خیز بلند «الکاظمی» و «الزرفی» برای انتخابات پارلمانی عراق
«مصطفی الکاظمی» پس از ورود به بغداد، با «ایفان جابرو»، وزیر مهاجرین و از شخصیت‌های برجسته مسیحی عراق، دیدار کرد. این دیدار در حالی صورت گرفت که برخی منابع عراقی مدعی‌اند الکاظمی پیش‌تر، جابرو را به آزار و اذیت تهدید کرده بود؛ ادعایی که هنوز از سوی منابع رسمی تأیید نشده است. گفته می‌شود این تهدید تلفنی چند روز پس از پایان دوره نخست‌وزیری الکاظمی در سال گذشته مطرح شده بود.
انتقاد تند الکاظمی از السودانی
الکاظمی در گفت‌وگویی با یک شبکه تلویزیونی عراقی، با لحنی تند به «محمد شیاع السودانی»، نخست‌وزیر کنونی، حمله کرد و اظهار داشت که پروژه‌های عمرانی نظیر ساخت پل‌ها و زیرساخت‌ها هیچ ارتباطی به السودانی ندارد. وی تأکید کرد که این طرح‌ها نتیجه تلاش مهندسان، طراحان و سرمایه‌گذاران خارجی است و دولت کنونی تنها بهره‌بردار آن‌هاست. همانطور که در زمان خود نیز این روند طی شده بود.
مصطفی الکاظمی که در دوران رژیم صدام حسین در کنار «احمد الچلبی»، چهره شناخته مخالف صدام و حزب بعث در آمریکا فعالیت می‌کرد، از طریق این همکاری توانست روابط نزدیکی با دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی ایالات متحده برقرار کند. همین ارتباطات بعدها زمینه‌ساز انتصاب او به ریاست دستگاه اطلاعاتی عراق توسط «حیدر العبادی»، نخست وزیر اسبق عراق شد.
در ابتدای ورود داعش به عراق، الکاظمی با استفاده از اطلاعات جمع‌آوری‌شده نقش مهمی در خنثی‌سازی عملیات این گروه تروریستی ایفا کرد. با این حال، پس از تصدی پست نخست‌وزیری، مواضع ضدایرانی او در رسانه‌ها برجسته شد.
تکذیب دخالت خارجی در اعتراضات تشرین
الکاظمی در مصاحبه اخیر خود ادعاهای برخی کارشناسان عراقی مبنی بر دخالت ایران در ناآرامی‌های تشرین 2019 را قاطعانه رد و هرگونه مداخله خارجی در هدف قرار دادن تظاهرکنندگان را نادرست خواند.
تلاش برای ائتلاف سیاسی جدید
به نظر می‌رسد حملات الکاظمی به السودانی بخشی از استراتژی او برای سوار شدن بر موج نارضایتی‌ها و تشکیل ائتلافی علیه نخست‌وزیر کنونی برای مشارکت در انتخابات آتی پارلمانی این کشور باشد. برخی منابع عراقی از احتمال نزدیکی دوباره الکاظمی به جریان صدر خبر داده‌اند؛ موضوعی که هنوز از سوی نزدیکان مقتدی صدر تکذیب یا تأیید نشده است. الکاظمی در پایان دوره نخست‌وزیری خود تلاش زیادی برای جلب حمایت صدری‌ها کرد، اما مقتدی صدر بارها پیشنهادات او را رد کرده بود.
با نزدیک شدن به انتخابات پارلمانی عراق در پاییز 2025، الکاظمی در حال تقلید از سیاست‌های ایاد علاوی است. او قصد دارد ائتلافی فراقومیتی متشکل از مسیحیان، اهل سنت، کردها و شیعیان تشکیل دهد تا هم قدرت سیاسی خود را تقویت کند و هم افراد نزدیک به خود را در مناصب کلیدی وزارتخانه‌ها قرار دهد.
در دوران نخست‌وزیری الکاظمی، اقلیم کردستان از آزادی عمل گسترده‌ای برخوردار بود و تخلفات آنها کمتر مورد پیگرد قرار می‌گرفت. توافق سنجار نیز که در زمان او بین بغداد و اربیل امضا شد، اداره مشترک این منطقه استراتژیک را به دنبال داشت. البته، هیچ زمان این توافقنامه به عرصه عمل نرسید.
«عدنان الزرفی»؛ رقیب دیگر در صحنه سیاسی
در کنار الکاظمی، «عدنان الزرفی»، نیز به عنوان چهره‌ای دیگر در تلاش برای کسب مناصب مهم در عراق مطرح است. الزرفی که پیش از الکاظمی در سال 2020 برای نخست‌وزیری نامزد شده بود، به دلیل مواضع تند علیه احزاب شیعی و الحشد الشعبی نتوانست حمایت لازم را برای تکیه بر کرسی نخست‌وزیری به سود خود جلب کند. او که سابقه استانداری نجف را در کارنامه دارد، به حزب جمهوری‌خواه آمریکا نزدیک است و حتی در مراسم تحلیف دونالد ترامپ به عنوان تنها عراقی حاضر لقب گرفته بود.
الزرفی اخیراً در اظهاراتی جنجالی خواستار نظارت آمریکا بر حقوق اعضای الحشد الشعبی شد و در اظهاراتی سخیف این گروه را عامل بی‌ثباتی منطقه خوانده بود. او در آخرین پیام خود در فضای مجازی، کارگزاران نظام سیاسی عراق را به خیانت متهم کرد؛ اتهامی که با توجه به سابقه حضور خودش در این نظام، تناقض‌آمیز به نظر می‌رسد.
با نزدیک شدن به انتخابات پارلمانی، رقابت سیاسی در عراق شدت گرفته است. الکاظمی و الزرفی هر دو با تکیه بر حمایت‌های خارجی، به‌ویژه آمریکا، در تلاش‌اند تا جایگاه خود را در ساختار قدرت عراق تثبیت کنند. حملات لفظی این دو به نظام کنونی و رقبای سیاسی‌شان، نشان‌دهنده آغاز یک کارزار انتخاباتی پرتنش است که می‌تواند آینده سیاسی عراق را به شدت تحت تأثیر قرار دهد.
انتهای پیام/