18/شهريور/1404
|
13:17
موافقت مشروط فولاد با میزبانی بازی استقلال‌ها

پای داربی در میان است

علی دارایی: هفته سوم لیگ برتر فوتبال ایران قرار است با یک دیدار پرکشش میان استقلال خوزستان و استقلال تهران رنگ و بویی خاص به خود بگیرد اما پرسش اساسی این روزها نه درباره کیفیت ۲ تیم یا شرایط فنی آنها، بلکه درباره زمین برگزاری مسابقه است؛ موضوعی که پای ۲ باشگاه خوزستانی و حتی شرکت بهره‌بردار ورزشگاه فولاد آره‌نا را به میان کشانده و به سوژه داغ رسانه‌ها بدل شده است.
استقلال خوزستان که در آغاز فصل با وجود مشکلات مالی و کسر امتیاز به دلیل مسائل حرفه‌ای، نتایج قابل قبولی گرفته، به دلیل آماده نبودن ورزشگاه اصلی خود (غدیر اهواز) ناچار است بازی‌های خانگی نیم‌فصل نخست را در پایتخت برگزار کند. این وضعیت برای تیمی که هواداران پرشور محلی دارد چندان خوشایند نیست، چراکه محروم شدن از حضور تماشاگران بومی عملاً بخشی از سرمایه روانی تیم را از بین می‌برد.
به همین دلیل، مدیران استقلال خوزستان تصمیم گرفتند راه‌حلی پیدا کنند. آنها از باشگاه فولاد خواستند فولاد آره‌نا را برای میزبانی از استقلال تهران در اختیارشان بگذارد. این درخواست به‌طور رسمی ثبت و ارسال شد و پاسخ باشگاه فولاد هم مثبت بود، البته با شرط و شروط.
شرط اصلی فولادی‌ها به بازی هفته نهم مربوط می‌شود؛ جایی که استقلال خوزستان باید به مصاف فولاد برود. طبق برنامه سازمان لیگ، آن دیدار قرار است در تهران و ورزشگاه پاس قوامین برگزار شود، زیرا غدیر همچنان آماده نخواهد بود اما فولاد می‌خواهد در آن هفته در خانه خودش پذیرای رقیب همشهری باشد. بنابراین، آنها اعلام کردند تنها در صورتی ورزشگاه را برای بازی هفته سوم واگذار می‌کنند که استقلال خوزستان تعهد دهد دیدار مستقیم ۲ تیم در فولاد آره‌نا برگزار شود.
مدیران استقلال خوزستان با این شرط مخالفت نکردند و حتی پا را فراتر گذاشتند. آنها پیشنهاد کردند ورزشگاه غدیر به‌طور رسمی به عنوان زمین دوم فولاد هم ثبت شود تا همکاری‌های آینده میان ۲ باشگاه در مسیر دوستانه‌تری پیش رود. چنین پیشنهادی در ظاهر نشانه حسن نیت و همگرایی است اما در عمل هنوز مانعی مهم بر سر راه باقی مانده است.
مانع اصلی نه در باشگاه‌ها، بلکه در شرکت توسعه فراگیر اقتصادی است؛ شرکتی که مسؤول بهره‌برداری و نگهداری فولاد آره‌نا به شمار می‌رود. هومن خورشید، مدیرعامل این مجموعه در گفت‌وگو با رسانه‌ها توضیح داده وضعیت چمن استادیوم مناسب میزبانی چند تیم به طور همزمان نیست. به گفته او، بیش از ۸ سال از عمر چمن کنونی گذشته و تعویض آن به دلیل هزینه بالا و کمبود فرصت هنوز انجام نشده است. از آنجا که مسابقات لیگ فشرده برگزار می‌شود، امکان استفاده چند تیم از یک زمین وجود ندارد و در شرایط فعلی، زمین صرفاً پاسخگوی بازی‌های فولاد است.
او همچنین یادآور شد شرایط زمستانی اهواز چمن را شکننده‌تر می‌کند و فشار مضاعف می‌تواند آسیب جدی به زمین بزند. به همین دلیل، شرکت متبوعش فعلاً مخالف برگزاری دیدار استقلال خوزستان برابر استقلال تهران در فولاد آره‌نا است. افزون بر این، او تاکید کرده تاکنون هیچ مکاتبه رسمی از سوی استقلال خوزستان با شرکت برای استفاده از استادیوم انجام نشده است؛ موضوعی که خود نشانه‌ای از ناهماهنگی در مدیریت ۲ باشگاه به شمار می‌رود.
در چنین فضایی، هواداران فوتبال خوزستان با ابهام مواجهند. آیا تیم محبوب‌شان می‌تواند پس از مدت‌ها در شهر خود به میدان برود یا باید همچنان به سفرهای پرهزینه و بازی‌های دور از خانه تن دهد؟ پاسخ این پرسش به تصمیمی بستگی دارد که در روزهای آینده اتخاذ خواهد شد.
از منظر فنی، برگزاری بازی در اهواز به سود استقلال خوزستان است. حضور هواداران بومی و آشنایی بازیکنان با شرایط آب‌وهوایی جنوب می‌تواند عاملی تأثیرگذار باشد. در مقابل، استقلال تهران که تحت هدایت ریکاردو ساپینتو فصل را آغاز کرده، امیدوار است در زمین بی‌طرف به میدان برود تا فشار روانی تماشاگران کمتر بر تیمش سنگینی کند.
با این حال، باید در نظر داشت منافع استان و جایگاه فوتبال خوزستان در سطح ملی ایجاب می‌کند نهادهای دخیل به توافق عملی برسند. ۲ باشگاه بزرگ استان به جای رقابت بر سر زمین باید با هم‌افزایی، شرایطی را فراهم کنند تا هواداران بتوانند بار دیگر شور و هیجان فوتبال را در اهواز تجربه کنند.
مسابقه حساس روز جمعه، نه‌تنها جدالی فوتبالی که آزمونی برای مدیریت ورزشی استان است. اگر تدابیر لازم به خرج داده شود، فولادآره‌نا می‌تواند بار دیگر میزبان دیداری مهم باشد اما اگر تصمیم‌ها به بن‌بست برسد، استقلال خوزستان مجبور خواهد بود در تهران از استقلال تهران پذیرایی کند؛ سناریویی که بی‌تردید برای فوتبال جنوب خوشایند نیست.
به هر حال، شمارش معکوس برای بازی آغاز و همه نگاه‌ها به اهواز دوخته شده. اینکه در نهایت سوت شروع بازی در کدام استادیوم به صدا درآید، پرسشی است که پاسخ آن می‌تواند تصویر تازه‌ای از آینده مدیریت ورزشگاه‌های کشور ارائه دهد.

ارسال نظر
پربیننده