ظهور «اولی البأس»
در یکی از مهمترین تحولات صحنه مقاومت در سوریه، فرمانده گروه تازهتأسیس «جبهه مقاومت اسلامی در سوریه - اولیالبأس» با انتشار نخستین پیام تصویری خود، فراخوانی برای «بسیج عمومی» صادر کرد. «ابوجهاد رضا» که در برخی محافل با نام مستعار «رضا حسین» شناخته میشود، با چهرهای زخمی و دستانی مجروح، رو به دوربین ایستاد و از «جنوب سوریه» خطاب به همه نیروهای مقاومت، نظامیان، مجاهدان و آزادگان پیام داد: سوریه را از اشغال آزاد کنید، پیش از آنکه هویت ملت آن برای همیشه نابود شود. این پیام، به گفته روزنامه «القدس العربی»، نخستین ظهور علنی این فرمانده نظامی محسوب میشود؛ ظهوری نه فقط رسانهای، بلکه حامل پیامی نمادین در سالروز تأسیس ارتش سوریه؛ نهادی که ابوجهاد آن را امروز فاقد قدرت و استقلال واقعی میداند.
به گزارش روزنامه «النهار» لبنان، این ویدئو در منطقهای از جنوب سوریه ضبط شده و زمان انتشار آن بهگونهای انتخاب شده که با هشتادمین سالگرد تأسیس ارتش سوریه همزمان باشد. از چهره زخمی ابوجهاد و باندپیچی روی دست راستش میتوان دریافت او بهتازگی از حملهای هوایی جان بهدر برده است؛ حملهای که منابع محلی آن را به رژیم صهیونیستی نسبت میدهند. در این سخنرانی ابوجهاد رضا با لحنی قاطع، روایت رسمی از وضعیت سوریه را به چالش کشید. او تأکید کرد هدف «اولیالبأس» نه رقابت با دیگر گروهها و نه کسب قدرت، بلکه «بازگرداندن تصمیم ملی» به ملت سوریه است. از نگاه او، دولت سوریه امروز چیزی جز یک پوسته ظاهری نیست که پشت آن، «اشغالگران متنوع» پنهان شدهاند؛ اشغالگرانی با پرچمهای مختلف اما هدفی مشترک: از بین بردن هویت مقاوم ملت سوریه.
او در بخشی از سخنان خود با لحنی تند گفت: «دمشق دیگر مرکز تصمیمگیری نیست. این شهر حالا آماج نفوذ و جاسوسی ۱۷ مرکز اطلاعاتی وابسته به رژیم صهیونیستی است که در پایتخت فعالند؛ مراکزی که مأموریت آنها شعلهور کردن اختلافات قومی، فرقهای و منطقهای در سوریه است». ابوجهاد با رد روایت جنگ داخلی در سوریه، این بحران را «پروژهای صهیونیستی» نامید که در آن ائتلافی نامقدس از قدرتهای جهانی و منطقهای دست در دست هم گذاشتهاند: تلآویو، واشنگتن، آنکارا و مسکو، با سرمایهگذاری مالی کشورهای عرب حاشیه خلیجفارس و هماهنگی اطلاعاتی در پشت پرده.
او همچنین به انتقاد شدید از گروههای مسلح در شمال سوریه پرداخت و هیات تحریر شام و شخص «ابومحمد جولانی» را بخشی از «پروژه صهیونیستی برای نابودی سوریه» خواند. به گفته او، جنایاتی که در سراسر کشور - از سویدا و ساحل گرفته تا حمص و دمشق - صورت گرفته، تصادفی یا خودجوش نبود، بلکه بر اساس نقشههایی از پیش طراحیشده و با هماهنگی گسترده اطلاعاتی انجام شدهاند.
منابع نزدیک به جبهه «اولیالبأس» به النهار گفتهاند این گروه در حال حاضر از ورود به جنگهای داخلی، بویژه درگیری با نیروهای وابسته به دولت موقت خودداری میکند. با این حال، آنها موضعگیریهای این دولتها در قبال رژیم صهیونیستی را «قابل پذیرش» نمیدانند و نقدهای تندی - هم سیاسی و هم اخلاقی - متوجه آن کردهاند.
در بخش پایانی این پیام، فرمانده جبهه مقاومت اسلامی در سوریه بر ضرورت بازگشت به اصول اولیه مقاومت تأکید کرد؛ مقاومتی که به گفته او «نه خیانت کرد، نه سازش، نه امضا، نه تفرقه». وی «اولیالبأس» را یادآور همان یاران بیتالمقدس دانست که در احادیث، وعده پیروزی نهایی به آنها داده شده است.
عبارات او رنگی از آرمانگرایی مذهبی و واقعگرایی سیاسی در خود داشت: «ما بازماندگان آن جبههای هستیم که هنوز به وعده ایمان دارد، هنوز ایستاده است و هنوز باور دارد سوریه را باید از چنگال اشغال، خیانت و وابستگی بیرون کشید».
با انتشار این پیام، به نظر میرسد جبهه «اولیالبأس» وارد مرحلهای تازه از اعلام موجودیت و ارائه چهره رسمی خود شده است. در شرایطی که سوریه همچنان صحنه جدالهای ژئوپولیتیک پیچیده است، ظهور چنین جریانی - با گفتمانی متفاوت از هر ۲ قطب سنتی قدرت - میتواند معادلات آتی در جنوب سوریه را تغییر دهد.