|
به بهانه تغییر برند باشگاه پرسپولیس
حمایت از تولید داخلی چه شد؟
مهدی طاهرخانی: چند ماه قبل بود که باشگاه پرسپولیس همانند تیمملی و چند باشگاه دیگر با برند جیووا قرارداد بست و کمی بعدتر مشخص شد این برند تنها نام ایتالیا را یدک میکشد و تولیدش در داخل است. پرسپولیس باز هم برند اسپانسرش را عوض کرد تا مشخص شود جریاناتی وجود دارد که خیلیها از آن بیخبرند. علیاکبر طاهری از آن دسته مدیرانی به حساب میآید که به «وقتش» بلد است چگونه از چه «چیزهایی» برای «ورزش» خرج کند. او قبل از اینکه برنامه 90 درباره تولیدات داخلی جیووا دست به افشاگری بزند مدعی بود با یک شرکت خوب ایتالیایی قرارداد بستند و باید باشگاهی مثل پرسپولیس حتما محصولات با کیفیتی را بر تن کند اما بعد از افشاگری و اینکه مشخص شد اصولا همه محصولات جیووا در شیراز و در یک سوله تولید میشود ناگهان سراغ «ارزشها» رفت و با فراموش کردن کیفیت اروپایی مدعی شد در این برهه «اقتصاد مقاومتی» اولویت دارد و ما باید به فکر تولیدات داخلی باشیم و از محصولاتی استفاده کنیم که در داخل تولید میشود. سرپرست باشگاه پرسپولیس که به واسطه دوستی بسیار نزدیک با وزیر سابق ورزش توانسته بود با وجود یک دوره عملکرد بسیار ضعیف در باشگاه پرسپولیس مجددا جانشین نژادفلاح شود، طی یک مناسبت کاملا پیچیده و ناشناخته سراغ برند جیووا رفت. او آن روزی که سراغ این برند رفت قطعا دغدغه تولید داخلی و این دست حرفهای ارزشی را نداشت اما بعد از افشاگری 90 در طرفهالعینی چنان ماهرانه حرفش را عوض کرد که گویی قبل از 90 این خود او بوده که میدانست صفر تا صد جیووا در شیراز تولید میشود. ارسال به دوستان
محرومیت آزمون و حاجصفی از دیدار برابر سوریه
جنجالسازی قطریها جواب داد
لابیگری و جنجالسازی قطریها جواب داد و تیمملی فوتبال ایران 2 بازیکن تاثیرگذار خود در دیدار حساس برابر سوریه را در اختیار نخواهد داشت. تیمملی فوتبال ایران در دیدار نخست خود در انتخابی جامجهانی 2018 روسیه توانست در آزادی قطر را با 2 گل شکست دهد. لحظات پایانی این دیدار بعد از آنکه ایران گل نخست را به ثمر رساند به جنجال کشیده شد و بازی برای دقایقی متوقف شد و بازیکنان با هم درگیر شدند. فیفا نسبت به حواشی این دیدار واکنش نشان داد. در خبر فدراسیون بینالمللی فوتبال 3 جلسه محرومیت برای جواد نکونام دستیار کیورش و یک جلسه محرومیت برای حاجصفی و سردار آزمون 2 بازیکن تاثیرگذار ایران در نظر گرفته شده است. به این ترتیب تیمملی فوتبال ایران 2 بازیکن بسیار خوب خود در دیدار حساس برابر سوریه را در اختیار نخواهد داشت و این بدون شک به ضرر تیم کیروش است. تیمملی فوتبال ایران چند غایب دیگر در دیدار برابر سوریه خواهد داشت و کیروش تیمش را با لشکری از مصدومان و محرومان به این دیدار خواهد فرستاد. تیمملی فوتبال ایران از 4 بازی خود 10 امتیاز به دست آورده و در صدر جدول ردهبندی جای دارد این درحالی است که سوریه از 4 بازی خود تنها 4 امتیاز کسب کرده است. این دیدار 25 آبانماه در مالزی برگزار خواهد شد. ارسال به دوستان
ارسال به دوستان
رسم غلطی که منصوریان آن را باب کرد
هر کسی یک پیشنهادی از شهر دارد!
محمد سررشتهداری: در استقلال از سرمربی تا بازیکن همه پیشنهاد از جاده ابریشم «از چین تا ماچین» دارند و مدیران بالادست هم مدام آنها را تکذیب میکنند؛ آیا این طبیعی است؟ نصرالله عبداللهی تاکید دارد کاوه رضایی پیشنهادی ندارد و در استقلال میماند. اینکه وی درست میگوید یا نه، اینکه کاوه رضایی اصلا پیشنهادی دارد یا نه، مهم نیست. مهم این است که در استقلال هرکس هر پیشنهادی را به طور جدیتری مطرح میکند، مدیر بالادستی آن پیشنهاد را دروغین و تبلیغاتی میداند. البته عمو نصی استقلالیها از تبلیغاتی بودن این پیشنهاد حرفی نزده است اما وقتی مدیربرنامه یک بازیکن اعلام میکند بازیکنش پیشنهاد دارد و حتی کد میدهد که قرار است شاگرد کاناوارو در تیم تیان جین چین شود و سرپرست تیم میگوید پیشنهادی نیست، این همان معنای تبلیغات را میدهد. پیش از این در استقلال خود سرمربی هم موضوع پیشنهاد انگلیسی را مطرح کرد که از یک تیم لیگ جزیره پیشنهاد مربیگری دارد و اتفاقا آن پیشنهاد هم از سوی افتخاری تبلیغاتی خوانده شد. هفته قبل هم بختیار رحمانی زمزمه جدایی سر داد و او هم پیشنهادی نداشت. حالا دو بحث وجود دارد؛ بحث اول این است که وقتی سرمربی تیم خودش از پیشنهاد تیم دیگری حرف میزند آن هم درست وسط مسابقات لیگ برتر و اتفاقا آن پیشنهاد هم از سوی مدیرعامل تبلیغاتی خوانده میشود، دیگر نه میتوان از بازیکن این تیم بابت باز کردن یک پیشنهاد، انتقادی داشته باشد و نه بازیکن میتواند از عبداللهی دلخور باشد که چرا پیشنهادش را تبلیغاتی یا رویایی خوانده است، چون این عرف استقلال است و همه انگار هر هفته همین میکنند و ساز جدایی یا رسم پیشنهاد رویایی را مطرح میکنند و البته ظاهرا مسالمتآمیز در کنار هم زندگی میکنند. پرسش این است: وسط این همه پیشنهاد از بریتانیا تا چین اصلا جایی برای استقلال وجود دارد و کسی به این تیم هم فکر میکند؟ استقلال برای استقلالیهای امروز اولویت اول هست یا فقط یک کاروانسراست برای استراحت وسط جاده ابریشم از شرق دور تا اروپا؟ اینکه این همه در استقلال پیشنهادهای عجیب مطرح میشود و آن همه تکذیب صریح وجود دارد، معنی دارد، معنایش را همه میدانند. تمرکزی در کار نیست، استقلال انگار هدف اول و آخر نیست. اینجا محل گذر شده است. ارسال به دوستان
اخبار
نقش جهان عاقبت افتتاح شد ارسال به دوستان
شبی تاریخی برای سیتی به جمع بزرگان خوش آمدید
نیک ایمز: پپ گوآردیولا قبل از بازی گفت برای منچسترسیتی این مثل یک فینال است. شاید در آینده نزدیک تاثیر این بازی تا این حد حس نشود اما پیروزی 3 بر یک مقابل بارسلونا در اتحاد میتواند سنگ بنایی برای ساختن آینده دور سیتی در اروپا باشد. استادیوم اتحاد معدود شبهای زنده و پرشور اروپایی مثل آن شب را به خودش دیده بود، بویژه بعد از گل ایلکای گوندوغان که جریان بازی را که تا آن مقطع در کنترل کامل بارسا بود تغییر داد. برای نمایشی هم که در ادامه از سیتی دیدیم به سختی بتوان معادلی در بازیهای اروپایی قبلیشان پیدا کرد. سیتی پیش از این سابقه 2 پیروزی 3 بر 2 مقابل بایرنمونیخ داشته، در سالهای 2013 و 2014 (پیروزی اول زمانی به دست آمد که بایرن مدافع عنوان قهرمانی بود). سیتیزنها همچنین خاطره شبی را که کوین دبروین دروازه پاریسنژرمن را باز کرد و تیمشان برای نخستینبار به نیمهنهایی چمپیونز لیگ رسید هم هرگز فراموش نمیکنند. اما نمایش شاگردان گوآردیولا در سطحی دیگر بود و معنایی عمیقتر داشت، نمایشی که به واسطهاش بالاخره چمپیونزلیگ را با تمام وجود در آغوش گرفتند. شاید سیتی روی گل تساوی خوششانس بود اما آنچه بعد از یک-یک و بویژه در نیمه دوم شاهدش بودیم بشدت چشمگیر بود. سرعت و شوری که سیتیزنها با آن حریف نامدارشان را پرس کردند، رامترین بارسایی را که در یک دهه اخیر در خاک انگلیس به خاطر داشتیم ساخت. بار تاریخسازی در این شب روی شانههای گوآردیولا سنگینی میکرد. از یکسو این پیروزی استانداردی جدید برای تمام نمایشهای آینده سیتی پدید آورد و از سویی دیگر این تنها یک بازی و یک برد با نمایشی نه صددرصد کامل و بدون نقص بود، شبی که تازه شروع سفری دور و دراز بود. فقط کافی است شور و شوقی که بعد از پیروزی آرسنال مقابل بارسلونای خود گوآردیولا در سال 2011 به پا شد را به خاطر بیاوریم تا فراموش نکنیم صرفا یک پیروزی در یک شب نمیتواند معنای عمیقی در آینده بلندمدت داشته باشد. تمام تلاش گوآردیولا بعد از پیروزی تیمش مقابل بارسا این بود که از آن تنها به عنوان یک قدم رو به جلو یاد کند، نه چیزی بیشتر. نمایش 38 دقیقه اول سیتی، در مقطعی که به نظر میرسید دیر یا زود بارسا گل دوم را هم خواهد زد، به اعتراف خود گوآردیولا در سطحی نبود که با بهترین تیمهای اروپا رقابت کند اما آنچه در ادامه آمد توفانی بود که کمتر تیمی توان مقابلش ایستادن را داشت. بخش اعظمی از این تغییر مدیون انتقال دبروین از بال چپ، پستی که کاملا در جریان بازی محوش کرده بود، به مرکز زمین و قرار گرفتنش به عنوان مهاجم دوم پشت سرخیو آگوئرو بود. دبروین در نیمه دوم با ضربه آزاد پیچدارش مارک آندره ترشتگن را غافلگیر و تسلیم کرد و در ادامه ریتم بازی سیتی را به دست گرفت و به عنوان رهبر خط پرس دینامیسم بازی را به کل تغییر داد. گوندوغان هم بازیکنی که گوآردیولا در 10 دقیقه اول مدام دستورات تاکتیکی را از کنار خط به او گوشزد میکرد، تقریبا به اندازه دبروین بالا بازی میکرد و تلاشی خستگیناپذیر در مرکز زمین داشت. 2 گلی که هافبک سابق دورتموند برای سیتی مقابل بارسا زد و تعداد گلهایش برای سیتیزنها را به عدد 5 رساند، هر دو روی جایگیری هوشمندانه و متهورانهاش به دست آمد. دبروین و گوندوغان عوامل برجسته پیروزی سیتی مقابل بارسا بودند اما برای بررسیای کاملتر نیاز به در نظر گرفتن نکات بسیار بیشتری هستیم و آنچه از همه مهمتر است نشانه و حسی از هماهنگ شدن بازیکنان با سبک و ایدههای گوآردیولاست. با اینکه تمرکز بیش از حد روی 6 بازی پیاپی بدون پیروزی سیتی با گوآردیولا که این هفته مقابل وستبروم به پایان رسید، سختگیرانه به نظر میرسید اما در دورانی که همه برای رسیدن به موفقیتهای آنی تحت فشار هستند، به نوعی اجتنابناپذیر مینمود. با این حال این پیروزی مقابل بارسلونا هرگونه شک و تردیدی را درباره قدرت گوآردیولا برای درست کردن یک باشگاه انگلیسی، در شبی که سیتی واقعا تیم گوآردیولا شد، پاک کرد. پپ میگوید: «حق بازیکنان من 6 بازی بدون پیروزی نبود اما من به آنها گفتم درست بازی کردن در درجه اول است و گاهی ممکن است نبریم». درست به همین خاطر بود که گوآردیولا حتی بعد از شکست 4 بر صفر در 2 هفته پیش مقابل بارسا، بازیای که در آن به قول خودش تا قبل از اخراج کلودیو براوو تیمش نمایش خیلی بهتری از نیم ساعت اول بازی داشت، چندان سرخورده و ناراحت به نظر نمیرسید. در مجموع، 2 بازی سیتی مقابل بارسا نمایشهایی بودند پراشتباه، جذاب و پرآشوب از 2 تیمی که در مقاطع زیادی از هر دو بازی برتر از حریف بودند اما در نهایت هر کدامشان شکستی سنگین را متحمل شدند. فرای تمام اینها اما این شب، شبی تاریخی برای سیتی بود، شبی که باید مقدمهای باشد تا گوآردیولا در ماه مه هم از «فینال» حرف بزند. ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|