دفاع چپ جدید
مهدی مرسلی: در شرایطی که فضای نقلوانتقالات تابستانی هنوز شکل کامل خود را پیدا نکرده، یک خبر غیرمنتظره از اردوی پرسپولیس به بیرون درز کرده است؛ بازگشت فرشاد احمدزاده به معادلات فنی تیم. بازیکنی که تا همین یکی دو هفته پیش، از جدیترین گزینههای خروج از فهرست پرسپولیس بود، حالا دوباره در مسیر ماندن قرار گرفته؛ آن هم نه در پست وینگر، بلکه با نقشی تازه و مأموریتی متفاوت.
* وقتی همه چیز علیهش بود
احمدزاده، پس از چند فصل درخشان در فولاد و سپاهان، تابستان سال گذشته با انتخابی جسورانه، بار دیگر پیراهن پرسپولیس را پوشید. بازگشتی پر از تردید، بویژه با توجه به ترکیب پرترافیک این تیم در جناحین و البته سلیقه خاص خوان کارلوس گاریدو که علاقهای به استفاده از احمدزاده نداشت. گاریدو به سبک فوتبال مستقیم و فیزیکی اعتقاد داشت و از همان روز اول نشان داد فرشاد را در طراحیهای تاکتیکیاش جا نمیدهد. نیمفصل نخست برای احمدزاده چیزی جز نیمکت، سکو و انتظار نبود.
در مقاطعی حتی زمزمههای جدی از فسخ قرارداد و توافق دوطرفه برای جدایی شنیده میشد. بهخصوص زمانی که استقلال بهدنبال جذب یک وینگر راست باتجربه بود، نام احمدزاده در فهرست آن تیم هم مطرح شد اما پرسپولیس ترجیح داد راه جدایی را ببندد.
* تغییر فضا با ورود کارتال
همه چیز اما بعد از حضور اسماعیل کارتال روی نیمکت پرسپولیس دگرگون شد. سرمربی اهل ترکیه، با نگاهی متفاوت، فرصت دوبارهای به وی داد. در بازیهای جام حذفی، احمدزاده توانست با گلزنی و دوندگی، کمی از بار انتقادها بکاهد و در هفتههای پایانی، بیش از گذشته در ترکیب دیده شد. آمار فصل او البته هنوز پایینتر از سطح انتظارات بود؛ ۲ گل، ۲ پاس گل و مجموعاً ۳۷ بازی رسمی اما واقعیت این بود که او در اغلب این دیدارها بازیکن تعویضی یا مهره جایگزین بود.
فولاد خواهانش بود اما…
با پایان فصل، بار دیگر بحث لیست مازاد مطرح شد و نام فرشاد احمدزاده بههمراه سعید مهری و سردار دورسون در فهرست بلاتکلیفها قرار گرفت. از میان این 3، احتمال جدایی 2 نفر تقریباً قطعی شده بود. احمدزاده در آستانه انتقال به فولاد قرار داشت و حتی مذاکرات اولیه هم انجام شده بود اما اتفاقی که شاید فقط از ذهن یک مربی ایرانی برآید، مسیر او را تغییر داد.
* طرحی تازه از هاشمیان
وحید هاشمیان، سرمربی جدید پرسپولیس که همواره به چندپسته بودن بازیکنان اهمیت داده، حالا ایدهای متفاوت برای شماره ۱۱ سرخها در ذهن دارد؛ بازی در پست دفاع چپ. جایی که پرسپولیس بهرغم داشتن میلاد محمدی، نیاز به یک گزینه مطمئن و شناختهشده در غیاب او دارد. وحید امیری طی ۲ فصل اخیر گاهوبیگاه در این جایگاه بازی کرده اما به نظر میرسد هاشمیان ترجیح میدهد یک مهره تخصصیتر را جایگزین امیری در پست دفاع چپ دوم کند، البته شاید امیری مازاد شود.
فرشاد احمدزاده پیش از این هم تجربه بازی در دفاع چپ را داشته. در دوران حضورش در فولاد و حتی در برخی بازیهای تیم ملی امید، او با خصوصیات دفاعی ترکیبشده با سرعت و شم هجومیاش، در آن پست ظاهر شده بود. حالا با برنامه تاکتیکی جدید، ممکن است او نقشی تازه در ترکیب فصل آینده پرسپولیس داشته باشد؛ نقشی که به واسطهاش از لیست مازاد خارج شده است.
* فرصت تازه یا مأموریت انتحاری؟
سؤال این است: آیا احمدزاده واقعاً توان و انگیزه کافی برای بازی در این پست دشوار را دارد؟ تجربه نشان داده او هر وقت در پستی غیر از وینگر بازی کرده، دچار افت عملکرد شده است. فشار دفاعی، دوئلهای یکبهیک در خط عقب و پوشش منطقهای، تفاوت زیادی با سبک بازی تهاجمی در کنارهها دارد اما اگر موفق شود در این نقش بدرخشد، نهتنها جایگاهش را در پرسپولیس بازمییابد، بلکه شانس بازگشت به تیم ملی را هم برای خود زنده میکند.
* پایان ماجرا برای مهری یا دورسون؟
با ماندن احمدزاده، حالا یک جای خالی در لیست باید آزاد شود. اگرچه هنوز تصمیم نهایی باشگاه مشخص نشده اما همه شواهد حکایت از آن دارد که سعید مهری و سردار دورسون باید بهدنبال تیم جدید باشند. مهری در طول فصل گذشته فرصت چندانی برای درخشش نداشت و دورسون هم نتوانست انتظاراتی را که از یک مهاجم خارجی میرفت، برآورده کند.
* بازگشت دوباره؛ این بار در لباس مدافع
اگر سناریوی استفاده از فرشاد احمدزاده در پست دفاع چپ عملیاتی شود، پرسپولیس در این نقطه زمین از ۳ گزینه بهرهمند خواهد بود؛ میلاد محمدی بهعنوان انتخاب اول، احمدزاده بهعنوان گزینه دوم و در برخی مواقع اضطراری، وحید امیری بهعنوان راهحل سوم. این تنوع در جناح چپ میتواند برای تیمی که فصل گذشته در پستهای کناری آسیبپذیر نشان داد، یک امتیاز تاکتیکی ارزشمند باشد.
* آخرین شانس
در نهایت باید پذیرفت فصل پیش رو، احتمالاً آخرین فرصت جدی فرشاد احمدزاده برای اثبات خود در سطح اول فوتبال ایران خواهد بود. بازیکنی که زمانی محبوبترین شماره ۱۰ پرسپولیس بود، حالا با پیراهن ۱۱ در پستی غیرمنتظره، میخواهد خاطرات تلخ فصل گذشته را به فراموشی بسپارد.
هاشمیان به او اعتماد کرده و حالا نوبت احمدزاده است که پاسخ این اعتماد را در زمین مسابقه بدهد؛ شاید اینبار نه با دریبل و سانتر، بلکه با تکل و پرس و پوشش دفاعی.