بحران حلقهها
کمیته بینالمللی المپیک (IOC) میزبانی بازیهای ۲۰۲۸ را به لسآنجلس سپرد؛ شهری که امروز زیر بار مشکلات سیاسی و امنیتی ناشی از سیاستهای دونالد ترامپ، گرفتار شده است. این تصمیم با آغاز دوره ریاست کریستی کاونتری، نخستین زن و نخستین آفریقاییتبار در تاریخ IOC، همزمان شده است اما آیا او میتواند در برابر جبهه زنستیزانه ترامپ بایستد و از اصول المپیک دفاع کند؟
لسآنجلس قرار بود صحنه جشن بزرگ جهانی باشد اما فرمانهای اجرایی ترامپ و تنشهای سیاسی امنیت و آرامش را به چالش کشیدهاند. آتشسوزیهای گسترده، بحران بودجه شهری و ناآرامیهای سیاسی، تصویری متفاوت از آنچه در ابتدا وعده داده شده بود، رقم زده است.
* فرصت از دست رفته
سال ۲۰۱۷، توماس باخ، رئیس پیشین IOC، میزبانی بازیها در لسآنجلس را فرصتی طلایی توصیف کرد اما از زمان روی کار آمدن کاونتری، اوضاع به گونهای دیگر رقم خورده است. بحرانهای طبیعی و انسانی یکی پس از دیگری رخ دادهاند و بنیادهای شهری که باخ به آن افتخار میکرد، حالا زیر فشار فرمانهای سختگیرانه و سیاستهای امنیتی دولت آمریکا در حال فروپاشی است.
* ورزش؛ ابزاری برای قدرتنمایی
دونالد ترامپ پیش از شروع کار کمیته سازماندهی بازیها وعده حمایت کامل داد اما ورزش در دست او نه به عنوان فرصتی برای اتحاد جهانی، بلکه به ابزاری برای خودنمایی، ناسیونالیسم و تقویت دستگاه امنیتی تبدیل شده است. ممنوعیت سفر ورزشکاران از ۴۸ کشور و تهدید به قطع بودجه حملونقل برای شهرهایی که به سیاستهای مهاجرتی او اعتراض کردهاند، نمونههای آشکار این سیاستهاست.
* بحران حملونقل و ممنوعیت سفر
لسآنجلس برای برگزاری این رویداد نیازمند بودجه هنگفتی برای حملونقل است اما در سایه تهدیدهای وزارت حملونقل ترامپ، این بودجه در خطر قرار گرفته است. به علاوه، ممنوعیت ورود ورزشکاران از کشورهایی که در بازیهای ۲۰۲۴ پاریس حضور داشتند، بار دیگر چشمانداز یک المپیک فراگیر را به خطر انداخته است.
* چالش کریستی کاونتری
کریستی کاونتری، رئیس جدید IOC، امروز برابر یک آزمون بزرگ قرار دارد: آیا توان مقابله با سیاستهای زنستیزانه و قلدرمأبانه ترامپ را دارد؟ منشور المپیک بر مقابله با هر نوع تبعیض تأکید دارد و حالا زمان آن رسیده که این حرفها رنگ عمل به خود بگیرد. آینده کمیته بینالمللی المپیک وابسته به رهبری جسورانه و تصمیمات شجاعانه کاونتری است.
* سخن آخر
وقتی ورزش و سیاست به هم میآمیزند، تأثیرات گستردهای بهجا میماند. حالا در ۲۰۲۸، جهان چشم به لسآنجلس دوخته است؛ جایی که آیا میتوان المپیکی بدون تبعیض و سیاستهای مخرب ساخت؟ جواب این سوال شاید تنها در دستان یک زن باشد.