عبدالله دارابی: تیمهای تراکتور و استقلال (۲ ضلع از اضلاع مدعیان قهرمانی) برای دومین بار طی ۸ روز اخیر این بار در چارچوب هفته اول لیگ برتر به مصاف هم میروند؛ تراکتور باروحیه از کسب پیروزی در تقابل قبلی و کسب سوپرجام و استقلال، زخمی از شکست در بازیای که تا دقایق پایانی پیروز آن بود.
تراکتور که بیگمان هماهنگترین تیم این فصل است به جز دروازه، ابزارش در تمام خطوط جور است اما استقلال هنوز به هماهنگی لازم و داشتن تیمی کامل نرسیده است؛ آنها تا این لحظه نیز در پی ترمیم نقاط ضعف خود و رفع کمبودهایشان در خطوط مختلف و تعللهای مدیرانش در وقت طلایی هستند. در این شرایط استقلالیها کاپیتان این فصل خود را نیز به خاطر مصدومیت در سوپرجام در اختیار ندارند و سرمربیشان نیز کماکان محرومیت ۳ فصل قبل را تحمل میکند و از نشستن روی نیمکت و حتی حضور در رختکن تیمش محروم است. در باب محرومیت ساپینتو نباید از تفاوت نگاه فدراسیون به سادگی عبور کرد؛ در حالی که نماینده شهر تبریز در لیگ برتر، یک فصل تمام با دور زدن قانون یا بیقانونی تصمیمگیران فدراسیون، موفق شد بیرانوند را در ترکیب تیمش جا دهد و قهرمانی را کسب کند، پیش از آغاز همین دوره لیگ برتر نیز توانست به لطف همان خلأها و علامتسوالهای موجود در نوع نگاهها و تصمیمات دوگانه فدراسیون فوتبال، محرومیتش از میزبانی را ملغی کند و بازیاش را از محل قبلی (مشهد) به شهر خودش منتقل کند! در سوی مقابل اما دست آبیپوشان از لغو یا کاهش محرومیت سرمربی جدید خود، کوتاه ماند؛ محرومیتی که هنوز هم برای خود اعمالکنندگان آن محل تردید و ابهام جدی است!
در این بازی روی کاغذ، شانس بیشتر برای پیروزی به تیم میزبان تعلق دارد؛ ابزار کافی، هماهنگی تیمی، وجود سرمربی خبرهای چون اسکوچیچ و امتیاز میزبانی که احتمالا با فراهمسازی حضور غیرقانونی هواداران تبریزی نیز همراه میشود، از فاکتورهای برتری تراکتورسواران است، مگر اینکه ساپینتو توانسته باشد در طول هفته جاری نقاط ضعف تیمش را مرتفع کرده و بازیکنان ناآماده تیمش را به مرز آمادگی رسانده و با توجه به روحیه و جنگندگی خاص خودش، این خصیصه را در شاگردانش نیز احیا کرده باشد. هرچند فقدان حضور خودش در لب خط و نیز بیژن طاهری (سرپرست تیم) کفه را برای تراکتوری سنگینتر میکند که علاوه بر وجود سرمربی کاربلدش، سرپرستی آشنا به حواشی و حاشیهسازی روی نیمکتش دارد.
شاگردان اسکوچیچ میآیند تا در نخستین بازی خانگی که اتفاقا از نوع بازیهای ۶ امتیازی است، پیروزی را به لطف خط تهاجمی زهرآگین از آن خود کنند. برای استقلال با شرایط و داشتههای موجودش نیز بهترین روش، کنترل آگاهانه و بیاشتباه بازی، تجمع مدبرانه در یک سوم دفاعی و استفاده بهنگام از ضدحملات است؛ روشی که البته با توجه به نقاط ضعف فردی و گروهی آبیپوشان و چربش خط میانی و حمله تیتیها چندان هم آسان نیست. باید دید در این یک هفته ساپینتو بهتر تیمش را آماده کرده یا اسکوچیچی که کار راحتی داشته است؟
بازی بزرگ هفته اول؛ تراکتور - استقلال
آغاز ماراتن قهرمانی
ارسال نظر
پربیننده
تازه ها