بازگشت «سراب» پس از ۲۰ سال به تالار وحدت

نمایش «سراب» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی سیدمحمد‌جواد طاهری پس از 20 سال روی صحنه رفت. این نمایش به قلم سیدحسین فدایی‌حسین به نگارش درآمده و نخستین بار سال ۱۳۸۲ روی صحنه رفت. در خلاصه سراب آمده است: «نه آن‌ که مشک می‌بخشد راستگوست؛ نه آن ‌که شمشیر می‌دهد...». در این نمایش  مرجان آقانوری، مجید امیری، محمدرضا حیدری، کرامت رودساز، کورش زارعی، سیروس کهوری‌نژاد، میثم موسویان، داریوش نصیری و رحیم نوروزی نقش‌آفریینی می‌کنند. «سراب» جدیدترین اثر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری که با مشارکت بنیاد رودکی است با زبان قصه به موضوع پیشنهاد امان‌نامه شمر به حضرت عباس(ع) می‌پردازد و از ۷ تا ۱۵ مرداد ساعت ۲۰ و پس از آن تا ۲۷ مرداد هر روز ساعت ۱۸، در تالار وحدت روی صحنه می‌رود.

***

فراخوان  جشنواره  تئاتر فجر  منتشر شد

فراخوان چهل‌وسومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر که به دبیری خیرالله تقیانی‌پور بهمن‌ ۱۴۰۳ برگزار می‌شود، منتشر شد. اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با همکاری انجمن هنرهای نمایشی ایران، با هدف میزبانی از آثار با‌کیفیت گروه‌های نمایشی و با رویکرد نشاط، همدلی و امید چهل‌وسومین دوره جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر را برگزار می‌کند. نمایش‌های صحنه‌ای، نمایش‌های خیابانی، دیگرگونه‌های اجرایی، تئاتر ملل، مسابقه نمایشنامه‌نویسی، سمینار علمی - پژوهشی، مسابقه و نمایشگاه عکس تئاتر، مسابقه و نمایشگاه پوستر و سایر اقلام تبلیغاتی از بخش‌های جشنواره چهل‌وسوم تئاتر فجر هستند.

***

آغاز دور سوم اجراهای «سی‌ویک رؤیا»

نمایش «سی‌ویک رؤیا» به قلم و کارگردانی سیدجواد مولانیا دور سوم اجراهای خود را از روز چهارشنبه ۱۷ مرداد، در عمارت نوفل‌لوشاتو آغاز می‌کند. نورا هاشمی، هومن کیایی، نازنین احمدی، عارف عباسی، امیرمحمد رفیع‌خواه، سوگند قریشی، آرسام فیروزی، محمدرضا (سورنا) محبی، دیبا حکیم‌الهی و فاطمه (متینا) حسین‌آبادی در این اثر به ایفای نقش می‌پردازند، همچنین گروه موسیقی زنده این اثر عبارتند از: مهراد مجد، آهنگساز و سرپرست گروه موسیقی؛ ملیکا شباهنگ‌فر، خواننده بک ‌وکال و آیدا شجاعی‌فر نوازنده سازهای کوبه‌ای. از دیگر عوامل می‌توان به سپهر صاحبی، تهیه‌کننده؛ جواد مولانیا، طراح صحنه، نور و لباس؛ سجاد قربانی، دستیار کارگردان و برنامه‌ریز؛ مهبد مقدم، طراح صدا؛ امیرمحمد رفیع‌خواه، طراح گرافیک؛ حسین قشقایی، ساخت تیزر و سارا حدادی، مدیر روابط عمومی، مشاور رسانه‌ای و تبلیغات اشاره کرد. این درام روانشناسانه نیم‌نگاهی به مساله مهاجرت دارد و با اجرای محدود در عمارت نوفل‌لوشاتو روی صحنه می‌رود. علاقه‌مندان می‌توانند برای تهیه بلیت به سایت تیوال مراجعه کنند.

***

آغاز پیش‌تولید «دارچین تلخ»

پیش‌تولید فیلم کمدی«دارچین تلخ» به کارگردانی نیما هاشمی آغاز شد. «دارچین تلخ» ماجرایی کمدی از زندگی سعید را روایت می‌کند که تا ازدواج با دختر مورد علاقه‌اش فاصله زیادی ندارد اما او در این فاصله باید چالش‌های زیادی را از سر بگذراند. یکی از ویژگی‌های این فیلم، استفاده توامان از بازیگران چهره در کنار استعدادهای جوان است. تاکنون حضور خشایار راد به عنوان یکی از بازیگران اصلی در این اثر قطعی شده است. نیما هاشمی پیش از این کارگردانی تله‌فیلم «ویلای موروثی» و نمایش‌هایی چون «تولد جهنمی»، «میان پرده»، «باغ آلبالو»، «مرگ» و «پزشک نازنین» را در کارنامه دارد.

***

مستند «لعبت‌باز» در موزه سینما نقد و بررسی می‌شود

مستند بلند «لعبت باز» به کارگردانی پوریا نوری روز سه‌شنبه ۹ مرداد ساعت ۱۵ در سالن فردوس موزه سینما نمایش داده می‌شود. بعد از نمایش فیلم، هنرمندان و کارشناسانی چون سید احمد محیط طباطبایی رئیس شورای بین‌المللی موزه‌ها، سیاوش ستاری رئیس یونیمای ایران و استاد خیمه‌شب‌بازی، محمد بزرگ نویسنده و منتقد سینما و فرید دغاغله تدوینگر سینما درباره فیلم صحبت می‌کنند. «لعبت‌باز» روایتی از کوشش‌های سیاوش ستاری برای احیا و ادامه پیدا کردن هنر «خیمه‌شب‌بازی» است که در گذر زمان کم‌رنگ شده و می‌رفت تا فراموش شود. ورود در این برنامه برای علاقه‌مندان آزاد و رایگان است.

***

ادی ردمین در «روز شغال» به ایفای نقش می‌پردازد

ادی ردمین نقش یک قاتل بسیار زیرک، تنها و گریزان را در بازسازی فیلم «روز شغال» در قالب یک سریال ایفا کرده است. نخستین تیزر این سریال جمعه شب در مراسم افتتاحیه المپیک پاریس پخش شد. همانطور که در خلاصه داستان آمده، این سریال که برای پیکاک و اسکای ساخته شده، درباره شغال (ردمین)، قاتلی قراردادی است که با اجرای دستورها با بالاترین هزینه زندگی می‌کند اما پس از آخرین قتل خود و برای اجرای یک دستور بزرگ، وی با یک افسر اطلاعاتی سرسخت بریتانیایی (لاشانا لینچ) که شروع به ردیابی شغال در یک تعقیب و گریز هیجان‌انگیز موش و گربه‌وار در سراسر اروپا می‌کند، با سرنوشت روبه‌رو می‌شود. رونان بنت، نویسنده و برایان کرک، کارگردان این سریال ۱۰ اپیزودی هستند و در کنار آنها ردمین همچنین به عنوان تهیه‌کننده اجرایی هم فعالیت می‌کند. فردریک فورسایت، نویسنده رمان «شغال» تهیه‌کننده مشاور فیلم و کریس هال نیز تهیه‌کننده است. اورسولا کوربرو، چارلز دنس، ریچارد دورمر، چوکودی ایووجی، لیا ویلیامز، خالد ابدالا، النور ماتسورا، جانجو اونیل، نیک بلاد، سوله ریمی و فلوریسا کامارا دیگر بازیگران این فیلم هستند.

گروه فرهنگ و هنر: 31  سال پیش 9 مرداد خبر درگذشت ناگهانی هادی اسلامی جامعه هنری کشور را در بهت فرو برد؛ بازیگر نجیب و بدون حاشیه سینمای ایران که با چشمان نافذ، سیمای جذاب و مردانه‌، قامت استوار و صدای خاص، چه در سال‌های فعالیتش و چه در 3 دهه‌ای که از درگذشتش می‌گذرد، هیچ‌‎گاه از یاد‌ها نرفت و همواره نمادی شد از هنر اصیل و با قدمت ایران.

هادی اسلامی در 50 سال زندگی خود همواره  کوشید هنرمندی فعال باشد. او که از تئاتر برآمده بود، هیچ‌گاه این هنر را رها نکرد و حتی قصد داشت پس از سال‌ها دوباره نمایش «زیر گذر لوطی صالح» را روی صحنه ببرد که دست تقدیر مانعش شد. در سینما نیز در طول دهه 60 و سال‌های آغازین دهه 70، فیلم‌های بسیاری بازی کرد که از برجسته‌ترین آنها می‌توان به «سرب» مسعود کیمیایی، «خواستگاری» مهدی فخیم‌زاده، «اتوبوس» مرحوم یدالله صمدی، «شاخه‌های بید» امرالله احمدجو، «تبعیدی‌ها»ی مرحوم جهانگیر جهانگیری، «آوار» سیروس الوند، «جهیزیه برای رباب» مرحوم سیامک شایقی، «طعمه» فرامرز صدیقی، «مهمانی خصوصی» حسن هدایت و «مرگ سفید» حسین زندباف اشاره کرد.

اسلامی از نسل بازیگرانی بود که نه‌تنها برای صحنه تئاتر و فضای فیلم حرمت بسیار قائل بودند، بلکه آنها را جاهایی مقدس می‌دانستند؛ به همین دلیل است که در گفت‌وگویی گفته است: «برای شخص من، صحنه تئاتر و سینما با محراب مسجد فرقی ندارد و این تقدسی است که برای حرفه‌ام قائل می‌شوم».

بازی و بازیگری برای هادی اسلامی بازیچه نبود که بخواهد آن را سرسری بگیرد یا به چشم فعالیت اقتصادی نگاهش کند، آنقدر که برایش عادی شود. بازیگری برای او آداب داشت. او در فیلم «مرگ سفید» با اکبر زنجانپور همبازی بود و نقش عبدل را بازی می‌کرد. خود درباره تجربه بازی در این نقش گفته بود: «من وقتی می‌خواستم «مرگ سفید» را بازی کنم، 10 روز زودتر رفتم بندرعباس. شخصیت، یک جاشوی کشتی بود که رفتم ببینم یک جاشو چطور حرف می‌زند، چطور راه می‌رود، نگاه می‌کند، می‌نشیند، کار می‌کند و... . سعی کردم در بین‌شان زندگی کنم. این بُعد ظاهری قضیه است. بُعد دیگر شخصیت درون قصه است. دیالوگ‌ها، روانکاوی نقش، ویژگی‌های اقلیمی و زمانی، کیفیت زندگی و فرهنگ آن شخص، حتی اینکه از نظر ژنتیک چطور است؟ تمام اینها در شخصیت تأثیر دارد. بازیگر باید برود و همه اینها را بشناسد. اگر بازیگر نقشی را که قرار است بازی کند، نشناسد، تماشاگر هم نمی‌شناسد».

در کارنامه بازیگری هادی اسلامی شاه‌نقش «نوری» فیلم «سرب» مسعود کیمیایی هم به‌ چشم می‌خورد؛ نقش یک قهرمان تمام‌عیار که اسلامی برای بازی درخشان آن، نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد در هفتمین جشنواره فیلم فجر شد. همچنین باید از نقش «نعمت» در فیلم «اتوبوس» روان‌شاد یدالله صمدی نام برد که هادی اسلامی برای بازی در آن، لوح زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد را از چهارمین جشنواره فیلم فجر دریافت کرد. در کنار اینها،  اسلامی برای بازی در «طعمه» به کارگردانی فرامرز صدیقی نیز نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در یازدهمین جشنواره فیلم فجر شد.

به جز این 3 فیلم اما هادی اسلامی فیلم‌های دیگری هم دارد که اگرچه توفیقات جشنواره‌ای نداشته‌اند ولی در خاطر تماشاگران ماندگار شده‌اند. از جمله این آثار می‌توان از 4 فیلمی نام برد که او به کارگردانی مهدی فخیم‌زاده آنها را بازی کرده است: «ساده‌لوح»، «شتاب‌زده»، «خواستگاری» و «بهار در پاییز». در میان این 4 فیلم، بی‌تردید «خواستگاری» از همه معروف‌تر شده است؛ اما پیش از آنکه اسلامی و فخیم‌زاده در دومین همکاری خود به «خواستگاری» برسند، سال ۱۳۶۶ با فیلم «بهار در پاییز» نخستین همکاری خود را روانه سینماها کرده بودند. 

این هنرمند علاوه بر فعالیت در سینما، در تئاتر نیز جزو بازیگران شاخص و مطرح به شمار می‌رفت؛ نمایش‌هایی چون «ادیپ شهریار» و «آنتیگونه» به کارگردانی جمشید ملک‌پور، «پرومته در زنجیر» و «بیا تا گل برافشانیم» از جمله تئاتر‌هایی بودند که با حضور هادی اسلامی، علاقه‌مندان بی‌شماری را به سالن‌های تئاتر کشاندند.

او خود نمایش «حاکم یک‌شبه» را در تالار اصلی تئاتر شهر روی صحنه برد و بنا داشت بار دیگر نمایش «زیر گذر لوطی صالح» را هم اجرا کند اما مجوز اجرای این اثر به مشکل برخورد تا اینکه بعد از درگذشت او جمعی از دوستانش با همراهی پسرش «آرش»، این نمایش را به مدت 2 ماه در تئاتر شهر و در تماشاخانه «سنگلج» روی صحنه بردند.

هادی اسلامی رفت. او سال‌هاست راهی دیاری شده است که همه ما نیز دیر یا زود مسافر آن خواهیم شد اما سال‌ها باید بگذرد تا شاید هنرمندی توانمند و مهذب چون هادی اسلامی به وجود آید، پس بسیار باید قدر چنین سرمایه‌هایی را بدانیم. هادی اسلامی گوهری یکدانه بود که سینمای ایران به ‌رایگان از کَفش داد. او در گفت‌وگوی کوتاهی که کمی پیش از مرگ ناگهانی‌اش انجام داده بود و پس از مرگش در ماهنامه فیلم منتشر شد، با استناد به جمله‌ای از روان‌شاد جهانگیر فروهر، دلگیری خود را این‌گونه نشان داده بود: «مدتی پیش در همین مجله شما از قول جهانگیر فروهر خواندم که ما بازیگران آدم‌های بی‌پناهی هستیم و چقدر این تعبیر درستی است. ما آدم‌هایی هستیم که به هیچ نقطه‌ای اتکا نداریم. بیکاری، بیماری یا هر حادثه دیگری که برای ما پیش بیاید، کسی مسؤولیت آن را به عهده نمی‌گیرد. شاید باور نکنید، ولی یک بازیگر در این جامعه تا این حد بی‌اعتبار است که برای جشنواره یازدهم فجر به من کارت تماشای فیلم هم ندادند و آن وقت خانه سینما که حتی از دادن کارت ناقابل جشنواره هم امتناع می‌کند، چطور می‌خواهد مشکلات جدی‌تر ما، مثل نداشتن مسکن، بیمه و بیکاری را حل کند؟ واقعاً نمی‌دانم این حرف‌ها تا کی و چند مرتبه باید تکرار شود».

این بازیگر که با چهره باابهت و نگاه نجیبش در یاد تماشاگران نسل‌های قبلی مانده است، نهم مرداد سال ۱۳۷۲ در حالی ‌که هنوز کارهای ناتمام و ایده‌های اجرا نشده بسیاری داشت، با مرگ ناگهانی خود، دوستانش را شوکه کرد. پیکر او در آرامگاه ابن‌بابویه همان‌ جا که جهان پهلوان تختی آرمیده است، به خاک سپرده شد.

گروه فرهنگ و هنر: جلسه نقد و بررسی نمایش «تایتان» روز گذشته در مجموعه تئاترشهر با حضور جمعی از منتقدان و کارشناسان تئاتر، عوامل نمایش و تعدادی از علاقه‌مندان برگزار شد. این نمایش روایتی فرمالیستی و انتزاعی با ارجاعاتی به اساطیر یونان باستان، مفاهیمی چون محیط زیستی و نقش مردم در آن را بیان می‌کند. 

نمایشنامه «تایتان» به قلم رضا بهکام، تهیه‌کنندگی سجاد افشاریان و کارگردانی بابک محمودزاده پیش‌تر در رویداد هم‌آغاز تئاترشهر نیز روی صحنه رفته بود و به عنوان اثر برتر از نگاه مخاطبان برگزیده شد و تاکنون نیز طی ۱۹ شب اجرا با استقبال قابل توجه مخاطبان و جامعه تئاتری روبه‌رو شده است. در این نمایش حسین کشفی‌اصل، ایمان میرهاشمی، محمد نیازی، اودین روشن، علی ایزدی سفیددشتی، طاها احمدی، عارفه احمدپور، سپیده سعیدی‌نیا، میلاد شریف، راضیه شریفی، میرا امیرنسب، محمدرضا محمدپور، نازنین طلوعی، هانیه بهرامی، فاطمه محمدی و ملینا محمودزاده به ایفای نقش می‌پردازند. ابتدای این نشست، رضا بهکام، نویسنده نمایش با اشاره به پروسه طی‌شده از ایده تا نگارش گفت: ایده اصلی اثر به مرداد ۹۸ باز می‌گردد و وقتی ایده اولیه توسط کارگردان ارائه شد هم جذاب بود هم ترسناک، نمایشنامه «دست آخر» اثر ساموئل بکت دستمایه رویاهای انسان قرار می‌گرفت تا نابودی جهان را هشدار دهد. پس از ده‌ها جلسه گفت ‌و شنود سپس به این نتیجه رسیدیم که با استفاده از اسطوره‌های یونان باستان متن نمایشنامه را به سویی که می‌خواهیم هدایت کنیم.

این نویسنده همچنین افزود: وقتی تصمیم برای دراماتورژی و دخل و تصرف بر نمایشنامه «دست‌آخر» ساموئل بکت قطعی شد برای مشورت با محمد چرمشیر وارد گفت‌وگو شدم. نکته جالب توجه این بود که آقای چرمشیر به شدت با دست بردن به متن «بکت» مخالف بود اما این برایم شروع یک چالش ویژه بود و تصمیم گرفتم این کار را انجام دهم.

بهکام با بیان اینکه متن نمایش «تایتان» بیش از ۱۲ مرتبه بازنویسی شده و در فرآیند ایده تا اجرا دستخوش تحولات دیالکتیک متعددی شده، تصریح کرد: به غیر از اجماع بر سر ایده‌های متفاوت من و کارگردان که هر یک از 2 جهان متفاوت بودیم، لحظه آخر با چالشی به نام نمایش ۸۰ دقیقه‌ای مواجه شدیم و از سوی متولیان سالن نمایش باید ۲۰ دقیقه از یک نمایش ۱۰۰دقیقه‌ای کاسته می‌شد تا به زیر ۸۰ دقیقه برسیم و شاید این تنها مساله‌ای بود که به میزان قابل ملاحظه‌ای نمایش را آن هم در بحث محتوا تهدید می‌کرد.

در ادامه و پس از صحبت‌های نویسنده نمایش، بابک محمودزاده، کارگردان نمایش «تایتان» در پاسخ به این پرسش که چرا نمایشنامه «دست آخر» بکت دستمایه خلق اثری تازه شد، گفت: به اعتقاد من متن «دست آخر» یکی از بهترین آثار ساموئل بکت و از بهترین آثار دراماتیک جهان است. شخصیت‌های بکت در کنار ما زیست می‌کنند. پرسوناژها هر قدر بیگانه از حیث فرهنگ اما در ملال‌آور بودن‌شان کاملا مخاطب با آنها همزادپنداری می‌کند. وی همچنین افزود: وجود فضای انتظار در آثار بکت و پرسوناژهایی که همگی از فلسفه ملال سوگوارند این اجازه را به من می‌داد تا در تلفیق آن با اساطیر دراماتیک یونانی، اثری را خلق کنم که جوان نسل Z حوصله تماشای آن را داشته باشد. نسل امروز جامعه مخاطبان تئاتر با روحیه‌ای ماشین‌زده، به شما فرصت پرداخت نمی‌دهد، همین که پرده کنار می‌رود اگر برایش شگفتی خلق نکنی، سخت بی‌رحم است و ممکن است تا پایان اثر صبر و تحمل نداشته باشد. کافی است شما لحظه‌ای برای ذهن و روح مخاطب‌تان، برنامه‌ریزی و مهندسی دقیقی نداشته باشید، آنگاه  بازی را سخت باخته‌اید، ممکن است از سوی تماشاچی حتی تحقیر یا در کمترین پیامد ممکن با سالنی خالی از مخاطب روبه‌رو شوید. اینکه امروز صندلی خالی در اجرای «تایتان» ملاحظه نمی‌کنید ماحصل فرآیند بسیار پرزحمت من و گروهم است. محمدحسن خدایی، کارشناس و منتقد تئاتر با اشاره به خوانش‌ جدید از اثر بکت در این نمایش گفت: نمایش «تایتان» محصول جهان پسامدرن خاورمیانه‌ای است اما بکت بشدت مقابل این تفکر است. این نمایش می‌توانست به جای متن «دست آخر» از متن دیگری نیز اقتباس شود؛ در این صورت تغییری حاصل نمی‌شد.  وی در ادامه اضافه کرد: از همین رو این سوال در ذهن به وجود می‌آید که نمایشنامه «دست آخر» کم و بیش در اتصال از گذشته ما است که آینده را پیش‌بینی می‌کند و در نهایت زمان حال به یک‌باره از میان می‌رود. بابک پرهام، دیگر منتقد حاضر در این نشست نقد و بررسی پیرامون عدم تطابق نمایش «تایتان» با نمایشنامه «دست آخر» بکت گفت: وقتی من خودم را در مواجهه با اثر قرار می‌دهم، می‌بینم آیا من چاره‌ای جز پذیرش چنین ساختاری دارم یا نه، باید بگویم خیر، آیا نمایشنامه دیگری بود، باز هم سراغ چنین ساختاری می‌رفتیم؟ به نظر می‌رسد سعی شده گفتمانی از ۲ وجه نویسنده و کارگردان به یک جهان مشخص و واحد و یک کنش یگانه در نمایش ظاهر شود و این کاملا مشخص و هویداست.

این منتقد تئاتر با تاکید بر فرم اکسپرسیونیستی نمایش بیان کرد: شاید گاهی احساس می‌شود اسطوره‌ها دچار استحاله شده‌اند. در گذر نمایش دیده می‌شود که به دلیل حجم اطلاعات و تعدد قاب‌ها و تابلوهای نمایشی اثر به گونه‌ای این نمایش به دلیل فرم اکسپرسیونیستی از مخاطب جلوتر رفته و زمان برای این نمایش کم می‌آید. وی ادامه داد: این نمایش به عنوان یک نمایش حرفه‌ای کاملا کار خود را انجام داده و تاثیرگذار است. نمایش آنجا آسیب‌پذیر است که سالن اجرا محدودیت‌هایی چون فضا و زمان را بر آن تحمیل می‌کند. وی در ادامه اظهاراتش تاکید کرد: من برای نمایش «تایتان» زمانی حدود ۲ ساعت تصور می‌کنم تا مخاطب با فضاسازی و پرداخت و اتمسفر و شخصیت‌پردازی به  اجرای پرمغزتر و شیواتری از «تایتان» برسد.

گروه فرهنگ و هنر: مراسم «بازنمایش» آثار هنرمندان ایرانی در شصتمین دوسالانه هنر ونیز در موزه هنرهای معاصر برگزار شد.

در این مراسم که با موضوع کودکان غزه در ونیز برپا شده بود، محمدمهدی اسماعیلی وزیر ارشاد، محمدمهدی دادمان رئیس حوزه هنری، محمد خراسانی‌زاده سرپرست موزه هنرهای معاصر، محمود سالاری معاون هنری وزیر ارشاد، محمد زرویی‌نصرآباد سرپرست مرکز هنر‌های تجسمی حوزه هنری، سیداحسان باقری مدیر خانه عکاسان، محمدحسین نیرومند مشاور امور هنری و سینمایی وزیر ارشاد، مرتضی اسدی هنرمند و عبدالحمید قدیریان هنرمندحضور داشتند.

در ابتدای مراسم وزیر ارشاد از نمایشگاه «نقشی بر سنگ» که از پیش در موزه هنرهای معاصر تهران برپا بود بازدید کرد.

محمدمهدی اسماعیلی پس از این بازدید در ابتدای حضور خود در موزه هنرهای معاصر در جمع خبرنگاران اظهار کرد: یکی از آرمان‌های نهضت مردمی ایران از گذشته تاکنون رهایی قدس بوده و به همین سبب نیز موضوع فلسطین در آثار برجسته هنرمندان ایرانی و اسلامی موضوع مهم و مورد توجهی بوده است. 

او ادامه داد: در دوره‌ای که شعارهای حقوق بشر غربی‌ها گوش فلک را کر کرده، این بار شاهدیم که نزدیک به ۴٠ هزار کودک و زن و مرد به فجیع‌ترین نحو کشته شده‌اند و این جنایت به اندازه کافی هم بازتاب نداشته است. حال شاهدیم که هنرمندان در این زمینه ورود کرده‌اند و چندین اثر قابل توجه نیز در رابطه با موضوع فلسطین به نمایش گذاشته شده است. 

اسماعیلی در ادامه تاکید کرد: مهم‌ترین کار ما در بی‌ینال ونیز نیز نمایش مظلومیت غزه با زبان هنرهای تجسمی بود. نزدیک به ۳ ماه است که این غرفه در معرض بازدید قرار گرفته؛ طی این مدت آنقدر فضای ضدصهیونیستی بالا گرفت که آنان جرات نکردند غرفه‌ای داشته باشند.

وزیر ارشاد همچنین در پاسخ به سوالی درباره همکاری با حوزه هنری اظهار کرد: دولت آیت‌الله شهید رئیسی این ویژگی را داشت که نهادهای عمومی، مردمی، دولتی و غیردولتی در کنار یکدیگر قرار گرفتند. همکاری با حوزه هنری نیز اینچنین بود. طی این مدت شاهد یک دوره مشعشع و درخشان در زمینه تعاملات میان‌نهادی بودیم.

او در پاسخ به سوالی درباره ضعف در انتخاب ساختمان برای پاویون ایران در دوسالانه ونیز هم گفت: از قضا من چند سال قبل از دوسالانه ونیز بازدید کردم و تا امروز نیز درباره ضعف این ساختمان و محل برگزاری خبری به ما نداده بودند.

با شروع مراسم افتتاحیه نمایشگاه در ابتدا محمد خراسانی‌زاده سخنرانی کرد. او به همزمانی برگزاری این نمایشگاه با ایام محرم و صفر اشاره کرد و گفت: برگزاری این نمایشگاه در موزه هنرهای معاصر تهران در روزهای محرم و صفر، شناخت واقعی میدان و انتخاب سمت درست تاریخ یعنی جریان آرمان فلسطین را نمایش می‌دهد. این اتفاقی است که به ما شمر و یزید زمانه را می‌شناساند.

او در ادامه افزود: از سوی دیگر حضور در بی‌ینال ونیز شنیدن فریاد رسای هنر ایران در رویدادی بود که بعد از ١٢٨ سال همچنان پیشتاز در عرصه هنرهای تجسمی و محفلی برای حضور هنرپژوهان و هنردوستان است و در نهادهای هنری روز دنیا حرفی برای گفتن دارند. 

خراسانی‌زاده تاکید کرد: پاویون ایران تنها غرفه‌ای بود که تمام قد برای فلسطین ایستاد و تنها هنرمندانی که آثار خود را به این آرمان اهدا کردند هنرمندان ایرانی بودند. حال برای اینکه هنرمندان و هنردوستان فرصتی برای بازدید از این روایت داشته باشند، در نگارخانه شماره ۶ بازنمایش این آثار را خواهیم داشت.

او سپس خطاب به محمدمهدی اسماعیلی، وزیر ارشاد گفت: اگر پشتیبانی شما و حوزه هنری نبود در دوسالانه ونیز شرکت نمی‌کردیم و احتمالا پنجره شرکت در ونیز برای همیشه بسته می‌شد. ما هم هنوز از فجرمان بدهکار هستیم.

او در ادامه با اشاره به مثالی درباره هزینه گران‌ حضور در این رویداد به یورو، خطاب به وزیر ارشاد ادامه داد: حضور ما تقریبا یک امر غیرممکن بود، همراهی شما و حوزه هنری موجب حضور ما در دوسالانه ونیز شد. این همراهی موجب شد با وجود تمام مواردی که به ما می‌گفت «نه»، محکم «بله» بگوییم. 

خراسانی‌زاده در پایان به برگزاری این نمایشگاه در آخرین ساعات دولت سیزدهم و در آستانه استقبال از دولت چهاردهم نیز اشاره کرد. در ادامه مراسم سیدمجید امامی، رایزن فرهنگی ایران در ایتالیا طی یک ارتباط آنلاین به وجود محدودیت‌ها و انجام کار بزرگ حضور در بی‌ینال ونیز اشاره کرد. او رویکرد و شعار کلی جشنواره ونیز را تکرار کرد و توضیحاتی درباره پاویون ایران در بی‌ینال ونیز ارائه داد. امامی در پایان تاکید کرد باید برای آینده از حالا فکر کرد و پیشنهاد داد برای مشارکت در جشنواره‌ای همچون بی‌ینال ونیز کارگروهی اختصاصی تشکیل داده شود تا برای دوسالانه‌های بعدی از پیش آمادگی لازم کسب شود. اسماعیلی بار دیگر در مراسم افتتاحیه سخنرانی کرد و گفت: این روزها قصه فلسطین به یک غصه عمومی تبدیل شده است؛ به‌رغم اینکه جهان غرب همواره با شیپورهای حقوق بشری ایستاده در برابر این شرایط هولناک سکوت کرده است. این لکه ننگ پاک نخواهد شد. در جهان غرب برای قصابی که 40 هزار زن و کودک و جوان، پیر و بیگناه را سلاخی کرده فرش قرمز پهن کردند. باید برای این وجدان‌های به خواب رفته در جهان‌های استعمارگر گریه کنیم.

او در ادامه گفت: خوشحالم در روزهای آخر دولت شهید رئیسی به موضوع غزه پرداختیم. او در سفرهای خارجی بخشی از صحبت‌های خود را به موضوع غزه اختصاص می‌داد. یاد او همواره در تاریخ این مرز و بوم باقی خواهد ماند.

اسماعیلی با اشاره به فعالیت‌های شهید رئیسی در زمینه هنر گفت: نخستین محفل هنری که رئیس جمهورمان در آن حضور یافت موزه هنرهای معاصر بود؛ آن هم در ایام شیوع ویروس کرونا. گام‌های مهمی در این حوزه برداشته شد.

او در پایان گفت: از همه هنرمندان عزیز که آثارشان فریادگر مظلومان غزه است تشکر می‌کنم.