|
درباره تجربه 20 ساله شوراهای اسلامی شهر و روستا در کشور
اجساد بیروح یا ارواح بیجسد؟!
دکتر میلاد محقق: به طور طبیعی، حاکمیت و مردم از هم خواستههایی دارند که بخشی از خواستهها قانونی و منطقی و بخشی از آن خواستهها نیز غیرقانونی و غیرمنطقی هستند. رسیدن به خواستههای مورد انتظار مردم و حاکمیت در چارچوب قانون زمانی اتفاق میافتد که درک صحیح و تفاهم واقعی از جایگاه یکدیگر وجود داشته باشد و هر مقدار از خواستهها برآورده شود به همان اندازه رضایتمندی 2طرف بیشتر میشود و هر قدر رضایتمندی افزایش یابد به همان حد و اندازه ضریب امنیت کشور نیز افزایش خواهد یافت، زیرا بزرگترین بحران در یک کشور وجود شکاف میان مردم و حاکمیت است که به واسطه نبود تفاهم و رضایتمندی دوطرفه به وجود میآید. ایجاد و برقراری تفاهم میان مردم و حاکمیت بر عهده مجلس شورای اسلامی و دولت است تا طرفین را به حقوق و حدود یکدیگر آگاه کنند و هیچیک از 2 طرف از حدود و حقوق خود تجاوز نکنند، زیرا اگر چنین اتفاقی رخ دهد، رضایتمندی متقابل و آنگاه ضریب امنیت کاهش خواهد یافت و استمرار این وضعیت منجر به افزایش شکاف و اختلاف مابین حاکمیت و مردم خواهد شد. یکی از راههای ایجاد و برقراری رضایتمندی در میان اقشار مختلف مردم خدماترسانی با ابعاد کمی و کیفی استاندارد است که برای این منظور دستگاههای مختلف بر اساس قانون تاسیس و راهاندازی شده است و در میان آن دستگاهها، شهرداریها و دهیاریها در خط مقدم جبهه خدمترسانی به مردم قرار دارند. نقش و جایگاه شهرداریها و دهیاریها در تولید رضایتمندی و به تبع آن، افزایش امنیت، بسیار چشمگیر است، بنابراین اگر ظرفیتسازی با روشهای پیشرفته در شهرداریها و دهیاریها شکل گیرد، کمیت و کیفیت خدماترسانی به مردم افزایش خواهد یافت و رشد رضایتمندی و امنیت در جامعه رو به فزونی خواهد رفت. در این باره نقش و جایگاه شوراهای اسلامی شهر و روستا به عنوان پارلمانهای شهری و محلی و مرجع تصمیمگیریهای مرتبط با وظایف شهرداریها و دهیاریها و نظارت بر فعالیتهای آنها، غیر قابل انکار است و کیفیت و کمیت عملکرد این شوراها در میزان ظرفیتسازی و توانبخشی نهادهای اجراییشان بسیار اثربخش است. ارسال به دوستان
داستان فیلسوف و فسیلسوف
رضا شیبانی: مطلب نویسندهای روشنفکر را در رد و تقبیح شریعتی خواندم. روزنامه چاپکننده، نویسنده را مترجم و پژوهشگر فلسفه خوانده بود و او نیز به پشتگرمی این عنوان و از موضع برتر نسبت دکتر شریعتی را با مقامهایی چون مورخ دین و فیلسوف تاریخ سنجیده و هربار خردهای آکادمیک بر شریعتی گرفته و شریعتی را از هر دو مقام خلع کرده بود. من ارادت به شریعتی دارم اما در این نوشته هرگز در پی دفاع از او نیستم. انگیزهام بیان واقعیتی دهشتآور و خندهدار درباره غربزدگان آکادمیک در فلسفه ایران است. نهایت همت این آقایان و خانمها همین است که پس از 50-40 سال فسیل شدن در فلان گروه و هیات علمی و دریوزگی اندیشه از متون خاک خورده و تاریخ مصرف گذشته قرن هفدهم و هجدهم، بالاخره سیمرغ سعادت بر شانههایشان بنشیند و استحقاق عنوانهایی قالبزده شده چون مورخ دین و فیلسوف تاریخ را بیابند. ارسال به دوستان
از حماسه حسینی تا انقلاب خمینی
میلاد امینی موحد: ندای حسین بن علی علیهالسلام در امتداد تاریخ پس از هزار و چهارصد سال هنوز هم شنیدنی است، ندایی که آزادیخواهان جهان را شیفته کرده و با خود همراه میکند. ارسال به دوستان
خانه شیشهای ملت؛ آیا ممکن است؟!
محمدرضا قاسمی: مدتهاست نمایندگان مجلس خود را وکلای عالی ملت معرفی میکنند و بر این اساس از صلاحیتی که از جانب مردم به آنان تفویض شده است بهره میبرند. 40 سال از عمر شکوهمند انقلاب اسلامی میگذرد و اکنون همان مردمی که چنین صلاحیتی را به نمایندگان مجلس دادهاند، برایشان شدیدا سوال شده که آیا ما مردم نباید بدانیم نمایندگانمان به هر طرح و لایحهای چه رأیی میدهند؟ آیا ما مردم نامحرم رای نمایندگانمان هستیم؟ جواب وکلای مردم به این سوال حساس تا چند روز دیگر مشخص خواهد شد؛ آنان خواهند گفت مردم محرم آرای آنان هستند یا نامحرمانند. هشتگهای فراوان «شفافیت آرای نمایندگان» در فضای مجازی نشان میدهد مردم رای «آری» به این طرح میخواهند. این طرح از طرحهایی است که بهطور خاص توجه مردم را به خود جلب کرده است و مردم خیلی دقیق شدهاند که هیچیک از نمایندگان در سمفونی شفافیت آرا، ساز ناکوک نزند و رای «آری» به این طرح در نهایت از صندوق بیرون بیاید اما تا اینجای کار بعد از به رای گذاشتن یک فوریت این طرح در مجلس مشخص شد که 59 نماینده قول و عمل را یکی کرده و عزم شفافیت آرا را دارند. هرچند بعد از آنکه لکوموتیو شفافیت در راهروهای مجلس به راه افتاد، 207 نماینده با آن همقطار شدند و حمایت خود را نسبت به طرح شفافیت آرای نمایندگان اعلام کرده بودند اما دریغ و درد که باز هم ملاحظه شد زبان سرخ و در ظاهر دلپسند نمایندگان در عمل ناکام است و کُمیت نمایندگان در راستی با مردم سخت میلنگد. طبیعی است که مردم توقع داشته باشند حداقل 207 رای مثبت به این طرح داده شود یعنی تمام حامیان طرح در مقام عمل نیز حامی طرح باشند و بدان رای بدهند! اگر چنین نشود طبیعی است که مردم بگویند «مجلس دروغگو است»، چرا که در ظاهر شعار شفافیت میدهند اما در عمل پنهانکاری را برای خود برمیگزینند. اکنون نوبت هیاترئیسه کمیسیون آییننامه داخلی مجلس است که هر چه سریعتر دوباره طرح را در دستور قرار دهد و آن را راهی صحن علنی کند. ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|