ساعت 6 شب
ما تازه به خانه پدربزرگ رسیدیم. خاله سوگل در آشپزخانه مشغول یک مدل میوه‮آرایی است که در اینترنت بلد شده است تا وقتی خانواده نامزدش می‮آیند چشم خواهرشوهرش از کاسه دربیاید. البته میوه‮ها آنقدر زیاد است که چشم من که با خانواده شوهرش نسبتی ندارم هم از کاسه درآمده. از میوه‮های داخل آن ظرف بزرگ، من فقط هندوانه و موز و انارش را می‌شناسم. نمی‮دانم باقی محتویات ظرف خوردنی است یا تزئینی.‬‬‬‬‬

ساعت 7 شب
 دایی سهیل که به دستور مادر رفته بود گل بخرد هم رسید. قرار شده مادر من که دیپلم گل‮آرایی دارد خانه را با این گل‌ها بیاراید که خانواده نامزد خاله سوگل یک وقت فکر نکنند پدربزرگم اینها دخترشان را از سر راه آورده‮اند. مادر با دیدن گل‮ها ناگهان جیغ کشید و با دایی سهیل دعوا کرد که چرا گل مصنوعی خریدی؟ دایی سهیل گفت که پول خرید صد و پنجاه سبد گل طبیعی را نداشته و در عوض می‌شود به همین گل‌ها آب زد تا طبیعی به نظر بیایند. طفلک پدر بزرگ و مادر بزرگ با جیغ مادر از خواب پریدند.‬‬‬

ساعت 8 شب
پدر بزرگ دارد دیوان حافظش را نشانه‌گذاری می‌کند که این شب یلدایی بتواند یک فال خوب برای همه بگیرد و خوشحال‌شان کند. پدر به پدر بزرگ می‌گوید که بی‌خیال آن دیوان حافظ سنگین و قدیمی بشود و به جایش خودش با اپلیکیشن فال حافظ برای همه فال می‮گیرد. پدربزرگ که نمی‮داند اپلیکیشن چیست لبخندی تحویل پدر می‮دهد و دوباره مشغول پیدا کردن اشعار خوب دیوان حافظش می‮شود. خاله سوگل همچنان درگیر میوه‮هاست.‬‬‬‬‬
ساعت نه شب
بالاخره میهمان‌ها می‮رسند. بعد از احوالپرسی و خوش‮آمدگویی میهمان‮ها گرم صحبت می‮شوند. پدربزرگ و مادربزرگ منتظرند تا میهمان‮ها صحبت‌های‌شان تمام شود و آنها هم فال بگیرند و خاطره تعریف کنند. صحبت‌ها تمام شد اما میهمان‮ها مشغول گوشی‮های‌شان شدند و منتظر فال حافظ پدر بزرگ نماندند. خاله سوگل و مادر با کمک هم ظرف میوه را از آشپزخانه بیرون می‮آورند تا وسط مجلس بگذارند اما ناگهان برادر کوچولوی داماد که مشغول بازی است خودش را به ظرف میوه می‮زند و همه میوه‌ها پخش زمین می‮شوند.‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬

ساعت 10 شب
بعد از کلی دعوا و مرافعه و تلاش برای مهار داماد عصبانی و نجات طفل از دست برادرش بالاخره همه خسته می‮شوند و یک گوشه‮ای می‌نشینند. فرش خانه از آب میوه‮های له شده زیر دست و پا حسابی خیس شده و عوض شده... خاله سوگل هم خودش را در اتاقش حبس کرده و بیرون نمی‮آید. حسرت یکی از آن میوه‮های عجیب و غریب به دلم ماند. میهمان‮ها کم‌کم بلند می‌شوند و می‮روند. خانه خیلی ساکت شده. پدربزرگ دیوان علامت‮گذاری شده‮اش را روی طاقچه می‌گذارد و می‮رود تا بخوابد.‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬
 

در پی انتشار خبری مبنی بر  خارج شدن داروهای پوکی استخوان، بیماری‮های خاص، مسکن، ضدسرفه، آنتی‮هیستامین و... از لیست پوشش بیمه‮ها، وزارت بهداشت طی بیانیه‮ای  اعلام کرد: عذرخواهی کنید!‬‬‬‬ این بیانیه ضمن تاکید اعلام داشت، جهت نزدیک شدن به شعار «درمان رایگان = سُخنی‮است رایگان»، در آینده‮ای نه چندان زود، به جای اینها، مهم‮ترین داروهای کاربردی را به لیست بیمه اضافه خواهیم کرد. از جمله این داروهای جدید می‮توان به عرق نعنا، شلغم، لیموشیرین و پول خُرد اشاره کرد. طبق آمار، سالانه میلیون‮ها ایرانی از داروخانه‮ها جهت مرهم زخم‮هایشان، پول خرد دریافت می‮کنند.‬‬‬‬‬‬‬‬
 

سختی و سردی هوای زیر صفر درجه توی برف و بارون و زیر چادر در مناطق زلزله زده رو فقط وزیری درک میکنه که یه دفعه میفته توی آب سرد استخر خونه‌ش

روحانی: هیچ کدام از وعده‌ها یادم نرفته
- منم چیزهای جالب همیشه تو ذهنم می‌مونه

ولیعهد بحرین: ما روابطی
 صد ساله با آمریکا داریم
ترامپ: لامصب ما خودمون هنوز صد سال نیست کشف شدیم

سعد حریری: اگر فضای مثبت کنونی ادامه یابد، هفته آینده استعفا را پس می‌گیرم
عارف: چه لوس

روحانی: رئیس جمهور را بیشتر نقد کنید
- یعنی داره دنبال فحش‌خور می‌گرده؟

رهبر کره شمالی: سرزمینی به‌نام اسرائیل وجود ندارد که پایتخت آن قدس باشد
ترامپ: این اون، اون اون سابق نیست

 

با خروج داروهایی مانند قرص‌های سرماخوردگی، ضدحساسیت‌ها و سایر دوستان و وابستگان‌شان از پوشش بیمه‌ای خیال‌مان راحت شد. یعنی عملا از چتر حمایتی بیمه، جز یک کلاه کوچکِ تابستانیِ سبک و راحت، چیزی بر سر مردم باقی نماند که خیلی هم شیک است و به چشم برادر و خواهری، خیلی هم به ایشان می‌آید. با تقریب خوبی می‌توان گفت الآن محدوده‌ای که بیمه‌ها پوشش می‌دهند، یادآور برگ‌هایی است که انسان‌های نخستین به‌عنوان پوشش از آنها استفاده می‌کردند. البته توی دل‌تان خالی نشود، مواردی مانند گزیدگی توسط پشه شهری، برخورد انگشت کوچک پا به مبل و جراحت با ناخن‌گیر که شایع‌ترین امراض مبتلابه مردم هستند، همچنان تحت پوششند و جای نگرانی نیست. در برخی خبرها هم گفته شده که خدمات بیمه‌ سلامت قرار است فقط در بیمارستان‌های دولتی ارائه شود. حالا این‌ هم مساله حادی نیست، فقط کمی شلوغ‌تر می‌شود که به صفای دور هم بودنش می‌ارزد. بد نیست مسوولان از تجربیات موفق خود در بحران زلزله کرمانشاه هم استفاده کنند. اگر پوشش بیمه را هم مثل بحث امداد و نجات و اسکان، به سپاه و مردم بسپاریم قطعاً خودشان کارها را انجام می‮دهند و تسهیلات کمتری هم مصرف می‌شود. سر آقایان هم خلوت‌تر می‌شود و به کارهای مهم‌ترشان می‌رسند.

استاندار همدان: اوایل دی‌ماه قطار همدان- تهران مسافرگیری خود را آغاز خواهد کرد.
- بدنش داغه نمی دونه قطار همدان، از قبل انتخابات داره مسافر می‮بره و افتتاح شده! تازه مسافراش هم بیمه اند :)‬
 

طبق آخرین پژوهش‌ها و آزمایشات انجام شده مهم‌ترین دلیل پوکی استخوان و بقیه بیماری‮ها، بیعاری و تنبلی است! و بدینوسیله از اقدام دولت در حذف داروی پوکی استخوان و سایر داروها از پوشش بیمه‮ای تشکر می‮شود.‬‬‬
شاعر می‮فرماید:‬
«حسنی نگو بلا بگو، تنبل تنبلا بگو»
در این مصرع شاعر به بلا بودن حسنی اشاره دارد و منظور، استفاده از تسهیلات بیمه است که حسنی عاطل و باطل می‮گردد و هی از بیمه استفاده می‮کند و داروی رایگان ضدبلا می‮گیرد.‬‬‬
در قسمت دوم بیت، اشاره به پوکی استخوان دارد که در دوران کهن، بیمه به آن تعلق می‮گرفته...‬

«موی بلند، روی سیاه، ناخن دراز، واه و واه و واه»
در این مصرع شاعر معتقد است، بیمه به مو و ناخن هم نباید تعلق بگیرد و روی سیاه استعاره وابستگی به بیمه است، تکرار سه باره «واه» نشان از عصبی شدن شاعر دارد چون هنوز هم حسنی دست از تنبلی برنداشته و دولت مجبور است دست به کار شود.

«نه فلفلی، نه قلقلی، نه مرغ زرد کاکلی،
هیچکس باهاش رفیق نبود.
تنها روی سه پایه، نشسته بود تو سایه.»
در اینجا شاعر از آرایه واج آرایی استفاده کرده، و بیمه را به مرغ زرد کاکلی تشبیه کرده که دیگر می‮خواهد رفاقت را به پایان برساند.‬
در قسمت دوم، سایه، کنایه از مرگ است و در اینجا شاعر هشدار می‮دهد.‬

«حسنی میای بریم حموم؟ نه نمیام! نه نمیام
سرتو میخوای اصلاح کنی؟ نه نمی‮خوام! نه نمی‮خوام!»‬‬
واقعا نهایت تاسف در این ابیات به چشم می‮خورد هر چند در برخی از تفاسیر که معتبر هم نیستند علت استفاده از کلمه «نه» به قدرت
«نه گفتن» حسنی نسبت داده شده که آن را نتیجه آموزش‌های روانشناسی در مکتب‮های آن دوران می‮دانند ولی به صورت متواتر این «نه گفتن» را ناشی از بیعاری و بیکاری و تنبلی می‮دانند که منجر به پوکی استخوان وی شده است و دولت با محدود کردن پوشش بیمه و آزاد کردن قیمت داروها می‮خواهد به این تنبلی‮ها پایان دهد.‬‬‬‬‬‬

«حسنی نگو، یه دسته گل
تر و تمیز و تپل مپل»
شاعر در این ابیات معتقد است تدبیر دولت در حذف بیمه، به ثمر نشسته و بالاخره با برداشتن تسهیلات، حسنی سر به راه شده و با تلاش از پوکی استخوان نجات یافته است.
 

شبی در خواب دیدم قصه یک باغ زیبا را
که در آن باغ پر بود از گل خوشبوی دانشجو
 حراست باغبان مهربان آن گلستان بود
و بعضا کود می پاشید آنجا روی دانشجو!
 غذای هفت‌رنگ سلف را دیدم و پرسیدم  
کجا رفته است تخم مرغ و کو کوکوی دانشجو؟
 و جوجه قدّ شست پای بهداد سلیمی هم
فراهم بود تا افزون شود نیروی دانشجو!
 برای خودروی استاد، پارکینگی مهیا شد
ولی در کوچه‌هایش پارک شد یابوی دانشجو!
 اگر آنجا عصای دست استاد است آسانسور
ولی خوب است حال کشکک زانوی دانشجو
یکی از خواهران می‌گفت من چیزی نمی‌خواهم  
فقط باشد مدام اینجا به راه اردوی دانشجو
و دیگر سرعت اینترنتش چون یوز ایرانی
که یوزی تیرخورده، مُرده در پهلوی دانشجو
 تمام هفت‌خان باغ هم  نابود شد گویا
فقط مانده است از آنها همین لولوی دانشجو!
 عجب رویای بی‌ربطی به دانشگاه‌مان دیدم  
نمانده هیچ چیز از دانش و از جوی دانشجو
 و حالا رحم باید کرد بر این خواب و بر شاعر
جوان سر به زیر و البته پُرروی دانشجو!
 «هواخواه توام جانا و می‌دانم که می‌دانی»
نرنج از این کلام تند و خلق  و خوی دانشجو
 

دیوانه ای در رفت از دار المجانین
از یک مقام دولتی دزدید ماشین
در خودرو اش پیراهن و شلوار و کت بود
پوشید تا در یک مکان پنهان شود زود
چون بود چشمش رنگی و مویش طلایی
خودرو، کت و شلوار او ایتالیایی،
با دست و سوت و جیغ و داد و شور و لبخند
او را همه پشت تریبون راه دادند!
آن قدر حجم سوت و کف چسبید بالا
دیوانه شد جوگیر از آن شور و غوغا
فریاد زد: مردم! در این اجلاس، رسما
اعلام خواهم کرد از امروز لندن،
شد پایتخت شیلی و سانتیاگو هم
من پایتخت مولداوی اعلام کردم
رم نیز زین پس پایتخت ملک چاد است
آنجا سفیرش نیز معصومی نژاد است
ژاپن از این پس پایتختش شهر مسکوست
و پایتخت روسیه شهر توکیوست
دیوانه آنها را به حدی کرد تحمیق
که جملگی با شور فریاد و کف و جیغ
از صحبت این مرد خل محظوظ گشتند
جامه دریدند و به سمت دشت رفتند
 

می بُرّی و می دوزی خیلی راحت
خیال کردی شدی اِند سیاست
روال کارِت از اول همین بود:
حماقت در حماقت در حماقت