حامد عابدی: با آنکه برنامه‌های تلویزیونی واقعیت‌محور از 70 سال پیش در تلویزیون وجود داشتند اما در سال 2000 بود که ژانری به نام «رئالیتی‌شو» با محوریت پرداختن به زندگی و ماجراهای مردم عادی به جای سلبریتی‌ها و افراد مشهور، پای در برنامه‌سازی تلویزیونی گذاشت. رئالیتی‌شوها به زندگی افرادی از جامعه می‌پردازد که آنان عشق را به معنای واقعی تفسیر می‌کنند، تبدیل به ستاره‌هایی نوظهور در جامعه می‌شوند و به بینندگان میلیونی این برنامه‌ها اجازه می‌دهند با رویای امید به آینده، شب‌ها سر به بالین گذارند. اینگونه برنامه‌ها با گسترش روزافزون، علاوه بر درآمدزایی‌های سرشار برای صاحبان رسانه، حجم وسیعی از مخاطبان را نیز با خود درگیر کرده‌اند به‌طوری که میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا به تماشای این ژانر مهیج تلویزیونی می‌نشینند و از این برنامه‌ها تاثیر مستقیم یا غیرمستقیم می‌پذیرند. از سوی دیگر امروز جوامع انسانی با معضلات عدیده‌ای مواجه هستند و مردم در اقصی نقاط دنیا از ‌جمله کشور ما با مشکلات اقتصادی و اجتماعی زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند.
اگر با برنامه‌های رئالیتی‌شوی تلویزیونی آشنایی داشته باشید، شاید برای‌تان جالب باشد که بدانید این برنامه‌ها در بسیاری از کشورها طبق آمار، گره‌گشای بسیاری از مشکلات مردم شده‌اند. حتما تا به حال از خود پرسیده‌اید تاثیر اینگونه برنامه‌ها بر جامعه چیست؟ یا چه کسانی تحت تاثیر این برنامه‌ها قرار می‌گیرند؟ آیا برنامه‌هایی چون «فرمانده»، «سرزمین دانایی» و «خانه ما» تاثیر مثبت یا منفی بر بینندگان خود گذاشته‌اند؟ در کشورهای دیگر این برنامه‌ها چه اثری دارند؟ به طور مثال برنامه teen mom
(مادر نوجوان) که از دل برنامه 16 and pregnant   (16 و بارداری) بیرون آمد را در نظر بگیرید. این برنامه با تمرکز بر روابط خانوادگی و عاطفی دختران نوجوانی که در سنین کمتر از 16 سالگی باردار می‌شوند، در سال 2009 در آمریکا روی آنتن رفت. استقبال از این برنامه به قدری زیاد بود که تولید آن همچنان ادامه دارد و مجموعه‌های جدید آن ساخته می‌شود. این برنامه درباره مادران نوجوانی است که باید در سنین پایین مسؤولیت یک فرزند کوچک را قبول کنند. برنامه «مادر نوجوان» از مادرانی می‌گوید که قبل از 16 سالگی باردار شده‌اند و زندگی مخاطره‌آمیز و چالش‌های مادری آنان را بررسی می‌کند. تعداد مخاطبان این برنامه از 2‌میلیون و 100 هزار نفر در فصل اول به 5 میلیون و 600 هزار نفر در فصل دوم رسید و فصول بعدی آن نیز ساخته شد. اما مسأله اصلی آن است که پخش چنین برنامه‌ای چه تاثیری در بارداری دختران، قبل از 16 سالگی داشته است؟ بنا بر گزارشی که نیویورک‌تایمز در ژوئن 2010 پس از پخش سری اول این مجموعه منتشر کرد، بعد از پخش چنین برنامه‌هایی میزان بارداری دختران قبل از 16 سالگی نزدیک به 6 درصد کاهش پیدا کرده است و این یک موفقیت بزرگ برای یک برنامه تلویزیونی محسوب می‌شود، چرا که توانسته است رسالت خود نسبت به جامعه را بدرستی به ثمر برساند. بنا بر پژوهش دیگری که توسط «براد گورهام» در دانشگاه «سایراکوس» نیویورک انجام شد، او ادعا کرد مردم به آسانی از برنامه‌های رئالیتی‌شو تاثیر می‌پذیرند، زیرا آنها سرانجام از رفتارها و واکنش‌هایی که در تلویزیون نشان داده شده در زندگی واقعی خود استفاده می‌کنند.
در کشور ما نیز چند سالی است از این دست برنامه‌ها رواج پیدا کرده است. «سرزمین دانایی» را می‌توان نخستین‌ مستندمسابقه یا رئالیتی‌شوی تلویزیون ایران نامید. در این برنامه گروه‌های شرکت‌کننده، ترکیبی از خانواده‌ها، گروه‌های خانم‌ها و آقایان با تحصیلات دانشگاهی متفاوت اعم از رشته‌های فنی، مهندسی تا پزشکی بودند. ریتم بالا، تنوع تصویری و هیجان یک مسابقه عملی و علمی با وجود آیتم‌های مهیج مثل اسب‌سواری، فرود با راپل از ساختمان و... از ویژگی‌ها برجسته مستندمسابقه «سرزمین دانایی» است. بعد از آن می‌توان به مستندمسابقه «فرمانده» اشاره کرد. در این مسابقه مستند، یک فرمانده نظامی با کمک دستیارانش مراحل مختلفی را برای رقابت شرکت‌کنندگان تعریف می‌کنند و پس از آموزش‌های اولیه مسابقه آغاز می‌شود و فرمانده و دستیارانش بر عملکرد شرکت‌کنندگان نظارت می‌کنند. هر مرحله از مسابقه در یک قسمت از سریال برگزار می‌شود و معمولاً در پایان هر قسمت کسی که بنا به نظر فرمانده ضعیف‌ترین عملکرد را داشته است از مسابقه حذف شده و به خانه بازمی‌گردد. اما شاید مهم‌ترین و تاثیرگذارترین رئالیتی‌شوی تلویزیون را بتوان «خانه ما» قلمداد کرد. در حالی که کشور ما در سال‌های اخیر تحت فشار تحریم‌های یک‌جانبه و غیرانسانی به سر می‌برد، تلویزیون ملی نیز به فراخور شرایط مردم، به تولید برنامه‌هایی برای تبیین سبک زندگی مقاومتی پرداخته است. «خانه ما» را می‌توان مهم‌ترین برنامه صداوسیما که تجلی‌گاه واژه «اقتصاد مقاومتی» است، نامید. برنامه‌ای که طیف گسترده‌ای از کودکان، نوجوانان و بزرگسالان مخاطب بالقوه آن هستند و در شرایط نامطلوب اجتماعی و اقتصادی امروز جامعه ما می‌تواند تاثیری مثبت و شگرف در جامعه از خود به جای گذارد. برنامه‌ای که به دنبال ارائه راهکارهایی عملیاتی و امیدبخش برای خانواده‌ها در شرایط سخت اقتصادی است. چگونه می‌توان با 500 هزار تومان در شرایط کنونی کشور زندگی کرد؟ خانواده‌ها چه راه‌حل‌های خلاقانه‌ای برای این کار دارند؟ با این پول اندک چطور می‌توان به درآمدزایی رسید؟ به‌ خاطر داشته باشید «خانه ما» و امثال این برنامه تنها جامعه را تحت تاثیر قرار نمی‌دهند، بلکه به دنبال تأثیرگذاری بر تک‌تک افراد هستند. پس این بار با نگاه دیگر «خانه ما» را تماشا کنید. تغییر در انتظار شماست.
 

حسین ساعی‌منش: علی عطشانی، فیلمساز به‌روزی است؛ نه از این جهت که فیلم‌هایش مخاطبان امروز را راضی می‌کند، از این جهت که فیلم‌هایش پر از اشاره به مسائلی است که در همان روزهای ساخته‌شدن فیلم، در اکثر جمع‌های ریز و درشت به چشم می‌خورد. از هیچ فرصتی هم نمی‌گذرد برای اینکه این اشاره‌ها و ارجاع‌ها را تقویت کند به طوری که انگار فیلم برای همین‌ها ساخته شده باشد. خیلی هم فرق نمی‌کند که قصه چه باشد یا شخصیت‌ها چه تفاوتی با هم داشته باشند. ممکن است فیلم یک بار حول یک ایده پررنگ شکل گرفته باشد (مثل «تلفن همراه رئیس‌جمهور») یا بیشتر بر اساس تیپ‌ها و موقعیت‌های مختلفی که در آنها قرار می‌گیرند، پیش برود (مثل همین «کاتیوشا»). ممکن است شخصیت داستان یک جوان آسمان‌جل باشد که کارش به گروگان‌گیری ختم می‌شود («در امتداد شهر») یا یک رزمنده جنگی قدیم که الان رفته آن دنیا و دارد سوال‌پیچ می‌شود («دموکراسی تو روز روشن»)؛ به هر صورت در حاصل کار، تغییر قابل توجهی به وجود نمی‌آید. مهم این است که بالاخره آن موارد مورد علاقه فیلمساز سر می‌رسند و سراسر فیلم را اشغال می‌کنند. همان اشاره‌های متعدد گذرا و متلک‌وار و داغی که صرفا بستگی به سال تولید فیلم دارند: یک‌جا می‌شود بحث سهمیه فرزندان رزمندگان در کنکور، جای دیگر می‌شود اختلاس 3 ‌هزار میلیاردی، یک‌جای دیگر می‌شود فیلتر توئیتر و فیس‌بوک و حتی از خیر اینکه «-فریدون جیرانی این هفته نمی‌تونه «هفت» رو اجرا کنه. + مگه قبلا می‌تونست؟» هم نمی‌گذرد. خب! حالا این رویکردی که عطشانی در هر فیلم مصرانه دارد تکرارش می‌کند، چه نتیجه‌ای دارد؟ به فیلم ضربه می‌زند یا آن را با استقبال روبه‌رو می‌کند؟ راستش جواب این سوال اهمیت چندانی ندارد تا وقتی که مشخص نشود فایده این مدل پرداختن به مسائل چیست. قرار است دردی را دوا کند؟ وقتی مثلا به بهانه چک ‌کردن اینستاگرام یک کاراکتر چهارتا دیالوگ در این حد اینکه «این عکس‌ها برای شما حلاله برای مردم حرومه» به طعنه گفته می‌شود و بعد هم تا پایان ماجرا هیچ تاکید خاصی روی آن نمی‌شود (چون تعداد مسائلی که باید مورد اشاره بگیرند خیلی زیاد است)، بدیهی است این رویکرد نه به تحلیل و آسیب‌شناسی مشکلات روز و این‌جور مسؤولیت‌های مورد اقبال اغلب فیلمسازان ختم می‌شود، نه به حل مشکلی کمک می‌کند، نه حتی به همدردی صرف با کسانی منجر می‌شود که از این مشکلات رنج می‌برند. ظاهرا تنها فایده این نوع فیلمسازی این است که در نهایت بتوان گفت «فلانی فیلمساز به روزی است»، کسی است که در جریان امور جامعه است و دارد مشکلات را رصد می‌کند. کسی که حواسش به دور و بر خودش هست و چیزی از زیر دستش در نمی‌رود. خب! عیبی ندارد. هر کسی می‌تواند هر طور که مایل است به «سینما» نگاه کند و بر همان اساس تصمیم بگیرد که می‌خواهد چطور فیلم بسازد ولی باید به این هم توجه داشت که تحت هر شرایطی و با هر نگاه و تصمیمی، فیلم تولیدشده لزوما زیرمجموعه «آثار هنری» قرار نمی‌گیرد. چرا؟ چون فیلمسازان بزرگ، سینما را چیزی در حد تیتر جراید و شبکه‌های اجتماعی نمی‌بینند. چون فیلم‌های خوب شبیه گعده‌های دورهمی نیستند که هر کسی از هر دری حرفی می‌زند و به هر پیشامدی یک واکنش لحظه‌ای نشان می‌دهد. فیلم‌های خوب اتفاقا از این جهت که تاریخ‌ مصرف ندارند، سال‌ها بعد از ساخته‌شدن هم به روزند. نه اینکه به خاطر به روز بودن، همه‌چیز را در سطح بگذارند و به سرعت کهنه و غیرقابل درک شوند. بله! باز هم می‌توانیم راه «هنرمندان» سینما را نرویم. می‌توانیم هدف دیگری داشته باشیم ولی باید حواس‌مان باشد که در این صورت فیلم‌مان دیگر «هنرمندانه» نیست. فیلم‌مان صرفا «به روز» است؛ فیلم‌مان شبیه یک تاکسی است که ما هم به عنوان راننده پشت آن نشسته‌ایم و برای هر مسافر جدیدی که سوار می‌شود، ورژن تازه‌ای از «همه این روزها مشکل دارن، آقا» را تکرار می‌کنیم.

میزگرد «شعر تراز انقلاب اسلامی»  با حضور میلاد عرفان‌پور، محمدمهدی سیار و محمدرضا وحیدزاده از شاعران کشور، در سومین دوره متمرکز تابستانه مدرسه علوم انسانی اسلامی صدرا برگزار شد. به گزارش تسنیم، میلاد عرفان‌پور در ابتدای این جلسه اظهار داشت: دهه‌های 60 و اوایل 70 اوج جاافتادگی شعر انقلاب بود و این روند با به میانه رسیدن دهه 70 و آغاز دهه 80 به افول رسید تا آنجا که در این دوره شعر انقلاب اسلامی دچار انزوا شد. این شرایط کم‌کم تغییر کرد به طوری که می‌توان گفت در دهه اخیر شعر انقلاب جایگاه خودش را پیدا کرده و به حدی از اعتلا رسیده است. شاعر «از آخر مجلس» با اشاره به وجود 3 نوع تعریف از شعر انقلاب اسلامی افزود: نگاه اول به شعر انقلاب اسلامی تاریخ‌محور و واقعه‌محور است. این تعریف معمولاً بر اساس اتفاقاتی است که حول سال 57 و انقلاب اسلامی اتفاق افتاده است. نگاه دوم در تعریف شعر انقلاب تعریفی است که شعر انقلاب را مربوط به بازه زمانی سال 57 تاکنون می‌داند اما مهم‌ترین و بهترین تعریفی که می‌شود از شعر انقلاب ارائه کرد، شعری است که مبتنی بر گفتمان انقلاب اسلامی و در چارچوب ارزش‌های انقلاب جا می‌گیرد. شاعر انقلاب مقید و متعهد به انقلاب و گفتمان انقلاب اسلامی است و حیطه ورودش به شعر همه ساحت‌های این حوزه است. با این تعریف از شعر انقلاب دیگر شعر انقلاب محدود به موضوعات بخصوصی نظیر شعر سیاسی و دفاع‌مقدس نیست.  محمدمهدی سیار نیز در ادامه این نشست گفت: هر تمدنی دو ساحت اساسی دارد؛ یکی فکر، اندیشه و فلسفه که تولید علم از آن صورت می‌گیرد و دیگری فرهنگ که در قالب‌های هنری و ادبی بروز و ظهور می‌یابد. اگر به تاریخ ادوار شعر فارسی از یک سو و از سوی دیگر به تاریخ حکمت و فلسفه نگاهی بیندازیم، این تناظر و رابطه دوسویه روشن می‌شود. برای نمونه، همزمان با سبک خراسانی در قرون 4 و 5 هجری، حکمای بزرگی چون فارابی و ابن‌سینا را داشته‌ایم. فضای عقلگرایی که در این دوره شعری وجود دارد، به تناظر رشد و نضج حکمت و فلسفه در تمدن اسلامی است. از فردوسی و رودکی به عنوان شاعران بنام این دوره می‌توان نام برد. فردوسی شاهنامه خود را با «به نام خداوند جان و خرد/ کزین برتر اندیشه بر نگذرد» آغاز می‌کند. حضور عناصر «خرد و اندیشه» در این بیت خود مبین این عقلگرایی سبک خراسانی است. در دوره عطار، حافظ و مولوی با رشد عرفان اسلامی رفته رفته مضامین عرفانی و عبور از عقل در شعر شاعران بروز و ظهور می‌یابد. اینها از ارتباط فلسفه و شعر در ادوار مختلف شعر فارسی حکایت دارد. در دوره حاضر نیز ارتباط بین فلاسفه و شعرا کمتر به چشم می‌آید و رفت و آمد کمتری دارند که نیاز است برای پیشرفت تمدن این ارتباط ایجاد شود.

مجمع ناشران انقلاب اسلامی در راستای حمایت از ناشران به‌عنوان پیش‌قراولان عرصه فرهنگ ایران اسلامی، درباره مشکلات پیش‌آمده در بازار کاغذ، بحران قیمت و احتکار این کالای اساسی، نامه‌ای خطاب به کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی نوشت. به گزارش «وطن‌امروز»، در بخشی از این نامه آمده است:  این روزها صنعت نشر به‌دلیل افزایش بی‌رویه هزینه‌های تولید و کاهش قدرت خرید مخاطب، در حال کوچک شدن و رو به ورشکستگی است. نوسانات اقتصادی کار را به جایی کشانده که اکثر ناشران پس از سال‌ها جهاد و ایستادگی در حوزه نشر، در حال تعطیلی‌اند و در این فضای آشفته تولید برای‌شان ناممکن یا حداقل بسیار سخت شده است. در بخش دیگری از این نامه با ذکر تورم شدید قیمت کاغذ آمده است: تخصیص ارز دولتی به شرکت‌های حقیقی و حقوقی متعدد برای واردات کاغذ، تخصیص ارز بدون نظارت، خودداری کاغذفروشان از فروش کاغذ، احتکار و انبار کاغذ توسط برخی شرکت‌ها و دلالان کاغذ، واردات کاغذ با ارز دولتی و فروش براساس نرخ دلار بازار، تعلل کمرگ در ترخیص محموله‌های کاغذ، بدقولی دولت برای تخصیص ارز 3800تومانی برای واردات کاغذ، فقدان نظارت، کنترل و برخورد از سوی نهادهای دولتی در بازار، همه نمایانگر ضعف تدبیر در مساله راهبردی کاغذ است. مجمع ناشران انقلاب اسلامی در ادامه با بیان اینکه برخلاف دستور رهبر انقلاب، اقدام موثری از جانب وزارت ارشاد برای تدبیر جدی و حل مساله قیمت و کیفیت کاغذ انجام نشده، سوالاتی از این قبیل را مطرح کرده است:  اولاً، برخلاف القای دلالان کاغذ و باور برخی مسؤولان مبنی بر فقدان کاغذ در کشور، کاغذ در انبارها به‌وفور موجود است اما عرضه نمی‌شود. لکن، سؤال این است که چرا دستگاه‌های‌ عریض و طویل دولتی در مقابله با احتکار و گران‌فروشی تا این حد ناکارآیی از خود نشان می‌دهند؟ و چرا محتکران شناسایی و برای برخورد قانونی معرفی نمی‌شوند؟ ثانیاً، ما معتقدیم با آن دسته از دلالان کاغذ که با ارز دولتی مجوز واردات کاغذ را گرفته، ارز را دریافت کرده و آن را عملاً به قیمت چند برابری در بازار عرضه می‌کنند، می‌بایست برخورد جدی صورت گیرد. چرا فهرست گیرندگان ارز دولتی برای واردات کاغذ، شبیه آنچه درباره واردکنندگان موبایل توسط دولت انجام شد، به‌صورت شفاف به رسانه‌ها و مراجع قضایی معرفی نمی‌شود؟ ثالثاً، سؤال ما این است که چرا وزارت ارشاد، رأساً با شرکت‌های وابسته خود اقدام به واردات کاغذ خوب و ارزان‌قیمت برای شکستن بازار و نجات ناشران مظلوم نمی‌کند؟ رابعاً، چرا از بانک مرکزی برای اعلان و اعلام شرکت‌ها و اشخاص متخلف حقیقی و حقوقی گیرنده ارز دولتی برای واردات کاغذ، استعلام و تحقیق و تفحص صورت نمی‌گیرد؟

بررسی راهکار ارزان شدن ارز در سری جدید «360 درجه»
اولین قسمت از فصل دوم برنامه تلویزیونی «360 درجه» جمعه 26 مرداد به اثرگذاری سیاست‌های جدید ارزی دولت و راهکارهای حل این مشکل اقتصادی می‌پردازد.
به‌ گزارش «وطن‌امروز»، بالا رفتن لحظه‌ای قیمت ارز و بویژه دلار در ماه‌های اخیر سبب شد در نهایت دولت سیاست‌های ارزی جدیدی را برای ایجاد آرامش و ثبات در بازار اتخاذ کند. این سیاست‌های ارزی جدید هفته گذشته ابلاغ و اجرایی شد اما با این وجود، هنوز هم قیمت دلار حوالی 10 هزار تومان می‌چرخد. این قسمت از برنامه «360 درجه» ضمن بررسی آینده اقتصاد ارزی کشور و اثرگذاری تصمیمات دولت بر آن، راهکارهای برون‌رفت از این معضل را از نگاه کارشناسان مورد بررسی قرار می‌دهد. «360 درجه» مجموعه مستندهای اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است که با توجه به اتفاقات و سوژه‌های مهم جامعه در طول یک هفته تهیه و تولید می‌شود.
«360 درجه» با تهیه‌کنندگی و کارگردانی محمدهادی نعمت‌اللهی، جمعه هر هفته ساعت 21:30 از شبکه مستند پخش می‌شود.


محمد عبادی، دوبلور پیشکسوت درگذشت
محمد عبادی، دوبلور تلویزیون و سینما شامگاه ۲۳ مردادماه درگذشت. به گزارش «وطن‌امروز»، محمد عبادی، دوبلور پیشکسوت که از مدتی پیش در بیمارستان فیروزگر بستری بود، به دلیل ایست قلبی درگذشت. وی در این مدت در بخش ‌آی‌سی‌یو بستری بود و به گفته همسرش، سه‌شنبه‌شب ۲۳ مرداد درگذشت. توانایی او در آفرینش تیپ‌هایی همچون بوشوگ در (لوک خوش‌شانس) و تسوکه در (سفرهای میتی کومان) بود که از جمله نقش‌های بارز کارتونی و به یادماندنی عبادی است. او علاوه بر این در دوبله بسیاری از آثار شناخته‌شده تلویزیونی از جمله «ناوارو»، «جنگجویان کوهستان»، «کارآگاه و رکس» و «شرلوک هلمز» حضور پیدا کرده بود.

انتخاب دبیران علمی جشنواره شعر و داستان جوان سوره
سیدمسعود شجاعی‌طباطبایی، سرپرست معاونت هنری حوزه هنری، دبیران علمی 2 بخش شانزدهمین جشنواره شعر و داستان جوان سوره را تعیین کرد. به گزارش «وطن‌امروز»، سیدمسعود شجاعی‌طباطبایی، سرپرست هنری حوزه هنری طی حکمی محمدجواد شرافت و محمدرضا شرفی‌خبوشان را به ترتیب به عنوان دبیران علمی بخش شعر و داستان شانزدهمین جشنواره شعر و داستان جوان سوره منصوب کرد. شرافت برگزیده جشنواره ادبی به عنوان دبیر محافل و کنگره‌‌های ادبی و دبیر انجمن شعر طلاب دوره اول میان اصحاب قلم شناخته می‌شود. محمدرضا شرفی‌خبوشان نیز نویسنده و شاعری است که سال گذشته به‌واسطه نگارش رمان «بی‌کتابی» برگزیده جایزه ادبی جلال آل‌احمد شد.


»بروس لی» تارانتینو پیدا شد!
کوئنتین تارانتینو برای ساخت فیلم جدیدش که تصویری از هالیوود ۵۰ سال پیش است، نیاز به شخصیت «بروس لی» داشت و اکنون مایک موه را برای ایفای نقش وی انتخاب کرده است. به گزارش مهر به نقل از آسوشیتدپرس، در فیلم «روزی روزگاری هالیوود» مایک موه در نقش «بروس لی» ظاهر می‌شود. مایک موه که بتازگی به صورت آنلاین ادای دینی به بروس لی فقید کرده و یاد او را در چهل‌وپنجمین سالگرد درگذشتش گرامی داشته است، در نقش این استاد کونگ‌فو در فیلم جدید تارانتینو جلوی دوربین می‌رود. وی ماه پیش در شمار بازیگران این فیلم معرفی شد اما نقش او به صورت رسمی اعلام نشده بود و اکنون روشن شده او قرار است در نقش لی ظاهر شود. خبر حضور شخصیت بروس‌لی و اینکه چه بازیگری نقش او را در فیلم «روزی روزگاری هالیوود» بازی می‌کند، موجب هیجان علاقه‌مندان وی شده است. تارانتینو از شیفتگان لی است و یاد او را در برخی فیلم‌هایش زنده کرده است. از جمله اوما تورمن در فیلم «بیل را بکش» با لباس زردی مشابه لباس بروس لی ظاهر شده است.

  
روی خط انکارم من و افکارم
حواسم را روی نیمکت داغ تابستان   
جا گذاشته‌ام
 وقتی، قامت خیالم به تو نمی‌رسید   
از یک بن‌بست دلبستگی سرخورده   
بی‌هدف دقایق را می‌شمردم   
روی خط انکار
 که خوبی هم هست مگر؟   
که تمام جانم را    
چکانده بودند توی چشمانم   
و رهگذری نبود، بگوید   
کی رسیدم به یخ‌زدگی دنیا   
کی باختم تمام شرط‌بندی‌ها را با دلم   
و دیده‌ام  به خطا رفت    
جز تو را خواستم
 و چه زخمی‌ام از این خواستن‌ها   
دست خودم نیست   
اگر بگویم دوست داشتم که به تو برسم
و هر صدای مهربانی را
از حنجره تو شنیدم...
حالا پر از اشتباه
 دوباره روی خط انکار   
اقرار می‌کنم به سخت بودن بی‌تو     
به بار بودنم برای همه     
به پاشیدن شیرازه آرزوهایم بدون تو...   
حواس داغ دیده‌ام را پیدا می‌کنم     
روی همان نیمکت     
بدون هیچ توجهی...
همین حواس ذوب شده از دنیا را برمی‌دارم
رو به جاده تو    
سیراب خواستنت می‌کنم
از خنکای امید      
ای دوست‌داشتنی‌‌‌‌‌ترین تنهای دنیا    
مهدی جانم‌

رونمایی از مستند غرورآفرین  «آخرین پرواز»
مستند «آخرین پرواز» که روایتگر زندگی امیر سرلشکر محمدرضا صلواتی است، در مراسم تجلیل از خلبانان آزاده ارتش جمهوری اسلامی با حضور فرماندهان نیروی‌ هوایی ارتش و خانواده‌‌های آنها رونمایی می‌شود. به گزارش «وطن‌امروز»، این مستند زندگی و فعالیت‌‌های امیر صلواتی را پیش از انقلاب و بعد از آن به تصویر می‌کشد و راوی مجاهدت‌ها و رشادت‌های وی و همرزمانش در دوران دفاع‌مقدس است. امیر صلواتی که از روز اول آغاز دفاع‌مقدس در عملیات‌های پی در پی و غرورآفرین نیروی هوایی در خاک عراق حضور داشت، روز سوم مهر 59 به اسارت نیروهای بعثی درآمد. بخشی از این مستند نیز به دوران اسارت امیر صلواتی می‌پردازد که در آنجا وی با یکی از دوستان عراقی‌‌‌‌اش به عنوان فرمانده عراقی روبه‌رو می‌شود و واکنش عجیبی از او می‌بیند و این واکنش از نقاط عطف مستند محسوب می‌شود. روز شنبه 27 مرداد از ساعت 17 تا 20 در مراسم تجلیل از خلبانان آزاده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی از این مستند با حضور فرماندهان نیروی هوایی ارتش رونمایی می‌شود.


محصولات جانبی «فیلشاه»  به بازار رسید
محصولات جانبی انیمیشن سینمایی «فیلشاه» به صورت رسمی در نمایشگاه «ایران‌نوشت» عرضه شده است. به گزارش مهر، ‌پس از استقبال خوب کودکان و خانواده‌ها از فیلم سینمایی «فیلشاه» تازه‌‌‌‌‌ترین اثر گروه «هنرپویا»، محصولات جانبی این انیمیشن روانه بازار شده است. این محصولات شامل نوشت‌افزار، لوازم‌التحریر، پوشاک، بازی فکری و... است که با نزدیک شدن به فصل مدارس، در افتتاحیه نمایشگاه ایران‌نوشت با حضور وزیر آموزش‌وپرورش، مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس و دیگر مسؤولان رونمایی شد و در دسترس عموم قرار گرفت. خانواده‌ها و کودکان می‌توانند برای تهیه این محصولات از ۲۲ مرداد الی ۲ شهریور از ساعت ۱۱ صبح تا ۲۳ شب به محل این نمایشگاه در «کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان» در خیابان حجاب تهران مراجعه کنند.