جنبش مقاومت اسلامی فلسطین که منشأ بزرگ‌ترین حماسه‌های مقاومت مردم فلسطین در برابر اشغالگران صهیونیست طی 3 دهه اخیر بوده است در 30 سالگی خود نه تنها درگیر چالش ایجاد توازن در رویکردهای سیاسی و میدانی است بلکه به نظر می‌رسد تغییر لحن رهبران سیاسی عمدتا خارج‌نشین آن، نشانه‌ای بر شکاف شکل گرفته میان آنها با مجاهدان انقلابی عمدتا ساکن غزه، قدس و کرانه باختری فلسطین باشد. پس تا وقتی انقلابی‌هایی هستند که با ایستادگی عملی علیه اشغالگران، تردیدهای دیپلمات‌ها را به چالش بکشند، بعید است حماس از حماسه تهی شود.
حماس در سال ۱۹۸۷ به رهبری عبدالعزیز رنتیسی و شیخ احمد یاسین به عنوان شاخه فلسطینی جنبش اخوان‌المسلمین تاسیس شده و هدف خود را «نابودی اسرائیل» و «آزادی تمام خاک فلسطین» اعلام کرد اما حالا در بهار 2017 در سند جدید خود با وجود تاکید بر ادامه مقاومت به عنوان راهبرد اصلی خود دست به تغییراتی تاکتیکی زده است. حالا حماس از اخوان‌المسلمین انحرافی که دیگر تشت رسوایی وابستگی‌اش به سازمان‌های جاسوسی انگلیسی و آمریکایی از بام افتاده تبری می‌جوید و با وجود تاکید دوباره بر ادامه نهضت آزادی تمام فلسطین، با تشکیل دولت فلسطینی تنها در بخشی از این خاک مقدس که در سال 1967 توسط سازمان ملل به رسمیت شناخته شده موافقت کرده و مهم‌تر از همه، از بند نابودی اسرائیل چشم‌پوشی می‌کند. حال پرسش اینجاست که آیا این یک عقب‌نشینی برای این جنبش محسوب می‌شود؟
خالد مشعل، رئیس دفتر سیاسی حماس، دوشنبه شب در نشستی در دوحه پایتخت قطر با حضور اغلب رهبران این جنبش از سند جدید این جنبش رونمایی کرد. به گفته او، سند یادشده در 42 بند که تدوینش حدود 2 سال زمان برده بیانگر اجماع رهبران جنبش و نهادهای آن در داخل و خارج است. اما در حقیقت آنچه سند سیاسی و حتی اساسنامه جدید حماس خوانده می‌شود و به تقلید از نخستین سند حماس در سال 1988 تدوین شده در حقیقت یک راهبرد یا میثاقنامه دوره‌ای برای مقاومت اسلامی فلسطین است. به گفته مشعل این سند مخالف لطمه زدن به مقاومت و سلاح آن و مبتنی بر عدم به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی است. راهبرد جدید تاکید می‌کند که مسجدالاقصی متعلق به امت اسلامی است و اشغالگران هیچگونه حقی در آن ندارند. پذیرش مرزهای 1967، تاکید بر تمامیت فلسطین «از نهر تا بحر»، تاکید بر قدس به عنوان پایتخت کشور فلسطین، تفکیک بین یهودیت و صهیونیسم (شبیه دیدگاه جمهوری اسلامی ایران)، مخالفت با پیمان اسلو برای عدم تکرار ماجرای سازش فتح و تاکید بر نگذاشتن سلاح بر زمین از دیگر فراز و فرودهای این سند هستند.
مشعل رو به خاموشی سازش
در عین حال گفته‌های دیگر مشعل در نشست دوحه از ابهام‌آلود بودن چشم‌انداز او و دیگر رهبران سیاسی جنبش حکایت می‌کند.
او می‌گوید: «ما به دنبال جنگ نیستیم اما برای آزادسازی سرزمین و پایان دادن به اشغالگری تلاش می‌کنیم. ما خواهان ادامه فشار به اشغالگران برای آزادی اسرا هستیم و با اسرا و خواسته‌های عادلانه‌ آنها اعلام همبستگی می‌کنیم». حتی در تحلیل‌هایی که فرضیه عقب‌نشینی حماس را با ارائه سند سیاسی جدید رد کرده و قائل به تلاش مقاومت فلسطین برای ایجاد تغییراتی متناسب با شرایط امروز، هدف‌گذاری میانی سیاسی در راه هدف جهادی نهایی یا تلاش برای حفظ روابط خوب با مصر- به واسطه عدم حمایت از جمعیت اخوان‌المسلمین- هستند نیز از ابهام آشکاری رنج می‌برند.  در واقع هنوز هیچ تضمینی وجود ندارد که تفسیر عملی تغییرات اعلام شده در چشم‌انداز مقاومت فلسطین در سطح تاکتیکی خواهد بود یا راهبردی یا حتی اینکه آیا این تغییرات به مفهوم خروج این جریان از مدار مقاومت است یا نه؟ از طرف دیگر حقایق میدانی و تشکیلاتی مقاومت فلسطین بویژه انتخاب یحیی سینوار یکی از مجاهدان پیشگام و محبوب حماس و از ارشدترین اعضای شاخه نظامی حماس (گردان‌های عزالدین قسام) به عنوان جانشین اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی جنبش در غزه، پایتخت عینی آن حکایت از رویش‌ها و ریزش‌هایی در مسیر حیات حماسی حماس دارند. با رهبری او در غزه قطعا شاخه نظامی حماس قدرت و کنترل بیشتری بر جریان مقاومت پیدا می‌کند که پشتوانه آن چندین هزار رزمنده جان بر کف و زرادخانه بزرگ موشکی است که 3 بار رژیم صهیونیستی را به بن‌بست جنگی در این باریکه کوچک ساحل مدیترانه کشانده است.
دکتر محمدصادق کوشکی، کارشناس مسائل بین‌الملل تحولات اخیر حماس را نشانگر ریزش مشروعیت و حذف تدریجی خالد مشعل و طیف سازشکار او از حماس می‌داند.
این استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران به تسنیم از موج تغییرات در کادرهای سنتی حماس گفته است یعنی به موازات حذف تدریجی کادرهای دفتر سیاسی، بویژه چهره‌هایی شبیه موسی ابومرزوق یا حتی خالد مشعل، شاهد روی کار آمدن چهره‌هایی هستیم که رویکرد جهادی‌تر دارند و حتی مثل اسماعیل هنیه ساکن غزه هستند. او می‌گوید: «با توجه به ناکارآمدی‌هایی که جناح سیاسی حماس - طیفی که خالد مشعل و موسی ابومرزوق در آن قرار داشتند- داشته‌اند و با توجه به بعد مسافتی هم که دارند و در قطر ساکن شده‌اند خیلی نمی‌توانند مسائل فلسطین را دنبال کنند، به نظر می‌رسد نیروهایی که نگرش جهادی داشته، به شاخه نظامی، گردان‌های عزالدین قسام نزدیک‌تر هستند، در حال قدرت گرفتن هستند. به همین خاطر ممکن است شاهد چهره انقلابی‌تر و هجومی تری از حماس باشیم».
بنابراین او ارائه سند جدید توسط طیف مشعل را نوعی کارشکنی در مقابل شکل‌گیری نسل جدیدی رشد یافته‌تر و متکامل‌تر از نسل قبل حماس می‌داند. البته او ماهیت حماس را به دلیل حضور جریان‌های دیگر در داخل آن متکثر و پراکنده برمی‌شمرد اما معتقد است فضای فعلی به سمت نیروهای جهادی گرایش دارد و فرآیند‌های فعلی می‌تواند به حذف یا محدویت اختیارات شخصیتی چون خالد مشعل منجر شود به صورتی که در سایه قرار گرفتن او منجر به اختلاف و تنش جدیدی در حماس نشود.
 

مخالفت یونسکو با تغییر نام مسجدالاقصی
سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی سازمان ملل (یونسکو) با درخواست رژیم صهیونیستی برای تغییر نام مسجدالاقصی به نام جبل‌الهیکل مخالفت کرد. با این حال روزنامه اسرائیلی هاآرتص گزارش داد کشورهای عربی و تشکیلات خودگردان فلسطین با ذکر نکردن نام مسجدالاقصی یا حرم شریف قدس در قطعنامه دیروز یونسکو در پاریس موافقت کردند. در این قطعنامه عنوان شده که قدس متعلق به سه دین (اسلام- یهود- مسیحیت) است. طرف‌های عربی امتیازهای زیادی در قطعنامه اخیر داده‌اند با این حال این قطعنامه همچنان رژیم اسرائیل را یک طرف اشغالگر در آنچه مربوط به قدس می‌شود، توصیف می‌کند و پیوستن قدس اشغالی به اسرائیل (سرزمین‌های اشغالی) را به رسمیت نمی‌شناسد و حفاری‌های انجام شده رژیم صهیونیستی را در قدس اشغالی و اطراف شهرک القدیمه محکوم می‌کند. در این قطعنامه همچنین از اوضاع نوار غزه و اقدامات تل‌آویو در حرم ابراهیمی در الخلیل و مقبره راحیل (همسر یعقوب پیامبر) در بیت لحم انتقاد شده است. همچنین «الون اشپیز» معاون مدیرکل وزارت خارجه رژیم صهیونیستی در امور سیاسی در گفت‌وگویی تنش‌زا با کلیمنس فون‌گیتس، سفیر آلمان در تل‌آویو اعتراض این رژیم را به دشمن خواندن اسرائیل از سوی آلمان به اطلاع وی رساند.

در سراسر جهان سازمان‌دهندگان کمپین‌های چپگرا و مردم عادی در روز جهانی کارگر (اول ماه مه) به خیابان‌ها آمده و با وجود اینکه بسیاری از این راهپیمایی‌ها صلح‌آمیز برگزار شد ولی در برخی نقاط جهان بویژه در کشورهای اروپایی خشونت‌هایی مشاهده شد که به درگیری پلیس و معترضان انجامید. این روز به عنوان نمادی از مبارزه کارگران برای احقاق حقوق خود تلقی می‌شود. در فرانسه معترضان به سیاست‌های جاری درباره کارگران با کوکتل مولوتوف به نیروهای پلیس حمله‌ور شدند. این تظاهرات در شرایطی که فرانسه خود را برای دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری آماده می‌کند از حساسیت خاصی برخوردار بود. ناآرامی در فرانسه به حدی بود که مداخله پلیس ضدشورش را به دنبال داشت. در تظاهرات دوشنبه 2 نفر  هم زخمی شدند. در  تورین که یکی از شهرهای شمالی ایتالیاست هم تظاهرات روز کارگر به درگیری و زد و خورد با پلیس منتهی شد. معترضان نیروهای پلیس را با تخم‌مرغ هدف قرار داده بودند؛ در این تظاهرات 3 نفر دستگیر شدند. در ترکیه هم پلیس با استفاده از گلوله‌های پلاستیکی و گاز اشک‌آور تلاش کرد معترضان را پراکنده کند. تجمع‌کنندگان در این تظاهرات همچنین نوشته‌هایی در انتقاد از دولت با خود حمل می‌کردند. شهرهای آلمان هم روز دوشنبه صحنه اعتراض به شرایط کارگران بود. هزاران تن به خیابان‌های برلین آمده بودند که در پی درگیری چپ‌گرایان و راست‌گرایان این تظاهرات به خشونت کشیده شد. کارگران یونانی که در پی اعمال شرایط ریاضت اقتصادی و به دنبال آن برنامه‌های اصلاحات اقتصادی گسترده مورد نظر وام‌دهندگان به دولت این کشور بشدت در تنگنا قرار گرفته‌اند روز کارگر به خیابان‌های آتن و دیگر شهرهای یونان آمدند. یک اتحادیه کاری و یک نهاد بخش خصوصی و عمومی این تظاهرات را سازماندهی کرده بودند. در یونان همچنین به مدت 24 ساعت اعتصاب سراسری برگزار شد. تظاهرات روز کارگر در نیویورک آمریکا با سردادن شعارهایی علیه سیاست‌های مهاجرتی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور این کشور آغاز شد؛ پلیس پس از درگیری با معترضان دستکم 14 نفر از آنها را بازداشت کرد. همچنین اعتراضات مشابهی در شهرهای شیکاگو، لس‌آنجلس، سیاتل و واشنگتن دی‌سی برگزار شد. اما تظاهرات روز جهانی کارگر در کشور پادشاهی عربستان سعودی ماهیت دیگری داشت. جمعی از فعالان اجتماعی عربستان در اعتراض به وضعیت سخت معیشتی و افزایش نرخ بیکاری در میان جوانان این کشور خواستار برگزاری تظاهرات «مجازی» شدند. به گزارش پایگاه خبری العهد، دعوت‌های شکل گرفته در شبکه‌های اجتماعی فقط در راه‌اندازی هشتگی با عنوان # گردهمایی – بیکاران – 30 – آوریل خلاصه شد و با توجه به اقدامات سرکوبگرانه مقامات سعودی علیه آزادی بیان دامنه اعتراض کارگران از برگزاری تظاهرات در فضای مجازی فراتر نرفت. افزایش نرخ بیکاری در میان عربستانی‌ها به مرز بی‌سابقه و واکنش خشمگینانه و درخواست برگزاری تظاهرات رسیده است. فراخوان‌های انجام گرفته در همین راستا تاکید دارند حرکت یاد شده شروع خواهد شد و تا دستیابی ملت عربستان به تمام حقوق‌شان ادامه خواهد یافت.

رئیس‌جمهور آمریکا که این روزها با نقض مکرر مواضع سیاسی و ادعاهای پیشین خود موقعیتش را نزد افکار عمومی از جایگاه تشریفاتی نفر اول آمریکا به یک شومن بذله‌گو یا حتی یک دلقک سیرک تقلیل داده، همچنان بر ادامه اظهاراتی که صریحا از سوی رسانه‌ها و بخش مهمی از جامعه احمقانه تلقی می‌شوند، اصرار دارد.
دونالد ترامپ 2 روز پس از جشن صدروزگی‌اش که طی آن از رهبر جوان کره شمالی تمجید کرده، از منجلاب کاخ سفید سخن رانده و به نمایندگان رسانه‌ای جمع شده در واشنگتن اهانت کرده بود، سریال احمقانه‌هایش را ادامه داد. او روز دوشنبه ابتدا برای دیدار با کیم جونگ اون که آمریکا را دشمن شیطانی کره شمالی می‌داند و آمریکایی‌ها هم او را یک دیکتاتور احمق می‌خوانند، اعلام آمادگی کرد و سپس از یکی از رؤسای جمهور حامی برده‌داری ایالات متحده قرن نوزدهم تمجید کرد. در شرایطی که واشنگتن و پیونگ‌یانگ هر روز یکدیگر را تهدید کرده و در وضعیت آماده‌باش جنگی و هسته‌ای علیه یکدیگر قرار گرفته‌اند، ترامپ در گفت‌وگو با نشریه بلومبرگ گفت: «اگر دیدار من با اون اقدام صحیحی بود و شرایط  برای این دیدار مناسب باشد، افتخار می‌کنم این کار را انجام دهم». او سپس در گفت‌وگو با شبکه تلویزیونی سی‌ان‌ان با زیر سوال بردن دلایل آغاز جنگ داخلی ایالات متحده در نیمه دوم قرن نوزدهم میلادی،  نقش تاریخی آبراهام لینکلن به عنوان رئیس‌جمهوری که علیه برده‌داری جنگید را نادیده گرفت و با تمجید از  اندرو جکسون، رئیس‌جمهور پیش از لینکلن، مدعی شد: «اگر او می‌ماند جنگ داخلی روی نمی‌داد». یک استاد قانون اساسی در دانشگاه بالتیمور  در نقد حرف‌های ترامپ می‌گوید که او در حالی ادعا می‌کند جکسون می‌توانست در مذاکره با جنوبی‌ها جلوی جنگ را بگیرد که خود او مثل جنوبی‌ها یک برده‌دار بود. مایک هیگی بات می‌گوید: «جکسون نه تنها خود برده‌دار بود بلکه از برده‌داری نیز دفاع می‌کرد. غیر از مساله برده‌داری، وی در بیرون راندن سرخپوستان از زمین‌های‌شان نقش مهمی داشت. برای همین پیشینه بود که عکس وی از روی اسکناس‌های 20 دلاری برداشته شد». ترامپ از هنگام ورود به کاخ سفید تصویر جکسون را در اتاق بیضی بالای سر خود آویزان کرده است.

عبدالباری عطوان: اگر سند جدید جنبش حماس را از جنبه‌های اساسی بررسی ‌کنیم؛ آن‌گاه آیا توافق جمعی بین شاخه‌های حماس بر بندهای این اساسنامه وجود دارد؟ در افکار عمومی فلسطینی‌ها 2 مکتب در رابطه با این سند وجود دارد؛ مکتب اول واقع‌گراست که با گفتمان متمدنانه با تحولات عربی و بین‌المللی تعامل کرده و به دنبال ایجاد روشی عملی برای زدودن اتهاماتی است که متوجه حماس شده و آنها را به یهودی‌ستیزی متهم و جنبشی تروریستی معرفی می‌کند. مکتب دوم اما اعتقاد دارد این اساسنامه بار دیگر عقب‌نشینی‌های جنبش آزادی‌بخش و آماده‌سازی مسیر آن برای گرایش به سمت مذاکرات و به رسمیت شناختن اسرائیل را به یاد انسان می‌آورد. البته این اساسنامه این موضوع را رد می‌کند. اگر بخواهیم به ارثیه جنبش آزادی‌بخش و مجموعه عقب‌نشینی‌های آنها بازگردیم، می‌توانیم این عقب‌نشینی‌ها را به بندهای دهگانه‌ای ارجاع دهیم که این جنبش در سال ۱۹۷۴ و به صورت ویژه بعد از جنگ اکتبر ۱۹۷۳ از آن رونمایی کرد و در آن به صراحت از تشکیل دولت فلسطین در اراضی آزاد شده از دست دشمن صهیونیستی خبر می‌داد اما در نهایت کار به جایی رسید که قطعنامه شماره ۲۴۲ شورای امنیت سازمان ملل در رابطه با انحصار حق فلسطینی‌ها در مناطق اشغالی سال ۱۹۶۷ را به رسمیت شناخت و در نهایت توافقنامه‌ اوسلو امضا شد. توافق اوسلو برای نجات فرماندهی جنبش آزادی‌بخش و بیرون آوردن آنها از انزوای سیاسی در شرایطی تدوین شد که منابع مالی این جنبش بعد از اشغال کویت از سوی ارتش عراق خشک شده بود. این موضوع بدانجا رسید که در نهایت نیروهای دایتون تاسیس و به هماهنگی‌های امنیتی بین جنبش آزادی‌بخش و اسرائیل برای حمایت از شهرک‌نشینان در کرانه باختری و قدس اشغالی منتهی شد. یاسر عرفات، رئیس تشکیلات خودگردان هم به علت اینکه انتفاضه مسلحانه دوم را رقم زده بود، چند ماه بعد از محاصره و تحریمی که با آن مواجه شده بود، ترور شد. کسانی که توضیحات خالد مشعل در رابطه با سند جدید حماس را پیگیری کردند، مشابهت زیادی بین این اظهارات با توضیحات ارائه شده از سوی یاسر عرفات در رابطه با بندهای دهگانه و سند استقلال مشاهده می‌کنند. نمی‌دانیم شرایط این سند و شرایط حماس و ملت فلسطین چند سال بعد چگونه خواهد بود؟ تأکید بر چند مطلب اساسی در این‌باره ضروری به نظر می‌رسد؛ اول- اسرائیل و غرب بدون پذیرش کامل دولت اسرائیل و کنار گذاشتن مبارزه مسلحانه و عقب‌نشینی عملی از حق بازگشت آوارگان فلسطینی، نمی‌توانند دولت مرحله‌ای و موقت فلسطین در مرزهای سال ۱۹۶۷ را به رسمیت بشناسند. دوم- کنار گذاشتن اتهام تروریسم و باز کردن تمام کانال‌های گفت‌وگو با حماس دیگر از سوی غرب امکان ندارد مگر اینکه آنها به صورت کامل مبنای مبارزه مسلحانه را کنار بگذارند. سوم- پذیرش مبنای گفت‌وگوهای مستقیم با اسرائیلی‌ها بعد از به رسمیت شناختن دولت آنها و تمام قطعنامه‌های بین‌المللی و توافقنامه‌های امضا شده از جمله توافق اوسلو امکانپذیر خواهد بود. می‌توان گفت عملیات گرسنه نگه داشتن و محاصره بیش از 2 میلیون فلسطینی در نوار غزه و بستن گذرگاه‌ها و مصادره یک‌سوم از حقوق‌ها و قطع برق، همگی اقداماتی برنامه‌ریزی شده بود که ما را یاد حالت‌های مشابه موجود در میان کادر جنبش آزادی‌بخش برای ترویج و تشویق آنها به امضای توافق اوسلو می‌اندازد. اسرائیلی‌ها و حامیان اروپایی و آمریکایی آنها از شوق صدور این سند خواهند رقصید اما خواهند گفت این میزان  کافی نیست و خواستار امتیازات بیشتر و بیشتر خواهند شد که همان به رسمیت شناختن اسرائیل و کنار گذاشتن مقاومت مسلحانه و تحویل دادن سلاح است. بخوبی می‌دانیم جنبش حماس در معرض فشارهای گسترده از سوی متحدانش در قطر و ترکیه قرار دارد که آنها را به نرمش بیشتر دعوت می‌کنند. در همین رابطه اظهارات وزیر خارجه ترکیه در نشست محرمانه در باشگاه خبرنگاری در واشنگتن قابل توجه است که تأکید کرد دولت ترکیه به جنبش حماس فشار وارد می‌کند تا اسرائیل را به رسمیت بشناسند و راه‌حل تشکیل 2 دولت را بپذیرد و سلاح خود را کنار بگذارد. تصادفی نیست که حماس سند خود را 2 روز قبل از سفر محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین به واشنگتن رونمایی می‌کند؛ این سفر می‌تواند مقدمه‌ای برای مصیبت‌های بزرگ برای ملت فلسطین باشد.

همه‌پرسی ماندن ترکیه  در اروپا
رئیس‌جمهوری ترکیه اعلام کرد کشورش در یک همه‌پرسی تصمیم خواهد گرفت آیا عضویت در اتحادیه اروپایی را دنبال ‌کند یا خیر؟ اردوغان اتحادیه اروپایی را به صادق نبودن متهم کرد و گفت: کشورهای اروپایی ترکیه را در مبادی ورودی خود معطل نگه داشته‌اند. ترکیه گام بعدی را در یک همه‌پرسی شبیه بریگزیت اتخاذ خواهد کرد. مذاکرات رسمی ترکیه برای پیوستن به اتحادیه اروپایی از سال ۲۰۰۵ آغاز شده ولی این مذاکرات پیشرفت چندانی نداشته است.

پلیس‌کشی در پایتخت مصر
در حمله دوشنبه‌شب افراد مسلح به خودروی گشتی نیروهای پلیس مصر در شرق قاهره، 8 نیروی پلیس کشته و زخمی شدند. همزمان دستگاه امنیتی مصر نیز تمام اقدامات قانونی لازم را در پیش گرفته است و نیروهای امنیتی برای یافتن مهاجمان در حال تفتیش کامل منطقه و بزرگراه محل حادثه هستند. عناصر تندرو از 4 سال پیش تاکنون حملات خود ضد نیروهای پلیس را در شمال سینا شدت بخشیده‌اند، این حملات، قاهره و دیگر شهرهای دلتای نیل را نیز بی‌نصیب نگذاشته است.

حمله انتحاری به نظامیان آمریکایی در افغانستان
مقام‌های افغان از حمله انتحاری به کاروان خودروهای نظامیان آمریکایی در شهرستان بتی‌کوت ولایت ننگرهار در شرق افغانستان خبر دادند. سخنگوی والی ننگرهار اعلام کرد در این حمله به سربازان آمریکایی آسیبی نرسیده است. این در حالی است ‌که سخنگوی طالبان ضمن به عهده گرفتن مسؤولیت این حمله مدعی شد یک خودروی زرهی نیروهای آمریکایی منهدم و 6 سرباز نیز کشته شده‌اند. در این میان، برخی افراد وابسته به داعش نیز مدعی شدند این حمله توسط آنها انجام شده است.

دیدار مرکل و پوتین بعد از 2 سال
صدراعظم آلمان و رئیس‌جمهوری روسیه، روز گذشته در روسیه با یکدیگر دیدار و درباره سوریه و اوکراین گفت‌وگو کردند.  آنگلا مرکل و ولادیمیر پوتین همچنین در نظر دارند در آستانه نشست ماه جولای گروه 20 که در هامبورگ برگزار می‌شود نیز گفت‌وگوهایی را به منظور زمینه‌سازی‌های لازم انجام دهند. پیش‌تر پوتین در اکتبر سال ۲۰۱۶ میلادی در برلین با مرکل دیدار و درباره آخرین اوضاع و تحولات اوکراین گفت‌وگوهایی را انجام داده بود. برلین همواره بر نقش روسیه درباره حل بحران سوریه تاکید کرده است.

یورش داعش به پایگاه ارتش در الانبار
تروریست‌های داعش روز گذشته به پایگاه ارتش عراق در منطقه الصکار در غرب الانبار یورش بردند. در همین ارتباط یک منبع امنیتی عراق اعلام کرد: به دنبال این حمله ۱۰ نفر کشته و 6 تن دیگر زخمی شدند. این منبع که خواست نامش فاش نشود، گفت: این حمله به صورت غافلگیرانه انجام شد. داعشی‌ها همچنین روز گذشته با حمله به کاروان آوارگان عراقی در خاک سوریه ده‌ها نفر از آنان را به رگبار بستند.

وکیل مدافع خانم پارک گئون هه:
اتهام فساد رئیس‌جمهور دروغ است!
وکیل مدافع رئیس‌جمهور سابق کره‌جنوبی در نخستین جلسه دادگاه همه اتهامات مطرح شده درباره فساد مالی و درز اسناد دولتی توسط او را رد کرده و آنها را دروغ خواند. به گزارش یونهاپ، پارک گئون هه که اسفندماه سال پیش به خاطر همدستی در فساد مالی و رانت سیاسی نزدیکانش از مقام ریاست‌جمهوری کره‌جنوبی عزل شد در نخستین جلسه دادگاهش غایب بود. دادگاه سئول قصد دارد 2 یا 3 جلسه مقدماتی برای استماع دفاعیات وکیل مدافع پارک گئون هه برگزار کند و سپس نخستین جلسه رسمی دادگاه با حضور وی در جولای آغاز خواهد شد. رسوایی مالی و سیاسی رئیس‌جمهور سابق کره‌جنوبی در اکتبر 2016 با احضار چوی سون سیل، دوست نزدیکش به اتهام دخالت در امور دولتی و سوءاستفاده‌های مالی بدون در اختیار داشتن پست و سمت رسمی و دولتی به اوج رسید. پارک گئون هه سرانجام پس از برگزاری تظاهرات میلیونی مداوم در سئول مبنی بر برکناری‌اش اواخر پاییز سال گذشته توسط مجلس استیضاح شد و سرانجام اواخر زمستان دادگاه قانون اساسی استیضاح را تایید کرد.