی افکار عمومی جهان را به‌ خاطر ارتکاب جنایت‌های آشکار در غزه از دست داده است. وزارت بهداشت فلسطین اعلام کرد: نوار غزه شاهد فاجعه پزشکی بی‌سابقه‌ای به دلیل 7 ماه تجاوز رژیم صهیونیستی به غزه و حملات این رژیم علیه مراکز درمانی است. به نقل از سما، این وزارتخانه هشدار داد اگر رژیم صهیونیستی تهدیدهای خود را درباره حمله به رفح عملی کند احتمالا کشتار جمعی رخ خواهد داد. 

وزارت بهداشت فلسطین تاکید کرد: حمله رژیم صهیونیستی به غزه موجب از کار افتادن ۳۲ بیمارستان و ۵۳ مرکز پزشکی در غزه و انهدام ۱۳۰ آمبولانس شده است. در تعدادی از بیمارستان‌هایی که به صورت جزئی فعالیت می‌کنند میزان استفاده از تخت‌ها به بیشتر از ۲۵۰ درصد رسیده است. از سوی دیگر سیندی مک‌کین، مدیر اجرایی برنامه جهانی غذا گفت: گرسنگی و قحطی گسترده‌ای در شمال غزه وجود دارد که در جنوب غزه نیز گسترش خواهد یافت. امیدواریم طرف‌های درگیر هرچه زودتر به توافقی برای آتش‌بس در غزه دست یابند. وی گفت: زمانی که چنین جنگ‌هایی رخ می‌دهد و چنین اتفاق‌هایی در جنگ می‌افتد قحطی نیز ایجاد می‌شود. چیزی که ما می‌خواهیم توقف جنگ و تسهیل ورود کمک‌های بشردوستانه به غزه است. از سوی دیگر آژانس امدادرسانی به آوارگان فلسطینی (آنروا) در بیانیه‌ای اعلام کرد: کودکان غزه با سطح مخربی از تنش روبه‌رو هستند. تیم آنروا برای کاهش تاثیر جنگ بر کودکان و کاستن از ترس آنها تلاش می‌کند. ما باید از حال و آینده این کودکان حمایت کنیم. آنروا مجددا بر لزوم توقف جنگ در غزه تاکید کرد. به رغم صدور قطعنامه‌ای از سوی شورای امنیت درباره توقف فوری جنگ غزه و حکم دیوان بین‌المللی دادگستری درباره لزوم اتخاذ اقداماتی از سوی رژیم اشغالگر برای ممانعت از نسل‌کشی در غزه، این رژیم همچنان به جنگ خود علیه غزه ادامه می‌دهد. آنروا دیروز در شبکه اجتماعی ایکس نوشت در حملات مستمر رژیم صهیونیستی تاکنون بیش از ۱۰ هزار زن شهید و ۱۹ هزار زن هم زخمی شده‌اند. به نقل از روسیا الیوم، آنروا با اشاره به شرایط وخیم زنان غزه اعلام کرد: شرایط وحشتناک است، بیش از ۱۵۵ هزار زن باردار یا شیرده در تامین آب و لوازم بهداشتی با مشکل شدید مواجه هستند. آژانس آنروا وابسته به سازمان ملل اعلام کرد هر ۱۰ دقیقه یک کودک در نوار غزه به شهادت می‌رسد. آنروا تأکید کرد شمار زیادی از کودکان در حملات شدید و کورکورانه ارتش رژیم صهیونیستی جان خود را از دست می‌دهند. در همین رابطه سخنگوی وزارت بهداشت فلسطین در نوار غزه با بیان اینکه رژیم اشغالگر به شکل سیستماتیک کودکان فلسطینی را ترور می‌کند، تصریح کرد: ۱۳ هزار و ۸۰۰ کودک بر اثر حملات اسرائیل در غزه به شهادت رسیده و ۳۰ کودک هم بر اثر سوءتغذیه جان خود را از دست داده‌اند. وی در ادامه با اشاره به اینکه روند خروج بیماران و مجروحان از نوار غزه همچنان امکانپذیر نیست، خاطرنشان کرد: کمتر از ۳۰ درصد کسانی که به درمان در خارج از نوار غزه نیاز داشتند، توانستند غزه را ترک کنند. وی همچنین گفت: اشغالگران می‌خواهند به اجبار شهروندان را از شمال نوار غزه به سمت جنوب آواره کنند. سخنگوی وزارت بهداشت فلسطین در نوار غزه تأکید کرد: اشغالگران در حال انجام یک عملیات نظامی علیه سیستم بهداشتی نوار غزه هستند و بیمارستان‌های شمال نوار غزه بویژه بیمارستان شفا کاملا ویران شده است. 

آژانس امداد و کار سازمان ملل متحد برای آوارگان فلسطینی (آنروا) در صفحه کاربری خود در شبکه اجتماعی ایکس (توئیتر سابق) نوشت: 7 ماه کوچ بی‌پایان؛ 1.7 میلیون نفر از آغاز جنگ غزه به ‌اجبار پا به فرار گذاشته‌اند. بر اساس گزارش خبرگزاری فلسطینی «معا»، آنروا همچنین اعلام کرد: «از زمان شروع جنگ در غزه، مراکز آنروا برای تامین سرپناه در شرایط اضطراری برای هزاران خانواده‌ای که در جست‌وجوی امنیت هستند و جایی برای رفتن ندارند، استفاده شده است». برنامه جهانی غذا مجددا هشدار داد «قحطی بیش از هر زمان دیگری در شمال نوار غزه نزدیک است». موسسه آموزش و تحقیقات سازمان ملل متحد در بیانیه‌ای اعلام کرد تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد از 7 اکتبر تا امروز 85.8 درصد مدارس غزه آسیب دیده از جمله ۲۹ درصد مدارس سازمان ملل. در بیانیه این نهاد سازمان ملل آمده است که این گزارش به کمک مرکز ماهواره‌ای سازمان ملل متحد تهیه شده و اطلاعات جامعی درباره تاثیر مخرب جنگ غزه بر زیرساخت‌های آموزشی ارائه می‌دهد. بر اساس این گزارش، 85.8 درصد مدارس غزه به نحوی آسیب دیده‌اند از جمله بر اثر حمله مستقیم. این نهاد همچنین اعلام کرد دست‌کم 72.5 درصد مدارس آسیب‌دیده به بازسازی اساسی نیاز دارند. بر اساس این گزارش، 65.3 درصد مدارسی که توسط آوارگان غزه به عنوان پناهگاه مورد استفاده قرار داشت نیز به طور مستقیم هدف حمله قرار گرفته است. این نهاد سازمان ملل با تاکید بر لزوم برقراری آتش‌بس برای بازسازی زیرساخت‌های آموزشی غزه، نسبت به استفاده نظامی رژیم صهیونیستی از مدارس برای بازداشت و بازجویی فلسطینیان ابراز نگرانی کرد. موسسه آموزش و تحقیقات سازمان ملل همچنین اعلام کرد به دلیل نگرانی‌های امنیتی و محدودیت‌های فزاینده رژیم صهیونیستی امکان بازدید حضوری از مدارس وجود ندارد. 

«کاترین راسل»، مدیر اجرایی یونیسف نیز با اشاره به تداوم حملات رژیم صهیونیستی علیه ملت فلسطین گفت: «میزان و سرعت تخریب و ویرانی در نوار غزه تکان‌دهنده و شوکه‌کننده است و خانه‌ها، مدارس و بیمارستان‌ها ویران شده‌اند». وی اشاره کرد که جنگ باعث کشته شدن معلمان، پزشکان و کارکنان بخش بشردوستانه شده است. این مقام سازمان ملل در ادامه خواستار برقراری آتش‌بس در غزه شد. راسل همچنین هشدار داد خطر وقوع قحطی در غزه قریب‌الوقوع است. پیش‌تر نیز «جیمز الدر»، سخنگوی صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) گفته بود: «۶۰۰ هزار کودک در رفح در جنوب نوار غزه از گرسنگی و ترس رنج می‌برند و با خطر حمله اسرائیل روبه‌رو هستند». الدر با بیان اینکه به کودکان و خانواده‌های آواره به دلیل حملات رژیم صهیونیستی گفته شده بود به رفح بروند و آنجا در امان خواهند بود، تصریح کرد: «با وجود این، حملات وحشیانه علیه آنها انجام شد».

 «اسماعیل الثوابته» مدیر دفتر اطلاع‌رسانی دولتی در نوار غزه هم به الجزیره گفت: رژیم اشغالگر بیش از ۱۵ بخش اشتغال در غزه را هدف قرار داده است. این مقام غزه اعلام کرد: ۹۵ درصد مؤسسات اقتصادی در غزه به دلیل حملات اسرائیل از کار افتاده‌اند. وی همچنین افزود: خسارات مستقیم اولیه جنگ در نوار غزه بالغ بر ۳۳ میلیارد دلار است. الثوابته ادامه داد: بیش از ۲۰۰ هزار نفر در نوار غزه در طول 3 ماه اول جنگ شغل خود را از دست دادند. وی همچنین گفت: از کشورهای سراسر جهان و سازمان‌های بین‌المللی می‌خواهیم از کارگران نوار غزه حمایت مستقیم کنند. 

دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد در فلسطین اعلام کرد کاروان‌های کمک‌های بشردوستانه به دلیل موانع ایجاد شده توسط رژیم صهیونیستی قادر به رساندن سوخت به بیمارستان‌های نوار غزه نیستند. طبق گزارش شبکه روسیا‌الیوم، حساب رسمی این نهاد در «ایکس» با انتشار پیامی نوشت: دوسوم ماموریت‌های بشردوستانه هماهنگ‌شده امروز در غزه با موانع مقامات اسرائیلی مواجه بوده و به‌طور میانگین هر مأموریت با 5 ساعت تاخیر قبل از اجازه ورود مواجه است. این نهاد در ادامه گزارش خود آورده است: «در نتیجه این مانع‌تراشی‌ها، تدارکات حیاتی، تجهیزات و سوخت برای ژنراتورهای پشتیبان به بیمارستان‌ها تحویل نشد». پیش از این نیز «سلامه معروف»، رئیس دفتر اطلاع‌رسانی دولتی در نوار غزه اعلام کرده بود جلوگیری از ورود گاز و سوخت به نوار غزه تهدیدی برای تشدید بحران انسانی در این باریکه است. 

 در همین حال سازمان ملل هزینه بازسازی نوار غزه را ۴۰ میلیارد دلار تخمین زد و تاکید کرد بازسازی ویرانی‌های عظیم و بی‌سابقه‌ای که بر اثر تجاوز طولانی مدت رژیم صهیونیستی به نوار غزه وارد شده، ممکن است ۸۰ سال به طول بینجامد. به گزارش الجزیره، عبدالله الدردری، دستیار دبیرکل سازمان ملل متحد و مدیر دفتر منطقه‌ای کشورهای عربی در برنامه توسعه سازمان ملل متحد، در کنفرانسی خبری در امان پایتخت اردن اعلام کرد بازسازی نوار غزه کاری بسیار هزینه‌بر و زمان‌بر خواهد بود. بر اساس تصاویر ماهواره‌ای، برآورد هزینه‌ها ۱۸ میلیارد دلار است اما روی زمین و در عمل وضعیت بسیار متفاوت است و این برآورد نهایی نیست. وی افزود: برآورد اولیه برنامه توسعه سازمان ملل متحد برای بازسازی همه چیزهایی که در غزه ویران شده، ۴۰ میلیارد دلار است و این ماموریتی است که جامعه بین‌الملل از جنگ دوم جهانی تاکنون هرگز با آن برخورد نکرده است. وی با اشاره به بحث و بررسی بازسازی غزه با برخی کشورهای عربی و وجود نشانه‌های مثبت در این زمینه افزود: اتکا به چارچوب‌های سنتی برای بازسازی به این معناست که ممکن است این کار دهه‌ها طول بکشد و مردم فلسطین چند دهه از رفاه بهره‌مند نباشند، بنابراین مهم است که مردم را به سرعت در خانه‌های مناسب اسکان دهیم و به حالت عادی اقتصادی و اجتماعی بازگردانیم. در همین حال، ارزیابی ساخت‌وسازها نشان می‌دهد غزه نزدیک به ۸۰ سال برای بازسازی تمام واحدهای مسکونی تخریب‌شده به زمان نیاز دارد و این در صورتی است که سرعت بازسازی معقول باشد. الدردری تاکید کرد کل آواری که تاکنون در غزه انباشته شده است به ۳۷ میلیون تن می‌رسد و با توجه به افزایش بسیار زیاد و روزانه آن، آخرین داده‌ها نشان می‌دهد این آوارها تقریبا ۴۰ میلیون تن است. وی با اشاره به اینکه ۷۲ درصد ساختمان‌های مسکونی به طور کامل یا جزئی تخریب شده است، خاطرنشان کرد: توسعه انسانی غزه با تمام مولفه‌های آن اعم از بهداشت، آموزش، اقتصاد و زیرساخت‌ها حدود ۴۰ سال به عقب رفته و این به معنای آن است که ۴۰ سال تلاش و کوشش و سرمایه‌گذاری‌ها در نوار غزه بر باد رفته 

است. 

محسن محمدی‌حسنلویی*: طی چند روز گذشته خبر اعتصاب صنف طلافروشان و تعطیلی واحد‌های صنفی آنها تبدیل به یکی از مهم‌ترین اخبار اقتصادی کشور شده است. آنطور که از ظواهر امر پیداست الزام طلافروشان به ثبت معاملات در سامانه جامع تجارت باعث وقوع این امر شده است. در حال حاضر اعضای این صنف انجام این کار را به منزله نابودی صنف و صنعت خود می‌دانند.  در دهه‌های گذشته حجم بالای درآمدهای سهل‌الوصول نفتی سبب شده بود دولت‌ها نسبت به استقرار نظام جامع و عادلانه مالیاتی کم‌رغبت باشند اما با محدودیت در درآمدهای نفتی و افزایش هزینه‌های دولت، مالیات به عنوان یکی از منابع مهم درآمدی کشور مورد توجه قرار گرفت، تا جایی که در قانون بودجه سال جاری سهم درآمدهای مالیاتی دولت بیش از سهم درآمدهای حاصل از فروش نفت خام است.  اخذ مالیات عادلانه بیش از حجم مالیات دریافت‌شده مهم است و هر عقل سلیمی نیز این موضوع را می‌پذیرد که افراد یا شرکت‌هایی که درآمد بیشتری دارند مالیات بیشتری نیز پرداخت کنند. بر اساس اعلام سخنگوی سازمان امور مالیاتی، سال گذشته هر کارمند دولت به طور میانگین 10 میلیون تومان مالیات پرداخت کرده است اما میانگین مالیات پرداختی طلافروشان به طور میانگین 9.6 میلیون تومان بوده است! شاید برخی با مقایسه این دو رقم مالیات پرداختی طلافروشان را کم بدانند، شاید هم عده‌ای این رقم را عادلانه بدانند؛ موضوعی که حدس و گمان را به یقین تبدیل می‌کند ثبت موجودی، معاملات در طول زنجیره و در نهایت صدور صورتحساب به مصرف‌کننده نهایی است.

 از طرفی بر اساس قوانین موجود در کشور بویژه تبصره 4 ماده 18 قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز یکی از صنف‌‎هایی که ملزم به ثبت اطلاعات موجودی و ثبت معاملات زنجیره خود است صنف طلافروشان است. مزایای پرشماری برای اجرای این قانون وجود دارد از جمله اطمینان خریداران از اصالت و عیار طلای خریداری شده تا اجرت و سود دریافتی توسط طلافروشان اما یکی از جنبه‌های بسیار مهم اجرای قانون ایجاد شفافیت اقتصادی در کشور است.

آلفردو خلیفه‌رحمه*: سرکوب معترضان به نسل‌کشی فلسطینیان توسط پلیس در محوطه دانشگاه‌ها مشتمل بر 12 مؤسسه دانشگاهی بزرگ آمریکا، از جمله لیگ معتبر آیوی نگران‌کننده است. سال 1968 میلادی، دانشگاه خصوصی نمادین کلمبیای نیویورک مرکز تظاهرات علیه جنگ ویتنام بود که منجر به دستگیری بیش از 700 دانشجو و استاد توسط پلیس شد. 

امروز بعد از 56 سال، همان دانشگاه نمادین با مجموع 30 هزار دانشجو که روح جمعی آینده ایالات‌متحده را - درست همان‌طور که اکنون قابل مشاهده است - در بر می‌گیرد، علیه نسل‌کشی اسرائیل در غزه به اعتراض برخاسته و مجبور است اعتبارش را هزینه صدها دانشجو و استاد کند که تحت سرکوب وحشیانه یا بازداشت پلیس قرار دارند. 

اعتراضات حیرت‌انگیز دانشگاهی نه‌تنها به تگزاس و کالیفرنیای جنوبی، بلکه به دانشکده علوم سیاسی پاریس نیز سرایت کرده است. ستون معروف لکسینگتون در اکونومیست، مجله سلطنتی نئولیبرال جهانی، به ما یادآوری می‌کند در حالی که امروز دانشجویان طرفدار فلسطین در دانشگاه‌های آمریکا قیام می‌کنند - مانند سال 1968- جو بایدن دموکرات در معرض ریسک انگ خوردن به عنوان نامزد هرج‌ومرج و جنگ [در انتخابات ریاست‌جمهوری 2024] است. حتی فایننشال‌تایمز و بلومبرگ که تحت کنترل ربی‌های اسرائیلی هستند، نمی‌توانند شعله اعتراض دانشجویان و اساتید دانشگاه کلمبیا علیه نسل‌کشی اسرائیل در غزه را پنهان کنند. 

نخست‌وزیر [رژیم صهیونیستی] نتانیاهو، با ارتکاب عملی که  حتی مداخله آشکار در تتمه حاکمیت آمریکایی محسوب می‌شود - که به طرز عجیبی در حال پایمال شدن توسط هر دو جناح کنگره است – از خارج از مرزها، دانشجویان آمریکایی طرفدار فلسطین را درباره نسل‌کشی مورد خطاب قرار داد و آنها را ضد سامی1 نامید. او در ایکس نوشت: «آنچه در دانشگاه‌های آمریکا اتفاق می‌افتد وحشتناک است. 

گروه‌های ضد سامی2، دانشگاه‌های بزرگ را تسخیر کرده‌اند. آنها خواستار نابودی اسرائیل هستند. آنها به دانشجویان و اساتید یهودی حمله می‌کنند».

اصطلاح «سامی» که در ابتدا به اعراب اعم از یهودی، مسیحی یا مسلمان اطلاق می‌شد، اکنون به یهودیان اطلاق می‌شود؛ چه سامی (سفاردی) و چه اروپایی (اشکنازی). حالا نتانیاهو که خود یک لهستانی‌تبار غیر سامی است، معترضان در دانشگاه‌های آمریکا را گروه‌های ضد سامی توصیف می‌کند که «به هیات علمی یهودیان حمله می‌کنند» اما این دانشکده زیرزمینی یهودی احتمالاً چه می‌تواند باشد؟

نتانیاهو در رشته پیام‌های هذیان‌آمیز خود در ایکس ادامه داد: «این یادآور اتفاقی است که در دهه 1930 در دانشگاه‌های آلمان رخ داد و باید متوقف شود». او سرکوبگری پلیس در دانشگاه‌های مختلف را تحسین 

کرد! 

امروز آمریکا در حال گذار بین تمامیت‌خواهی مک‌کارتیسم و جنگ داخلی جدیدش است. 

در  فیلم جدید «الکس گارلند» به نام «جنگ داخلی» [که در حال حاضر در سینماهای آمریکا اکران می‌شود] مصاحبه من نشان داده می‌شود که بیش از 2.5 میلیون نفر در تارنمای رادیو «لارازا لس‌آنجلس»- که بیشترین مخاطب مکزیکی و لاتین‌تبار را در ایالات‌متحده دارد - آن را مشاهده کرده‌اند (چرا درگیری‌های زیادی در جهان وجود دارد/ 25 

آوریل 2024).

اسرائیل هنوز گفتمان قانع‌کننده‌‌ای بین وقایع 7 اکتبر  - حمله خیره‌کننده گروه چریکی فلسطینی حماس -  و همچنین 14 آوریل - زمانی که اسرائیل بازدارندگی مالی خود را در برابر بازدارندگی راهبردی جدید ایران در معرض خطر دید – برقرار نکرده  که نسل‌کشی در غزه و سیاست آپارتایدش علیه ساکنان اصلی فلسطین را توجیه کند؛ فلسطینی‌هایی که همانا سامی‌های واقعی هستند و علیه مهاجمان که «سامی‌های جعلی» هستند، قیام 

می‌کنند. 

تبلیغات سیاه حق به جانب مبتنی بر سه‌گانه «یهود‌ستیزی/ تروریسم/ نفرت» از طریق تکنیک هاسبارا3 خود را از نظر نشانه‌شناختی زیر سایه نسل‌کشی مداوم اسرائیل در غزه می‌بیند. نتانیاهو بهتر است با خواندن آثار مورخ برجسته اسرائیلی، شلومو سندز در 2 کتاب کلاسیک وی با عناوین «اختراع قوم یهود» (انتشار سال 2020)  و «چگونه سرزمین اسرائیل اختراع شد؛ از ارض مقدس تا سرزمین مادری»  تلمذ کند. در این صورت کل ایدئولوژی/ الهیات نادرست او که برخاسته از صهیونیسم هاسباراست، 

فرومی‌پاشد. 

* تحلیلگر برجسته سیاست بین‌الملل و استاد علوم اجتماعی و سیاسی در دانشگاه ملی اونام مکزیک

------------------------------------------

پیوست

1- منسوب به سام، فرزند حضرت نوح(ع)

2- منظور از ضد سامی در فرهنگ رسانه‌ای غرب، یهودستیزی است

3- هاسبارا که در عبری به معنای «توضیح» است، یک راهبرد ارتباطی است که تحت عنوان تبلیغات نخستین‌بار توسط صهیونیست‌های اولیه بویژه ناهوم سوکولوو و با حمایت تئودور هرتزل در سال 1899 میلادی معرفی شد. امروز به مجموعه فنون تبلیغاتی به کار گرفته شده توسط صهیونیسم بین‌الملل و رژیم اسرائیل با هدف دیپلماسی عمومی و تاثیرگذاری بر مخاطب جهت توجیه اقدامات صهیونیست‌ها و شست‌وشوی مغزی افکار عمومی اطلاق می‌شود.