دانلود تمام صفحات این نسخه
صفحه 1 : صفحه اول
صفحه 2 : سیاسی
صفحه 3 : اقتصاد
صفحه 4 : اجتماعی
صفحه 5 : اقتصاد
صفحه 6 : ورزشی
صفحه 7 : بین الملل
صفحه 8 : فرهنگ و هنر
صفحات روزنامه + PDF
انتخاب روزنامه :
جستجو بر اساس تاریخ
|
|
|
ارسال به دوستان
اخبار
انتشار داستان‌های پنهان سیاست اشتون
کتاب «خاطرات خانم اشتون» روایت‌هایی خواندنی از داستان‌های پنهان دیپلماسی و دوره فعالیت «کاترین اشتون» توسط انتشارات ایران منتشر شد. «خاطرات خانم اشتون» تازه‌ترین کتابی است که انتشارات موسسه فرهنگی مطبوعاتی ایران آن را بتازگی منتشر کرده است. این کتاب که خاطرات خودنوشت کاترین اشتون، سیاستمدار و دیپلمات انگلیسی است، از جمله کتاب‌های مهم در حوزه دیپلماسی است که نگاه‌های بسیاری را در جهان به خود معطوف کرد. کتاب خاطرات خانم اشتون با ترجمه پروین قائمی در 333 صفحه و قطع رقعی اروپایی منتشر شده و علاقه‌مندان می‌توانند این کتاب را از طریق سایت انتشارات موسسه فرهنگی مطبوعاتی ایران به نشانی ketabir.com تهیه کنند.
***
اجرای «بازگشت» در بوستان ولایت
در آستانه آغاز نمایش میدانی «بازگشت» به کارگردانی حسن بزرا و تهیه‌کنندگی علی اسماعیلی از پوستر این اثر نمایشی رونمایی شد. جدیدترین نمایش میدانی سازمان هنری - رسانه‌ای اوج با عنوان «بازگشت» از امروز ساعت ۱۸ در بوستان ولایت تهران روی صحنه می‌رود. «بازگشت» روایتی است از سرانجام راه و انتخابی اشتباه؛ از آغاز تا پایان راه. روایت آن لحظات از زندگی که ممکن است هر کدام از ما در آن مورد آزمایش روزگار قرار گیریم. این داستان روایت صبر و امید و توکل است در برابر یأس و ناامیدی. علاقه‌مندان می‌توانند از امروز برای تهیه و رزرو بلیت خود اقدام کنند.
***
یادگارهای علیرضا خمسه در موزه سینما
گنجینه علیرضا خمسه، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در موزه سینما راه‌اندازی شد. سیمرغ بلورین بیست‌وهفتمین جشنواره فیلم فجر، جایزه بهترین بازیگر جشنواره سینمایی فیلم پیونگ‌یانگ کره‌شمالی (جشنواره کشورهای غیرمتعهد)، 13 تندیس از جشنواره‌های مختلف، 14 لوح تقدیر از جشنواره‌ها و برنامه‌های مختلف سینمایی و تلویزیونی و... از جمله مواردی است که توسط این هنرمند پیشکسوت در موزه سینما به یادگار گذاشته شده است.
***
فراخوان هشتمین بازار ملی پویانمایی تهران منتشر شد
فراخوان هشتمین بازار ملی پویانمایی تهران ۱۴۰۲ از سوی دبیرخانه جشنواره بین‌المللی پویانمایی کانون پرورش فکری منتشر شد. واجدان شرایط ثبت‌نام در بازار، افراد متخصص و حرفه‌ای حوزه انیمیشن (تولیدکنندگان)، تهیه‌کنندگان، سرمایه‌گذاران و فروشندگان تجهیزات و شبکه‌های خانگی هستند که می‌توانند از طریق پایگاه الکترونیکی www.tehran-animafestival.ir مراحل ثبت‌نام را تکمیل کنند. برای ثبت‌نام در بازار ملی پویانمایی تهران، ارائه مجوز فعالیت شرکت و محصولات مورد نظر الزامی است. سیزدهمین جشنواره بین‌المللی پویانمایی تهران در چهار بخش «مسابقه»، «خارج از مسابقه»، «نمایش ویژه» و «چشم‌انداز» از 13 تا 17 اسفند 1402 در تهران برگزار خواهد شد.
***
تنظیم برنامه ۵ ماهه اکران منظم آثار سینمایی تا پایان سال
برنامه‌ای ۵ ماهه برای اکران منظم و صحیح فیلم‌های سینمایی تا پایان سال ۱۴۰۲ در نشست صمیمانه مدیرکل اداره نظارت بر نمایش فیلم سازمان سینمایی با مدیران اجرایی دفاتر پخش سینمایی تنظیم شد. نشست روح‌الله سهرابی، مدیرکل اداره نظارت بر نمایش سازمان سینمایی با مدیران اجرایی دفاتر پخش سینمایی با هدف بحث و گفت‌وگو پیرامون شرایط اکران در سینمای ایران و بررسی روند فعلی توزیع و پخش آثار سینمایی و به منظور هماهنگی هر چه بیشتر دفاتر پخش با سازمان سینمایی برگزار شد.
***
بازپخش قسمت‌های اول تا هشتم «سرزمین مادری» از تلویزیون
با توجه به استقبال مخاطبان از سریال «سرزمین مادری» و درخواست بینندگان مبنی بر بازپخش قسمت‌های پخش شده این سریال، قسمت‌های یک تا 8 این سریال از روز جمعه ۱۲ آبان هر شب بعد از خبر ساعت ۲۲ از شبکه ۳ سیما پخش خواهد شد. همچنین قسمت‌های جدید این سریال نیز طبق روال گذشته روزهای پنجشنبه و جمعه هر هفته حوالی ساعت ۲۰:۳۰ روی آنتن شبکه ۳ سیما خواهد رفت. همچنین پخش آنلاین رایگان مجموعه نمایشی «سرزمین مادری» به کارگردانی کمال تبریزی، نویسندگی علیرضا طالب‌زاده و تهیه‌کنندگی محمد مسعود از پنجم مهر به صورت ۲ قسمت در هفته (چهارشنبه‌ها) از سایت و اپلیکیشن تلوبیون آغاز شده است.
***
«سرهنگ ثریا» از ۱۰ آبان در سینماها
«سرهنگ ثریا» به نویسندگی و کارگردانی لیلی عاج و تهیه‌کنندگی جلیل شعبانی که پیش از این با نمایش در چهل‌ویکمین جشنواره فیلم فجر با استقبال روبه‌رو شده بود، از چهارشنبه ۱۰ آبان در سینماهای سراسر کشور اکران می‌شود.
ارسال به دوستان
نگاهی به جایزه ادبی جلال در آستانه شانزدهمین دوره برگزاری
جایزه جلال دوباره به تعویق می‌افتد؟
گروه فرهنگ وهنر: هر چه جلوتر می‌رویم به زمان اختتامیه شانزدهمین دوره جایزه ادبی جلال که بزرگ‌ترین و گران‌ترین رویداد ادبی کشور است، نزدیک‌تر می‌شویم؛ جایزه‌ای که به منظور معرفی آثار برگزیده ادبیات داستانی در ایران پایه‌گذاری شد و سالانه به هر یک از برگزیدگان ۳ رشته «رمان و داستان بلند»، «داستان کوتاه» و «مستندنگاری و پژوهش ادبی» ۲۵۰ میلیون تومان جایزه می‌دهد.
* تأخیر در برگزاری جایزه جلال
این جایزه با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی سال ۱۳۸۷ نخستین دوره خود را در سالروز تولد آل‌احمد برگزار کرد اما آیین‌نامه ابلاغی این شورا درباره زمان برگزاری اختتامیه آن، هر سال با تأخیر اجرایی می‌شود.
در ماده ۸ آیین‌نامه این جایزه درباره مکان و زمان برگزاری این جایزه آمده است که مراسم اهدای جایزه ملی جلال آل‌احمد هر سال مقارن با ایام تولد این نویسنده توانا و صاحب سبک برگزار می‌شود. تولد جلال آل‌احمد ۱۱ آذرماه است. اما برگزاری اختتامیه این جایزه در دوره‌های گذشته به بهمن‌ماه هم کشیده شده است. سال ۱۴۰۰ که مریم بصیری دبیری علمی و غلامرضا طریقی دبیری اجرایی آن را برعهده داشتند، اختتامیه ۱۲ بهمن و با تأخیری ۶۱ روزه برگزار شد. پانزدهمین دوره نیز در ۲۴ دی‌ماه برگزیدگان خود را شناخت. شاید یکی از این تأخیرها در برگزاری اختتامیه به خاطر تأخیر در معرفی دبیر جایزه است. وجیهه سامانی، دبیر علمی پانزدهمین (آخرین) دوره جایزه در فاصله یک ماه مانده به سالروز تولد جلال معرفی و اختتامیه این دوره هم ۲۴ دی‌ماه برگزار شد. البته در دوره‌هایی هم دبیر اوایل مهرماه معرفی شده است؛ همانند دوره دوازدهم که محمدرضا شرفی‌خبوشان دبیرش بود. البته مریم بصیری که دبیرعلمی چهاردهمین دوره جایزه ادبی جلال (سال1400) بود درباره زمانی که وی را برای دبیری جایزه انتخاب کردند گفت: «حدود 2 ماه پیش از سوی دولت کنونی به بنده اطلاع دادند که دبیر جایزه جلال هستم اما حکمی دریافت نکرده‌ام».
* دیگر دلیلی برای بهانه نمی‌ماند
اگر این رویه برای انتخاب دبیری درست باشد، پس دیگر دلیلی ندارد که جایزه ادبی جلال که گران‌ترین جایزه ادبی کشور است با تأخیر برگزار شود و به آیین‌نامه خود که مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی است عمل نکند یا دبیر علمی در کمتر از 40 روز مانده به سالروز تولد جلال معرفی شود تا هنگامی که درباره تاریخ اختتامیه پرسشی می‌شود جواب‌هایی با این مضمون شنیده شود که «برای ما کیفیت مهم است».
ششم آبان‌ماه دبیر علمی شانزدهمین دوره جایزه ادبی جلال آل‌احمد که بنا به گفته کارشناسان حوزه کتاب و ادبیات از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین رویداد‌های ادبی کشور است، از سوی خانه کتاب و ادبیات ایران با حکم وزیر ارشاد معرفی شد. دبیر این دوره گلعلی بابایی است. بابایی سوابقی چون شایسته تقدیر سی‌وچهارمین دوره «کتاب سال جمهوری اسلامی ایران»، نهمین دوره «جایزه ادبی جلال آل‌احمد» و برگزیده «کتاب سال دفاع مقدس» در کارنامه ادبی او ثبت شده است.
داور دوره‌های هشتم، سیزدهم و پانزدهمین «جایزه ادبی جلال آل‌احمد»، داور جایزه شهید «حبیب غنی‌پور»، دبیر اجرایی جایزه «کتاب سال دفاع مقدس» و دبیر علمی دوسالانه جایزه شهید «حسین همدانی» از جمله سوابق اجرایی دبیر علمی شانزدهمین جایزه ادبی جلال آل‌احمد است. البته کتاب «بدون مرز» که آخرین اثر منتشر شده از بابایی درباره جانشین فرماندهی سپاه پاسداران در سوریه بود در خبری از سوی ناشر اعلام شد توقیف شده است.
* جایزه جلال و آینده‌اش
البته در دوره‌هایی دبیران انتخاب شده از فضای ادبیات به دور بودند و حتی پس از اعلام برگزیده دوره هفتم (سال 1393) بسیاری از منتقدان معتقد بودند شاید حضور بعضی از داوران که گرایش‌های آنها نزدیک به جریان روشنفکری است، موجب شد تا جایزه جلال به جای بها دادن به نیروهای انقلابی، به مجموعه‌ای از انواع گرایش‌ها و سلایق جایزه دهد. اعلام این تغییر رویه جایزه جلال از سوی صاحب‌نظران تنها به این دوره خلاصه نشد و حتی شاید بتوان گفت در دوره‌های بعد تشدید شد.
راه‌اندازی جایزه جلال آل‌احمد به عنوان معتبرترین و گران‌ترین جایزه داستان، رمان، مستندنگاری و نقد ادبی از جمله اقدامات خردمندانه دوران درخشانی از معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود که می‌توانست در معرفی آثارِ ارزشمند به لحاظ فرم و محتوا به جامعه و نیز در تقدیر و پاسداشتِ زحمات جامعه ادبی در خلق آثار ارزشمند و ترغیب و تشویق دیگران به این مهم در تولید آثار خلاقه تاثیرگذار باشد اما هنوز نتوانسته است در چرخه توزیع و تبلیغ آثار خود موفق باشد و با پایان اختتامیه جایزه به کار خود پایان می‌دهد.
جایزه ادبی جلال آل‌احمد که روزگاری عنوان گران‌ترین جایزه دولتی به شمار می‌رفت، بعد از گذشت ۱۵ دوره به جایگاهی رسیده که اگر از اهالی کتاب بپرسیم آیا کتاب «لم‌یزرع» محمدرضا بایرامی، برگزیده جایزه جلال است یا خیر، شاید جواب روشنی نشنویم!
ارسال به دوستان
حمایت خانه سینما از بی‌قانونی!
طرف کدام قانون ایستاده‌اید؟
گروه فرهنگ و هنر: بعد از اعلام خبر ممنوع‌الفعالیت‌شدن بازیگران زن سینما که اقدام به کشف حجاب کرده‌اند، تعدادی از رسانه‌ها به صورت غیررسمی اقدام به انتشار گمانه‌زنی‌هایی درباره اسامی احتمالی افراد ممنوع‌الفعالیت کردند.
بعد از این اتفاق تعدادی از این بازیگران نسبت به خبر ممنوعیت فعالیت‌شان در سینما واکنش نشان دادند، در حالی که اغلب این بازیگران سال‌های زیادی است فعالیت حرفه‌ای در عرصه سینما ندارند. حالا رئیس هیات مدیره خانه سینما که اتفاقا مدیرعامل خانه هنرمندان هم هست به جای آرام کردن فضا و حمایت از اجرای قانون، در موضع‌گیری‌ای عجیب از این بازیگران حمایت کرده و آن را باعث تشویش فضای هنری کشور دانسته است. عسگرپور حتی در بخشی از مصاحبه اخیرش به مدیران وزارت ارشاد حمله نیز کرده است.
بعد از این سخنان، کانون کارگردانان سینمای ایران و شورای عالی تهیه‌کنندگان سینما - به عنوان 2 صنف مهم خانه سینما - در بیانیه‌ای تند سعی کردند سخنان عسگرپور را ادامه دهند و از اصل ماجرا فاصله بگیرند.
فعالیت صنفی کانون‌های مختلف خانه سینما همیشگی و قابل درک است اما شاید بهتر باشد این فعالیت را قبل از اقدامات خلاف قانون برخی بازیگران شروع کنیم و به جای تغییر زمین بازی پاسخگوی فعل اتفاق افتاده باشیم.
اگر فعالیت صنفی کانون‌های خانه سینما کمی زودتر و برای آرام کردن فضای این مشاغل انجام می‌شد، می‌توانستیم دغدغه صنفی را باور کنیم اما اگر به سخنان آنها حتی هنگام تشییع مرحوم مهرجویی دقت کنیم و بیانیه امروزشان را هم بخوانیم و نیم‌نگاهی هم به بیانیه خانه سینما در روز سینما داشته باشیم، به علاقه این گروه برای ایجاد ناهنجاری پی خواهیم برد.
نکته مهم در مقابل این سخنان موضع‌گیری خانه سینما در حمایت آنها از بازیگران بی‌حجاب، عجیب جلوه دادن این خبر است. در این رابطه باید گفت خبر اعلام شده توسط وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاون نظارت و ارزشیابی خبر جدیدی نیست و تشریحی از قانونی است که ناگفته هم وجود آن غیرقابل انکار است، از طرفی هم اشاره بیانیه نهادهای زیرمجموعه خانه سینما به نام افراد تغییر موضوع و زمین بازی است، چراکه هیچ اسمی از سوی نهادهای رسمی اعلام نشده و هرچه هست گمانه‌زنی رسانه‌هاست. پس شاید بهتر باشد نهادهای صنفی سینما بیشتر در راستای آرامش فضای کاری اعضای‌شان تلاش کنند.
ارسال به دوستان
سردبیر مجله Artforum در پی حمایت از مردم فلسطین اخراج شد
من پشیمان نیستم!
«دیوید ولاسکو» یکی از سردبیران ارشد مجله معروف هنری «Artforum»، نامه‌ای در حمایت از مردم فلسطین نوشته و آن را به امضای جمعی از کارکنان این مجله رسانده است؛ اقدامی که باعث اخراج او شد.
این روزها، روزهایی است که تمام آزادگان و آزادی‌خواهان با هر ابزار و امکاناتی که در دست دارند، اعتراض خود به کشتار و جنایت‌های رژیم صهیونیستی در غزه را نشان می‌دهند؛ از اعتراض دانشجویان کف حیاط دانشکده‌ها گرفته تا تجمعات گسترده مردم کشورهای مختلف مقابل سفارت اسرائیل یا حتی آمریکا. روزهایی است که سکوت، مساوی با وداع با انسانیت است. مهم نیست چه تریبونی در اختیار داشته باشی، کجای دنیا نشسته‌ای، از کدام دین و آیین پیروی می‌کنی یا اسم کدام کشور به عنوان ملیت تو ثبت شده باشد؛ امروز سکوت مساوی است با مرگ شرافت.
هر از گاهی از گوشه و کنار دنیا خبر می‌رسد فلان چهره یا فلان گروه، حمایت خود از مردم مظلوم فلسطین را به طریقی اعلام کرده‌اند. حالا خبر رسیده «دیوید ولاسکو» یکی از سردبیران ارشد مجله معروف هنری «Artforum» نامه‌ای در حمایت از مردم فلسطین و یک فراخوان برای آتش‌بس در غزه نوشته و آن را به امضای جمعی از فعالان رسانه‌ای این مجله رسانده است؛ ماجرایی که باعث اخراج او از این مجله شد.
در بخشی از این نامه که ۱۹ اکتبر منتشر شد، آمده است: «ما از آزادی فلسطین حمایت می‌کنیم و خواستار پایان دادن به کشتار و صدمه زدن به همه غیرنظامیان، آتش‌بس فوری، ارسال کمک‌های بشردوستانه به غزه و پایان دادن به همدستی دولت‌های‌مان در نقض شدید حقوق بشر و جنایات جنگی هستیم».
اندکی بعد این مجله بیانیه‌ای در وبسایت خود منتشر کرد. «دانیل مک‌کانل» و «کیت کوزا» سردبیران این مجله هنری درباره آنچه اتفاق افتاده بود اینطور نوشتند: «پنجشنبه ۱۹ اکتبر، نامه‌ای سرگشاده درباره بحران در خاورمیانه در وبسایت و پلتفرم‌های اجتماعی مجله بدون آگاهی دیگر مقامات ارشد تیم تحریریه به اشتراک گذاشته شد که با روندهای رسانه‌ای Artforum مطابقت نداشت. اگر با اعضای تیم تحریریه مشورت می‌شد، نامه به عنوان یک خبر با زمینه مربوط ارائه می‌شد».
ولاسکو که سال ۲۰۰۵ به «آرت‌فروم» پیوست و سال ۲۰۱۷ نقش سردبیری این مجله را بر عهده گرفت، با اشاره به تعهد طولانی‌مدت این مجله به آزادی بیان و نمایندگی هنرمندان، پس از برکناری از شغلش به نشریه تایمز گفت: «من پشیمان نیستم. فقط ناامید هستم که مجله‌ای که همیشه از آزادی بیان و صدای هنرمندان دفاع کرده است، تحت فشار بیرونی قرار گرفته است!» راهی که ولاسکو در رسانه خود آغاز کرد، ادامه یافت و یک روز پس از اخراج او توسط مدیران مجله، سردبیر دیگری از این ماهنامه هنری استعفا کرد. به علاوه اینها، چندین هنرمند برجسته اعلام کرده‌اند این نشریه را تحریم می‌کنند. آنچه ولاسکو از آن به عنوان «فشارهای بیرونی» یاد می‌کند و آن را به نوعی عامل اخراج خود می‌داند، مصداقی از ترس رژیم صهیونیستی از موج اعتراض چهره‌های رسانه‌ای و هنری است. اسرائیلی‌ها که به کمک بازوهای رسانه‌ای خود می‌کوشند خود را به عنوان قربانی و مظلوم معرفی کنند و کشتار وحشیانه مردم غزه را در بایکوت خبری قرار دهند، آغاز چنین موج‌های اعتراضی را برنمی‌تابند و خیلی زود با اعمال فشارهای سیاسی، سعی بر مدیریت اوضاع به نفع خود دارند. آنها در مسیر ممانعت از مخابره اخبار واقعی آنچه در غزه رخ می‌دهد از هیچ جنایتی ابا ندارند و حتی دست به کشتار تعدادی از خبرنگاران زده‌اند. در جریان نبرد اخیر در غزه تاکنون 36 خبرنگار فلسطینی و غیرفلسطینی جان خود را از دست داده‌اند.
بر اساس جدیدترین اخبار از آغاز جنگ در هفتم اکتبر، تاکنون دست‌کم 36 خبرنگار جان باخته‌اند. روشن است خبرنگارانی که در غزه سعی می‌کنند درگیری را با وجود حمله زمینی، حملات هوایی، اختلال در ارتباطات و قطع برق گسترده پوشش دهند، با خطرات بسیاری مواجه هستند.
علاوه بر اینها خبر قتل‌عام بی‌رحمانه خانواده «وائل دحدوح»، خبرنگار فعال الجزیره با حملات هوایی رژیم صهیونیستی، موجی از اعتراضات را در رسانه‌های جهان در پی داشت و ویدئوها و عکس‌هایی که این خبرنگار را حین شناسایی پیکر بی‌جان اعضای خانواده‌اش به تصویر می‌کشد به طور گسترده در فضای مجازی منتشر شد. این خبرنگار که اعضای خانواده خود را بر اثر حملات رژیم صهیونیستی به غزه از دست داد، ۲۴ ساعت بعد از این اتفاق فعالیت خبری خود را از سر گرفت. این کشتار در حالی رخ داد که خانواده این خبرنگار در پی هشدارها، از بخش‌های شمالی غزه برای پناه گرفتن به جنوب غزه رفته بودند. شهید شدن خانواده «وائل دحدوح» موجی از بهت و حیرت را در سراسر جهان در پی داشته است.
ارسال به دوستان
نگاهی به جایگاه قصه در پیروزی روایت‌ها
ادبیات علیه استبداد
محمدرضا اسماعیلی: وقتی سرجو دانجلو، کمونیستی با ملیت ایتالیایی که در شبکه‌ای رادیویی در شوروی سابق کار می‌کرد، زیر پای بوریس پاسترناک نشست تا رمانی را که در حال نوشتنش بود به او که کارگزار یکی از نشرهای ایتالیایی در شوروی بود بدهد، هیچ کس فکرش را نمی‌کرد دکتر ژیواگو در نبردهای ایدئولوژیک بین شرق و غرب در سال‌های بعد از جنگ دوم جهانی یا دوران جنگ سرد به سلاحی قدرتمند تبدیل شود و این بخشی از زندگی خارق‌العاده دکتر ژیواگو بود. داستانی که شخصیت اولش همزاد پاسترناک بود. داستانی که توانست با یک قصه دوران معاصر خود را روایت کند و در کنار روایت هم توانست یک جریان اجتماعی علیه کمونیستم را در شوروی ایجاد کند. حالا بماند که سازمان سیا پشت این اثر بود تا در هلند و واشنگتن به چاپ برسد و در شوروی نیز منتشر شود تا شود آنچه که باید می‌شد. بهتر بگویم برای خودم جایگاه قصه در روایت و ایجاد جریان اجتماعی به وسیله یک اثر مکتوب با کتاب دکتر ژیواگو بوریس پاسترناک فهم شد. ژیواگو مثال موفقی از روایت دوران معاصری است که قصه دارد. شاید به همین دلیل است که هنوز از غربت شیخ فضل‌الله نوری یا نوری‌ها می‌گوییم. روایت‌هایی در طول تاریخ از شیخ فضل‌الله شده و به دست ما رسیده است و اگر کار پژوهشی نداشته باشیم به این روایت‌ها نگاه هم نمی‌کنیم اما اگر همین شخص در قالب یک قصه روایت شود می‌تواند جریان‌ساز شود. درباره شهید بروجردی هم روایت‌های متعددی داشتیم که به چاپ رسیده بودند اما وقتی فیلم سینمایی «غریب» با قصه شهید بروجردی و فضای کردستان آن سال‌ها را روایت می‌کند، آوازه بروجردی باز در فضای اجتماعی کشورمان پیچید. کتاب‌های موجود در فضای تاریخ معاصرمان سوژه‌های بکر و دست‌نخورده‌ای را روایت می‌کنند اما قصه‌محور نیستند! مخاطب امروز ما بویژه نوجوانان‌مان با محرک قصه جذب روایت می‌شوند. ژیواگو توانست با روایتی قصه‌محور از دهه دوم میلادی شوروی بسیاری از مردم جهان را با خود علیه شوروی تحریک کند و دومین کتابی شد که در دوران حکومت شوروی اجازه چاپ نیافت و به خارج از کشور برای انتشار رفت. البته سی‌آی‌ای هم با انتشار ۹۹ سند طبقه‌بندی شده، اذعان کرد سال ۱۹۵۸، دست به انتشار نسخه روسی رمان دکتر ژیواگو در شوروی زده است. پس از آنکه از انتشار این رمان در شوروی ممانعت به عمل آمد، سی‌آی‌ای دست به انتشار متن روسی آن می‌زند و پاسترناک سال ۱۹۵۸ جایزه نوبل ادبیات را دریافت می‌کند. پس از برنده شدن نوبل ادبیات، محبوبیت کتاب، بویژه در شوروی به طرز چشمگیری افزایش یافت، محبوبیتی که مسکو امیدوار بود با ممانعت از انتشار کتاب جلوی آن را بگیرد اما عملا با این کار باعث بیشتر شناخته شدن رمان، هم در شوروی و هم در جهان شد. ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|
