حنیف غفاری: متعاقب گذشت ۲ دهه، کمتر کسی ماجرا و فلسفه تشکیل ائتلاف 8 مارس در سرزمین سروها را فراموش کرده است. پس از ترور «رفیق حریری» نخستوزیر اسبق لبنان در 14 فوریه 2005، جریانهای معاند حزبالله تلاش کردند از بمبارانهای تبلیغاتی ناجوانمردانه و دروغین غرب و رژیم صهیونیستی علیه مقاومت بیشترین بهره ممکن را برده و پروژه شوم «لبنان منهای مقاومت» را که سالها در اتاقهای فکر واشنگتن، تلآویو و پاریس پخت و پز شده بود، سریعا کلید بزنند. در چنین شرایطی همافزایی گروههای مقاومت صحنه بینظیری را در خیابانهای بیروت خلق کرد. تظاهرات تاریخی ائتلاف 8 مارس در سال ۲۰۰۵ در پی گردهمایی حزبالله در بیروت در مخالفت با خلع سلاح حزبالله و لزوم مقاومت و ایستادگی برابر رژیم منحوس صهیونیستی با محوریت حزبالله به رهبری شهید سیدحسن نصرالله، حزب امل به رهبری نبیه بری و جنبش میهنی آزاد به رهبری میشل عون برگزار شد. عظمت این گردهمایی به گونهای بود که پس از برگزاری آن، دیگر مجالی برای تنفس مسموم مهرههای وابستهای مانند سمیر جعجع و فؤاد سنیوره باقی نماند. حدود یک سال بعد، حزبالله لبنان در جنگ 33 روزه تابستان 2006 میلادی ضربه سهمگین دیگری بر پیکره رژیم صهیونیستی وارد کرد و انهدام ناوچه ساعر و تانکهای مرکاوا را در برابر دیدگان حیرتزده دشمنان مقاومت در داخل و خارج از لبنان به تصویر کشید. اکنون ۲ دهه از آن ماجرا میگذرد. سید مقاومت آسمانی شده و به دست شقیترین رژیم تاریخ به آرزوی دیرینه خود شهادت در مسیر حق و عدالت دست یافته است. با این حال خروش و جوشش خون شهید سیدحسن نصرالله و شهید سیدهاشم صفیالدین در کالبد سرزمین سروها همچنان باقی است. حدود ۲ هفته قبل، «جوزف عون» رئیسجمهور و «نواف سلام» نخستوزیر لبنان در اقدامی خائنانه و وقیح اما قابل پیشبینی، به نقشه راه مشترک آمریکا، رژیم صهیونیستی و فرانسه درباره خلع سلاح مقاومت تا پایان سال 2025 میلادی (دیماه امسال) تن دادند. نکته قابل تامل اینکه دولت لبنان درباره خلع سلاح حزبالله به دشمنان قسم خورده خود تضمین داد؛ به همان دشمنانی که تاکنون هزاران بار آتشبس اخیر در لبنان را نقض کرده و بارها اعلام کردهاند (حتی در صورت خلع سلاح حزبالله) حاضر به عقبنشینی فوری از جنوب این کشور نیستند! نگاه عاشورایی حاکم بر جبهه مقاومت خود را در سخنان صریح و مقتدرانه شیخ نعیم قاسم، دبیرکل جدید حزبالله نشان داد.
سخنانی توفانی که منبعث از قدرت ذاتی و اکتسابی مقاومت در سرزمین سروهاست.
تاریخ پس از ۲ دهه دقیقا در حال تکرار است! دیروز حزبالله و امل از اتحادیههای کارگران و تولیدکنندگان لبنان خواستند برای محکومیت تصمیمات غیرملی دولت لبنان و تسلیم شدن آن مقابل دیکتههای دشمن، چهارشنبه ۲۷ آگوست در میدان ریاض الصلح بیروت تجمع و موضع خود را در رد این اقدامات غیرملی و دشمنپسند ابراز کنند. بدون شک 27 آگوست امسال تبدیل به یک «نقطه عطف» در تاریخ لبنان و منطقه خواهد شد. دشمنانی که از حضور میلیونی جمعیت عزادار سیدحسن نصرالله در مراسم تشییع رهبر مقاومت درس نگرفتند، این بار با ترکیبی از عظمت و غیرت لبنانیهایی مواجه خواهند شد که تسلیم در برابر دشمنان برای آنها ننگ ابدی به شمار میآید. گفتمان مقاومت در این روز بزرگ بار دیگر قدرت تاریخسازی خود را در یکی از حساسترین برهههای حیات منطقه و نظام بینالملل تکرار خواهد کرد. همچنین این گردهمایی و تجمع اعتراضی نقطه آشکارساز شکست دوباره مهرههای بازی دشمنان حقانیت و انسانیت در سرزمین سروها خواهد بود. سمیر جعجع به عنوان رهبر فالانژهای سابق لبنان (رهبر کنونی گروه قوات اللبنانیه) قصد انتقام از شکست سهمگین خود در 8 مارس 2005 را دارد اما از دامنه شکست مجددی که انتظار وی را میکشد خبر ندارد.
کلیت تصمیم اخیر اتخاذشده توسط دولت لبنان و رونویسی رهبران جریان غربگرای 14 مارس از دیکتهای که ترامپ، نتانیاهو و مکرون برای آنها آماده کردهاند، نشاندهنده عدم شناخت آنها از جامعه لبنان و گفتمان مقاومت است. آنها بار دیگر نشان دادند درک عینی و واضحی از ۲ مقوله مذهب و ملیت در سرزمین پررمز و راز خود ندارند. مقاومت قطعا در این آوردگاه نفس تازه خواهد کرد و بار دیگر خود را نه صرفا در کسوت یک جریان اجتماعی - سیاسی، بلکه در قالب گفتمان غالب در بیروت به مخاطبان خاص و عام تحولات لبنان معرفی خواهد کرد. پایان صبر راهبردی حزبالله و امل در برابر دشمنان موجودیت لبنان و پیادهنظام آنها، مولد تحولات تازهای در منطقه خواهد بود.
نگاه
تکرار حماسه مقاومت در سرزمین سروها
ارسال نظر
پربیننده
تازه ها