۸ اسفند؛ یادمان سپیدجامگان آسمانی
دکتر مجید احمدی مدیرکل روابطعمومی و امور بینالملل فرهنگستان علوم پزشکی نوشت: آنهایی که باقی ماندهاند، میگویند صبح سردی بود؛ با غبار صبحگاهی، جایی در سی کیلومتری جنوب آبادان، در منطقه خسروآباد و ده چوئبده. پنجشنبه، هشتم اسفند ماه...
ماهها طول کشیده بود تا رزمندگان، سازههای فلزی و مصالح را شبانه و بیسر و صدا از اهواز و آبادان منتقل کرده و در موقعیتی مناسب، بیمارستانی صحرایی را برپا کنند. آخرین شیوههای مهندسی رزمی و نظرات تخصصی پزشکی، از این سازه فلزی-خاکی یک بیمارستان صحرایی کارآمد ساخت؛ بیمارستانی که توانست در همان هفتههای نخست، تعداد شهدا را به شکلی باورنکردنی کاهش دهد.
بیمارستان صحرایی فاطمه الزهرا (س)، که به سرعت موقعیت آن به صلیب سرخ اعلام شد تا طبق توافقنامههای بینالمللی، رژیم بعث عراق از حمله به آن خودداری کند.
اما سال ۱۳۶۴، حامیان صدام به این نتیجه رسیدند که موج پیروزیهای رزمندگان ایرانی را باید با اقدامی نامتعارف متوقف کنند. آلمان داوطلب شد تا مواد اولیه بمب شیمیایی را در اختیار دیکتاتور تکریت بگذارد. حملات شیمیایی آغاز شد و پزشکان و پرستاران ایرانی، ناچار به آموختن شیوههای مقابله و درمان با این جنگافزارهای جدید شدند؛ تا جایی که ظرفیت بیمارستان فاطمه الزهرا (س) به ۸۵۰ تخت افزایش یافت.
مصدومان با گاز خردل، گاز اعصاب و ترکیبات سیانیدی، هر یک نمونهای بالینی جدید بودند، و نتایج درمان، چیزی در حد معجزه. نمایندگان صلیب سرخ بارها به این واقعیت اذعان کردند.
حوالی ساعت ۹:۳۰، مانور چند فروند هواپیمای بعثی دیوار صوتی بیمارستان را شکست. نخستین انفجارها، بیماران و کادر درمان را در بهت فرو برد. اما آنچه کسی تصورش را نمیکرد، این بود که تا لحظاتی بعد، بیمارستانی برای نخستین بار در تاریخ، هدف بمباران شیمیایی قرار گیرد.
دو بمب شیمیایی، در نزدیکی در ورودی اورژانس فرود آمد؛ جایی که بیش از ۱۰۰ نفر از کادر درمان، مشغول خدمترسانی به صدها بیمار و مجروح بودند... و اینجا بود که روایتهای شنیدنی تاریخ دفاع مقدس خلق شد.
اما ضعف در روایتگری، باعث شده تا امروز، کمتر کسی، بهویژه نسل جوان، حتی یک سطر از این واقعه بینظیر را بشنود؛ رویدادی که در یک سوی آن، جنایت جنگی آشکار در زنندهترین شکل بود و در سوی دیگر، جلوههایی از حیات طیبه برای نجات جان مجروحان و بیماران.
۸ اسفند را به یاد سپیدجامگان آسمانی بیمارستان فاطمه الزهرا (س)، روز بسیج جامعه پزشکی نامگذاری کردهاند. اگر این حسن انتخاب، برای انتقال عملی آن فرهنگ والا بود، پس امروز، نهتنها همه اعضای متعهد جامعه پزشکی، بلکه هر شهروندی که در مسیر توسعه فرهنگ سلامت داوطلبانه میکوشد، عضوی از این سازمان است.