مال جام نیستید
مهدی مرسلی: این روزها پرسپولیس دیگر آن پرسپولیسی نیست که می‌شناختیم. چیزی از آن تیم مدعی باقی نمانده؛ آن تیمی که در رگ‌هایش خونِ برتری و شکوهمندی جریان داشت، حالا فقط یک سایه از گذشته‌های دور است. انگار آسمان سرخ ورزشگاه آزادی خاکستری شده باشد، مثل یک غروب پاییزی که ناگهان بر زمین چنگ می‌زند و همه چیز را در خود فرومی‌برد.
در این فصل، پرسپولیس به‌نوعی به گذشته‌اش پشت کرده است. هر چند اسمش همان است، پیراهن سرخش همان است و سکوهایش هنوز هم پر از فریاد هواداران است اما دیگر هیچ چیز آنطور که باید نیست. هر بازی که به میدان می‌روند، هواداران مثل مسافرانِ کشتی‌ای هستند که در اقیانوس گم شده، در حالی که ناخداها پشت سکان می‌آیند و می‌روند اما کشتی همچنان بی‌هدف در امواج گم است.
پرسپولیس به اراک رفت و انتظار می‌رفت شکوه گذشته را بازگرداند اما تنها چیزی که از آن سفر نصیبش شد، یک تساوی بود. فاصله پرسپولیس با صدر حالا ۶ امتیاز است و این ۶ امتیاز، مثل دیواری بلند میان رؤیا و واقعیت ایستاده است. شاید بگویید تقصیر سرمربی است.
اول گاریدو، بعد کریم و حالا کارتال سر کار است اما هنوز هم همان دردهای قدیمی پابرجاست. خط دفاع پرسپولیس که روزی ستون‌های مستحکمی داشت، حالا بیشتر شبیه یک خانه متروکه شده، پر از درزها و ترک‌هایی که هر لحظه حریفان از آن عبور می‌کنند. در تمام این مدت، هر بار که توپ روی ضربات ایستگاهی به هوا می‌رود، نفس هواداران حبس می‌شود. چون همه می‌دانند دیر یا زود این توپ سر از دروازه پرسپولیس درخواهد آورد.
بازیکنان، انگار در زمین گم شده‌اند. آنها که روزی درخشندگی‌شان مثل الماس چشم‌ها را خیره می‌کرد، حالا شبیه شمعی هستند که کم‌کم به پایان عمرش نزدیک می‌شود. حتی علی علیپور که می‌خواست ستاره‌ای ماندگار باشد، در تلاش‌هایش بیشتر از همیشه تنهاست. هرچند هنوز هم برای پرسپولیس گل می‌زند و نامش را به عنوان گلزن این تیم ثبت می‌کند اما معلوم نیست این گل‌ها برای تیمی که در سراشیبی سقوط قرار گرفته، چقدر کافی است.
و البته یاسین سلمانی. او که همه از وی انتظار داشتند معجزه‌ای بیافریند اما حالا خود او مشکل تاکتیکی تیمش است. بازی می‌کند، تلاش می‌کند اما هیچ چیز عوض نمی‌شود؛ بد محض. او مثل شاخه‌ای در باد است، بی‌ثبات، بی‌جهت. مربی‌ها یکی‌یکی آمدند و رفتند و هر کدام وعده‌هایی دادند اما حقیقت تلخ این است که هیچ کدام نتوانستند دردهای پرسپولیس را درمان کنند.
این روزها پرسپولیس در بحرانی است که انگار پایان ندارد. بحران، نه فقط در نتایج، بلکه در ریشه‌های این تیم خانه کرده است. ترکیبی که هر روز پیرتر می‌شود، بازیکنانی که دیگر نمی‌توانند در زمین جادو کنند و سیستمی که روزگاری حریفان را به وحشت می‌انداخت، حالا خودش به‌راحتی فرومی‌ریزد.
اما امید هنوز نمرده. میان این همه درد و ناامیدی، هنوز کسانی هستند که باور دارند پرسپولیس می‌تواند دوباره بر قله بنشیند. این تیم که روزی قلب میلیون‌ها نفر را تسخیر کرده بود، هنوز هم می‌تواند بازسازی شود. شاید با ستاره‌هایی که هنوز کشف نشده‌اند، شاید با مربی‌ای که می‌تواند روح تازه‌ای به تیم بدمد.
اما تا آن روز، این پرسپولیس دیگر آن پرسپولیسی نیست که ما می‌شناختیم. تنها چیزی که از آن باقی مانده، یادگاری است از روزهایی که دیگر بازنخواهد گشت. روزهایی که پرسپولیس، آسمان فوتبال ایران بود و حالا، آسمان سرخ این تیم، رنگ باخته و در غبار فرورفته است.
***
هشدار بزرگ کارتال با کلیدواژه لیست مازاد
نقل‌وانتقالات پرسپولیس آنطور که هواداران این تیم انتظار داشتند پیش نرفت و اکنون صدای سومین سرمربی فصل سرخ‌ها را درآورده است. پرسپولیس تابستان پرماجرا و عجیبی را پشت‌سر گذاشت. ستاره‌ها و مهره‌های تاثیرگذار این تیم یکی پس از دیگری از تیم جدا شدند و برخی را هم خود مدیران نپسندیدند تا راهی تیم‌های دیگری شده و اکنون ستاره آن تیم‌ها باشند. نفرات جدید نیز کاملا از حد انتظار دور بودند تا پرسپولیس که طی فصول اخیر شرایط جالبی در پایان فصل داشت و شماره تلفن مرد کابینت‌ساز برای تعبیه جای جام جدید در این تیم اشغال می‌شد، این بار رویه متفاوتی را دنبال کند. از دست رفتن سوپرکاپ، جام حذفی و در نهایت لیگ نخبگان باعث شد تنها امید هواداران این تیم در فصل فعلی کاهش امتیازات با صدر جدول باشد؛ اتفاقی که با توقف در اراک مقابل آلومینیوم اراک کمرنگ‌تر نیز شد تا آنها حتی حضور در فصل بعد لیگ نخبگان آسیا را نیز از دست رفته ببینند. به نظر می‌رسد اسماعیل کارتال اکنون کاملا با نظر هواداران این تیم تفاهم داشته باشد و ناکامی در نقل و انتقالات و ضعف اسکواد تیمش را در نتایج تیم مؤثر بداند. سرمربی ترکیه‌ای پرسپولیس بعد از توقف برابر آلومینیوم اراک کاملا در لفافه اما مشخص از تغییرات گسترده تیمش در پایان فصل خبر داد؛ نفراتی که باید از تیم جدا شده و روح جدیدی به تیم داده شود. کارتال در بخشی از صحبت‌هایش اینطور گفت: این وضعیت قطعا ادامه پیدا نخواهد کرد. دست ما بسته است و باید با این بازیکنان ادامه دهیم. قطعاً به موقع خودش خیلی چیزها در این باشگاه عوض خواهد شد ولی الان زمان آن چیزی که می‌گویم، نیست. با استفاده از کلیدواژه‌هایی مثل «باید با این بازیکنان ادامه دهیم»، «خیلی چیزها در باشگاه عوض خواهد شد» و در نهایت «الان زمان چیزی که می‌گویم، نیست» مشخص است که مقطع نقل‌وانتقالات تابستانی را نشانه گرفته است و باید منتظر انقلاب به سبک کارتال بود؛ جایی که قطعا هواداران این تیم که روزهای ناامیدکننده‌ای را پشت سر گذاشته‌اند، باید منتظر اخبار عجیب و جنجالی بزرگی باشند. پرسپولیس در پنجره تابستانی این فصل بازیکنانی مثل علیرضا بیرانوند، دانیال اسماعیلی‌فر، مهدی ترابی، علی نعمتی، سینا اسدبیگی و وحدت حنانوف را از دست داد. آنها در مسیر توافق با ستاره‌هایی مثل جواد آقایی‌پور، مهدی لیموچی، محمدمهدی محبی، رامین رضاییان، مهدی گودرزی، محمدرضا آزادی، صالح حردانی و چند خارجی دیگر نیز ناکام ماندند تا اسکواد آنها نتواند در این فصل و تورنمنت‌هایی که پشت سر گذاشتند، کمک‌حال سرخ‌ها باشد و جام‌ها یکی پس از دیگری از دست رفت؛ اتفاقی که مسلما تاثیر زیادی در بخش‌های مختلف این باشگاه و خصوصا در بحث نقل و انتقالات تابستانی خواهد داشت و باید منتظر ماند و دید کارتال چه برنامه‌ای برای عبور از این ماجرا خواهد داشت. به نظر شما پیراهن چه کسانی در پایان فصل از آنها گرفته خواهد شد؟
***
تیمی بدون وینگر تهاجمی!
ترکیب پرسپولیس در دیدار مقابل آلومینیوم نیز نتوانست موقعیت‌های مناسبی ایجاد کند و ضعف بازیسازی و قدرت تهاجمی خط میانی این تیم همچنان مشهود بود.
در غیاب سروش رفیعی، اسماعیل کارتال خط میانی تیمش را با حضور مسعود ریگی، سعید مهری، یاسین سلمانی و محمد خدابنده‌لو به میدان فرستاد. استفاده از ۳ هافبک دفاعی در کنار یاسین سلمانی که مدت‌هاست از دوران اوج فاصله گرفته، باعث شد پرسپولیس پس از عملکرد ناامیدکننده برابر النصر عربستان، این بار نیز مقابل آلومینیوم اراک نتواند نمایش چشمگیری داشته باشد و فرصت‌های جدی و خطرناکی روی دروازه حریف خلق کند. ضعف پرسپولیس در پست وینگرهای تهاجمی از ابتدای فصل به چشم می‌خورد و این مساله، چه در دوران گاریدو و چه با حضور کارتال، به یک نیاز اساسی در نقل و انتقالات تبدیل شده بود که نادیده گرفته شد. خروج مهدی ترابی در پنجره تابستانی، مصدومیت‌های پیاپی اوستون ارونوف و غیبت بازیکنانی مانند سعید صادقی و امید عالیشاه، شرایط را برای کادر فنی پرسپولیس دشوارتر کرده است. در چنین وضعیتی، محمد خدابنده‌لو در پست وینگر چپ به میدان می‌رود، در حالی که توانایی‌های او در این پست هدر می‌رود و از ویژگی‌های لازم برای حضور در جناحین برخوردار نیست. با این شرایط، پرسپولیس که تاکنون از جام حذفی، سوپرکاپ و لیگ نخبگان کنار رفته، در فاصله ۱۰ هفته مانده به پایان لیگ، با اختلاف ۶ امتیازی از صدر، کار سختی برای قهرمانی خواهد داشت و حتی کسب سهمیه آسیایی این تیم نیز با توجه به عملکرد فعلی، در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته است.